Zo. Iemand die het hele verhaal wel gelezen heeft.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:24 schreef Claudia_x het volgende:
Ik denk dat je eens moet stoppen om zelfmedelijden te hebben. Ja, het is heel rot dat zij de relatie heeft beëindigd terwijl jij er nog iets van wilde maken. Ja, het voelt onrechtvaardig dat zij straks misschien wel financieel beter af is. En natuurlijk is het verdrietig dat je je kinderen minder ziet.
Maar jemig, jij hebt ook wel je aandeel in het stuklopen van de relatie en in het creëren van deze ellendige situatie. Laten we wel wezen: je hebt de zorg voor de kinderen in het verleden grotendeels aan je ex uitbesteed om prioriteit te geven aan andere zaken. Dat je dat voor je gezin deed gaat er bij mij niet in: je gezin had je aanwezigheid en aandacht nodig.
Stop met op je ex af te geven, laat je verbittering los, kijk vooruit en besteed al het juridische gedoe uit. Doe het niet voor haar maar voor je eigen geestelijke gezondheid en voor je kinderen. Wees de vader waarvan je zegt dat je die wilt zijn en vraag om een 50-50 verdeling van zorgtaken. En stop met miepen dat je dan niet meer aan je sport en sociale leven toekomt. Dankzij je werkgever kun je uitstekend om-en-om voor de kinderen zorgen, maar je moet daar wel een prioriteit van maken.
Het komt vaak genoeg andersom voor, denk aan mannen met een midlife crisis die hun gezin laten zitten. Zo heeft de ex van mijn moeder haar financieel geruïneerd. En voor mij was het vooral pijnlijk om te zien hoezeer zij met hem bezig bleef terwijl hij geen contact meer wilde en ze verder de afgrond ingleed. Het ging pas beter met haar toen ze haar situatie accepteerde, vooruit keek en het beste van haar situatie probeerde te maken.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 12:41 schreef oppiedoppie het volgende:
Als ik hier soms lees over al die zielige mannen die door hun ex worden uitgekleed wordt ik soms wel eens pissig want soms is het ook andersom. Meestal niet natuurlijk want de vrouw heeft met een kind een soort van troef in handen maar soms is het echt andersom.
Zelfmedelijden? Mijn toekomst staat op het spel, het betreft hier geen zelfmedelijden maar juist onzekerheid. Het zegt niet dat ik verdriet heb van mijn relatie, allesbehalve momenteel.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:24 schreef Claudia_x het volgende:
Ik denk dat je eens moet stoppen om zelfmedelijden te hebben. Ja, het is heel rot dat zij de relatie heeft beëindigd terwijl jij er nog iets van wilde maken. Ja, het voelt onrechtvaardig dat zij straks misschien wel financieel beter af is. En natuurlijk is het verdrietig dat je je kinderen minder ziet.
Maar jemig, jij hebt ook wel je aandeel in het stuklopen van de relatie en in het creëren van deze ellendige situatie. Laten we wel wezen: je hebt de zorg voor de kinderen in het verleden grotendeels aan je ex uitbesteed om prioriteit te geven aan andere zaken. Dat je dat voor je gezin deed gaat er bij mij niet in: je gezin had je aanwezigheid en aandacht nodig.
Stop met op je ex af te geven, laat je verbittering los, kijk vooruit en besteed al het juridische gedoe uit. Doe het niet voor haar maar voor je eigen geestelijke gezondheid en voor je kinderen. Wees de vader waarvan je zegt dat je die wilt zijn en vraag om een 50-50 verdeling van zorgtaken. En stop met miepen dat je dan niet meer aan je sport en sociale leven toekomt. Dankzij je werkgever kun je uitstekend om-en-om voor de kinderen zorgen, maar je moet daar wel een prioriteit van maken.
En dat men het ouderschap vanaf het begin werkelijk serieus neemt, dus zorgen voor erkenning en gezag.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:17 schreef Stepperoller het volgende:
Ik hoop ook vooral dat het andere mensen die nog aan de vooravond van het ouderschap staan dit aan het denken zet en het eens bespreken.
Gezamenlijk invulling geven aan het ouderschap zal ook moeten als je als liefdespartners uit elkaar gaat. Het leven is niet maakbaar, maar waar er wel iets te kiezen valt kan het slim zijn om ook stil te bij wat welke keuze betekent voor het scenario waarin je niet als liefdespartners verder gaat.
Je zit dan beiden nog in dezelfde wedstrijd met dezelfde wensen en belangen. Daar pas in een scheidingsperiode over na gaan denken, met allerlei onzekerheden en dergelijke, is veel ingewikkelder.
In aanvulling van mijn stukje, het gaat nu om de relatie met je kinderen.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:45 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Wie zegt dat ik een aandeel heb in het stuklopen van de relatie?
Je hebt een lijstje gedeeld van haar grieven, misschien in een van je andere topics, en ik kon me er iets bij voorstellen. Ze klonken logisch als je bedenkt hoeveel tijd je aan jezelf spendeerde. Natuurlijk horen we haar kant van het verhaal hier niet, maar alleen jouw kant. En dat luidt uitsluitend: zij is de feeks en jij bent het slachtoffer. How's that workin' for ya?quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:45 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Zelfmedelijden? Mijn toekomst staat op het spel, het betreft hier geen zelfmedelijden maar juist onzekerheid. Het zegt niet dat ik verdriet heb van mijn relatie, allesbehalve momenteel.
Wie zegt dat ik een aandeel heb in het stuklopen van de relatie? Misschien heeft zij mij wel gemotiveerd om zoveel te werken met als onderliggende gedachte dat we financieel onafhankelijk waren in de toekomst.
Dat juridische gedoe zoals je het noemt, kost ook nog eventjes zomaar 'met de natte vinger 20K'.
quote:Op donderdag 10 februari 2022 13:57 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Voor de volledigheid wil ik hier in goede orde nog wel eens de zaken herschikken;
• Zij de keuze heeft gemaakt om geen relatietherapie aan te gaan
• Zij wil geen co-ouderschap aangaan omdat ze er altijd voor de kinderen was. Met andere woorden, je bent er niet geweest en nu krijg je ook de kans niet meer. Accepteer maar die tweewekelijkse oplossing. Waarbij ze nu heeft aangegeven dat ik de kinderen mag hebben op de dag dat ze werkt omdat het HAAR goed uitkomt.
• Zij wil stoppen met de mediator, omdat haar keuzes niet worden ingewilligd. De enige keuze die ik maak, is een co-ouderschap.
• Zij dreigt met de gang naar de rechter om een beslissing af te dingen
• Zij de keuze maakt dat er op geen enkele manier communicatie mogelijk is om met elkaar te overleggen
• Zij heeft enkelzijdig de keuze gemaakt om de kinderen te vertellen dat we uit elkaar gaan. Hier heb ik op geen enkele manier inspraak in gehad. Dus kon er ook niet zijn voor de kinderen. Kon ze niet geruststellen. Kon niet de veilige hechting met ze aangaan.
• Zij heeft enkelzijdige de keuze gemaakt om de kinderen in te schrijven op haar nieuwe adres.
Natuurlijk ook zij heeft haar punten waarom ze deze keuze heeft gemaakt, de zaken die ik weet waarom zijn in grote lijnen de volgende;
• Ze had het gevoel altijd alles alleen te moeten doen met de kinderen. Dus ze voelde zich alleen in de relatie.
• Ik was teveel met mijn werk bezig, met andere woorden mijn werk was te belangrijk. Ze had liever gezien dat ik samen met haar activiteiten deed of vaker in ieder geval. Want dat ik niets deed, is natuurlijk ook zwart / wit. We hebben een fantastische vakantie gehad dit jaar in Italie (14 dagen) om als voorbeeld te nemen. Dus ja, ik was er in sommige gevallen ook wel.
• We hadden veel ruzies. Onderwerpen gingen met name over de opvattingen over mijn familie. Hoe mijn familie bepaalde dingen doet en deed. Ga hier verder niet benoemen wat, want dat draagt niets bij.
• Heb diverse, voor haar kwetsende, opmerkingen gemaakt. Bijvoorbeeld; dankzij mijn inzet kun je in dit huis wonen, jij werkt weinig, ik verdien veel meer dan jij. Dit heeft haar minderwaardig laten voelen ten opzichte van mij.
• In boosheid heb ik ooit eens een deur naar haar toe dichtgesmeten, een gat in een deur gemaakt. Er is nimmer fysiek geweld geweest maar kan begrijpen dat ze dit niet prettig vond. Ook dat is ontstaan vanuit een ruzie, waarbij ook ik mezelf niet gehoord voelde of niet begrepen.
• Ze vond het erg dat er weinig ruimte was voor liefde, of in ieder geval te weinig. Nou kan ik je vertellen dat zij, toen we 4 jaar een relatie hadden, vreemd is gegaan (niet één keer maar meerdere keren in mijn eigen huis notabene). Langzamerhand heeft dat kunnen slijten maar ondanks dat is het nog steeds een kwetsbaar onderwerp. Hierdoor is er afstand ontstaan tussen ons waardoor er geen ruimte was voor liefde. Uiteindelijk heb ik haar dit vergeven en hebben we zelfs een gezond kind gekregen.
• Dat ik in sommige gevallen zat te gamen met mijn vrienden en dat zij dit schijtirritant vond. Want je kunt wel PlayStation'en maar niet met het gezin een ommetje maken.
• Het fitnessen deed ik ook nog, dat vond ze ook maar onzin. Want er was geen tijd, maar wel voor sport.
• Het voelde voor haar dat ik haar niet zag staan. Dat ik nooit een positieve opmerking maakte over haar en dat ze het gevoel had alleen de moeder te zijn van 3 kinderen.
• Toen zij besloot weg te gaan, heb ik haar gezegd dat ik haar ging procederen met een advocaat. Kapot ging maken met andere woorden.
Dat is het wel in grote lijnen denk ik. Hopelijk heb je er nu een redelijk beeld bij.
De keuze waarom co-ouderschap nu een probleem is, is omdat ik in eerste aanleg niet het co-ouderschap kon aangaan vanwege mijn werk. Mijn werkgever is echter dusdanig bereid geweest om zichzelf aan te passen naar mij, dat de opening er ineens is. Dat valt voor haar natuurlijk zwaar, daar heb ik alle begrip voor. Het is alsof je de wedstrijd gewonnen hebt maar nu zegt de scheidsrechter we beginnen helemaal opnieuw.
Voel mezelf geen slachtoffer, maar ook in deze situatie wil ik een oplossing vinden. Het is niet mijn keuze om een juridische procedure te starten.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 21:57 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Je hebt een lijstje gedeeld van haar grieven, misschien in een van je andere topics, en ik kon me er iets bij voorstellen. Ze klonken logisch als je bedenkt hoeveel tijd je aan jezelf spendeerde. Natuurlijk horen we haar kant van het verhaal hier niet, maar alleen jouw kant. En dat luidt uitsluitend: zij is de feeks en jij bent het slachtoffer. How's that workin' for ya?
Ik wil niet ontkennen dat je reden hebt om verdrietig te zijn, maar met je zelfmedelijden maak je de situatie op alle mogelijke manieren erger voor jezelf. Het is niet constructief om naar het verleden te blijven kijken, de schuldvraag te blijven stellen en je beklag te blijven doen over de onrechtvaardigheid van hetgeen zij je aandoet. Ze is nog steeds de moeder van je kinderen en je hebt er alle belang bij om een nieuw leven vorm te geven waarin jullie kinderen op beide ouders terug kunnen vallen. Als jij verbitterd bent, maak je niet alleen voor jezelf maar ook voor hen de scheiding traumatischer.
Stel dat jij geen spaargeld zou hebben en je de complete zorg over de kinderen had.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:13 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Voel mezelf geen slachtoffer, maar ook in deze situatie wil ik een oplossing vinden. Het is niet mijn keuze om een juridische procedure te starten.
Natuurlijk, het betalen van een alimentatie van 675,00 is veel per maand. Daarover zeur ik, vooral omdat het mijn zekerheid wegneemt voor de komende decennia. Dat vind ik onredelijk. Indien het echt zo is, dan zal ik niet anders kunnen dan het betalen. Echter, voor mevrouw is dat niet voldoende. Daarom heeft ze nu een advocaat op mijn dak gezet. Zij vind het onvoldoende omdat het alleen gebaseerd is op mijn loondienst. Meer kan ik gewoon niet werken.
Wat je in je reacties steeds doet is eerst ontkennen wat ik zeg en daarna bevestigen. Neem het op z'n minst even in overweging dat je in een patroon vastzit, een patroon dat schadelijk voor je is. Lees bijvoorbeeld je oude postings terug en probeer ze met enige distantie te bekijken.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:13 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Voel mezelf geen slachtoffer, maar ook in deze situatie wil ik een oplossing vinden. Het is niet mijn keuze om een juridische procedure te starten.
Natuurlijk, het betalen van een alimentatie van 675,00 is veel per maand. Daarover zeur ik, vooral omdat het mijn zekerheid wegneemt voor de komende decennia. Dat vind ik onredelijk. Indien het echt zo is, dan zal ik niet anders kunnen dan het betalen. Echter, voor mevrouw is dat niet voldoende. Daarom heeft ze nu een advocaat op mijn dak gezet. Zij vind het onvoldoende omdat het alleen gebaseerd is op mijn loondienst. Meer kan ik gewoon niet werken.
Bedoel je de 150.000 die ze meekrijgt?quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:23 schreef Droopie het volgende:
[..]
Stel dat jij geen spaargeld zou hebben en je de complete zorg over de kinderen had.
Hoeveel geld zou jij nodig hebben om voor het gezin te zorgen?
wat zou jij redelijk vinden?
Is dat overwaarde van het huis?quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:36 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Bedoel je de 150.000 die ze meekrijgt?
Ga ze eens doornemen. Wellicht komt het ook door de diverse 'moodswings'.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:26 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat je in je reacties steeds doet is eerst ontkennen wat ik zeg en daarna bevestigen. Neem het op z'n minst even in overweging dat je in een patroon vastzit, een patroon dat schadelijk voor je is. Lees bijvoorbeeld je oude postings terug en probeer ze met enige distantie te bekijken.
Let wel, je zit hier in R&P en niet in WGR.
Dat is inderdaad onder andere overwaarde (ook spaargeld), daarnaast heb ik haar een aanzienlijk bedrag al overgemaakt uit vooruitbetaalde compensatie (ook spaargeld).quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:40 schreef Droopie het volgende:
[..]
Is dat overwaarde van het huis?
Dat is toch voor haar dan?
Het gaat nu om het geld voor de kinderen toch?
Probeer de emoties te scheiden van het rationele, hoe moeilijk dat ook is.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:42 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Dat is inderdaad onder andere overwaarde (ook spaargeld), daarnaast heb ik haar een aanzienlijk bedrag al overgemaakt uit vooruitbetaalde compensatie (ook spaargeld).
Vooruitbetaalde compensatie?quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:42 schreef Papa_van_twee het volgende:
[..]
Dat is inderdaad onder andere overwaarde (ook spaargeld), daarnaast heb ik haar een aanzienlijk bedrag al overgemaakt uit vooruitbetaalde compensatie (ook spaargeld).
Of TS timmert wat aan de weg, zodat hij de komende decennia wel perspectief heeft, met z'n afgeronde HBO-opleiding en werkervaring als goede basis voor carrièreplanning.quote:Op woensdag 15 juni 2022 11:13 schreef Nielsch het volgende:
Dat hielp om vooruit te kijken en daardoor werd het leven zoveel leuker. Feesten met vrienden, niet geheel nuchter naar festivals gaan, one nights stands, veel meer sporten en toernooien, scharrels links en rechts, heerlijk alleen thuis en kunnen doen wat je wil...
quote:Op woensdag 8 juni 2022 13:59 schreef Papa_van_twee het volgende:
Dat ik amper uitzicht heb op verbetering de komende decennia.
quote:Werk 36 uur per week (met verantwoordelijkheid voor de operationele aansturing van een afdeling, heb een HBO-studie afgerond waarvoor ik 4 jaar lang hard heb moeten studeren).
uiteraard ben ik ook gewoon naar volle tevredenheid van mijn werkgever blijven werken, dus ik snap je opmerking niet zo goed. het is niet het een of het ander.quote:Op woensdag 15 juni 2022 14:44 schreef loveli het volgende:
[..]
Of TS timmert wat aan de weg, zodat hij de komende decennia wel perspectief heeft, met z'n afgeronde HBO-opleiding en werkervaring als goede basis voor carrièreplanning.
[..]
[..]
Waar jij wel of niet werkt is niet het onderwerp.quote:Op woensdag 15 juni 2022 14:45 schreef Nielsch het volgende:
[..]
uiteraard ben ik ook gewoon naar volle tevredenheid van mijn werkgever blijven werken, dus ik snap je opmerking niet zo goed. het is niet het een of het ander.
Ik deed het ook allebei, dus waarom zou TS het niet kunnen?quote:Op woensdag 15 juni 2022 15:02 schreef loveli het volgende:
[..]
Waar jij wel of niet werkt is niet het onderwerp.
TS kan z'n tijd besteden aan feesten en scharrels, of zich focussen op een plan waardoor z'n toekomst er rooskleuriger gaat uitzien dan het doembeeld wat hij nu schetst. Of hij doet het allemaal, maar iets zegt me dat dàt wat teveel van het goede is.
Topic gelezen?quote:Op woensdag 15 juni 2022 15:03 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Ik deed het ook allebei, dus waarom zou TS het niet kunnen?
Dan zijn vrouwen er vaak als de kippen bij om te zeuren dat ze niet uitkomen met de kinderalimentatie.quote:Bepaalde maanden zal ze echt wel "winst" maken op ze, maar als een kind een beugel moet kan ze het daar ook van betalen (of kinderopvang).
Er valt bij haar niks te halen met die paar uur die ze per week werkt. En dat terwijl er genoeg moeders zijn die meer werken dan een paar uur per week.quote:Op dinsdag 14 juni 2022 22:23 schreef Droopie het volgende:
[..]
Stel dat jij geen spaargeld zou hebben en je de complete zorg over de kinderen had.
Hoeveel geld zou jij nodig hebben om voor het gezin te zorgen?
wat zou jij redelijk vinden?
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |