Dan rest mij nog de voorspelling, en aangezien het de eerste rit is wordt ook de deelnemerslijst eens even goed doorgenomen. Al doe ik dat wel met een bang hartje, want met de coronagolf die nu ineens is komen opzetten kan het zomaar zo zijn dat ik allerlei renners noem die op het laatste moment vervangen gaan worden wegens een positieve test. Het is net of het weer 2020 is, ieder moment kan corona de koers overhoop gaan gooien. Heel wat renners zijn op voorhand al afgehaakt en het ligt toch wel in de lijn der verwachten dat er nog meer slachtoffers gaan vallen. Dat is toch wel een stevige domper op de feestvreugde, gezien er iedere rustdag weer opnieuw getest zal worden mogen we zodra we Denemarken verlaten weer flink nerveus gaan worden. Laten we hopen dat het ergste nu al achter de rug is, tegen beter weten in. Hoe het ook zij, we gaan het doen met de namen die we nu hebben en dus beginnen we met de ploeg van de winnaar van vorig jaar, UAE. Daar staat Tadej Pogacar uiteraard opnieuw aan het vertrek, en opnieuw gaat hij de Tour winnen. Dr. Iñigo San Millán heeft hem weer perfect geprepareerd, het hele jaar door. Er staat geen maat op. Een solo van 60 kilometer in de Strade Bianche, in de Tirreno afgetekend gewonnen, steen papier schaar kunnen spelen in de Ronde van Slovenië, de Ronde van Vlaanderen bijna winnen, hij kan het op ieder terrein en niemand is in staat om hem tegen te houden. In Vlaanderen hield hij zichzelf tegen, daar moeten we nu dan ook maar op hopen, want anders wint ie gewoon met een kwartier voorsprong. De derde zege op rij, dat kan niet missen. Gesteund zal hij worden door George Bennett, die sinds dit jaar niet meer ONZE Sjors is. George bakt er dit jaar echt helemaal niets van, maar zal ongetwijfeld pieken richting de Tour, zo gaat dat nu eenmaal. Mikkel Bjerg is erbij om Pogacar te steunen op het vlakke, en aangezien hij uit Denemarken afkomstig is en geboren is in Kopenhagen zal hij tijdens de tijdrit alles gaan geven. Al vallen zijn tijdritten wel tegen sidns hij prof is geworden, maar de extra motivatie op eigen terrein zal hem wellicht laten vliegen. Vegard Stake Laengen is een vaste klant in de Tourploeg, een grote jongen die ook van nut is op het vlakke, maar zo nu en dan ook best aardig mee over een berg weet te komen. Een betrouwbare knecht, net als Rafal Majka. Die viel vorig jaar wat tegen, dus is dr. Iñigo zich ermee gaan bemoeien. Het resultaat zagen we in de Ronde van Slovenië, samen met Pogacar vloog hij over de bergen. Niet de sterkste tegenstand, maar het was toch indrukwekkend. Majka is op de afspraak en gaat vliegen in zijn beste jaren, in dienst van Tadej. Brandon McNulty is er ook bij, die was vooral in het begin van dit jaar als een gek aan het vliegen, maar viel daarna wat tegen. Hoewel zijn 11e plaats in de recente Dauphiné doet vermoeden dat ook hij bergop van waarde gaat zijn voor Pogacar. En dan beschikt UAE ook nog over Marc Soler. Marco maakte de overstap van Movistar naar UAE en eigenlijk hebben we hem sindsdien niet veel gezien, hij reed eigenlijk alleen in de Ronde van het Baskenland sterk rond. In Zwitserland leek het nergens op, maar Marco zou Marco niet zijn als hij ons weer niet drie weken gaat vermaken met zijn capriolen. Al zal hij bij deze ploeg iets korter gehouden worden, wat ten koste gaat van ons vermaak. Matteo Trentin had nog een knecht voor op het vlakke moeten zijn, maar haakte af door corona en hij is vervangen door Marc Hirschi, die sinds zijn vertrek bij DSM nu eigenlijk al anderhalf jaar tegenvalt. Een ander type dan Trentin, maar gaat wel langer mee bergop en als je dat zo allemaal bij elkaar optelt heeft Pogacar een bijzonder sterke ploeg voor in de bergen. Wel wat kwetsbaar op alle andere terreinen. In de bergen krijgen we een ouderwets treintje te zien, als het waait en als er kasseien liggen is de ploeg te pakken. Pogacar zelf alleen niet, want die kan alles. Boeken toe.
Als winnaar van vorig jaar gaat Pogacar met rugnummer 1 van start, aangezien een renner van Jumbo-Visma tweede werd draagt de kopman aldaar nummer 11. Tot grote teleurstelling van de ultranationalistische Denen zal dat niet Jonas Vingegaard zijn, maar wel Primoz Roglic. Nadat Roglic vorig jaar twee keer zo'n bek ging haalde hij de finish niet en kwam Vingegaard ineens bovendrijven, maar op papier duikt Roglic toch deze Tour in als kopman. Naar buiten toe zijn er twee kopmannen, en in de praktijk zou dat ook best zo kunnen zijn. Een van de manieren om Pogacar eventueel te verslaan is toch wel door het tactisch te spelen en om beurten aan te vallen, al verwacht ik eigenlijk dat Pogacar op de eerste de beste berg zelf ribbedebie is en ze hem allebei nooit meer terugzien. Roglic heeft een wat moeizamer jaar achter de rug, onder meer omdat hij last had van een spier bij zijn knie, of iets in die geest. Daardoor bakte hij er weinig van in het Baskenland, waar ook Vingegaar stiekem toch een beetje tegenviel. Recent in de Dauphiné won Roglic wel, maar tijdens de laatste bergrit gaf Vingegaard de indruk de betere te zijn. Alle Denen zullen hopen dat Vingegaar de uiteindelijke kopman zal blijken te zijn, ik zet ondanks alles toch m'n geld op Roglic als absolute kopman. Hoewel het verder niets uit zal maken, want aan Pogacar is niets te doen. Dat weten ze bij Jumbo zelf ook heel goed, dus krijgt Wout van Aert dit jaar een vrijere rol. Hij mag voor de groene trui gaan, na heel veel jaren zeuren hebben de Belgen het eindelijk voor elkaar. Niet knechten voor een of andere Sloveen, nee, hup, voor eigen kansen gaan. In principe verwacht ik dat dit een haalbaar doel is, zeker nu er niet enorm veel massaspurts verwacht worden. Groen voor Van Aert is bijna een zekerheidje, tenzij hij stiekem echt veel last heeft van zijn knie maar ik geloof echt geen moment dat die blessure echt heeft bestaan. Naast de grote drie van Jumbo wil Steven Kruijswijk ook graag nog wat aandacht. We gaan weer drie weken mogen genieten van Kopman Steven die erg veel moeite gaat hebben met de rol van knecht, dat worden korte beurtjes. De enige Nederlander van de ploeg, hij zal in de bergen toch al snel een seconde of tien in dienst van Roglic en Vingegaard rijden voor het onvermijdelijke elleboogje zal volgen en hij zich laat uitzakken. In de bergen kijken we verder vooral naar Sepp Kuss, die vorig jaar nog een rit won. Dit jaar is hij nog niet echt heel goed geweest, maar ik verwacht dat hij gewoon weer zijn oude rol met verve gaat vervullen tijdens deze Tour. Sleuren op kop de ene dag, keihard lossen de volgende. De rest van de ploeg bestaat eerder uit mannen voor het wat vlakkere werk, bij Jumbo krijgt Van Aert nu echt steun en wordt er ook echt gegokt op de vlakkere ritten met mogelijk wat wind. Alleen lijkt die wind er niet te komen, dus kan de selectie nu al de prullenbak in. Enfin, Wout zal blij zijn met de steun van Christophe Laporte en Nathan Van Hooydonck, terwijl je Tiesj Benoot natuurlijk op meerdere terreinen kunt uitspelen. De klimploeg van UAE zou ik hoger inschatten, maar Jumbo is wel veelzijdiger. Koop je natuurlijk niet heel veel voor, uiteindelijk moeten de kopmannen het doen en zowel Roglic als Vingegaard zijn geen Pogacar.
De Ineos Grenadiers komen met een ploeg met eigenlijk alleen maar kopmannen, ook een idee. Geraint Thomas, de winnaar van 2018, is ineens weer herboren. Won recent de Ronde van Zwitserland, al werd daar niet enorm hard gereden en ging de helft naar huis vanwege corona. Maar toch, we moeten ineens weer rekening met hem houden. Hoewel het heel erg voor de hand ligt dat hij na drie dagen ergens op de grond ligt en zodoende uit beeld verdwijnt. Daniel Felipe Martinez begon als een raket aan het jaar, maar zijn Ronde van Zwitserland viel behoorlijk tegen. Op basis van die koers heb ik weinig verwachtingen, terwijl je hem op basis van de maanden ervoor op had geschreven voor een plek bij de eerste vijf. Lastig. Zoals bij meer ploegen zal het bij Ineos vooral afwachten zijn wie er überhaupt nog in koers is na de kasseienrit richting Arenberg, daarna zullen ze wel iemand naar voren gaan schuiven. Dani Martinez, als erkend brokkenpiloot, zal tegen die tijd wel al op achterstand staan. De eeuwige Jonathan Castroviejo is erbij als knecht, hij reed dit jaar al de Giro en voegt er nu de Tour aan toe, om maar even aan te tonen hoe erg zijn werk binnen de ploeg gewaardeerd wordt. Met Filippo Ganna staat er een debutant aan het vertrek, de Italiaanse tijdrijder, die wel iets meer kan dan tijdrijden alleen, imponeerde al een paar keer in de Giro en mag nu zijn kunsten vertonen in de Tour. We schrijven hem op voor de openingstijdrit, waarna de kans wel bestaat dat hij in het restant van de Tour vooral moet werken voor de rest. Voor Tom Pidcock bijvoorbeeld, want die zal alvast niet voor een ander gaan werken. De Olympisch kampioen mountainbiken had dit jaar wat last van maagproblemen en wat al niet meer en viel daardoor tot nu toe behoorlijk tegen. Hoewel hij wel een paar wereldbekers won op de mountainbike waren de resultaten op de weg pover. Hij was vooral ook wisselvallig, af en toe een goede dag maar vooral veel slechte dagen. Desondanks schrijf ik hem wel op voor de ritten waar je ook de namen van Van Aert en Van der Poel mag noemen, in de tweede en derde week zal hij wellicht gaan rittenkapen. Luke Rowe is erbij als kracht voor het vlakke, en hij zal natuurlijk van nut zijn als er eventuele waaiers ontstaan. ONZE Dylen van Baarle werd op het laatste moment opgeroepen omdat Kwiatkowski afhaakte met een blessure, Van Baarle viel eigenlijk buiten de ploeg omdat hij aan het eind van het jaar naar Jumbo vertrekt. Ons Trojaanse paard was na zijn wonderbaarlijk zege in Roubaix heel matig in Zwitserland, ik verwacht er niet veel van. Op kop rijden, maar minder lang dan normaal. Adam Yates maakt de ploeg rond, ook weer een kopman-in-potentie. Hoewel hij dit jaar eigenlijk nog amper iets heeft gepresteerd, in Zwitserland liep hij tot overmaat van ramp ook nog eens corona op waar hij drie tot vier dagen goed ziek van is geweest. Als ik alles zo op een rijtje zet verwacht ik toch vooral Thomas als kopman, terwijl Ganna de tijdrit wint en Pidcock drie weken lang met Pidcock bezig gaat zijn. Agressief koersen, schijnt het idee te zijn. Houden we ze aan.
Gaan we door met AG2R-Citroën, waar de verrassing van vorig jaar, Ben O'Connor, de kopman is. Die won ineens uit het niets een rit en eindigde als vierde in het klassement, waarna hij dit jaar heeft weten te bevestiging. Overal waar hij rijdt weet hij mooie uitslagen te noteren, zo werd hij vijfde in Romandië en derde in de Dauphiné. De vierde plaats van vorig jaar herhalen wordt moeilijk, maar bij de eerste tien zal hij sowieso eindigen. De rest van AG2R is een stuk minder interessant, Geoffrey Bouchard zal allicht een poging wagen om de bolletjestrui binnen te halen, terwijl Mickael Cherel altijd meedoet zonder dat je hem ziet. Benoit Cosnefroy is een bijzonder sterke renner, maar in de Tour heeft hij altijd last van kortsluiting en komt hij drie weken niet vooruit. Daar trappen we dus echt mooi niet meer in. Stan Dewulf is middelmaat, leuk voor Franse 1.1-koersjes en Bob Jungels leeft weer enigszins, maar is alsnog niet de oude. Oliver Naesen heeft nog nooit wat toegevoegd aan de Tour en Aurelien Paret-Peintre is een van de 176 renners aan het vertrek.
We komen uit bij de Band of Brothers (cringe), Bora-Hansgrove. Aldaar geen Peter Sagan meer, maar wel Aleksandr Vlasov. De Rus vlagloze renner is dit jaar in bloedvorm, zo was hij in het Baskenland ijzersterk en won hij de Ronde van Romandië. In de Ronde van Zwitserland was hij ook op weg naar de eindzege, tot hij corona kreeg. Het is de vraag in hoeverre deze besmetting hem parten heeft gespeeld, maar in principe is Vlasov na Pogacar, Roglic en Vingegaard de beste. Ondersteund zal hij worden door een hoop Oostenrijkers, Felix Grossssssssssssssssssssschartner, kersvers kampioen, is van de partij, net als Patrick Konrad en Marco Haller. Konrad en Grosssssss zijn in principe jongens die vooral met zichzelf bezig zijn, op die manier won Konrad vorig jaar ook nog een rit. Nu zal het werken worden voor Vlasov, vermoed ik zomaar. Haller zal dan weer eerder ingezet worden in dienst van Danny van Poppel, die tot zijn grote onvrede moet gaan sprinten. Danny is naar Bora vertrokken om lead-out te worden van Sam Bennett, maar Sam Bennett doet niet mee aan de Tour. Bennett rijdt dit jaar heel slecht rond en de laatste weken werd het gewoon ronduit pijnlijk. Van Poppel trok de sprint een paar keer perfect aan, maar Sam had gewoon geen benen en kwam Van Poppel niet eens voorbij. Geheel terecht is Bennett dus niet geselecteerd, wat voor Van Poppel het extreem vervelende gevolgd heeft dat hij nu zelf moet gaan sprinten. En dat wil hij helemaal niet, hij wilde aan de wereld laten zien dat hij een ontzettend goede lead-out in huis heeft, dat toont hij liever dan een goede sprint. Leg maar uit. Lennard Kämna van de GmbH Lennard Kämna doet ook mee, het draait momenteel bij Lenny. Deze mental midget wisselt goede en slechte jaren met elkaar af en dit jaar zit het allemaal mee, dus heeft hij al enkele zeges gepakt, onder meer een rit in de Giro. Deze Tour zal hij vast ook wel weer ritten gaan kapen, schijt hebbend aan Vlasov. #BandOfBrothers, jawel! Daar zal kritiek op volgen, dan krijgt ie weer een mental breakdown en zien we hem in 2023 niet meer terug, kun je opschrijven. Kersvers Duits kampioen Nils Politt, vorig jaar nog winnaar van een rit, is ook van de partij, hij mag onder meer Vlasov gaan ondersteunen onderweg naar Arenberg. Max Schachmann, toch ook vooral bezig met Max Schachmann, reed ook sterk in Zwitserland, maar kreeg daarna corona te pakken. Bij Bora is het de vraag in hoeverre iedereen is hersteld van corona en in hoeverre Vlasov het voor elkaar krijgt om alle ego's voor zijn karretje te spannen. Dat kan leuke taferelen gaan opleveren.
Bij Quick Step was er nogal wat gedoe, want Alaphilippe en Cavendish doen niet mee. Alle Fransen en Britten op hun edele delen getrapt, de servers van twitter begonnen te roken van zoveel verontwaardiging. Alaphilippe is niet op tijd hersteld na zijn zware val in Luik-Bastenaken-Luik, terwijl Cavendish het hele jaar niet op de planning heeft gestaan omdat Fabio Jakobsen de uitverkoren sprinter is. Jakobsen mag de snelste man van de planeet genoemd worden en met de steun van Michael Morkov mag verwacht worden dat hij deze Tour, zijn eerste Tour, meteen meerdere ritten wint. Cav was leuk geweest voor alle publiciteit en voor de kans om alleen recordhouder qua aantal ritzeges te worden, eentje erbij en hij was Merckx definitief gepasseerd, maar Jakobsen is nu eenmaal beter en de sportieve belangen prevaleren derhalve. Bovendien was Cav ook gewoon matig in de Giro, dus die moet niet klagen. Het team staat eigenlijk bijna volledig in het teken van Jakobsen, want ook van Yves Lampaert mag worden verwacht dat hij nuttig gaat zijn. Dat kan Yves op meerdere manieren, zagen we recent in de Ronde van België. Als het echt moet beukt hij iemand van de weg, geen enkel probleem. Florian Senechal zal ook plaatsnemen in de trein, ofschoon hij in eerste instantie niet was voorzien. De Franse kampioen vervangt Tim Declercq, die, jawel, corona heeft. Mattia Cattaneo werd vorig jaar 12e in de Tour en gaat mee zodat de truitjes van Quick Step ook in de bergen te zien zullen zijn, hoewel hij zijn klimmersbenen dit jaar nog niet heeft gevonden. Daarentegen wel een paar aardige tijdritten afgewerkt, schrijf hem toch ook maar met potlood op voor morgen. Andrea Bagioli moet worden gezien als de Alaphilippe van dienst, dezelfde kwaliteiten maar dan een pak minder. Een budgetversie, zo u wilt. Kasper Asgreen en Mikkel Honore vervolledigen de ploeg, Quick Step heeft alle Denen meegenomen om het Deense publiek tevreden te stellen. Asgreen is ondertussen natuurlijk een grote naam, maar hij ging in de Ronde van Zwitserland vrij hard op z'n plaat en heeft daarom een goede prestatie in de tijdrit uit zijn hoofd gezet. Honore is iemand die ik wel een paar keer in de vlucht verwacht, in de overgangsritten moet hij zijn ding kunnen doen.
Bij Movistar is Enric Mas de kopman, de nummer 6 van vorig jaar. Normaal gesproken moet hij die prestatie dit jaar kunnen herhalen, maar Enric heeft momenteel nogal last van de vallende ziekte. In de Tirreno, in het Baskenland en ook in de Dauphine ging hij op zijn bek. Daardoor heeft hij dit jaar nog geen mooie resultaten weten te noteren, wat vooral lastig is voor zijn ploeg. Aan het eind van het jaar gaan er twee ploegen degraderen en een aantal ploegen zijn op zoek naar punten. De zoektocht van Movistar verloopt ontzettend moeizaam, dan helpt het ook niet mee dat Enrico continu valt. Als we die lijn doortrekken gaat Mas op z'n plaat in de kasseienrit, kan niet missen. De eeuwige Imanol Erviti zal hem door die rit moeten slepen, de veteraan is vooral nuttig in dat soort etappes. Geen overbodige luxe. Gorka Izagirre moet met zijn ervaring en veelzijdigheid Mas ook op meerdere gebieden bij kunnen staan, terwijl de eclectische Matteo Jorgenson geacht moet worden een schaduwklassement te rijden. Top 25, zoiets. Gregor Mühlberger mag mee omdat hij een vriendje is van Patxi Vila, de ploegleider die tegenwoordig vooral de lijntjes uitzet. Gregor bakt er al twee jaar geen reet van, maar ach, met connecties kom je ook een eind. Nelson Oliveira heeft de afgelopen dagen ook al met het coronaspook te maken gehad, normaal wel een van de betere knechten van de ploeg. Albert Torres is een mysterie, want Alberto kan er echt helemaal niets van. Maar het zal vast een gezellige jongen zijn, ofzo. Zet de muziek op in de bus, dat soort werk. Dat zo'n jongen wordt verkozen boven Garcia Cortina en Aranburu is heel bijzonder, maar zal allicht ook met de puntenjacht te maken hebben. Die twee worden misschien wel gespaard om na de Tour een hele reeks aan 1.1-wedstrijden af te werken. Enfin, nog even een renner die wel meedoet. Carlos Verona, kijkend naar de Netflixserie over Movistar de enige renner daar met een IQ boven de 100, is bezig aan een topjaar, voor zijn doen. Zesde in de UAE Tour, 11e in Catalonië, 16e in Romandië en een rit gewonnen in de Dauphiné, Carlos heeft nog nooit zo hard gereden. Sympathieke jongen, die nu toch vooral in dienst zal rijden van Mas, tenzij Mas weer valt. In dat geval kan Carlos zomaar 20e worden deze Tour.
