Relatie met een hoogbegaafde vrouw.

Eerst even over de definitie van hoogbegaafd. Ik las dat 2 tot 3% van de mensen in Nederland al in die categorie valt, maar daar heb ik het niet over. Dat vind ik gewoon intelligente mensen en dat zijn ook de mensen met wie ik het liefste optrek omdat ik met hun op gelijk niveau kan communiceren en mijn ideeën kan delen. Ik heb het hier over hoogbegaafdheid die echt zeldzaam is en die je bijna nooit tegenkomt.

Nu heb ik sinds 4 maanden een relatie met zo'n vrouw, and things are getting serious. Het is voor mij heel fijn om met haar te praten. In eerdere relaties heb ik nooit het gevoel gehad dat mijn partner me echt goed (kon) begrijpen, over veel dingen kon ik niet altijd goed overal met ze praten omdat dingen die me bezighielden hun interesse niet hadden of omdat ze mij toch niet helemaal konden volgen. Het is ook altijd interessant om met haar iets te doen omdat ze overal veel van afweet en veel inzicht heeft in van alles. Voor mij is dat dus leerzaam. Ook bewonder ik deze vrouw omdat het absoluut geen nerd is, maar ze is juist alround getalenteerd en kan alles gewoon heel goed.

Ik merk wel, zeker in het begin, dat ik na een dag met haar gewoon gaar ben. Zo intens is het contact voor mij. Ook kan ik haar vaak niet bijbenen qua gedachtenproces en heb ik vaak een dag nodig om het goed te laten inzinken en goed te begrijpen wat ze bedoelt. Soms is zij dan wat ongeduldig daarover. In het verleden zijn haar relaties vaak moeizaam verlopen omdat mannen niet konden accepteren dat ze slimmer was of omdat ze zich naast haar geen gelijke konden voelen. Ik voel me ook soms net een jongetje naast haar als ze mij uitlegt hoe iets precies in elkaar zit, ik kan daar meestal maar weinig tegenin brengen. Dit maakt de relatie ongelijk. Gevoelsmatig vind ik dat overigens helemaal niet erg en ergens ook wel aantrekkelijk.

Wat ik me afvraag is hoe zo'n relatie nu op de langere termijn gaat verlopen. Voor mij zal ze altijd boeiend blijven, maar geldt dat ook voor haar? Wat is de kans van slagen? Ik denk dat het gemakkelijker is wanneer de man beduidend slimmer is dan de vrouw, gezien de traditionele rolpatronen. Anderzijds zal het voor haar erg moeilijk zijn om een man te vinden die nog slimmer is dan zij en heeft ze met mij wel iemand die, los van enige vertraging, in staat is om haar te volgen. Zonder valse bescheidenheid weet ik dat ik zelf toch ook erg intelligent ben.

Zijn er FOK!ers die een soortgelijke relatie gehad hebben? En hoe is dat verlopen?

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 09:16 schreef Molo het volgende:

[..]
Hoezo is dat gemakkelijker??

Dat is algemeen meer geaccepteerd. Je ziet ook vaak dat hoogopgeleide mannen het prima vinden om een relatie te hebben met een minder hoogopgeleide vrouw (en die vrouwen ook). Voor hoogopgeleide vrouwen is het vaak al lastiger een man te vinden.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 09:26 schreef Mrmime het volgende:
Ik wilde eerst wat anders antwoorden maar in je laatste alinea ga je volledig de mist in.
Als dit jouw zienswijze is gaat dit niet slagen. Bespreek die zienswijze over rolpatronen e.d. eens met haar, ben benieuwd hoe een superintelligente vrouw daarover denkt.

Nu vallen mensen over wat ik zeg over rolpatronen, maar dat deze nog steeds aanwezig zijn in onze maatschappij is gewoon een feit. Dat hoogopgeleide vrouwen vaak moeite hebben met het vinden van een partner van gelijk niveau ook en dat mannen gemakkelijker een lager opgeleide vrouw kiezen idem. Daarover is genoeg te vinden op het internet.
Jullie moeten gewenste gedragspatronen niet verwarren met de werkelijkheid. Dat is een gebrek aan zelfstandig kunnen denken. Verder zeg ik juist impliciet dat dit voor mij geen probleem is.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 09:27 schreef Molo het volgende:

[..]
Dat iets algemeen meer geaccepteerd is, hoe maakt dat precies iets uit voor een super specifieke situatie, namelijk een relatie tussen twee mensen?
Want die kan zich niets aantrekken van wat er algemeen geaccepteerd is, het is namelijk geen algemene situatie

Ben je niet gewoon onzeker of jij wel voldoende bent voor haar? Je brengt niet alleen je hersenen mee in een relatie als het goed is, het zal.meer omvatten neem ik aan.
Focus op het geheel tussen jullie

Het maakt mij dus ook niks uit, dat is wat ik zeg. Ik vind het juist aantrekkelijk. En inderdaad, het is meer dan alleen cognitief, anders zou het sowieso al niet zo lang geduurd hebben.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 09:49 schreef Claudia_x het volgende:
Het klinkt mij juist in de oren als een goede match. Stel je eens voor dat je allebei zo intens bent! Dan maak je elkaar gek.

Ik ben intenser dan m'n lief: ik praat meer, houd van discussies, ben voortdurend bezig met het bedenken en uitvoeren van projecten en ben daar dan vol van. Hij is rustiger, introverter, minder spraakzaam en daarmee voor mij een baken van rust. In de loop der jaren hebben we geleerd om elkaar ruimte te geven en elkaar op de juiste momenten te vinden.

Dat intense ervaar ik dan ook als iets positiefs. Veel beter dan de monotone ongeïnspireerde sleur die ik voorheen in mijn relatie had. Het kost me wel energie haar bij te benen en moet inderdaad nadien even bijtanken.

Het is voor mij dan ook niet zozeer de vraag of het voor mij interessant blijft maar eerder voor haar.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 09:50 schreef Dries4Ever het volgende:

[..]
ben je echt zo vol van jezelf? ik denk niet dat deze relatie lang stand gaat houden

Waarom dan? Omdat ik vermeld dat ik intelligent ben? Ik doe dat alleen maar omdat het relevant is voor de case.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 11:14 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben zelf een tijd geïntrigeerd geweest door relaties tussen ogenschijnlijke gelijken wat intellect betreft. Sylvia Plath en Ted Hughes, beiden begenadigd dichter. Ze bewonderden elkaar, maar het weerhield hem er niet van om vreemd te gaan en haar uiteindelijk te verlaten. Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir, beiden filosoof, schrijver, origineel denker - soortgelijk verhaal.

Wederzijdse bewondering was klaarblijkelijk geen garantie voor een leven lang geboeid en trouw blijven. Ik denk dat een langdurige relatie makkelijker is tussen twee personen die net anders genoeg zijn. Denk aan iemand met een groot talent die ruimte voor dat talent krijgt door het hebben van een ondersteunende partner, die zelf niet zo nodig op dezelfde manier hoeft te schitteren maar wel wordt gewaardeerd.

Ik had me al bedacht dat die rol dan ook eerder voor mij weggelegd zal zijn in deze relatie. Voor mezelf haal ik eruit dat zij voor mij altijd boeiend is en dat ik mij aan haar zijde juist goed verder kan ontwikkelen. Dat is dan de trade-off.

Wat voor mij ook heel fijn is, is dat ze me altijd goed begrijpt. Dat wil nog niet zeggen dat ze het met me eens is, maar ze weet tenminste wel wat ik bedoel. Om dit topic als voorbeeld te nemen: als ik zeg dat traditionele rolpatronen nog altijd een rol spelen in relaties gaan veel users daar meteen op steigeren. Terwijl je dit gewoon als algemene kennis mag beschouwen, waarover op het internet genoeg te vinden is (of de ene partner verdient meer, of is hoger opgeleid, intelligenter etc.). Als ik met haar een discussie heb over dit onderwerp hoef ik dat niet te verklaren, bewijzen of te rechtvaardigen. Zij vindt meteen de essentie van mijn vraag.
Dat wil trouwens niet zeggen dat ze het altijd eens is met mijn ideeen, ze weet juist vaak mijn inzicht ergens over te veranderen. Maar dat is dan wel op basis van werkelijk inzicht en kennis.
Net als jij trouwens, lieve C. Jij kunt ook best kritisch zijn over mijn ideeen op dit forum, maar jouw argumenten zijn altijd relevant en weloverwogen. Ik weet dat jij tenminste altijd begrepen hebt wat ik bedoelde. Dat is voor mij erg belangrijk en dit heb ik onderschat toen ik mijn vorige relatie aanging. Ik dacht toen dat ik die behoefte wel bij vrienden kon vervullen.

[ Bericht 0% gewijzigd door LXIV op 16-08-2022 13:05:38 ]

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 11:32 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Iedere relatie kan fout gaan. Uiteraard zit TS nu in een geromantiseerde beginfase. Misschien voelt ie zich ook wel vereerd dat zo'n ontzettend intelligente vrouw hem de moeite waard vindt (bekeken vanuit zijn gezichtspunt, overigens) en hem lijkt te bevestigen in zijn eigen veronderstelde intelligentie.

En is TS wel geinteresseerd in de vrouw op zichzelf of alleen in haar zeldzaamheid als meer-dan-gewoon-hoogbegaafde vrouw?

Natuurlijk ben ik vooral in de vrouw zelf geinteresseerd. Maar dat ze mij echt kan begrijpen ervaar ik als heel fijn. Mijn zorg is juist, zoals ik in de OP al geschetst heb, dat het verschil misschien té groot is en dat dit op langere termijn voor problemen kan zorgen.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 12:04 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Andersom is het nooit zo? Want in principe is het eigen aan contactuitwisseling dat de zender voorloopt op de ontvanger. Al is een dag wel heel lang. Zijn het zulke complexe redenaties? Gaat het over onderwerpen die in haar straatje liggen? Hoe nauwkeurig is ze in haar formuleringen? Doet ze het beter dan Wittgenstein? Die begreep je toch ook gewoon? Laat ze dingen achterwegen die impliciet begrepen dienen te worden volgens haar? Is ze daarin correct? Zegt ze überhaupt dingen die kloppen? Er komen echt niet louter valide redenaties af van hoogbegaafde mensen. Ik heb mezelf in het begin en tegen beter weten in vaak gepijnigd om haar maar te begrijpen terwijl het gezegde meer dan eens onzin bleek. Sure, soms volg ik haar niet direct door niets anders dan mijn eigen traag- en/of domheid. Maar vaak ben ik gewoon moe, ongëinteresseerd of afgeleid. En geldt ook voor haar. Vergeet ook niet dat de man eerder dan de vrouw intelligentiepunten verliest in nabijheid van iemand waar ie wat van verlangt .

Wat ik wel erg jammer vind is dat ik de mijne nooit tegemoet zal kunnen komen wanneer het over haar vakgebied gaat. Vooral wanneer ze over haar ideeën daar binnenin begint uit te wijden voel ik me een kind, al lukt het meestal wel om uiteindelijk the gist of it te vatten. Tegelijkertijd geeft ze aan mij juist te waarderen omdat ik haar anders naar dingen laat kijken en dat komt niet per se door intelligentie maar (ook) door de onophoudelijke interesse die ik heb in de dingen en aan een ietwat afwijkende ('prikkende') manier van denken. Of dat genoeg is om haar op de langere termijn geïnteresseert te houden? Ik moet het ook nog meemaken.

Vooralsnog geniet ik in ieder geval van het - eindelijk - begrepen en (zo nu en dan) aangescherpt te worden.

Jouw ervaring komt denk ik dicht bij die van mij. Hoelang hebben jullie al een relatie?

Het is niet zo dat ik op ideeen van haar reageer waar zij van te voren al over nagedacht heeft. Als we over een vrij willekeurig onderwerp spreken merk ik gewoon dat zij sneller in staat is te schakelen en een gefundeerde mening te geven. Het kost mij meer energie haar te volgen dan andersom. De onderwerpen kunnen variëren van eenvoudig tot complex, maar ze is me meestal wel voor. Het beperkt zich trouwens niet tot enkel het cognitieve, ook in allerlei andere dingen is ze gewoon heel getalenteerd.

Maar goed. Jouw reactie is voor mij echt heel herkenbaar. Ook het je soms een kind voelen dat iets geduldig uitgelegd krijgt.

Raakt je vriendin soms geirriteerd als je haar niet kunt bijbenen? Accepteert zij het verschil wel? Hebben jullie daar openlijk over gesproken?

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 13:02 schreef Leandra het volgende:

[..]
Dit is gewoon een "ben ik wel goed genoeg voor haar" angst.
Je bent bang dat je haar gaat vervelen of dat ze er op afknapt dat je niet op haar niveau zit.

Tenzij het niveauverschil echt enorm groot is doet dat er uiteindelijk helemaal niet toe als de rest maar klopt.
Je niet goed genoeg angst is vooral een teken dat je helemaal hoteldebotel van haar bent.
Daarom post je waarschijnlijk ook niets over jouw angst dat je het op een gegeven moment niet kunt handelen dat zij de intelligentste in jullie relatie is.

Ik denk dat ik dat laatste juist wel goed kan handelen. Ik vind dat juist het meest aantrekkelijke aan haar. (Terwijl het verder toch ook een hele knappe vrouw is).
Maar dat ik me afvraag of ik haar op langere termijn ook zal kunnen blijven boeien is inderdaad de essentie van mijn vraag in de OP. Maar zoals Claudia al zei: je kunt verschillende rollen hebben in de relatie en een hele gelijke relatie hoeft niet per se de meest duurzame te zijn. Je moet die rollen dus wederzijds accepteren.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 13:08 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Dat heet een klik. Die niet enkel en alleen gebaseerd is op haar en/of jouw intelligentieniveau. Sterker nog: heel veel (hyper)hoogebegaafde mensen ontberen juist het kunnen begrijpen van anderen. En worden zelf ook niet heel best begrepen. Dat er een klik is bij jullie, is hartstikke fijn. Of dit alles toekomstbestendig is. is van zoveel meer afhankelijk dan alleen jullie beider intelligentie en of ze zich gaat vervelen bij jouw veronderstelde mindere intelligentie. Misschien word jij haar wel zat omdat het je altijd teveel energie kost.

En dat alles nog afgezien van hoe de relatie zich ontwikkelt, hoe het is als de roze bril van de beginnende relatie afvalt en je elkaar niet meer als verliefde tieners met vlinders-in-de-buik ziet, maar als gewone mensen.

Denk ik ook. Overigens is ze juist wat empathie betreft uitzonderlijk goed ontwikkeld. Het is geen nerd met een hoog IQ maar een matig tot laag EQ. Dat is allebei in haar heel erg ontwikkeld.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2022 13:10 schreef over_hedge het volgende:

[..]
Dus je hebt de definitie opgezocht. En toen maar besloten dat de definitie niet klopt omdat jij vind dat het anders is.
En je vind je zelf ook intelligent. Dus jij behoort zelf ook tot die 2-3% vind je?

Ik geloof er weinig van.

Ik heb dat opgezocht. En een definitie is een definitie natuurlijk, maar wat ik er mee wilde zeggen was dat zij niet in die categorie van 'gewoon' hoogbegaafd valt maar daar ver boven uit steekt.
Ik denk wel dat ik tot die 3% behoor, maar dat is natuurlijk niet echt iets uitzonderlijks. Dat geldt voor zeker de helft van de mensen op academisch niveau.