WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
En nu geschorst door de UCI voor het liken van oorloggerelateerde content op den sociale media (lol).quote:Op maandag 6 februari 2023 08:00 schreef Koffieplanter het volgende:
Deze week in Antalya het profdebuut van Savelii Laptev. Deze Rus alias undercover Kazach heeft de afgelopen twee jaar hoge ogen gegooid in het Spaanse juniorencircuit, maar, en dat is nog veel belangrijker, is volgens mij de enige renner ooit geweest die het gepresteerd heeft Antonio Morgado te verslaan in Portugal (vriendendienstjes aan Goncalo Tavares en Daniel Lima niet meerekenende).
Put these foolish ambitions to rest.
De UCI heeft dus een orgaan dat renners die competitief zijn onder de neutrale vlag in de gaten houdt of zij die neutraliteit bewaren. Zij die dat niet doen, worden voor onbepaalde tijd geschorst, net zo lang tot de regels actief zijn. Anastasiia Voinova en Mariya Novolodskaya, twee baanrensters (stonden in Tokyo nog op het podium) zijn ook de klos, maar Gleb Syritsa ontsnapt aan de dood.
Put these foolish ambitions to rest.
Exclusive: New big-budget ‘Peace Race’ to be held in Israel, Bahrain and UAE
Cyclingnews understands that a new, big-budget, end of season race will see the Grand Tour winners and the biggest names in the sport compete in Israel, Bahrain and the United Arab Emirates in October 2024, in a so-called ‘Peace Race’ that brings together Israel and the Arab nations for a major sporting event.
The race will serve as a grand finale to the season, with the UCI Gala awards event held after the race.
Israeli billionaire and owner of the Israel-Premier Tech team Sylvan Adams is involved in the creation of the Peace Race – which has no connection to the longstanding event of the same name in Central Europe – with the Bahrain Victorious team and Tadej Pogačar’s UAE Team Emirates squad all expected to compete on home roads.
Cyclingnews understands the Peace Race could grow in the years to come with Saudi Arabia likely to also host a stage, thanks to the Alula sponsorship of the Jayco-AlUla team and reports that the Saudi state funded Neom smart city project could take over sponsorship of the Jumbo-Visma team.
The race will highlight the recent Abraham Accord peace treaty and the improved relations between Israel and the major Arab nations, but it will perhaps also draw criticism for sportswashing.
The Peace Race will not be part of the 2024 UCI WorldTour, with the season-long series expected to end with the Tour of Guangxi in China mid-October.
The Peace Race would extend the racing season deeper into October and so clash with the Japan Cup, Chrono des Nations and Gravel World Championships. However, it will create a high-profile end of season race, much like the ATP Finals in professional tennis or professional golf’s Race to Dubai.
Cyclingnews understands that a new, big-budget, end of season race will see the Grand Tour winners and the biggest names in the sport compete in Israel, Bahrain and the United Arab Emirates in October 2024, in a so-called ‘Peace Race’ that brings together Israel and the Arab nations for a major sporting event.
The race will serve as a grand finale to the season, with the UCI Gala awards event held after the race.
Israeli billionaire and owner of the Israel-Premier Tech team Sylvan Adams is involved in the creation of the Peace Race – which has no connection to the longstanding event of the same name in Central Europe – with the Bahrain Victorious team and Tadej Pogačar’s UAE Team Emirates squad all expected to compete on home roads.
Cyclingnews understands the Peace Race could grow in the years to come with Saudi Arabia likely to also host a stage, thanks to the Alula sponsorship of the Jayco-AlUla team and reports that the Saudi state funded Neom smart city project could take over sponsorship of the Jumbo-Visma team.
The race will highlight the recent Abraham Accord peace treaty and the improved relations between Israel and the major Arab nations, but it will perhaps also draw criticism for sportswashing.
The Peace Race will not be part of the 2024 UCI WorldTour, with the season-long series expected to end with the Tour of Guangxi in China mid-October.
The Peace Race would extend the racing season deeper into October and so clash with the Japan Cup, Chrono des Nations and Gravel World Championships. However, it will create a high-profile end of season race, much like the ATP Finals in professional tennis or professional golf’s Race to Dubai.
Heel sneu.quote:
[ afbeelding ]
Nooit meer Ach Sep. Wel een zeer sneu einde van zijn carrière inderdaad.
Had er een ander einde gepast bij zijn carrière?quote:
[ afbeelding ]
Nooit meer Ach Sep. Wel een zeer sneu einde van zijn carrière inderdaad.
➞
6/10quote:
https://sporza.be/nl/2023(...)arcke~1688737764546/
Kwissen!
8/10
quote:“Zou die pot belge hier nog in de berm liggen?”: 25 jaar na de zaak-Festina keren we met Willy Voet terug naar de plek waar het allemaal begon
‘Belgische verzorger Willy V. opgepakt aan Franse grens met verdachte middelen.’ In de ochtend van 8 juli 1998, precies 25 jaar geleden, barst net voor de Grand Départ het grootste dopingschandaal uit de Tourgeschiedenis los: de zaak-Festina. Met als spilfiguur: Willy Voet, de dan 53-jarige Belgische verzorger van de Franse topploeg. Een kwarteeuw later keert hij terug naar de plek die zijn leven veranderde: de Rue du Dronckaert, een sluipweg aan de Belgisch-Franse grens. “Achteraf ben ik content dat zij mij gepakt hebben.”
“Jaja, hier was het. Links stond de eerste douanier. Zonder kepie, alleen aan de rode streep op zijn broek zag je dat hij van de douane was. En achter die haag, rechts ja, een beetje verborgen, daar stond hun camionette. Ik stond nog niet stil of er sprongen er nog een paar uit. En ze waren goed voorbereid. Mijn papieren of mijn pas hebben ze nooit gevraagd. Direct moest mijn koffer open.”
We staan pal op de Franse grens. Links voor ons ligt de weg naar het Franse Tourcoing, achter ons zien we de uitlopers van het Belgische Rekkem. In de verte horen we het gesuis van de E17. Het is in niets een bijzondere weg, de Rue du Dronckaert. Een landelijk steenweggetje van dertien in een dozijn. Behalve voor de man die hier nu molenwiekend staat te gebaren. Hij draagt oogverblindend witte sneakers, is vandaag 78 en heet Willy Voet. Op dit vaag stukje niemandsland beleeft hij exact vijfentwintig jaar geleden zijn donkerste uur.
“Wil je geloven dat ik mij in het begin nog niet te veel zorgen maakte?”, zegt Voet. “Ja, ik wist dat ik van alles bij had dat niet mocht. Maar in Frankrijk was ik wel vaker door de douane gestopt. En wij waren van Festina. De ploeg van Virenque en wereldkampioen Brochard. Ah oui, hoe is het met Richard? En met Brochard? Meer vragen kreeg je nooit. Je gaf die mannen een petje, een foto of twee, en ze waren content. Nooit problemen gehad. Tot ik in de gaten kreeg dat deze van een ander kaliber waren. Niet alleen in mijn koffer, maar ook achter mijn zetel stonden zakken met spul. Wat is dat, mijnheer? Ik, tevergeefs: Recupereermiddelen. Ik heb zelfs nog rap wat amfetamines in de berm gegooid.” Voet wijst en lacht: “Hier, in dat veld. Misschien ligt het er nog? En anders zal die maïs nogal gegroeid zijn. Ja jong, dan was het spel vertrokken, natuurlijk.”
‘Het spel’, dat is de grootste dopingaffaire die de Tour ooit heeft gekend. Een schandaal dat de annalen ingaat als de zaak-Festina en die hier in het gehucht Le Dronckaert begon op 8 juli 1998 met de arrestatie van de man die we ’s ochtends in Buggenhout hebben opgepikt. “Zeker, ik wil dat nog wel eens zien”, had Voet een week eerder verrassend enthousiast geantwoord op onze aarzelende vraag of hij die trip van toen voor ons nog eens wilde herhalen. “Kom maar af, dan maken we er een plezante dag van.”
En zo zijn we vanochtend vanuit Buggenhout westwaarts gereden om in Gent op de route te komen die Willy Voet ook 25 jaar geleden nam: de E17 richting Kortrijk en Rijsel. In de auto heeft hij ons bijgepraat. “Het was een woensdagochtend en ik was onderweg naar de Tour. Die startte in Ierland. Ik zou de boot pakken in Calais. Ik weet nog dat ik die nacht bij vrienden in Brussel had geslapen. Daar is trouwens nog iets raars gebeurd – dat zal ik straks vertellen.”
“De avond voordien was ik langs geweest bij onze ploegdokter (Eric Rijkckaert, red.) om het laatste gerief op te pikken. Het meeste had ik zelf meegebracht vanuit Frankrijk, waar ik woonde. Niks bijzonders voor mij. Epo, groeihormoon: de ploegmanager kocht het in Portugal, ik hield de boel bij. Dat was een deel van mijn job. Ik was er zelfs fier op, dat de ploeg zoveel confidentie in mij had. Ook nu had alles wat in mijn auto zat eerst dagenlang thuis in mijn koelkast gelegen. Maar toen ik de grens naderde, hoorde ik plots weer de stem van de dokter een dag eerder. Dat ik toch maar beter oppaste met al dat spul in mijn auto. Normaal gezien pakte ik altijd gewoon de autostrade, ik had nog nooit een sluipweg gepakt. Maar door zijn woorden nam ik nu op het allerlaatste moment de laatste afrit voor de grens. Ik zou binnendoor rijden.”
En zo staat Voet hier nu opnieuw. Vanuit diezelfde afrit was het nog even zoeken geweest. Toen en nu opnieuw. Het is pas de tweede keer dat hij er terugkeert. “De eerste keer was met mijn vrouw, in 2000. Ze wilde zien waar al die miserie nu precies begonnen is.” Maar ook dat is alweer 23 jaar geleden. En zolang de Rue du Dronckaert door de Belgische lintbebouwing kronkelt, twijfelt Voet nog of we wel juist zitten. Tot voor ons een verkeersbord met daarop Frankrijk opdoemt en de weg de Franse velden induikt. Plots is de herkenning er. “Jaja, hier is het gebeurd. Om zes uur ’s morgens. Die mannen hadden duidelijk hun wekker gezet.” En opnieuw: “Dan is het spel helemaal losgebarsten.”
Willy Voet is een klinkende naam in het wielrennen anno 1998. Niet bij het brede publiek – dat kent alleen de vedetten. Maar des te meer in het milieu zelf. Als renner heeft Voet het nooit verder dan de liefhebbers geschopt, maar als soigneur loopt hij al dertig jaar mee met de top. Hij heeft gewerkt bij ploegen als Flandria, Marc Zeepcentrale – “met de piepjonge sportdirecteur Patrick Lefevere” – en DAF en had jarenlang de grote Sean Kelly onder zijn hoede. In 1998 is hij bij Festina beland, de Franse ploeg met de weinig bekende Bruno Roussel als sportief verantwoordelijke. De ploeg staat helemaal bovenaan in de toenmalige UCI-ranking.
“We hadden dat jaar liefst drie kandidaten voor Tourwinst”, zegt Voet er vandaag nog steeds over. “Virenque, Dufaux en Zülle. Dat zegt veel.” Maar Voet is naast soigneur ook een kind van zijn tijd. Van de amfetamines en stimul in het wielrennen van de jaren 60 en 70, via de steroïden in de jaren 80 tot het epo-tijdperk van de jaren 90: Voet vond het, geeft hij vandaag zelf toe, altijd doodnormaal. “Wij waren allemaal miskweekt. Toen ik zelf nog koerste, pakten we al geregeld een pilleke. Ik had nooit anders gezien in de koers. Ja, ze bestonden, coureurs die nooit iets pakten, maar het waren grote zeldzaamheden.”
“Zelfs wij, soigneurs, deden mee. Dat mengsel van amfetamines, cocaïne en wat-nog-allemaal, de befaamde pot belge die ik bij mijn arrestatie nog snel in het veld gooide, was voor mij. Ik was soms dagenlang op de baan. Dan had je al eens hulp vandoen. A la limite waren wij allemaal junkies. Alleen maakte je daar in de koers lange tijd niet het grote verschil mee. Tot ze in Italië en Spanje met epo begonnen. Plots werden onze coureurs van het kaske naar de muur gereden. Ze stonden niet meer op de foto. Je zag onze renners kijken: Wat is dat? Dat moeten wij ook hebben. Zo is epo in de ploeg gekomen. Een wonderproduct.”
“Als masseur zag je dat direct: coureurs hadden plots geen afvalstoffen meer. En die recuperatie. Ze hadden een koers van driehonderd kilometer gereden en waren nog even fris als bij hun vertrek. Alsof ze met zuurstofflessen op hun rug reden. Eerst zochten de renners de epo nog op hun eentje. Maar binnen de ploeg vonden ze dat gefoefel maar niets. Ze vreesden accidenten. Daarom zijn de dokter en baas Roussel het gaan organiseren. Het erge was: ze deden dat om goed te doen.”
In de berm van de Rue du Dronckaert heeft Willy Voet een voorstel. “Na mijn arrestatie aan de grens hebben ze mij naar een douanekantoor in de buurt gebracht”, zegt hij geamuseerd. “Willen we eens zien of dat er ook nog staat?” Even later rijden we in de richting van Halluin, opnieuw pal aan de grens, ditmaal vlakbij het Belgische Menen. Weer is het zoeken. Voet geeft er niet om. Hij krijgt steeds meer schik in de trip. “Waarom ook niet? Het is intussen 25 jaar geleden. Dan kan je er maar beter om lachen. Dat was wel anders toen ik hier destijds reed. Toen zat ik fameus met de poepers.”
Volgens de politierapporten ontdekt de douane die woensdag in juli een halve apotheek in de auto van Willy Voet. Epo, testosteron, groeihormoon, pot belge: het is er allemaal. De politie spreekt van een monstervondst. Voet zelf houdt het er vandaag op dat hij “gewoon genoeg bijhad om de Tour door te komen.”
Het nieuws van zijn arrestatie zal nog dezelfde dag het Tourcircus in Dublin bereiken. Het is het begin van drie waanzinnige weken. Elke dag is er wel een inval van de Franse autoriteiten, geen uur gaat voorbij of er volgen nieuwe onthullingen en arrestaties, ploegen verdwijnen en masse uit wat al snel de Tour de Merde heet. En wat in het peloton allang geweten is, wordt nu ook voor het grote publiek duidelijk: het wielrennen kampt met een kolossaal groot dopingprobleem.
Voet zelf heeft intussen al op dag één gemerkt dat het de Franse autoriteiten ditmaal menens is. “Mijn grootste stommiteit heb ik in dat douanekantoor gemaakt. Bij mijn arrestatie had ik nog net een potje amfetaminen in mijn onderbroek kunnen steken. Maar ze wilden mij bloot fouilleren. Met alle moeite van de wereld klemde ik dat potje – excusez le mot – achter mijn ballen. Tot ze mij een schop tegen mijn benen gaven. Ping-pang-pok, alles viel op de grond. Die douanier werd zot. Met boeien hebben ze mij aan de radiator vastgeketend en ik ben onder de scanner gemoeten in het ziekenhuis. Ze wilden zeker zijn dat ik niks ingeslikt had. Wreed, hé?”
Willy Voet zal uiteindelijk zestien dagen in voorhechtenis zitten. Onderweg naar het douanekantoor vragen we hem hoe hij destijds vanuit zijn cel alle tumult van die weken beleefd heeft? “Ik was vooral verbouwereerd hoe iedereen het eerst op mij alleen probeerde af te schuiven. Ik zou het allemaal op eigen houtje gedaan hebben. Zelfs Virenque, mijn grote chouchou, distantieerde zich van mij. Hij wist zogezegd niks van wat ik allemaal trafikeerde. Toen ik dat in de gevangenis op mijn tv zag, heb ik definitief besloten dat ik niet meer zou zwijgen. De renners, de ploegen: ze wisten het allemaal en ze deden het allemaal. Als soigneurs hielpen we mekaar. Had jij vandaag een dosis epo te kort, dan schoot ik die voor. Zo normaal vonden wij dat. Mijn frank is pas gevallen toen ik zag welke ampleur heel die zaak kreeg. Dat was dus niét normaal.”
Er komt een tussenstop bij la police communale aan te pas om het douanekantoor terug te vinden. Tot onze verbazing zien we Willy Voet doodgemoedereerd aan de jonge agente uitleggen wie hij is: Voet, in 1998 hier gearresteerd, voor doping, en dat hij de plek zoekt waar hij die dag is vastgehouden. Gêne heeft hij er allang niet meer over. “Waarom?”, haalt hij de schouders op. “Ik heb mijn straf gehad. Trouwens, jonge mensen weten vaak nog amper wie ik ben.”
Een nauwkeurige routebeschrijving later staan we eindelijk voor het douanekantoor. Vijfentwintig jaar later blijkt er een centre commercial met supermarkten en doe-het-zelfzaken omheen gebouwd. “Geen wonder dat ik het niet vond”, horen we Voet zeggen. Waarna hij zowaar aanbelt. Als niet veel later twee douaniers aan het hek verschijnen, krijgen ook zij meteen zijn hele verhaal. Namen en foto’s mogen niet– “dat ligt gevoelig in onze functie” – maar ze zijn duidelijk geamuseerd. Zelf werkten ze destijds nog niet op dat kantoor, vernemen we, en de collega’s van toen zijn allemaal met pensioen. Maar ze weten duidelijk wel wie er voor hun neus staat. “Uiteraard”, zegt één van hen. “De man die ons kantoor voor een dag wereldberoemd heeft gemaakt.”
Er volgt een onderhoudend gesprek. Voet haalt met hen herinneringen op, bedankt hen zelfs voor de fijne behandeling destijds. “Op dat incident met die fouillering na hadden ze snel door dat ik ook maar een schakel in de ketting was. Ik heb die avond hier nog naar het voetbal gekeken. Kroatië-Frankrijk, halve finale op het WK. Ze hebben zelfs frieten voor mij gehaald. Pas dan hebben zij mij naar de gevangenis gebracht.”
Een kwarteeuw later vinden de douaniers het een geweldig verhaal, al zou het vandaag niet meer kunnen. Drugs, witwaspraktijken, de grote criminaliteit: hun werk is er de jongste jaren niet makkelijker door geworden, zeggen ze. Er klinkt heimwee in door.
“Allez, zo kan ik de weg terug ook eens rijden. Dat zat er vijfentwintig jaar geleden niet in.” Terug op weg naar Buggenhout is het humeur van Willy Voet nog altijd opperbest. Het heeft hem nochtans tijd gekost, geeft hij toe, om te aanvaarden dat 8 juli 1998 voor altijd een breekpunt in zijn leven zal zijn. Sindsdien heeft hij nooit meer in het wielrennen gewerkt. Het milieu spuwde hem uit en Voet werd noodgedwongen buschauffeur in de Franse Alpen. “Maar alles slijt met de jaren”, zegt hij. “De renners van toen, sportdirecteur Roussel: vandaag kom ik weer met iedereen overeen. Just Virenque. Hij woont tegenwoordig in Ukkel. Vorig jaar belandden we samen op een of ander wielerfeest. Hij was de enige die niet met mij wilde spreken.”
Voet zucht. Vijfentwintig jaar later heeft hij nog altijd vragen. “Waarom ik? Waarom daar? Dat heb ik me vaak afgevraagd. Was het omdat Roussel een nieuwkomer was in het milieu? Een oude turnleraar die plots de beste ploeg ter wereld had. Heeft dat tot jaloezie geleid? Want dat het geen toeval was, weet ik wel. Dat heeft een oude douanier mij gezegd toen ik vloekte waarom ik in godsnaam toch niet gewoon de snelweg had genomen. Dat maakte niet uit. Dan hadden we je wel ergens anders opgepakt, zei hij vlakaf. Toen gingen mijn gedachten naar de avond voordien in Brussel. Ik was gaan eten in de Rue des Bouchers toen er iemand mij op mijn auto wees. Op weg naar de Tour?, vroeg hij. Interessant. Zelf reed hij met een Franse nummerplaat. Raar. Ze moeten mij toen al in de gaten hebben gehouden.”
Een laatste keer haalt Voet de schouders op. Hij leest onze gedachten. “Of ik er spijt van heb, ga je zeker nog vragen? Eerlijk? Zet mij vandaag terug in 1998 en ik zou het waarschijnlijk opnieuw doen. Wij wisten niet beter. Maar achteraf ben ik wel content dat ik gepakt ben. Het liep de spuigaten uit. Het moest een keer stoppen. Als ik van iets spijt heb, is het van de miserie die ik mijn vrouw en kinderen heb aangedaan. Mijn vrouw is gestorven in 2013. Een hersentumor. Veel erger dan die zaak-Festina. Soms heb ik me de vraag gesteld: zou het één met het ander te maken hebben? Zij heeft in die jaren veel opgekropt. Is die zaak-Festina in haar hoofd gekropen? Letterlijk dan. Mijn dokter zegt dat ik dat uit mijn kop moet zetten. Toch, een mens weet dat niet, hé.”
Dit was ook mijn conclusie na het lezen van het stuk.quote:Op vrijdag 7 juli 2023 23:41 schreef DeeBee het volgende:
Wielergeschiedenis.
Virenque is een ontzettende lul.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat was toen al duidelijkquote:
Wielergeschiedenis.
Virenque is een ontzettende lul.
Wind extinguishes a candle and energizes fire
4/10quote:
https://sporza.be/nl/2023(...)arcke~1688737764546/
Kwissen!
8/10
Lennert heeft een groot probleem. Lek achteraan op de slotklim en mogelijk, waarschijnlijk, misschien zijn trui kwijt.
Put these foolish ambitions to rest.
Die trappen na Luis Villalobos niet meer in Mexicaantjes.quote:
Isaac Del Toro op #8. Hallo, World Tour?!
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Echt goed met wielrennen in Colombia gaat het niet, maar er is een sprankje hoop. Enerzijds is er de razendsnelle Jhonatan Guatibonza, anderzijds is er Diego Pescador. Die laatste heeft net het ondenkbare gedaan door in de laatste rit de hele Vuelta Antioquia naar z'n hand te zetten en logischerwijs het eindklassement te winnen. 18 lentes jong. Ze zitten allebei bij Savio, die weer goud in handen heeft. Binnenkort hopelijk in Europa in l'Avenir.
Put these foolish ambitions to rest.
Dat is geen nieuws.quote:
Wielergeschiedenis.
Virenque is een ontzettende lul.
Hoogerland eindigt weer eens op het podium in een granfondo.
https://www.meinbezirk.at(...)-wurde-wahr_a6154693
https://www.meinbezirk.at(...)-wurde-wahr_a6154693
Net efkes anges
Toch mooi dat hij daar zijn nieuwe passie in heeft gevonden.quote:
Hoogerland eindigt weer eens op het podium in een granfondo.
https://www.meinbezirk.at(...)-wurde-wahr_a6154693
Nils Sinschek slaat een dubbelslag in Qinghai Lake. Ik zei ergens dat Frank VDB zou gaan schroeien, maar nu doet een andere Nederlander (een ploeggenoot) het. 
Context?quote:
Ah naar de Vuelta dus
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Hopelijk kan hij de druk van de pers aanquote:
[..]
Met oa Merlier en Vervaeke, maar in ieder geval zonder Van Wilder
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ah, ik kon alleen een bericht vinden dat PatLef misschien toch zwicht voor de druk van Ineos, vond het al vreemd dat Koffieplanter daar zo positief over zou zijn.quote:
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Waarom zou ik daar niet positief over zijn? INEOS' B-ploeg brengt meer hulp dan het beste wat QuickStep te bieden heeft.quote:
[..]
Ah, ik kon alleen een bericht vinden dat PatLef misschien toch zwicht voor de druk van Ineos, vond het al vreemd dat Koffieplanter daar zo positief over zou zijn.
Put these foolish ambitions to rest.
Ineos lijkt ook steeds verkeerde keuzes te maken met renners die ze halen, al kan een Remco wel weer een stap in de goede richting zijn.quote:
[..]
Waarom zou ik daar niet positief over zijn? INEOS' B-ploeg brengt meer hulp dan het beste wat QuickStep te bieden heeft.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Wie dan? De renners die INEOS haalt zijn allemaal goed, alleen ongeschikt om uit te spelen als leider en het ermee te winnen van Jumbo en UAE.quote:
[..]
Ineos lijkt ook steeds verkeerde keuzes te maken met renners die ze halen, al kan een Remco wel weer een stap in de goede richting zijn.
Put these foolish ambitions to rest.
Foss en Verona werden gelinkt naar Ineos toch? En Rodriguez, Tao Geoghegan Hart, Daniel Martinez zouden weggaan. Lijkt mij niet echt een verbetering.quote:
[..]
Wie dan? De renners die INEOS haalt zijn allemaal goed, alleen ongeschikt om uit te spelen als leider en het ermee te winnen van Jumbo en UAE.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Foss met al zijn kwalen en middelmaat zijnde zelf is waarschijnlijk nog steeds beter dan alles wat QuickStep te bieden heeft.quote:
[..]
Foss en Verona werden gelinkt naar Ineos toch? En Rodriguez, Tao Geoghegan Hart, Daniel Martinez zouden weggaan. Lijkt mij niet echt een verbetering.
Put these foolish ambitions to rest.
