F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Speciaal voor @Libertarisch, @BjG956, @hoatzin en andere lieden die het niet kunnen laten om in elk topic aangaande de Bijbel, het geloof en m.n. de monotheïstische godsdiensten, christendom voorop, hun afgrijzen uit te spreken over de belachelijkheid, domheid, achterlijkheid van voornoemde zaken, dit topic.
Heren, barst los. Gewoon schelden en toxisch gedrag mag ook hier. Deponeer vooral hier uw wijsheden, en houd ze ook hier, zodat anderen er wat minder last van hebben.
Heren, barst los. Gewoon schelden en toxisch gedrag mag ook hier. Deponeer vooral hier uw wijsheden, en houd ze ook hier, zodat anderen er wat minder last van hebben.
Wel, als het universum zinloos is dan is de mensheid dat ook. Alle zin die je dan maakt, is een illusie.quote:Op woensdag 26 juli 2023 14:14 schreef Haushofer het volgende:
[..]
?
Euh, nee?Zin moet je zelf maken. En je waardeoordeel over chaos snap ik ook niet.
Als alles een illusie is dan is er geen houvast en ontstaat er chaos.
Als alles een illusie is, maak er dan maar een mooie illusie van. En niet een waarin de mens "ganselijk onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad is."
Een calvinistische levensopvatting die volledig in strijd is met het alledaagse leven.
Je hoeft je neus maar buiten de deur te steken en je komt heel gewone, hulpvaardige, vriendelijke mensen tegen.
Wanneer je met je fiets een schuivert maakt, stapt de eerste de beste passant af, om te vragen of het wel gaat.
Hell, wanneer je met je zatte kop van de trap lazert bel je 112 en dan komen ze je een aai over de bol geven en naar het ziekenhuis brengen. Dan zeggen ze niet: 'Hey, zondige zuiplap, blijf jij maar lekker liggen, eigen schuld, lijden hoort erbij'.
Wanneer je suïcidaal de zee inloopt komen de jongens en meisjes van de KNRM je zoeken en in warm dekentje draaien.
Maar de mens is slecht…
Volstrekt wereldvreemd, nihilistisch solipsisme. Dat krijg je wanneer je depressieve rondjes in je hoofd draait.
Een calvinistische levensopvatting die volledig in strijd is met het alledaagse leven.
Je hoeft je neus maar buiten de deur te steken en je komt heel gewone, hulpvaardige, vriendelijke mensen tegen.
Wanneer je met je fiets een schuivert maakt, stapt de eerste de beste passant af, om te vragen of het wel gaat.
Hell, wanneer je met je zatte kop van de trap lazert bel je 112 en dan komen ze je een aai over de bol geven en naar het ziekenhuis brengen. Dan zeggen ze niet: 'Hey, zondige zuiplap, blijf jij maar lekker liggen, eigen schuld, lijden hoort erbij'.
Wanneer je suïcidaal de zee inloopt komen de jongens en meisjes van de KNRM je zoeken en in warm dekentje draaien.
Maar de mens is slecht…
Volstrekt wereldvreemd, nihilistisch solipsisme. Dat krijg je wanneer je depressieve rondjes in je hoofd draait.
And it's only the giving
That makes you
What you are
That makes you
What you are
Helaas, was het maar een waardeoordeel dat ik erover kon geven.quote:Op maandag 24 juli 2023 19:06 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
Ik kan hier twee reacties op geven.
Ten eerste zei ik niet dat leed een illusie was. Ik zei dat het waardeoordeel een illusie was, alsook gejammer en geklaag over "egoïsme". Om te reageren op de eerste zin van je reactie: dit lijkt mij het kernpunt. Moralisme is niet meer mogelijk, want de Wil is strikt genomen neutraal. Deleuze schrijft:
[..]
Ten tweede is het individuele bestaan, voor Schopenhauer, een illusie. De Wil is voorbij zijn/niet-zijn, beetje zoals in Plotinus het Ene (trouwens wel leuk om verder te doordenken, Schopenhauer lijkt best wel op Plotinus in zijn ontologie). Dus je zou zelfs zover kunnen gaan dat voor Schopenhauer lijden een illusie is. Jij bent immers een illusie, het bewustzijn is een illusie, etc.
[..]
Nogmaals, vanuit Schopenhauer's perspectief is dit soort moralisme niet meer mogelijk. Wat is "rechtvaardigheid"? Rechtvaardig volgens wie? De Wil doet lekker wat hij wil! En wij zijn, striktgenomen, de Wil. Dus ja, je kunt bij de pakken neer gaan zitten, of je kunt het omarmen en in die omarming wellicht de wereld verbeteren mocht je daar zin in hebben.
Dat zou namelijk betekenen dat lijden een subjectieve kwaal was, terwijl het a priori een objectief verschijnsel is: ieder bestaan heeft gemeen dat het lijdt. Vandaar ook mijn nadruk op de omarming en ontferming van leed, want daar bloeit de mens werkelijk op. Eindelijk is er ruimte voor ware empathie, omdat er een synthese plaatsvindt tussen het gedeelde leed, enerzijds omdat het zelf wordt gevoeld en anderzijds omdat de gevoelde pijn wordt herkend in een ander.
Maar dat deze sacrale boodschap aan dovemansoren is besteed lijkt me wel logisch, gezien de staat van de wereld. Anders zou deze wel anders zijn geweest, beter en voorspoediger, mogelijkerwijs zelfs gelukkiger.
"Bent u dan echt zo iemand als u wordt voorgesteld? Is dat werkelijk mogelijk!"
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Kiezen of delen?quote:
[..]
Reageer ten eerste eens op post #255.
Waar het constant op neerkomt is dat het kiezen of delen is. Ofwel je stelt je op als nihilistische priester die mensen veroordeeld om hun vermeende "egoïsme" en "slechtheid", ofwel je accepteert je eigen metafysica waarin wilsvrijheid niet bestaat en mensen dus ook niet meer verantwoordelijk zijn.
Zoals Nietzsche het mooi verwoordde:
[..]
Die hele zogenaamde onweerlegbare metafysische waarheid heeft met jou te maken, niet met die metafysische waarheid zelf (die ik nogmaals grotendeels onderschrijf). Lijden is gewoon lijden. Dat idee dat het "een straf wèèè!!!", "er zal altijd lijden zijn wèèè" is lafheid en jammergedrag. Man the fuck up.
Het lijkt me vrij duidelijk dat ik het standpunt inneem dat het bestaan noodzakelijk is. We kunnen hoogstens hopen op een betere ethica, gevormd door rationaliteit. Maar uiteindelijk zijn we emotionele wezens, gedicteerd door een blinde kracht, de wil.
Het probleem begint als wij ons gemeenschappelijk lijden ontkennen, streven naar onhaalbare doelen, verlangens die niet worden vervuld, terwijl wij ondertussen de ontevredenheid en frustratie onderdrukken, mogelijk ontkennen, die weer een heel broeinest is voor psychische problemen. Daarom lijkt het mij een betere oplossing om volledige acceptatie van lijden te bewerkstelligen door te stellen dat lijden het fundament is van het bestaan.
"Bent u dan echt zo iemand als u wordt voorgesteld? Is dat werkelijk mogelijk!"
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Een volledige empathie kan enkel worden gevormd door het gevoel van gedeeld leed. Dus er is vanuit mijn visie weldegelijk ruimte voor naastenliefde. Sterker nog, ik ben van mening dat het egoïsme en de arrogantie de mensheid behoedt voor onvoorwaardelijke liefde voor een ander.quote:
[..]
Respectvol? De gehele mensheid portretteren als een mislukt, ellendig wezen heeft weinig met respect te maken. Het is zelfs schier onmogelijk de mens met respect te benaderen - respect verdient hij ook niet, want wegens de fout van een voorouder draagt hij een verdiende schuld - laat staan dat het gevoelens van empathie voor de mens rechtvaardigt. Daartoe is de mens in jouw visie niet eens in staat. Ook niet wanneer hij die zwartgallige filosofie van je omarmt. Integendeel: dat zal de mens enkel nog meer sterken in het idee dat empathie en naastenliefde totaal zinloos zijn, en zelfs een overtreding tegen je grootste leefregel: dat de mens niet deugt en niet kan deugen.
Het is vooral een aaneenschakeling van tegenstrijdigheden. En een denkwijze die werkelijk niets oplevert.
En ik durf mijn hand er voor in het vuur te steken dat ook jij, mocht je onverhoopt een ontstoken kies krijgen, in no time bij een tandarts zit i.p.v. die pijn te accepteren, om maar een voorbeeld te geven hoe makkelijk het is het lijden zo te verheffen en te verheerlijken wanneer je je op dit moment kiplekker voelt.
Het is dan ook geen 'onwenselijke waarheid' (ergens ook arrogant dat je meent de waarheid te kennen) die weerstand oproept, maar je totaal niet onderbouwde, tegenstrijdige en liederlijk irritante drang om het een onwenselijke waarheid te maken.
Maar dat de wereld niet anders kan zijn dan het is, blijkt aan de noodzakelijkheid van causaliteit. Dus inderdaad, vanuit dat opzicht is er geen verlossing mogelijk. Hoogstens kunnen we hopen op een minimalisering van leed.
"Bent u dan echt zo iemand als u wordt voorgesteld? Is dat werkelijk mogelijk!"
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Ik vind inherente zingeving juist allesbehalve een illusie.quote:
[..]
Wel, als het universum zinloos is dan is de mensheid dat ook. Alle zin die je dan maakt, is een illusie.
Als alles een illusie is dan is er geen houvast en ontstaat er chaos.
Maar goed, ik zie volgens mij al waar dit heengaat: zonder goddelijke moraal is alles toegestaan. Die deed het goed op mijn alfacursus.
Ik schrijf over natuurkunde! Zie https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996 en https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
Waar je het waarschijnlijk over hebt is dat onvoorwaardelijke liefde het huidige globale economische systeem volledig laat imploderen, dat ben ik met je eens. In feite zou er een heel ander economisch systeem moeten zijn die ongelijkheden weghaalt. Dat gaat niet, omdat er een enorme verscheidenheid van niveau's van aardbewoners zijn.quote:
Sterker nog, ik ben van mening dat het egoïsme en de arrogantie de mensheid behoedt voor onvoorwaardelijke liefde voor een ander.
Waarom dan, je sociale status?quote:
[..]
Ik vind inherente zingeving juist allesbehalve een illusie.
Maar goed, ik zie volgens mij al waar dit heengaat: zonder goddelijke moraal is alles toegestaan. Die deed het goed op mijn alfacursus.
Buiten wat sociale constructen is dat wel zo. Universum is zinloos, leven is zinloos. Maar ik gedraag me want de ander verwacht dat van me.
Maar buiten dat heeft God geen moraal, we hebben allemaal een vrije wil.
[ Bericht 4% gewijzigd door Culkin op 26-07-2023 20:44:34 ]
Dit is al heel anders dan 'de mens is in de kern slecht'.quote:
ieder bestaan heeft gemeen dat het lijdt. Vandaar ook mijn nadruk op de omarming en ontferming van leed, want daar bloeit de mens werkelijk op. Eindelijk is er ruimte voor ware empathie, omdat er een synthese plaatsvindt tussen het gedeelde leed, enerzijds omdat het zelf wordt gevoeld en anderzijds omdat de gevoelde pijn wordt herkend in een ander.
Maar dat deze sacrale boodschap aan dovemansoren is besteed lijkt me wel logisch, gezien de staat van de wereld. Anders zou deze wel anders zijn geweest, beter en voorspoediger, mogelijkerwijs zelfs gelukkiger.
Als ik zo eens naar de samenleving kijk dan is er echt wel oog voor leed, die boodschap is dus niet aan de mens voorbij gegaan.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
![URGENT! New Discovery in FIRST and LAST Verses of the King James Bible! [2023]](https://i.ytimg.com/vi/fSl_7q0M2fE/0.jpg)
Ik vind dit een nogal gestoord idee.quote:
Maar ik gedraag me want de ander verwacht dat van me.
Of, hoe een christelijke alfaganger het verwoordde: "waarom zou ik goed doen als er geen hel is?"
Op zo'n moment kan ik het christendom alleen maar als spirituele armoede zien.
Ik schrijf over natuurkunde! Zie https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996 en https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
Neen. Aangezien de mens in zichzelf een verwerpelijk wezen is en geen empathie verdient, niet kan verdienen en ook nooit echt zal krijgen.quote:
[..]
Een volledige empathie kan enkel worden gevormd door het gevoel van gedeeld leed. Dus er is vanuit mijn visie weldegelijk ruimte voor naastenliefde. Sterker nog, ik ben van mening dat het egoïsme en de arrogantie de mensheid behoedt voor onvoorwaardelijke liefde voor een ander.
Maar dat de wereld niet anders kan zijn dan het is, blijkt aan de noodzakelijkheid van causaliteit. Dus inderdaad, vanuit dat opzicht is er geen verlossing mogelijk. Hoogstens kunnen we hopen op een minimalisering van leed.
Je filosofie klopt van geen kant.
Omnibus in omnibus.
Ad Maiorem Dei Gloriam
Ad Maiorem Dei Gloriam
Als wij het leed van de wereld in ogenschouw nemen, is dat inderdaad een conclusie die je kan trekken. En ik zal het nogmaals herhalen: de causaliteit is een bewijs voor de noodzakelijkheid, er kan geen andere wereld bestaan dan de wereld die er is. Ten gevolge daarvan is alle kommer en kwel onontkoombaar.quote:
[..]
Neen. Aangezien de mens in zichzelf een verwerpelijk wezen is en geen empathie verdient, niet kan verdienen en ook nooit echt zal krijgen.
Je filosofie klopt van geen kant.
Het enige om de wereld minder kwellend te maken, is de synthese en empathie voor andermans leed. Daaruit kan men een gevoel van herkenning beleven, ja, zelfs alsof het dezelfde geest is dat lijdt. Deze verwantschap zien wij zelden terugkomen, maar het bestaat wel.
En dan ben ik het onvoorwaardelijk met jou eens, Etto, dat het onmogelijk is om die staat te bereiken, omdat de wereld een negatief begrip is. Dat wil zeggen dat de meerderheid van de mens zich altijd zal blijven misdragen. Daarom is er een mogelijke verandering gelegen in enerzijds het menselijke begrip van lijden, en anderzijds het heilige individu dat ons verlicht met zijn of haar wijsheid en een meesterwerk creëert, waardoor deze een inspiratie zal zijn voor toekomende generaties, in positieve zin.
En dan zal het lijden tot een minimum worden gebracht. Let wel, tot een minimum, want volledig verwijderen is onmogelijk. Omdat, zoals je het al haarfijn hebt uitgelegd, de wereld is zoals die is.
"Bent u dan echt zo iemand als u wordt voorgesteld? Is dat werkelijk mogelijk!"
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Riep de vorst opeens verwijtend, uit de grond van zijn hart.
Weleens bij een tandarts geweest?quote:
[..]
Als wij het leed van de wereld in ogenschouw nemen, is dat inderdaad een conclusie die je kan trekken. En ik zal het nogmaals herhalen: de causaliteit is een bewijs voor de noodzakelijkheid, er kan geen andere wereld bestaan dan de wereld die er is. Ten gevolge daarvan is alle kommer en kwel onontkoombaar.
Het enige om de wereld minder kwellend te maken, is de synthese en empathie voor andermans leed. Daaruit kan men een gevoel van herkenning beleven, ja, zelfs alsof het dezelfde geest is dat lijdt. Deze verwantschap zien wij zelden terugkomen, maar het bestaat wel.
En dan ben ik het onvoorwaardelijk met jou eens, Etto, dat het onmogelijk is om die staat te bereiken, omdat de wereld een negatief begrip is. Dat wil zeggen dat de meerderheid van de mens zich altijd zal blijven misdragen. Daarom is er een mogelijke verandering gelegen in enerzijds het menselijke begrip van lijden, en anderzijds het heilige individu dat ons verlicht met zijn of haar wijsheid en een meesterwerk creëert, waardoor deze een inspiratie zal zijn voor toekomende generaties, in positieve zin.
En dan zal het lijden tot een minimum worden gebracht. Let wel, tot een minimum, want volledig verwijderen is onmogelijk. Omdat, zoals je het al haarfijn hebt uitgelegd, de wereld is zoals die is.
Omnibus in omnibus.
Ad Maiorem Dei Gloriam
Ad Maiorem Dei Gloriam
Nee, dat het universum zinloos is en daarbij verder het leven, is niet gestoord?quote:
[..]
Ik vind dit een nogal gestoord idee.
Of, hoe een christelijke alfaganger het verwoordde: "waarom zou ik goed doen als er geen hel is?"
Op zo'n moment kan ik het christendom alleen maar als spirituele armoede zien.
De wetenschap is spirituele armoede.
Je ontwijkt steeds je stelling door af te geven op het christendom.
Er kan louter met intentie gestraft worden en intentie vereist een entiteit. Ik zie verder ook niet waar deze 'klaarblijkelijk' op volgt. Je ziet enkel dat er lijden bestaat; niet wat er aan vooraf is gegaan.quote:
Uiteraard neem ik de bijbelse mythologie niet al te letterlijk, maar dit verhaal staat symbool voor de erfzonde: door een verkeerde handeling of proces, zijn wij bestraft met het bestaan.
Mijn redevoering neemt de symboliek weg en plaatst deze in een realistisch, kosmisch kader van opkomen en vergaan, gevuld met lijden, tot in de eeuwigheid, waar klaarblijkelijk een zonde of schuld aan vooraf is gegaan.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
In principe. En bouwen is het verbreden van het leven, maar wat als het fundament waarop gebouwd wordt stelt dat het leven het lijden niet kan verantwoorden? Dan zie ik meer heil in de poging van Nietzsche om het lot zoals het komt te omarmen.quote:
De mens strijdt inderdaad tegen het lijden: de grootste en luidste JA tegen het leven.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
- Geen idee. De natuur trekt zich weinig aan van onze vooroordelen.quote:
[..]
Nee, dat het universum zinloos is en daarbij verder het leven, is niet gestoord?
De wetenschap is spirituele armoede.
- Dat is wederom een vooroordeel. Persoonlijk ervaar ik wetenschap soortgelijk als muziek en kunst.
Ik schrijf over natuurkunde! Zie https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996 en https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
Ik vind het leven vooral absurd. Ik kan niet eens doel bedenken waardoor ik het minder absurd zou vinden. Of een doel waarachter ik niet een nieuw vraagteken zou kunnen plaatsen. Waarom vraagt niemand wat het nut is van de hemel of hel? Of van God zijn wil? Of van zelf-zingeving? Ik zie geen grens aan ons vermogen om een bijl te zetten aan elk aangeleverd concept. Het vraagteken is almachtig.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
Wat is er positief aan dat wat de schijn van deugdelijkheid geeft? Is inspiratie niet verradelijk in een fundamenteel 'verwerpelijke' wereld? Als de reductie van lijden het voornaamste doel van het leven is, terwijl het leven voornamelijk lijden is, is de reductie van het leven dan niet de meest voor de hand liggende conclusie?quote:
waardoor deze een inspiratie zal zijn voor toekomende generaties, in positieve zin.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
De beste kunst/muziek is geïnspireerd door het spirituele en waarschijnlijk de wetenschap ook.quote:
[..]
- Geen idee. De natuur trekt zich weinig aan van onze vooroordelen.
- Dat is wederom een vooroordeel. Persoonlijk ervaar ik wetenschap soortgelijk als muziek en kunst.
Ik denk eerder dat religie/spiritualiteit en wetenschap een gezamenlijke oorsprong hebben.quote:
[..]
De beste kunst/muziek is geïnspireerd door het spirituele en waarschijnlijk de wetenschap ook.
Ik ken overigens legio fantastische muziek en kunst zonder spirituele inspiratie. "De beste" is natuurlijk heel persoonlijk.
Ik schrijf over natuurkunde! Zie https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996 en https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
