Trauma aanvallen?

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 11:10 schreef CoolGuy het volgende:
Oh dat gedoe ja. Waarom toch die fixatie op (veel) jongere vrouwen dan TS zelf is?

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 11:13 schreef Lienekien het volgende:

[..]
Cupfighter kan uiteraard voor zichzelf spreken. Maar ik vermoed dat hij dit zelf ook niet goed weet en dat mede de reden is dat hij wederom hulp aan het zoeken is.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 13:25 schreef Cupfighter het volgende:
Het heeft niks met vrouwen te maken, ik heb gisteren drugs gebruikt dus daar moet ik direct weer mee kappen

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 15:11 schreef Cupfighter het volgende:

[..]
Klopt maar ik heb geleerd mezelf er niet te hard voor te straffen want dat werkt averechts ik moet gewoon weer even scherp zijn en niet wederom gaan gebruiken als ik dat voorkom is er weinig aan de hand ik heb het gekregen telefoon nummer direct ook vanmorgen verwijderd en geblokkeerd zodat ik de verleiding zo klein mogelijk maak

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 10:33 schreef Cupfighter het volgende:
Gisteravond/vannacht heel iets stoms gedaan, nu gelijk maar zo snel mogelijk weer herstellen en afkappen

quote:

Op woensdag 11 september 2024 09:57 schreef Cupfighter het volgende:

[..]
Het was een hele domme actie dat weet ik, drugs maakt het alleen maar erger, ik baal er ook van vandaar dat ik nu ook heel scherp ga zijn om herhaling te voorkomen

quote:

Op woensdag 11 september 2024 09:59 schreef Cupfighter het volgende:

[..]
Wat versta jij onder saboteren in dit geval?

quote:

Op woensdag 11 september 2024 10:02 schreef greysbones het volgende:

[..]
je bent bezig om geschikte therapie te vinden
1 kan op een plek waarvan je weet dat drugsgebruik een reden is om niet te beginnen
en dat zal op meerdere plekken zo zijn

je loopt weg voor wat je aan wilt gaan( waarschijnlijk onbewust, daar kan ik niet over oordelen)

quote:

Op woensdag 11 september 2024 10:07 schreef Cupfighter het volgende:

[..]
Ah op die manier, ja dat is waar, ik heb dat niet bewust gedaan, deze uitglijder zal geen invloed hebben op mijn eventuele behandeling wel als ik bijvoorbeeld morgen weer ga gebruiken dan wordt het echt een probleem

quote:

Ik begrijp dat het gelazer met de psychische zorgverlening een enorme klap voor jou moet zijn, aangezien ik dat zelf ook zo vaak heb meegemaakt. Ik heb ook elke keer weer mezelf bij elkaar moeten rapen en mijn stinkende best gedaan om op een goede en verantwoordelijke manier aan te geven dat ik zorg nodig heb. Als er vervolgens gereageerd wordt op de manier zoals jij dat ook hebt meegemaakt, krijg ik elke keer het gevoel alsof ik het niet verdien om geholpen te worden. Het voelt dan voor mij als een soort straf. Ik kan daarbij rationeel niet bedenken wat ik gedaan zou kunnen hebben dat ik op zo'n manier aan mijn lot word overgelaten terwijl ik de hulp en steun van anderen juist zo hard nodig heb. En juist daarom ga ik mezelf nog minderwaardiger voelen en dan lukt het mij niet eens meer om op een normale manier om hulp te vragen. Het lukt mij misschien wel om te kunnen bedenken hoe ik het ga aanpakken, maar dat vervolgens praktiseren dat gaat echt niet. Ik voel mij dan zo afgeremd door angst.

Herken je dat ongeveer ook bij jezelf? Ik denk dat jij misschien impulsiever bent dan ik, waar tegenover staat dat ik heel erg de neiging heb om mij af te zonderen in een sociaal isolement en op die manier mijn leven kapot maak.

Wat mij opviel bij jouw eerdere post, was dat die dissociatie optrad nadat jij overgeslagen werd door de mensen op jouw werk. En het viel mij ook op dat je aangaf dat ze het niet expres deden, waarmee je hen verdedigde en de aanleiding bagatelliseerde. Daaruit kan ik al afleiden dat jij niet goed in contact staat met jouw emoties en daaruit niet kan opmaken wat jouw behoeftes zijn.

Genegeerd worden door de mensen in een groep waar je graag bij wilt horen, is voor ieder mens ontzettend kut om te ervaren. En al helemaal als die mensen niet de opzettelijke intentie hadden om jou te kwetsen, want juist dat suggereert dat ze jou helemaal niet opmerken. Wat hen betreft doet het er niet toe of je nou wel of niet bestaat. Als je ooit getuige bent dat iemand anders zoiets meemaakt, zal je bij die persoon zien dat hij met zijn gedachten afdwaalt en ook geen aandacht meer heeft voor wat er in zijn omgeving gebeurt. Dat is ook dissociatie: heel normaal menselijk gedrag met als functie om dit soort bedreigende situaties te kunnen verdragen.

Als jij tijdens jouw jeugd opgroeide onder omstandigheden waarbij jij je altijd genegeerd en in de steek gelaten voelde, heb je dat dissociatieve gedrag heel vaak moeten toepassen om jezelf staande te kunnen houden. Kinderen zijn nou eenmaal afhankelijk van de zorg van hun ouders en hebben hun ouders nodig die erop toe kunnen zien of ze veilig zijn. Als bijvoorbeeld een peuter zijn vingertjes in het stopcontact wilt steken en zijn moeder snel en hardhandig ingrijpt om te voorkomen dat haar kind geëlektrocuteerd wordt, dan zal het kind op dat moment behoorlijk schrikken en overstuur zijn. Echter hij weet wel dat zijn moeder erop toeziet dat hem niks overkomt en hem leert wat gevaarlijk is en wat niet. Als ouders daarentegen geen aandacht hebben voor hun kinderen, voelt dat voor die kinderen enorm bedreigend en beangstigend. Ze hebben nou eenmaal de aandacht van hun ouders nodig en ze weten dat er een manier is waardoor ze die aandacht gegarandeerd krijgen: door iets te doen wat hun ouders niet leuk vinden. Bijvoorbeeld met krijsen, dingen kapot gooien, schoppen en slaan, op het behang tekenen, etc. Het is voor hen niet leuk om vervolgens een boze ouder tegenover zich te hebben en straf te krijgen, maar dat is nog altijd beter dan helemaal niet opgemerkt worden.

Vervolgens merken ze bij leeftijdgenootjes op dat die wel op een positieve manier om aandacht vragen en daar positieve aandacht voor terugkrijgen. Zij willen net als hun leeftijdgenoten ook positieve aandacht krijgen, maar als hun ouders niet daarop reageren, bedenken ze dat ze het blijkbaar niet goed genoeg doen en dus minderwaardig zijn.

Als jij gedurende jouw hele jeugd onder dat soort omstandigheden opgroeit, gaan jouw hersenen zich op zo'n manier ontwikkelen dat destructief gedrag geassocieerd wordt met beloning door aandacht van andere mensen en correct gedrag associeer je met genegeerd worden. Cognitief snap je best wel dat het zo niet werkt, echter het gedrag van mensen wordt vooral aangestuurd door emoties vanuit het onderbewustzijn. Hoe groter de stress, hoe groter de drang wordt om terug te vallen op het gedrag wat je vanuit jouw jeugd hebt geleerd. Voor jou is dat de realiteit.

Maar als dat écht de realiteit zou zijn, dan zou jij al deze problemen nu niet hebben! Juist omdat je zo lijdt onder emotionele pijn, weet je dat de situatie zoals die nu is, niet gezond is en dat je iets moet doen om je prettig te kunnen voelen met jezelf, zodat jij jouw leven kan leiden op jouw eigen manier. Wat je dan precies moet doen om dat te bereiken, dat weet je niet. Je weet alleen dat als jij het op de goede manier doet, jij op den duur ook vooruitgang bij jezelf gaat opmerken waaraan je niet hoeft te twijfelen.

De manier zoals je dat nu doet met destructief gedrag, werkt niet.

Ik merk uit jouw posts op dat jij jezelf voortdurend veroordeelt en afkraakt. Hoe meer jij dat doet, hoe vaker het gaat gebeuren dat jij dissocieert en de identiteit aanneemt van Melanie. Want waarom zou jij jezelf willen zijn als alles aan jou slecht en minderwaardig is?

Maar nogmaals, dat zelfbeeld klopt niet. Het is gebaseerd op wat je voortdurend van anderen te horen kreeg, terwijl die mensen daarbij ontkennen dat ze jou tekort hadden gedaan. Je blijft maar verlangen naar goedkeuring en acceptatie van met name de mensen die jou dat niet zullen geven.

Dat je op jouw werk werd overgeslagen, dat is hartstikke klote! Als de mensen jou daar op zo'n manier behandelen, is het geen veilige omgeving voor jou. Wat je kan doen, is navragen waarom ze jou niet hadden opgemerkt. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat jij jezelf in de groep te onzichtbaar maakt. Als je echter alleen maar aanhoort dat jij dit en dat niet goed doet en dat niemand daarbij rekening houdt met jouw huidige situatie, dan is het waarschijnlijker dat jij de eer aan jezelf moet houden en op zoek gaat naar mensen die jou wel kunnen respecteren.

Je bent hoe dan ook zelf verantwoordelijk voor jouw gedrag, maar die verantwoordelijkheden kan je niet nakomen als jij je laat omringen met lui die jou klein houden en jou het gevoel geven dat jij er niet toe doet.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 12:52 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb weer iets opgeschreven. Ik weet van mezelf dat ik in mijn manier van schrijven nogal belerend kan overkomen, maar zo is het niet bedoeld. Ik hoop dat je er iets mee kunt om meer grip op jezelf te krijgen
[..]