[Vuelta] Etappe 1: Utrecht - Utrecht (TTT) #1

Etapa 1: Utrecht - Utrecht, 23,3 km (TTT)

Hallo. Van harte welkom in dit topic. We gaan het hier hebben over de start van de Ronde van Spanje. De laatste grote ronde van het jaar gaat van start in ONS land, in Nederland. La Vuelta Holanda, zo noemen ze het ook wel. Drie dagen lang gaan we dwars door Nederland fietsen, waarna er een rustdag volgt en pas daarna keren we een keer terug naar Spanje. Hebben jullie er ook zo'n zin in? Ik twijfel nog een beetje. De 77e editie van de Vuelta a España gaat van start in Utrecht. Het is pas de vierde keer dat de Vuelta buiten Spanje van start gaat, wel de tweede keer dat we in Nederland starten. In 2009 ging de koers van start in Assen, of all places. Ditmaal Utrecht, waar eerder al eens de Giro en de Tour van start ging. Alle grote rondes gingen hier ooit van start, een unicum. Tijdens deze Ronde van Spanje gaan we kijken of Primoz Roglic zichzelf opnieuw kan opvolgen. Hij won de afgelopen drie edities en doet nu weer mee, op zoek naar een vierde eindzege. De Belgen letten dan vooral weer op Remco Evenepoel, die deze Vuelta eigenlijk al gewonnen heeft voor we een meter hebben gereden. Zo snel kunnen we de prijzen toch niet uitreiken? Er moeten nog 21 etappes afgewerkt worden! Laat ik jullie eens even kort meenemen naar de komende drie weken. De Vuelta gaat van start met een ploegentijdrit in de straten van Utrecht. Voor het eerst in lange tijd gaan we weer eens een ploegentijdrit zien, een relatief lange ook nog. Daarna gaan we op de tweede dag van start in Den Bosch, waarna we terug gaan fietsen naar Utrecht. Onderweg beklimmen we de Alto de Amerongse Berg, wat me nu al het unaniem belachelijk succesvolle hoogtepunt van de Vuelta lijkt. Na een massasprint in Utrecht zal ook de laatste dag in Nederland eindigen in een massasprint. Van Breda naar Breda, terwijl we het ultiem lelijke West-Brabant vereren met een bezoekje.

Alle drie de grote rondes kennen dit jaar een vertrek in het buitenland en dus gaan we ook drie keer op rij op vrijdag van start. Drie keer op rij een rustdag op maandag, waarna we op dinsdag pas zijn waar we horen te zijn. Een paar miljoen rijker bevindt Unipublic zich op dinsdag in Vitoria-Gasteiz, in het altijd onovertroffen Baskenland. Hier werken we een heuvelachtige rit af die zal eindigen in Laguardia, midden in het hart van de Rioja Alavesa. Tussen de wijnranken door volgt er een sprint heuvelop, na de vlakke flopshow in Nederland eindelijk de Vuelta zoals de Vuelta hoort te zijn. De vijfde etappe wordt ook verreden in iedereens favoriete Baskenland. Van Irun naar Bilbao, met aan het eind van de rit twee keer de Vivero. Beetje een saai ontwerp, zelfs de start van de Tour in 2023 kent een spannender ontwerp. Dat wil wat zeggen. Met alleen twee keer de Vivero en verder weinig uitdagingen zou dit zomaar een uitgedunde sprint kunnen worden. Niet ideaal. Tijdens de zesde rit trekken we naar Cantabrië, alwaar de eerste aankomst bergop op ons wacht. Een lastig slot van de rit, met twee pittige beklimmingen aan het eind. Finishen doen we op Pico Jano, een debuterende klim. Ze blijven nieuwe dingen vinden, daar slaagt de organisatie ieder jaar wonderwel in. De volgende rit is dan weer iets minder spectaculair, van Camargo rijden we naar Cistierna en ondanks een lange klim onderweg kan dit zomaar een sprint worden. Zonder de altijd slecht klimmende Tim Merlier, maar andere sprinters mogen hier toch niet snel in de problemen komen. We duiken vervolgens het tweede weekend in en bevinden ons dan in Asturië, waar de bergen zijn te vinden. Op zaterdag komen we aan op de Collado Fancuaya, weer een nieuwe klim. Lastig, zoals het hoort in Asturië. De rest van de rit valt evenwel mee, je zou het zelfs matig kunnen noemen. Net als de laatste rit van deze week, onderweg naar Les Praeres komen we amper een serieuze klim tegen. Het is praktisch een ouderwetse _____/. Hoewel, misschien is het meer een _____I. Les Praeres zelf is onmenselijk. Vier kilometer aan 13%, dat idee. We hebben het al eens eerder gezien in de Vuelta, het is een geitenpad waar zelfs de geiten nog niet overheen willen lopen. Typisch Vuelta.

De volgende week begint met een zo goed als vlakke tijdrit van 31 kilometer tussen Elche en Alicante. Lekker lange verplaatsing op de rustdag, we bevinden ons ineens in Valencia. Prima lengte voor de tijdrit, valt verder weinig over te zeggen. Dat we de dag daarna naar Murcia trekken doen we speciaal voor Alejandro Valverde, die zijn laatste Vuelta nu dan echt zal rijden. Niet echt een rit waar hij iets mee kan, verder. Nee, behoorlijk vlak. Een sprint, waarvan we er dit jaar verdacht veel gaan zien. Gaat het wel goed met Escartin en Guillén? In de Tour minder sprints dan normaal, zitten ze hier ineens. Rit 12 is een klassiekertje, een waarachtige _______/. Unipuerto, jawel! Een goede 180 kilometer vlak en dan een beklimming van bijna 20 kilometer aan het eind. We klimmen naar Peñas Blancas, zoals de organisatie het noemt, maar eigenlijk is het Los Reales. Peñas Blancas kwam in het verleden al eens voorbij, Leopold König won toen (kent u die nog?). Nu klimmen we voorbij Peñas Blancas nog een paar kilometer verder door een gebied dat slachtoffer was van een bosbrand. Tussen de zwarte bomen door gaat het verder omhoog naar Los Reales, waar de echte klimmers zich mogen melden. De volgende dag gaan we van start in het pittoreske Ronda, waarna er een aankomst heuvelop volgt in Montilla. Ook typisch Vuelta, hele dag vlak en dan een heuveltje aan het eind. Pestkoppen. Dat ik niet de grootste fan ben van dit parcours is een gegeven. De organisatie heeft ook weinig gedaan om me te behagen. Ja, een paar ritten in het Baskenland, maar de rest is niet heel erg fijn. Rit 14 bijvoorbeeld, eigenlijk gewoon weer een _____/. Sierra de la Pandera, tja, zal wel. En dan hebben we het nog niet eens over rit 15 gehad, wat een anti-climax is dat zeg. Weer heel lang vlak, dan de Alto del Purche en vervolgens een aankomst bergop in de Sierra Nevada. Het ging heel lang over deze rit. We stoppen bij Hoya de la Mora, op 2500 meter hoogte. De organisatie wilde alleen meer. Ze wilden graag naar Pico Veleta, op 3000+ meter hoogte, en als dat niet kon wilden ze graag naar het observatorium op een meter of 2800. Dat feest ging alleen niet door. Kwetsbare natuur, de hele karavaan was niet welkom. Een uitzondering zat er ook niet in. Dus bleef het bij Hoya de la Mora, mijn penis was nog nooit zo slap. Hoewel, hij werd nog slapper. Want men heeft de rit tóch nog aangepast. We klimmen in eerste instantie naar de Alto de Hazallanas, en dat is prima. Een paar steile kilometer, daar kan het verschil gemaakt worden. Vervolgens zouden we zo snel mogelijk naar de top fietsen, wat ongeveer 19 kilometer aan 8% zou opleveren in totaal. Maar nee, we nemen nu een andere weg, een omweg. Het is 22 kilometer aan 7% geworden. Drie kilometer extra, procentje eraf bij het gemiddeld. Meer hoef je niet te weten, dit is geen vooruitgang. Geen observatorium, wel een flopshow. Guillen out, Escartin out. Lokale notabelen in de provincie Granada: out. Weg, alles weg.

Na de laatste rustdag gaan we van start in Sanlucar de Barrameda, waar het een en ander over te vertellen valt. Doen we in een later stadium. Over de rit zelf kunnen we kort zijn, dat is niet veel. Vooral heel erg vlak, en dan weer wat bultjes aan het eind. De puncheurs zullen weer aan zet zijn, en misschien een verdwaalde sprinter. Tijdens de volgende rit bezoeken we een paar achtergestelde regio's. Van start in de provincie Huelva, eindigend in Extremadura. Daar kwamen we nooit, maar tegenwoordig komen we we er jaarlijks. Dit jaar zijn er twee aankomsten bergop in Extremadura. De eerste is bij Monasterio de Tentudia. Dat is niet veel, typisch een rit voor de vluchters. Dan is rit 18 wellicht iets interessanter. We beklimmen twee keer de Alto del Piornal, opnieuw een nieuwe klim. In principe stelt de slotklim met een kilometer of 16 aan 5% niet heel veel voor, maarja, je moet wat. De grootste verschillen moet je zien te veroorzaken in de tweede week, vermoed ik zomaar. De derde week loopt wat dat betreft een beetje weg. Eenmaal buiten Extramadura volgt er een bijzonder vreemde rit in Talavera de la Reina. Een rit van 140 kilometer met start en einde in Talavera, met tweede keer hetzelfde rondje. Een lange klim onderweg en dan een verschrikkelijk lang vlak stuk daarna. Weer een dag voor de vluchters, een behoorlijk zinloze rit. De zin zal moeten komen van etappe 20, voor we naar Madrid trekken moeten we eerst nog door de Sierra de Guadarrama fietsen. Een gebied waar Tom Dumoulin slechte herinneringen aan zal hebben, want hij verloor hier in 2015 de Vuelta. Veel stelt het op papier niet voor, maar in de praktijk blijkt het zo te zijn dat je in deze sierra het verschil kunt maken. De Morcuera kan dromen vermorzelen. Laatste kans, dus ondanks het feit dat het hier niet heel lastig is kan het toch leuk worden. Als het verleden garanties biedt voor de toekomst komt dat wel goed. Daarna sluiten we af in Madrid, wat minder normaal is dan je misschien denkt. Vorig jaar eindigden we nog in Santiago de Compostela, want het was een Año Xacobeo. Dat is het dit jaar niet, dus kunnen we weer gewoon in de hoofdstad eindigen.

Dat is de Vuelta van 2022 in een notendop. Een vrij matig parcours, als we heel eerlijk zijn. De start in Nederland is al een sof, maar ook in Spanje wordt het niet veel beter. Veel bergritten die eigenlijk een Unipuerto zijn. Relatief veel vlakke ritten. Een aantal nietszeggende ritten, ga zo maar door. Een écht lange rit ontbreekt, een échte bergrit ontbreekt ook. Ze hebben rit in de Sierra Nevada volledig verpest, terwijl we nochtans een vette worst kregen voorgehouden. Zelfs de ritten in het Baskenland zijn niet heel innovatief, laat staan zwaar. Ja, erg blij ben ik er allemaal niet mee. Maar toch, de renners maken de koers. En ik maak de voorbeschouwingen. Dat gaan we de komende drie weken toch maar weer doen, te beginnen met de eerste. De Vuelta gaat van start in NEDERLAND, in Utrecht. De ploegenpresentatie maakte al meteen duidelijk dat we dit niet moeten willen, maar het is helaas een feit. We beginnen met een ploegentijdrit, dat mag na al die jaren dan wel weer een keer.



De Gran Salida van de Ronde van Spanje van 2022 vindt plaats in Utrecht, een stad waarover ik nu dus ineens iets met gaan vertellen. Terwijl voor mijn gevoel de helft van de lezers van deze stukjes in Utrecht woont. Uh, ondankbare taak. In plaats van een gigantische uitleg over Utrecht lijkt het me stiekem veel leuker om het roadbook uit te pluizen. Wat voor bizarre dingen schrijven ze daar eigenlijk over Utrecht? Nou, ze beginnen met een paar feitjes. Na Assen is Utrecht de tweede Nederlandse stad waar de Vuelta ooit van start is gegaan, terwijl er met Lissabon en Nîmes twee andere buitenlandse steden zijn waar de Vuelta ooit van start ging. Pas de vierde keer dat we buiten Spanje zijn vertrokken, je merkt dat de invloed van ASO zich nu pas echt begint te laten gelden. In het verleden bleven ze gewoon in Spanje, tegenwoordig gaan ze ook daar waar het geld te rapen is. Utrecht is na deze ploegentijdrit de eerste stad waar alle grote rondes ooit van start zijn gegaan. De Giro ging hier in 2010 van start, de Tour in 2015 en de Vuelta had hier in 2020 van start moeten gaan. Maarja, toen kwam corona op bezoek en daardoor is de mooie reeks van vijf jaar verbroken. Met twee jaar vertraging gaan we nu alsnog in Utrecht van start en de lokale notabelen zijn nog lang niet naar de koers. De Tour moet over een paar jaar ook weer binnengehengeld worden. Geld zat, behalve voor Nederlandse koersen. Daar trek je geen toeristen mee, natuurlijk. Volgens het roadbook vormt Utrecht het brein van Nederland, omdat het een studentenstad is. Nou, daar zullen ze in Eindhoven wel een mening over hebben. Geen brainport in Utrecht, toch? Nou dan! In 1122 kreeg Utrecht als een van de eerste steden in het huidige Nederland stadsrechten en dus is Utrecht dit jaar 900 jaar oud. Gefeliciteerd! Het roadbook begint daarna over Marco van Basten, waar je toch met het jaar minder trots op begint te worden. Daarnaast moet je blijkbaar naar Broodje Mario. Zeg het maar, Utrechtenaars. De feitjes in het roadbook zijn nogal random, ze beginnen nu ineens over het feit dat Utrecht de fietshoofdstad is en dat de UIT zo fantastisch is. Daarna wordt de Dom genoemd, beter laat dan nooit, en wordt een andere bekende inwoner van Utrecht in het zonnetje gezet. Die naam ga ik niet noemen, maar ze kan wel goed met schoenen gooien. Om deze fantastische introductie op de beste manier af te sluiten laat ik jullie achter met het gegeven dat las bitterballen het culinaire hoogtepunt vormen van de Utrechtse keuken. In Utrecht, een stad die nu wel echt op de kaart staat, gaat voor de 31e keer een ploegentijdrit in de Vuelta plaatsvinden. De 18e keer dat de ploegentijdrit ook de eerste rit is. Voor het laatst was dat het geval in 2019, in Salinas de Torrevieja. Dat was een ploegentijdrit die werd gewonnen door Astana, terwijl Jumbo-Visma toen massaal ten val kwam. Ergens boven op de heuvel was een zwembadje lek, al dat water stroomde naar beneden en daar lag Jumbo. Het voordeel van Utrecht is dat het water hier minder snel naar beneden zal stromen, hoewel je niet kunt uitsluiten dat alle tokkielanders hun tuin hebben gevuld met 28 plastic zwembaden. En dan heb je hier ook nog grachten, als dat maar goed gaat allemaal.



Zo, nu we de eerste foto van Wikipedia hebben geplukt kunnen we beginnen met het beschrijven van het parcours van de ploegentijdrit. De Vuelta gaat van start op het Jaarbeursplein, of meer specifiek op de Jaarbeursboulevard. Bij Kinepolis voor de deur beginnen de renners aan hun tocht van 23,3 kilometer. Na 200 meter volgt al de eerste bocht van deze ploegentijdrit, een discipline die we bijna nooit meer zien. In 2019 voor het laatst dus, toen wel in de Tour en de Vuelta. Maar goed, een discipline waarvan ik bijna niet eens meer weet hoe ie werkt, ook omdat het WK ploegentijdrit inmiddels is verdwenen. Enfin, die bocht na 200 meter is normaal niet te doen, maar ze zullen het stoepje voor de gelegenheid wel weggehaald hebben, net als de paaltjes. Na die bocht gaat het wel mooi bijna 1,5 kilometer rechtdoor over de Croeselaan, een weg met een behoorlijk brede en groene middenberm. Richting de bocht die aan het eind van deze weg volgt moet er al wat gestuurd worden, waarna de ploegen stevig linksaf slaan. Na een paar meter op de Vondelbaan volgt er een bocht naar rechts en niet lang daarna slaat men meteen linksaf, onder het spoor door. Komt me bekend voor, blijkt dat we dit stukje weg ook meepakten tijdens de tijdrit in de Tour van 2015. Verder verschilt de route toch nogal, niet direct veel knip- en plakwerk. Aan de andere kant van het spoor rijden de renners een paar kilometer over dezelfde weg, wat niet wil zeggen dat het hierdoor makkelijk wordt. Nee, we volgen een tijd de loop van het water, beter gezegd de singel. De ploegen komen de nodige bochten tegen, zelfs een heuse chicane. In je eentje prima te doen, als voltallige ploeg mag je hier tijdens de verkenning wel even twee keer passeren. Bij de Tolsteegbrug bijvoorbeeld, niet te doen joh. Normaal gesproken ook stevige middenbermen en vluchtheuvels hier, maar ik neem aan dat die wel tijdelijk zullen verdwijnen. Op de Tolsteegsingel liggen wat klinkers in het midden, lekker over de fietsstrook rijden daar. We komen uit op de Maliesingel, waar wat flauwe bochtjes liggen. Na een wat scherpere naar links slaan we direct rechtsaf en bereiken we de Maliebaan, waar blijkbaar ooit het eerste fietspad van Nederland lag. Het gaat 700 meter rechtdoor, dat schiet lekker op. Aan het eind van de Maliebaan bereiken de ploegen een rotonde, wat weer een uitdaging wordt. Een paar meter later slaan ze linksaf en bereiken ze de Biltstraat, hier gaat het tot aan de Wittevrouwenbrug mooi 800 meter rechtdoor. Over enig hoogteverschil hoeven we het verder natuurlijk niet te hebben. We slaan rechtsaf en rijden een paar meter over de Wittenvrouwensingel, weer zo'n straat met klinkers in het midden en fietsstroken aan de zijkant. Vrij snel volgt er een flinke bocht naar rechts en dan een wat meer lopende bocht naar links, waarna het weer wat langer rechtdoor gaat tot we het Eykmanplein bereiken. Een flink uit de kluiten gewassen rotonde, waar we na een eindeloze bocht naar links twee kilometer zo goed als rechtdoor rijden over brede wegen. Keer een flauwe bocht naar rechts onderweg, meer niet. Aan het eind van de Brailledreef slaan de ploegen scherp rechtsaf richting de Einsteindreef, waarna we door Overvecht rechtdoor naar het Henri Dunantplein fietsen. Meer dan een kilometer rechtdoor, bocht van 180 graden, of eigenlijk gewoon de volledige rotonde, en dan weer rechtdoor terug de stad in. Over de Einsteindreef naar het tussenpunt, dat blijkbaar na 12,3 kilometer volgt. Wow, de organisatie van de Vuelta geeft aan dat er een tussenpunt is en ook nog eens waar dat tussenpunt ligt, progressie.



Echt reclame voor Utrecht is die Einsteindreef niet, geen idee waarom we deze in beide richtingen afwerken. Al brengt ie ons voorbij het tussenpunt wel mooi langs Ondiep, toch met afstand het beste stukje Utrecht. Wes-ley Sneij-der HOO-LI-GANS. Ik neem m'n tuinstoel en m'n bak bier mee, ben maar niet bang. De renners rijden over de Vecht, komen op de Marnixlaan terecht en gaan vrij snel merken dat deze laan voorzien is van enkele rotondes. Van de eerste hebben ze weinig last, bij de tweede moet er wel nog enigszins gestuurd worden. Even later volgt er een niet al te scherpe bocht naar links, waarna we weer eens onder het spoor door gaan fietsen. Voorbij het spoor zien we Jan en Joop. Op de zijkant van een huis schitteren Jan Janssen en Joop Zoetemelk, de enige Nederlanders die ooit de Tour wonnen. En de Vuelta. Jan en Joop zijn inmiddels levende fossielen, maar omdat WE verder nooit iets winnen worden ze toch maar weer iedere keer opnieuw te pas en vooral te onpas op ieder podium gesleept. Tijdens de ploegenpresentatie kwam Jan Janssen ook weer voorbij, stop daar nou eens mee. Laat ze lekker wegrotten in een stoffig bejaardentehuis, we weten het nu wel. Bij Jan en Joop slaan de ploegen scherp rechtsaf, waarna een paar meter later een nieuwe bocht naar rechts volgt. Vervolgens rijden de renners over de Vleutenseweg en de Vleutensebaan rechtdoor het schitterende Leidsche Rijn binnen. Vinex über alles. We rijden ook nog eens over het Amsterdam-Rijnkanaal, waar me een partij lelijke bruggen zijn te vinden, allememaggies. Die kleur geel, welke debiel heeft dat ooit bedacht? Maar afijn, streetart van Jan en Joop dus. We geven ze nog één keer aandacht en daarna hebben we het er nooit meer over, ook niet als ze sterven. Gewoon, vergeten. En vooral nooit meer bellen voor welk programma of evenement dan ook. Onderstaande foto is overigens niet een actueel, want ze hebben ook nog de jaartallen van de overwinningen in de Vuelta toegevoegd aan het geheel! Als je geen geschiedenis hebt wordt weinig al snel bijzonder.



Als we toch bezig zijn ook gewoon Henk Lubberding en iedereen boven de 50 overal weigeren. Dit verder geheel terzijde, we fietsen verder door Leidsche Rijn. De renners passeren langs het niet al te esthetische busstation, dat lijkt echt helemaal nergens op. Paar bochten wel hier, zo slaan we bijvoorbeeld ineens linksaf de Centrumboulevard in. Paar bochten daarna ook nog, eentje naar rechts bijvoorbeeld. We bereiken dan via de Weg naar Parkwijk de Busbaan Parkwijk. De renners mogen gewoon over de busbaan fietsen, wat een mazzelaars. Het is maar goed dat het hier geen Eindhoven is, dat had een toeterende burgemeester opgeleverd. Niet echt een heel boeiende weg verder, het gaat best wel een tijdje behoorlijk rechtdoor. Een paar flauwe bochten, dat wel, maar eigenlijk is er helemaal niets aan de hand tot de renners over de Leidsche Rijn fietsen. Eerst door, nu over. Aan de andere kant van het water volgt een vrij lange en lopende bocht naar rechts, met helemaal aan het eind zelfs een scherpe bocht naar rechts. We fietsen dan een tijdje langs het water, onder de brug door waar de renners net nog overheen fietsten. Na deze bocht gaat het mooi een kilometer rechtdoor, vooraleer we nog eens scherp rechtsaf slaan. Niet veel later volgt een bocht naar links, waarna men via de volgende busbaan langs het Sportpark Rijnvliet fietst. Altijd al eens willen passeren daar. Paar bochtjes, maar het is een busbaan, dus dat stelt uiteraard weinig voor. Nou, goed, voorbij het sportpark slaan we eens een keer linksaf, waarna we op een brede weg terechtkomen. Deze weg volgen we niet heel lang, want we slaan vrij snel rechtaf en dan rijden we rechtdoor richting de De Meernbrug. Bepaald geen Brienenoord, wel het signaal dat de ploegentijdrit bijna voorbij is. Eigenlijk rijden we nu in het restant van de TTT praktisch rechtdoor terug naar het Jaarbeursplein. Keer een viaduct tussendoor, paar flauwe bochten erbij, nog een keer een brug, maar weinig memorabele punten. In de slotkilometer ook nog een flauw bochtje, waarna het pas in de laatste meters leuk schijnt te worden. Al hebben ze het makkelijker gemaakt voor de renners, ergens in de buurt van het station van het Jaarbeursplein hebben ze een nieuw strookje asfalt neergeflikkerd zodat de renners rechtdoor kunnen finishen op het Jaarbeursplein, niet ver van het Centraal Station. Ik snap dat er praktisch gedacht moet worden, maar of het ook echt reclame voor de stad is? Het profiel van de laatste paar kilometer wil ik jullie hoe dan ook niet onthouden. _______



Einde en finish dus ergens op de Jaarbeurs, in de buurt van het Centraal Station. Tijdens de ploegentijdrit tikken we zoveel mogelijk stukjes Utrecht af, terwijl we de binnenstad vakkundig ontwijken. Logisch, het moet veilig zijn, de keerzijde is dat het moeilijk is om heel kortademig te worden van deze route. Verder ook nog steeds weinig zin om heel veel over Utrecht te vertellen, dus kiezen we maar ouderwets voor de Wikipediaroute. Utrecht (Stad-Utrechts: Utreg of Utereg) is een stad en gemeente in Nederland en de hoofdstad van de provincie Utrecht. Met 361.924 inwoners op 31 januari 2022 is Utrecht qua inwonertal de vierde gemeente van Nederland. Deze inwoners zijn verdeeld over vier woonplaatsen, te weten Utrecht met 308.965, Haarzuilens met 555, Vleuten met 27.810 en De Meern met 21.815 inwoners. De agglomeratie Utrecht telde per 1 januari 2019 712.700 inwoners. Utrecht is de snelstgroeiende stad van Nederland en de tweede economie in de noordvleugel van de Randstad, na Amsterdam. De regio Utrecht behoort tot de meest concurrerende economische regio’s in Europa. De stad is het wegen- en spoorwegknooppunt van Nederland. Met een doorvoer van meer dan 57 miljoen reizigers per jaar is Utrecht Centraal het grootste station van Nederland. Mede hierom hebben veel bedrijven en instanties er hun hoofdvestiging, waaronder de Rabobank, wiens schuld het is. De Universiteit Utrecht was lang de grootste universiteit van Nederland en is nu de op een na grootste van het land na de Universiteit van Amsterdam. Utrecht huisvest behalve de Universiteit Utrecht en de Hogeschool Utrecht nog een andere universiteit, de Universiteit voor Humanistiek. Mede daardoor zijn er zo’n 64.000 studenten woonachtig in de stad. Dat is ongeveer een zesde van het totaal aantal inwoners. Utrecht staat daarom ook wel bekend als een echte studentenstad. Meen je niet. Utrecht is de hoofdzetel van de Katholieke Kerk in Nederland en van het Aartsbisdom Utrecht. De Domtoren is met 112,5 meter de hoogste kerktoren van Nederland en het symbool van de stad. Utrecht heeft tevens een rijke kunsttraditie, waarvan de bekendste aan Utrecht gelieerde kunstenaars Gerrit Rietveld, Piet Mondriaan, Theo van Doesburg, Jan van Scorel en de illustrator Dick Bruna zijn. Dat is toch al meteen een hoop informatie waar je niet veel mee kunt. Dick Bruna. De fiets is het meest gebruikte vervoermiddel in de stad Utrecht. Volgens een onderzoek van de Fietsersbond in 2016 liggen zelfs de drie drukste fietspaden van Nederland in Utrecht. Poah. Spanjooltjes hebben het in het roadbook verder nog graag over de Vrede van Utrecht, hiermee kwam een eind aan de Spaanse Successieoorlog. Een belangrijk stukje Spaanse geschiedenis, derhalve. Vandaag gaan we nog meer geschiedenis schrijven, hoera. Of we nog meer gaan schrijven over Utrecht? Misschien tijdens de volgende voorbeschouwing, want een of andere linkmiechel heeft het bedacht dat we twee dagen op rij Utrecht bezoeken. Nergens goed voor. Baliekluivers, noemen we mensen uit Utrecht echt zo? Enfin.



In Utrecht kan het vandaag zomaar eens gaan regenen. Hoewel het richting de avond wel droog zou moeten worden, en in de avond gaan we pas van start. Om 18:30 staan de mannen van Burgos als eerste aan het vertrek, waarna de ploegen om de vier minuten van start gaan. Jumbo-Visma is om 19:58 de laatste ploeg. De organisatie verwacht dat ze om 20:22 binnen zijn, ze krijgen 24 minuten voor de 23 kilometer. Dat wordt schroeien, met andere woorden. Misschien net iets minder als er plassen liggen, maar dat zien we vanzelf. Lekker benauwd weertje wel waarschijnlijk, lekker plakken. Graadje of 22 richting de avond, op zich prima, op die benauwdheid na. De NOS is er live bij, we zijn immers in Nederland. Zet je tv om 18:20 gerust aan. Of doe dat niet, omdat je natuurlijk langs het parcours staat. De Belg is er blijkbaar pas om 18:50 bij, en dan nog op Canvas ook. Merkwaardig. Gelukkig kunnen we drie weken gaan genieten van Jeroen en Karsten bij Eurosport, die mafketels beginnen om 17:45 al.

1 18:30:00 BURGOS-BH
2 18:34:00 INTERMARCHÉ – WANTY – GOBERT MATERIAUX
3 18:38:00 ISRAEL-PREMIER TECH
4 18:42:00 GROUPAMA – FDJ
5 18:46:00 TEAM ARKEA – SAMSIC
6 18:50:00 COFIDIS
7 18:54:00 EUSKALTEL-EUSKADI
8 18:58:00 EF EDUCATION – EASYPOST
9 19:02:00 TEAM BIKEEXCHANGE – JAYCO
10 19:06:00 AG2R CITROEN TEAM
11 19:10:00 BAHRAIN VICTORIOUS
12 19:14:00 LOTTO SOUDAL
13 19:18:00 ALPECIN – DECEUNINCK
14 19:22:00 EQUIPO KERN PHARMA
15 19:26:00 TEAM DSM
16 19:30:00 BORA – HANSGROHE
17 19:34:00 UAE TEAM EMIRATES
18 19:38:00 ASTANA QAZAQSTAN TEAM
19 19:42:00 TREK – SEGAFREDO
20 19:46:00 INEOS GRENADIERS
21 19:50:00 QUICK-STEP ALPHA VINYL TEAM
22 19:54:00 MOVISTAR TEAM
23 19:58:00 JUMBO – VISM

Een grote ronde kan pas van start gaan als de deelnemerslijst in de fik is gestoken. Beginnen doen we zoals eigenlijk ieder jaar met ONZE jongens van de Jumbo, want die hebben drie keer op rij de Vuelta gewonnen. Drie keer op rij was de man met rugnummer 1 verantwoordelijk voor de eindzege, Primoz Roglic. Hij gaat dit jaar voor de mythische vier op een rij, maar dat zal niet meevallen. Roglic kwam in de kasseienrit in de Tour ten val en brak bij die valpartij naar later bleek een paar rugwervels. Hij reed desondanks vrolijk verder en vertolkte onderweg naar de Granon zelfs een hoofdrol. Ondanks alle breuken bleef hij continu in de aanval gaan samen met Vingegaard, terwijl Pogacar bleef happen. Die dag werd Pogacar geknakt en ging Vingegaard met de ritzege aan de haal, terwijl hij een flinke optie nam op de eindzege. Roglic knakte die dag uiteindelijk ook en een paar dagen later verdween hij uit koers. Hij wilde graag verder, maar dat vond de medische staf na een tijd niet meer zo'n goed idee. Een herstellende Roglic appte Vingegaard naar de eindzege, waarna er na de Tour sprake was van radiostilte. Het is bijna onmogelijk om te raden wat zijn vorm momenteel is. Hij schijnt pas vrij recent weer te zijn begonnen met trainen en hij zou nog steeds vrij veel pijn hebben, dan lijkt het eigenlijk onmogelijk dat hij dit jaar opnieuw wint. Maarja, het is natuurlijk gene gewone. Als je drie keer op rij de Vuelta wint ga je niet voor de kat z'n kut meedoen, Roglic zal ambities hebben. Op de eerste dag van deze Vuelta kan hij meteen een goede zaak doen, een ploegentijdrit is zeg maar helemaal het ding van Jumbo, als er tenminste geen kinderbadjes leeglopen op het parcours. Met het oog op die ploegentijdrit en ook op alle andere vlakke ritten die deze Vuelta rijk is heeft men Edoardo Affini meegenomen. Een hardrijder, tijdrijder, dommekracht. Heeft een Nederlandse vriendin en is dus welbeschouwd een halve Nederlander. Rohan Dennis is ook van de partij, toch wel. Dit is niet echt het jaar van Dennis, vooral vaak ziek, zwak en misselijk. Daardoor moest hij de Tour aan zich voorbij laten gaan en daardoor leek hij deze Vuelta ook te gaan missen, maar hij is er toch bij. Tijdens de recente Commonwealth Games na een overwinning in de tijdrit nog even een bezoekje gebracht aan het ziekenhuis omdat het niet helemaal goed ging, prima samenvatting van het jaar van Dennis. Mits fit natuurlijk een fantastische kracht, die je op zo'n beetje ieder terrein kan inzetten. En zelfs op halve kracht zal hij tijdens de TTT van pas gaan komen. Kan hij daarna weer door naar het ziekenhuis. Iemand die je ook vaak kunt vinden in een ziekenhuis: Robert Gesink. Dat is echt helemaal niks meer tegenwoordig. Recent anoniem 42e in de Ronde van Burgos. Kopman was hij al lang niet meer, maar ook als knecht snellen ze hem aan alle kanten voorbij. Robert zal steeds vroeg aan de bak moeten, voordat hij bij een onvermijdelijke valpartij voor de 25e keer zijn sleutelbeen zal breken. Nee, als Roglic een beetje benen heeft zal hij in de bergen waarschijnlijk meer hebben aan Chris Harper. De Australiaan, die volgend jaar naar BikeExchange trekt, heeft soms een goede dag. Heel af en toe is hij een wereldse klimmer. Meestal niet, maar toch, bij hem bestaat de kans dat hij ineens komt bovendrijven. Na zijn glansrijke overwinning op Mount Fuji in de Tour of Japan van 2019 hadden we met z'n allen verwacht dat hij het nieuwe fenomeen zou worden, maar hij is nu een wagonnetje in de bergtrein van Jumbo. Een wagonnetje van de Fyra, dan wel. Uiteindelijk zal er toch veel druk op de schouders van Sepp Kuss komen te liggen, de eveneens wisselvallige coureur kent wel wat hogere pieken dan Harper. Roglic, als hij in orde is, zal die hoge pieken nodig gaan hebben. En als Roglic niet goed is kan Kuss een keer een rit winnen vanuit de vlucht, waarom ook niet. Sam Oomen doet ook nog mee, maarja, dat is een gebed zonder end. Komt niet meer goed. Lekker iedere bergrit vroeg afhaken en je dan richting een 20e plaats in het klassement aanklampen, daar zat ooit meer in. Mike Teunissen maakt de ploeg rond. Ook een jongen voor de ploegentijdrit, een jongen voor het vlakkere werk en wellicht zal hij zich in sommige ritten gaan mengen in de sprint. Nog even proberen wat kansen te pakken vooraleer hij volgend jaar verder zal gaan als meesterknecht van Biniam Girmay.

Jumbo-Visma is als eerste aan de beurt omdat ze vorig jaar de Vuelta wonnen, de rest van de ploegen werkt men af op alfabetische volgorde, dus komen we nu uit bij AG2R-Citroën. Aldaar is Ben O'Connor de kopman. Benno werd vorig jaar vierde in de Tour en was dit jaar ook goed bezig, zo werd hij onder meer derde in de Dauphiné achter het ongenaakbare duo van het altijd vliegende Jumbo-Visma. De Tour verliep dan weer net iets minder voorspoedig, Benno kwam ten val en reed vervolgens een paar dagen lang achter het peloton aan, lossend na iedere drempel. Niet echt fraaie beelden. Uiteindelijk werd hij uit zijn lijden verlost en sindsdien heeft hij geen koers meer gereden. Wat is de vorm van O'Connor? Geen idee. Als hij volledig is hersteld is dit een kanshebber voor de top 10, op z'n minst. Als hij een paar waardeloze weken achter de rug heeft en hij hier alleen is omdat ze nog een lul nodig hadden, ja, dan niet. De magie van de Vuelta, je hebt geen idee waar je precies aan toe bent. Ze hebben bij AG2R wel een ploeg vol klimmers meegenomen, waardoor je bijna begint te denken dat Ben echt wat van plan is. De ondersteuning komt onder meer van de naar Arkea vertrekkende Clement Champoussin, die vorig jaar godbetert een rit won. Dat was de laatste rit in lijn, in Galicië. Die epische rit waar we al heel vroeg actie zagen tussen de klassementsrenners, ook de rit waar Superman Lopez boos uit koers stapte. Yo me quedo por aqui, fue un placer señores. Het was hem een waar genoegen, en Champoussin ook. Die kwam ineens in de laatste kilometer uit het niets tevoorschijn en vloog naar de ritzege, als een duveltje uit een doosje. Winnen zat er dit jaar nog niet in, maar met een 16e plaats in Burgos liet hij recent zien over enige benen te beschikken. Onze Finse vriend Jaakko Hänninen werd recent dan weer vierde in de Ain, wat mij reden genoeg lijkt om aan te nemen dat we hem in de Vuelta geen moment gaan zien. Bob Jungels is ook van de partij, daar zijn de Fransen niet zo blij mee. Bob heeft anderhalf jaar lang, mede dankzij blessures, geen reet gepresteerd, wint een rit in de Tour en tekent dan snel een contract bij Bora. Toch een beetje ongemakkelijk. Werd en passent ook nog 12e in de Tour en zou zo'n kunstje prima kunnen herhalen in de Vuelta. Al verwacht ik er gevoelsmatig niet veel van, je mag ook niet uitsluiten dat Julien Jurdie hem alleen op zijn trainingsfiets laat rondrijden, wat tegenwoordig de straf schijnt te zijn voor vertrekkende renners. Nans Peters doet ook mee. Die won ooit een rit in de Giro en eentje in de Tour en sindsdien is hij eigenlijk van de aardbodem verdwenen. Nansworst kan er helemaal niets meer van, dus verwacht ik dat hij zijn innerlijke Geniez gaat channelen, hij slaat derhalve een vrouw in elkaar en wint een rit. Nicholas Prodhomme is walgelijk slecht, maar wel Frans en heeft derhalve een contractverlenging van liefst twee jaar gekregen. Ik háát Fransen. Antoine Raugel (spreek uit: Rochel (vind ik)) kan er ook echt he-le-maal niets van, maar beschikt eveneens over het juiste vlaggetje. Van alle Citroëns die er zijn hebben ze bij AG2R een voorkeur voor uit elkaar vallende eendjes, want die zien er zo schattig uit. Dat ze niet presteren? Maakt het uit, toch niet mijn geld. Andrea Vendrame is de laatste pion van deze ploeg, altijd goed voor een paar verre ereplaatsen. Beetje punchen, misschien een keer een vlucht, dat idee.

De derde ploeg is Astana, daar kunnen we ook wel het een en ander over vertellen. Bijvoorbeeld dat ze deze Vuelta in een ander tenuetje gaan afwerken, het blauw wordt verruild voor wit. Dit om de onschuld van Miguel Angel Lopez te benadrukken. Die arme, arme, arme Superman Lopez. Altijd tegen hem. Vliegt hij nietsvermoedend van Colombia naar Spanje, wordt hij bij aankomst op het vliegveld aangehouden en onderzocht. Lopez maakt onderdeel uit van een onderzoek dat loopt naar de beruchte Spaanse dopingarts Marcos Maynar Mariño. Deze man, om een of andere reden nog steeds werkzaam aan de Universiteit van Extremadura, heeft een flinke historie in het wielrennen. Alle artikeltjes die recent over hem verschenen en zijn Wikipediapagina lezen schitterend weg. Zelden heb ik een artikel gelezen waarin er zo weinig over de persoon zelf werd verteld en zoveel over de verschillende controverses. Lang verhaal kort: Maynar was ooit werkzaam bij een Portugese ploeg, daar overleed een renner aan een hartstilstand en trof men vervolgens overal verboden middelen aan. Een schorsing van tien jaar was het gevolg voor dokter Maynar. Niet lang nadat zijn schorsing was afgelopen was hij - blijkbaar - weer terug in het wielrennen en de renners weten hem naar het zich laat aanzien nog steeds te vinden. We moeten het bewijs natuurlijk nog afwachten, maar een rechter geeft niet zomaar toestemming om iemand te laten onderzoeken. Maynar wordt verdacht van het verhandelen van verboden middelen en diezelfde verdenking rust op Lopez. Drugshandel, als je het nog wat heftiger wil laten klinken. Op het vliegveld trof men niets aan en dus is Lopez aanwezig in deze Vuelta, maar ik zou niet durven te beweren dat hij nu van alles verlost is. Dit hangt als een zwaard van Damocles boven zijn hoofd, maar daar is Superman wel aan gewend. Toen hij arriveerde in Europa werd hij ondergebracht bij de familie Belda. Vicente Belda was ooit de grote man achter Kelme, terwijl zijn zoon David nog voor Burgos reed en een aantal jaar dienst deed als trainingspartner van Lopez, tot hij werd betrapt op het gebruik van EPO. Controverse en Lopez, dat hoort er gewoon bij. Een fan op z'n bek meppen, een woedeaanval krijgen en uit de koers stappen, ik ben heel benieuwd wat Lopez ons nu allemaal gaat brengen. In Burgos reed hij alvast goed, alsof er niets aan de hand was. Tweede op Lagunas de Neila, derde in het eindklassement. Astana had hem tijdelijk geschorst, maar omdat er voorlopig geen bewijs is moeten ze hem wel weer opstellen. En dus gaat Lopez schroeien in de Vuelta. Schrijf hem maar vast op voor de Sierra Nevada, alwaar hij met het vingertje voor de mond over de streep komt en de Spaanse politie de mond snoert. Superman neemt zeven partners in crime mee, de eerste is Samuele Battistella. De Italiaan heeft zijn haren geblondeerd, kenners weten dan meteen dat ze hem in al hun pooltjes moeten opnemen. David De la Cruz, tja, matig jaar, zoals eigenlijk iedereen bij Astana. Yevgeniy Fedorov (spreek uit: Fjodorov) is een van de drie Kazachen, ik sluit niet uit dat dit de enige keer is dat je van hem hoort. Alexey Lutsenko, daar mogen we dan weer meer van verwachten. Werd 9e in de Tour, of nouja, 8e dus eigenlijk. Geen idee wat hij van plan is, hij kan die vorm doortrekken maar ik vind hem er ook wel het type voor om er met de pet naar te gooien en 111e te worden. We zullen verder ook getuige zijn van de laatste grote ronde van Vincenzo Nibali. Hij won ooit de Vuelta, maar dat kunstje zal hij niet snel herhalen. Getuige zijn 11e plaats in Burgos zit er wel nog wat sap in de benen, het gaat denk ik een vrij saaie en kleurloze ereplaats worden. Dan hebben we ook nog Vadim Pronskiy en Harold Tejada, wat mij prima knechten lijken voor Lopez, Lutsenko en Nibali. Sterke ploeg, toch wel. Geen goed jaar voor Astana, maar speciaal voor de Vuelta hebben ze toch flink wat kwaliteit bij elkaar verzameld. Nu alleen nog de politie buiten de deur houden.

Over de politie buiten de deur houden gesproken: Bahrein Victorious. Dankzij een paar invallen van de politie was Bahrein volledig anoniem in de Tour. Matej Mohoric? Nooit gezien. Al lag dat volgens Matej aan corona, en niet aan de politie. Trappen we niet in. Sinds de Tour zijn er alleen geen invallen meer geweest en dus beginnen ze bij Bahrein weer een beetje uit hun schulp te kruipen. Op de kopman na. Morele winnaar Mikel Landa heeft nog geen moment kunnen profiteren van de befaamde Bahreinbonus en in aanloop naar deze Vuelta werd zijn voorbereiding blijkbaar ook weer verstoord. Daardoor reed hij een waardeloze Ronde van Burgos. Met die matige ervaringen op zak heeft hij al aangekondigd dat hij deze Vuelta liever voor een rit gaat dan voor het klassement. Maarja, de woorden van Mikel zijn meestal niet veel waard. Eigenlijk zou hij deze Vuelta ook niet rijden, dus tja. Linksom of rechtsom, hij had deze Vuelta kunnen winnen, als alles goed was gegaan. Misschien wordt Santiago Buitrago wel de kopman van Baggerijn. Die won een rit in de Giro en recent won hij ook een rit in de Ronde van Burgos. In het eindklassement werd hij 8e, nou, schrijf hem maar op. Gino Mäder, vorig jaar 5e in de Vuelta, kent een wat minder gelukkig jaar. Op een willekeurige 2e plaats in Romandië na komt hij er geen moment aan te pas. Aangezien het in Burgos ook niet veel bijzonders was schrijf ik hem niet op, maar we mogen Bahrein ook weer niet onderschatten natuurlijk. Plotseling vliegen blijft tot de mogelijkheid behoren, ook voor iemand als, ik noem maar wat, Wout Poels. Werd 51e in Burgos, maar dan wel weer 11e op Lagunas de Neila. Blijft een notoire vreemde apostel. Dat worden weer een paar ereplaatsen in de derde week, zin in. Luis Leon Sanchez hebben we ook nog. Won nog nooit een rit in de Vuelta, serieus. Als hij zijn aanvalslust van de Tour weer weet te vinden kan het hem op 38-jarige leeftijd eindelijk eens gaan lukken. Jasha Sütterlin mag mee voor de sfeer, terwijl Fredje Wright na de Tour ook de Vuelta mag rijden. Tussendoor ook nog geschitterd op de Gemenebestspelen, Fredje is een fenomeen. Wat kan Fred eigenlijk niet? Oja, winnen. Wat kan Edoardo Zambanini wel? In de dweilpauze het ijs fatsoeneren, maar daar heb je hartje zomer weinig aan.

Bora-Hansgrohe wordt een ploeg om in de gaten te houden. Ik kijk echt ontzettend uit naar de werken van Sam Bennett. Dat was ooit een geweldige sprinter, maar vorig jaar heeft Patrick Lefevere hem gesloopt. En sindsdien is het helemaal niets meer. Het is al het hele jaar pijnlijk om naar te kijken. Bora heeft Danny van Poppel gehaald als man die de sprint mag aantrekken voor Bennett en Van Poppel is heel blij met die rol. Alleen, het heeft nog niet vaak het gewenste resultaat opgeleverd omdat Bennett er gewoon geen reet meer van kan. Al een paar keer eindigde Van Poppel vóór Bennett, terwijl Van Poppel de sprint aantrok en Bennett op het wiel zat. Recent zagen we op het EK hoe goed Van Poppel een sprint kan aantrekken. Bij die gelegenheid zat Jakobsen in zijn wiel, een wereld van verschil. Nu mag Van Poppel, een natuurtalent als lead-out, blijkbaar, weer gaan aanmodderen met Bennett. Dat gaat hilarisch, pijnlijk, leuk, tenenkrommend, ellendig en heel geniaal worden. Arme, arme Sem. Werd recent vijfde op het EK. Achter? Danny van Poppel. Genoten. Dit wordt een totale mislukking, let op mijn woorden. Vakwerk van Van Poppel, broddelwerk van Bennett. Domme Danny en Schaapachtige Sam, loden koppel. En Bora gaat dat gewoon iedere sprint weer braaf opnieuw proberen, dit wordt het hoogtepunt van de Vuelta. Vooral ook omdat Sam nog dieper in de put zit nadat ze hem uit de Tourselectie hadden gegooid. Waardoor Van Poppel ook weer in de put zat, want die moest toen ineens zelf gaan sprinten, terwijl hij wil aantrekken. Nou, om tot een hoogtepunt te komen in deze Vuelta zal het toch echt aftrekken worden. Ondanks alles heeft Bora wel gewoon een trein meegenomen voor de altijd falende Bennett, hij kan rekenen op de steun van brokkenpiloot Jonas Koch en de altijd ruziënde Ryan Mullen. Kopen ze daar wat voor? Nee, alleen als Van Poppel zelf sprint, maar die wil dat niet. Bora is niet te benijden. Alhoewel, ze hebben ook nog vier klimmers meegenomen. Daar mogen we meer van verwachten. De kopman zou normaal gesproken Jai Hindley moeten zijn, aangezien hij dit jaar de Giro won. Recent werd hij 7e in Burgos, hij is aan het toewerken naar een nieuwe piek. Omdat ik echt niets te vertellen heb over deze Australiaan waarvan ik betwijfel of hij echt bestaat, hoop ik dat hij zijn normale vorm vindt en dus niets presteert. Nee, dan heb ik liever Sergio Higuita, daar kun je tenminste wat mee. Won een ritje in Polen en werd 8e aldaar, schrijf hem maar op voor, nouja, iets. Over Wilco Kelderman mag ik van mijn advocaat niets meer zeggen, sorry. Matteo Fabbro doet ook mee, hij vervangt de altijd autistische Emoe Buchmann. Niet direct een vervanger waar je veel mee kan, 38e in Burgos, het is wat.

Bij Cofidis gaat Jesus Herrada misschien rittenkapen, gaat Bryan Coquard misschien sprinten, gaat Davide Cimolai misschien die sprint aantrekken, gaat Thomas Champion zijn naam zeker geen eer aandoen, is Ruben Fernandez van de partij omdat hij een Spanjaard is, mag José Herrada mee als broer van Jesus, is Remy Rochas heel klein en Davide Villella.

Bij EF Education-EasyPost komen ze met drie kopmannen die je gerust flopmannen mag noemen. Rigoberto Uran lijkt niet alleen meer op Mick Jagger, hij fietst ook rond met zijn benen. Hugh Carthy hebben we na zijn fluke in 2020 nooit meer gezien en Esteban Chaves, tja, Esteban Chaves. Juanma Garate verwacht heel veel van Chaves, maar als ik zijn 12e plaats in Burgos bekijk denk ik dat dat wel gaat meevallen. Jonathan Caicedo mag deze tridente ondersteunen, net als Merhawi KUDUS. Die staat als Ghebremedhin op de deelnemerslijst, maar het is toch echt KUDUS. De naam van zijn opa, daar schieten we niets mee op. KUDUS zal te herkennen zijn aan zijn nieuwe truitje van Eritrees kampioen, verder hoop ik van harte dat we zijn brommertje weer eens ouderwets mogen zien ontploffen. Een volledig anoniem jaar voor hem, zoals zoveel renners bij EF. Vohters kan er geen kut van en Peter Schep is een fraud. Over anonieme jaren gesproken: Mark Padun. Beste renner ooit volgens Vohters, valt in de praktijk mee. Al ligt dat vast aan de oorlog in Oekraïne, ofzo. Twee goede koersen dit jaar, verder alleen maar DNF, DNF en DNF. Lachwekkend. Eveneens lachwekkend: James Shaw. Leuke renner voor een ProTeam, heeft niets te zoeken in de WT. Eindeloos overschat door alle twitterende Britten, gaat u de komende weken niets van horen. Net zoals u niets gaat horen van Julius van den Berg. Kan er geen reet van, neemt zijn sport totaal niet serieus, maar wordt wel vertegenwoordig door SEG en heeft derhalve een contract voor het leven bij EF. Bedrog. Opvallend overigens dat Ruben Guerreiro niet van de partij is, dat zal wel weer een keuze zijn gebaseerd op puntenstress. De Portugees zien we ongetwijfeld in wat kleinere koersen verschijnen, waar de punten makkelijker te rapen zijn. De Deutschland Tour, bijvoorbeeld. Sommige ploegen zijn nog steeds volledig in paniek.

De altijd stabiele Thibaut Pinot is de kopman namens Groupama-FDJ. In de Tour probeerde hij het als rittenkaper, wat niet lukte. Ik neem aan dat hij in de Vuelta weer voor een rit probeert te gaan, iets wat hem in het verleden aardig lukte. Misschien ook nog een klassement erbij, maar ik schrijf hem toch zeker niet op voor de eindzege. Iemand die we ook in de vlucht mogen verwachten is Bruno Armirail. Bruno was boos dat hij de Tour niet mocht rijden, terwijl hij nochtans Frans kampioen tijdrijden was geworden. Met een 10e plaats in Polen liet hij zien dat hij in orde is, hij mag nu in de Vuelta laten zien dat het inderdaad een schande was dat hij de Tour niet mocht rijden. Fabian Lienhard doet ook mee, ik zeg het maar even, omdat je hem geen moment gaat zien. Grappenmaker Rudy Molard werd recent derde in de Ronde van de Ain, maar ik heb hem nog nooit iets zien doen in en grote ronde, mag je ook meteen weer vergeten. Komen we uit bij Quentin Pacher, de man met de rossige baard. Ook hem verwacht ik her en der wel in een vlucht, FDJ komt met een ploeg vol vrijbuiters. En Sebastian Reichenbach, die nemen ze ook mee. Miles Scotson zal waarschijnlijk mogen werken voor Jake Stewart. Deze Brit met inmiddels twee tokkiesleeves is vrij rap. In de Vuelta komen altijd vreemde sprinters bovendrijven, noteer de zwarte armen van Stewart maar vast.

Komen we uit bij de Ineos Grenadiers, een team om hoofdpijn van te krijgen. Op papier is Richard Carapaz de kopman, de tweede van de Vuelta van 2020 en de tweede van de Giro van dit jaar. Sinds die Giro hebben we hem amper gezien, we zagen hem alleen in Polen en daar was zijn optreden niet heel overtuigend. Nee, dan deden enkele ploeggenoten van hem het beduidend beter de afgelopen tijd. Wat te denken van Ethan Hayter, die de Ronde van Polen wist te winnen. Al hoeven we hem niet op te schrijven voor het klassement, maar je mag niet uitsluiten dat hij een keer met een rit gaat lopen. Ereplaatsen in alles wat geen bergrit is, dat klinkt logisch. Al is het wel zijn debuut in een grote ronde, toch nog maar even afwachten. Pavel Sivakov doet ook mee. Ik was zijn bestaan bijna vergeten, maar dan wint ie uit het niets ineens de Ronde van Burgos. Aangevallen op de Picon Blanco en derde op Lagunas de Neila, hij is in vorm. Levert dat in een grote ronde iets op bij Sivakov? Meestal niet. Misschien mogen we meer verwachten van de debuterende Carlos Rodriguez. De Spaans kampioen is bezig aan een bijzonder goed jaar. Vierde in Burgos, vijfde in de Klasikoa, zomaar wat resultaten. Eerste grote ronde, dus hij zal vast wat mindere dagen kennen, maar dit gaat ongetwijfeld een bemoedigend debuut worden voor de Spanjaarden. Er komt nieuw talent aan, echt wel. Ineos neemt ook nog eens Tao Geoghegan Hart mee, de winnaar van de Giro van 2020. Dat resultaat gaat hij nooit meer evenaren, maar met onder meer een 8e plaats in de Dauphiné en een 13e plek in Burgos laat hij op z'n minst zien nog steeds een wielrenner te zijn. Vermoedelijk in het gelid voor een paar ploeggenoten, maar je weet het nooit met Theo. Zijn we nog niet klaar met de klimmers, want ze nemen ook nog eens Luke Plapp mee. De piepjonge Australiaan debuteert ook, hij kent een wonderbaarlijk eerste jaar bij de profs. Tijdje terug nog derde in de Ronde van Noorwegen, bijvoorbeeld. Sterke renner, maar vermoedelijk net als Geoghegan Hart in dienst van de rest. Net als de resterende klanten van Ineos, Dylan van Baarle en Ben Turner. Van Baarle wordt nog even uitgeknepen voor hij naar Jumbo vertrekt, die mag lekker op kop gaan rijden. Turner is ook bezig aan een bijzonder sterk eerste jaar bij de profs, maar in deze Vuelta mogen we verwachten dat hij aan de leiband ligt. Beetje werken voor Hayter en wat dom op kop rijden in de bergen, lijkt me logisch. Sterke ploeg wel, al met al. Alleen een beetje onduidelijk wie nu precies de echte kopman is, maar daar komen we snel genoeg achter.

Intermarche-Wanty-Gobert komt ook met een heuse tridente. Ik schrijf Louis Meintjes op voor de 7e plaats, Domenico Pozzovivo (als hij op de fiets blijft zitten) voor de 8e plek en Jan Hirt gaat mooi 9e worden. De Visbeekbonus is onverbiddelijk, dit gaat gebeuren. Jan Bakelants mag de mannen ondersteunen, net als Rein Taaramae. Tamaree won vorig jaar nog een rit en droeg een tijdje de rode trui, ik verwacht dat hij dit jaar op de kopmannen moet passen. Vooral Pozzovivo uit de problemen houden, heb je een dagtaak aan. Naast al dit klimmend geweld neemt Wanty ook een sprinter mee, niemand minder dan Gerben Thijssen. Die won recent een rit in de Ronde van Polen en naar goede Vueltatraditie gaat hij als derderangs Belgische sprinter de komende drie weken sowieso een rit winnen. Zijn treintje bestaat uit Julius Johansen en Boy van Poppel, daar kom je een heel eind mee natuurlijk. Gerben Thijssen, je zou voor minder. Ook dat gaat gebeuren, niets aan te doen.

Het altijd sportwassende Israhel is weer met de boot van De Zonnebloem naar Nederland gekomen. Kopman is de 35-jarige Michael Woods, een man die normaal wel raad weet met de steile Spaanse beklimmingen. Als ie op de fiets blijft zitten, wat een onmogelijke opgave blijkt te zijn. Patrick Bevin is met zijn 31 jaar eigenlijk een jonkie, we zullen hem misschien ergens een keer in een uitgedunde sprint aantreffen. In Bilbao, bijvoorbeeld. Met zijn 36 jaar is Alessandro De Marchi perfect op zijn plek in Israel, gezien zijn prestaties dit jaar denk ik dat de jaren bij hem ondertussen toch beginnen te tellen. We zien hem hooguit in beeld als hij zich meldt bij een massale valpartij. Itamar Einhorn is veel te jong voor deze ploeg, maar omdat hij uit Israel komt maken ze een uitzondering. Vrij rap, maar dan in allerlei derderangskoersjes. Een keer 11e in de massasprints deze Vuelta, zoiets. Chris Froome is inmiddels 37 en fietst helaas nog steeds. In de Tour zagen we hem zelfs een paar keer in beeld, brrr. Ooit begon het voor hem vanuit het volledige niets in de Vuelta, we hopen dat niet nog een keer mee te maken. Gruwel. Omer Goldstein is de tweede Israëliër, de mascotte van de ploeg. Carl Fredrik Hagen is 30, ha, broekie, en na een paar volledig anonieme jaren is hij dit jaar weer enigszins terug. Wel in koersen van minder belang. Recent 9e in de Arctic Race of Norway, koop je niks voor. Met zijn 37 jaar trekt Daryl Impey het gemiddeld weer wat omhoog. Kan soms nog snel zijn. Een mooie duosprint met Bevin in Bilbao, staat genoteerd.

Lotto-Soudal komt met een totale baggerploeg. Punten vallen hier niet te rapen, dus hebben ze hun interessante renners naar andere koersen gestuurd. Thomas De Gendt mag hier probereen een rit te gaan kapen. Lukte in de Giro merkwaardig genoeg wel weer uit het niets, gaat nu niet lukken. Klaar, einde verhaal, afgelopen. Zei ik in de Giro ook, maar nu is het echt zo. Cedric Beullens doet mee, moet hij weten. Filippo Conca doet mee, maar dat zou zelfs zijn eigen ouders niet eens opvallen. Steff Cras wordt al het hele jaar overal 16e en dat zal nu niet anders zijn. De Belgen hebben hun nieuwe Cisse De Greef en Maxim Monfort gevonden. Anoniem aanklampen, het zit in het bloed van de Belgische semi-klassementsrenner. Jarrad Drizners is het hele jaar geblesseerd geweest, maar zou het wat uitmaken? Kan er geen kut van. Kamil Malecki, exact hetzelfde verhaal. De Pool omdat het moet omdat Soudal ook in Polen lijm wil verkopen, ofzo. Harry Sweeny doet leuk op reddit, maar zou beter eens leuk doen op de fiets. Alhoewel, tot mijn grote schrik zie ik dat hij tweede werd in de afsluitende rit van de Ronde van de Ain. Zijn eerste en ook meteen het laatste goede resultaat van dit jaar, staat genoteerd. Maxim van Gils met z'n lullige pispotjeskapsel is een redelijk goede klimmer, maar dat gaat er namens Lotto-Soudal in een grote ronde natuurlijk nooit uitkomen. Een 80e plaats, maximaal.

Bij Movistar zijn we getuige van het afscheid van Alejandro Valverde. Nu dan echt. Piti is inmiddels 42 jaar oud en ook hij begint inmiddels af te takelen. Slechts 17e in Burgos recentelijk, daar scoor je weinig punten mee. Ik verwacht niet direct heel veel van Valverde tijdens deze Vuelta. Een laatste straffe stoot zoals Contador ooit uit de benen schudde, ik zie het nog niet meteen voor me. Helpt ook niet mee dat ze speciaal voor hem naar zijn Murcia gaan, maar daar dan een vlakke rit uittekenen. Flopshow. Nee, bij Movistar zal eerder alle druk op de schouders van Enric Mas komen te liggen. Dat wordt nog wat, haha. Mas is dit jaar een paar keer gevallen en durft sindsdien niet meer te dalen. Dat werd vooral tijdens de Tour duidelijk, hij verloor toen per afdaling twee minuten. Stilstaand naar beneden, de mentale blokkade was gigantisch. Haalde het eind van de Tour ook niet, zoals hij dit jaar bijna nergens het einde heeft gehaald. En dit terwijl Movistar alle punten goed kan gebruiken. Vorig jaar werd hij nog tweede in de Vuelta, dit jaar heeft Movistar het toch echt nodig dat hij bij de eerste vijf zal eindigen. Minder afdalingen tijdens deze Vuelta, wellicht helpt hem dat. De derde renner waar ze bij Movistar enigszins op kunnen rekenen is Carlos Verona. De enige binnen Movistar met meer dan drie hersencellen, dit jaar wist hij daarnaast voor het eerst ooit iets te winnen. Dat zal hij niet herhalen, maar een prachtige 25e plaats in het klassement moet toch tot de mogelijkheden behoren. Matthias Norsgaard mag mee als dommekracht voor het vlakke werk en voor de ploegentijdrit, vermoed ik. Lluis Mas mag mee omdat Movistar heel veel punten nodig heeft, daarom mogen renners als Aranburu en Garcia Cortina opdraven in kleinere koersen. Die zijn momenteel punten aan het scoren in de Ronde van de Limousin, derhalve mag Lluis mee als opvulling naar de Vuelta. Gregor Mühlberger rijdt na de Tour ook deze Vuelta, omdat hij een vriendje is van Patxi Vila. Die kennen elkaar nog van Bora en de enige reden dat Movistar hem heeft gehaald is omdat de sik van Vila dat zei. Meer kan ik er niet van maken. Nelson Oliveira is dan wel weer een betrouwbare kracht, terwijl Valverde Rojas meekrijgt als vriendje. Voor een keer geen Erviti, maar om het universum niet in te laten storten op z'n minst Franco. Overigens zal ook Movistar in een ander tenuetje rond gaan rijden, eentje dat haast net zo wit is als dat van Astana. Lekker jongens, zo schieten we hier dus helemaal niets mee op he?

