VER De Vergaarbak
Forum waar topics die elders geen plek hebben toch een kans kunnen krijgen. De onderwerpen kunnen divers zijn, maar ontopic en normaal reageren is ook hier de norm.
Ik betwijfel of jij niet narcistisch bent. Of in ieder geval, iets wat er op lijkt. Het zou zomaar kunnen dat je van drugs een totaal ander mens wordt, maar het kan ook zijn dat drugs datgene wat in je zit / hoe je bent enorm versterkt. Welke van de 2 het is, ik heb geen idee, maar omdat je in het verleden in al je topics vroeg of laat aan gaf dat je zat te trollen (wat altijd was als je er niet meer uit kwam met je gedraai en gelieg) heb ik nu geen idee wat waarheid is en wat niet.quote:Op maandag 26 februari 2024 18:38 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ik heb oprecht spijt en mijn excuses zijn gemeend, maar ik kan je niet dwingen om ze te accepteren en mij te vergeven of een nieuwe kans te geven. Ik ben verre van perfect, maar ik ben niet kwaadaardig of narcistisch in mijn ware karakter.
Voor mij persoonlijk maakt dat ook niet uit, je bent het type persoon waar ik, of het nou door drugsgebruik komt of psychische problemen, of narcisme, of alles samen, geen omgang mee wil hebben. Nu is dit internet en ben ik mod van het forum waar jij komt, en als jij geen ban hebt ben je meer dan welkom om hier te posten, maar ik neem alles wat jij zegt met een enorme zak zout.
Jij en ik hebben gebotst vanaf het moment dat ik kritisch werd op hetgene je postte, want als ik begon door te vragen dan telde het sommetje vaak niet op. Overigens was dat niet alleen met mij het geval, datzelfde had je met heel wat andere users. Dat je het op mij wil specificeren is prima, maar er waren er heel wat meer waar je dezelfde situatie mee had.quote:Jij en ik hebben altijd gebotst ook voor mijn laatste psychose en drugsgebruik dat na de zomer van 2020 begon. Je maakt veel aannames over mij en mijn intenties die ik als belediging opvat, het irriteert mij hoe vaak je het mis hebt gehad als ik een topic opende over een persoonlijke probleem waar ik adviezen of inzichten willen van anderen en je blijft heel koppig overtuigd van je eigen gelijk ook al heb je het echt mis.
Je had een vijandige opstelling naar heel veel mensen, en ik was er daar één van. En de enige reden daarvoor was dat ik iets zei wat jou niet beviel. Zelfs als het 100% maximaal niet waar was wat ik daar voor mening had, zelfs als dat zo zou zijn geweest, dan was het nog steeds mijn mening. Dat jij dan, omdat je het met woorden niet meer af kon ging schelden, tja, dat zal dan wel. Maar dat je het betrok op mijn vrouw, meerdere keren, alleen maar omdat je kwaad was en wild om je heen sloeg, dat krijg je niet weg geluld met 'ik was onder invloed'. Dat hoeft ook niet, want nogmaals, dit is niet mee dan een forum, maar het zegt wél iets over hoe jij in elkaar steekt, en dan trek ik al heel erg snel de conclusie dat jij niet het type persoon bent waar ik IRL omgang mee zou willen.quote:Echter ben ik afgelopen jaren veel te ver gegaan met mijn vijandige opstelling naar jou toe, ook wanneer jij pogingen deed om mij tegemoet te komen. Ik heb grenzen overschreden met bijvoorbeeld je vrouw te beledigen en andere kwade persoonlijke aanvallen op jou. Ik was oprecht een eikel en een bullebak met mijn gedrag jegens jou.
Daar zijn we weer. Niet 100% toerekeningsvatbaar, beschadigd, blablabla. Het ligt aan alles behalve jou. Zonder meer dat de dingen die je hier noemt mee spelen, dat geloof ik wel, maar je kunt niet alles dáár op gooien. De indruk die ik van je heb gaat niet veranderen. Dat betekent niet dat ik je iets slechts toewens, integendeel zelfs, ik wens je alle goeds toe, maar mij overtuig je niet.quote:Duizendmaal mijn oprechte excuses, ik ben nu menens. Ik kan je niet dwingen om mij te vergeven of mijn excuses te accepteren, maar je hebt wel door dat ik zeer beschadigd ben en niet 100% toerekeningsvatbaar ben geweest de afgelopen jaren… toch? Dit besef je wel… hoop ik.
Daarnaast, dit topic gaat niet over mij of over hoe ik jou zie. Dit topic gaat verder over jou, dus laat het daar dan ook over gaan.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik neem je niet kwalijk dat je mij zo negatief oordeelt, CoolGuy. Verder hoeven we ook geen vrienden te zijn. Ik neem alle verantwoordelijkheid voor mijn wangedrag in het verleden, ik zat fout ongeacht of hoe toerekeningsvatbaar ik beschouwd mag worden in de ogen van de wet. Ik heb me ernstig misdragen en verdien jouw afkeuring en minachting naar mij toe. 😪
Ontopic:
Wat ben ik in deze topic aan het externaliseren dat ik juist beter kan internaliseren? En hoe moet dat?
Ontopic:
Wat ben ik in deze topic aan het externaliseren dat ik juist beter kan internaliseren? En hoe moet dat?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Nog een stukje concrete feedback voor je:
En en passant wijs de ander nog even erop dat dit écht zo is, mocht hij het zijn vergeten…
Je vroeg om feedback, om te laten zien waar je mis gaat in je posts. Ik denk dat ik vandaag best wat voorbeelden heb gegeven (post 122 en 124). Jammer dat je op deze posts niet hebt gereageerd.
Wat vind je van die posts? Herken je zaken? Kun je er iets mee in relatie tot je voortdurende vraag in dit topic om verheldering over waar je mis gaat?
Goed verhaal, echt waar. Nu je woorden nog omzetten in daden…quote:
[..]
Ik heb oprecht spijt en mijn excuses zijn gemeend, maar ik kan je niet dwingen om ze te accepteren en mij te vergeven of een nieuwe kans te geven. Ik ben verre van perfect, maar ik ben niet kwaadaardig of narcistisch in mijn ware karakter.
Helaas… met deze zin (je daden) ontkracht je de excuses die je eerder uitte. Weer de aanval in, weer persoonlijk worden. Nergens ook maar iets van erkenning laten zien dat CG een aantal zaken goed had opgepikt en je er terecht op aansprak.quote:Jij en ik hebben altijd gebotst ook voor mijn laatste psychose en drugsgebruik dat na de zomer van 2020 begon. Je maakt veel aannames over mij en mijn intenties die ik als belediging opvat, het irriteert mij hoe vaak je het mis hebt gehad als ik een topic opende over een persoonlijke probleem waar ik adviezen of inzichten willen van anderen en je blijft heel koppig overtuigd van je eigen gelijk ook al heb je het echt mis.
Netjes dat je ziet dat GC je tegemoet wilde komen, je best veel ruimte heeft gegeven. Maar, gezien het voorgaande, waarom zou CG deze excuses nog van je geloven?quote:Echter ben ik afgelopen jaren veel te ver gegaan met mijn vijandige opstelling naar jou toe, ook wanneer jij pogingen deed om mij tegemoet te komen. Ik heb grenzen overschreden met bijvoorbeeld je vrouw te beledigen en andere kwade persoonlijke aanvallen op jou. Ik was oprecht een eikel en een bullebak met mijn gedrag jegens jou.
Weer mooie woorden…quote:Duizendmaal mijn oprechte excuses, ik ben nu menens. Ik kan je niet dwingen om mij te vergeven of mijn excuses te accepteren,
Waarna je de oorzaak weer buiten jezelf legt, bij je beschadiging, bij je verminderde toerekeningsvatbaarheid. Waarvan we vandaag hebben vastgesteld (door jou bevestigd!) dat je wangedrag de afgelopen jaren niet kwam door psychoses maar door je drugsgebruik. Drugs die je zelf gespoten, gesnoven of anderszins tot je genomen hebt.quote:maar je hebt wel door dat ik zeer beschadigd ben en niet 100% toerekeningsvatbaar ben geweest de afgelopen jaren… toch? Dit besef je wel… hoop ik.
En en passant wijs de ander nog even erop dat dit écht zo is, mocht hij het zijn vergeten…
Je vroeg om feedback, om te laten zien waar je mis gaat in je posts. Ik denk dat ik vandaag best wat voorbeelden heb gegeven (post 122 en 124). Jammer dat je op deze posts niet hebt gereageerd.
Wat vind je van die posts? Herken je zaken? Kun je er iets mee in relatie tot je voortdurende vraag in dit topic om verheldering over waar je mis gaat?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Ik erken dat CoolGuy soms een goed punt had, maar vaak niet. Ik bedoelde dat stuk over hem niet als aanval, ik leg uit waarom ik heb nooit heb gemogen in het verleden. CoolGuy en ik botsen gewoon, maar ik erken dat ik te ver ben gegaan in het verleden.quote:Op maandag 26 februari 2024 23:59 schreef Cat-astrophe het volgende:
Nog een stukje concrete feedback voor je:
[..]
Goed verhaal, echt waar. Nu je woorden nog omzetten in daden…
[..]
Helaas… met deze zin (je daden) ontkracht je de excuses die je eerder uitte. Weer de aanval in, weer persoonlijk worden. Nergens ook maar iets van erkenning laten zien dat CG een aantal zaken goed had opgepikt en je er terecht op aansprak.
[..]
Netjes dat je ziet dat GC je tegemoet wilde komen, je best veel ruimte heeft gegeven. Maar, gezien het voorgaande, waarom zou CG deze excuses nog van je geloven?
[..]
Weer mooie woorden…
[..]
Waarna je de oorzaak weer buiten jezelf legt, bij je beschadiging, bij je verminderde toerekeningsvatbaarheid. Waarvan we vandaag hebben vastgesteld (door jou bevestigd!) dat je wangedrag de afgelopen jaren niet kwam door psychoses maar door je drugsgebruik. Drugs die je zelf gespoten, gesnoven of anderszins tot je genomen hebt.
En en passant wijs de ander nog even erop dat dit écht zo is, mocht hij het zijn vergeten…
Je vroeg om feedback, om te laten zien waar je mis gaat in je posts. Ik denk dat ik vandaag best wat voorbeelden heb gegeven (post 122 en 124). Jammer dat je op deze posts niet hebt gereageerd.
Wat vind je van die posts? Herken je zaken? Kun je er iets mee in relatie tot je voortdurende vraag in dit topic om verheldering over waar je mis gaat?
En dat stukje over mijn ontoerekenbaarheid is niet bedoeld om mij vrij te pleiten of de schuld extern te leggen buiten mezelf, maar is een feitelijke constatering van mijn mentale staat toen. Ik was bezeten door de drugs en daarvoor door psychoses. Desalniettemin erken ik dat ik niet zo vijandig en gemeen had moeten zijn jegens hem.
Verder kan ik leven zonder zijn vergiffenis. Ik heb allang niet meer de goedkeuring van iedereen nodig om goed te voelen. Ik heb al meerdere keren alles en iedereen verloren of tegen mij gehad, meerdere keren rock bottom meegemaakt en eruit geklommen op eigen kracht, ik heb CoolGuy’s goedkeuring niet nodig om mijn doelen te behalen.
Ik heb mijn oprechte excuses aangeboden, meer kan ik niet doen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik weet niet wat het is. Een beetje de verkeerde toon, heb ik het gevoel. Dat bijzinnetje "dat je me minacht", dat haalt alle kracht uit die post. Ik denk dat je het flink verbruid hebt bij sommige mensen. Wat je over de vrouw van CG was zooo onder de gordel, dan moet je echt heel erg je best doen dat dat weer goed komt. Misschien een idee dat je privé even met hem praat.
Ik moet wel eerlijk dit vertellen: Ik had een keer een goede kennis waarmee ik samen dingen schreef en die was bipolair. Hij had aanvallen, waarbij hij me heel diep beledigde. Als ik hem daarna erop aansprak, kwam hij met het bipolaire verhaal. Ik snap het, hij kon er toen niets aan doen, maar ik heb er een punt achter gezet, ik wil die vent gewoon nooit meer tegenkomen. Dat kan onbegrip zijn, maar alles was gewoon kapot.
Misschien was het ook minder verstandig om je hele levensverhaal weer opnieuw te vertellen. Ik had dat achterwege gelaten en zou begonnen zijn met het beestje bij de naam te noemen hoe je destijds mensen hebt beledigd en dat je daar heel veel spijt van hebt. En laat zien dat je je bewust bent van de gevolgen en hoe je denkt herhaling te voorkomen. Dat doe je niet door een hele historie te vertellen, want dat is al een grijsgedraaide grammofoonplaat. Leg het accent van het verhaal bij de anderen en niet bij jezelf, bijvoorbeeld door te zeggen dat zij zo'n behandeling niet hebben verdiend.
En, ik ben ook niet perfect en ik heb ook mensen in mijn leven gehad, waarbij het gewoon niet klikte. Pogingen om dat te herstellen is tijd weggooien. Als het niet klikt, laat het gewoon zitten en ga gewoon door met je eigen leven.
Verder wat bij jou ook totaal niet meehelpt is dat plaatje van je, die UI. Ik adviseer je echt die te veranderen. Want dan zit ik al die excuses van je te lezen en dan zie ik in mijn ooghoek die middelvinger. Dan denk ik serieus: jij meent hier gewoon helemaal geen reet van.
[ Bericht 11% gewijzigd door Vincent_student op 27-02-2024 01:00:11 ]
Ik moet wel eerlijk dit vertellen: Ik had een keer een goede kennis waarmee ik samen dingen schreef en die was bipolair. Hij had aanvallen, waarbij hij me heel diep beledigde. Als ik hem daarna erop aansprak, kwam hij met het bipolaire verhaal. Ik snap het, hij kon er toen niets aan doen, maar ik heb er een punt achter gezet, ik wil die vent gewoon nooit meer tegenkomen. Dat kan onbegrip zijn, maar alles was gewoon kapot.
Misschien was het ook minder verstandig om je hele levensverhaal weer opnieuw te vertellen. Ik had dat achterwege gelaten en zou begonnen zijn met het beestje bij de naam te noemen hoe je destijds mensen hebt beledigd en dat je daar heel veel spijt van hebt. En laat zien dat je je bewust bent van de gevolgen en hoe je denkt herhaling te voorkomen. Dat doe je niet door een hele historie te vertellen, want dat is al een grijsgedraaide grammofoonplaat. Leg het accent van het verhaal bij de anderen en niet bij jezelf, bijvoorbeeld door te zeggen dat zij zo'n behandeling niet hebben verdiend.
En, ik ben ook niet perfect en ik heb ook mensen in mijn leven gehad, waarbij het gewoon niet klikte. Pogingen om dat te herstellen is tijd weggooien. Als het niet klikt, laat het gewoon zitten en ga gewoon door met je eigen leven.
Verder wat bij jou ook totaal niet meehelpt is dat plaatje van je, die UI. Ik adviseer je echt die te veranderen. Want dan zit ik al die excuses van je te lezen en dan zie ik in mijn ooghoek die middelvinger. Dan denk ik serieus: jij meent hier gewoon helemaal geen reet van.
[ Bericht 11% gewijzigd door Vincent_student op 27-02-2024 01:00:11 ]
Je snapt het echt niet… en ik houd er (in ieder geval voorlopig) mee op om je te proberen uit te leggen wat er schort aan je houding en je gedrag. Want blijkbaar vind ik de juiste woorden niet. Of ben jij er nog niet klaar voor om te veranderen en leveren je oude patronen je nog teveel op om daarmee te stoppen.quote:
[..]
Ik erken dat CoolGuy soms een goed punt had, maar vaak niet. Ik bedoelde dat stuk over hem niet als aanval, ik leg uit waarom ik heb nooit heb gemogen in het verleden. CoolGuy en ik botsen gewoon, maar ik erken dat ik te ver ben gegaan in het verleden.
En dat stukje over mijn ontoerekenbaarheid is niet bedoeld om mij vrij te pleiten of de schuld extern te leggen buiten mezelf, maar is een feitelijke constatering van mijn mentale staat toen. Ik was bezeten door de drugs en daarvoor door psychoses. Desalniettemin erken ik dat ik niet zo vijandig en gemeen had moeten zijn jegens hem.
Verder kan ik leven zonder zijn vergiffenis. Ik heb allang niet meer de goedkeuring van iedereen nodig om goed te voelen. Ik heb al meerdere keren alles en iedereen verloren of tegen mij gehad, meerdere keren rock bottom meegemaakt en eruit geklommen op eigen kracht, ik heb CoolGuy’s goedkeuring niet nodig om mijn doelen te behalen.
Ik heb mijn oprechte excuses aangeboden, meer kan ik niet doen.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Los van mijn verslavingen en psychoses ben ik ook gewoon niet zo aardig meer. Ik ben verhardt door mijn ervaringen en ik kan heel gemeen zijn tegen mensen die ik niet mag. Ik heb geen behoefte om lief gevonden te worden en ik ben niet bang voor confrontaties.quote:
[..]
Je snapt het echt niet… en ik houd er (in ieder geval voorlopig) mee op om je te proberen uit te leggen wat er schort aan je houding en je gedrag. Want blijkbaar vind ik de juiste woorden niet. Of ben jij er nog niet klaar voor om te veranderen en leveren je oude patronen je nog teveel op om daarmee te stoppen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Je psychosegevoeligheid komt voort uit schizofrenie verwacht ik?
Ik weet dat het een gevoelige vraag is, doch vind ik het wel belangrijk voor de context van je verhaal alsook mijn eventuele inhoudelijke reactie (en ik vind het zo snel niet terug).
Ik weet dat het een gevoelige vraag is, doch vind ik het wel belangrijk voor de context van je verhaal alsook mijn eventuele inhoudelijke reactie (en ik vind het zo snel niet terug).
Wat is dan het doel van dit topic?quote:
[..]
Los van mijn verslavingen en psychoses ben ik ook gewoon niet zo aardig meer. Ik ben verhardt door mijn ervaringen en ik kan heel gemeen zijn tegen mensen die ik niet mag. Ik heb geen behoefte om lief gevonden te worden en ik ben niet bang voor confrontaties.
Een soortgelijk statement heb je ook gemaakt in je vorige serie topics over dit onderwerp.quote:
[..]
Los van mijn verslavingen en psychoses ben ik ook gewoon niet zo aardig meer. Ik ben verhardt door mijn ervaringen en ik kan heel gemeen zijn tegen mensen die ik niet mag. Ik heb geen behoefte om lief gevonden te worden en ik ben niet bang voor confrontaties.
Er is dus eigenlijk niets veranderd.
Ik geef je letterlijk een voorbeeld in de post die je quote.quote:
[..]
Maar wat ik doe ik precies verkeerd dan volgens jullie? Ik begrijp het nog steeds niet goed wat jullie bedoelen. Hoezo heeft mijn zelfreflectie betrekken op externe factoren dan? Ik wil oprecht leren wat ik fout doe en dat verbeteren van mijn karakter.
Welke patroon herhaal ik weer in dit topic dat schadelijk is of een teken is van mijn gebrek aan zelfreflectie?
Ik ben niet bewust aan het veinzen nu over mezelf, maar mijn intenties zijn juist goed. Wat doe ik precies verkeerd in dit topic? Heb je voorbeelden?
Voor mij bevestigt dit dat je ter kwader trouw bent en hooguit zelfreflectie wil veinzen en baalt dat wij dit niet voor zoete koek slikken.
Het is ook gewoon alweer de oorzaak extern leggen.quote:
[..]
Een soortgelijk statement heb je ook gemaakt in je vorige serie topics over dit onderwerp.
Er is dus eigenlijk niets veranderd.
Ja ik doe onvriendelijk doordat ik verhard ben, maar dat komt door alles wat me is overkomen dus eigenlijk kan ik er niets aan doen.
"Lief" gevonden willen worden is denk ik niet helemaal de juiste term (ik denk dat je vooral op zoek bent naar een mengeling van medelijden en respect), maar je beweegt hemel en aarde om hier terug te komen en voor de zoveelste keer met een heel lang verhaal de lezer te overtuigen. Dat de mening van anderen je koud laat geloof ik niet.quote:Ik heb geen behoefte om lief gevonden te worden en ik ben niet bang voor confrontaties.
Ik minacht hem ook niet. Dat komt (volgens mij?) neer op neerkijken op? Dat doe ik niet. Ik slik zijn verhaal gewoon niet voor zoete koek. Dat klopt, dat komt niet meer goed. Wat hij schreef is overigens niet eens wáár, hij heeft iets gelezen, heeft dat verkeerd onthouden en heeft dat toen in die posts aangewend om om zich heen te slaan. Maar het is niet wát hij zei. Het is dát hij het zei. Je kunt namelijk ook gewoon tot 10 tellen en beseffen dat wat je wil gaan zeggen op geen enkele manier in relatie staat tot het actuele gebeuren (de discussie) van dat moment. IK was degene waar hij mee in discussie was, niet mijn vrouw. Die stond en staat hier volledig buiten.quote:
Ik weet niet wat het is. Een beetje de verkeerde toon, heb ik het gevoel. Dat bijzinnetje "dat je me minacht", dat haalt alle kracht uit die post. Ik denk dat je het flink verbruid hebt bij sommige mensen. Wat je over de vrouw van CG was zooo onder de gordel, dan moet je echt heel erg je best doen dat dat weer goed komt. Misschien een idee dat je privé even met hem praat.
Ik moet wel eerlijk dit vertellen: Ik had een keer een goede kennis waarmee ik samen dingen schreef en die was bipolair. Hij had aanvallen, waarbij hij me heel diep beledigde. Als ik hem daarna erop aansprak, kwam hij met het bipolaire verhaal. Ik snap het, hij kon er toen niets aan doen, maar ik heb er een punt achter gezet, ik wil die vent gewoon nooit meer tegenkomen. Dat kan onbegrip zijn, maar alles was gewoon kapot.
Misschien was het ook minder verstandig om je hele levensverhaal weer opnieuw te vertellen. Ik had dat achterwege gelaten en zou begonnen zijn met het beestje bij de naam te noemen hoe je destijds mensen hebt beledigd en dat je daar heel veel spijt van hebt. En laat zien dat je je bewust bent van de gevolgen en hoe je denkt herhaling te voorkomen. Dat doe je niet door een hele historie te vertellen, want dat is al een grijsgedraaide grammofoonplaat. Leg het accent van het verhaal bij de anderen en niet bij jezelf, bijvoorbeeld door te zeggen dat zij zo'n behandeling niet hebben verdiend.
En, ik ben ook niet perfect en ik heb ook mensen in mijn leven gehad, waarbij het gewoon niet klikte. Pogingen om dat te herstellen is tijd weggooien. Als het niet klikt, laat het gewoon zitten en ga gewoon door met je eigen leven.
Verder wat bij jou ook totaal niet meehelpt is dat plaatje van je, die UI. Ik adviseer je echt die te veranderen. Want dan zit ik al die excuses van je te lezen en dan zie ik in mijn ooghoek die middelvinger. Dan denk ik serieus: jij meent hier gewoon helemaal geen reet van.
Maar om je gram te halen dan tóch denken ik ga dit zeggen want daarmee krijg ik de overhand omdat ik mijn emoties niet onder controle heb.
Dat zegt dan álles over hoe je in elkaar steekt. En als dat nou de enige keer was, maar dat was het niet, dat is meerdere keren gebeurt. Nou, ik ben niet zo vergevingsgezind als andere mensen wellicht wel zijn, en ik geef mensen niet oneindig nieuwe kansen. Fool me once, shame on you, fool me twice, shame on me. Als het er uit ziet als een eend, kwaakt als een eend, en loopt als een eend, dan is het een eend, en geen waterbuffel. De beste voorspeller van toekomstig gedrag is relevant gedrag uit het verleden, en als je 999x hetzelfde gedrag hebt laten zien, dan zet ik m'n geld er op dat de 1000e keer niet ineens tegenovergesteld gedrag gaat zijn.
Dat is waarom ik dit hele verhaal met een zak zout neem, en dat is ook waarom ik denk 'ik zou met jou IRL 0,0 van doen willen hebben'. Dus een privé gesprek hoeft niet, want dat gaat niets veranderen.
Breitling - Instruments for Professionals
En aandacht.quote:
[..]
Het is ook gewoon alweer de oorzaak extern leggen.
Ja ik doe onvriendelijk doordat ik verhard ben, maar dat komt door alles wat me is overkomen dus eigenlijk kan ik er niets aan doen.
[..]
"Lief" gevonden willen worden is denk ik niet helemaal de juiste term (ik denk dat je vooral op zoek bent naar een mengeling van medelijden en respect), maar je beweegt hemel en aarde om hier terug te komen en voor de zoveelste keer met een heel lang verhaal de lezer te overtuigen. Dat de mening van anderen je koud laat geloof ik niet.
Waarbij negatieve aandacht ook aandacht is.
FOK! kan iemand een flink podium bieden en als je daar geen gebruik meer van mag maken… dan ga je dat missen.
Niet het forum als instrument om te werken aan je problematiek. Maar wel de discussie, het genoemd worden, het liegen/stomme grapjes uithalen waar mensen dan op reageren… ook aandacht.
K_W heeft inmiddels ontdekt dat het duidelijk over de schreef gaan afgestraft wordt, dus nu probeert hij het op deze manier.
@Keep_Walking ik wilde je echt een kans geven, maar ik geloof steeds minder van je intenties. Tien lappen tekst over hoeveel spijt je hebt en dat je wil leren en het goed wil maken wordt teniet gedaan door ongepaste grapjes, niet-kloppende verhalen, telkens weer alleen anderen/de omgeving verwijten dat je bent geworden zoals je bent.
En nu je statement dat je er geen behoefte aan hebt lief gevonden te worden. Zoals je je nu gedraagt krijg je precies wat je wil: verreweg de meeste users hier vinden je niet ‘lief’.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Het komt uiteindelijk inderdaad neer op het erg vol zijn van zichzelf, getuige het bij herhaling beweren hoe geweldig iedereen om hem heen hem vindt, en een gierend gebrek aan zelfreflectie.quote:
[..]
Het is ook gewoon alweer de oorzaak extern leggen.
Ja ik doe onvriendelijk doordat ik verhard ben, maar dat komt door alles wat me is overkomen dus eigenlijk kan ik er niets aan doen.
[..]
"Lief" gevonden willen worden is denk ik niet helemaal de juiste term (ik denk dat je vooral op zoek bent naar een mengeling van medelijden en respect), maar je beweegt hemel en aarde om hier terug te komen en voor de zoveelste keer met een heel lang verhaal de lezer te overtuigen. Dat de mening van anderen je koud laat geloof ik niet.
Sorry 😞
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik neem aan dat je al professionele hulp hebt. Je zegt je leven goed voor elkaar te hebben, een leuke vriendin. Een baan wellicht (dat weet ik niet).quote:
Geniet van je leven, geniet ervan dat het nu goed met je gaat.
Je hoeft je gram niet meer te halen op FOK!
Sommige users hier die mijn verhaal kennen en mijn topics al langer volgen, hebben aan mij laten weten dat ze mij kwalijk nemen en minder sympathiek vinden omdat het lijkt alsof ik niet schuldig of slecht voel over mijn wangedrag die ik heb gedaan tijdens mijn psychoses. Kennelijk denken sommigen van jullie dat ik geen berouw of spijt hebt dat ik andere mensen heb beledigd of bedreigd, of op een andere manier schade heb aangericht bij mensen in mijn sociale omgeving tijdens mijn psychoses in het verleden.
Ik wil met dit topic alles hierover ophelderen en verdiepende informatie met uitleg geven, zodat er geen misverstanden meer zijn.
Ten allereerste wil ik een misverstand die sommigen van jullie denken over mij rechtzetten, namelijk dat ik niet schuldig voel over wat ik anderen heb aangedaan tijdens mijn psychoses.
Ik voel mij echt wel heel slecht en schuldig over mijn vervelende of ongepaste gedragingen die andere mensen last van hebben gehad. Ik heb heel veel schaamte en verdriet gehad om dit, en ik heb altijd alles gedaan om het goed te maken of recht te zetten bij iedereen die slachtoffer werd van mijn psychoses. Helaas is het niet zo simpel als het lijkt om dit te doen vanwege meerdere problemen die ik niet eerlijk of proportioneel rechtvaardig vindt gezien de omstandigheden van alles wat er is gebeurd.
Een grote probleem waar ik tegenaan loop is dat heel veel mensen mij gewoonweg niet de kans willen geven om het uit te leggen en goed te maken of recht te zetten. Een belangrijke reden waarom ik die kans niet krijg is omdat de heersende stigma heel groot en ernstig is, veel mensen weten niet wat het is of begrijpen het niet en ze vinden mij gewoon doodeng en gevaarlijk. Ze snappen niet of willen niet snappen dat ik aan een ernstige ziekte lijdt en verwijten mijn wangedrag die ik tijdens mijn psychoses heb uitgevoerd aan een fout in mijn karakter, dit heb ik te vaak ervaren helaas. Ik begrijp hun perspectief zeker wel, maar toch vind ik het heel oneerlijk en onrechtvaardig voor mijn kant ook.
Ik geef hieronder een echte voorbeeld van wat echt is gebeurd in mijn leven nu ter illustratie:
Ik werd meerdere keren psychotisch in 2020, al vanaf begin februari liet ik mezelf opnemen in Altrecht en daarna werd ik weer opgenomen vanaf Mei t/m Eind augustus ongeveer. Een vervelende wangedrag die ik dan deed is veel rare berichten sturen naar mensen op WhatsApp en Facebook.
Zo heb ik ook veel berichten zitten sturen naar een oude klasgenote van toen ik nog Rechten studeerde en een goede band mee heb opgebouwd in mijn studententijd. Ik heb haar leuk gevonden lang geleden en zij mij ook, zij heeft uit eigen initiatief haar nummer aan mij gegeven zonder dat ik ervoor hoefde te vragen en zij en ik hadden intieme gesprekken met elkaar toen we nog studeerden. We zaten in dezelfde klassen van de eerste en tweede jaar van onze studie en we kwamen elkaar vaak tegen in de bus, zij woonde dichtbij waar ik woonde in Utrecht. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje gekomen en ik heb een stuk drie/vier keer met haar afgesproken één op één. Het is nooit wat geworden tussen mij en haar, maar ik hield wel oppervlakkig contact met haar af en toe via whatsapp, en wederom zij ook met mij.
Ik heb haar in 2010 voor het eerst ontmoet en 10 jaar lang een goede band met haar onderhouden. nooit problemen met haar gehad totdat weer last had van terugkerende psychoses in 2020. Zoals ik eerder zei hierboven, in mijn krankzinnige toestand begon ik veel berichten te sturen naar verschillende mensen in mijn whatsapp, zo ook haar. De meeste mensen hier zijn bewust dat het geen goed idee is om overmatig veel berichten te sturen naar mooie meiden zonder aanleiding of goedkeuring van haar kant toch?
Ik ken de etiquette en ongeschreven regels van chatten met dames op social media heel goed, en normaalgesproken ben ik heel beheerst en tactvol met berichten sturen naar anderen. Maar omdat ik constant psychoses kreeg, waardoor ik niet meer rationeel kon nadenken en geen controle had over mijn woorden en daden, bleef ik haar te veel berichten sturen achter elkaar zonder reden en dat vond ze niet leuk natuurlijk. Ze gaf aan dat ze wilde dat ik daarmee zou stoppen, maar niks kwam meer binnen bij mij. Niet alleen van haar, maar niemand kon meer helder met mij communiceren of binnendringen met hun woorden. Dus ik bleef haar berichten sturen ook al had ze meerdere keren aangegeven dat ik moest stoppen met berichten sturen naar haar.
Ik wil even duidelijk maken dat ik niet honderden berichten per dag elke dag naar haar stuurde en ik heb haar nooit bedreigd of uitgescholden met mijn berichten. Het was om een aantal weken of zelfs een paar maanden dat ik haar weer berichten stuurde, maar ze waren wel opdringerig of clingy en ze vond het niet fijn meer om te lezen van mij. In stabiele toestand zou ik nooit zulke berichten sturen naar haar of iemand anders, mijn brein zat vast in psychotische waanzin verhaal over soulmates en een grote denkbeeldige rechtszaak waar zij een grote rol zou hebben, zoiets dacht ik toen. Nogmaals voor degenen die het niet begrijpen nog, ik zat in krankzinnige toestand toen dit allemaal plaatsvond. Ik kon niet meer rationeel denken en ik had geen controle meer over mijn eigen gedachten en gedrag.
Ik was weer opgenomen begin van de zomer 2020, dit keer helemaal boven in de “Toren” van de Altrecht Willem ArntsZ instelling in de binnenstad van Utrecht. Ik zat op de meest zwaar gesloten afdeling voor de meest acute patiënten die een gevaar vormde voor zichzelf of hun omgeving en 24/7 zorg nodig hadden. Ik mocht niet naar buiten zonder toezicht, maar had op dat moment wel volledige autonomie over mijn telefoon.
Ik heb dat oude klasgenote al een paar weken geen berichten meer gestuurd, maar ik besloot spontaan om haar weer in bericht te sturen toen terwijl ik net opgenomen was in Altrecht HC5, omdat ik dacht in mijn waanzin dat ze mijn soulmate was en dat zij en haar vader bezig waren met een grote rechtszaak voorbereiden voor mij. Ik stuurde naar haar: “Ik kan je niet meer loslaten, (haar naam)”
Dat was het laatste druppeltje in de emmer voor haar en ze blokkeerde mij op alle social media en whatsapp die ik van haar had. Maar dat is niet het enige wat ze deed, ze heeft de politie gebeld en afgestuurd. Terwijl ik opgenomen was voor een hele zware psychose die stemmen in mijn hoofd en krankzinnige wanen veroorzaakte in mij, kwam de wijkagent mij spreken over mijn ongewenste gedrag jegens mijn ex-klasgenote die daar veel last van had kennelijk. Mijn behandelende klinische psycholoog zat erbij en die wijkagent had duidelijk door dat er iets zeer ernstig mis was met mij op dat moment. De wijkagent commandeerde mij om de telefoonnummer van mijn ex-klasgenote te verwijderen en dat heb ik toen ook gedaan en een document ondertekenen dat ik geen contact met haar meer zou zoeken dat zes maanden geldig is.
Ik heb haar vanaf toen niet meer lastig gevallen en ik heb haar volledig met rust gelaten sindsdien tot vorige jaar. Er waren drie jaren voorbij zonder enige contact van mijn kant naar haar, en ik besloot een poging te doen om haar te bereiken om mijn excuses aan te bieden en uitleggen wat er gebeurde in 2020. De politie heeft mij toen gedwongen om haar nummer te verwijderen uit mijn telefoon, maar ik heb haar nummer en andere gegevens op mijn Google Drive. Ik heb de gewoonte om contactgegevens van mensen die ik goed ken op te schrijven in Google Spreadsheets los van mijn telefoonlijst als backup.
