quote:Onlangs hoorde ik de uitspraak "love my kids to death, they're my everything, but I hate parenthood". En dat eh resoneerde wel met me.
Heb er 2, van 1,5 en 3, en ik ben er eigenlijk zo klaar mee. (nee geen zorgen, ga geen gekke dingen doen). Maar ik ben zo klaar met de hele dag bezig zijn. Van 6u in de ochtend tot 19:30 zijn mijn vrouw en ik bijna continu bezig met wassen, eten maken, schoonmaken, shit regelen, boodschappen, enz. Werk is even rust vergeleken met thuis. De kinderen zijn allebei heel energiek, je moet ze letterlijk uitlaten anders worden ze steeds lastiger. Sta je weer bij de zoveelste speeltuin of ballorig. Zelf spelen komt weinig voor, je moet bijna wel opletten anders breekt de shit uit. Ook continu met elkaar klooien en moet je dus politieagentje spelen. Het enige moment van rust voor ons is achter de Ipad, maar ook dat wil je niet continu. Ik heb vaak niet eens de energie om met ze te spelen, waardoor zij weer negatieve aandacht gaan vragen en we daar weer op moeten reageren.
Eentje eet goed, de ander wil niks. Of de ene keer wel en de andere keer niet. Godzijdank slapen ze makkelijk in, maar allebei zijn het geen doorslapers. IEDERE nacht is er wel iets. Sowieso 1-2x er uit, maar het kan ook 3-6x zijn. Van alles geprobeerd en als je er niet heen gaat wordt het alleen maar erger. En geen opa's en oma's om te logeren. Volgende dag, na een volledige kutnacht, wordt er eentje jankend wakker om 6 uur en begint de hele riedel opnieuw. Dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit. Genieten.
Natuurlijk is het fijn als ze om je nek springen en knuffelen. Als ze een ergens mee een stap maken en blij zijn. Maar dat gebeurt een paar keer per week? En dat warme fuzzy gevoel dooft snel uit als je weer de miljardste luier moet verschonen, klussen in huis zich opstapelen, je kind weer eens ziek thuis komt van KDV enzovoort enzovoort enzovoort.
Geen idee wat m'n doel is van dit topic. Even spuien. Twijfelaars over kinderen waarschuwen. Lotgenoten horen. Iemand bemoedigende woorden?
En dat scheelt dan weer veel gezeik. Vooral van andere mensen. Kan ik gewoon naast me neerleggen.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:26 schreef SQ het volgende:
[..]
Scheelt ook weer zorgen over ouderschap!
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:53 schreef Smart_ass het volgende:
Überhaupt als iedereen hier in huis haar eigen reet af kan vegen vind ik dat wel een feestje waard. Want na die luiers stopt het billenafvegen natuurlijk nog niet toch?![]()
Okay sorry maar hier moest ik iets te hard om lachenquote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:58 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.![]()
Ik moet ook nog wel eens mee met de middelste omdat die dan beneden naar het toilet wil maar ze denkt dat er een spin op het plafond zit. En als ik die dan in d'r sop laat gaarkoken pist die gewoon de gang onder, fakking mafkees![]()
Maar dat gedoe met luiers en dat geworstel op dat verschoningskussen, dat ga ik niet missen. Dan gaat echt de champagne open.
Mijn zoon wordt soms wakker omdat hij moet pissen maar vergeet dan waar de wc is. Een vijfjarige die staand probeert in de waskom op je luxe badkamer te pissen is ook geen succes.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 14:58 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Nee, ook dat nog inderdaad, dat is het toetje in blessuretijd.![]()
Ik moet ook nog wel eens mee met de middelste omdat die dan beneden naar het toilet wil maar ze denkt dat er een spin op het plafond zit. En als ik die dan in d'r sop laat gaarkoken pist die gewoon de gang onder, fakking mafkees![]()
Maar dat gedoe met luiers en dat geworstel op dat verschoningskussen, dat ga ik niet missen. Dan gaat echt de champagne open.
Straks heeft ie het afgeleerd en staat ie over tien jaar in z'n puberteit met zn lamme harses weer opnieuw in je porseleinen schalen te zeikenquote:Op dinsdag 21 februari 2023 15:04 schreef SQ het volgende:
[..]
Mijn zoon wordt soms wakker omdat hij moet pissen maar vergeet dan waar de wc is. Een vijfjarige die staand probeert in de waskom op je luxe badkamer te pissen is ook geen succes.
Ik heb nog weleens nachtmerries dat er ineens weer een baby uitfloept en ik weer op 0 kan beginnen... Mijn jongste is 16quote:Op dinsdag 21 februari 2023 15:04 schreef Jentin het volgende:
Luiers, die mis ik echt niet. Ik kreeg laatst een basisschoolvriendje van de jongste dat even een terugval heeft in zindelijkheid mee naar een feestje. Kreeg een hele instructie erbij en gedoe met luierbroekjes en zo stond ik dus in een krijspaleis een kleuter te verschonen en toen dacht ik ook echt intern stampvoetend ‘dit gelazer had ik al gehad, ben er klaar mee, wil niet meer.’
