Wilde bloemen op de hellingen van Mount Saint Helens in de staat Washington
Op een rustige lentemorgen in 1980 barstte Mount Saint Helens uit in een tweeledig spektakel van geologische razernij. Deze piek in het Cascadegebergte in het zuidwesten van de staat Washington was een slapende vulkaan sinds de jaren vijftig, maar in maart 1980 vonden er kleine aardbevingen en stoomexplosies plaats waaruit geologen opmaakten dat de slapende reus wel eens zou kunnen ontwaken. Op 18 mei vond er onder de noordelijke helling een aardbeving plaats die de grootste aardverschuiving sinds mensenheugenis in gang zette, waarbij het grootste deel van de noordelijke helling losbrak en met hoge snelheid richting Spirit Lake schoof. Binnen enkele seconden volgde er een explosie van het nu blootliggende magna, waarbij een enorme uitdijende 24 kilometer hoge aswolk ontstond.
Delen van de bergwand zijn kaal gebleven, maar andere gebieden rond Mount Saint Helens hebben zich sneller hersteld dan werd verwacht. De flora en fauna keerden in aanzienlijke aantallen terug binnen drie jaar nadat de vulkaanuitbarsting een gebied van 600 vierkante kilometer aan natuur had verwoest.