Mijn intentie was niet om mijn vriendschap met haar te herstellen en ik had zeker geen romantische fantasieën meer over haar. Ik wou alleen maar mijn oprechte excuses aanbieden aan haar en haar uitleggen wat er aan de hand was met mij drie jaar eerder toen, en dat is begrijpelijk toch? Ik voel zwaar rot en schuldig voor wat ik haar heb aangedaan, ook al kon ik er zelf niks aan doen dat ik die zware psychose had toen in 2020. Ik schaam me diep en ik wil niet dat een mooie dame waar ik tien jaar lang een goede band mee had over mij denkt dat ik een creepy stalker ben of iets dergelijks. Logisch ook voor jullie die dit lezen?
Ik besluit haar een nette e-mail te sturen met daarin mijn oprechte excuses en uitleg, en ik vraag haar of ze openstaat om verder in gesprek te gaan met mij via e-mail zodat ik haar kan meer kan toelichten. Naast deze enige nette e-mail die ik haar heb gestuurd, heb ik één keer haar telefoonnummer gebeld gewoon om te kijken of het nog werkte. Toen ik haar oude nummer belde hoorde ik meteen standaard voicemail en daaruit concludeerde ik dat ik ben geblokkeerd of anders had ze nieuwe nummer. In ieder geval heb ik haar daarna niet meer gebeld of op een andere manier contact gezocht. Ik liet het met rust, ik heb haar een nette e-mail gestuurd en ze mag zelf bepalen of ze wilt reageren als ze het leest, dat dacht ik. Het hoeft geen grote drama te worden toch?
Nou, toch wel. Een week later krijg ik een dreigende bericht van haar advocaat dat ik me schuldig maak aan belaging ofwel stalking van haar, en als ik nog één keer contact zoekt met haar op welke manier dan ook, gaat zij “serieuze civielrechtelijke en strafrechtelijke procedure tegen mij starten met hoge kosten waarvoor ik allemaal moet opdraaien”. Niet alleen dat, ze heeft de politie gebeld weer op mij en die heeft mijn casemanager van Altrecht benaderd en gevraagd om mij rustig te vertellen dat ik geen enkele contact meer mag zoeken met mijn ex-klasgenote. Dit keer waren er geen juridische gevolgen voor mij, want ik heb maar één keer gebeld en een e-mail gestuurd wat natuurlijk geen stalking is of iets strafbaars. Maar kennelijk is dit ex-klasgenote waar ik tien jaar lang een goede band had opgebouwd doodsbang voor mij geworden vanwege mijn wangedrag naar haar in mijn laatste psychose
Wat vinden jullie van mijn bovenstaande casus dat ik uitgebreid heb geschreven? 👆🏿
Ik ben pijnlijk bewust van waarom deze jongedame zo bang (en boos?) is geworden van mij. Ik snap haar kant echt wel en heb ook empathie voor haar. Maar tegelijkertijd vraag ik me af waarom ze geen empathie heeft voor mij in dit geval?
Ze weet dat ik psychosegevoelig bent en ze wist dat ik last had van psychoses toen ik haar berichten bleef sturen in 2020. Ze heeft mijn eerste boek gekocht en gelezen, ik heb haar als één van de eerste en enigen de manuscript van mijn boek laten lezen voordat het af was. Ik heb haar voor 2020 nooit lastig gevallen, sterker nog ze heeft altijd hele positieve gevoelens voor mij gehad en alleen maar lovende complimenten over mij gesproken. Volgens haar eigen woorden tegen mij heeft ze mij oprecht als een goede vriend beschouwd en heeft ze mij lang leuk gevonden toen we samen in de dezelfde klas waren. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje geweest en dat vond ze heel leuk, ik heb nog foto’s ervan op mijn facebook. We hebben samen één op één afgesproken in Utrecht, we kwamen elkaar regelmatig tegen in de wijk zonder problemen. Ze heeft nooit last van mij gehad en ze hoort te weten dat ik geen creepy stalker bent in mijn ware karakter.
Toch valt er geen enkele manier meer voor mij om het goed te maken met haar vanwege mijn laatste psychose. Ik kan niet eens één gemiste oproep achterlaten op haar telefoon zonder dat ze de politie op mij belt. Wat moet ik hiermee dan? Is dit echt wat ik verdien ook? Ik vind van niet, eerlijk gezegd. Ik moet het maar accepteren, maar ik vind het niet eerlijk of rechtvaardig dat ik dit meemaak.
Wat vinden jullie? Deze casusvoorbeeld is maar één van vele afwijzingen, afstotingen, veroordelingen, vernederingen en minachtende houdingen die ik heb meegemaakt van andere mensen vanwege mijn psychoses.
Trouwens, ik ben heel toevallig mijn ex-klasgenote tegengekomen in de grote Jumbo dichtbij waar ik woon. Ik maakte oogcontact met haar en ze liep letterlijk een paar meter verder langs mij heen. Toen ze me eerst zag, keek ze heel boos en bitchy mijn richting op, maar daarna veranderde haar gezichtsuitdrukking naar verbazing en nieuwsgierigheid. Het leek alsof ze met mij wilde praten en ze bleef constant kijken op en neer, alsof ze mij wilde groeten en tegelijkertijd niet durfde. Ik heb haar maar genegeerd en toen ze dichterbij kwam heb ik ook contact met haar verbroken en de andere kant opgekeken. Ik kreeg het idee dat ze toen ze mij zag positieve gevoelens kreeg dan dat ze had verwacht te krijgen gebaseerd op hoe ze voelde van mijn vervelende berichten in 2020. Ik heb haar in ieder geval niet aangesproken toen ik haar zag afgelopen zomer. Ik ga geen initiatief meer nemen om haar te spreken uiteraard.
Ik wil met dit topic alles hierover ophelderen en verdiepende informatie met uitleg geven, zodat er geen misverstanden meer zijn.
Ten allereerste wil ik een misverstand die sommigen van jullie denken over mij rechtzetten, namelijk dat ik niet schuldig voel over wat ik anderen heb aangedaan tijdens mijn psychoses.
Ik voel mij echt wel heel slecht en schuldig over mijn vervelende of ongepaste gedragingen die andere mensen last van hebben gehad. Ik heb heel veel schaamte en verdriet gehad om dit, en ik heb altijd alles gedaan om het goed te maken of recht te zetten bij iedereen die slachtoffer werd van mijn psychoses. Helaas is het niet zo simpel als het lijkt om dit te doen vanwege meerdere problemen die ik niet eerlijk of proportioneel rechtvaardig vindt gezien de omstandigheden van alles wat er is gebeurd.
Een grote probleem waar ik tegenaan loop is dat heel veel mensen mij gewoonweg niet de kans willen geven om het uit te leggen en goed te maken of recht te zetten. Een belangrijke reden waarom ik die kans niet krijg is omdat de heersende stigma heel groot en ernstig is, veel mensen weten niet wat het is of begrijpen het niet en ze vinden mij gewoon doodeng en gevaarlijk. Ze snappen niet of willen niet snappen dat ik aan een ernstige ziekte lijdt en verwijten mijn wangedrag die ik tijdens mijn psychoses heb uitgevoerd aan een fout in mijn karakter, dit heb ik te vaak ervaren helaas. Ik begrijp hun perspectief zeker wel, maar toch vind ik het heel oneerlijk en onrechtvaardig voor mijn kant ook.
Ik geef hieronder een echte voorbeeld van wat echt is gebeurd in mijn leven nu ter illustratie:
Ik werd meerdere keren psychotisch in 2020, al vanaf begin februari liet ik mezelf opnemen in Altrecht en daarna werd ik weer opgenomen vanaf Mei t/m Eind augustus ongeveer. Een vervelende wangedrag die ik dan deed is veel rare berichten sturen naar mensen op WhatsApp en Facebook.
Zo heb ik ook veel berichten zitten sturen naar een oude klasgenote van toen ik nog Rechten studeerde en een goede band mee heb opgebouwd in mijn studententijd. Ik heb haar leuk gevonden lang geleden en zij mij ook, zij heeft uit eigen initiatief haar nummer aan mij gegeven zonder dat ik ervoor hoefde te vragen en zij en ik hadden intieme gesprekken met elkaar toen we nog studeerden. We zaten in dezelfde klassen van de eerste en tweede jaar van onze studie en we kwamen elkaar vaak tegen in de bus, zij woonde dichtbij waar ik woonde in Utrecht. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje gekomen en ik heb een stuk drie/vier keer met haar afgesproken één op één. Het is nooit wat geworden tussen mij en haar, maar ik hield wel oppervlakkig contact met haar af en toe via whatsapp, en wederom zij ook met mij.
Ik heb haar in 2010 voor het eerst ontmoet en 10 jaar lang een goede band met haar onderhouden. nooit problemen met haar gehad totdat weer last had van terugkerende psychoses in 2020. Zoals ik eerder zei hierboven, in mijn krankzinnige toestand begon ik veel berichten te sturen naar verschillende mensen in mijn whatsapp, zo ook haar. De meeste mensen hier zijn bewust dat het geen goed idee is om overmatig veel berichten te sturen naar mooie meiden zonder aanleiding of goedkeuring van haar kant toch?
Ik ken de etiquette en ongeschreven regels van chatten met dames op social media heel goed, en normaalgesproken ben ik heel beheerst en tactvol met berichten sturen naar anderen. Maar omdat ik constant psychoses kreeg, waardoor ik niet meer rationeel kon nadenken en geen controle had over mijn woorden en daden, bleef ik haar te veel berichten sturen achter elkaar zonder reden en dat vond ze niet leuk natuurlijk. Ze gaf aan dat ze wilde dat ik daarmee zou stoppen, maar niks kwam meer binnen bij mij. Niet alleen van haar, maar niemand kon meer helder met mij communiceren of binnendringen met hun woorden. Dus ik bleef haar berichten sturen ook al had ze meerdere keren aangegeven dat ik moest stoppen met berichten sturen naar haar.
Ik wil even duidelijk maken dat ik niet honderden berichten per dag elke dag naar haar stuurde en ik heb haar nooit bedreigd of uitgescholden met mijn berichten. Het was om een aantal weken of zelfs een paar maanden dat ik haar weer berichten stuurde, maar ze waren wel opdringerig of clingy en ze vond het niet fijn meer om te lezen van mij. In stabiele toestand zou ik nooit zulke berichten sturen naar haar of iemand anders, mijn brein zat vast in psychotische waanzin verhaal over soulmates en een grote denkbeeldige rechtszaak waar zij een grote rol zou hebben, zoiets dacht ik toen. Nogmaals voor degenen die het niet begrijpen nog, ik zat in krankzinnige toestand toen dit allemaal plaatsvond. Ik kon niet meer rationeel denken en ik had geen controle meer over mijn eigen gedachten en gedrag.
Ik was weer opgenomen begin van de zomer 2020, dit keer helemaal boven in de “Toren” van de Altrecht Willem ArntsZ instelling in de binnenstad van Utrecht. Ik zat op de meest zwaar gesloten afdeling voor de meest acute patiënten die een gevaar vormde voor zichzelf of hun omgeving en 24/7 zorg nodig hadden. Ik mocht niet naar buiten zonder toezicht, maar had op dat moment wel volledige autonomie over mijn telefoon.
Ik heb dat oude klasgenote al een paar weken geen berichten meer gestuurd, maar ik besloot spontaan om haar weer in bericht te sturen toen terwijl ik net opgenomen was in Altrecht HC5, omdat ik dacht in mijn waanzin dat ze mijn soulmate was en dat zij en haar vader bezig waren met een grote rechtszaak voorbereiden voor mij. Ik stuurde naar haar: “Ik kan je niet meer loslaten, (haar naam)”
Dat was het laatste druppeltje in de emmer voor haar en ze blokkeerde mij op alle social media en whatsapp die ik van haar had. Maar dat is niet het enige wat ze deed, ze heeft de politie gebeld en afgestuurd. Terwijl ik opgenomen was voor een hele zware psychose die stemmen in mijn hoofd en krankzinnige wanen veroorzaakte in mij, kwam de wijkagent mij spreken over mijn ongewenste gedrag jegens mijn ex-klasgenote die daar veel last van had kennelijk. Mijn behandelende klinische psycholoog zat erbij en die wijkagent had duidelijk door dat er iets zeer ernstig mis was met mij op dat moment. De wijkagent commandeerde mij om de telefoonnummer van mijn ex-klasgenote te verwijderen en dat heb ik toen ook gedaan en een document ondertekenen dat ik geen contact met haar meer zou zoeken dat zes maanden geldig is.
Ik heb haar vanaf toen niet meer lastig gevallen en ik heb haar volledig met rust gelaten sindsdien tot vorige jaar. Er waren drie jaren voorbij zonder enige contact van mijn kant naar haar, en ik besloot een poging te doen om haar te bereiken om mijn excuses aan te bieden en uitleggen wat er gebeurde in 2020. De politie heeft mij toen gedwongen om haar nummer te verwijderen uit mijn telefoon, maar ik heb haar nummer en andere gegevens op mijn Google Drive. Ik heb de gewoonte om contactgegevens van mensen die ik goed ken op te schrijven in Google Spreadsheets los van mijn telefoonlijst als backup.
Mijn intentie was niet om mijn vriendschap met haar te herstellen en ik had zeker geen romantische fantasieën meer over haar. Ik wou alleen maar mijn oprechte excuses aanbieden aan haar en haar uitleggen wat er aan de hand was met mij drie jaar eerder toen, en dat is begrijpelijk toch? Ik voel zwaar rot en schuldig voor wat ik haar heb aangedaan, ook al kon ik er zelf niks aan doen dat ik die zware psychose had toen in 2020. Ik schaam me diep en ik wil niet dat een mooie dame waar ik tien jaar lang een goede band mee had over mij denkt dat ik een creepy stalker ben of iets dergelijks. Logisch ook voor jullie die dit lezen?
Ik besluit haar een nette e-mail te sturen met daarin mijn oprechte excuses en uitleg, en ik vraag haar of ze openstaat om verder in gesprek te gaan met mij via e-mail zodat ik haar kan meer kan toelichten. Naast deze enige nette e-mail die ik haar heb gestuurd, heb ik één keer haar telefoonnummer gebeld gewoon om te kijken of het nog werkte. Toen ik haar oude nummer belde hoorde ik meteen standaard voicemail en daaruit concludeerde ik dat ik ben geblokkeerd of anders had ze nieuwe nummer. In ieder geval heb ik haar daarna niet meer gebeld of op een andere manier contact gezocht. Ik liet het met rust, ik heb haar een nette e-mail gestuurd en ze mag zelf bepalen of ze wilt reageren als ze het leest, dat dacht ik. Het hoeft geen grote drama te worden toch?
Nou, toch wel. Een week later krijg ik een dreigende bericht van haar advocaat dat ik me schuldig maak aan belaging ofwel stalking van haar, en als ik nog één keer contact zoekt met haar op welke manier dan ook, gaat zij “serieuze civielrechtelijke en strafrechtelijke procedure tegen mij starten met hoge kosten waarvoor ik allemaal moet opdraaien”. Niet alleen dat, ze heeft de politie gebeld weer op mij en die heeft mijn casemanager van Altrecht benaderd en gevraagd om mij rustig te vertellen dat ik geen enkele contact meer mag zoeken met mijn ex-klasgenote. Dit keer waren er geen juridische gevolgen voor mij, want ik heb maar één keer gebeld en een e-mail gestuurd wat natuurlijk geen stalking is of iets strafbaars. Maar kennelijk is dit ex-klasgenote waar ik tien jaar lang een goede band had opgebouwd doodsbang voor mij geworden vanwege mijn wangedrag naar haar in mijn laatste psychose
Wat vinden jullie van mijn bovenstaande casus dat ik uitgebreid heb geschreven? 👆🏿
Ik ben pijnlijk bewust van waarom deze jongedame zo bang (en boos?) is geworden van mij. Ik snap haar kant echt wel en heb ook empathie voor haar. Maar tegelijkertijd vraag ik me af waarom ze geen empathie heeft voor mij in dit geval?
Ze weet dat ik psychosegevoelig bent en ze wist dat ik last had van psychoses toen ik haar berichten bleef sturen in 2020. Ze heeft mijn eerste boek gekocht en gelezen, ik heb haar als één van de eerste en enigen de manuscript van mijn boek laten lezen voordat het af was. Ik heb haar voor 2020 nooit lastig gevallen, sterker nog ze heeft altijd hele positieve gevoelens voor mij gehad en alleen maar lovende complimenten over mij gesproken. Volgens haar eigen woorden tegen mij heeft ze mij oprecht als een goede vriend beschouwd en heeft ze mij lang leuk gevonden toen we samen in de dezelfde klas waren. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje geweest en dat vond ze heel leuk, ik heb nog foto’s ervan op mijn facebook. We hebben samen één op één afgesproken in Utrecht, we kwamen elkaar regelmatig tegen in de wijk zonder problemen. Ze heeft nooit last van mij gehad en ze hoort te weten dat ik geen creepy stalker bent in mijn ware karakter.
Toch valt er geen enkele manier meer voor mij om het goed te maken met haar vanwege mijn laatste psychose. Ik kan niet eens één gemiste oproep achterlaten op haar telefoon zonder dat ze de politie op mij belt. Wat moet ik hiermee dan? Is dit echt wat ik verdien ook? Ik vind van niet, eerlijk gezegd. Ik moet het maar accepteren, maar ik vind het niet eerlijk of rechtvaardig dat ik dit meemaak.
Wat vinden jullie? Deze casusvoorbeeld is maar één van vele afwijzingen, afstotingen, veroordelingen, vernederingen en minachtende houdingen die ik heb meegemaakt van andere mensen vanwege mijn psychoses.
Trouwens, ik ben heel toevallig mijn ex-klasgenote tegengekomen in de grote Jumbo dichtbij waar ik woon. Ik maakte oogcontact met haar en ze liep letterlijk een paar meter verder langs mij heen. Toen ze me eerst zag, keek ze heel boos en bitchy mijn richting op, maar daarna veranderde haar gezichtsuitdrukking naar verbazing en nieuwsgierigheid. Het leek alsof ze met mij wilde praten en ze bleef constant kijken op en neer, alsof ze mij wilde groeten en tegelijkertijd niet durfde. Ik heb haar maar genegeerd en toen ze dichterbij kwam heb ik ook contact met haar verbroken en de andere kant opgekeken. Ik kreeg het idee dat ze toen ze mij zag positieve gevoelens kreeg dan dat ze had verwacht te krijgen gebaseerd op hoe ze voelde van mijn vervelende berichten in 2020. Ik heb haar in ieder geval niet aangesproken toen ik haar zag afgelopen zomer. Ik ga geen initiatief meer nemen om haar te spreken uiteraard.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik denk dat ook dit bericht op FOK over haar een onderdeel is van je obsessie voor haar, van je stalking dus.
Je zult naar de huisarts, en niet naar FOK, moeten gaan om je problemen te bespreken.
Je zult naar de huisarts, en niet naar FOK, moeten gaan om je problemen te bespreken.
Wat is, naast een uiting van je narcisme, nu het doel van dit alles?
Denk je echt dat de gemiddelde FOK!er zich dagelijks bezighoudt met jouw levensverhaal; dat onze leventjes om jou draaien?
Denk je echt dat de gemiddelde FOK!er zich dagelijks bezighoudt met jouw levensverhaal; dat onze leventjes om jou draaien?
F.K.A. SuperwormJim
Nee ik heb geen obsessie over haar, ik heb een andere vrouw waarvan ik hou en oud mee wil worden. Wat betreft dit casus is het gewoon een goed voorbeeld van de vele ernstige onrecht die ik heb meegemaakt vanwege mijn psychoses.quote:
Ik denk dat ook dit bericht op FOK over haar een onderdeel is van je obsessie voor haar, van je stalking dus.
Je zult naar de huisarts, en niet naar FOK, moeten gaan om je problemen te bespreken.
Wil je een andere lezen over mijn neef bijvoorbeeld? Of over mijn jeugdvijand die mij voor de rechter sleepte?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Uiteraard niet. Maar volgens mij is dit wel een interessante en passende topic in R&P toch? Wat hoop jij te lezen als je in R&P bent?quote:Op donderdag 29 februari 2024 09:00 schreef SwJ het volgende:
Wat is, naast een uiting van je narcisme, nu het doel van dit alles?
Denk je echt dat de gemiddelde FOK!er zich dagelijks bezighoudt met jouw levensverhaal; dat onze leventjes om jou draaien?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Nee, dat wil ik niet.quote:
[..]
Nee ik heb geen obsessie over haar, ik heb een andere vrouw waarvan ik hou en oud mee wil worden. Wat betreft dit casus is het gewoon een goed voorbeeld van de vele ernstige onrecht die ik heb meegemaakt vanwege mijn psychoses.
Wil je een andere lezen over mijn neef bijvoorbeeld? Of over mijn jeugdvijand die mij voor de rechter sleepte?
Dat is geen antwoord op de vraag wat je wil bereiken met dit alles, met het delen een complete autobiografie.quote:
[..]
Uiteraard niet. Maar volgens mij is dit wel een interessante en passende topic in R&P toch? Wat hoop jij te lezen als je in R&P bent?
Het is niet dat je een vraag hebt, of een andere aanleiding. Je dropt je verhaal. En nu? Moeten we allemaal "Wauw, wat fijn dat we dit nu allemaal weten! Wat een inzichten! Dank je wel hiervoor
" gaan posten?Wat is je doel?
F.K.A. SuperwormJim
Hoe rijm je bovenstaande met onderstaande?quote:
Sommige users hier die mijn verhaal kennen en mijn topics al langer volgen, hebben aan mij laten weten dat ze mij kwalijk nemen en minder sympathiek vinden omdat het lijkt alsof ik niet schuldig of slecht voel over mijn wangedrag die ik heb gedaan tijdens mijn psychoses. Kennelijk denken sommigen van jullie dat ik geen berouw of spijt hebt dat ik andere mensen heb beledigd of bedreigd, of op een andere manier schade heb aangericht bij mensen in mijn sociale omgeving tijdens mijn psychoses in het verleden.
Ik wil met dit topic alles hierover ophelderen en verdiepende informatie met uitleg geven, zodat er geen misverstanden meer zijn.
Ten allereerste wil ik een misverstand die sommigen van jullie denken over mij rechtzetten, namelijk dat ik niet schuldig voel over wat ik anderen heb aangedaan tijdens mijn psychoses.
Ik voel mij echt wel heel slecht en schuldig over mijn vervelende of ongepaste gedragingen die andere mensen last van hebben gehad. Ik heb heel veel schaamte en verdriet gehad om dit, en ik heb altijd alles gedaan om het goed te maken of recht te zetten bij iedereen die slachtoffer werd van mijn psychoses. Helaas is het niet zo simpel als het lijkt om dit te doen vanwege meerdere problemen die ik niet eerlijk of proportioneel rechtvaardig vindt gezien de omstandigheden van alles wat er is gebeurd.
Een grote probleem waar ik tegenaan loop is dat heel veel mensen mij gewoonweg niet de kans willen geven om het uit te leggen en goed te maken of recht te zetten. Een belangrijke reden waarom ik die kans niet krijg is omdat de heersende stigma heel groot en ernstig is, veel mensen weten niet wat het is of begrijpen het niet en ze vinden mij gewoon doodeng en gevaarlijk. Ze snappen niet of willen niet snappen dat ik aan een ernstige ziekte lijdt en verwijten mijn wangedrag die ik tijdens mijn psychoses heb uitgevoerd aan een fout in mijn karakter, dit heb ik te vaak ervaren helaas. Ik begrijp hun perspectief zeker wel, maar toch vind ik het heel oneerlijk en onrechtvaardig voor mijn kant ook.
Ik geef hieronder een echte voorbeeld van wat echt is gebeurd in mijn leven nu ter illustratie:
Ik werd meerdere keren psychotisch in 2020, al vanaf begin februari liet ik mezelf opnemen in Altrecht en daarna werd ik weer opgenomen vanaf Mei t/m Eind augustus ongeveer. Een vervelende wangedrag die ik dan deed is veel rare berichten sturen naar mensen op WhatsApp en Facebook.
Zo heb ik ook veel berichten zitten sturen naar een oude klasgenote van toen ik nog Rechten studeerde en een goede band mee heb opgebouwd in mijn studententijd. Ik heb haar leuk gevonden lang geleden en zij mij ook, zij heeft uit eigen initiatief haar nummer aan mij gegeven zonder dat ik ervoor hoefde te vragen en zij en ik hadden intieme gesprekken met elkaar toen we nog studeerden. We zaten in dezelfde klassen van de eerste en tweede jaar van onze studie en we kwamen elkaar vaak tegen in de bus, zij woonde dichtbij waar ik woonde in Utrecht. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje gekomen en ik heb een stuk drie/vier keer met haar afgesproken één op één. Het is nooit wat geworden tussen mij en haar, maar ik hield wel oppervlakkig contact met haar af en toe via whatsapp, en wederom zij ook met mij.
Ik heb haar in 2010 voor het eerst ontmoet en 10 jaar lang een goede band met haar onderhouden. nooit problemen met haar gehad totdat weer last had van terugkerende psychoses in 2020. Zoals ik eerder zei hierboven, in mijn krankzinnige toestand begon ik veel berichten te sturen naar verschillende mensen in mijn whatsapp, zo ook haar. De meeste mensen hier zijn bewust dat het geen goed idee is om overmatig veel berichten te sturen naar mooie meiden zonder aanleiding of goedkeuring van haar kant toch?
Ik ken de etiquette en ongeschreven regels van chatten met dames op social media heel goed, en normaalgesproken ben ik heel beheerst en tactvol met berichten sturen naar anderen. Maar omdat ik constant psychoses kreeg, waardoor ik niet meer rationeel kon nadenken en geen controle had over mijn woorden en daden, bleef ik haar te veel berichten sturen achter elkaar zonder reden en dat vond ze niet leuk natuurlijk. Ze gaf aan dat ze wilde dat ik daarmee zou stoppen, maar niks kwam meer binnen bij mij. Niet alleen van haar, maar niemand kon meer helder met mij communiceren of binnendringen met hun woorden. Dus ik bleef haar berichten sturen ook al had ze meerdere keren aangegeven dat ik moest stoppen met berichten sturen naar haar.
Ik wil even duidelijk maken dat ik niet honderden berichten per dag elke dag naar haar stuurde en ik heb haar nooit bedreigd of uitgescholden met mijn berichten. Het was om een aantal weken of zelfs een paar maanden dat ik haar weer berichten stuurde, maar ze waren wel opdringerig of clingy en ze vond het niet fijn meer om te lezen van mij. In stabiele toestand zou ik nooit zulke berichten sturen naar haar of iemand anders, mijn brein zat vast in psychotische waanzin verhaal over soulmates en een grote denkbeeldige rechtszaak waar zij een grote rol zou hebben, zoiets dacht ik toen. Nogmaals voor degenen die het niet begrijpen nog, ik zat in krankzinnige toestand toen dit allemaal plaatsvond. Ik kon niet meer rationeel denken en ik had geen controle meer over mijn eigen gedachten en gedrag.
Ik was weer opgenomen begin van de zomer 2020, dit keer helemaal boven in de “Toren” van de Altrecht Willem ArntsZ instelling in de binnenstad van Utrecht. Ik zat op de meest zwaar gesloten afdeling voor de meest acute patiënten die een gevaar vormde voor zichzelf of hun omgeving en 24/7 zorg nodig hadden. Ik mocht niet naar buiten zonder toezicht, maar had op dat moment wel volledige autonomie over mijn telefoon.
Ik heb dat oude klasgenote al een paar weken geen berichten meer gestuurd, maar ik besloot spontaan om haar weer in bericht te sturen toen terwijl ik net opgenomen was in Altrecht HC5, omdat ik dacht in mijn waanzin dat ze mijn soulmate was en dat zij en haar vader bezig waren met een grote rechtszaak voorbereiden voor mij. Ik stuurde naar haar: “Ik kan je niet meer loslaten, (haar naam)”
Dat was het laatste druppeltje in de emmer voor haar en ze blokkeerde mij op alle social media en whatsapp die ik van haar had. Maar dat is niet het enige wat ze deed, ze heeft de politie gebeld en afgestuurd. Terwijl ik opgenomen was voor een hele zware psychose die stemmen in mijn hoofd en krankzinnige wanen veroorzaakte in mij, kwam de wijkagent mij spreken over mijn ongewenste gedrag jegens mijn ex-klasgenote die daar veel last van had kennelijk. Mijn behandelende klinische psycholoog zat erbij en die wijkagent had duidelijk door dat er iets zeer ernstig mis was met mij op dat moment. De wijkagent commandeerde mij om de telefoonnummer van mijn ex-klasgenote te verwijderen en dat heb ik toen ook gedaan en een document ondertekenen dat ik geen contact met haar meer zou zoeken dat zes maanden geldig is.
Ik heb haar vanaf toen niet meer lastig gevallen en ik heb haar volledig met rust gelaten sindsdien tot vorige jaar. Er waren drie jaren voorbij zonder enige contact van mijn kant naar haar, en ik besloot een poging te doen om haar te bereiken om mijn excuses aan te bieden en uitleggen wat er gebeurde in 2020. De politie heeft mij toen gedwongen om haar nummer te verwijderen uit mijn telefoon, maar ik heb haar nummer en andere gegevens op mijn Google Drive. Ik heb de gewoonte om contactgegevens van mensen die ik goed ken op te schrijven in Google Spreadsheets los van mijn telefoonlijst als backup.
Mijn intentie was niet om mijn vriendschap met haar te herstellen en ik had zeker geen romantische fantasieën meer over haar. Ik wou alleen maar mijn oprechte excuses aanbieden aan haar en haar uitleggen wat er aan de hand was met mij drie jaar eerder toen, en dat is begrijpelijk toch? Ik voel zwaar rot en schuldig voor wat ik haar heb aangedaan, ook al kon ik er zelf niks aan doen dat ik die zware psychose had toen in 2020. Ik schaam me diep en ik wil niet dat een mooie dame waar ik tien jaar lang een goede band mee had over mij denkt dat ik een creepy stalker ben of iets dergelijks. Logisch ook voor jullie die dit lezen?
Ik besluit haar een nette e-mail te sturen met daarin mijn oprechte excuses en uitleg, en ik vraag haar of ze openstaat om verder in gesprek te gaan met mij via e-mail zodat ik haar kan meer kan toelichten. Naast deze enige nette e-mail die ik haar heb gestuurd, heb ik één keer haar telefoonnummer gebeld gewoon om te kijken of het nog werkte. Toen ik haar oude nummer belde hoorde ik meteen standaard voicemail en daaruit concludeerde ik dat ik ben geblokkeerd of anders had ze nieuwe nummer. In ieder geval heb ik haar daarna niet meer gebeld of op een andere manier contact gezocht. Ik liet het met rust, ik heb haar een nette e-mail gestuurd en ze mag zelf bepalen of ze wilt reageren als ze het leest, dat dacht ik. Het hoeft geen grote drama te worden toch?
Nou, toch wel. Een week later krijg ik een dreigende bericht van haar advocaat dat ik me schuldig maak aan belaging ofwel stalking van haar, en als ik nog één keer contact zoekt met haar op welke manier dan ook, gaat zij “serieuze civielrechtelijke en strafrechtelijke procedure tegen mij starten met hoge kosten waarvoor ik allemaal moet opdraaien”. Niet alleen dat, ze heeft de politie gebeld weer op mij en die heeft mijn casemanager van Altrecht benaderd en gevraagd om mij rustig te vertellen dat ik geen enkele contact meer mag zoeken met mijn ex-klasgenote. Dit keer waren er geen juridische gevolgen voor mij, want ik heb maar één keer gebeld en een e-mail gestuurd wat natuurlijk geen stalking is of iets strafbaars. Maar kennelijk is dit ex-klasgenote waar ik tien jaar lang een goede band had opgebouwd doodsbang voor mij geworden vanwege mijn wangedrag naar haar in mijn laatste psychose
Wat vinden jullie van mijn bovenstaande casus dat ik uitgebreid heb geschreven? 👆🏿
Ik ben pijnlijk bewust van waarom deze jongedame zo bang (en boos?) is geworden van mij. Ik snap haar kant echt wel en heb ook empathie voor haar. Maar tegelijkertijd vraag ik me af waarom ze geen empathie heeft voor mij in dit geval?
Ze weet dat ik psychosegevoelig bent en ze wist dat ik last had van psychoses toen ik haar berichten bleef sturen in 2020. Ze heeft mijn eerste boek gekocht en gelezen, ik heb haar als één van de eerste en enigen de manuscript van mijn boek laten lezen voordat het af was. Ik heb haar voor 2020 nooit lastig gevallen, sterker nog ze heeft altijd hele positieve gevoelens voor mij gehad en alleen maar lovende complimenten over mij gesproken. Volgens haar eigen woorden tegen mij heeft ze mij oprecht als een goede vriend beschouwd en heeft ze mij lang leuk gevonden toen we samen in de dezelfde klas waren. Ze is naar mijn 25ste verjaardagsfeestje geweest en dat vond ze heel leuk, ik heb nog foto’s ervan op mijn facebook. We hebben samen één op één afgesproken in Utrecht, we kwamen elkaar regelmatig tegen in de wijk zonder problemen. Ze heeft nooit last van mij gehad en ze hoort te weten dat ik geen creepy stalker bent in mijn ware karakter.
Toch valt er geen enkele manier meer voor mij om het goed te maken met haar vanwege mijn laatste psychose. Ik kan niet eens één gemiste oproep achterlaten op haar telefoon zonder dat ze de politie op mij belt. Wat moet ik hiermee dan? Is dit echt wat ik verdien ook? Ik vind van niet, eerlijk gezegd. Ik moet het maar accepteren, maar ik vind het niet eerlijk of rechtvaardig dat ik dit meemaak.
Wat vinden jullie? Deze casusvoorbeeld is maar één van vele afwijzingen, afstotingen, veroordelingen, vernederingen en minachtende houdingen die ik heb meegemaakt van andere mensen vanwege mijn psychoses.
Trouwens, ik ben heel toevallig mijn ex-klasgenote tegengekomen in de grote Jumbo dichtbij waar ik woon. Ik maakte oogcontact met haar en ze liep letterlijk een paar meter verder langs mij heen. Toen ze me eerst zag, keek ze heel boos en bitchy mijn richting op, maar daarna veranderde haar gezichtsuitdrukking naar verbazing en nieuwsgierigheid. Het leek alsof ze met mij wilde praten en ze bleef constant kijken op en neer, alsof ze mij wilde groeten en tegelijkertijd niet durfde. Ik heb haar maar genegeerd en toen ze dichterbij kwam heb ik ook contact met haar verbroken en de andere kant opgekeken. Ik kreeg het idee dat ze toen ze mij zag positieve gevoelens kreeg dan dat ze had verwacht te krijgen gebaseerd op hoe ze voelde van mijn vervelende berichten in 2020. Ik heb haar in ieder geval niet aangesproken toen ik haar zag afgelopen zomer. Ik ga geen initiatief meer nemen om haar te spreken uiteraard.
quote:
[..]
Los van mijn verslavingen en psychoses ben ik ook gewoon niet zo aardig meer. Ik ben verhardt door mijn ervaringen en ik kan heel gemeen zijn tegen mensen die ik niet mag. Ik heb geen behoefte om lief gevonden te worden en ik ben niet bang voor confrontaties.
|
|