Een vriendin van mij die even oud is als ik bevalt over een tijdje, het kind daarvoor is 8 jaar ouder. Ik ben superblij voor haar en zij ziet het helemaal zitten, maar ik zou het echt niet nóg een keer kunnen/willen opbrengen.
Ach die babywangen, platknuffelen zonder dat ze geirriteerd roepen 'mamaaaaaa!', het lachen omdat ze een blaadje zien bewegen.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:14 schreef Clubsoda het volgende:
Ik heb er dus ook weer onwijs veel zin inEn ik hoef geen wachtmaars
Hahahaha.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:13 schreef Avelie het volgende:
Vanaf een jaar of 4 wordt het allemaal zoveel makkelijker. Kind gaat vijf dagen per week naar school, is zindelijk, slaapt alle nachten door (behalve bij ziekte), er valt mee te communiceren (dus niet meer dat gillen), je kunt er prima mee in een koffietent zitten of meenemen naar een restaurant.
Die eerste jaren zijn een investering in de toekomst. Ik vond het een bijzondere en waardevolle tijd, maar hoef het niet nog eens te doen. Het is mooi dat bepaalde fasen na een paar jaar afgesloten zijn. Soms lijkt het alsof ouders denken dat ze eeuwig in een fase blijven zitten, terwijl het allemaal zo relatief is.
Heb ik een zwangerschap gemist? Gefeliciteerdquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:14 schreef Clubsoda het volgende:
Ik heb er dus ook weer onwijs veel zin inEn ik hoef geen wachtmaars
Gemakkelijker… je hebt werkelijk geen idee tegen welke zaken je aan gaat lopen. Maar goed, ik lees je over een jaar of 10-15 nog wel eensquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:13 schreef Avelie het volgende:
Vanaf een jaar of 4 wordt het allemaal zoveel makkelijker. Kind gaat vijf dagen per week naar school, is zindelijk, slaapt alle nachten door (behalve bij ziekte), er valt mee te communiceren (dus niet meer dat gillen), je kunt er prima mee in een koffietent zitten of meenemen naar een restaurant.
Die eerste jaren zijn een investering in de toekomst. Ik vond het een bijzondere en waardevolle tijd, maar hoef het niet nog eens te doen. Het is mooi dat bepaalde fasen na een paar jaar afgesloten zijn. Soms lijkt het alsof ouders denken dat ze eeuwig in een fase blijven zitten, terwijl het allemaal zo relatief is.
Dankjewel! En natuurlijk klopt het, maar het is niet mijn eerste baby dusquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:36 schreef MaJo het volgende:
[..]
Heb ik een zwangerschap gemist? Gefeliciteerd
Die wachtmaars vond ik ook rete irritant jaVooral omdat het nog klopt ook
Als je in de vroege jeugd maar voldoende aandacht en tijd hebt geïnvesteerd én een betrokken partner hebt, is het vanaf vier jaar gewoon hartstikke gemakkelijk. Twee vingers in je neus enzo.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:43 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Gemakkelijker… je hebt werkelijk geen idee tegen welke zaken je aan gaat lopen. Maar goed, ik lees je over een jaar of 10-15 nog wel eens
Ik denk dat het minder zwaar is als de ander al zelfstandig kan functioneren, en zeker als die ander al 11 isquote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:47 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Dankjewel! En natuurlijk klopt het, maar het is niet mijn eerste baby dus![]()
en ja, twee kinderen is anders maar er zijn maar weinig mensen die uit hetzelfde perspectief spreken, want een dreumespeuter en baby is echt wat anders.
Ik denk dat dus niet perse. Ik worstel nu al met het verschil in niveau en interesses, en dan zit er maar 6 jaar tussen. Alles wat de achtjarige leuk vindt om te doen is te moeilijk voor de peuter en alles wat de peuter leuk vindt om te doen is te saai voor de achtjarige. Iets met z'n allen doen is echt heel moeilijk nog. Oudste kan al best lang opblijven als moet maar die kleine moet echt om 7 uur in z'n bed liggen. En middagslaapjes. Ik kan de oudste lastig echte aandacht geven omdat de jongste synchroon aan mijn been trekt en gilt.quote:Op dinsdag 21 februari 2023 16:49 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik denk dat het minder zwaar is als de ander al zelfstandig kan functioneren, en zeker als die ander al 11 isAl heb je dan misschien wel een peuterpuber en een puber tegelijkertijd, dat is ook wel interessant
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |