quote:Onlangs hoorde ik de uitspraak "love my kids to death, they're my everything, but I hate parenthood". En dat eh resoneerde wel met me.
Heb er 2, van 1,5 en 3, en ik ben er eigenlijk zo klaar mee. (nee geen zorgen, ga geen gekke dingen doen). Maar ik ben zo klaar met de hele dag bezig zijn. Van 6u in de ochtend tot 19:30 zijn mijn vrouw en ik bijna continu bezig met wassen, eten maken, schoonmaken, shit regelen, boodschappen, enz. Werk is even rust vergeleken met thuis. De kinderen zijn allebei heel energiek, je moet ze letterlijk uitlaten anders worden ze steeds lastiger. Sta je weer bij de zoveelste speeltuin of ballorig. Zelf spelen komt weinig voor, je moet bijna wel opletten anders breekt de shit uit. Ook continu met elkaar klooien en moet je dus politieagentje spelen. Het enige moment van rust voor ons is achter de Ipad, maar ook dat wil je niet continu. Ik heb vaak niet eens de energie om met ze te spelen, waardoor zij weer negatieve aandacht gaan vragen en we daar weer op moeten reageren.
Eentje eet goed, de ander wil niks. Of de ene keer wel en de andere keer niet. Godzijdank slapen ze makkelijk in, maar allebei zijn het geen doorslapers. IEDERE nacht is er wel iets. Sowieso 1-2x er uit, maar het kan ook 3-6x zijn. Van alles geprobeerd en als je er niet heen gaat wordt het alleen maar erger. En geen opa's en oma's om te logeren. Volgende dag, na een volledige kutnacht, wordt er eentje jankend wakker om 6 uur en begint de hele riedel opnieuw. Dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit. Genieten.
Natuurlijk is het fijn als ze om je nek springen en knuffelen. Als ze een ergens mee een stap maken en blij zijn. Maar dat gebeurt een paar keer per week? En dat warme fuzzy gevoel dooft snel uit als je weer de miljardste luier moet verschonen, klussen in huis zich opstapelen, je kind weer eens ziek thuis komt van KDV enzovoort enzovoort enzovoort.
Geen idee wat m'n doel is van dit topic. Even spuien. Twijfelaars over kinderen waarschuwen. Lotgenoten horen. Iemand bemoedigende woorden?
En dat scheelt dan weer veel gezeik. Vooral van andere mensen. Kan ik gewoon naast me neerleggen.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:26 schreef SQ het volgende:
[..]
Scheelt ook weer zorgen over ouderschap!
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:53 schreef Smart_ass het volgende:
Überhaupt als iedereen hier in huis haar eigen reet af kan vegen vind ik dat wel een feestje waard. Want na die luiers stopt het billenafvegen natuurlijk nog niet toch?![]()
Okay sorry maar hier moest ik iets te hard om lachenquote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:58 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.![]()
Ik moet ook nog wel eens mee met de middelste omdat die dan beneden naar het toilet wil maar ze denkt dat er een spin op het plafond zit. En als ik die dan in d'r sop laat gaarkoken pist die gewoon de gang onder, fakking mafkees![]()
Maar dat gedoe met luiers en dat geworstel op dat verschoningskussen, dat ga ik niet missen. Dan gaat echt de champagne open.
Mijn zoon wordt soms wakker omdat hij moet pissen maar vergeet dan waar de wc is. Een vijfjarige die staand probeert in de waskom op je luxe badkamer te pissen is ook geen succes.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:58 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.![]()
Ik moet ook nog wel eens mee met de middelste omdat die dan beneden naar het toilet wil maar ze denkt dat er een spin op het plafond zit. En als ik die dan in d'r sop laat gaarkoken pist die gewoon de gang onder, fakking mafkees![]()
Maar dat gedoe met luiers en dat geworstel op dat verschoningskussen, dat ga ik niet missen. Dan gaat echt de champagne open.
Straks heeft ie het afgeleerd en staat ie over tien jaar in z'n puberteit met zn lamme harses weer opnieuw in je porseleinen schalen te zeikenquote:Op dinsdag 21 februari 2023 15:04 schreef SQ het volgende:
[..]
Mijn zoon wordt soms wakker omdat hij moet pissen maar vergeet dan waar de wc is. Een vijfjarige die staand probeert in de waskom op je luxe badkamer te pissen is ook geen succes.
Ik heb nog weleens nachtmerries dat er ineens weer een baby uitfloept en ik weer op 0 kan beginnen... Mijn jongste is 16quote:Op dinsdag 21 februari 2023 15:04 schreef Jentin het volgende:
Luiers, die mis ik echt niet. Ik kreeg laatst een basisschoolvriendje van de jongste dat even een terugval heeft in zindelijkheid mee naar een feestje. Kreeg een hele instructie erbij en gedoe met luierbroekjes en zo stond ik dus in een krijspaleis een kleuter te verschonen en toen dacht ik ook echt intern stampvoetend ‘dit gelazer had ik al gehad, ben er klaar mee, wil niet meer.’
Een vriendin van mij die even oud is als ik bevalt over een tijdje, het kind daarvoor is 8 jaar ouder. Ik ben superblij voor haar en zij ziet het helemaal zitten, maar ik zou het echt niet nóg een keer kunnen/willen opbrengen.
Ach die babywangen, platknuffelen zonder dat ze geirriteerd roepen 'mamaaaaaa!', het lachen omdat ze een blaadje zien bewegen.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:14 schreef Clubsoda het volgende:
Ik heb er dus ook weer onwijs veel zin inEn ik hoef geen wachtmaars
Hahahaha.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:13 schreef Avelie het volgende:
Vanaf een jaar of 4 wordt het allemaal zoveel makkelijker. Kind gaat vijf dagen per week naar school, is zindelijk, slaapt alle nachten door (behalve bij ziekte), er valt mee te communiceren (dus niet meer dat gillen), je kunt er prima mee in een koffietent zitten of meenemen naar een restaurant.
Die eerste jaren zijn een investering in de toekomst. Ik vond het een bijzondere en waardevolle tijd, maar hoef het niet nog eens te doen. Het is mooi dat bepaalde fasen na een paar jaar afgesloten zijn. Soms lijkt het alsof ouders denken dat ze eeuwig in een fase blijven zitten, terwijl het allemaal zo relatief is.
Heb ik een zwangerschap gemist? Gefeliciteerdquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:14 schreef Clubsoda het volgende:
Ik heb er dus ook weer onwijs veel zin inEn ik hoef geen wachtmaars
Gemakkelijker… je hebt werkelijk geen idee tegen welke zaken je aan gaat lopen. Maar goed, ik lees je over een jaar of 10-15 nog wel eensquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:13 schreef Avelie het volgende:
Vanaf een jaar of 4 wordt het allemaal zoveel makkelijker. Kind gaat vijf dagen per week naar school, is zindelijk, slaapt alle nachten door (behalve bij ziekte), er valt mee te communiceren (dus niet meer dat gillen), je kunt er prima mee in een koffietent zitten of meenemen naar een restaurant.
Die eerste jaren zijn een investering in de toekomst. Ik vond het een bijzondere en waardevolle tijd, maar hoef het niet nog eens te doen. Het is mooi dat bepaalde fasen na een paar jaar afgesloten zijn. Soms lijkt het alsof ouders denken dat ze eeuwig in een fase blijven zitten, terwijl het allemaal zo relatief is.
Dankjewel! En natuurlijk klopt het, maar het is niet mijn eerste baby dusquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:36 schreef MaJo het volgende:
[..]
Heb ik een zwangerschap gemist? Gefeliciteerd
Die wachtmaars vond ik ook rete irritant jaVooral omdat het nog klopt ook
Als je in de vroege jeugd maar voldoende aandacht en tijd hebt geïnvesteerd én een betrokken partner hebt, is het vanaf vier jaar gewoon hartstikke gemakkelijk. Twee vingers in je neus enzo.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:43 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Gemakkelijker… je hebt werkelijk geen idee tegen welke zaken je aan gaat lopen. Maar goed, ik lees je over een jaar of 10-15 nog wel eens
Ik denk dat het minder zwaar is als de ander al zelfstandig kan functioneren, en zeker als die ander al 11 isquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:47 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Dankjewel! En natuurlijk klopt het, maar het is niet mijn eerste baby dus![]()
en ja, twee kinderen is anders maar er zijn maar weinig mensen die uit hetzelfde perspectief spreken, want een dreumespeuter en baby is echt wat anders.
Ik denk dat dus niet perse. Ik worstel nu al met het verschil in niveau en interesses, en dan zit er maar 6 jaar tussen. Alles wat de achtjarige leuk vindt om te doen is te moeilijk voor de peuter en alles wat de peuter leuk vindt om te doen is te saai voor de achtjarige. Iets met z'n allen doen is echt heel moeilijk nog. Oudste kan al best lang opblijven als moet maar die kleine moet echt om 7 uur in z'n bed liggen. En middagslaapjes. Ik kan de oudste lastig echte aandacht geven omdat de jongste synchroon aan mijn been trekt en gilt.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:49 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik denk dat het minder zwaar is als de ander al zelfstandig kan functioneren, en zeker als die ander al 11 isAl heb je dan misschien wel een peuterpuber en een puber tegelijkertijd, dat is ook wel interessant
Ik heb dit vorige week aan mijn tante gevraagd. De oudste was 12 toen ze weer zwanger werd. Ze zei dat het zwaarder was dan ze van te voren had ingeschat en dat het helemaal niet leuk voor de twee zussen was dat ze zo'n leeftijdsverschil hadden. Weinig raakvlakken want in totaal andere levensfasen, ook niet samen spelen dus. Ja, grote zus speelt even met kleine zus, maar niet echt samen. Toen de oudste het huis uit ging met 21 was de jongste heel erg lang ontroostbaar, want grote zus was weg.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 17:26 schreef SQ het volgende:
Wat me ook erg lastig lijkt aan 11 jaar verschil is die vrijheid die je bijna kunt aanraken en dat je dan weer terug naar start moet met luiers en nachtvoedingen en middagslaapjes en alles.![]()
Maar misschien is 11 jaar ook wel weer lang genoeg dat dat gevoel anders is. Geen idee.
Het is niet gezegd dat zoiets altijd opgaat hèquote:Op dinsdag 21 februari 2023 17:30 schreef Clubsoda het volgende:
Nou top, dat maakt een mens wel enthousiast
Deze hoor ik vaker. Waar maak jij je zo'n zorgen om? Waarom was je eerst zorgeloos en daarna niet meer?quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:29 schreef exode het volgende:
Wat ik vantevoren wist maar toch echt totaal niet voor te bereiden is:
Het zorgeloze is voorgoed weg.
Nou leefde ik ook wel enorm zorgeloos tot 9 jaar geleden.
Kinderen, het leven, jezus wat klink ik oud. Ik denk dat ik de helft van de keuzes die ik maak in het leven, niet dezelfde zouden zijn als ik geen kinderen had gehad. (en ongeveer 90% als ik vrijgezel was geweest)
Maar is dat dan vanuit je eigen ouders? Dat is wel een beetje gek ja.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:07 schreef Clubsoda het volgende:
Ik denk ook niet dat het makkelijk of makkelijker is. Ik vind ouderschap sowieso niet makkelijk en iedere situatie heeft uitdagingen. Ik heb er alsnog zin in.![]()
Maar ik hoor ook al 25 weken allerlei variaties op dat dit een belachelijk idee is, hoe ontzettend het me allemaal tegen gaat vallen en ik-moet-er-niet-aan-deeeeeeeeeeeeeeeeeeeenkens. En dat verveelt een beetje. Ik heb tegen al die mensen in mijn omgeving die in de tussentijd een tweede/derde/vierde kregen ook wijselijk mijn mond gehouden![]()
Dus ja, ik reageer ook vanuit mijn eigen gevoeligheid hoor. Maar het verschil in enthousiasme en steun bij mijn tweede en die van mijn zusje - die er braafjes 2 jaar en 2 maanden tussen heeft zitten - is bijvoorbeeld schokkend. En pijnlijk.
Ja. Het merendeel van onze ouders (beide kanten) is zeer onderkoeld.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:24 schreef SQ het volgende:
[..]
Maar is dat dan vanuit je eigen ouders? Dat is wel een beetje gek ja.
Kijk, dat mensen reageren met "ik moet er niet aan denken" zal iedereen die een kind verwacht wel herkennen, of het nou je eerste of je zesde is of een kind dat 12 jaar na de vorige komt, en of je zelf nou 22 bent of 42 als het kind komt.
Meningen zijn er, overal en altijd, maar uiteindelijk is het toch jouw leven en ik neem aan dat je je keuzes daar op baseert en niet op datgene wat een ander vindt
Ja, dat is ook mijn punt. Maar dat is 'hoe het hoort' denk ik. Het zit niet in de wegquote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:25 schreef Blues het volgende:
@:Clubsoda Maar als je 4 kinderen tussen je 11jaar oude en de nieuwe baby had gekregen hoor je ze niet
Het is ook pijnlijk die reacties.
Laat het de zin in de nieuwe beeb niet in de weg zitten
Nou weet ik niet. Ik ga niet tegen iemand die zwanger is van de 4de 9f 5de ofzo zeggen dat ik er niet aan moet denken. Al denk ik dat dan wel en nog wel meer dingen die niet zo leuk over zouden komen.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:41 schreef SQ het volgende:
Ja nou ja, ik snap dat ook wel een beetje, doen we dat niet allemaal? Het voelt alleen vervelend als het niet hetgene is waar je op hoopte
Waarom kinderen krijgen als je geen kinderwens hebt?quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:39 schreef Marsenal het volgende:
Ik heb er drie, dat hadden er twee moeten zijn. Ik ben met een klein jaartje onderbreking al 8 jaar luiers aan het verschonen en ik vermoed dat het nog zeker een half jaar gaat duren. Ik ben dat gesjouw en geklooi ook wel flink beu.
Ben nooit een natuurlijke ouder geweest, heb zelf nooit een intrinsieke kinderwens gehad, dus soms komt de aandacht en inspanning uit een vaatje wat ik al redelijk vaak heb moeten vervangen.
Je hebt mensen die kunnen lachend tussen de zooi leven, dat kan ik niet. Dus, voordat iedereen op bed ligt en alles weer netjes en schoon is, is het vaak 21.00 uur 's avonds, en dan ben ik het wel eens beu. Ik had als twintiger de ambitie om m'n hele leven alleen en knetterstoned door te brengen, en dat ik mijn ambities niet waar heb kunnen maken, voelt wel eens als falen.
Ja ja, je krijgt er zo veel voor terug. Nou, ik kan je vertellen, ik hoefde nooit iets.
Ik werd verliefd op een vrouw die er wel 20 wilde.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:47 schreef Avelie het volgende:
[..]
Waarom kinderen krijgen als je geen kinderwens hebt?
Maar het gaat toch om jouw eigen ontbrekende kinderwens? Als de wens er niet is, dan begrijp ik niet dat je er voor een ander in meegaat. Dat je concessies doet in een relatie ok, maar een kind? Daar moet je allebei voor 10000% van overtuigd zijn.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:49 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Ik werd verliefd op een vrouw die er wel 20 wilde.
(Nu zou ze het liefst ons beiden onvruchtbaar schoppen)
Door dit soort reacties vraag ik me soms af jij überhaupt kinderen hebt.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 17:43 schreef Avelie het volgende:
[..]
Deze hoor ik vaker. Waar maak jij je zo'n zorgen om? Waarom was je eerst zorgeloos en daarna niet meer?
Ik begrijp het verband niet. Ik had voordat ik kinderen had af en toe zorgen en nu nog wel eens, maar niet voortdurend en het is niet erger geworden door mijn kinderen.
Je kan het ook gewoon doen en naderhand er met 100% overtuiging en goede wil ingaan.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 18:57 schreef Avelie het volgende:
[..]
Maar het gaat toch om jouw eigen ontbrekende kinderwens? Als de wens er niet is, dan begrijp ik niet dat je er voor een ander in meegaat. Dat je concessies doet in een relatie ok, maar een kind? Daar moet je allebei voor 10000% van overtuigd zijn.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |