Zit alleen maar tussen de oren, gewoon doorgaan met fysieke arbeid.quote:Op zondag 22 mei 2022 12:46 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Maar hoe doe ik dit als mijn lichaam gewoon ‘op’ is? Sinds de paniekaanval van een paar dagen geleden ben ik weer terug bij af, zelfs honderd meter lopen is al teveel. Ik word direct duizelig en wankel en krijg kortsluiting in m’n hoofd en moet dan terug naar huis.
Ja, dat kan heel goed. Jij ervaart een angstaanval dan eerder als spanning/overprikkeld.quote:Op vrijdag 20 mei 2022 16:38 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Kun je ook een angststoornis hebben zonder dat je die angst bewust voelt? Want ik ben niet bang om naar buiten te gaan, ik wíl juist dingen doen, maar de spanningsklachten overvallen me op die momenten vaak. Daarom denk ik dat het meer naar overspannen/overprikkeling neigt...
Heb ik ooit gehad ja, toen ik een stuk jonger was. Maar dat voelde heel anders. Toen was ik inderdaad echt bang om de straat op te gaan omdat er angst voor de angst was. Nu heb ik dat niet, dit voelt veel meer lichamelijk. Thuis heb ik de klachten namelijk ook. Hoofdpijn/uitputting/niet kunnen nadenken etc. Fysiek bezig zijn (dus buiten wandelen oa) maakt ze alleen erger.quote:Op zondag 22 mei 2022 13:19 schreef Tjoent het volgende:
Het kan ook en - en zijn. Dat je een angststoornis hebt in de basis, maar dat klachten pas tot uiting komen bij (langdurige) overbelasting van je brein. Had je vroeger ook wel eens paniekaanvallen of sterke angstgevoelens @:Koekjesbakker345 ?
Dan kan er wel iets in de basis zitten, wat getriggerd wordt. Paniekaanvallen uiten zich door middel van lichamelijke klachten maar komen vanuit je hersenen. (amygdala met name)quote:Op zondag 22 mei 2022 13:51 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Heb ik ooit gehad ja, toen ik een stuk jonger was. Maar dat voelde heel anders. Toen was ik inderdaad echt bang om de straat op te gaan omdat er angst voor de angst was. Nu heb ik dat niet, dit voelt veel meer lichamelijk. Thuis heb ik de klachten namelijk ook. Hoofdpijn/uitputting/niet kunnen nadenken etc. Fysiek bezig zijn (dus buiten wandelen oa) maakt ze alleen erger.
Wil niet zeggen dat ik je theorie direct omverwerp hoor.
Als je vroege signalen leert te herkennen kun je het makkelijker weer opbouwen omdat je dan na een tijdje kan afhaken voordat het je teveel wordt. Ik deed dat dus door een soort van dagboek bij te houden.quote:Op zondag 22 mei 2022 12:46 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Maar hoe doe ik dit als mijn lichaam gewoon ‘op’ is? Zelfs honderd meter lopen is al teveel. Ik word direct duizelig en wankel en krijg kortsluiting in m’n hoofd en moet dan terug naar huis.
Hoe ist nu?quote:Op zondag 22 mei 2022 13:51 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Heb ik ooit gehad ja, toen ik een stuk jonger was. Maar dat voelde heel anders. Toen was ik inderdaad echt bang om de straat op te gaan omdat er angst voor de angst was. Nu heb ik dat niet, dit voelt veel meer lichamelijk. Thuis heb ik de klachten namelijk ook. Hoofdpijn/uitputting/niet kunnen nadenken etc. Fysiek bezig zijn (dus buiten wandelen oa) maakt ze alleen erger.
Wil niet zeggen dat ik je theorie direct omverwerp hoor.
Burnout is een overbelasting van je hersenen. Je hebt ze dan te weinig rust gegeven. De oorzaak daarvan kan van alles zijn, stress is een van de oorzaken. Hoe heb jij thuiswerken ervaren dan? Daar ben ik wel benieuwd naar want dat zegt iets over hoe het bij jou voor een burnout heeft gezorgd. Was je aan het piekeren over dingen? Verveelde jij je etc?quote:Op vrijdag 20 mei 2022 15:09 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
Hoi,
Ik ben overspannen/burn-out als gevolg van thuiswerken. Inmiddels ben ik het werk -op kantoor- weer aan het opbouwen.
Ik loop helaas wel tegen wat dingen aan.
- Ten eerste: ik voel op werk niet goed aan waar mijn grenzen liggen. Dat heeft er al een paar keer in geresulteerd dat ik volledig uitgeblust ben na het werk. Of dat ik op de meest onhandige momenten spanningsklachten krijg (extreme duizeligheid, kramp in nek, spierzwakte) en onverhoopt naar huis moet. Ik kan moeilijk inschatten waar die spanningsklachten op dat moment opeens vandaan komen, meestal voel ik me daarvoor gewoon prima en heb ik dus het idee dat ik best even naar de winkel kan/een terrasje kan pakken/een stuk kan fietsen. Maar dat lukt dan dus niet.
- Ten tweede: ik weet niet goed hoe ik moet herstellen. Ik ben overspannen door het thuiszitten, maar ik raak ook overspannen als ik teveel buiten de deur doe. Dit maakt dat ik continu in een dilemma zit.
- Ten derde: ik voel me hier erg alleen in. Ik praat met een psycholoog, maar ik heb het idee dat hij niet zoveel verstand heeft van mijn type burn-out. Hij lijkt niet helemaal te begrijpen waar mijn klachten vandaan komen. In mijn omgeving ken ik ook niemand die in een soortgelijke situatie zit. Dat maakt ook dat ik moeite heb met de situatie te accepteren.
Zijn hier ervaringsdeskundigen of heeft iemand tips?
Wat ervaar je nou precies naast de spierklachten. Hoe uit dat uitgeblust zijn dat jij noemde zich bij jou?quote:Op vrijdag 20 mei 2022 16:38 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Kun je ook een angststoornis hebben zonder dat je die angst bewust voelt? Want ik ben niet bang om naar buiten te gaan, ik wíl juist dingen doen, maar de spanningsklachten overvallen me op die momenten vaak. Daarom denk ik dat het meer naar overspannen/overprikkeling neigt...
Ja niet daarnaar luisteren. Hoeveel je kunt is bij iedereen anders, het ligt eraan in welke mate je burnout bent. Sommigen kunnen niet eens werken een tijdje omdat hun energielevel daarvoor nog te laag is. Dus echt kijken wat jou lukt. Als je merkt dat een uur iets doen te veel was dan doe je t de dag erna iets korter en kijk je hoe dat valt totdat je gevonden hebt wat je aan kunt.quote:Op zondag 22 mei 2022 12:46 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Maar hoe doe ik dit als mijn lichaam gewoon ‘op’ is? Zelfs honderd meter lopen is al teveel. Ik word direct duizelig en wankel en krijg kortsluiting in m’n hoofd en moet dan terug naar huis.
Kapquote:Op zondag 22 mei 2022 12:59 schreef Lospedrosa het volgende:
[..]
Zit alleen maar tussen de oren, gewoon doorgaan met fysieke arbeid.
Klinkt wel als burnout ja. Mensen snappen vaak niet wat het is en denken dat iem niet naar buiten WIL ipv KANquote:Op zondag 22 mei 2022 13:51 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Heb ik ooit gehad ja, toen ik een stuk jonger was. Maar dat voelde heel anders. Toen was ik inderdaad echt bang om de straat op te gaan omdat er angst voor de angst was. Nu heb ik dat niet, dit voelt veel meer lichamelijk. Thuis heb ik de klachten namelijk ook. Hoofdpijn/uitputting/niet kunnen nadenken etc. Fysiek bezig zijn (dus buiten wandelen oa) maakt ze alleen erger.
