OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Het kan ook 'gewoon' hb zijn of zelfs uhb. Als je zoveel gedachten en ideeën hebt, is het nu eenmaal moeilijk om alles te ordenen. Zeker omdat je zegt dat moeilijke sommen wel goed gaan, doet het me eerder daaraan denken.quote:Op zondag 15 september 2024 08:40 schreef lemonlime het volgende:
Hier zitten we nu met onze bij 8-jarige dochter in een diagnosetraject voor mogelijk adhd en hb (dubbelbijzonder is de officiële term.
Ze zit nu in groep 5, en vanaf groep 3 is de worsteling op school begonnen. Daarvoor ging het prima. Ze was snel met lezen (avi-uit halverwege groep 2), onthoudt alles wat ze leest, en had wel moeite met aandacht en stilzitten etc, maar dat viel niet mega op.
Vanaf groep 3 werd het lastig, want jenaplan-school, dus ze moeten deels zelf plannen en taken uitvoeren. Dit lukte maar matig, en vooral in groep 4 liep de frustratie steeds hoger op, want ze had zo goed als nooit haar taken af (moeite met starten, aandacht, focus, motivatie, etc). De citos en methodetoetsen waren prima, maar zij werd zelf steeds verdrietiger want ze is ook erg perfectionistisch en "faalde" dus dagelijks. De rekenboeken die ze aan het eind van het jaar mee naar huis krijgt zijn echt maar voor 20% ingevuld...
De juffen hebben echt alles gedaan haar te ondersteunen. Een van de twee juffen is ook hb-coordinator van de school en heeft zelf een zoon met adhd, dus voldoende inzicht en ervaring. Maar niets hielp echt langdurig, plus dat het heel lastig was qua benadering: focus je op de adhd, met extra structuur, herhaling etc.? Maar dit leidde tot meer frustratie en gebrek aan motivatie door te veel sturing en te weinig uitdaging. Of focus je op de hb waarbij ze alleen pluswerk/ meesterwerk/verdieping hoefte te doen. Maar ja, wanneer ze daar ook alleen maar een gedeelte van maakt omdat ze steeds is afgeleid ontbreekt dus echt de basis. Dit laatste speelt vooral bij rekenen en automatiseren, waar we afgelopen cito voor het eerst zagen dat ze "normaal" scoorde ipv boven de lijntjes. Dat is op zichzelf prima natuurlijk, maar tegelijkertijd zijn simpele min-sommen onder de 10 soms nog een probleem, terwijl hele complexe verhaaltjessommen (die voldoende interessant zijn) prima gaan.
Los van de scores blijft de frustratie op lopen bij haar, iedere dag weer. Ze doet mega haar best, gaat meestal vrolijk naar school, maar barst daar wel regelmatig in huilen uit wanneer ze weer iets niet af heeft (of denkt dat ze het niet af gaat krijgen). De juffen blijven ondersteunen, ze compacten, verdiepen, leggen zo weinig mogelijk druk en ze krijgt altijd extra tijd waar nodig maar het blijft een grote worsteling.
Volgende week komt iemand observeren in de klas, hebben we een gesprek over ondersteuning vanuit de ppo én heeft ze twee testdagen voor mogelijke diagnoses. Dat wordt dus een bijzondere week, want vrijdag is ze ook nog eens jarig
Wat zijn jullie ervaringen met deze combinatie?
Heeft ze thuis ook adhd-achtige klachten? Als het alleen op school is, zou ik zeker eerder ervan uitgaan dat het werk niet passend is. Maar ook dan heeft ze (individueel) begeleiding nodig van iemand die haar helpt het werk te structureren op school.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Ik dacht daar ook altijd alleen aan, en het is lastig te scheiden.quote:Op zondag 15 september 2024 09:03 schreef SaskiaR het volgende:
[..]
Het kan ook 'gewoon' hb zijn of zelfs uhb. Als je zoveel gedachten en ideeën hebt, is het nu eenmaal moeilijk om alles te ordenen. Zeker omdat je zegt dat moeilijke sommen wel goed gaan, doet het me eerder daaraan denken.
Heeft ze thuis ook adhd-achtige klachten? Als het alleen op school is, zou ik zeker eerder ervan uitgaan dat het werk niet passend is. Maar ook dan heeft ze (individueel) begeleiding nodig van iemand die haar helpt het werk te structureren op school.
Ze laat wel wat adhd-gedrag zien, ook thuis. Soms fysiek, zoals vaak even moeten opstaan tijdens het eten (dan komt ze ons een knuffel geven, dat voelt als spanning loslaten), en ze heeft veel moeite met meerdere taken achter elkaar te doen en luisteren naar instructies. En pas wanneer we iets voor lange tijd achter elkaar benoemen slijt het een beetje in (bijvoorbeeld de deur van het toilet achter je dicht doen. Zoiets moeten we haar echt een paar maanden dagelijks op wijzen voor het een automatisme wordt).
Aankleden s ochtends is ook echt een ding: ze doet een halve pyjamabroek uit, en vergeet dan wat ze aan het doen was en gaat een duckie lezen (nul gevoel voor urgentie ook
) . Dus we sturen thuis best veel aan wat dat betreft. Op school is daar logischer wijs veel minder ruimte voor.Daarnaast heb ikzelf dit jaar adhd-diagnose gekregen en was dat echt een eye-opener. Medicatie en psycho-educatie werken voor mij echt super goed en het inzicht dat alle worstelingen van de afgelopen 40 jaar hadden kunnen worden voorkomen met een diagnose, zorgt er wel voor dat ik dat voor haar ook niet wil missen.
Daarnaast laat ze niet echt typische (u)hb dingen zien, zoals specifieke interesses, en ze zoekt zelf ook niet meer cognitieve uitdaging (behalve misschien in taal en lezen).
En die complexere sommen zijn vooral verhaaltjessommen, want dan heb je een context en een "probleem dat opgelost moet worden", itt een rijtje sommen waar ze het nut niet van in ziet (want geen inhoud zeg maar) en dus nul motivatie heeft om dat te doen. Daarnaast is alles volgens haar óf te makkelijk, dus nutteloos om te doen, óf te moeilijk en begint ze er niet aan. Thuis als enigst kind kunnen we daarin veel meebewegen en motiveren, maar die mindset is erg lastig op school.
Maar als ik dit zo teruglees is het inderdaad niet heel duidelijk.
Gelukkig hebben we een goed bureau gevonden voor de testen, dat heb ik wel vertrouwen in.
Proper names are scopally inert.
Normality is an invention of the power.
Normality is an invention of the power.
Lemonlime, wat jij typisch adhd gedrag noemt (opstaan van tafel om dan even te komen knuffelen) doet mijn hb'er ook. Die heeft geen adhd. De jongste (3, voorsprong) doet het ook trouwens. Het is even opladen, even contact zoeken. Op school doet m'n oudste dat trouwens met haar juf van de vorige jaren. Die zoekt ze in de pauze, voor school, bij het buiten spelen even op. School noemt dat een pedagogisch oplaadpunt. Heel fijn dat dat kan 
school vindt het prima en geeft zelf aan 'prul, ga anders even bij juf Paula langs, die heeft nu geen kindjes bij zich zitten en dan kun je even kletsen en opladen'. En dat werkt dus echt heel goed.
Mijn dochter laat nog veel meer van het gedrag van jouw kind zien btw. Amper focus, basiswerk niet maken, alles wat uitdagend is laten liggen, continu afgeleid, het moet zin hebben om iets te doen en dus vooral niet nutteloos zijn. Wat hier goed helpt is benoemen waarom een bepaald taakje zin heeft, werken met weektaken zodat ze zelf volgorde kan bepalen, nut en noodzaak van herhalen uitleggen (automatiseren) en top-down leren ipv bottom-up. De peergroup voor hb'ers was hier heel fijn (al kan dat door stom gedoe met de planning nu even niet).
school vindt het prima en geeft zelf aan 'prul, ga anders even bij juf Paula langs, die heeft nu geen kindjes bij zich zitten en dan kun je even kletsen en opladen'. En dat werkt dus echt heel goed. Mijn dochter laat nog veel meer van het gedrag van jouw kind zien btw. Amper focus, basiswerk niet maken, alles wat uitdagend is laten liggen, continu afgeleid, het moet zin hebben om iets te doen en dus vooral niet nutteloos zijn. Wat hier goed helpt is benoemen waarom een bepaald taakje zin heeft, werken met weektaken zodat ze zelf volgorde kan bepalen, nut en noodzaak van herhalen uitleggen (automatiseren) en top-down leren ipv bottom-up. De peergroup voor hb'ers was hier heel fijn (al kan dat door stom gedoe met de planning nu even niet).
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Dat klinkt inderdaad wel heel erg vergelijkbaar.
Wanneer wij (of de juffen) uitleggen waarom iets belangrijk is, dan blokkeert ze heel snel, weigert te luisteren, of het verzandt in een discussie (ja, doe ik toch al; weet ik toch al; kan ik toch niet) en direct frustratie. Nou ben ik ook niet echt een geduldig persoon, maar zij is echt expert ongeduld wat dat betreft.
En omdat de handvaten die ze aangereikt krijgt op school (en die lijken te kunnen werken) pas echt werken wanneer ze langdurig en met continue ondersteuning worden aangeboden, iets waar nu nog niet voldoende ruimte/tijd/mankracht voor was, komt ze nu niet verder.
Maar, maandag dus gesprek over de mogelijkheid voor een "arrangement" vanuit de ppo. We zijn benieuwd..
Wanneer wij (of de juffen) uitleggen waarom iets belangrijk is, dan blokkeert ze heel snel, weigert te luisteren, of het verzandt in een discussie (ja, doe ik toch al; weet ik toch al; kan ik toch niet) en direct frustratie. Nou ben ik ook niet echt een geduldig persoon, maar zij is echt expert ongeduld wat dat betreft.
En omdat de handvaten die ze aangereikt krijgt op school (en die lijken te kunnen werken) pas echt werken wanneer ze langdurig en met continue ondersteuning worden aangeboden, iets waar nu nog niet voldoende ruimte/tijd/mankracht voor was, komt ze nu niet verder.
Maar, maandag dus gesprek over de mogelijkheid voor een "arrangement" vanuit de ppo. We zijn benieuwd..
Proper names are scopally inert.
Normality is an invention of the power.
Normality is an invention of the power.
Mijn dochter heeft ook zo’n arrangement, terwijl ze veel minder last heeft van wat jij beschrijft. Dus voor jullie moet het vast mogelijk zijn.
Mijn dochter gebruikt dit boek, is erg leuk: https://www.zoekhetevenlekkerzelfuit.nl/
Dan helpt haar begeleider haar op weg en voert ze het zelf uit in de klas.
Mijn dochter gebruikt dit boek, is erg leuk: https://www.zoekhetevenlekkerzelfuit.nl/
Dan helpt haar begeleider haar op weg en voert ze het zelf uit in de klas.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Hier ook zo'n knuffelbeer die regelmatig even langskomt, ook nu hij 12 is. En meer als hij last van spanning heeft.
Hij was, zeker tot een jaar of 8-9 fysiek onrustig. Gooide vaak bekers melk om, wiebelde op zijn stoel, gamen deed hij staand en springend. Ook geen taken doorpakken maar afgeleid raken door leukere dingen.
Maar dat was, denken wij en de therapeut, geen adhd. Zijn hoofd is zo druk met alles, dat het lijf niet zo gecontroleerd wordt. Inmiddels is dat ook allemaal wel kalmer. Zeker sinds PMT (psychomotorische therapie) waar ze ook goed hebben gekeken naar de hoofd-lichaam balans.
Hij was, zeker tot een jaar of 8-9 fysiek onrustig. Gooide vaak bekers melk om, wiebelde op zijn stoel, gamen deed hij staand en springend. Ook geen taken doorpakken maar afgeleid raken door leukere dingen.
Maar dat was, denken wij en de therapeut, geen adhd. Zijn hoofd is zo druk met alles, dat het lijf niet zo gecontroleerd wordt. Inmiddels is dat ook allemaal wel kalmer. Zeker sinds PMT (psychomotorische therapie) waar ze ook goed hebben gekeken naar de hoofd-lichaam balans.
Maar dat is dus wel herkenbaar, dat totale gebrek aan focus als iets niet volledig aanslaat? En het niet af kunnen ronden van dingen. Het taalbegrip van mijn dochter is gewoon echt goed, maar ik moet soms echt 8x zeggen dat ze haar schoenen aan mag gaan doen. Lijkt gewoon alsof dat hoofd dan uitstaat.
Ik denk dat haar hoofd dan aan staat met honderd dingen die interessanter zijn dan haar schoenen 
En dat is inderdaad heel herkenbaar.
En dat is inderdaad heel herkenbaar.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Jep, heel herkenbaar. Hebben wij regelmatig strijd over. Ik probeer me maar voor te houden dat ze best wil, maar dat haar hoofd net zo druk is van binnen als mijn hoofd. Dat helpt, want zelf kon ik dit ook niet als kind. Of tiener. Of jongvolwassene... En eigenlijk nu als 35-jarige nog vaak niet.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Het hoofd staat teveel aan. Alsof je al 15 radiozenders aan hebt staan en dat ene stukje geluid in je oor komt daar niet overheen.quote:
Maar dat is dus wel herkenbaar, dat totale gebrek aan focus als iets niet volledig aanslaat? En het niet af kunnen ronden van dingen. Het taalbegrip van mijn dochter is gewoon echt goed, maar ik moet soms echt 8x zeggen dat ze haar schoenen aan mag gaan doen. Lijkt gewoon alsof dat hoofd dan uitstaat.
tenzij het een heel tof stukje muziek is, dan kunnen die 15 zenders wel muten.
Edit: D noemt het vaak zijn gedachten tornado. Je kunt er wel iets bij willen stoppen maar het gaat ten onder in de ruis.
Heel herkenbaar hoor, de mijne kan bijvoorbeeld pas sinds hij 9 of 10 is zich echt zonder aansturing klaarmaken voor school. Hij heeft jaren echt aansturing nodig gehad bij de stappen die hij moest zetten. En die waren toch echt elke ochtend hetzelfde 
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Heel herkenbaar. Merk het ook aan de vragen die hij stelt, dat er echt 15 dingen tegelijk gaande zijn in zijn hoofd.
Protège moi de mes désirs.
Ja, dit inderdaad ook. Te veel zaken waar ze zich mee bezig houdt op dat moment in dat koppie. En dan alles maar vragen. En dan ook nog je andere dingen doen. En ook nog alles in de gaten houden. Het is toch wat.quote:
Heel herkenbaar. Merk het ook aan de vragen die hij stelt, dat er echt 15 dingen tegelijk gaande zijn in zijn hoofd.
Het is net of jullie mijn zoon (bijna 5) beschrijven! Vooral de vergelijking van Deepfreeze over de radiozenders is treffend voor hem. Vandaag ook weer bij het ophalen van school. Vlak voor het einde van de schooldag heeft hij een plasongelukje gehad. Dus ik ging naar binnen om te helpen, heb tegen hem gezegd dat hij alvast zijn schoenen moest uittrekken en dat ik de reservekleren ging pakken. Ondertussen kwam de juf er bij, raakte met haar aan de praat. Ondertussen komt hij 10 x terug om iets te zeggen met nog steeds zijn schoenen aan 
Al weet ik niet of die van mij 'gewoon' slim is of HB, op school laat hij het iig niet zien. Maar daar zijn te veel prikkels denk ik, waardoor het voor de juffen ook moeilijk te zien is. Juist omdat hij zo snel is afgeleid en hem bijna continu moeten aansturen.
Maar dat hij nu al de tafel van 1, 2 en 5 (tot 5) kan rekenen en tijdens het ontbijt 'ff' op de verpakking 'Volkoren' leest, denk ik dat hij wel ergens een voorsprong heeft. Gisteren heeft hij ook met stoepkrijten meerdere woordjes geschreven en dan zie je hem ook nadenken en spellen in zijn hoofd.
Ik denk dat we binnenkort wel weer een gesprek hebben met de ib-er.
Al weet ik niet of die van mij 'gewoon' slim is of HB, op school laat hij het iig niet zien. Maar daar zijn te veel prikkels denk ik, waardoor het voor de juffen ook moeilijk te zien is. Juist omdat hij zo snel is afgeleid en hem bijna continu moeten aansturen.
Maar dat hij nu al de tafel van 1, 2 en 5 (tot 5) kan rekenen en tijdens het ontbijt 'ff' op de verpakking 'Volkoren' leest, denk ik dat hij wel ergens een voorsprong heeft. Gisteren heeft hij ook met stoepkrijten meerdere woordjes geschreven en dan zie je hem ook nadenken en spellen in zijn hoofd.
Ik denk dat we binnenkort wel weer een gesprek hebben met de ib-er.
Hoi 
Flinke tijd geleden hier, maar ben weer eens op zoek naar wat wijsheid
Valt er iets te zeggen over wanneer versnellen in het basisonderwijs wel/niet verstandig of wenselijk is? En met 'wanneer' bedoel ik dan vooral qua leeftijd of groep.
Is versnellen bijv. 'makkelijker' (relatief gezien) op jongere leeftijd, of zijn er groepen die beter niet overgeslagen kunnen worden, dat soort afwegingen. Vraag me af of daar verschil in zit.
En zo ja, wat valt er dan in het algemeen te zeggen over versnellen in de bovenbouw (groep 6-7-8)?