Het altijd nutteloze Cofidis, de ploeg die onderhand al 20 jaar geen rit meer heeft gewonnen in de Tour, is Guillaume Martin de kopman. Guillaume werd vorig jaar 8e in de Tour, 9e in de Vuelta en dit jaar voegde hij er een 14e plaats in de Giro aan toe. En nu gaat hij de Tour weer reden, een Tour waarin de neerwaartse spiraal doorgezet zal worden. We kennen ondertussen allemaal zijn trucjes, hij verliest onderweg heel wat tijd, gaat dan in de aanval, pakt minuten terug, wordt de dag erna weer gelost, gaat een dag later weer in de aanval, wordt daarna weer een keer ergens gelost, bij voorkeur in een afdaling, en gaat dan opnieuw weer in de aanval, etc. Het is net zo vermakelijk als het zinloos is, Guillaume komt gewoon net dat stukje kwaliteit tekort, maar hij probeert dat wel te compenseren. En hij is filosoof, had iemand dat al ooit vermeld? Pierre-Luc Perichon is de vervanger van Bryan Coquard, die, gok eens, corona heeft. Coquard was al in Denemarken en was gisteren zelfs bij de ploegenpresentatie, maar haakt nu toch af met corona. Dan zullen zijn ploeggenoten een probleem hebben, vermoed ik zomaar. Op Walscheid na, want die hield netjes zijn mondkapje op. Met het wegvallen van Coquard zal Walscheid nu de sprints op zich mogen nemen, gok ik zomaar, terwijl je Pierre-Luc Perichon wellicht een keer in een kansloze vroege vlucht gaat zien. Simon Geschke heeft een baard en werd uit het niets derde in de Ronde van Romandië. Ik snap nog steeds niets van die uitslag. Simon zelf ook niet, dus werd hij keurig 38e in de Dauphiné, dat past beter bij zijn kwaliteiten. Ion Izagirre doet ook mee, ik verwacht dat hij als vrijbuiter van start zal gaan. Een rit proberen te kapen, dat probeerde hij recent ook in Zwitserland. Lukte niet, en aangezien hij om de vier jaar een rit wint in een grote ronde gaat hij dit jaar geen rit winnen in de Tour. In 2024 lukt dat pas weer. Victor Lafay zal hetzelfde idee hebben, die won vorig jaar uit het niets een rit in de Giro en sindsdien meer aardige dingen heeft laten zien. Een heel behoorlijke puncheur, en een gevaarlijke klant in de vlucht. De Tour is wel even andere koek, maar toch, ik verwacht zijn naam nog wel te horen de komende weken. Anthony Perez gaat ergens in de eerste week proberen de bolletjestrui binnen te halen, waarna hij van de radar verdwijnt. Benjamin Thomas is een tijdrijder die sinds hij op de rommel van Cofidis rijdt geen tijdrijder meer is, daarentegen is hij wel een stuk veelzijdiger geworden. Kan ook een klant worden om rekening mee te houden in menig vluchtersrit, terwijl hij in de sprinttrein iets kan betekenen voor Walscheid. Moet Thomas dat alleen wel beter aanpakken dan op het Franse kampioenschap, dat leek nergens op.
De volgende ploeg is Bahrain-Victorious, een ploeg die onder een vergrootglas ligt. Vorig jaar viel de politie al binnen bij deze ploeg en toen werd er wel het een en ander aangetroffen. Uit haarmonsters bleek bijvoorbeeld dat de renners van Bahrein een medicijn gebruiken dat je normaal geeft aan mensen met multiple sclerose. Niet verboden, wel dubieus. Vervolgens hoorden we heel lang niets meer over dit onderzoek, totdat er een paar dagen geleden een nieuwe inval volgde. Bij enkele renners en werknemers van de ploeg thuis kwam Europol op bezoek, serieuze zaken. Vervolgens bleek vandaag dat de Deense politie 's ochtends vroeg het hotel van de ploeg bezocht. Drie invallen inmiddels, dan begin je onderhand toch wel te denken dat er meer is dan rook alleen. Wat er precies speelt weten wij niet, maar we weten wel dat alle renners van Bahrein vorig jaar ineens begonnen te vliegen. Dan denk ik aan de tweede plaats van Damiano Caruso in de Giro, of de twee ritzeges van Mark Padun in de Dauphine, de dominantie van Sonny Colbrelli op ieder gebied, ga zo maar door. De ploeg zelf spreekt van een heksenjacht, toch wel het favoriete excuus van de gemiddelde geviseerde wielerploeg. In de tegenaanval gaan, hoppa. Vandaag werd de persconferentie na vijf minuten afgebroken omdat men de vragen te lastig vond. Geen commentaar, alleen sportieve vragen welkom. Merkwaardig genoeg bestaan er ook nog mensen die daar begrip voor kunnen opbrengen. Niet doen, de politie valt niet zomaar binnen. Dat kan niet eens, voor je zo'n bevel krijgt gaat er een hoop aan vooraf. Of er iets is gevonden en of het hele onderzoek überhaupt iets gaat opleveren weet niemand, maar aanwijzingen zullen er zijn. Zeker gezien de timing van de laatste paar invallen sluit ik het niet uit dat Bahrein het deze Tour iets rustiger aan gaat doen, even bijtanken op de rustdag wordt nu toch een groter risico. Verwacht dus vooral niet veel van Jack Haig, die recent 5e werd in de Dauphiné en vorig jaar ook mooie dingen had kunnen laten zien als hij niet vrij snel uitviel. Neem Damiano Caruso niet op in je pooltje, die tweede plaats in de Giro van vorig jaar gaat ie niet herhalen, zijn 4e plaats in de Dauphiné was zijn laatste uitschieter. Kamil Gradek, die kent u niet. Vervanger van Gino Mäder, die gok eens had. Matej Mohoric snoerde ons vorig jaar allemaal de mond, hij won twee ritten en bij die tweede ritzege, na de eerste inval, kwam het zwijggebaar. We zwijgen niet, Matej, we blijven net zo lang de deur platstampen totdat we iets gevonden hebben. Luis Leon Sanchez, klant van Fuentes, laten we met rust, die is clean. Dylan Teuns is te dom om te weten hoe een infuus werkt, de onschuld zelve. Hij zal wel weer opnieuw een rit winnen, al kan het ook zijn dat hij geen pilletjes van de dokter meer krijgt omdat hij naar een andere ploeg gaat vertrekken. Jantje Tratnik gaat volgend jaar naar Jumbo, daar zouden ze nog wel eens spijt van kunnen krijgen. Fred Wright is een grapjas. Ik stel voor dat we Bahrein uitsluiten en dat we ze vervangen door een ploeg bestaande uit Europol Herygers, Interpol Martens, Marc Sergeant, Caren Commissaris, Sander Armee, Wout Poels, Wout van Elzakker en Wout van Aert. Die laatste kan makkelijk voor twee ploegen rijden. Een paar oude tuniekjes van Armee de Terre opvissen en gaan met die banaan.
Bij Groupama-FDJ is David Gaudu de kopman, maar dat wordt een totale mislukking, let op mijn woorden. Antoine Duchesne is een van de knechten, maar die jongen geeft het begrip middelmaat een volledig nieuwe dimensie. Van de prestaties van Kevin Geniets hebben we dit jaar nog niet echt kunnen genieten, zijn jaar is voorlopig nog gespeend van genot. Stefan Küng is dan weer een fenomeen, werd gewoon vijfde in Zwitserland die gek. Met z'n 100 kilo hees ie zichzelf over de bergen, al kwam het hem niet slecht uit dat het niveau vrij laag lag. Zijn ploeg liet hem wel in de steek, er zat zelfs nog meer in dan die vijfde plek. Küng is een gevaarlijke klant voor de tijdrit, al wint hij bijna nooit. Praktisch altijd tweede of derde, dat zal nu ook wel weer zo zijn. De rest van de Tour kan hij zomaar een keer ergens een rit winnen, al is hij tactisch niet de beste. Wel lomp sterk, dus dan moet het maar op die manier. Olivier Le Gac doet ook mee, waarschijnlijk hadden ze nog een lul nodig. Werken op het vlakke voor Gaudu, maar geen idee waarom je rekening zou houden met een klassement van Gaudu. Valentin Madouas, tja, dat is in de Tour meestal ook niet veel. Leuke renner, dit jaar ook heel goed in het voorjaar, maar ik weet nooit zo goed wat hij moet gaan doen in een grote ronde. Weet ie zelf ook niet, dus wordt het niks. Thibaut Pinot zal als eenmanszaak voor ritzeges gaan. De afgelopen jaren waren lastig voor hem, met mentale problemen, rugproblemen en noem het allemaal maar op. Dit jaar gaat het ook met vallen en opstaan, maar recent won hij in Zwitserland wel een rit. Hij zal ook nu een rit proberen te winnen, en de bolletjestrui meepakken als dat lukt. Geen klassement, dat kan hij mentaal en fysiek niet aan. Schrijf hem maar vast op voor de rit naar La Planche des Belles Filles, want dan fietsen we weer eens door zijn dorp. Al sluit ik niet uit dat hij juist dan mentaal bezwijkt. De ploeg wordt afgerond door de Australiaan met het hamsterhoofd, Michael Storer. Een goede klimmer, als het draait. Het heeft nog niet vaak gedraaid dit jaar. Vooral met z'n allen werken voor Gaudu, minus Pinot.
De volgende ploeg is Alpecin-Deceuninck, dat wordt wennen jongens. Het was een paar jaar lang Alpecin-Fenix, maar de ploeg heet nu Alpecin-Deceuninck. Ander truitje erbij, praktisch het truitje van Quick Step van vorig jaar. Hoewel we niet lang hoeven te zoeken naar ONZE Mathieu van der Poel, JAAAAAAAAAAA. Die herkennen we meteen, overal en altijd. Vorig jaar debuteerde Mathieu in de Tour, en het werd een prachtig debuut. Hij won een rit, pakte de gele trui, reed een formidabele tijdrit, ging nog eens in de aanval, verloor de trui en stapte toen af om zich voor te bereiden op de Olympische Spelen. Dat liep mis, iets met een plankje, maar die week in de Tour smaakte naar meer. En meer gaan we nu krijgen. Na een vermakelijke Giro, waarin hij een rit won, in het roze reed en verder overal achter het net vis aan het vissen was omdat hij met zijn krachten smeet keert hij nu terug naar de Tour. Ditmaal is het wél het doel om Parijs te halen, hij gaat ons drie weken vermaken. Winstkansen zijn er vooral in Arenberg en Longwy, daarna gaat hij gewoon doodleuk iedere dag in de aanval en ziet ie wel wat dat oplevert. Zin in. Alpecin herhaalt verder niet de fout van vorig jaar, toen ze met Tim Merlier en Jasper Philipsen twee sprinters meenamen. Merlier won de eerste sprint, maar daarna mocht Jasper sprinten en dat leek nergens op. Merlier is er niet bij, Philipsen wel. Philipsen is absoluut niet de snelste sprinter, maar komt wel redelijk makkelijk over een heuvel. Dat zal deze Tour goed van pas komen. Toch zal er altijd eentje sneller zijn, net als vorig jaar gaat hij heel vaak tweede worden. De rest van de ploeg rijdt in dienst van Jasper en Mathieu. Krieger en Planckaert nemen plaats in de trein van Philipsen, Van Keirsbulck en Dillier mogen de controle eerder op de dag voor hun rekening nemen. Sbaragli en Gogl zijn iets veelzijdiger en zullen Van der Poel moeten bijstaan op zijn dagen. Gogl verschijnt wellicht ook nog in een vlucht, maar verder is dit een tweemansploeg.
Bij Team DSM draait alles om het team, cooperation en Romain. Romain Bardet wil offensief koersen in de bergen. Schrijf hem niet direct op voor het klassement, wel voor een ritzege en de bollentrui. Maar, Romain wil ook wat doen voor het team, zo wil hij de eerste week de snelle mannen hebben. Dan heeft hij het vooral over Alberto Dainese, de sprinter van dienst die dit jaar al een rit won in de Giro. John Degenkolb is er ook bij, hij verwacht zichzelf vooraan te zien in de kasseienrit, maar ik kan John nu al vertellen dat dit niet gaat lukken want John kan er helemaal niets meer van. Gelukkig hoeft dat ook niet, want bij DSM draait het helemaal niet om het resultaat, het draait om het proces. En de rest van de ploeg is wel bezig met dat proces. Met Nils Eekhoff, Andreas Leknessund en Kevin Vermaerke doen er een aantal jonge jongens mee, midden in hun proces. Eekhoff heeft echt een waardeloos jaar tot nu toe, maar normaal gesproken zal hij nu wel van dienst kunnen zijn voor Dainese. Leknessund won een rit in Zwitserland en eindigde relatief hoog in het klassement, terwijl Vermaerke meer een man voor de heuvels is. Verwachten we niet direct veel van, in de toekomst wellicht wel. Pulp als Chris Hamilton en Martijn Tusveld maakt de selectie compleet, jongens die bekend staan om hun goede cooperation. De cooperation met de vertrekkende Soren Kragh Andersen verliep wat minder goed, dus is hij van de tabellen geschrapt. Een Deen de start ontnemen in Denemarken, Team BDSM in optima forma. Dit wordt een totale mislukking. Op Romain na, misschien. En Thymen Arensman zag dat het goed was. Gelukkig is er niets belangrijker dan iets anders en zit er geen I in team. We gaan de procesprocessie op de voet volgen.
Bij Intermarché-Wanty-Gobert hebben ze geen vrienden gemaakt door Quinten Hermans niet te selecteren. Hilaire werd zelfs bedreigd op facebook! Hermans zou de Tour gaan rijden, maar is op het laatste moment geschrapt omdat hij volgend jaar naar Alpecin vertrekt. Maanden hield hij de ploeg aan het lijntje en Aike Visbeek laat zich als een rasechte Sjaak Troost natuurlijk niet in de maling nemen. Quinten raus. Heel veel emoties bij Hermans, het Belgische publiek en Aike Visbeek. Toch een beetje basisschooltaferelen, godverdomme wat kinderachtig allemaal. In plaats daarvan doet Sven Erik Bystrom nu mee, die praktisch het hele jaar geblesseerd is geweest. Bystrom zal vooral Alexander Kristoff moeten ondersteunen, de man die mag gaan sprinten. Kristoff mogen we ook wel verwachten in Arenberg, hij is herboren sinds hij voor Intermarche rijdt en hoewel hij niet de snelste is mag je hem in een sprint na een zwaardere etappe zeker niet onderschatten. Kobe Goossens, Kobold voor de vrienden, is een soort van klimmer die er goed aan zou doen om zoveel mogelijk in de aanval te gaan. Of om Louis Meintjes te helpen, want Louis is ook al herboren bij Intermarche. Meintjes is dit jaar zelfs al in de aanval gegaan en heeft, echt waar, een koers gewonnen. Hij werd zesde in de Dauphine en het gaat hem eindelijk nog eens lukken om zijn 8e plaats in de Tour van 2017 te evenaren. Andrea Pasqualon is ook van de partij, een rappe jongen die aardig over een heuvel komt, in principe zal hij ook vooral moeten knechten voor Kristoff. Net als Adrien Petit, de Fransoos die ook al tot leven is gewekt bij deze ploeg. Ze kunnen toveren, dat is ongelooflijk. Petit komt uit het noorden van Frankrijk en mikt op de kasseienrit, met de huidige toverbonus van Wanty mag je het niet eens uitsluiten. ONZE Taco van der Hoorn debuteert in de Tour, we kennen Taco ondertussen allemaal als specialist in de vlucht. Als Taco in de kopgroep zit regelt ie het zooitje altijd, vertelt ie iedereen hoe lang ze op kop moeten rijden en hoe hard en aan het eind van de dag rijdt ie ze allemaal uit het wiel. Een fenomeen. Het zal lastiger worden om zijn typische plannetjes te doen laten slagen in de Tour, maar ook dit mogen we weer niet uitsluiten. De altijd egoïstische Georg Zimmermann doet ook mee, hij zal een paar keer in de vlucht proberen te zitten. Of misschien gaat hij voor een anoniem aanklampklassement, mag je ook niet raar van opkijken.
De absolute teleurstelling van het jaar is Astana-Qazaqstan. Sinds Qazaqstan in de naam is verschenen zijn de prestaties verdwenen. Lutsenko, nochtans de 7e van vorig jaar, begon het jaar vliegend, maar heeft er sindsdien niets meer van gebakken. Slechts 17e in Zwitserland, het lijkt nergens op. Benieuwd of hij dit jaar weer gaat aanklampen of dat hij juist voor ritten gaat. Linksom of rechtsom heeft hij momenteel niet het niveau om wat dan ook tot een goed einde te brengen. Alexandr Riabushenko, uit een van de niet-bestaande landen, is op het laatste moment opgeroepen ter vervanging van Samuele Battistella. Riabushenko was ooit een getalenteerde puncheur, nu is het letterlijk helemaal niets meer. Joe Dombrowski reed ooit Landa van de fiets en is daarom mijn aartsvijand. Werd 22e in de Giro, zonder op te vallen. In de Tour zal ie wel 33e worden, eveneens zonder op te vallen. Fabio Felline kon ooit fietsen, terwijl Gruzdev een van de Kazachen omdat het moet is. De altijd racistische appelboer Gianni Moscon bakt er sinds zijn overstap naar Astana he-le-maal niets van en dat vinden we allemaal fantastisch. Dat het maar lang mag duren. Simone Velasco kent u niet en dat gaat over drie weken nog steeds zo zijn, terwijl de veteraan Andrey Zeits ergens rond de 40e plek gaat eindigen. Matige ploeg, zo slecht hebben we Astana nog niet eerder gezien. Het is te hopen dat Vino nog wat nieuwe brieven heeft verstuurd, anders is het einde van het tijdperk nabij.
Bij EF Education-EasyPost gaan ze met nieuwe hippe fietsen en pakjes van start, maar de uitgebluste Rigoberto Uran is nog steeds de kopman. Werd vorig jaar 10e in de Tour, bepaald niet glansrijk. Dit jaar zal het nog kleurlozer zijn, voor zover dat mogelijk is. Voor kleurrijke prestaties zijn we afhankelijk van Ruben Guerreiro, de temperamentvolle Portugees. Ruben heeft recentelijk ontdekt dat hij een van de beste klimmers op aarde is, zo reed hij een sterke Dauphiné en wist hij vervolgens een knaltijd te noteren op de Ventoux tijdens de Mont Ventoux Challenge. Hij zou voor een anoniem klassement kunnen gaan, maar veel slimmer zou het zijn om een gooi te doen naar ritzeges en de bergtrui. In dat geval is ie niet kansloos. Mocht het Guerreiro niet lukken om een rit te winnen, dan is er altijd Alberto Bettiol nog. Die komt ook juichend over de streep als ie niet gewonnen heeft, dus wat te vieren valt er altijd bij EF. Bettiol is altijd onvoorspelbaar, na een sterk begin van het seizoen bakte ie er weer maanden geen reet van, tot ie in Zwitserland ineens weer goed was. Kan vanuit een vlucht of bijvoorbeeld in de rit naar Longwy een rol spelen, al moet je niet uitsluiten dat ie z'n benen in de tussentijd weer heeft verloren. Het tijdritkanon Stefan Bissegger zal meteen pieken op de eerste dag, waarna hij tot in Rocamadour zal onderduiken. Eenzijdige renner geworden bij EF, hij leek ooit meer te kunnen dan tijdrijden alleen. Maarja, dat tijdrijden kan ie dan ook wel weer écht goed. Owain Doull is een Brit die Ineos heeft verlaten, wat wil zeggen dat hij zijn benen heeft moeten inleveren en nu dus niet vooruit te branden is. Magnus Cort is een interessantere naam, ook hij zal de tijdrit in Kopenhagen hebben aangestipt. Al reed hij wel al de Giro en was hij in die Giro niet zo indrukwekkend. De eerste dag was ie nog best in orde, maar ergens richting het eind van de Giro kreeg hij een perfecte kans aangeboden om vanuit de vlucht de rit te winnen en legde hij het in de sprint af tegen Dries De Bondt en Edoardo Affini, dat was ernstig gênant. In dat kader verwacht ik vrij weinig van Cort, geen idee waar ie in de tussentijd hernieuwde topvorm vandaan zou moeten hebben getoverd. Neilson Powless werd zowaar vierde in Zwitserland en is dus iemand om rekening mee te houden, al valt ie tot nu toe in een grote ronde vaak tegen. De Amerikaanse vloek, zeg maar. Jonas Rutsch is groot, lomp en sterk. Mag vooral werken voor de kopmannen, vermoed ik zomaar.
We zijn al een heel eind, nog maar zeven ploegen te gaan. We zijn inmiddels aanbeland bij Arkea-Samsic, de ploeg waar Nairo Quintana kopman is. Met een fris kapseltje gaat Nairo proberen frisse prestaties te leveren, wat wel weer eens tijd wordt. Hij begon als een raket aan het jaar, met winst in de Provence en de Var, maar daarna viel hij ver terug. Recentelijk wist in in Occitanië 'slechts' zevende te worden, we hoeven dus niet direct te verwachten dat Quintana de Tour wint. Waarschijnlijk zou het slimmer zijn om voor ritten te gaan, maar: “We rekenen op Nairo als kopman van de ploeg”, begint ploegleider Yvon Ledanois zijn relaas in een persbericht van zijn werkgever. “We hebben de hoop dat hij een goed klassement kan rijden. Sommige renners binnen het team zullen zich volledig opofferen voor Nairo. Hij moet vooral denken aan een goed klassement, maar we hebben ook de ambitie om met hem voor ritwinst te gaan in de bergen.” Nou, lekker dan. Tijdens de vlakkere ritten zal hij kunnen rekenen op de steun van de ondergewaardeerde Connor Swift, een beer van een gozer. Lukasz Owsian zal ook voor dat soort werk zijn meegenomen, geen idee wat je er verder aan hebt. Maxime Bouet zal eventueel bergop wat steun kunnen bieden, terwijl ik het ernstige vermoeden heb dat Warren Barguil vooral bezig gaat zijn met Warren Barguil. Die gaat gewoon een rit proberen te winnen en trekt zich weinig aan van zo'n Colombiaantje. Capiot, Hofstetter en Louvel zijn de snelle mannen aan het vertrek, Hofstetter lijkt me de snelste maar in een vlakke sprint komen ze er allemaal niet aan te pas.