Wil niet zeggen dat ik je theorie direct omverwerp hoor.
Hoe werkt het dan als jij naar buiten gaat en zoiets je overvalt. Wat gebeurd er dan?quote:Op vrijdag 20 mei 2022 16:38 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Kun je ook een angststoornis hebben zonder dat je die angst bewust voelt? Want ik ben niet bang om naar buiten te gaan, ik wíl juist dingen doen, maar de spanningsklachten overvallen me op die momenten vaak. Daarom denk ik dat het meer naar overspannen/overprikkeling neigt...
Jazeker, je kunt een angststoornis krijgen doordat je angst bewust of onbewust wegdrukt. Nadat aan het begin van de Covid-pandemie een aantal familieleden op korte tijd van elkaar ernstig ziek werden (waaronder m'n vader met een herseninfarct) was ik me niet bewust van mijn angsten voor ernstige ziekte, maar op een gegeven moment werd ik wel vrijwel iedere nacht in paniek wakker (na 1-2 uur slaap) met een slapend linkerbeen. Het heeft wel wat therapiesessies gekost om dat boven te halen, niet in de laatste plaats omdat mijn paniekaanvallen alleen maar in mijn slaap plaatsvonden.quote:Op vrijdag 20 mei 2022 16:38 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Kun je ook een angststoornis hebben zonder dat je die angst bewust voelt? Want ik ben niet bang om naar buiten te gaan, ik wíl juist dingen doen, maar de spanningsklachten overvallen me op die momenten vaak. Daarom denk ik dat het meer naar overspannen/overprikkeling neigt...
Je vlammetje is zo goed als uitgegaan. Je hebt te veel van jezelf gevraagd zonder dat je dat zelf in de gaten had. Daar kon je niks aan doen, want je wist niet beter.quote:Op vrijdag 20 mei 2022 15:09 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
Ten tweede: ik weet niet goed hoe ik moet herstellen. Ik ben overspannen door het thuiszitten, maar ik raak ook overspannen als ik teveel buiten de deur doe. Dit maakt dat ik continu in een dilemma zit.
- Ten derde: ik voel me hier erg alleen in. Ik praat met een psycholoog, maar ik heb het idee dat hij niet zoveel verstand heeft van mijn type burn-out. Hij lijkt niet helemaal te begrijpen waar mijn klachten vandaan komen. In mijn omgeving ken ik ook niemand die in een soortgelijke situatie zit. Dat maakt ook dat ik moeite heb met de situatie te accepteren.
Zijn hier ervaringsdeskundigen of heeft iemand tips?
Bedankt voor alle reacties nog. Ik had hier al even niet meer gekeken.quote:Op maandag 30 mei 2022 15:40 schreef madeliefff het volgende:
[..]
Wat ervaar je nou precies naast de spierklachten. Hoe uit dat uitgeblust zijn dat jij noemde zich bij jou?
Thuiswerken zorgde bij mij eigenlijk voor het tegenovergestelde van stress, ik was twee jaar lang onderprikkeld. Dat had ik op zich wel door maar ik wist niet dat het zo schadelijk was. Er kwam een punt waarop ik opeens heel slecht ging slapen waardoor ik uiteindelijk een slaaptekort van acht maanden opbouwde. In die toestand begon ik aan een nieuwe baan.quote:Op maandag 30 mei 2022 15:35 schreef madeliefff het volgende:
[..]
Burnout is een overbelasting van je hersenen. Je hebt ze dan te weinig rust gegeven. De oorzaak daarvan kan van alles zijn, stress is een van de oorzaken. Hoe heb jij thuiswerken ervaren dan? Daar ben ik wel benieuwd naar want dat zegt iets over hoe het bij jou voor een burnout heeft gezorgd. Was je aan het piekeren over dingen? Verveelde jij je etc?
Dank <3quote:Op maandag 30 mei 2022 16:58 schreef Tengano het volgende:
[..]
