Hier een mijlpaaltje, 24 weken. De mijlpaal is dat de overheid (VK) 'het' nu als een baby beschouwd, en niet als foetus.
Volgende week een zwangerschaps-diabetes-test, en daar maakt m'n vriendin zich wel zorgen over. Mocht ze dat hebben (en dat risico is er wel), dan zal het vooral mentaal een knauw zijn, want ze wil het zo graag allemaal goed doen.
Verder, mijn vriendin (bijna vrouw, in mei trouwen) is Amerikaans, en haar facebook is nog behoorlijk georienteerd op Amerika. Zo is ze ook lid geworden van een of andere facebook groep met vrouwen die allemaal in dezelfde maand zijn uitgerekend. Maar het laat haar vooral beseffen wat een beroerde maatschappij de VS aan het worden is. Een groot deel van de vrouwen in die groep staan er alleen voor, zijn niet meer samen met de vader, dit was al 5-6 maanden voor de uitgerekende datum
Er zijn heel veel zorgen over medische kosten. Een vrouw had een eerste scan, en werd gekwalificeerd als hoog-risico zwangerschap. Daarna veranderde ze van baan, en dus zorgverzekering, maar nieuwe zorgverzekeraar weigerde haar, want zwanger. Die heeft sindsdien geen enkel contact meer gehad met een zorgverlener, want dat kost $800 per afspraak.
Ook wordt constant de expertise van de zorgverleners in twijfel getrokken. Mensen krijgen niet te horen van een arts wat ze willen horen, en zoeken dan naar second opinions, of in zulke groepen bevestiging van hun eigen ideeen. Een vrouw kreeg aspirine voorgeschreven door haar arts, maar dat wilde ze absoluut niet, ze wilde geen medicijnen slikken. En dat gaat dan in zo'n groep advies zoeken
Anyway, er is veel op de NHS aan te merken, maar m'n vriendin beseft wel wat de waarde ervan is van de voorzieningen in de gezondheidszorg die we in het VK, en Nederland hebben.