Flinke tijd geleden hier, maar ben weer eens op zoek naar wat wijsheid
Valt er iets te zeggen over wanneer versnellen in het basisonderwijs wel/niet verstandig of wenselijk is? En met 'wanneer' bedoel ik dan vooral qua leeftijd of groep.
Is versnellen bijv. 'makkelijker' (relatief gezien) op jongere leeftijd, of zijn er groepen die beter niet overgeslagen kunnen worden, dat soort afwegingen. Vraag me af of daar verschil in zit.
En zo ja, wat valt er dan in het algemeen te zeggen over versnellen in de bovenbouw (groep 6-7-8)?
Volgens mij is dat allemaal maatwerk en afhankelijk van de situatie en van het kind. Als ze je kind doortoetsen en ze haalt alles (of veel) van het volgend schooljaar, dan kan ze versnellen.
Heeft ze het sociaal goed, dan versnel je niet maar zorg je voor maatwerk in de eigen groep (en stroomt ze misschien een jaar eerder uit).
Er zijn allerlei manieren om door te toetsen om te kijken of ze het volgende niveau al beheerst, dat kan school doen.
Ik heb gehoord (maar weet niet of het klopt), dat de even jaren (groep 4, 6 en 8) makkelijker zijn dan de oneven jaren.
Wat ik zeker heb geleerd, is om niet teveel naar de toekomst te kijken. “Wat als ze dan heel jong naar de middelbare gaan?” en “wat als ze heel jong naar de uni gaan?” zijn allemaal dingen waar ik nu nog geen invloed op heb. Ik heb invloed op het hier en nu en misschien op de komende twee/drie maanden. Verder vooruit kijken is met onze kinderen vaak toch niet te doen, die ontwikkelen zich zó snel!
Heeft ze het sociaal goed, dan versnel je niet maar zorg je voor maatwerk in de eigen groep (en stroomt ze misschien een jaar eerder uit).
Er zijn allerlei manieren om door te toetsen om te kijken of ze het volgende niveau al beheerst, dat kan school doen.
Ik heb gehoord (maar weet niet of het klopt), dat de even jaren (groep 4, 6 en 8) makkelijker zijn dan de oneven jaren.
Wat ik zeker heb geleerd, is om niet teveel naar de toekomst te kijken. “Wat als ze dan heel jong naar de middelbare gaan?” en “wat als ze heel jong naar de uni gaan?” zijn allemaal dingen waar ik nu nog geen invloed op heb. Ik heb invloed op het hier en nu en misschien op de komende twee/drie maanden. Verder vooruit kijken is met onze kinderen vaak toch niet te doen, die ontwikkelen zich zó snel!
Onze juf gaf aan dat groep 6 wel ineens moeilijker is, omdat de kinderen nu bovenbouw zijn en er meer van ze wordt verwacht. Dus het tempo gaat omhoog, er wordt meer zelfstandigheid verwacht enz. En de cito's zijn nu op de computer. Maar misschien is dat uniek aan de vrije school, omdat ze nu na 3 jaar nieuwe leerkrachten krijgen (dus 3 t/m 5 hebben ze dezelfde en dan van 6 t/m 8 dezelfde).
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Wij hebben het er op school wel over gehad destijds, maar omdat hij sociaal zo goed op zijn plek zat hebben we besloten hem in die groep te houden zolang dat kan. En dat is gelukt. Hij was al wel een jonge leerling (december)
Een kind uit de parallelklas had dezelfde keuze en die viel uit in versnellen. Hij had geen echte klik met zijn eigen groep en de cognitieve frustratie was groter. Dus een jaar overslaan was daar logischer. Dat kind heeft uiteindelijk een groep 9 gedaan bij een gymnasium en zit nu weer met leeftijdsgenoten in de klas.
Dus het hangt echt van het kind af.
Bij elke klas overslaan moet je goed kijken naar de hiaten. Zo heeft mijn neefje groep 4 overgeslagen en kwamen ze er veel later achter dat hij geen hoofdletters had leren schrijven. Dat opvangen hoort bij het versnelplan.
Groep 3 overslaan lijkt me onhandig ivm het leren schrijven/rekenen en op je bips blijven zitten. Groep 8 doen is fijn om de school echt af te sluiten. Alles ertussen is wel te doen met een goed plan. Evt half jaar ene klas en dan half jaar volgende klas, dat kon bij de school van D makkelijker ivm combiklassen. En het werk van dat kind was toch al buiten de reguliere lessen om.
Een kind uit de parallelklas had dezelfde keuze en die viel uit in versnellen. Hij had geen echte klik met zijn eigen groep en de cognitieve frustratie was groter. Dus een jaar overslaan was daar logischer. Dat kind heeft uiteindelijk een groep 9 gedaan bij een gymnasium en zit nu weer met leeftijdsgenoten in de klas.
Dus het hangt echt van het kind af.
Bij elke klas overslaan moet je goed kijken naar de hiaten. Zo heeft mijn neefje groep 4 overgeslagen en kwamen ze er veel later achter dat hij geen hoofdletters had leren schrijven. Dat opvangen hoort bij het versnelplan.
Groep 3 overslaan lijkt me onhandig ivm het leren schrijven/rekenen en op je bips blijven zitten. Groep 8 doen is fijn om de school echt af te sluiten. Alles ertussen is wel te doen met een goed plan. Evt half jaar ene klas en dan half jaar volgende klas, dat kon bij de school van D makkelijker ivm combiklassen. En het werk van dat kind was toch al buiten de reguliere lessen om.
quote:
Volgens mij is dat allemaal maatwerk en afhankelijk van de situatie en van het kind.
Voor deze antwoorden was ik uiteraard al 'bang'quote:
Dus het hangt echt van het kind af.
Zonder gein, bedankt voor de gegeven antwoorden! 
Ik loop waarschijnlijk op de zaken vooruit (die neiging heb ik nogal
), maar was vooral nieuwsgierig of daar algemene adviezen voor zijn.Concreet zit onze dame (9j) nu in groep 6, volgens regulier tempo. Vanaf groep 2 krijgt ze echter al pluswerk/extra uitdaging etc. Sinds vorig jaar hebben zowel zij als haar beste vriendinnetje L. een eigen planning, waarbij ze echt alleen het hoognodige meedoen met de klas (basis, nieuwe dingen), maar alle herhaling over mogen slaan.
Eerder deze week begreep ik echter van de moeder van L. dat zij met tegenzin naar school gaat, onvoldoende uitdaging heeft (ondanks aanpassingen) en dat ze serieus aan het kijken zijn naar de optie om na de herfstvakantie naar groep 7 door te stromen. Met daarbij impliciet de vraag of dat voor onze dochter misschien ook niet beter zou zijn.
En prompt kregen we gisteren een uitnodiging van de IB'er; of we volgende week tijd hebben om te bespreken hoe het met onze dochter gaat. Ik heb dus nog geen idee wat exact de insteek van dat gesprek is (puur kijken hoe het gaat, of ook echt die optie van versnellen overwegen), maar mijn hoofd draait dan al snel overuren om de verschillende scenario's af te spelen
Ja, ik hoor/lees dus ook juist dat dat over groep 7 wel eens gezegd wordt, hahaquote:
Onze juf gaf aan dat groep 6 wel ineens moeilijker is, omdat de kinderen nu bovenbouw zijn en er meer van ze wordt verwacht. Dus het tempo gaat omhoog, er wordt meer zelfstandigheid verwacht enz. En de cito's zijn nu op de computer. Maar misschien is dat uniek aan de vrije school, omdat ze nu na 3 jaar nieuwe leerkrachten krijgen (dus 3 t/m 5 hebben ze dezelfde en dan van 6 t/m 8 dezelfde).
Dus precies die versnelling (6 overslaan en 'opeens' in groep 7 terechtkomen) lijkt me ergens wel een beetje spannend, vandaar mijn initiële vraag
Ik denk dat op de meeste scholen de bovenbouw in groep 7 begint, maar bij de vrije school in groep 6 al (klas 4). Maar als je de mogelijkheid hebt en je kind wil versnellen, zou ik kijken of je groep 6 en 7 in een jaar kan doen.quote:
[..]
Ja, ik hoor/lees dus ook juist dat dat over groep 7 wel eens gezegd wordt, haha
Dus precies die versnelling (6 overslaan en 'opeens' in groep 7 terechtkomen) lijkt me ergens wel een beetje spannend, vandaar mijn initiële vraag
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Sorry, even inbreken. Zijn er hier ouders met uhb kinderen? Ik zou het fijn vinden om daar even mee te sparren en een apart topic over te openen
Ik denk dat je je vragen hier prima kwijt kan!quote:
Sorry, even inbreken. Zijn er hier ouders met uhb kinderen? Ik zou het fijn vinden om daar even mee te sparren en een apart topic over te openen
Protège moi de mes désirs.