Komen we uit bij Quick Step Alpha Vinyl, waar naar het schijnt ene Remco Evenepoel mee zou moeten doen. Dat hebben ze goed verborgen weten te houden, als je niet goed oplet had het je zomaar kunnen ontgaan. R.ev olution. Ik hoop dat die tyfusdwerg ergens in Woensdrecht een vluchtheuvel kopt, zijn ellepijp breekt en dat we daarna weer een paar maanden van deze onzin verlost zijn. LIVE VUELTA. Vriendin Oumi neemt afscheid van Remco Evenepoel, die volgens bookmakers bij de topfavorieten hoort. Krijg toch een loopneus joh, bakfietsbeffers. Dit kan gewoon écht niet. Je zou het bijna vergeten, maar er doen meer renners mee. Serieus. Zoals Julian Alaphilippe, die nog even een veeg uit de pan kreeg van PatLef. Hij betaalt hem niet alleen om wereldkampioen te worden, dat zijn teksten. Als we Sporza mogen geloven wordt Alaphilippe de modelploegmaat van R.EV1703. Remi Cavagna is volgens de geheel objectieve analyse van Sporza dan weer de polyvalente "TGV van Clermont-Ferrand", een luxeknecht in een trein die 3 weken moet bollen. Dries Devenyns doet ook mee. Normaal de boezemvriend van Alaphilippe, maar deze weken zal hij zich moeten schikken in een andere rol. Of, zoals Sporza het poëtisch weet te omschrijven: Devenyns moet de stuurman worden van het Spaanse schip. Doe ik ze niet na. Het stukje over Fausto Masnada ga ik even integraal overnemen omdat ik niet meer kan typen wegens stukjes kots op mijn toetsenbord:

quote:

De Italiaanse klimmer was meteen gelanceerd met ritwinst in de Ronde van Oman, maar de ziekte van Pfeiffer hield hem daarna liefst 50 dagen van de fiets.
In die periode voelde zelfs een korte wandeling aan als een col buiten categorie, maar Fausto Masnada stuurde bij zijn rentree in de Ronde van Zwitserland al positieve signalen de wereld in.
Na de Ronde van Burgos verklaarde hij dat er nog altijd fysieke strubbelingen zijn, maar het antwoord "VAMOS ❤️" van zijn Belgische kopman leert ons dat Evenepoel in het hooggebergte op de Italiaanse steun rekent.

Waar gáát dit over? Deze stagiair van Sporza loopt al weken rond met een rood-geel-zwarte erectie van Wuytsiaanse proporties. Die Belgen zijn écht knettergek, een volslagen waanzinnig volk dat bij een gebrek aan alles alle hoop heeft gevestigd op een miniatuurmannetje met een dikke nek en een peterseliehoofd. De resterende knechten van de ajrokeugel van sgepdaal luisteren naar de namen Pieter Serry, Ilan Van Wilder en Louis Vervaeke. Pietter Serry laat de ploeg nooit in de steek, is een sfeermaker en stapt nooit met het verkeerde been uit bed. In de jeugd waren Van Wilder en Evenepoel nog concurrenten, maar in deze Vuelta fietsen ze met in plaats van tegen elkaar. Het is net een avontuur van Jip en Janneke als we de verstandelijk gehandicapte schrijver van dit artikel mogen geloven. In de Giro van 2021 was Louis Vervaeke in het shirt van Alpecin-Fenix ooggetuige van de zwanenzang van Remco Evenepoel. Daarna komt er een reclamespotje voor Remco voorbij waaruit blijkt wat voor een toffe gast het eigenlijk is, en dat Vervaeke hem graag wil helpen, waarna Sporza afsluit met de mededeling dat de intelligente Vervaeke en Evenepoel énorm klikken. Waarvan braaksel.

Team BikeExchange-Jayco brengt een concurrent van Evenepoel aan het vertrek, niemand minder dan Simon Yates. Die won in 2018 de Vuelta, maar gaat verder eigenlijk altijd kopje onder in iedere grote ronde. Won in de afgelopen Giro twee ritten, maar het klassement werd dan weer een tranendal. Een knieblessure, was het excuus. Wel in vorm in recente koersen, in Castilië en Leon de tegenstand opgerold, maar in de Klasikoa kon hij dan weer het wiel van Evenepoel niet houden. Altijd afwachten wat hij in een grote ronde gaat laten zien. Zelf denkt hij dat hij de Vuelta kan winnen, met de volgende briljante redenatie: waarom niet? Als het goed gaat heeft hij wel een vrij waardeloze ploeg bij, bergop kan hij eigenlijk alleen rekenen op de steun van Lawson Craddock en Lucas Hamilton. Terwijl Craddock er eigenlijk niets meer van kan, en Hamilton vaak alle moeite van de wereld heeft om op zijn carbonnen bolide te blijven zitten. In vorm een goede klimmer, maar de momenten van vorm zijn spaarzaam. De rest van de ploeg bestaat eerder uit snelle mannen. Kaden Groves is de sprinter van dienst, hij zal ondersteund worden door eeuwige krachten als Luke Durbridge en Michael Hepburn. Aflopende verhalen. Callum Scotson mag ook weer mee, die heb ik nog nooit iets opvallends zien doen. Wel een Australiaan, dus heeft hij een nieuw contract gekregen, lachen man. Kelland O'Brien doet ook mee, tja, verzin daar zelf maar iets bij.

Bij Team DSM is ONZE Thymen Arensman de kopman. De Gegijzelde van Gelderland kan ditmaal niet rekenen op Romain en dus is hij zelf de kopman. Daar is niks aan natuurlijk, maar toch kwam hij in de Ronde van Polen een eind. Hij won de tijdrit aldaar en werd tweede in het klassement. We schrijven Thymen op voor een 15e plek in het klassement en een hoop zouteloze interviews waarin het vooral om het team draait. Wat een charismaloze boterkoekjes produceren we toch ook in Nederland, niet te doen. Nikias Arndt doet ook mee, die won ooit zelfs nog een keer een rit in de Vuelta. Af en toe vooraan te vinden in een sprint, vooral als de tegentsand niet indrukwekkend is. Kleurloze renner verder, het zal wel. Volgend jaar schroeien bij Baggerijn, dat dan weer wel. Waar Israel vaak met de oudste ploeg komt vinden ze het bij DSM leuk om met de jongste ploeg te komen. Zo nemen ze bijvoorbeeld Marco Brenner mee, die tijdens de Vuelta 20 gaat worden. Groot talent, meteen prof geworden na zijn tijd als junior, maarja, dan kom je bij DSM terecht he? Funest voor je ontwikkeling. Dus lijkt het bij Brenner ook helemaal nergens op, al werd hij in de recente Ronde van Polen nog wel 12e. Maar in de Vuelta gaat het niets worden, kun je vergeten. John Degenkolb doet ook mee, won ooit 684 ritten in de Vuelta, tegenwoordig wint hij er 0. Rijdt niet eens in beeld zelfs, maar wel een mooi contract voor de komende 12 jaar bij DSM dus dat is goed geregeld. Mark Donovan mag ook meedoen. Die vertrekt bij DSM en wordt in verband gebracht met B&B, meer hoef je niet te weten over zijn niveau. De naam van Jonas Iversby Hvideberg is niet makkelijk uit te spreken, het voordeel is dan weer dat we dat de komende drie weken ook helemaal niet hoeven te doen. Jonas welke berg? Maakt niet uit. Joris Nieuwenhuis zal zo mogelijk nog minder te zien zijn dan Hvideberg en Henri Vandenabeele zou een klimtalent kunnen zijn, maar dat gaan we bij DSM nooit ontdekken.

Trek-Segafredo kan van mij flink de tyfus genieten, want het was aan het begin van het jaar de bedoeling dat Amanuel de Vuelta zou rijden. Nou, geen Amanuel te bekennen. Goed begonnen aan het jaar, toen zwaar gevallen in Catalonië, pas net terug in koers maar die koffieboonlikkers nemen hem gewoon niet mee. En dan wel Julien Bernard, nee, daar schiet je wat mee op. Dario Cataldo, heb je wat aan. Kenny Elissonde, zou het wat uitmaken? Daan Hoole, haha, die is lang. En lelijk. En slecht. Alex Kirsch, moedervlek, Luxemburg, ook lang, slecht, pas. Juanpe Lopez, die is niet lang. Klimmer. Tijdje in het roze in de Giro, mooi klassement erbij, nou, die kan nu ook wel 11e worden, ofzo. Al was hij in Burgos wel slecht, maarja. Mads Pedersen mag gaan sprinten, hopelijk zonder succes. Hij ontwierp de poster van Trek en dat moesten we allemaal grappig vinden ofzo, nou, ik vind er niks grappigs aan. Dat hij maar mooi iedere sprint 9e wordt, dat zal hem leren. Antonio Tiberi is wel een talent, maar die gaan we rustig brengen. Een rondje om te leren. Waardeloze ploeg, al met al. #FreeAmanuel

Bij UAE-Emirates schijnt Marc Soler op papier de kopman te zijn. Nou, daar trappen wij mooi niet in. Marco mag lekker gaan knechten voor HET FENOMEEN, Juan Ayuso. Ayuso debuteert in een grote ronde, hij is ook de jongste renner aan het vertrek, maar de Valenciaan gaat schroeien. Het debuut van Pogacar zal erbij verbleken. Recent won Ayuso nog het Circuito de Getxo, die jongen kun je om een boodschap sturen. De Spanjaarden hebben hun nieuwe Contador gevonden, vooral ook omdat Ayuso wordt begeleid door niemand minder dan doctor Iñigo San Millán. Zijn oogappeltje Pogacar kennen we al, zijn nieuwe oogappeltje Ayuso gaat de wereld nu leren kennen. Joao Almeida en Brandon McNulty zijn er trouwens ook bij, een ploeg met behoorlijk wat klimmers dus. Almeida won boven op Lagunas de Neila in Burgos en zou je dus tot de favorieten kunnen rekenen, maar als we Almeida zelf mogen geloven heeft hij last van slechte benen. Tuurlijk. McNulty werd dan weer 20e in de Tour, in dienst van Pogacar. Als hij voor eigen rekening mag rijden kan hij best een eind komen. Dit gaat wel grappige taferelen opleveren. We hebben Ayuso en Almeida al eens tegen elkaar zien rijden, en dan krijgen we er ook nog de toevoeging van Marco en Brandon bij cadeau. Schitterend, nu al. De Volta in de Vuelta, ik kijk er enorm naar uit. Met Jan Polanc hebben ze ook nog een semi-klimmer meegenomen, terwijl Pascal Ackermann en Juan Sebastian Molano voor de duo-sprint mogen gaan. Ackermann zou op papier sneller moeten zijn, maar hij wil nog wel eens vallen, zoals op het afgelopen EK. Won dan wel weer een rit in Polen, dus hij kan het nog steeds. Molano mag de sprint aantrekken, maar hij vindt het ook heel leuk om zelf te sprinten. Kortom, UAE heeft weer een evenwichtige ploeg samengesteld met de nodige balans. Ivo Oliveira, de helft van de nietskunnende Oliveiratweeling, mag voor die balans gaan zorgen. In z'n eentje de ploeg bij elkaar houden en al het knechtwerk oppakken, geen sinecure.

Alpecin-Deceuninck wint iedere grote ronde minstens één rit en dat zal ze ook nu wel weer gaan lukken. Ze nemen namelijk Tim Merlier mee, een van de snelste renners op aarde. Er zijn er wel een paar sneller, zo konden we laatst op het EK nog zien. Merlier werd geklopt door Jakobsen, maarja, Jakobsen is er niet bij. Derhalve komt Merlier zeker in aanmerking voor een paar ritzeges. Vooral op dag twee en drie mag je hem alvast met viltstift noteren. Zijn vaste lead-out zal vermoedelijk Lionel Taminiaux zijn, een lelijke Waal. Merlier is overigens makkelijk te herkennen als Belgisch kampioen. Nog even een paar ritten winnen namens Alpecin en dan volgend jaar tweede viool spelen achter Jakobsen bij Quick Step, geweldig. Mede dankzij die transfer kan Merlier op weinig steun rekenen deze Vuelta, ik heb moeite om zijn treintje te vullen. Gianni Vermeersch, die toch vooral in de eerste plaats aan Gianni Vermeersch denkt, zal misschien wat werk voor hem opknappen. Jimmy Janssens wellicht ook, al zijn dat eerder jongens die graag tijdens een heuvelrit in de aanval zullen willen gaan. Net als Robert Stannard, die recent nog de Ronde van Wallonië won. De jonge Australiaan weet wel raad met de Spaanse percentages, al zullen er naar zijn smaak wat te weinig muurtjes zijn tijdens deze Vuelta. Jay Vine is de klimmer van dienst, als hij tenminste op zijn fiets blijft zitten. Een fenomeen op Zwift, een wattagewonder, maar zeker geen stuurwonder. Ik voorspel minstens twee valpartijen in Nederland, waarna hij later misschien voor een ritzege kan gaan. Xandro Meurisse doet ook mee, die heeft aangegeven voor de vlucht te willen gaan. Ik geef hem weinig kans, maar wie niet waagt wie niet wint natuurlijk. Oscar Riesebeek had er ook moeten zijn, maar die kan ook totaal niet sturen. Op de vooravond van de Vuelta gevallen en hij wordt vervangen door Floris De Tier, waar je niets aan hebt. Een klimmer die niet kan klimmen. Man van twee goede dagen per jaar, maar die heeft ie al gehad. Jammer. Alle ballen op Merlier en hopen dat Vine op de fiets blijft zitten, dat was het wel voor Alpecin.

De mannen van Burgos-BH hebben flink gemazzeld. Eigenlijk zouden ze er dit jaar niet bij zijn, maar de Vuelta kreeg toestemming om een extra ploeg uit te nodigen en toen moest er gekozen worden tussen Burgos en Caja Rural, waarna de keuze op Burgos viel. Daar snapte niemand iets van, maar koersdirecteur Guillen houdt nu eenmaal van rouleren. Caja Rural was er het langst achter elkaar bij, en dus waren ze het eerst aan de beurt om de Vuelta een keer te missen. Burgos is volgend jaar aan de beurt. En Euskaltel, gok ik zomaar, als er tegen die tijd een wildcard minder is. Enfin, Burgos is er dus, en ze komen met een ploeg vol vaste namen. Op basis van de rugnummers is Jetse Bol de kopman, in de praktijk zal dat niet zo zijn. Bol mag weer lekker in de mongolenvlucht gaan hangen, weinig zin in. De echte kopmannen zijn Dani Navarro, José Manuel Diaz en natuurlijk niemand minder dan Oscar Cabedo. Cabedo werd vorig jaar 19e in de Vuelta, echt waar! Dit jaar was hij volledig ruk, totdat hij in Burgos ineens weer kwam bovendrijven. Werd 14e op Lagunas de Neila en 26e in het klassement, hij ligt op koers om dit jaar weer prachtig 19e te worden. Dan wordt Dani Navarro waarschijnlijk 20e en José Manuel Diaz zou op papier de beste klimmer moeten zijn, dus die schrijf ik op voor de 18e plek. Toch niet slecht voor een ProTeam, me dunkt. Je koopt er niets voor, maar er denigerend over doen is ook weer zoiets. Diaz reed nog nooit een grote ronde, terwijl hij daar eigenlijk wel voor gemaakt lijkt. Kan nog wel eens gaan verrassen, in de marge. Bij Burgos mogen we verder vooral uitkijken naar Manuel Peñalver, een sprinter die ooit werd ontdekt voor Matxin. Niet al zijn ontdekkingen zijn goud, zullen we maar zeggen. Desalniettemin, Manolo kan zomaar een paar keer 8e worden. Op veel steun zal hij trouwens niet kunnen rekenen, misschien dat Jesus Ezquerra soms wat voor hem doet, maar die zal zich verder vooral richten op de vlucht van de dag. Hebben we verder nog Ander Okamika in de aanbieding, een Bask! Voormalig triatleet, tijdens corona daarmee gestopt omdat er geen wedstrijden waren en begonnen met fietsen. Inmiddels toe aan zijn tweede Vuelta, mag je ook opschrijven voor de een of de andere vlucht. Eigenlijk had Angel Madrazo ook van de partij moeten, de lelijkste renner van het peloton. Zo lelijk dat je zou denken dat corona hem niet eens wil besmetten, maar dat bleek een misvatting te zijn. De Mus valt van het dak dankzij een positieve test. Zonde, we gaan zijn mooie brilletje en zijn tokkiesleeve node missen. Het halve peloton bestaat uit inwoners van Monaco, maar de vervanger van Madrazo is een échte Monegask. Victor Langellotti, geboren en getogen in Monaco. Zoon van de voorzitter van de wielerbond van Monaco. Ik dacht dat hij via die connectie ook een plekje had bij Burgos, omdat zijn resultaten nooit bijzonder waren, maar in de afgelopen Volta a Portugal won Langellotti zowaar een rit! Hij bleef het aanstormende peloton nét voor, Mauricio 'Van Aert' Moreira had maar mooi het nakijken. Dat kunstje mag hij nu gaan proberen te herhalen, je moet Madrazo wel waardig vervangen natuurlijk.

Eindelijk bereiken we de leukste ploeg van de Vuelta, mijn vrienden van Kern Pharma. Ook wel bekend als de Kern PharmaGoden. Hun eerste deelname aan de Vuelta! De mannen van Oroz en Azcona zijn er klaar voor, er gaat geschitterd worden door deze equipe vol Spaans talent. Bijna alleen maar jongens uit de eigen opleiding, waanzinnig sympathiek allemaal. De amateurploeg Lizarte was eerst vooral gelieerd aan Movistar, maar een paar jaar geleden begonnen ze hun eigen continentale ploeg, die uitgroeide tot een ProTeam. Dat waren ze vorig jaar al, maar toen werden ze overgeslagen door Guillen, slecht, matig. Nu zijn ze er dan wel bij en de kopman is Roger Adria. Roger is een rossige Catalaan, die ooit nog voetbalde in de jeugdopleiding van Espanyol. Verstandig als hij is gaf hij de voorkeur aan het veel mooiere wielrennen en nu debuteert hij in de Vuelta. Vooral een klimmer, maar niet al te lang geleden liet hij in de Ronde van Occitanië zien dat hij ook nog eens snelle benen heeft. Won de sprint van een groepje van een man of 70, je zou voor minder. Niet veel later werd hij ook nog 11 in de Klasikoa, Adria(antje) is een fenomeen. Hele mobiele jongen ook (dit is een verwijzing naar Adria Mobil). Schaduwkopman is Urko Berrade, een veelzijdige jongen uit Navarra. Urko kan een aardig eindje klimmen, maar beschikt ook over een stevig gabarit en kan daardoor op meerdere terreinen prima uit de voeten. In de Vuelta wordt dat allemaal wel weer ingewikkeld, maar een plek bij de eerste 30 behoort zeker tot de mogelijkheden! Hector Carretero is ook van de partij, die kwam afgelopen winter over van Movistar en hij moest eigenlijk zo'n beetje de kopman worden, maar dat is niet echt gelukt. Hector is bezig aan een mokerslecht jaar, niet vooruit te branden. Als het aan mij had gelegen had hij de Vuelta ook helemaal niet mogen rijden en hadden ze het fenomeen Igor Arrieta meegenomen, maar men vond het wat te vroeg voor Igor. Die mag nu kopman spelen in de Ronde van de Toekomst, ook leuk. Igor zien we vast volgend jaar in de Vuelta, ik kijk er nu al naar uit. Sprinter van dienst is niemand minder dan de levende plakplaat, Francisco Galvan. Een Francisco wordt altijd een Kiko of een Paco, deze Francisco is een Kiko. Het is dus Kiko Galvan, en hij bestaat voor 99% uit tatoeage. De resterende 1%? Piercings. Zijn instagram is een waar feest om te volgen, bij iedere nieuwe foto is er ook weer een nieuwe tatoeage te vinden. Een vlinder in je hals, om maar wat te noemen. Zijn nieuwste post gaat over de ploegenvoorstelling en kent de volgende begeleidende tekst: visstick gooi. Als je dat door Google gooit kom je uit bij een bijzonder verfijnd stukje muziek van eigen bodem. Kiko is een fenomeen en een man van smaak, u begrijpt het al. Normaal zijn tatoeages voor paupers, maar Kiko is cult. Kunnen we over deze Catalaan meer vertellen dan het feit dat hij tattoo's en piercings heeft? Ja, dat hij dus de sprinter van dienst is. Vooral in het begin van het jaar, dan piekt hij. Waarschijnlijk zijn de tattooshops dicht in de winter, ik weet het ook niet. We schrijven hem op voor een paar 12e plaatsen in de sprints, niet te onderschatten. Wie is de volgende? Nóg een fenomeen. Raul Garcia Pierna, de Spaans kampioen tijdrijden! De zoon van Felix Garcia Casas, voormalig renner van Festina. Raul Garcia Pierna heeft ook een leuke instagram, als je ver naar beneden scrollt kom je jeugdfoto's tegen van Raul en in die tijd woog hij toch al snel een kilo of 200. In de tussentijd is hij veel gaan fietsen en daardoor afgevallen, al is hij voor een wielrenner nog steeds vrij mollig. Als hij de laatste paar grammetjes vet verliest gaat deze jongen niet meer te stoppen zijn. Enorm aanvalslustig, je gaat hem in praktisch iedere vlucht tegenkomen deze Vuelta. Wie we hopelijk niet veel gaan tegenkomen: *** Miquel. Dat is de tweede snelle man van Kern Pharma, al zou ik hem toch eerder omschrijven als een puncheur. Heeft dat dit jaar nog niet direct heel veel laten zien, ik vind deze deelname aan de Vuelta ook wat vroeg voor hem. Geen idee wat het idee precies is, wellicht mag hij wat werk verrichten voor Kiko Galvan. Met José Felix Parra nemen ze nog een pure klimmer mee, dit is een ouderwetse Spaanse klimgeit. Voor de rest kan hij totaal niet mee, maar als de weg omhoog gaat is Parra van de partij, zoals dat ook hoort bij een echte Parra. Bij dit soort types zie je alleen wel vaak dat ze al gesloopt zijn voor het klimmen begint door het tempo op het vlakke, daarom komt Parra niet vaak bovendrijven. Vorig jaar in de Tour d'Alsace wel, maarja, dat is een wedstrijd op 2.2-niveau. In de WT? Dat wordt heel ingewikkeld. Ik heb zeven namen genoemd tot nu toe. Zeven Spanjaarden, die allemaal zijn opgeleid door Lizarte. Knap werk van Oroz (voormalig renner van Euskaltel) en co. De achtste renner is evenwel een vreemde eend in de bijt, Kern Pharma neemt ook een Tsjech mee! Een voormalig ijshockeyer, Vojtech Repa. Repa heeft dit jaar gepiekt in de Ronde van Slovenië, alwaar hij 5e werd. Een goede klimmer, als het draait. Draaien doet het alleen niet vaak, in Burgos werd hij bijvoorbeeld maar 53e. Als voormalig ijshockeyer moet je hem natuurlijk ook niet laten rijden in de zomer, ben je mal. Maar goed, alsnog, leuke ploeg. Ik kijk erg uit naar het debuut van de Kern PharmaGoden. Gooi vissticks.

We zijn er bijna, nog twee ploegen te gaan! De volgende ploeg reken ik zeker niet tot mijn vrienden, het is het walgelijke zooitje van Euskaltel-Euskadi. Blijft blasfemie dat deze ploeg de heilige naam Euskaltel-Euskadi mag dragen. Geen Roberto Laiseka, geen Iban Mayo, zelfs geen Amets Txurruka. Wel Luis Angel Maté, de billenmaat van Guillén. De koersdirecteur van de Vuelta is fan van Maté en dus is Maté weer van de partij. Omdat hij er geen touwtyfus meer van kan heeft hij een doel bedacht om toch relevant te blijven. Maté komt uit Andalusië, uit de provincie Málaga, waar we tijdens deze Vuelta naartoe gaan. We gaan klimmen naar Los Reales, hoewel de organisatie het Peñas Blancas noemt. Die klim ligt in de Sierra Bermeja en die sierra is vorig jaar helemaal afgefikt. Dat komt in Spanje vaak voor, vooral de afgelopen jaren. De boel is daar nog steeds zwartgeblakerd en daar wil Maté wat aan gaan doen. Voor iedere kilometer die hij deze Vuelta in de vlucht rijdt laat hij een boom aanplanten. Omdat hij weinig vertrouwen heeft in zijn eigen kunsten heeft hij de eerste 100 bomen alvast laten aanplanten, als het hem lukt om een paar keer in de vlucht terecht te komen zullen er nog wat meer bomen verschijnen in de Sierra Bermeja. Dat stukje natuur kunnen we dus wel afschrijven. Maté is 38 jaar en werd recent 69e (lol xD) in de Arctic Race of Norway, dat is inmiddels zijn niveau. Hoort hier niet te zijn, maar met de juiste connecties is het leven een stuk aangenamer. Waar Maté voor de mongolenvlucht gaat noteren we de naam van Mikel Bizkarra als kopman. Bizkarra haalde in het verleden al eens de top 20 in de Vuelta, maar dan wel in dienst van het veel betere Euskadi-Murias. Odriozola, we missen je. Onder de vleugels van Azanza werd hij vorig jaar 46e, toch net een ander verhaal. Gezien zijn 18e plaats in Burgos moet hij deze Vuelta toch al snel 33e kunnen worden, we kijken er enorm naar uit. We kijken ook ontzettend uit naar de lelijke plakplaatjes van Xabier Mikel Azparren, die samen met Raul Garcia Pierna in praktisch iedere vlucht te vinden zal zijn. Een hardrijder, die ik nog steeds vrij overschat vind, maar dit jaar heeft hij zowaar een aardige progressie laten zien. Koop je in de Vuelta niets voor, maar hij schijnt wel een contract te kunnen tekenen bij Movistar. Al weet ik niet zeker of dat is wat je wil, dan verlies je wel meteen je vrijheid weer. En je kwaliteit. Voorts neemt Euskaltel Ibai Azurmendi mee, die is nóg kleiner dan Bizkarra. Azurmendi is 1.64 groot en komt uit hetzelfde dorp als Mikel Nieve. Hij is een klimmer, maar dan wel een wisselvallige. Vaak ziek, zwak en misselijk. Corona had hij blijkbaar veel last van, zoveel last dat hij zelfs wilde stoppen. Toch maar doorgegaan, en nu mag hij debuteren in de Vuelta. Ik verwacht er niets van, de 66e plek in de Ronde van Burgos zegt genoeg. Al heeft hij wel het excuus dat hij niet al te lang geleden zijn sleutelbeen brak omdat hij struikelde over een ree. Kan gebeuren. Om duistere redenen is Joan Bou net als vorig jaar van de partij, waardoor ik weer opnieuw moet uitleggen dat het Jan Bo is. Niet Juan Bouw, nee, Jan Bo. Maakt het uit? Als hij net als vorig jaar een paar keer in de vlucht zit wel, ja. Doe dat daarom maar gewoon niet, Jan. Tyf op. Blijk maar lekker achter in dat Valencia van je, we willen Basken bij Euskaltel en geen nietskunnende Valencianen. Al is de schade net wat minder erg dan vorig jaar, toen was de verhouding vier Basken - vier niet-Basken. Nu is de verhouding 5-3, nou, dolletjes. Nog altijd een parodie op het echte Euskaltel-Euskadi, zowel qua niveau als qua Basken. Van Carlos Canal gaat het ook niet komen. De voormalig veldrijder uit Galicië reed vorig jaar nog voor Burgos en werd namens die ploeg 106e in de Vuelta. Nu rijdt hij bij Euskaltel en gaat hij 105e worden in de Vuelta, waarom doet hij eigenlijk mee? Nee, dan Mikel Iturria. Die won in de Vuelta van 2019 een rit en dat was voor hem reden genoeg om daarna nooit meer iets te presteren. Lekker gewerkt Iturri, die ritzege pakken ze je in ieder geval nooit meer af. Ook weer een bewijs dat Murias veel beter was dan deze drollenploeg, maarja, goed, alle grote Baskische sponsors als Orbea, Exteondo en Euskaltel kregen een vochtige broek van het verhaal van de Fundación Euskadi en een erectiestoornis van de sik van Jon Odriozola. Tel uit je winst. We hadden toch voor de erectiestoornis moeten gaan, dan wonnen we nog steeds jaarlijks ritten in de Vuelta. Gotzon Martin maakt de selectie rond. Zoals kenners weten ook wel Goatzon genoemd, al is dat dit jaar nog niet echt helemaal het geval. Zware blessure gehad, paar maanden niet kunnen koersen en nu nog niet echt op dreef. Mee op basis van status, niet op basis van prestaties. Zijn 95e plaats in Burgos is geen goed teken. Maarja, deze hele ploeg is geen goed teken. Nog steeds opdoeken die handel en Odriozola een paar miljoen geven om het Baskische wielrennen te redden. Enige manier. De prutsers van Euskaltel kwamen ook weer met een oproep op twitter aan de Nederlander of ze alsjeblief oranje wilden dragen. Dat is het hele ding van deze ploeg, het is nog steeds alleen maar goedkoop sentiment. Oranje, oranje, oranje. Ja, en dan?

We eindigen met de 23e en laatste ploeg, Arkea-Samsic. Een ploeg die met zeven renners van start zal gaan. Zeven renners gekleed in een fel neongeel, alsof ze bij de ANWB werken. Of alsof ze graag de aandacht van de politie willen opeisen. Officieel om daadwerkelijk op te vallen en aan de rest van de weggebruikers te laten zien dat ze er ook zijn, vooral aan de moordmobielen op vier wielen. Met zeven, want Nairoman is niet van de partij. Nairo is een beetje stout geweest, hij heeft liefst twee keer tramadol gebruikt en dat mag niet. Geen doping, maar wel verboden omdat het je reactievermogen beïnvloedt en je daardoor een gevaar vormt voor jezelf en de rest van het peloton. Nairo verliest zijn zesde plek in de Tour, maar mag wel gewoon koersen. Naar eigen zeggen is hij mentaal niet toe aan deze Vuelta en wil hij de tijd nemen om de beslissing aan te vechten, de waarheid is natuurlijk dat Arkea geen zin heeft in alle negatieve publiciteit en ze hem dus vriendelijk hebben verzocht op te rotten naar Colombia. Sowieso wel een beetje de vraag hoe Nairo het voor elkaar heeft gekregen om betrapt te worden op tramadol. Zelf zegt ie het nooit gebruikt te hebben, maar dat is natuurlijk onzin. Eén keer zou nog een foutje kunnen zijn, ofzo, maar twee keer? Nah. Heeft hij het daadwerkelijk in koers gebruikt of is het een zogenaamde echo positive? Meer informatie en complottheorieën in the clinic. Zonder Quintana blijft er evenwel weinig over van Arkea. Nu moet Elie Gesbert het ineens gaan doen, blijkbaar. Gaat niet gebeuren. Anthony Delaplace? Laat me niet lachen. Thibault Guernalec? Ja, een lekke band, dat nog net misschien. Simon Guglielmi? Zelfs met een Italiaanse naam kun je nog een Fransoos zijn die van Franse ploeg naar Franse ploeg hopt zonder ooit een voornaam resultaat te boeken. Dan McLay? Die mag gaan sprinten, naar een paar 7e plaatsen. Lukasz Owsian werd 42e in de Tour, kun je een huis op bouwen. Of door laten bouwen. Clement Russo is een soort van snel, in derderangs koersen. In de Vuelta? Ammehoela. Nee, ik denk dat ze zeker na het verdwijnen van Quintana bij Caja Rural schuimbekkend naar deze selectie kijken. Arkea had lekker moeten afbellen en Caja Rural had hier moeten zijn met kleppers als Aular, Barcelo en nou dan ben je er eigenlijk wel. Nee, laat maar zitten.



Tot zover de selecties. Het is weer een deelnemersveld om duimen en vingers bij af te bijten. Rest mij alleen nog de voorspelling. Een ploegentijdrit voorspellen, goh, dat is lang geleden. Je ziet ze ook bijna nooit meer, ploegentijdritten. Valt daarom niet mee om eventjes haarfijn te duiden welke ploegen dit wel of niet goed kunnen. Je kunt dan kijken naar resultaten uit het verleden, maar dan kom je onderhand in de middeleeuwen terecht. Dit wordt nattevingerwerk, waarbij het weer misschien ook nog een rol gaat spelen. Een spontaan regenbuitje, opdrogende wegen, wie zal het allemaal zeggen. Hoewel het niet mijn favoriete discipline is vind ik het wel leuk om na een paar jaar weer een fatsoenlijke TTT te zien. Deze voorbeschouwing is ondertussen wel weer lang genoeg, dus zonder verdere toelichting gaan we door naar de top vijf.
1. Jumbo-Visma. In de Tour van 2019 won Jumbo-Visma de ploegentijdrit in de Tour. Daarna gingen ze in de Vuelta massaal op hun bek, anders hadden ze daar ook zomaar kunnen winnen. In principe moeten ze nu weer de grote favoriet zijn, aangezien Jumbo-Gewissma alles wint. De Tour, gisteren weer gedomineerd in Denemarken, op alle fronten gaat het voor de wind. Met jongens als Roglic, Dennis, Affini en Teunissen zouden ze ook genoeg sterke figuren moeten hebben voor dit werk. Aangezien de start in Nederland is zouden ze ook wel enigszins bekend moeten zijn met het parcours, wat wellicht toch ook weer net een paar tellen winst kan opleveren. De rest van de ploeg is niet direct gemaakt voor dit werk, maar als je Dennis en Affini met z'n tweeën laat draaien kom je vast al een heel eind. Dit wordt gewoon weer een showtje. De rugblessure van Roglic zal vast ook miraculeus zijn verdwenen. Geweldig.
2. Quick Step. Evenepoel 22 kilometer op kop, beurtje van Alaphilippe, beurtje van Cavagna en de tweede tijd. HLN, Sporza en Het Nieuwsblad krijgen massaal een orgasme en ik word nog gekker van die malle Belgen. Ook zin in.
3. BikeExchange. Die waren hier vroeger heel goed in. Maakten er ook altijd een erezaak van. En de ploeg mag er nu weer zijn. Craddock, Durbridge, Hepburn, die weten hier wel raad mee. Zelfs iemand als Callum Scotson kan hier zijn ding doen en voormalig baanwielrenner Keland O'Brien zou hier ook geen moeite mee moeten hebben. Sprinters schijnen dit altijd ook wel aardig te kunnen en dus mag Groves ook zijn ding doen, terwijl Yates hier ook niet heel bang van zal worden. Dit wordt wel een mooie tijd voor de fietswisselmannen.
4. Ineos. Mag je niet uitsluiten. Met jongens als Turner, Hayter en ook iemand als Van Baarle toch wat mannen mee die dit moeten kunnen. Van Baarle lekker als eerste over de streep laten komen om kans te maken op de eerste rode trui, of hem juist al het werk laten opknappen en hem vroeg laten afhaken omdat hij toch vertrekt, zin ook in dit soort taferelen. Welke renner gaat vandaag tegen de stalorders in als eerste zijn wiel over de meet drukken? Enfin, Ineos zal het wel weer goed gaan doen. Plapp, Geoghegan Hart, nouja, je kan slechtere figuren bedenken voor deze opdracht. Zoals Carapaz, haha. Nee joh, die kan dit ook wel. Komt goed, en als het niet goed komt gaan ze niet enorm veel tijd verliezen.
5. DSM. Die namen dat ploegentijdrijden ooit heel serieus en werden zelfs nog eens wereldkampioen. Deze ploeg heeft misschien minder grote namen, maar gasten als Arndt en Degenkolb lijken me best goed voor dit soort werk. Arensman erbij, en dan nog wat dommekrachten als Nieuwenhuis en Donovan, nee, ik zie ze eigenlijk wel een aardig eind komen. Een ploegentijdrit is vaak ook een kwestie van vaak oefenen en ik weet niet of ze dat bij DSM nog steeds doen, maar een paar jaar terug in ieder geval wel. Zou het verder allemaal wat uitmaken? Nee, dat valt mee. Euskaltel verliest twee minuten, voor de rest zullen de verschillen redelijk verwaarloosbaar zijn. Je kunt de Vuelta hier niet winnen, maar ook niet verliezen. Zelfs het kinderbadje was in 2019 uiteindelijk geen probleem.

[ Bericht 0% gewijzigd door Rellende_Rotscholier op 19-08-2022 03:28:19 ]

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2022 08:38 schreef franklop het volgende:
De Giro ging toch nog niet van start in Utrecht @:Rellende_Rotscholier ?

Nee, die ging in 2010 van start in Amsterdam, maar de tweede rit eindigde wel in Utrecht. Eerste stad waar iedere grote ronde is geweest in plaats van gestart zou derhalve de betere formulering zijn geweest.

Ach, Burgos. Daar gaan de 15e plaatsen in de sprint van Manolo.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2022 12:07 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Alweer een start in het buitenland dus.

Dit vinden ze in Madrid geen leuke opmerking want jij weet heel goed hoe het in mekaar zit.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2022 12:42 schreef The_Undertone het volgende:

[..]
Ik vind de Vlaamse media (want denk dat de Walen daar wel een beetje anders instaan) doorgaans wel onnozel. Die bijnamen, daar word ik echt gek van, ze hebben nu ook de Belgian Rockets en Falcons blijkbaar. Of dan zoiets als 'R.EV olution', daar staat je verstand toch bij stil. Maar ik heb het wel voor Evenepoel. Deels misschien wel en beetje uit 'nationalisme', al ben ik niet automatisch voor elke Vlaming/Belg omdat ik er zelf één ben. Ik vind zijn zelfbewustzijn/arrogantie eigenlijk eens verfrissend, in plaats van altijd dat nederig, vals bescheiden geleuter van de doorsnee Belg. Bovendien is het ook wel echt een fenomeen, voorlopig enkel in 1-dagskoersen van het hoogste niveau bewezen, en rittenkoersen van 1 week op een lager niveau. Ik denk niet dat Quick-Step en die trainer van 'm (Pelgrims) de ideale omgeving zijn om in grote rondes succes te boeken, maar sluit niet uit dat het kan. Als je dan (als Vlaming) terugdenkt aan onze vorige ronde-prospects, zo'n autistische Jürgen Vandenbroeck, mafklappers als Wim Vanhuffel of Kevin Seeldraeyers, opgeklopte verwachtingen rond godbetert Stijn Devolder, oetlul Thomas De Gendt ...

Onnozel is wel het eufemisme van de eeuw.

Ik heb Eus in levende lijve gezien, mijn leven is compleet.

En net KUDUS gezien, een uur achter de rest.

Degenkolb echt een uur achter zijn ploeggenoten.

Ach, Sem.