Contact met first crush

Vanuit de OP haal ik de indruk dat je eigenlijk zeer kwetsend omging met zijn gevoelens toen vanuit je eigen privé-omstandigheid en toen dus verder zijn gevoelens weinig achting schonk...


En nu wil je hem dat uitleggen, omdat jij dat nu zo voelt en je daarmee je eigen behoefte vervult... Maar is je 'probleem' dat hij geen behoefte tot contact lijkt te hebben.

Misschien is dit het moment om het goed te maken door middel van iets dat je tot nu toe noet doet:
Je baseren op ZIJN gevoelens en behoefte tot contact en niet enkel egocentrisch van jezelf uitgaan

quote:

Op dinsdag 24 oktober 2023 21:14 schreef Cleo123 het volgende:

[..]
Dit begrijp ik niet helemaal. Waarom zou hij zichzelf in bescherming moeten nemen? Ik ben toch na 1 uitnodiging geen stalker? En wat bedoel je met ‘neem jezelf tegen jezelf in bescherming’?

In het verleden heb je hem op afstand gehouden, daar heeft hij van geleerd.

"Hoi, ik vind het rot dat het soms zo stroef verloopt als we elkaar tegenkomen, terwijl we elkaar al zo lang kennen. Ik heb het idee dat dat komt door hoe ik me in onze tienertijd richting jou hebt gedragen. Ik zou je graag nog een keer uitleggen wat er toen bij mij speelde. Wil je een keer een kop koffie samen doen? Mocht je daar geen behoefte aan hebben, dan is dat natuurlijk ook oké en dan laten we het zo."

Zo moeilijk is dat toch niet?

quote:

Op donderdag 2 november 2023 08:55 schreef Cleo123 het volgende:
Ik zie hem zenuwachtig worden (en ik word het dus ook).

De manier waarop je dat schrijft komt over, alsof je moeite doet het probleem bij hem neer te leggen.

Alsof hij iets moet doen of aktie dient te nemen.

Uit je verhaal haal ik echter helemaal nergens dat hij behoefte aan contact aangeeft te hebben of dat hij iets uit te praten heeft.

[ Bericht 2% gewijzigd door RM-rf op 02-11-2023 09:28:23 ]

quote:

Op donderdag 2 november 2023 09:15 schreef Cleo123 het volgende:
... dat hij mogelijk een ‘slecht’ beeld van mij heeft als persoon en dat dat beeld dus niet klopt.

Waarom zou dat beeld niet kloppen... je geeft toch zelf an dat je je tegenover hem toch niet al te net gedragen hebt?

Toen hij aangaf interesse in je te hebben, en jij eigenlijk daarvan niet afgeneigt was, heb je hem toch een Korf gegeven op een schijnbaar best harde manier en zonder uitleg, waarbij je zegt dat de reden eigenlijk buiten hem lag.
Dan lijkt het me heel normaal dat hij gewoon een heel negatieve bijsmaak aan dat contact met jou overgehouden heeft.

De vraag is dan ook wat hij er verder aan heeft als jij dat beeld nu achteraf wil gaan corrigeren... ik vermoed dat het hooguit voor hem extra verwarring zal geven en hij verder prima kan leven met het idee dat jij gewoon een rot-persoon was.
Hooguit voor 'jouw' gevoel wil je dat nu gaan 'uitpraten, niet omdat dat voor hem wat uitmaakt, maar voor jouzelf en je 'gevoel';
dat is uiteindelijk enkel ego-centrisch denken.

[ Bericht 1% gewijzigd door RM-rf op 02-11-2023 11:13:03 ]

quote:

Op donderdag 2 november 2023 09:15 schreef Cleo123 het volgende:

[..]
Wat ik lastig vind is dat hij mogelijk een ‘slecht’ beeld van mij heeft als persoon en dat dat beeld dus niet klopt.

Dat klopt toch precies:

quote:

Op maandag 23 oktober 2023 22:05 schreef Cleo123 het volgende:
Als tiener heb ik maandenlang een crush op iemand gehad. Dat was wederzijds. We zochten elkaar steeds op, maar ik hield de jongen in kwestie op afstand als hij teveel toenadering zocht.

Dat was voor:

quote:

Op een gegeven moment heeft er toen in mijn leven een heftige gebeurtenis plaatsgevonden die ik niet goed aan kon en heb ik heel bot tegen hem gedaan omdat het me allemaal teveel werd.

Dus:

quote:

Waarschijnlijk denkt hij dat ik hem toen een blauwtje heb laten lopen en/of een onbetrouwbare psycho ben.

Klopt gewoon dus ook al voor de tijd voor de heftige gebeurtenis.

Maar blijkbaar moet hij nu jouw verhaal aanhoren omdat jij er na al die jaren nog mee zit. Laat hem lekker met rust en hou je issues lekker bij jezelf?

Ik zie het probleem niet helemaal om dat gewoon uit te spreken of waarom daar zo krampachtig over gedaan moet worden - dat je ooit lang lang geleden een beetje bitchy bent geweest tegen hem, maar dat dat puur te maken had met de situatie waar je zelf in verkeerde en niets te maken had met hem als persoon.

Maar omdat je aangeeft allebei zenuwachtig te worden als je elkaar ziet snap ik dat de drempel wat hoger ligt. Overigens wel raar dat je meteen ongemakkelijk wordt in zijn bijzijn, doet toch een beetje vermoeden alsof er nog wat speelt. Als jij gewoon in een goede, stabiele relatie zit en enig zelfvertrouwen hebt dan kun je zoiets toch gewoon bespreekbaar maken.

Nog even los daarvan schrijf je meermaals "wanneer ik hem zie", wat m.i. impliceert dat je hem toch nog wel regelmatig tegen het lijf loopt. Gezamenlijke vriendengroep? Dat zou het nog veel makkelijker maken. Of sporadisch een keer op straat, want zelfde buurt/wijk/stad? In dat geval lijkt het me een stuk lastiger, de setting waarin je zoiets aankaart is wel bepalend. Met een drankje in de hand op een feestje met gezamenlijke vrienden is een stuk makkelijker dan 'out of the blue' op straat aanspreken. Als jullie niets meer zijn dan "vage, verre kennissen" die elkaar nog net groeten bij wederzien zou ik me afvragen of je zoiets uit het verleden nog moet gaan bespreken. Maar als het jou peace of mind geeft, doe het gewoon. Desnoods in een e-mailtje of een PB op één of andere social.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 13:08 schreef Cleo123 het volgende:
Ik zal de context geven wat er destijds speelde. Dat maakt het hopelijk wat duidelijker waarom het voor mij gevoelig ligt.
Toen ik hem leerde kennen was mijn moeder al ernstig ziek, maar na een paar maanden heb ik toen te horen gekregen dat zij zou komen te overlijden. Na dat bericht probeerde ik gewoon door te gaan met mijn leven en deed ik naar de buitenwereld toe alsof er niets aan de hand was. Maar bij hem was ik heel bang om in huilen uit te barsten. Daarom begon ik hem te negeren, liep ik weg als hij naar mij toe kwam bijv. Dat gaf nogal een groot contrast met hoe ik me daarvoor naar hem toe gedroeg (steeds in de buurt staan, in zijn ogen kijken etc). In vrij korte tijd is mijn moeder toen ook overleden en daarna was ik heel kwetsbaar en boos op alles en iedereen (en zal ik hem ook boze blikken hebben gegeven). Tja, verliefdheid en rouw is niet zo’n goede combi als je 15 bent (en misschien ook niet als je volwassen bent).

Ik heb deze info overigens bewust niet in de OP gezet, omdat de jongen/man in kwestie dit waarschijnlijk ook niet wist en ik door jullie reacties meer zicht hoopte te krijgen op hoe hij mogelijk zou kunnen reageren. Dank daarvoor in ieder geval.

Ja, we hebben gemeenschappelijke kennissen, maar geen van hen weet het complete verhaal.

Allemachtig, ben je altijd zo zwaar op de hand? Oude koeien, kilo zout. Move on, en laat hem ook gewoon verder gaan. Het zal niet leuk geweest zijn voor hem, de omstandigheden zijn begrijpelijk.

Het is JOUW probleem, probeer dat niet bij hem neer te leggen. Als hij contact wil, dan zoekt hij je wel op.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 13:08 schreef Cleo123 het volgende:
Ik zal de context geven wat er destijds speelde. Dat maakt het hopelijk wat duidelijker waarom het voor mij gevoelig ligt.
Toen ik hem leerde kennen was mijn moeder al ernstig ziek, maar na een paar maanden heb ik toen te horen gekregen dat zij zou komen te overlijden. Na dat bericht probeerde ik gewoon door te gaan met mijn leven en deed ik naar de buitenwereld toe alsof er niets aan de hand was. Maar bij hem was ik heel bang om in huilen uit te barsten. Daarom begon ik hem te negeren, liep ik weg als hij naar mij toe kwam bijv. Dat gaf nogal een groot contrast met hoe ik me daarvoor naar hem toe gedroeg (steeds in de buurt staan, in zijn ogen kijken etc). In vrij korte tijd is mijn moeder toen ook overleden en daarna was ik heel kwetsbaar en boos op alles en iedereen (en zal ik hem ook boze blikken hebben gegeven). Tja, verliefdheid en rouw is niet zo’n goede combi als je 15 bent (en misschien ook niet als je volwassen bent).

Ik heb deze info overigens bewust niet in de OP gezet, omdat de jongen/man in kwestie dit waarschijnlijk ook niet wist en ik door jullie reacties meer zicht hoopte te krijgen op hoe hij mogelijk zou kunnen reageren. Dank daarvoor in ieder geval.

Ja, we hebben gemeenschappelijke kennissen, maar geen van hen weet het complete verhaal.

Dit is voor jouw een heftige gebeurtenis geweest maar hij was vast ook gewoon een puber die er weinig van heeft meegekregen. Jij wil het hier nog graag over hebben omdat het een trauma uit je jeugd is maar voor hem lijkt me dit niet zo relevant.

Ik zou dit eerder met een psycholoog bespreken dan hem er lastig mee vallen.

Je moeder was ernstig ziek en is overleden, en niemand uit jullie gedeelde omgeving wist het 'hele verhaal'? Lijkt me sterk.

Hoe oud ben je nu?

quote:

Op donderdag 2 november 2023 14:15 schreef Cleo123 het volgende:
Ben jij altijd zo weinig empathisch?

Doe je dit nu expres dat je de hele tijd andere mensen loopt aan te vallen?

Degene die weinig blijk geeft van empathie, van het vermogen zich in de gevoelens van anderen in te leven, ben jij-zelf.

JIJ lijkt niet te realiseren dat al jouw gevoelens toen, wat er met jouw eigen leven gebeurde uiteindelijk weinig tot niks betekent voor iemand die daar geen weet van had toen, daar nooit eerder over verteld werd, maar wel een onprettige ervaring met jou had toen ... en het voor hem ook waarschijnlijk nu helemaal niks betekent, dat ligt ver achter hem.

Integendeel, jij ben enkel gefixeerd op je eigen gevoelens nu, jouw eigen angst dat hij misschien een negatief beeld van jou heeft, en dat dat volgens jou 'onterecht' zou zijn en je daarom met hem een gesprek aan wil gaan waarbij je zelf te nerveus bent, maar dan gaat klagen dat "HIJ' plots niet aardig genoeg is om geinteresseerd naar jou toe te reageren of zelf het gesprek met jou op te zoeken (zelfs je eigen zenuwachtigheid voor zulk een gesprek lijk je hem toe te willen schrijven).

quote:

Op donderdag 2 november 2023 14:15 schreef Cleo123 het volgende:

[..]
Nee, ik ben niet zwaar op de hand, maar het is gewoon een heftige tijd geweest, zoals anderen die vergelijkbare zaken op die leeftijd hebben meegemaakt waarschijnlijk kunnen beamen.
Ben jij altijd zo weinig empathisch?
Anyway. Goed om te realiseren dat er ook mensen zijn met weinig begrip en inlevingsvermogen in anderen.

Hoe zit het met jouw empathie, TS? Kun je je voorstellen dat hij hier niet op zit te wachten? Je doet dit alleen voor jezelf, het idee dat hij negatief over jou denkt is blijkbaar niet iets waar jij mee wil leven. Het is wel duidelijk dat je nog warme gevoelens voor hem hebt.

En radicalere suggestie dan maar: ik heb het idee dat jij gewoon niet helemaal lekker in je relatie zit en dat je daardoor al zoekende naar een alternatief in je eigen hoofd een romantisch plaatje hebt over hoe jullie weer nader tot elkaar komen. Gevaarlijk spel, en als je contact zoekt met hem dan is mijn advies om daar zo snel mogelijk jouw partner bij te betrekken.

Over je vriend gesproken: wat vind hij hier eigenlijk van?

quote:

Op donderdag 2 november 2023 15:39 schreef RM-rf het volgende:

[..]
Doe je dit nu expres dat je de hele tijd andere mensen loopt aan te vallen?

Kun je aangeven waar die aanvallen staan? De post die je quote is moeilijk een aanval te noemen. Maar je hebt het over "de hele tijd" dus ik ben nieuwsgierig naar de andere voorbeelden.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 13:08 schreef Cleo123 het volgende:
Ik zal de context geven wat er destijds speelde. Dat maakt het hopelijk wat duidelijker waarom het voor mij gevoelig ligt.
Toen ik hem leerde kennen was mijn moeder al ernstig ziek, maar na een paar maanden heb ik toen te horen gekregen dat zij zou komen te overlijden. Na dat bericht probeerde ik gewoon door te gaan met mijn leven en deed ik naar de buitenwereld toe alsof er niets aan de hand was. Maar bij hem was ik heel bang om in huilen uit te barsten. Daarom begon ik hem te negeren, liep ik weg als hij naar mij toe kwam bijv. Dat gaf nogal een groot contrast met hoe ik me daarvoor naar hem toe gedroeg (steeds in de buurt staan, in zijn ogen kijken etc). In vrij korte tijd is mijn moeder toen ook overleden en daarna was ik heel kwetsbaar en boos op alles en iedereen (en zal ik hem ook boze blikken hebben gegeven). Tja, verliefdheid en rouw is niet zo’n goede combi als je 15 bent (en misschien ook niet als je volwassen bent).

Ik heb deze info overigens bewust niet in de OP gezet, omdat de jongen/man in kwestie dit waarschijnlijk ook niet wist en ik door jullie reacties meer zicht hoopte te krijgen op hoe hij mogelijk zou kunnen reageren. Dank daarvoor in ieder geval.

Ja, we hebben gemeenschappelijke kennissen, maar geen van hen weet het complete verhaal.

Verdrietig verhaal van je moeder.

En nu ben je 16? Dan is het nog te verklaren maar anders zou ik zeggen: move on wat betreft deze jongen.

Zou niet een heel drama gaan maken over iets dat 100 jaar geleden is. Daar zit echt niemand op te wachten. Vraag hem gewoon wat te drinken (jíj moet nu het initiatief nemen want hij heeft de vorige keer zijn vingers gebrand), en zie wat er van komt, maar hou het gewoon bij het nu. Misschien grappig om te vertellen nadat jullie een tijdje daten.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 23:29 schreef No239SquadronRAF het volgende:
Zou niet een heel drama gaan maken over iets dat 100 jaar geleden is. Daar zit echt niemand op te wachten. Vraag hem gewoon wat te drinken (jíj moet nu het initiatief nemen want hij heeft de vorige keer zijn vingers gebrand), en zie wat er van komt, maar hou het gewoon bij het nu. Misschien grappig om te vertellen nadat jullie een tijdje daten.

TS heeft een relatie...

quote:

Op donderdag 2 november 2023 23:46 schreef Seven. het volgende:

[..]
TS heeft een relatie...

Oh dan zit er iets niet goed in de relatie denk ik.