F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
De cognitieve revolutie is alweer bijna 70 jaar geleden, en als je tegenwoordig naar een psycholoog gaat is dit duidelijk het paradigma waarmee je geconfronteerd wordt: mensen zijn een soort informatieverwerkende machines wiens innerlijke processen causaal verband houden met hun hersenen. Serotonine en dopamine zijn in een eeuwige, onderlinge strijd verwikkeld om ons spontane bewustzijn en de gemoedstoestanden die we ervaren te manipuleren en creëeren.
Freud, die brede populariteit genoot tot ver in de jaren '70, staat natuurlijk bekend om de manier waarop hij het onderbewustzijn poneerde als de verborgen kracht die ons eigenlijk aandreef; het is de kant van de mens die altijd verborgen blijft, de plek waar onze diepste, geheimste en meest perverse belangen schuilen, het verlangen om incest met onze moeders te plegen en onze vaders uit een daad van jaloezie de nek om te draaien (of andersom). De metafoor van de ijsberg is een bekende.
Dat onderbewustzijn is natuurlijk onzin, zullen de meesten zeggen. Sterker nog, het zijn spookverhalen die grenzen aan het religieuze. Hoe kan ik me niet bewust zijn van bepaalde dingen? Ik denk voor mezelf! Onwetenschappelijke onzin, en gevaarlijk ook nog. Jij denkt dat ik seks met mijn moeder wil, smeerlap? Volgens mij ben je aan het projecteren
En trouwens, de neurologen kunnen gewoon je hersenen doormeten en zien welke delen oplichten wanneer je bepaalde gevoelens hebt.
Tegen deze mensen zeg ik: is het jullie ooit opgevallen dat het cognitieve beeld en het psychoanalytische beeld vrij veel overeenkomsten vertonen? Beiden plaatsen de oorsprong van ons gedrag op een, voor het bewustzijn, ontoegankelijke plek, beiden poneren dat vrije wil niet bestaat, beiden beweren de kennis te bezitten om de échte verklaringen te geven. Zowel psychoanalytici als cognitivisten hebben iets priesterlijks over zich: de mens is inherent ziek, een slachtoffer van krachten buiten zijn controle die hem ieder moment de nek kunnen omdraaien; maar wij hebben het medicijn. Kom maar naar ons toe en we zullen je helpen, tegen een prijs uiteraard.
Het beeld dat Freud van het onderbewustzijn schetst; de verborgen bestuurder diep in ons allen, de échte ik, mijn gitzwarte schaduw, is in mijn ogen niet juist. Wat denk ik wel klopt, is dat er zoiets als het onderbewustzijn staat, op een hele andere manier weliswaar. Het is niet de duistere passagier in ons allen, maar eerder een aanwezigheid die betrokken is bij allerlei alledaagse handelingen. Ik zal proberen een aantal voorbeelden te geven.
Fietsen is, als je het goed doet, een volledig onbewuste handeling; je hebt het op een gegeven moment aangeleerd en kunt het nu zonder erbij na te denken. Sterker nog, als je teveel gaat nadenken ga je waarschijnlijk allerlei fouten maken, omdat het veel te complex is om bewust te doen. Je moet het stuur rechthouden, de trappers trappen, je benen bewegen, etc. Het is onmogelijk om dit proces écht bewust te maken, en het proberen zal alleen maar heel veel stress opleveren.
Of stel je voor dat je erg ontroerd raakt terwijl je muziek luistert. Je voelt iets in je buik zonder dat je je vinger erop kunt leggen, en op het moment dat je er direct naartoe gaat of het naar voren probeert te halen is het alweer weg. Hier geldt weer: het is onmogelijk om dit proces bewust te maken, omdat dat de complexiteit van de gevoelens teniet doet, de tranen in je ogen, de aangename beroering die je in je borstkas voelt. Wellicht is dit bij de meeste gevoelens zo. Is het niet zo dat het benoemen of "analyseren" van onze gevoelens vaak de prachtige, gekleurde, misschien zelfs angstaanjagende of ontzagelijke vlinder op slag wegjaagt?
Ten slotte nog seks. Als je het goed doet, is het eigenlijk iets compleet onderbewusts. Mechanisch nadenken over je geslachtsdeel in een ander geslachtsdeel komt de geilheid vaak niet ten goede. Het prettige aan seks is juist dat als je het goed doet je volledig onderbewust bent, maar, paradoxaal genoeg, daardoor juist veel meer aanwezig in je lichaam, in de handeling bent. Het is een soort exstase, de tijd lijkt te veranderen en je verliest jezelf even in het samensmelten met de ander. Orgasmes zijn wellicht het beste voorbeeld van iets dat, als het even kan, onbewust moet worden ervaren.
Bewustzijn wordt overal waar we komen aangeprezen als het hoogste goed, we moeten ons bewust zijn van onszelf, van onze omgeving, van onze gedachten en de woorden die we uitspreken, ons leven ten volste beleven door ieder moment met geweld in te branden in ons directe bewustzijn. Een zeer bekend thema in de filosofie uiteraard, het contemplatieve leven, en er is zeker niks kwaadaardigs aan een gezonde dosis bewustzijn. Maar het is, meen ik, niet het eind en begin van alles. Het kan juist heel bevrijdend zijn om op de juiste momenten even de teugels te laten verslappen, om jezelf toe te laten om onbewust te zijn, om het leven een kans te geven te laten bloeien.
[ Bericht 0% gewijzigd door CharlesKinbote op 23-05-2022 16:28:26 ]
Freud, die brede populariteit genoot tot ver in de jaren '70, staat natuurlijk bekend om de manier waarop hij het onderbewustzijn poneerde als de verborgen kracht die ons eigenlijk aandreef; het is de kant van de mens die altijd verborgen blijft, de plek waar onze diepste, geheimste en meest perverse belangen schuilen, het verlangen om incest met onze moeders te plegen en onze vaders uit een daad van jaloezie de nek om te draaien (of andersom). De metafoor van de ijsberg is een bekende.
Dat onderbewustzijn is natuurlijk onzin, zullen de meesten zeggen. Sterker nog, het zijn spookverhalen die grenzen aan het religieuze. Hoe kan ik me niet bewust zijn van bepaalde dingen? Ik denk voor mezelf! Onwetenschappelijke onzin, en gevaarlijk ook nog. Jij denkt dat ik seks met mijn moeder wil, smeerlap? Volgens mij ben je aan het projecteren
En trouwens, de neurologen kunnen gewoon je hersenen doormeten en zien welke delen oplichten wanneer je bepaalde gevoelens hebt. Tegen deze mensen zeg ik: is het jullie ooit opgevallen dat het cognitieve beeld en het psychoanalytische beeld vrij veel overeenkomsten vertonen? Beiden plaatsen de oorsprong van ons gedrag op een, voor het bewustzijn, ontoegankelijke plek, beiden poneren dat vrije wil niet bestaat, beiden beweren de kennis te bezitten om de échte verklaringen te geven. Zowel psychoanalytici als cognitivisten hebben iets priesterlijks over zich: de mens is inherent ziek, een slachtoffer van krachten buiten zijn controle die hem ieder moment de nek kunnen omdraaien; maar wij hebben het medicijn. Kom maar naar ons toe en we zullen je helpen, tegen een prijs uiteraard.
Het beeld dat Freud van het onderbewustzijn schetst; de verborgen bestuurder diep in ons allen, de échte ik, mijn gitzwarte schaduw, is in mijn ogen niet juist. Wat denk ik wel klopt, is dat er zoiets als het onderbewustzijn staat, op een hele andere manier weliswaar. Het is niet de duistere passagier in ons allen, maar eerder een aanwezigheid die betrokken is bij allerlei alledaagse handelingen. Ik zal proberen een aantal voorbeelden te geven.
Fietsen is, als je het goed doet, een volledig onbewuste handeling; je hebt het op een gegeven moment aangeleerd en kunt het nu zonder erbij na te denken. Sterker nog, als je teveel gaat nadenken ga je waarschijnlijk allerlei fouten maken, omdat het veel te complex is om bewust te doen. Je moet het stuur rechthouden, de trappers trappen, je benen bewegen, etc. Het is onmogelijk om dit proces écht bewust te maken, en het proberen zal alleen maar heel veel stress opleveren.
Of stel je voor dat je erg ontroerd raakt terwijl je muziek luistert. Je voelt iets in je buik zonder dat je je vinger erop kunt leggen, en op het moment dat je er direct naartoe gaat of het naar voren probeert te halen is het alweer weg. Hier geldt weer: het is onmogelijk om dit proces bewust te maken, omdat dat de complexiteit van de gevoelens teniet doet, de tranen in je ogen, de aangename beroering die je in je borstkas voelt. Wellicht is dit bij de meeste gevoelens zo. Is het niet zo dat het benoemen of "analyseren" van onze gevoelens vaak de prachtige, gekleurde, misschien zelfs angstaanjagende of ontzagelijke vlinder op slag wegjaagt?
Ten slotte nog seks. Als je het goed doet, is het eigenlijk iets compleet onderbewusts. Mechanisch nadenken over je geslachtsdeel in een ander geslachtsdeel komt de geilheid vaak niet ten goede. Het prettige aan seks is juist dat als je het goed doet je volledig onderbewust bent, maar, paradoxaal genoeg, daardoor juist veel meer aanwezig in je lichaam, in de handeling bent. Het is een soort exstase, de tijd lijkt te veranderen en je verliest jezelf even in het samensmelten met de ander. Orgasmes zijn wellicht het beste voorbeeld van iets dat, als het even kan, onbewust moet worden ervaren.
Bewustzijn wordt overal waar we komen aangeprezen als het hoogste goed, we moeten ons bewust zijn van onszelf, van onze omgeving, van onze gedachten en de woorden die we uitspreken, ons leven ten volste beleven door ieder moment met geweld in te branden in ons directe bewustzijn. Een zeer bekend thema in de filosofie uiteraard, het contemplatieve leven, en er is zeker niks kwaadaardigs aan een gezonde dosis bewustzijn. Maar het is, meen ik, niet het eind en begin van alles. Het kan juist heel bevrijdend zijn om op de juiste momenten even de teugels te laten verslappen, om jezelf toe te laten om onbewust te zijn, om het leven een kans te geven te laten bloeien.
[ Bericht 0% gewijzigd door CharlesKinbote op 23-05-2022 16:28:26 ]
Ja, en dat is zwaar onterecht. Het idee dat het bewustzijn geproduceerd wordt door het lichaam is een enorme overschatting van het vlees en een enorme onderschatting van de geest. Het bewustzijn is eeuwig.quote:Op maandag 23 mei 2022 16:09 schreef CharlesKinbote het volgende:
De cognitieve revolutie is alweer bijna 70 jaar geleden, en als je tegenwoordig naar een psycholoog gaat is dit duidelijk het paradigma waarmee je geconfronteerd wordt: mensen zijn een soort informatieverwerkende machines wiens innerlijke processen causaal verband houden met hun hersenen. Serotonine en dopamine zijn in een eeuwige, onderlinge strijd verwikkeld om ons spontane bewustzijn en de gemoedstoestanden die we ervaren te manipuleren en creëeren.
Er zijn vele soorten bewustzijn. Waaronder zelfbewustzijn. Iets wat dieren niet hebben.
Instinct is ook een vorm van bewustzijn, net als intuïtie.
Bij mij werkt alles op 100%.
Zijn hier nog geile wijven?
Instinct is ook een vorm van bewustzijn, net als intuïtie.
Bij mij werkt alles op 100%.
Zijn hier nog geile wijven?
Inderdaad, mijn definities zijn misschien wat zwart-wit. Seks hangt sterk samen met instinct, fietsen meer met intuïtie.quote:Op maandag 23 mei 2022 16:29 schreef Viesdik het volgende:
Instinct is ook een vorm van bewustzijn, net als intuïtie.
Ik denk dat ik het woord "onderbewust" heb gebruikt omdat "bewustzijn" in mijn ogen heel sterk geassocieerd is met cognitivisme en zgn. mentale processen, maar je hebt gelijk.
Mmm lekker knorrenquote:
Er zijn vele soorten bewustzijn. Waaronder zelfbewustzijn. Iets wat dieren niet hebben.
Instinct is ook een vorm van bewustzijn, net als intuïtie.
Bij mij werkt alles op 100%.
Zijn hier nog geile wijven?
Bewustzijn van mensen is eeuwig?quote:
[..]
Ja, en dat is zwaar onterecht. Het idee dat het bewustzijn geproduceerd wordt door het lichaam is een enorme overschatting van het vlees en een enorme onderschatting van de geest. Het bewustzijn is eeuwig.
En welke geest hebben we het over? Men kan alleen een zinnige discussie voeren als men het over hetzelfde heeft. Freud heeft het zeker niet over een Christelijke geest gezien hij Feuerbach volgt in de uitleg van religie.
Ik heb het over het bewustzijn an sich. Ik geloof dat het meer is dan biochemie en dat alles wat bestaat daaruit volgt. De menselijke geest is dus ook meer dan biochemie en de fysieke wereld is een verschijning binnen het bewustzijn.quote:
[..]
Bewustzijn van mensen is eeuwig?
En welke geest hebben we het over? Men kan alleen een zinnige discussie voeren als men het over hetzelfde heeft. Freud heeft het zeker niet over een Christelijke geest gezien hij Feuerbach volgt in de uitleg van religie.
Ik voel mezelf gedegradeerd door atheisten, het voelt alsof je waardigheid aangetast wordt door het reductionisme. De waardigheid van mensen en dieren in het algemeen wordt er volgens mij door verminderd.
Jij bent zelf degene die het bestaan als minderwaardig acht door keer op keer "biochemie" tot niets noemenswaardig te bestempelen. Vooral omdat het veranderlijk is en daar kan jouw angst voor de dood niet mee omgaan.quote:
[..]
Ik heb het over het bewustzijn an sich. Ik geloof dat het meer is dan biochemie en dat alles wat bestaat daaruit volgt. De menselijke geest is dus ook meer dan biochemie en de fysieke wereld is een verschijning binnen het bewustzijn.
Ik voel mezelf gedegradeerd door atheisten, het voelt alsof je waardigheid aangetast wordt door het reductionisme. De waardigheid van mensen en dieren in het algemeen wordt er volgens mij door verminderd.
Als je het unieke inziet van alles dat bestaat, als deeltje en als geheel, dan zul je ook zien dat de waardigheid van "dingen" totaal niet wordt aangetast.
Ik denk dat jij het lichaam overschat en het bewustzijn onderschat. Ik denk niet dat die vleeshomp genaamd het brein het bewustzijn produceerd.quote:
[..]
Jij bent zelf degene die het bestaan als minderwaardig acht door keer op keer "biochemie" tot niets noemenswaardig te bestempelen. Vooral omdat het veranderlijk is en daar kan jouw angst voor de dood niet mee omgaan.
Ja, ik wil graag bestaan. Ik geniet namelijk van het leven, dat heet gezond zijn. Als je van het leven geniet, waarom zou je dan willen dat het eindigd?
Je bewijst mijn punt, maar je ziet niet in dat je slechts een smaakkwestie poneert. Vlees of ziel, het maakt helemaal niets uit.quote:
[..]
Ik denk dat jij het lichaam overschat en het bewustzijn onderschat. Ik denk niet dat die vleeshomp genaamd het brein het bewustzijn produceerd.
Ja, ik wil graag bestaan. Ik geniet namelijk van het leven, dat heet gezond zijn. Als je van het leven geniet, waarom zou je dan willen dat het eindigd?
Je bent een lopende contradictie. Het maakt niet uit of je leeft of niet als je bewustzijn in volle glorie voort blijft bestaan. Je bent helemaal niet zo zeker over je geloof als je doet laten blijken. En je lichaam al helemaal niet.
Nee, het is geen smaakkwestie. Hele culturen (de Tibetaanse, de Indiase) zijn gericht op het behalen van verlichting. Denk je dat het allemaal clowns zijn?quote:
[..]
Je bewijst mijn punt, maar je ziet niet in dat je slechts een smaakkwestie poneert.
De reden dat jij het bewustzijn onderschat en atheistisch bent is omdat je doodongelukkig bent. Je wilt liever niet bestaan. Combineer het met een totaal gebrek aan ervaring en je gaat van jezelf denken dat je een brein bent.
quote:
[..]
Nee, het is geen smaakkwestie. Hele culturen (de Tibetaanse, de Indiase) zijn gericht op het behalen van verlichting. Denk je dat het allemaal clowns zijn?
De reden dat jij het bewustzijn onderschat en atheistisch bent is omdat je doodongelukkig bent. Je wilt liever niet bestaan. Combineer het met een totaal gebrek aan ervaring en je gaat van jezelf denken dat je een brein bent.
Hele culturen zijn ook ingericht op het monotheisme, maar dat zegt geen flikker. Dat is een non-argument.
De "Tibetaanse cultuur" (denk dat je de boeddhisten daaro bedoeld) geloven juist dat reïncarnatie lijden is, en verlichting zorgt ervoor dat a) reïncarnatie stopt en b) dat het verlangen naar reïncarnatie, naar de hergeboorte eindigt. Dit verlangen wordt ook wel gezien als een van de ketenen die de Buddha uiteindelijk moet afwerpen. Je "lezing" lijkt nogal gekleurd door je eigen angsten en verlangens en is eerder een soort verwesterde oriëntalistische hocus pocus. Geen idee wat de "Indiase cultuur" is trouwens.quote:
[..]
Nee, het is geen smaakkwestie. Hele culturen (de Tibetaanse, de Indiase) zijn gericht op het behalen van verlichting. Denk je dat het allemaal clowns zijn?
De reden dat jij het bewustzijn onderschat en atheistisch bent is omdat je doodongelukkig bent. Je wilt liever niet bestaan. Combineer het met een totaal gebrek aan ervaring en je gaat van jezelf denken dat je een brein bent.
Verder zou ik het heel leuk vinden als dit een van de weinige topics in F&L zou worden die niet compleet wordt gederailed door jouw hysterische projecties en wensdenken.
Ik ben t grotendeels eens met TS. De drijfveren en motieven zijn misschien verschillend bij Freud en bij cognitieve psychologen, maar dat komt denk ik ook door de metafoor die in de verschillende tijden is gebruikt. De stoommachine bij Freud (catharsis, net zolang de druk opvoeren tot de stoom ontsnapt etc) en de computer metafoor van de cognitivisten, het seriële processen van informatie.
Morality is doing right no matter what you are told, relgion is doing what you are told no matter what is right
all I wanted was a pepsi, just one pepsi and shit was given to me
all I wanted was a pepsi, just one pepsi and shit was given to me
Feit is dat je geen ervaring hebt. Als je leven een orgasme was zou je niet willen dat het stopt. Atheisme is castratie.quote:
[..]
Hele culturen zijn ook ingericht op het monotheisme, maar dat zegt geen flikker. Dat is een non-argument.
- doe maar niet -quote:Op maandag 23 mei 2022 19:36 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
De "Tibetaanse cultuur" (denk dat je de boeddhisten daaro bedoeld) geloven juist dat reïncarnatie lijden is, en verlichting zorgt ervoor dat a) reïncarnatie stopt en b) dat het verlangen naar reïncarnatie, naar de hergeboorte eindigt. Dit verlangen wordt ook wel gezien als een van de ketenen die de Buddha uiteindelijk moet afwerpen. Je "lezing" lijkt nogal gekleurd door je eigen angsten en verlangens en is eerder een soort verwesterde oriëntalistische hocus pocus. Geen idee wat de "Indiase cultuur" is trouwens.
Verder zou ik het heel leuk vinden als dit een van de weinige topics in F&L zou worden die niet compleet wordt gederailed door jouw hysterische projecties en wensdenken.
[ Bericht 1% gewijzigd door laforest op 24-05-2022 06:23:04 (Op de man spelen doen we niet) ]
Ik ben niet eens een atheistquote:
[..]
Feit is dat je geen ervaring hebt. Als je leven een orgasme was zou je niet willen dat het stopt. Atheisme is castratie.
Het zal je misschien verbazen, maar ik leg geen claim op de werkelijkheid zoals jij dat doet. Ik geloof dus niets op dit gebied en sta open voor veel (met uitzondering van door mensen bedachte goden).
Dan ben je in mijn ogen een beetje aan het aanmodderen. Je moet weten waar je mee bezig bent.quote:
[..]
Ik ben niet eens een atheist
Het zal je misschien verbazen, maar ik leg geen claim op de werkelijkheid zoals jij dat doet. Ik geloof dus niets op dit gebied en sta open voor veel (met uitzondering van door mensen bedachte goden).
Je haalt constant termen en concepten door elkaar, of voegt ze samen. Daarnaast durf je dan ook nog (ironisch genoeg) andere users dit te zeggen:quote:
[..]
Ik heb het over het bewustzijn an sich. Ik geloof dat het meer is dan biochemie en dat alles wat bestaat daaruit volgt. De menselijke geest is dus ook meer dan biochemie en de fysieke wereld is een verschijning binnen het bewustzijn.
Ik voel mezelf gedegradeerd door atheisten, het voelt alsof je waardigheid aangetast wordt door het reductionisme. De waardigheid van mensen en dieren in het algemeen wordt er volgens mij door verminderd.
Je doet net alsof je een alleenrecht op waarheid hebt, negeert wetenschap, en neemt niets aan als je duidelijk definities niet begrijpt (zoals de eerdere uitleg over eeuwigheid).quote:
[..]
Dan ben je in mijn ogen een beetje aan het aanmodderen. Je moet weten waar je mee bezig bent.
Mensen hebben een intellect, kunnen redeneren, reflecteren, en wetenschappelijk ontdekken. Dat is een onderdeel wat ons mens maakt. Jij degradeert het mens zijn door dit alles te ontkennen en oude, onwetenschappelijke, door mensen bedachte ideeën van millenia geleden te blijven propageren (als een soort van mystieke onfeilbare waarheid), en dat te mixen met je eigen gebrek aan kennis en definities. Daarmee kaap je steeds topics of kill je topics af.
Ik ben overigens geen atheïst. Ik ben agnostisch.
@laforest
Dit is babbelen wat je doet. Als je leven op het spel staat gaan er andere cognitieve processen een rol spelen en gaan er andere stofjes door je hersenen heen.
Dit is babbelen wat je doet. Als je leven op het spel staat gaan er andere cognitieve processen een rol spelen en gaan er andere stofjes door je hersenen heen.
En wat jij nu doet heet een stropopredenering.quote:
@:laforest
Dit is babbelen wat je doet. Als je leven op het spel staat gaan er andere cognitieve processen een rol spelen en gaan er andere stofjes door je hersenen heen.
(En ook nog een slechte ook. Totaal voorbij gaan aan constructieve kritiek en een ignoratio elenchi).
[ Bericht 3% gewijzigd door laforest op 24-05-2022 10:43:02 ]
Ik vind dat je mijn religie op een schandelijke manier wegzet. Dat is wat ik vind van je "constructieve kritiek".quote:
[..]
En wat jij nu doet heet een stropopredenering.
(En ook nog een slechte ook. Totaal voorbij gaan aan constructieve kritiek en een ignoratio elenchi).
Die herken ik wel ja. Tussen de wetenschapper en de priester zijn niet alleen veel verschillen aan te merken maar ook een aantal opmerkelijke overeenkomsten.quote:
is het jullie ooit opgevallen dat het cognitieve beeld en het psychoanalytische beeld vrij veel overeenkomsten vertonen? Beiden plaatsen de oorsprong van ons gedrag op een, voor het bewustzijn, ontoegankelijke plek, beiden poneren dat vrije wil niet bestaat, beiden beweren de kennis te bezitten om de échte verklaringen te geven. Zowel psychoanalytici als cognitivisten hebben iets priesterlijks over zich: de mens is inherent ziek, een slachtoffer van krachten buiten zijn controle die hem ieder moment de nek kunnen omdraaien; maar wij hebben het medicijn. Kom maar naar ons toe en we zullen je helpen, tegen een prijs uiteraard.
Beiden spreken over een geheimzinnige andere wereld, volledig afgesloten van de dagelijkse ervaring, waar normale normies geen weet van kunnen hebben. De manieren waarop ze vorm geven aan deze andere wereld lopen uiteen, maar hebben altijd één belangrijke overeenkomst; of ze nu over goden spreken of genen, atomen of over het superego, het moet hoe dan ook voor het publiek volledig onzichtbaar en onbereikbaar zijn.
En – wat een toeval! – deze exclusieve wereld waar normalen niets van weten kunnen, en deze uitverkorene alles, is ook nog eens de allerbelangrijkste. Het is de eigenlijke, echte wereld waar alles door wordt bepaald en waar alles van afhankelijk is. Dat wat normale stervelingen menen te kunnen onderscheiden is daar niet meer dan een grauwe, schimmige schaduw van.
Waaruit volgt dat, volgens deze priester, om in alles maar gewoon naar deze priester te luisteren veruit het verstandigste is om te doen.
Ja, ik zou zeggen, het is andersom. Zolang je nog leert te fietsen, ben je er nog bewust mee bezig. Hoe beter je het kunt, hoe minder bewust je er mee bezig bent. Bewustzijn is zwakte.quote:
Fietsen is, als je het goed doet, een volledig onbewuste handeling; je hebt het op een gegeven moment aangeleerd en kunt het nu zonder erbij na te denken. Sterker nog, als je teveel gaat nadenken ga je waarschijnlijk allerlei fouten maken, omdat het veel te complex is om bewust te doen. Je moet het stuur rechthouden, de trappers trappen, je benen bewegen, etc. Het is onmogelijk om dit proces écht bewust te maken, en het proberen zal alleen maar heel veel stress opleveren.
Tevens toont dit ons waar het eigenlijk voor dient en waar het bewustzijn goed voor kan zijn. Om te leren.
Een hoog bewustzijn past goed bij de slaaf, maar ook bij de leergierige. Ze zijn beiden ontvankelijk en afhankelijk.
Een hoog bewustzijn past echter niet bij een kat die zich op zijn prooi stort. Dat is een en al perfectie, en dus volledig onbewust.
Het past niet bij iemand die weet wat hij wil. Als je eenmaal volledige perfectie hebt bereikt, dan laat je de teugels vieren, dan laat je het leven gewoon gebeuren en accepteer je de wereld voor hoe die is.
Wie goed kan fietsen die vraagt zich niet af of hij links zal gaan of rechts, of hij zal versnellen of afremmen, hij gaat zijn weg zoals die zich als vanzelf aan hem voordoet.
|
|
