Het is wel zo en ook: weet waar je aan begint.quote:Op maandag 22 januari 2024 23:04 schreef SemperLibertas het volgende:
[..]
Dat definieert wel het archetype Oost-Europese vrouw. Masculiniteit is daarbij een hoog gedragen waarde. Als je dat niet in je hebt en dat spel niet kan/wil spelen of het gewoon niet begrijpt, kom je vanzelf van de regen in de drup. Ik had ooit een relatie met een Russische, uit Moskou. Zelfde verhaal, aan spanning geen gebrek, maar de hoogspanning vond ik helemaal niks.
Ja, precies. Ik had een paar jaar geleden ooit een soort van date in Warschau met iemand uit Belarus, prachtige vrouw op zich, maar (ver) over the top qua uiterlijk. Die ging dus gewoon voor me zitten en zei zonder dat ik er naar vroeg: "My goal in life is to be a good wife and a good mother". Dat is dus het begin van de paringsdans en als man trap je hier natuurlijk al snel in wanneer je je er niet bewust van bent dat hier een (mentaal) prijskaartje aan hangt.quote:Op maandag 22 januari 2024 23:07 schreef Lospedrosa het volgende:
[..]
Het is wel zo en ook: weet waar je aan begint.
Wordt nog een hell van een toestand dat uitmaken
Nou. Prima toch. Call her bluf. Zodra ze dat doet meteen concreet worden en geen ruimte geven tot terugkrabbelen.quote:Op maandag 22 januari 2024 22:34 schreef lifeneedstochange het volgende:
Het lijkt er dus op dat als ik dit doe resulteert in dat zij de relatie uitmaakt
Ja, dus she's biting the hand that feeds her. Dat is een slecht idee en pure blufpoker.quote:Op maandag 22 januari 2024 22:34 schreef lifeneedstochange het volgende:
[..]
Gedaan, dit resulteert in haar zelf zeggen dat ik dan een slecht persoon ben want ik "begrijp" haar niet en dan wil ze zelf weggaan (en dag later doet ze alsof er niets aan de hand is en begint het weer opnieuw).
Het lijkt er dus op dat als ik dit doe (zeggen dat haar gedrag tegen mij, mij te ver gaat) resulteert in dat zij de relatie uitmaakt maar ze heeft ook totaal geen idee wat ze dan moet doen (geld, werk, huis,...)
37-15= 22.quote:Op maandag 22 januari 2024 20:39 schreef lifeneedstochange het volgende: Ik ben op dit moment 37 en heb een relatie de afgelopen 15 jaar.
37-15=17? watquote:Op dinsdag 23 januari 2024 15:44 schreef Joopklepzeiker het volgende:
[..]
37-15=17.
Man. Vind je het gek dat het op deze leeftijd op de klippen loopt? Je hebt jezelf vastgesteld in een tijd dat je nog in elfjes en sprookjes geloofde. Bovendien klinkt je vriendin/vrouw als een energievampier. Zoals hierboven al gezegd, kappen ermee!
Hier moet je gewoon niet naar luisteren. Het heeft toch geen nut om te luisteren. Verder is veel van die negativiteit niet persoonlijk bedoeld, maar gewoon als provocatie en om reactie/discussie uit te lokken. Als jij je laat provoceren of in discussie gaat, dan is ze waarschijnlijk in haar element, want dan vreet ze je energie.quote:Minstens 1x per week is het een herhaling van minstens 1 tot 2u aan wat er allemaal verkeerd is aan hun en als ik niet goed luister dan gaat het ook helemaal mis....
No good deed goes unpunishedquote:Op dinsdag 23 januari 2024 18:39 schreef Halcon het volgende:
Denk dat je hier gewoon met een borderliner te maken hebt.
TS zijn er ontwikkelingen?quote:Op maandag 22 januari 2024 20:39 schreef lifeneedstochange het volgende:
Sorry voor dit -uit het hart- geschreven verhaal, ik zit er beetje doorheen en hoop op wat reacties te me ergens kunnen helpen.
Begin zal nog wel lastig zijn. Break-up zal waarschijnlijk ook niet zonder slag of stoot verlopen. Maar als hij daar allemaal doorheen is, gaat er een wereld voor hem open inderdaad.quote:Op zaterdag 27 januari 2024 11:33 schreef BlackLining het volgende:
Sow, jij gaat je echt vet opgelucht voelen als dit achter de rug is man
Bedankt voor je update en goed dat je dingen van je af aan het schrijven bent. Ik wens je veel sterkte in de komende tijd.quote:Op dinsdag 26 maart 2024 20:05 schreef lifeneedstochange het volgende:
Nou, het is gebeurd. Ik heb afgelopen 2 maanden het beetje van de zijlijn bekeken en ik voelde me zelf gewoon slechter en slechter worden. Ik ben normaal gezien een heel opgewekt iemand en ik merkte aan mezelf dat ik dat steeds minder en minder werd. Als ik alleen buiten was (bv met de hond) maakte ik extra lange wandelingen want ik genoot ervan om alleen (en in de rust) te zijn.
Paar dagen geleden kwam het weer allemaal boven bij haar en kreeg ik werkelijk alle schuld van heel de wereld over mij heen. Ik heb het laten begaan en toen kwam zij ermee dat ze iemand wil die haar in alles steunt en waar ze eigenlijk altijd gelijk van krijgt. Dat was ik niet en dan ziet ze er geen echte toekomst in.
Tussen al het kommentaar door vroeg ze ook nog om de boiler aan te doen (gaat hier met een knop). Dat had ik niet gehoord dus toen het water na half uur niet warm was dan ontplofte de bom helemaal en ben ik maar even met de hond gaan wandelen.
Daarna was het vrij duidelijk dat het zo niet meer ging dus ik heb geen echte moeite gedaan om "het goed te maken" en nu is de relatie wel zo goed als over.
Ik heb haar gezegd dat ze dan ook wel zsm een egen plek moet vinden en dat ik komende week rust wil. We zullen zien hoe dat gaat.
Kijk, het is zuur dit allemaal, voor mij maar ook zeker voor haar. Ergens is het fout gelopen en het laatste jaar kon ik werkelijk niets goeds doen. Ik wens haar het beste maar ik denk niet dat het makkelijk gaat worden voor haar.
Laatste jaar best leuke mensen tegengekomen waar ze schijnheilig heel vriendelijk over doet maar op iedereen is er eigenlijk een heel stuk commentaar... Niemand is goed genoeg in deze wereld.
Nuja, ik bedank jullie allen en komende tijd zal zeker niet makkelijk worden maar bij mijn komende verjaardag weet ik iniedergeval dat ik geen commentaar over mij heen krijg en dat ik kan uitkijken naar betere tijden...
Ik ben er ook niet overuit wat ik precies ga doen na dit alles, ik wil iniedergeval de komende jaren blijven reizen/rondtrekken en dat zal me vast goed doen.
Hoe heb je het zo lang kunnen volhouden met haar en waarom? Gelukkig hebben jullie geen kinderen samenquote:Op dinsdag 26 maart 2024 20:05 schreef lifeneedstochange het volgende:
Nou, het is gebeurd. Ik heb afgelopen 2 maanden het beetje van de zijlijn bekeken en ik voelde me zelf gewoon slechter en slechter worden. Ik ben normaal gezien een heel opgewekt iemand en ik merkte aan mezelf dat ik dat steeds minder en minder werd. Als ik alleen buiten was (bv met de hond) maakte ik extra lange wandelingen want ik genoot ervan om alleen (en in de rust) te zijn.
Paar dagen geleden kwam het weer allemaal boven bij haar en kreeg ik werkelijk alle schuld van heel de wereld over mij heen. Ik heb het laten begaan en toen kwam zij ermee dat ze iemand wil die haar in alles steunt en waar ze eigenlijk altijd gelijk van krijgt. Dat was ik niet en dan ziet ze er geen echte toekomst in.
Tussen al het kommentaar door vroeg ze ook nog om de boiler aan te doen (gaat hier met een knop). Dat had ik niet gehoord dus toen het water na half uur niet warm was dan ontplofte de bom helemaal en ben ik maar even met de hond gaan wandelen.
Daarna was het vrij duidelijk dat het zo niet meer ging dus ik heb geen echte moeite gedaan om "het goed te maken" en nu is de relatie wel zo goed als over.
Ik heb haar gezegd dat ze dan ook wel zsm een egen plek moet vinden en dat ik komende week rust wil. We zullen zien hoe dat gaat.
Kijk, het is zuur dit allemaal, voor mij maar ook zeker voor haar. Ergens is het fout gelopen en het laatste jaar kon ik werkelijk niets goeds doen. Ik wens haar het beste maar ik denk niet dat het makkelijk gaat worden voor haar.
Laatste jaar best leuke mensen tegengekomen waar ze schijnheilig heel vriendelijk over doet maar op iedereen is er eigenlijk een heel stuk commentaar... Niemand is goed genoeg in deze wereld.
Nuja, ik bedank jullie allen en komende tijd zal zeker niet makkelijk worden maar bij mijn komende verjaardag weet ik iniedergeval dat ik geen commentaar over mij heen krijg en dat ik kan uitkijken naar betere tijden...
Ik ben er ook niet overuit wat ik precies ga doen na dit alles, ik wil iniedergeval de komende jaren blijven reizen/rondtrekken en dat zal me vast goed doen.
Ik denk dat hij zich ook verantwoordelijk voor haar voelt omdat ze zo te lezen niets meer heeft als ze bij hem weg moet. Geen huis, geen baan, geen geld, geen sociaal netwerk etc. Maar je bent natuurlijk nooit verantwoordelijk voor een ander.quote:Op woensdag 27 maart 2024 06:33 schreef Keep_Walking het volgende:
Hoe heb je het zo lang kunnen volhouden met haar en waarom? Gelukkig hebben jullie geen kinderen samen
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |