SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
romykoldenhof_
Mijn bevallingsverhaal 💙🍼
Het is zaterdagochtend en ik wordt onrustig wakker, de voorweeën die ik donderdag en vrijdag had zijn niks te vergelijken bij de weeën die ik nu voel. Het lijkt dan toch eindelijk echt door te zetten en ik besluit om ze te gaan timen. Zoveel hoop dat ze dan toch om de 5 min komen een uur lang, en ik de verloskundige kan bellen om te komen.. helaas was het vals alarm, maar belde toch even de verloskundige op om aan te geven dat ze wel om de 7 a 10 min kwamen.
Cemal en Marley zijn even samen in bad gegaan zodat ik mij echt kon blijven focussen op de weeën en het onbewust niet geremd zou worden doordat hun om mij heen huppelde.
En ja hoor, het werkte! Ze kwamen om de 5 min nu en voor ik het wist stond m’n verloskundige in de woonkamer. Inmiddels is het rond 11:30 en is mijn moeder gearriveerd om Marley op te vangen. Ik wordt gecontroleerd boven in de slaapkamer op hoeveel cm ontsluiting ik zit; en die was al 4 CM! Yes!
Met veel blijdschap en spanning tegelijk vertrekken we naar het ziekenhuis, geef ik Marley en m’n moeder een dikke kus en rijden we weg. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis lopen we in een rolstoel door naar de geboortesuite die ik had gehuurd. Wauw wat een aanrader! Een grote kamer voor ons alleen, met compleet ingerichte badkamer: een heerlijk ligbad, douche, eigen wc. Daarnaast aansluitend de slaapkamer met keuze tot een bed. Ik besluit in bad te gaan, en daar de eerste weeën op te vangen. ( dit heb ik bij de bevalling van Marley ook gedaan ) Na 3 kwartier was ik het helemaal zat, had het warm, en wilde Morfine, sterker nog ik schreeuwde erom! Ergens vond ik het gek dat ik na 3 kwartier al smeekte om het morfine pompje, ik dacht: huh?! Ik ben net begonnen! Hoe dan?! De verloskundige zei: room ga maar even op bed liggen, ik wil eerst even kijken hoe ver je ontsluiting is, mocht die te ver al zijn dan heeft pijnbestrijding geen zin bij deze bevalling omdat het wel even duurt voor het morfinepompje gereed is gemaakt. A fijn, ik ging liggen. En nu komt het: ik zat opeens op 8,5 cm ontsluiting en 9 cm met een wee! OMFG! Ik was in 3 kwartier tijd zoooo snel gegaan. Met een lach en een traan wist ik: we moeten door. Nog even doorbijten room en dan heb je je ventje in je armen! Opeens bedacht ik mij dat ik wel iets had wat mij iig de scherpe randjes kon doen weghalen en dat was het tens apparaat, dus die haalde Cemal snel voor mij uit de tas. Hoppa dat hielp!
Ik was opgelucht dat ik omdat ik geen pijnbestrijding meer kon krijgen toch de tens had, dus daar gingen we. Elke houding geprobeerd op het bed alleen niks was fijn voor mij, en leek te werken. Ik voelde geen persdrang! Alweer niet, dit had ik bij Marley ook toen. Ik baalde zo hard! Waarop de verloskundige zei: room ik denk dat je op de baarkruk moet gaan zitten. En hop, daar ging ik. Door de zwaartekracht hielp mij het om enigszins bij een wee goed veel kracht te zetten en daar kwam dan het hoofdje. En daar was onze Oliver.
Ik ben daarna gaan douchen en bijna nokkie gegaan maar de verloskundige kon mij net optijd vastgrijpen, ik ken niet zo goed tegen bloed 😅
Rond 16:30 waren we thuis en hebben we Oliver aan Marley laten zien, dat was echt het allermooiste moment ever ( hier later meer over )
Ongekend hoe snel deze bevalling is gegaan, 11:30 van huis vertrokken en 14:04 hadden we onze zoon in onze armen.
Ik ben zoooo blij dat wij dit keer een geboortefotograaf erbij hadden en prachtige foto’s hebben kunnen krijgen van weer zo’n bijzondere ervaring.
Vandaag is de kraamhulp er voor het laatst en ik moet zeggen dit was een pittige week. Vol blijdschap, onzekerheid, verdriet, schuldgevoel naar Marley toe af en toe als ik het gevoel had dat ik haar niet genoeg aandacht gaf, de kraamtranen, vermoeidheid, wennen aan het nieuwe gezin wat we hebben, en nog zoveel meer. Maar het is ook prachtig tegelijk. Ik heb mij letterlijk nog nóóit zo compleet gevoeld. Een lieve man, dochter, zoon, gewoon een gezin van 4.
Ik heb wel 1 ding geleerd deze week, en dat is dat ik echt vaker naar m’n lichaam moet luisteren. Ik heb een hele goede kraamzorg gehad, die streng was voor mij door mij letterlijk naar bed te sturen, ik was zoals gewoonlijk weer lekker koppig en wilde op dag 2 al van alles ondernemen, nou die kwam ff aan daarna
As we speak lig ik heerlijk met de beentjes hoog en wil ik echt nog meer zorg dragen aan m’n herstel, zodat ik weer lekker snel de oude ben, en m’n werk kan oppakken. ( want dat heeft zich behoorlijk opgestapeld de afgelopen weken 😂 )
De kast is uitgepuild met dozen, genoeg content op te nemen de komende periode, maar eerst: rust.
Ik heb echt even alles links gelegd, alles komt later wel, nu eerst genieten!
Mijn bevallingsverhaal 💙🍼
Het is zaterdagochtend en ik wordt onrustig wakker, de voorweeën die ik donderdag en vrijdag had zijn niks te vergelijken bij de weeën die ik nu voel. Het lijkt dan toch eindelijk echt door te zetten en ik besluit om ze te gaan timen. Zoveel hoop dat ze dan toch om de 5 min komen een uur lang, en ik de verloskundige kan bellen om te komen.. helaas was het vals alarm, maar belde toch even de verloskundige op om aan te geven dat ze wel om de 7 a 10 min kwamen.
Cemal en Marley zijn even samen in bad gegaan zodat ik mij echt kon blijven focussen op de weeën en het onbewust niet geremd zou worden doordat hun om mij heen huppelde.
En ja hoor, het werkte! Ze kwamen om de 5 min nu en voor ik het wist stond m’n verloskundige in de woonkamer. Inmiddels is het rond 11:30 en is mijn moeder gearriveerd om Marley op te vangen. Ik wordt gecontroleerd boven in de slaapkamer op hoeveel cm ontsluiting ik zit; en die was al 4 CM! Yes!
Met veel blijdschap en spanning tegelijk vertrekken we naar het ziekenhuis, geef ik Marley en m’n moeder een dikke kus en rijden we weg. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis lopen we in een rolstoel door naar de geboortesuite die ik had gehuurd. Wauw wat een aanrader! Een grote kamer voor ons alleen, met compleet ingerichte badkamer: een heerlijk ligbad, douche, eigen wc. Daarnaast aansluitend de slaapkamer met keuze tot een bed. Ik besluit in bad te gaan, en daar de eerste weeën op te vangen. ( dit heb ik bij de bevalling van Marley ook gedaan ) Na 3 kwartier was ik het helemaal zat, had het warm, en wilde Morfine, sterker nog ik schreeuwde erom! Ergens vond ik het gek dat ik na 3 kwartier al smeekte om het morfine pompje, ik dacht: huh?! Ik ben net begonnen! Hoe dan?! De verloskundige zei: room ga maar even op bed liggen, ik wil eerst even kijken hoe ver je ontsluiting is, mocht die te ver al zijn dan heeft pijnbestrijding geen zin bij deze bevalling omdat het wel even duurt voor het morfinepompje gereed is gemaakt. A fijn, ik ging liggen. En nu komt het: ik zat opeens op 8,5 cm ontsluiting en 9 cm met een wee! OMFG! Ik was in 3 kwartier tijd zoooo snel gegaan. Met een lach en een traan wist ik: we moeten door. Nog even doorbijten room en dan heb je je ventje in je armen! Opeens bedacht ik mij dat ik wel iets had wat mij iig de scherpe randjes kon doen weghalen en dat was het tens apparaat, dus die haalde Cemal snel voor mij uit de tas. Hoppa dat hielp!
Ik was opgelucht dat ik omdat ik geen pijnbestrijding meer kon krijgen toch de tens had, dus daar gingen we. Elke houding geprobeerd op het bed alleen niks was fijn voor mij, en leek te werken. Ik voelde geen persdrang! Alweer niet, dit had ik bij Marley ook toen. Ik baalde zo hard! Waarop de verloskundige zei: room ik denk dat je op de baarkruk moet gaan zitten. En hop, daar ging ik. Door de zwaartekracht hielp mij het om enigszins bij een wee goed veel kracht te zetten en daar kwam dan het hoofdje. En daar was onze Oliver.
Ik ben daarna gaan douchen en bijna nokkie gegaan maar de verloskundige kon mij net optijd vastgrijpen, ik ken niet zo goed tegen bloed 😅
Rond 16:30 waren we thuis en hebben we Oliver aan Marley laten zien, dat was echt het allermooiste moment ever ( hier later meer over )
Ongekend hoe snel deze bevalling is gegaan, 11:30 van huis vertrokken en 14:04 hadden we onze zoon in onze armen.
Ik ben zoooo blij dat wij dit keer een geboortefotograaf erbij hadden en prachtige foto’s hebben kunnen krijgen van weer zo’n bijzondere ervaring.
Vandaag is de kraamhulp er voor het laatst en ik moet zeggen dit was een pittige week. Vol blijdschap, onzekerheid, verdriet, schuldgevoel naar Marley toe af en toe als ik het gevoel had dat ik haar niet genoeg aandacht gaf, de kraamtranen, vermoeidheid, wennen aan het nieuwe gezin wat we hebben, en nog zoveel meer. Maar het is ook prachtig tegelijk. Ik heb mij letterlijk nog nóóit zo compleet gevoeld. Een lieve man, dochter, zoon, gewoon een gezin van 4.
Ik heb wel 1 ding geleerd deze week, en dat is dat ik echt vaker naar m’n lichaam moet luisteren. Ik heb een hele goede kraamzorg gehad, die streng was voor mij door mij letterlijk naar bed te sturen, ik was zoals gewoonlijk weer lekker koppig en wilde op dag 2 al van alles ondernemen, nou die kwam ff aan daarna
As we speak lig ik heerlijk met de beentjes hoog en wil ik echt nog meer zorg dragen aan m’n herstel, zodat ik weer lekker snel de oude ben, en m’n werk kan oppakken. ( want dat heeft zich behoorlijk opgestapeld de afgelopen weken 😂 )
De kast is uitgepuild met dozen, genoeg content op te nemen de komende periode, maar eerst: rust.
Ik heb echt even alles links gelegd, alles komt later wel, nu eerst genieten!
Laat de charme van imperfectie, het hunkeren naar perfectie voorbij streven....
Op
Man3 deze is nog even niet zo mooi
The rain of your insults does not reach the umbrella of my indifference
Was even vergeten dat hij zo'n enorm plakplaatje had genomen
The rain of your insults does not reach the umbrella of my indifference
Op
Nog een ruim maandje toch?quote:Op maandag 6 maart 2023 08:18 schreef Chanel5 het volgende:
[..]
De buik is enorm, als je niet beter weet denk je dat ze er al bijna is.
The rain of your insults does not reach the umbrella of my indifference
Ah ja ik had half April in mijn hoofdquote:
[..]
Bij de foto staat 31 weken dus ze moet er nog 9 en dat is 2 maanden, we gaan het zien.
The rain of your insults does not reach the umbrella of my indifference
Werkelijk heel lelijk en heel lelijk gedaan.quote:Op maandag 6 maart 2023 07:31 schreef pullup het volgende:
Was even vergeten dat hij zo'n enorm plakplaatje had genomen
[ afbeelding ]
Lelijk hé ziet er echt niet uit zo groot, Vind sowieso die gekozen lettertype geen porumquote:
Was even vergeten dat hij zo'n enorm plakplaatje had genomen
[ afbeelding ]
Gezet door Boyd hé 
Daar zijn de 4 letters, wij noemen hem Olie
Laat de charme van imperfectie, het hunkeren naar perfectie voorbij streven....
Mijn hemel wat lelijkquote:
Was even vergeten dat hij zo'n enorm plakplaatje had genomen
[ afbeelding ]
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