Bij Lotto-Soudal is Caleb Ewan de kopman, die verwachten we dan wel weer in een vlakke sprint. Als hij tenminste niet bij de eerste de beste gelegenheid weer op z'n bek gaat, zoals in de Tour vorig jaar en in de Giro dit jaar. Vaste knechten Kluge en De Buyst zijn er niet bij, wat het voor Ewan wellicht wat lastiger gaat maken, maar met Reinardt Janse van Rensburg heeft hij een prima vervanger gevonden. Het zal de taak zijn van Van Rensburg om Ewan in het wiel van Jakobsen af te zetten, waarna deze diepvriesmakreel zijn best zal doen om in de laatste vijf centimeter van de koers zijn wiel als eerste over de finish te drukken. Frederik Frison mag lekker dom op kop gaan rijden, een eer die me ook weggelegd lijkt voor Brent Van Moer en Florian Vermeersch. Van Moer won vorig jaar nog bijna een rit, maar is dit jaar erg matig. Ook Florian Vermeersch heeft moeite met het bevestigen van zijn talent. Philippe Gilbert begint aan zijn laatste kunstje, ondanks een heropleving in de Vierdaagse van Duinkerke verwacht ik niet veel van hem. Andreas Kron is wel iemand om enigszins rekening mee te houden, wellicht tijdens een van de lastigere aankomsten, of een keer vanuit de vlucht. Tim Wellens in Frankrijk is altijd vragen om problemen, de Tour is niet zijn koers. Al was hij laatst wel goed in de Belgische hitte, dus wellicht heeft hij eindelijk geleerd hoe om te gaan met de zomer. Maar nee, dat wordt weer niets natuurlijk. Alle ballen op Ewan, wat hopelijk weer niet lukt.
Trek-Segafredo komt met Mads Pedersen aan het vertrek. De voormalig wereldkampioen is dit jaar in bloedvorm en uiteraard is hij hypergemotiveerd voor de start in Denemarken. Tijdens de eerste drie dagen gaan we hem meteen zien, zoveel lijkt me duidelijk. In principe niet de snelste, maar je weet nooit hoe het balletje rolt. Giulio Ciccone doet ook mee, ik weet eigenlijk niet zo goed waarom. Ondanks een ritzege in de Giro is hij bezig aan een vrij teleurstellend jaar, ik verwacht eigenlijk weinig van hem. Om over Tony Gallopin nog maar te zwijgen, geen flauw idee waarom je hem mee zou nemen. Alex Kirsch en zijn moedervlek mogen dan weer pontificaal in beeld gaan rijden als knecht, dat valt nog wel te begrijpen. Bauke Mollema, de Nederlands kampioen tijdrijden, zal net als vorig jaar weer voor een rit gaan. Vorig jaar lukte dat, waarom nu niet? Quinn Simmons debuteert in de Tour, het is moeilijk in te schatten wat we precies van hem kunnen verwachten. Een nieuw relletje op twitter? Een paar vluchtpogingen? Wie zal het zeggen. Toms Skujins heeft weer eens de prijsvraag gewonnen ofzo, ik heb geen idee, en Jasper Stuyven doet ook mee. Die zal wel weer lekker willen duosprinten met Pedersen, stukje chirokamp.
Peter Sagan doet ook weer mee dit jaar, ditmaal in dienst van een andere ploeg. Hij rijdt sinds dit jaar voor TotalEnergies en dat leek de eerste maanden echt helemaal nergens op. Lag er ergens in koers een viaduct, dan moest Sagan lossen. Toch is het hem gelukt zich te herpakken, recentelijk won hij in Zwitserland zowaar een rit. Een sprint die ergens op leek, een mirakel. Daarna kreeg ie wel weer meteen corona, voor de 25e keer. Dat wordt dus weer niets tijdens de Tour, zin in. Nog meer vergane glorie: Edvald Boasson Hagen. De vervanger van de Spaanse klimmer Cristian Rodriguez, die uit de ploeg is geschopt omdat hij geen nieuw contract heeft getekend. Dan grijp je keihard in en neem je de brave Edvald mee, die er al een paar jaar niets meer van kan. Bodnar en Oss zijn er ook bij, als vrienden van Sagan. Wat een gezelligheid zal dat opleveren in de bus zeg, het kliekje van Sagan en een stel matige Fransen. Hoewel, matig, Mathieu Burgaudeau is natuurlijk wel de nieuwe Alaphilippe! Ze lijken vooral uiterlijk op elkaar, qua kwaliteiten zie ik nog wel verschil, al won Burgaudeau heel knap een rit in Parijs-Nice. Pierre Latour heeft dit jaar de smaak nog niet echt te pakken, maar eigenlijk is dat niet relevant. Zelfs als ie wel benen heeft schakelt ie zichzelf uit omdat ie voor geen meter kan dalen. Dan gaat ie met de remmen dichtgeknepen naar beneden en als ie dat niet doet gaat ie op z'n muil. Zo viel hij vorig jaar weg uit het klassement en zo viel hij een paar maanden geleden in de Itzulia letterlijk uit. Toch een probleem, als je wel omhoog kan maar niet omlaag. Pierre Latour uit de boom kijken is een proces van de lange adem. Anthony Turgis is een leuke renner voor de klassiekers, in de Tour heeft hij eigenlijk weinig te zoeken en van Alexis Vuillermoz is ondanks een ritzege vanuit de vlucht in de Dauphiné ook al wel een tijdje het beste af.
We schakelen live over naar het bejaardenhuis om de hoek, alwaar de ploeg van Israel-Premier Tech aan de bingoavond is begonnen. Balletje 191 is voor Chris Froome, de grootste parodie op een coureur en de grootste fraudeur die ik ooit in de koers heb gezien. Hij schijnt maar 15 watt verwijderd te zijn van zijn oude vorm!!! Nee, dit wordt helemaal niets, en dat is maar goed ook. Balletje 192 is voor Guillaume Boivin, die op het laatste moment is opgeroepen omdat er een gevalletje corona was. Boivin reed vorig jaar ineens geweldig in Parijs-Roubaix, daarvoor en daarna hebben we nooit meer iets van hem vernomen. Balletje 193 is voor Simon Clarke, die bezig is aan een goed jaar. Maar geen renner die veel gaat doen in de Tour, gelukkig. Wat pak ik nu? Ik pak balletje 194, Jakob Fuglsang. Derde in de Ronde van Zwitserland, dat ging eigenlijk best behoorlijk. Goed, de helft haakte af, maar toch. Zal voor het klassement gaan, naar we mogen aannemen. Balletje 195 is Guy Niv, de vervanger van Daryl Impey. Dat is jammer, want daardoor zakt de gemiddelde leeftijd. Als Impey mee had gedaan waren we uitgekomen op een gemiddelde leeftijd van 34, wat een record is. Nu is het nog steeds ongeveer een record, alleen Radioshack bracht ooit een oudere ploeg aan het vertrek. Guy Niv is de Israëliër omdat het moet, kan er verder geen reet van natuurlijk. Hugo Houle dan weer wel, de merkwaardige Canadees die altijd 13e wordt, of het nu een tijdrit, een sprint of een bergrit is. Krists Neilands zal wel knecht mogen spelen, met zijn 27 jaar de Benjamin van de ploeg. Michael Woods is een gevaarlijke klant, als hij op de fiets blijft zitten. Kan voor een klassement gaan, of voor ritzeges. Al lukte dat vorig jaar niet echt, de Tour is toch een lastige koers voor renners zonder stuurmanskunst.
Nog twee ploegen! De voorlaatste ploeg is Team BikeExchange. Wel terecht dat we die ploeg nu pas noemen, want wat een kutploeg zeg. Alles in dienst van Matthews en Groenewegen. Vooral die hele trein voor Groenewegen is vrij bijzonder, aangezien er niet eens heel veel kansen om te sprinten lijken te zijn. Maar goed, de paar keer dat het wel gaat lukken zal hij goed omringd zijn door eeuwige pionnen als Jack Bauer, Luke Durbridge, Juul Jensen, Grondahl Jansen en Mezgec. Als je over tien jaar terugkomt rijden jongens als Bauer en Durbridge waarschijnlijk nog steeds de Tour voor deze ploeg, wat een ernstig ongeïnspireerd geheel. Oja, Nick Schultz doet ook nog mee, de enige renner die we eventueel op ander terrein gaan tegenkomen, een keer in een vroege vlucht. Mezgec als loods voor Groenewegen, kan wat opleveren. Hij is zeker niet kansloos. Matthews is dan wel weer kansloos, we noteren een paar vijfde plaatsen, en veel driftig geschud met de elleboog, zo nu en dan een paar keer boos meppen op het stuur, het wordt weer typisch.
We sluiten af met de broddelploeg van Jerome Pineau, B&B Hotels-KTM. KTM is de fietsensponsor, dat zij ook dingen produceren zonder motor blijkt wel uit de prestaties van deze ploeg. Franck Bonnamour sprong vorig jaar nog het meest in het oog, hij ging bijna dagelijks in de aanval, reed een paar vijfde plaatsen bij elkaar en won de superstrijdlust. Veel meer dan dat zit er ook niet in voor deze ploeg. Cyril Barthe en Luca Mozzato kunnen wellicht een keer 7e worden in de sprint, terwijl Pierre Rolland een paar keer mag aanvallen in de bergen, zonder succes. Sebastian Schönberger is een Oostenrijker met een schöne snor, die voor de ploeg rijdt omdat KTM ook uit Oostenrijk komt. Wel een beetje een klimmer, mag samen met Rolland kansloze aanvallen gaan plaatsen. Dan heb je nog Alexis Gougeard, Jeremy Lecroq en Cyril Lemoine, het levende bewijs dat er veel maar dan ook echt veel teveel Franse profwielrenners zijn. Uit dat ligt, weg die B&B.
Zo, dat waren alle deelnemers. Onder voorbehoud, je weet maar nooit met corona. Nu moeten we uit al deze namen alleen nog een top vijf destilleren met het oog op de tijdrit. Zoals je ergens een half uur geleden gelezen hebt is het een tijdrit in twee delen. Een vrij makkelijk eerste deel, met brede en rechte wegen, en sporadisch een niet al te lastige bocht. Het tweede deel is anders, veel technischer. Al bij al is het wel een tijdrit voor de specialisten, en van die specialisten staan er een hoop aan de start. Het is bijna ziek, van de allerbeste tijdrijders ontbreken er niet veel. De creme de la creme trekt naar Kopenhagen, plus een paar Denen die extreem gemotiveerd zullen zijn. Hopelijk speelt het weer verder geen al te grote rol, het zou mooi zijn als het gewoon droog blijft bijvoorbeeld. Al vertrekken bijna alle kleppers vroeg, dat scheelt dan weer. Hoe het ook zij, mijn bepaald niet vakkundige top vijf ziet er zo uit:
1. Ganna. Met een nieuwe Pinarello en een nieuw pak gaat Ganna nog harder vlammen dan normaal. Alleen in de UAE Tour een tijdrit verloren dit jaar, verder weer alles gewonnen. In een grote ronde überhaupt nog nooit een tijdrit verloren, al is de steekproef met slechts twee Giro's vrij beperkt. Maar alsnog, als hij in vorm is lijkt hij me de afgetekende favoriet. Naast het feit dat hij flink hard kan trappen is er met zijn bochtentechniek ook niet direct iets mis. Dit parcours kan hij dus prima aan en er gaat niets aan te doen zijn.
2. Van Aert. Ik geloof niets van die knieblessure, dus er gaat gevlogen worden. Maar zoals wel vaker het geval is zal hij dan toch botsen op Ganna, ook nu zal het verschil weer klein zijn. In de Dauphine was het twee seconden, vorig jaar op het WK zes seconden, nu vier. Vind ik.
3. Küng. Stefan is een geweldige tijdrijder en hij is in bloedvorm, maar hij wordt toch altijd tweede of derde. Het Europees kampioenschap van vorig jaar was een mooie uitzondering, maar verder zien we toch vooral vaak een beteuterde Küng. Dat zal nu niet anders zijn, vrees ik. De concurrentie is moordend.
4. Pedersen. Mads schijnt al een jaar als een debiel met deze tijdrit bezig te zijn. Het parcours kon niet verkend worden, aangezien we door de drukste straten van Kopenhagen fietsen, dus heeft hij in zijn eigen omgeving geprobeerd dit parcours na te bootsen. Hoe je dat precies voor elkaar krijgt weet ik niet, vooral dat deel bij de vesting lijkt mij moeilijk te imiteren, maar Pedersen heeft een poging gewaagd. En dat rondje schijnt hij keer op keer op keer op keer gereden te hebben. Zonder ooit in Kopenhagen te zijn geweest weet hij precies hoe het parcours eruit ziet, waar de bochten komen, hoe ze lopen, ga zo maar door. Pedersen kan normaal al een aardige tijdrit rijden, zo werd hij dit jaar tweede in Bessèges, zeven tellen achter Ganna, werd hij 9e in de tijdrit in Parijs-Nice en werd hij recent tweede in de tijdrit in de Baloise Belgium Tour. En dat waren nog tijdritten zonder extra motivatie. Hier komt de Deense motivatie bij kijken, en dat gaat Mes een prachtige vierde plaats opleveren. Met kans om in de dagen daarna geel over te nemen.
5. Van der Poel. Die rijdt rond met een pak van 3000 euro! En hij heeft een nieuw stuur! Nou, dan komt het helemaal goed dus. Hij zal z'n uiterste best moeten doen om het verschil met de winnaar zo klein mogelijk te houden, om kans te maken op de gele trui een paar dagen later. Ik denk dat hij het wel weer goed gaat doen, hij heeft eigenlijk nog geen slechte tijdrit afgewerkt. Al sluit ik ook niet uit dat hij deze top vijf mist omdat een Bissegger zich in de debatten mengt, of een Cattaneo, of wellicht zelfs een Cort. Roglic en Pogacar nemen wellicht net iets minder risico, maar mag je natuurlijk ook opschrijven voor op z'n minst een plek bij de eerste 10.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.