OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Schreeuwen bedoel ik meer mee een keiharde "nee" vanuit mij. Wat ze ervan leert, is dat ze ten alle tijden te luisteren heeft naar mij. Bij een puber kun je tenminste nog dealtjes sluiten; "als jij, dan wij..." Bij haar werkt dat nog niet.
Wat ook wel eens helpt, is dat ze geen vla of vlees krijgt (waar ze gek op is) als ze te weinig (groente) eet. Of haar vijf minuutjes op haar kamer zetten. Zodra het gejammer dan weer voorbij is, eet ze netjes haar bordje leeg. Maarja, veel verder kom ik niet echt en dat van haar kamer vind ik eigenlijk hartstikke zielig.
Zelf de luier doen, zelf de trap oplopen, etc. is hier (nog) niet aan de orde. Zelf eten laat ik niet toe, want dan kan ik haar kleren weer wisselen en wassen.
Wat ook wel eens helpt, is dat ze geen vla of vlees krijgt (waar ze gek op is) als ze te weinig (groente) eet. Of haar vijf minuutjes op haar kamer zetten. Zodra het gejammer dan weer voorbij is, eet ze netjes haar bordje leeg. Maarja, veel verder kom ik niet echt en dat van haar kamer vind ik eigenlijk hartstikke zielig.
Zelf de luier doen, zelf de trap oplopen, etc. is hier (nog) niet aan de orde. Zelf eten laat ik niet toe, want dan kan ik haar kleren weer wisselen en wassen.
Geen vragen stellen waarop het antwoord NEE mogelijk is.
Keuze tussen optie A of B. Zelf doen of mama/papa helpt. Kies je niet dan kiest papa/mama.
Een paar dingen zoals een schone luier is iets dat moet en niet zelf kan dus daar valt niets te willen.
Eten maak ik geen strijd van. Ik bepaal wat er wordt gegeten (dat staat op tafel) en kind bepaald hoeveel. Toetje is onderdeel van de maaltijd zodat ze in het ergste geval nooit met lege maag naar bed gaan. Schortjes voorkomen dat ik kleding blijf wassen en zorgt ervoor dat ik zelf mijn eten warm kan opeten.
Kinderen doen alles na dus als jij NEE schreeuwt doet zij dat ook.
Keuze tussen optie A of B. Zelf doen of mama/papa helpt. Kies je niet dan kiest papa/mama.
Een paar dingen zoals een schone luier is iets dat moet en niet zelf kan dus daar valt niets te willen.
Eten maak ik geen strijd van. Ik bepaal wat er wordt gegeten (dat staat op tafel) en kind bepaald hoeveel. Toetje is onderdeel van de maaltijd zodat ze in het ergste geval nooit met lege maag naar bed gaan. Schortjes voorkomen dat ik kleding blijf wassen en zorgt ervoor dat ik zelf mijn eten warm kan opeten.
Wie kan er harder schreeuwen?quote:Op woensdag 24 januari 2024 13:28 schreef DjVero het volgende:
Schreeuwen bedoel ik meer mee een keiharde "nee" vanuit mij. Wat ze ervan leert, is dat ze ten alle tijden te luisteren heeft naar mij.
Kinderen doen alles na dus als jij NEE schreeuwt doet zij dat ook.
Maar wat als ze te weinig eet dan? Soms is het na vijf happen wel klaar, kan me niet voorstellen dat ze daar op kan teren tot de volgende morgen.quote:
Eten maak ik geen strijd van. Ik bepaal wat er wordt gegeten (dat staat op tafel) en kind bepaald hoeveel. Toetje is onderdeel van de maaltijd zodat ze in het ergste geval nooit met lege maag naar bed gaan. Schortjes voorkomen dat ik kleding blijf wassen en zorgt ervoor dat ik zelf mijn eten warm kan opeten.
[..]
Hier een dreumes die vaker niet dan wel eet en ze doet het nog steeds. Uiteindelijk is eten een strijd die je altijd verliest, want je kan ze niet dwingen om het door te slikken. Dus ik maak er ook geen strijd van. Ja ik vind het heel moeilijk als ze (bijna) niks eet, maar ik probeer erop te vertrouwen dat ze wel pakt wat ze echt nodig heeft en dat het vanzelf een keer beter wordt.quote:
[..]
Maar wat als ze te weinig eet dan? Soms is het na vijf happen wel klaar, kan me niet voorstellen dat ze daar op kan teren tot de volgende morgen.
Is dat ook wat ze leert? Of leert ze dat als je iets wil van iemand je gewoon harder moet schreeuwen dan hen?quote:
Schreeuwen bedoel ik meer mee een keiharde "nee" vanuit mij. Wat ze ervan leert, is dat ze ten alle tijden te luisteren heeft naar mij. Bij een puber kun je tenminste nog dealtjes sluiten; "als jij, dan wij..." Bij haar werkt dat nog niet.
Verder geeft Elleska een goeie tip. Keuzes geven, dan krijgen ze de autonomie waarnaar ze op zoek zijn. En jij bepaalt wat de keuzes zijn.
Straffen met eten doen we ook niet. Behalve als consequentie: jij treuzelt oneindig met eten dan geen tijd meer voor toetje. Maar dan hebben we het over peuter-kleuter leeftijd.
De troepfase met eten moet je helaas ooit toch een keer door. Idd short of mouwslab aan. En veel dweilen.
Oh en hier ook altijd wel een toetje, want dat eet ze iig wel plus wil ik geen straf/beloning van maken. En idd schorten die ook over de mouwen gaan, ze heeft altijd zelf gegeten en je ziet dat ze met meer ervaring echt steeds schoner blijft.
Van harte. Dan schelen die van ons maar 3 dagen.quote:Op maandag 22 januari 2024 18:48 schreef Mathijz het volgende:
sinds vandaag is mijn zoon T. een dreumes. Van het weekend zijn verjaardag gevierd en morgen nog op het KDV.
Vandaag naar het zeeaquarium geweest en dan is 1,5 uur wel weer mooi zat. Hoewel de vissen wel erg interessant zijn is lopen dat momenteel ook
Ik wil trouwens ook helemaal niet dat mijn dochter leert dat ze altijd naar me moet luisteren. Ik kan er ook wel eens naast zitten, of een slecht idee hebben. Plus als ze bij mij niet leert challengen en voor zichzelf opkomen, hoe moet dat dan straks op school en later op de werkvloer? Ik ben er juist om haar te leren een eigen pad te bepalen, en dat betekent ook dat ik niet altijd mijn zin krijg. Daarom probeer ik wel scherp te zijn op geen (ja/nee) vragen te stellen als het eigenlijk een opdracht is. Dus als ik vind dat het tijd is om te gaan slapen zeg ik “we gaan naar boven” en niet “zullen we naar boven gaan”.
Dan eten ze 'te weinig'quote:
[..]
Maar wat als ze te weinig eet dan? Soms is het na vijf happen wel klaar, kan me niet voorstellen dat ze daar op kan teren tot de volgende morgen.
eventueel eerder op de middag nog een snack en na het eten áltijd een toetje (volle yoghurt en fruit) en een papfles en ze zitten vol genoeg. Ik heb mijn oudste op deze leeftijd nooit gediscussieerd over eten (en vanaf de kleuterleeftijd alleen als eisen gesteld dat er een hap geprobeerd werd en vooral niet gezeurd). Die is bijna 12 en inmiddels een prima eter, heeft een brede smaak en kookt ook zelf.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Mja, ik sta daar echt heel anders in. Onder mijn dak leven = mijn regels volgen. Ik koop dat eten in, doodzonde als dat weggegooid moet worden (zoals gister met slavinkjes bijvoorbeeld), gaat er weer een stuk vlees de prullenbak in. Maarja.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
Dan geef je haar minder op haar bord, hoef je ook minder weg te gooien en schep je bij als ze wel eet.quote:
Mja, ik sta daar echt heel anders in. Onder mijn dak leven = mijn regels volgen. Ik koop dat eten in, doodzonde als dat weggegooid moet worden (zoals gister met slavinkjes bijvoorbeeld), gaat er weer een stuk vlees de prullenbak in. Maarja.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
En je kunt het slavinkje ook zelf opeten als je het zo belangrijk vindt dat het niet wordt weggegooid.
En dat. Als er iets niet mijn opvoeddoel is, dan is het wel 'ten alle tijden naar me luisteren'quote:
Ik wil trouwens ook helemaal niet dat mijn dochter leert dat ze altijd naar me moet luisteren. Ik kan er ook wel eens naast zitten, of een slecht idee hebben. Plus als ze bij mij niet leert challengen en voor zichzelf opkomen, hoe moet dat dan straks op school en later op de werkvloer? Ik ben er juist om haar te leren een eigen pad te bepalen, en dat betekent ook dat ik niet altijd mijn zin krijg. Daarom probeer ik wel scherp te zijn op geen (ja/nee) vragen te stellen als het eigenlijk een opdracht is. Dus als ik vind dat het tijd is om te gaan slapen zeg ik “we gaan naar boven” en niet “zullen we naar boven gaan”.
nou lukte dat sowieso niet want de oudste noemen we ook Che Guevara, lekkere onafhankelijkheidsstijder 
maar die werd ook vanzelf redelijk, hij weet wat hij wil maar kan zich ook best voegen naar wat wij willen, als hij daar het nut van inziet.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ze heeft er niet voor gekozen onder jouw dak te leven hè.quote:
Mja, ik sta daar echt heel anders in. Onder mijn dak leven = mijn regels volgen. Ik koop dat eten in, doodzonde als dat weggegooid moet worden (zoals gister met slavinkjes bijvoorbeeld), gaat er weer een stuk vlees de prullenbak in. Maarja.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
Daar is ze ook maar beland. Kijk op deze leeftijd is het nog niet dermate van toepassing, maar ik wil wel dat mijn dochter leert dat er ruimte is voor een gesprek en om dingen te heroverwegen. Net als dat ik sorry zal zeggen tegen haar als ik onredelijk ben geweest. Plus ik vind het heel veel belangrijker dat ze positieve associaties met voedsel heeft dan dat haar bordje leeg gaat. Bij ons blijft er dus heel erg vaak eten over, waar mogelijk bewaren we dat voor een ander eetmoment of eten we het zelf op. En we scheppen dus ook niet haar bord vol als we toch al weten dat de kans klein is dat het op gaat, dan liever later wat bij scheppen.
Van wie zou ze haar eigengereidheid hebben?quote:
Mja, ik sta daar echt heel anders in. Onder mijn dak leven = mijn regels volgen. Ik koop dat eten in, doodzonde als dat weggegooid moet worden (zoals gister met slavinkjes bijvoorbeeld), gaat er weer een stuk vlees de prullenbak in. Maarja.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Zelfde wereld als jij, we maken alleen andere keuzes in hoe we er mee omgaan.quote:
Mooi wereldje leven jullie in. Ben weer weg hier.
Nou dat ook. Plus hoe meer ik er met een gestrekt been in ga hoe meer tegenstand ik kan verwachten.quote:
[..]
Van wie zou ze haar eigengereidheid hebben?
Oh ja, mijn grote is net een ezeltje, hoe harder je hem probeert mee te krijgen, hoe harder hij achteruitgaat.quote:
[..]
Nou dat ook. Plus hoe meer ik er met een gestrekt been in ga hoe meer tegenstand ik kan verwachten.
Ik ben heel benieuwd hoe de kleine is. Hij is nu 10 maanden, dan is er van opvoeden nog niet zoveel sprake natuurlijk.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Tja je vraagt om tips omdat je eigen aanpak niet lijkt te werken. Dan kan je ook tips verwachten die een andere aanpak volgen.quote:
Mooi wereldje leven jullie in. Ben weer weg hier.
Jammer dat je alleen dingen wil horen die in jouw straatje passen.quote:
Mooi wereldje leven jullie in. Ben weer weg hier.
Ja, om haar slavink dan maar op te eten.quote:
[..]
Tja je vraagt om tips omdat je eigen aanpak niet lijkt te werken. Dan kan je ook tips verwachten die een andere aanpak volgen.
Zou mooi zijn als ze straks op de middelbare zit: "pa, maak ff mijn huiswerk, dat kan ik niet". "Pa, ga jij ff sporten voor me, daar heb ik nu geen zin in." Poh, wat een mooi leven heb je dan.Daar kan ik helemaal niks mee. Kijk, dat ze blijkbaar niet zoveel hoeft te eten, is iets waar ik wél wat mee kan. Maar dat jullie blijkbaar een 2-jarige de baas laten spelen - wat prima is, hoor, moet je helemaal zelf weten - is niet hoe ik in het leven sta. Mijn vrouw overigens ook niet. Ik kan het overigens ook omdraaien; heb je geen tips te geven om datgene wat ik specifiek vraag, geef dan geen tips.
5 happen + toetje is goed genoeg en morgen is er weer een nieuwe dag.quote:
[..]
Maar wat als ze te weinig eet dan? Soms is het na vijf happen wel klaar, kan me niet voorstellen dat ze daar op kan teren tot de volgende morgen.
Kinderen zijn aan het eind van de dag moe, mijn ervaring is dat de avondmaaltijd niet de maaltijd is die het beste wordt gegeten. Ik geef bijvoorbeeld iets van groente bij het middageten (vandaag pompoensoep wat S zo lekker vond dat hij zijn portie groente voor vandaag alweer binnen heeft). En als de oudste smiddags uit school komt hebben we een snackplankje met vaak ook iets van groente.
Je kan een kind niet dwingen om te eten (tenzij je gaat dwangvoeren) dus die strijd zal je altijd verliezen.
Zo anders staan we er niet in. Onder mijn dak gelden net zo goed mijn regels. Wanneer ik een kind keuze geef ben ik nog altijd degene die de keuzeopties bepaal.quote:
Mja, ik sta daar echt heel anders in. Onder mijn dak leven = mijn regels volgen. Ik koop dat eten in, doodzonde als dat weggegooid moet worden (zoals gister met slavinkjes bijvoorbeeld), gaat er weer een stuk vlees de prullenbak in. Maarja.
Er zijn een paar dingen die ze zichtbaar echt niet lust (shoarma bijvoorbeeld), dus dan ben ik wat coulanter.
Ik koop het eten in en ik gooi vrijwel niets weg.
Als je teveel moet weggooien schep je teveel op het bord. Ik schep kleine porties op en vul bij wanneer het op is. Op een gegeven moment mogen ze zelf opscheppen en dan geldt wel de regel opeten wat je opschept.
Het is soms lastig in te schatten. Vorige week had ze aan één boterham pindakaas met hagelslag niet genoeg en at ze er zo nog één op. Als het dan 's avonds na vijf happen al klaar is, gaat dat er bij mij moeilijk in en heb ik het idee dat het haar meer te doen is om het feit dat ze het niet lekker vindt. En dat accepteer ik niet.quote:
[..]
5 happen + toetje is goed genoeg en morgen is er weer een nieuwe dag.
Kinderen zijn aan het eind van de dag moe, mijn ervaring is dat de avondmaaltijd niet de maaltijd is die het beste wordt gegeten.
Je kan een kind niet dwingen om te eten (tenzij je gaat dwangvoeren) dus die strijd zal je altijd verliezen.
[..]
Ze at een dubbele portie bij de lunch en je bent verbaasd dat ze bij het avondeten geen honger had, begrijp ik je nu goed?quote:
[..]
Het is soms lastig in te schatten. Vorige week had ze aan één boterham pindakaas met hagelslag niet genoeg en at ze er zo nog één op. Als het dan 's avonds na vijf happen al klaar is, gaat dat er bij mij moeilijk in en heb ik het idee dat het haar meer te doen is om het feit dat ze het niet lekker vindt. En dat accepteer ik niet.
'Ik accepteer niet dat jij iets niet lekker vind!' Poeh.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Je vraagt letterlijk hoe je om moet gaan met een 1-jarige die nee zegt. Zorgen dat je niet in een discussie belandt- pick your battles is een prima devies- is een heel valide antwoord.
Je vraag was niet: 'hoe zorg ik dat mij dochter altijd precies doet wat ik wil?'
Je dealt met de meest irrationele wezens die er bestaan. Dit type irrationeel:
Waarom wil je daar in godsnaam een krachtmeting mee houden? en waarom zou de discussie nu over een slavink iets zeggen over of ze als puber hun huiswerk maken? Mijn ervaring is echt dat ik veel meer heb gehad aan de momenten waarop ik kon loslaten, flexibel kon zijn, kon laten zien dat je fouten mag maken etc. dan de keren waarin ik op decibellen een discussie over een aardappel 'won'.
[ Bericht 59% gewijzigd door Clubsoda op 24-01-2024 15:40:47 ]
Je vraag was niet: 'hoe zorg ik dat mij dochter altijd precies doet wat ik wil?'
Je dealt met de meest irrationele wezens die er bestaan. Dit type irrationeel:
Waarom wil je daar in godsnaam een krachtmeting mee houden?
en waarom zou de discussie nu over een slavink iets zeggen over of ze als puber hun huiswerk maken? Mijn ervaring is echt dat ik veel meer heb gehad aan de momenten waarop ik kon loslaten, flexibel kon zijn, kon laten zien dat je fouten mag maken etc. dan de keren waarin ik op decibellen een discussie over een aardappel 'won'.[ Bericht 59% gewijzigd door Clubsoda op 24-01-2024 15:40:47 ]
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
