[OUD SC] Nazomeren met piemels

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 13:01 schreef MaJo het volgende:

[..]
Hij zit in het laatste stadium van hartfalen, waardoor het opeens heel slecht kan gaan maar dan ook opeens toch weer wat beter. Heel onvoorspelbaar allemaal. Maar nu ziet het er wel naar uit dat het niet lang meer duurt.

Het gekke van mijn vader is dat hij altijd positief blijft, zelfs nu denkt hij dat hij er wel weer bovenop komt. Maar ergens vind ik dat ook wel verdrietig, ik denk dat hij gewoon nog niet er aan wil dat het echt bijna afgelopen is. Of ons niet alleen wil laten
[..]
Heel lief, dank je wel

Sowieso doen dit soort berichten echt heel goed, bedankt voor de sterkte wensen allemaal! Zelf loop ik een beetje met mijn ziel onder de arm, ik weet niet zo goed waar ik het zoeken moet momenteel. Afleiding en slapen helpen nog het beste. Dat ga ik nu ook weer doen, lekker tukken onder werktijd. Ik ben echt kapot.

Mja, ik herken dat. Nu is het dan bij jouw pa hartfalen en bij mijn vader kanker, maar ook mijn vader wilde er niet aan dat het over was. Ik weet nog heel goed dat de huisarts aan bed zat bij hem, mijn vader zag door de medicatie water van de kastdeuren af komen en etc, maar andere momenten was hij ongeveer helder, en ik hoor hem nog zeggen tegen de huisarts 'tja, als ik nou al heel ziek was', waarop de huisarts zei van 'maar meneer X, u bént heel, heel erg ziek'. Dit was een paar dagen voor hij overleed.

Crap, en nu ik dit schrijf ben ik terug in die slaapkamer en heb ik het moeilijk, dus ik ben weer weg hier.

Ik wil je nogmaals heel erg veel sterkte wensen, het is heel moeilijk, en een hel, en je wil niet dat buiten vogels fluiten en de vlaggen wapperen bij de Albert Heijn want hoe durven ze te wapperen terwijl jouw pa heel ziek is, maar, ja, dat gáát voorbij. Daar heb je nu geen ene flikker aan, maar dát gáát voorbij.

Heel herkenbaar wat je schrijft @CoolGuy, en idd hoe durft de wereld gewoon door te gaan terwijl die wereld nooit meer hetzelfde zal zijn...

Veel sterkte @MaJo met wat jullie allemaal nog te wachten staat .

Herkenbaar allemaal. Gister was het 10 jaar geleden dat mijn moeder overleed. Dan is het allemaal weer even moeilijk en komen dingen harder binnen. Maar het intens nare van deze periode, daar moet je doorheen, houd elkaar vast, zorg voor elkaar en rouw met elkaar. Er komt vanzelf weer wat meer licht, ook nadat de wereld voor jullie heeft stilgestaan .

Heel veel sterkte MaJo

Ik weet het nog zo goed, twee dagen voor haar overlijden zei mijn moeder (toen BE op bezoek was om dingen door te spreken ) "ik wil nog niet dood". Inmiddels is ze er al meer dan een half jaar niet meer

@MaJo heel veel sterkte. Ik herken dingen die je schrijft van mijn vaders ziekte periode. Wat CoolGuy zegt klopt gelukkig wel, dingen gaan over en worden weer beter. Alleen nu heb je daar nog niet zoveel aan.

MaJo Lekker slapen tijdens werktijd klinkt helemaal ok. Sterkte jij.

Kennen jullie die collega's die controlfreakerig allemaal werk naar zich toe trekken? En dat als je dan iets naar ze toeschuift, álles groter wordt gemaakt dan het al is? Sja, jij wilde het zo Ik kan echt helemaal niks met overdreven overspannen reacties.

Die collega's heb ik ook weleens ja....

En we hebben in het VO een onderhandelaarsakkoord. Per 1 juli jl 10% erbij Ineens is het niet meer zo erg dat ik m'n telefoon afgelopen weekend aan gruzelementen liet vallen.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 13:15 schreef Tink89 het volgende:
Gewoon doen. En trek ook bij je werkgever aan de bel voor zorgverlof/ziekmelding als het niet meer gaat.

Dat gaat helaas niet, wij hebben een eigen zaak samen met mijn ouders. Nu mijn moeder mijn vader moet verzorgen moeten wij nog harder werken en hebben we Aapie 1 dag meer thuis, omdat mijn moeder dat niet meer kan. We zitten dus in een lastige impasse van nog harder moeten werken terwijl we juist nu de rust kunnen gebruiken. Gelukkig neemt mijn man het regelmatig over en laat me dan slapen. Vandaag kon dat eigenlijk niet maar soms dan moet het maar even, mijn gezondheid gaat voor.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 15:44 schreef Tink89 het volgende:
Die collega's heb ik ook weleens ja....

En we hebben in het VO een onderhandelaarsakkoord. Per 1 juli jl 10% erbij Ineens is het niet meer zo erg dat ik m'n telefoon afgelopen weekend aan gruzelementen liet vallen.

Niet alleen in het VO, toch? PO en speciaal onderwijs ook. Staking is van de baan nu.

Sterkte @MaJo

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 15:52 schreef exode het volgende:

[..]
Niet alleen in het VO, toch? PO en speciaal onderwijs ook. Staking is van de baan nu.

Met de andere onderwijssectoren heb ik me niet bemoeid ;-) Maar ik ga eens even kijken.

Heel veel sterkte @MaJo 😘
Ook wel een herkenbare situatie. Mijn vader is overleden aan ernstig hartfalen

[ Bericht 17% gewijzigd door Vicky op 12-09-2023 18:00:23 ]

sterkte @MaJo

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 16:10 schreef Tink89 het volgende:

[..]
Met de andere onderwijssectoren heb ik me niet bemoeid ;-) Maar ik ga eens even kijken.

Zover ik weet trokken ze samen op dit keer toch?
Maar goed verloofde gaat weer meer verdienen, nog even en ik stop met werken.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 13:23 schreef CoolGuy het volgende:

[..]
Mja, ik herken dat. Nu is het dan bij jouw pa hartfalen en bij mijn vader kanker, maar ook mijn vader wilde er niet aan dat het over was. Ik weet nog heel goed dat de huisarts aan bed zat bij hem, mijn vader zag door de medicatie water van de kastdeuren af komen en etc, maar andere momenten was hij ongeveer helder, en ik hoor hem nog zeggen tegen de huisarts 'tja, als ik nou al heel ziek was', waarop de huisarts zei van 'maar meneer X, u bént heel, heel erg ziek'. Dit was een paar dagen voor hij overleed.

Crap, en nu ik dit schrijf ben ik terug in die slaapkamer en heb ik het moeilijk, dus ik ben weer weg hier.

Ik wil je nogmaals heel erg veel sterkte wensen, het is heel moeilijk, en een hel, en je wil niet dat buiten vogels fluiten en de vlaggen wapperen bij de Albert Heijn want hoe durven ze te wapperen terwijl jouw pa heel ziek is, maar, ja, dat gáát voorbij. Daar heb je nu geen ene flikker aan, maar dát gáát voorbij.

Bedankt dat je dit met me deelt, en sorry dat het weer dingen bij je terug brengt

Dat het weer beter gaat weet ik uit ervaring, 4 jaar geleden overleed mijn schoonmoeder. Dus helaas al eens met dit bijltje gehad. Haar werd het lange lijden bespaart, hopelijk duurt het voor mijn vader ook niet meer lang.

Ik ben net even langsgeweest, hij was helder maar viel wel steeds in slaap. Hij is zo vreselijk zwak, en toch nog zo opgetogen. Hoe dan?!

Kus voor iedereen waarbij dit ook weer herinneringen naar boven brengt. Ik vind het echt heel fijn om dit zo met iedereen te kunnen delen maar ik snap dat dit ook oude wonden kan openen

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 19:46 schreef MaJo het volgende:

[..]
Bedankt dat je dit met me deelt, en sorry dat het weer dingen bij je terug brengt

Dat het weer beter gaat weet ik uit ervaring, 4 jaar geleden overleed mijn schoonmoeder. Dus helaas al eens met dit bijltje gehad. Haar werd het lange lijden bespaart, hopelijk duurt het voor mijn vader ook niet meer lang.

Ik ben net even langsgeweest, hij was helder maar viel wel steeds in slaap. Hij is zo vreselijk zwak, en toch nog zo opgetogen. Hoe dan?!

Kus voor iedereen waarbij dit ook weer herinneringen naar boven brengt. Ik vind het echt heel fijn om dit zo met iedereen te kunnen delen maar ik snap dat dit ook oude wonden kan openen

Nee hoor, bij mij praten we over iets van 13 jaar geleden. Dat was heel erg, maar dat is het verleden. Voor jou is dit nu. Mijn bedoeling was niet om je rot te laten voelen omdat het bij mij bepaalde emoties terug bracht, want daar kun jij niks aan doen en daar hoef jij ook geen rekening mee te houden, want het is NU, niet 13 jaar geleden, en dit betreft jouw pa, en niet die van mij.

Ja, die ervaring heb ik ook, maar er is een wereld van verschil tussen een van je schoonouders, en je eigen ouders. Echt, dat is als dag en nacht. Ik snap dat dit geen fijn vooruitzicht is, maar, ik moet wel eerlijk zijn.

Als ik die oude wonden niet open wil moet ik hier niet (meer) zijn, maar je quote me en dus kom ik kijken terwijl ik weet waar het over gaat. That's fine, dat doe jij niet, dat doe ik zelf.

Het is inderdaad moeilijk om iemand zo te zien. Je kunt dat aan iemand die dat niet heeft meegemaakt ook niet uitleggen, want je kunt je wel iets proberen voor te stellen, maar die voorstelling verbleekt bij de realiteit.

Ik ben blij voor je dat je hier een uitlaatklep hebt.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 14:01 schreef Phaidra het volgende:
Herkenbaar allemaal. Gister was het 10 jaar geleden dat mijn moeder overleed. Dan is het allemaal weer even moeilijk en komen dingen harder binnen. Maar het intens nare van deze periode, daar moet je doorheen, houd elkaar vast, zorg voor elkaar en rouw met elkaar. Er komt vanzelf weer wat meer licht, ook nadat de wereld voor jullie heeft stilgestaan .

In juli was het van mijn vader 10 jaar geleden. De tijd is zo zo zo snel gegaan. Bizar!

Heel veel sterkte @MaJo

27 augustus was het 17 jaar geleden dat mijn vader overleed.

Een leven geleden lijkt wel.

Majo, het is een heftige tijd, fijn dat je het hier wat van je af kan schrijven. Blijf dat ook doen. Sterkte nogmaals.

27 augustus was het alweer 23 jaar dat mijn mam overleed. Je leert ermee leven, zeg maar. Er komt een eeltig laagje overheen, het wordt minder pijnlijk maar echt genezen doet het nóóit.

Lieve @MaJo ik wens je heel veel kracht toe in deze moeilijke tijd

Ik heb vandaag de Harry Potter lego die onder de trap staat gezuigstoffert met de stofzuiger op een lage stand en een pantykous over de mond. Ging goed. Behalve toen ik het borsteltje eraf haalde en daarna zonder pantykous onder de trap ging zuigen. Toen floepte er alsnog een steentje wat in het borsteltje hing, de stofzuiger in
Nog een tip: zuig nooit fruitella op en zeker niet met warm weer

Hier is het ook alweer 16 jaar geleden. Het eerste jaar waarin ik langer zonder dan met mijn vader geleefd heb, en het jaar waarin hij voor het eerst opa is geworden maar dat helaas niet mee mag maken.

Blijf me altijd verbazen over hoeveel mensen al op relatief jonge leeftijd een ouder verliezen.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 22:30 schreef Bami het volgende:
Hier is het ook alweer 16 jaar geleden. Het eerste jaar waarin ik langer zonder dan met mijn vader geleefd heb, en het jaar waarin hij voor het eerst opa is geworden maar dat helaas niet mee mag maken.

Blijf me altijd verbazen over hoeveel mensen al op relatief jonge leeftijd een ouder verliezen.

Toevallig vanavond nog een gesprek met verloofde over gehad. In haar vriendengroep leven alle ouders van nog. Gezond en wel.
In mijn vriendengroep heeft iedereen minstens 1 ouder verloren, allemaal overleden voor hun 70e.

Veel te jong, ik was 25, 1 van mijn beste vriendinnen werd 'wees' toen ze 23 was. Zo verdrietig.

Mijn vader is ook alweer 23 jaar geleden, toen was ik 16. Maar omdat dat inderdaad echt een leven geleden was, voelt dat inmiddels al heel anders dan mijn moeders overlijden. De wereld is zo ontzettend veranderd in de tussentijd. Bizar inderdaad.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 22:38 schreef exode het volgende:

[..]
Toevallig vanavond nog een gesprek met verloofde over gehad. In haar vriendengroep leven alle ouders van nog. Gezond en wel.
In mijn vriendengroep heeft iedereen minstens 1 ouder verloren, allemaal overleden voor hun 70e.

Veel te jong, ik was 25, 1 van mijn beste vriendinnen werd 'wees' toen ze 23 was. Zo verdrietig.

Ik merk dat ik er ook een beetje cynisch van word. Laatst was een kennis (mijn leeftijd) helemaal van de kaart omdat haar oma overleden was. Ik denk dan: jeez, je oma was ver in de 90, wees vooral dankbaar voor de jaren die je hebt gehad. Dat zeg ik natuurlijk niet en ze heeft net zoveel recht op haar verdriet als ieder ander, maar het steekt ergens wel.

quote:

Op dinsdag 12 september 2023 22:49 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Ik merk dat ik er ook een beetje cynisch van word. Laatst was een kennis (mijn leeftijd) helemaal van de kaart omdat haar oma overleden was. Ik denk dan: jeez, je oma was ver in de 90, wees vooral dankbaar voor de jaren die je hebt gehad. Dat zeg ik natuurlijk niet en ze heeft net zoveel recht op haar verdriet als ieder ander, maar het steekt ergens wel.

Oh ja dat vind ik ook vaak lastig. Terwijl ik rationeel prima begrijp dat het niet zo werkt en het ene verdriet niet zwaarder weegt dan het andere. Maar ik had idd zo graag meer jaren gehad. Ik was bijna 16 toen mijn vader overleed, dus vergelijkbaar met jou. Dat is gewoon echt veel te jong.