Je vlammetje is zo goed als uitgegaan. Je hebt te veel van jezelf gevraagd zonder dat je dat zelf in de gaten had. Daar kon je niks aan doen, want je wist niet beter.
Nu is het goed voor je om langzaam maar zeker weer te herstellen en weer in je kracht te komen, hoewel het woord kracht voor jou iets is waar je in de beleving die je nu hebt, nooit meer bij zal komen. Maar dat komt vooral door de bril waar je nu door kijkt en de toestand waar je je in verkeert.
Belangrijk is dat je zoveel mogelijk buiten in de natuur gaat zijn; ga wandelen (bewegen), ga bewust diep ademen, wees zoveel mogelijk in je lichaam en registreer de emoties en gedachten die in je opkomen. Onderzoek je gedachten; kloppen ze wel? Zijn ze helpend of juist destructief? Verander je gedachten zodanig dat ze passen bij wie jij werkelijk bent en verinnerlijk ze.
Dit is geen proces dat je in een paar weekjes doet. Wat wel belangrijk is is dat je in de juiste richting blijft bewegen.
Het komt goed.
En als laatste: Laat je niet labelen met wat jouw problematiek wel of niet zou zijn, maar geef aandacht aan datgene waar je gezonder in wilt worden.
Oke, het klinkt toch niet helemaal als typische burnout klachten. De nadruk hoort meer te liggen op andere dingen dus geen idee of het het nou wel of niet is dan, het is ook niet bij iedereen hetzelfde dat maakt het lastigquote:Op donderdag 2 juni 2022 19:04 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Bedankt voor alle reacties nog. Ik had hier al even niet meer gekeken.
Deze vraag komt twee keer terug, ik beantwoord hem hier ff. Voor zover ik hem kan beantwoorden, want ik vind het heel lastig uit te leggen hoe het voelt. Het voelt eigenlijk als een lichaam en een hoofd die zichzelf op slot zetten. Lood in m'n benen tijdens het wandelen, het gevoel te hebben dat je niet vooruitkomt. Kortsluiting in mijn hoofd, dus niet meer goed kunnen nadenken, dingen niet meer kunnen verwerken (wat bijv gevaarlijk is in het verkeer). Duizelingen. Koppijn. Niet goed tegen licht/geluid kunnen. Tinnitus.
Klinkt toch echt als mogelijk een trage schildklier ipv burnout. Al bloedonderzoek gehad?quote:Op donderdag 2 juni 2022 19:04 schreef Koekjesbakker345 het volgende:
[..]
Bedankt voor alle reacties nog. Ik had hier al even niet meer gekeken.
Deze vraag komt twee keer terug, ik beantwoord hem hier ff. Voor zover ik hem kan beantwoorden, want ik vind het heel lastig uit te leggen hoe het voelt. Het voelt eigenlijk als een lichaam en een hoofd die zichzelf op slot zetten. Lood in m'n benen tijdens het wandelen, het gevoel te hebben dat je niet vooruitkomt. Kortsluiting in mijn hoofd, dus niet meer goed kunnen nadenken, dingen niet meer kunnen verwerken (wat bijv gevaarlijk is in het verkeer). Duizelingen. Koppijn. Niet goed tegen licht/geluid kunnen. Tinnitus.
Pff ja ik weet het ook niet. Het ‘voelt’ wel als een burn-out omdat ik kleine dingetjes niet meer goed aankan. Heel moe na een stukje wandelen bijv. Of helemaal kapot na een paar uurtjes werken (ook de dag erna nog).quote:Op donderdag 2 juni 2022 23:13 schreef madeliefff het volgende:
[..]
Oke, het klinkt toch niet helemaal als typische burnout klachten. De nadruk hoort meer te liggen op andere dingen dus geen idee of het het nou wel of niet is dan, het is ook niet bij iedereen hetzelfde dat maakt het lastig
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |