INTERVIEW
ALVAN & AHEZ - FRANKRIJKTerwijl we halverwege de persmiddag in een rustiger deel van de zaal even bijkomen van alle drukte, loopt een knappe verschijning de ruimte binnen en wanneer hij ons voorbij loopt begroet hij ons met een vrolijk BONJOUR!
Beste lezer, we hoeven u niet verder uit te leggen dat we nog geen minuut later aan het tafeltje stonden bij deze jongen (Alvan) en de meiden van Ahez, bestaande uit Marine, Sterenn Le Guillou en Sterenn Diridollou.
Alvan speelt meerdere instrumenten en zijn muzikale focus is electro. Hij houdt er echter van om zijn stijl te mixen met andere muziekgenres en zodoende kwam hij Ahez tegen: Drie dames die traditionele liederen zingen in het Bretons, de taal die in hun regio wordt gesproken: Bretagne, dezelfde streek als waar Alvan vandaan komt.
Disclaimer: we hebben geluidsopnames en aangezien de stemmen van de meiden best op elkaar lijken, is het lastig ze van elkaar te onderscheiden. Waar we het weten, zetten we neer of hier Marine of een van de Sterenns spreekt, en waar het voor ons niet duidelijk was zie je hier ‘Ahez’ staan.Hebben jullie al gerepeteerd? Hebben jullie het podium gezien?(Alledrie:) “Nee!”
Het is zo groot!Alvan: “We kunnen niet wachten!
NIETS. ZEGGEN. Dan is het een verrassing!”
Zijn jullie al eerder in Amsterdam geweest?Een van de Ahezzen zegt “yes”, eentje zegt “no” en ook Alvan is nog nooit in Amsterdam geweest.
En, vinden jullie het wat?Alvan: “Ja zeker, ik vind het leuk! Het is zo'n mooi land. En ik ken Nederland van Martin Garrix en Tiësto en Hardwell. Zulke goede DJ’s.”
Dus jij haalt je inspiratie uit onze DJ’s?“Ja!"
Jullie gaan naar Italië, wat is je favoriete pizza?Alvan: “Oh! Wat een leuke vraag! Pepper, uh...
comment ce dit (hoe zeg je dat)... uhh pepperoni yeah.”
En die van jullie?Sterenn L.G.: “Een vegetarische.”
Sterenn D.: “Ik weet de Engelse naam niet maar met aardappel en kip en ham.”
Alvan: “Kan ik, kan… kan ik mijn antwoord nog veranderen? Ik wil mijn antwoord veranderen, mag dat?” En in z’n heerlijk Franse accent zegt hij vol overtuiging: “Cheese and ONNIE!”
Kaas met ui? Oh man dat klinkt goed!Alvan, met lage stem: “Yeahhh, NOGAL GOED!”
Hoe voelt het om in het Bretons op te treden op het Eurovisiepodium? Ik bedoel, jullie zijn niet de allereersten die dat doen, maar wel de eerste in een heel lange tijd.Alvan: “1996.”
Waarschijnlijk lang voordat je geboren was!Alvan lacht en omdat we graag factchecken hebben we midden in de nacht nog gegoogled en we kunnen u vertellen, beste lezer, dat in elk geval Alvan toen al geboren was.
Maar hoe voelt dat?Alvan: “We zijn supertrots want het is iets speciaals dat we naar het Eurovisie brengen dus we zijn echt heel heel trots."
Sterenn L.G.: “Het is onze taal en met de meiden praten we in het Bretons en we leren het op school. Wij spreken al Bretons sinds we 2 of 3 jaar oud waren. We hebben elkaar op school ontmoet, de middelbare school en hoger onderwijs. En daar leerden we enkele traditionele Bretonse liederen. Het is een moeilijke taal, wij drieën spreken in het Bretons met elkaar maar hij *wijst naar Alvan* verstaat er geen woord van dus we kunnen lekker roddelen.”
Alvan: “Ik begrijp er niks van, geen woord.”
Sterenn L.G.: “Voor ons is het heel belangrijk om onze taal naar dat podium in Turijn te brengen.”
Het klinkt zo anders dan Frans. Wij verstaan er niks van, we spreken een beetje Frans maar Bretons verstaan we niet.Sterenn L.G.: “Het is een Keltische taal.”
Fulenn, dat betekent ‘vonk’. En jullie zingen over dansen met de duivel. Het is erg mysterieus, hoe kwam dat tot stand?Marine: “Het komt van een legende, een Bretonse legende, over een jonge vrouw die erg van dansen houdt. Maar in die tijd was het niet heel gewoonlijk voor een meisje om zo 'vrij' te zijn. Dus haar oom sluit haar op in een toren en ze ontsnapt en ontmoet haar vrienden op een feestje. Maar ze ontmoet daar ook een jonge man, een nogal mysterieuze man. En hij is de duivel. Ze danst met de duivel en ze gaat dood aan het eind. Dus het is allemaal niet heel erg vrolijk maar in de legende is zij nogal een anti-held. We denken dat ze tegenwoordig een moderne heldin zou zijn, een positief figuur voor hedendaagse vrouwen die vrij willen zijn met hun lichaam en die willen doen wat ze willen."
Alvan: “Het doet me een beetje denken aan dat lied van Van Halen...” (begint zacht te zingen) “dancing with the deviiiiiil”.
Cee denkt even na en zegt ‘Oh ja, RUNNING with the devil!’Alvan: “RUNNING with!” (zingt weer) “running with the deviiiiiil.”
Dus jullie brengen eigenlijk een Bretonse versie van Running with the Devil?Alvan: “Het is wel een heel ander soort lied gelukkig!”
Als je een grote show hebt zoals hier vanavond of straks in Turijn, wat doe je dan tegen de zenuwen? Hebben jullie rituelen?Alvan begint zichzelf klappen op de borst en armen te geven en zegt “Op deze manier!"
Sterenn L.G.: “Wij drieën zingen dan wat samen. Om onze stemmen op te warmen en de Bretonse kracht op te roepen."
Alvan: “During uhh I live
us, I live
you and I live with my guitar.”
(red.: na veelvuldig te hebben geluisterd naar de opname hebben we nog steeds GEEN IDEE wat Alvan hier nou precies mee bedoelde maar we knikken instemmend)
Mogen jullie iemand meenemen naar Turijn, familie ofzo?Alle Ahezjes zeggen ja, en Alvan zegt “nobody for me” en we moeten ons allebei heel erg inhouden en het is gelukt, en daar zijn we trots op.
Ahez, tegen Alvan: “Je mag het wel maar je doet het niet.”
Maar jij hebt je gitaar en de meiden!Alvan: “Ja zij zijn mijn familie.”
Hebben jullie al wat deelnemers ontmoet, wie vinden jullie leuk?Alvan: “Zo veel! Iedereen is zo aardig en muziek is alles, iedere [soort] muziek heeft een plaats op het Eurovisie. Dus we houden van Oekraïne, we houden van Denemarken, we houden van elk land..."
Op dat moment beginnen de mannen van Moldavië in de achtergrond voor de zoveelste keer hun nummer te spelen en schallen de vrolijke akkoorden van de accordeon en viool door de ruimte.
.. en van de Moldaviërs!“… Ja. Vraag ons naar een land en wij kunnen oprecht zeggen dat we ervan houden, allemaal voor hun eigen redenen en op hun eigen manier.”
Sterenn L.G.: “Iedereen is ook zo blij om hier te zijn.”
Als we aan de anderen vroegen 'als jij niet kunt winnen, wie wil je dan dat er wint' zeggen ze tot nu toe allemaal dat ze liever hebben dat er niemand wint want het is geen competitie.Alvan: “Yeah, het gaat allemaal om het muziek maken!"
Sterenn D.: “Ik heb twee favorieten. Sam Ryder en Italië…”
“…en Oekraïne en Subwoolfer…”
Dat zijn er geen twee![iedereen lacht]
Alvan: “Ze gaat ze gewoon allemaal opnoemen.”
Marine: “I hou erg van Saudade Saudade van Maro uit Portugal.”
Ja zij is geweldig, zo'n geruststellende stem.Marine: “Ja, het is als een auditieve omhelzing. En Albania.”
Alvan: “Yeahhh Albania ook! Zoals dit…” En hij begint het ritme van Sekret op het tafeltje te drummen. “…en dan met een beetje fluit erbij, we vinden het tof!”
Er is weinig overtuiging meer nodig maar toch vragen we de groep of ze nog een korte boodschap voor hun Nederlandse fans willen inspreken, om te zeggen dat we op ze moeten stemmen in de finale. Natuurlijk willen ze dat, en ze eindigen ook met het Bretonse ‘Tan de’i!’, wat zoiets als ‘let’s go/laten we gaan!’ betekent.
Au revoir!