OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Als ik met vrienden en kennissen spreek dan is de rol van opa's en oma's vaak duidelijk. Ze willen hun kleinkinderen het liefst vaak zien, en soms zijn er zelfs regelingen om ze bijvoorbeeld eenmaal per week te laten logeren. Als het niet dat is, dan staan ze in ieder geval altijd klaar om incidenteel op de kinderen te passen. Maar, mijn vrouw en ik merken dat dat bij ons totaal niet het geval is? Onze kids zijn 2 jaar, en 7 maanden. De oudste heeft 1x bij mijn moeder geslapen, en 1x bij mijn schoonouders - that's it. Er komt verder ook geen initiatief. Toen de jongste ieder moment geboren zou worden, en we zochten naar eventuele opvang voor onze oudste, mocht mijn vrouw snachts bevallen ofzo, weigerden mijn schoonouders en mijn moeder om in geval van nood eventueel die opvang te zijn.
Mijn vrouw en ik komen basically al 2,5 jaar bijna de deur niet meer uit. Het helpt ook niet dat ik al 2 jaar thuiswerk - elke dag in hetzelfde kamertje. Als ik hoor dat vrienden en kennissen soms een hotelletje kunnen pakken, of naar de bioscoop, omdat de grootouders even kort de zorg voor de kids overnemen, dan ben ik daar echt jaloers op. Überhaupt merk ik dat ik jaloers ben op het initiatief van hun ouders. Het voelt gewoon soms zo zuur als mijn moeder na 3 of 4 maanden de kinderen weer eens ziet (ze woont een kwartiertje rijden verderop, en dan zijn wij vaak degene die haar kant op gaan, niet andersom) en zegt "Wat zijn ze groot geworden, jeeeeetje!". Dan denk ik, je had erbij kunnen zijn. In het geval van mijn moeder heeft ze wel de afgelopen jaren vaak de kinderen van mijn twee zussen over de vloer gehad om te logeren; echt minstens 4x per jaar. Het voelt gewoon bijna persoonlijk dat wij niet die support krijgen.
Een vriend van me raadde me zo'n oppasservice aan. En dat is misschien wel wat, maar het liefst als de kinderen net iets ouder zijn en waarschijnlijk de hele avond door blijven slapen. En ook iets beter uitgelegd kunnen krijgen dat zo'n onbekend gezicht gewoon de oppas is.
Herkent iemand dit? Zowel het emotionele deel van initiatief missen vanuit de grootouders, en ook het praktische deel van echt altijd 100% van de tijd zonder uitzondering aan je huis/kinderen geplakt zitten?
Mijn vrouw en ik komen basically al 2,5 jaar bijna de deur niet meer uit. Het helpt ook niet dat ik al 2 jaar thuiswerk - elke dag in hetzelfde kamertje. Als ik hoor dat vrienden en kennissen soms een hotelletje kunnen pakken, of naar de bioscoop, omdat de grootouders even kort de zorg voor de kids overnemen, dan ben ik daar echt jaloers op. Überhaupt merk ik dat ik jaloers ben op het initiatief van hun ouders. Het voelt gewoon soms zo zuur als mijn moeder na 3 of 4 maanden de kinderen weer eens ziet (ze woont een kwartiertje rijden verderop, en dan zijn wij vaak degene die haar kant op gaan, niet andersom) en zegt "Wat zijn ze groot geworden, jeeeeetje!". Dan denk ik, je had erbij kunnen zijn. In het geval van mijn moeder heeft ze wel de afgelopen jaren vaak de kinderen van mijn twee zussen over de vloer gehad om te logeren; echt minstens 4x per jaar. Het voelt gewoon bijna persoonlijk dat wij niet die support krijgen.
Een vriend van me raadde me zo'n oppasservice aan. En dat is misschien wel wat, maar het liefst als de kinderen net iets ouder zijn en waarschijnlijk de hele avond door blijven slapen. En ook iets beter uitgelegd kunnen krijgen dat zo'n onbekend gezicht gewoon de oppas is.
Herkent iemand dit? Zowel het emotionele deel van initiatief missen vanuit de grootouders, en ook het praktische deel van echt altijd 100% van de tijd zonder uitzondering aan je huis/kinderen geplakt zitten?
Ik herken het. De ouders van mijn vriend zijn er niet meer en mijn ouders zijn ook niet zo heel erg met de kleinkinderen bezig. Ze geven met de feestdagen een presentje en komen soms wel langs, maar ze zullen niet voorstellen om de kinderen (1 en 7) een dagje mee te nemen. Ze hebben mijn dochter van 7 nog nooit een dagje mee uit genomen. Soms steekt dat als ik een opa en oma leuk bezig zie met hun kleinkinderen, maar het is wat het is. Ik denk dat er teveel verwachtingen zijn bij opa's en oma's. Ze horen kleinkinderen leuk te vinden en dingen met ze te doen en heel veel vinden het ook leuk. Maar feit is wel dat zij kleinkinderen ook maar in hun schoot geworpen krijgen, ze hebben er niet om gevraagd. En tsja, sommigen zitten er wat minder op te wachten dan anderen.
Het is hun goed recht natuurlijk 
Wij hebben drie kinderen. Mijn moeder was dol op oppassen, maar die kreeg terminale kanker toen ons eerste kind een half jaar oud was. Echt vaak hebben ze het dus nooit gedaan.
Mijn vader en schoonvader kwakkelen vreselijk met hun gezondheid en kunnen mentaal ook de drukte van 3 jonge kinderen niet aan. Gevolg is dus dat onze kinderen misschien 1 keer per 2 jaar uit logeren gaan.
Ben ik daar emotioneel onder? Neen. Baal ik wel eens met een steek van jaloezie als ik mensen om me heen hoor wiens kinderen bijna elk weekend uit logeren gaan, of altijd naar opa en oma kunnen als de kinderopvang door zo'n kutlockdown gesloten is? Ja hoor, regelmatig. Maar het is zinloos. Je kunt je eigen situatie niet met die van anderen vergelijken.
Ik lees niet echt wat je zelf aan initiatief neemt. Ik bedoel, vraag je wel eens of ze willen oppassen? Ik heb echt nog nooit spontaan gratis oppas gekregen hoor, ik moet er altijd om vragen. En vaak zeggen mensen dan gewoon ja
Wij hebben drie kinderen. Mijn moeder was dol op oppassen, maar die kreeg terminale kanker toen ons eerste kind een half jaar oud was. Echt vaak hebben ze het dus nooit gedaan.
Mijn vader en schoonvader kwakkelen vreselijk met hun gezondheid en kunnen mentaal ook de drukte van 3 jonge kinderen niet aan. Gevolg is dus dat onze kinderen misschien 1 keer per 2 jaar uit logeren gaan.
Ben ik daar emotioneel onder? Neen. Baal ik wel eens met een steek van jaloezie als ik mensen om me heen hoor wiens kinderen bijna elk weekend uit logeren gaan, of altijd naar opa en oma kunnen als de kinderopvang door zo'n kutlockdown gesloten is? Ja hoor, regelmatig. Maar het is zinloos. Je kunt je eigen situatie niet met die van anderen vergelijken.
Ik lees niet echt wat je zelf aan initiatief neemt. Ik bedoel, vraag je wel eens of ze willen oppassen? Ik heb echt nog nooit spontaan gratis oppas gekregen hoor, ik moet er altijd om vragen. En vaak zeggen mensen dan gewoon ja
disclaimer
Mijn moeder wilde pas dat de kinderen kwamen logeren als de kinderen redelijk zelfstandig waren en konden zeggen wat ze wilden (jaar of 5).
Die van mijn zusje kwamen er eerder, maar ze leert de kinderen ook niet kennen van die 8 bezoekjes die wij bij hun per jaar doen. Mijn zusje komt er om de week. Dus ze kende die kinderen beter.
Hier is het wel deels een afstandskwestie.
Maar ik heb ook helemaal geen zin om afhankelijk van hun te zijn. Dan regel ik zelf wel oppas.
Als mijn jongste nu gaat logeren is dat ook voor zijn lol. Niet omdat het van mij hoeft.
Die van mijn zusje kwamen er eerder, maar ze leert de kinderen ook niet kennen van die 8 bezoekjes die wij bij hun per jaar doen. Mijn zusje komt er om de week. Dus ze kende die kinderen beter.
Hier is het wel deels een afstandskwestie.
Maar ik heb ook helemaal geen zin om afhankelijk van hun te zijn. Dan regel ik zelf wel oppas.
Als mijn jongste nu gaat logeren is dat ook voor zijn lol. Niet omdat het van mij hoeft.
En dit!!! Oh zo erg dit. Kan me niet voorstellen dat ik over 20 jaar kleinkinderen heb en dat er dan constant geklaagd word dat ik te weinig dingen met ze ga doen. Hallo, mijn taak was júllie opvoeden, niet jullie kinderen. Als je hulp nodig hebt kun je t vragenquote:Op zaterdag 12 februari 2022 07:59 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ik herken het. De ouders van mijn vriend zijn er niet meer en mijn ouders zijn ook niet zo heel erg met de kleinkinderen bezig. Ze geven met de feestdagen een presentje en komen soms wel langs, maar ze zullen niet voorstellen om de kinderen (1 en 7) een dagje mee te nemen. Ze hebben mijn dochter van 7 nog nooit een dagje mee uit genomen. Soms steekt dat als ik een opa en oma leuk bezig zie met hun kleinkinderen, maar het is wat het is. Ik denk dat er teveel verwachtingen zijn bij opa's en oma's. Ze horen kleinkinderen leuk te vinden en dingen met ze te doen en heel veel vinden het ook leuk. Maar feit is wel dat zij kleinkinderen ook maar in hun schoot geworpen krijgen, ze hebben er niet om gevraagd. En tsja, sommigen zitten er wat minder op te wachten dan anderen.
disclaimer
Ik herken het wel, mijn ouders nemen ook geen initiatief in het contact met mijn dochter (nu bijna een half jaar oud). Dat heeft wel z'n redenen, psychisch gezien. Ik heb er vorige maand een keer een topic over geopend.
Mijn schoonmoeder is een lieverd en past op de maandagen op, samen met mijn man. Mijn man gaat dan met mijn dochter naar mijn schoonmoeder. Dan is er een soort win-win: mijn man kan werken en alsnog genieten van onze dochter (en dingen doen als luiers verschonen en flesjes geven) en mijn schoonmoeder gaat een rondje met haar wandelen bijvoorbeeld als mijn man een online meeting heeft. Ze vinden het allemaal heerlijk op deze manier, dus prima.
Mijn schoonmoeder is een lieverd en past op de maandagen op, samen met mijn man. Mijn man gaat dan met mijn dochter naar mijn schoonmoeder. Dan is er een soort win-win: mijn man kan werken en alsnog genieten van onze dochter (en dingen doen als luiers verschonen en flesjes geven) en mijn schoonmoeder gaat een rondje met haar wandelen bijvoorbeeld als mijn man een online meeting heeft. Ze vinden het allemaal heerlijk op deze manier, dus prima.
Ik heb nu ineens veel meer respect voor mijn ouders (~75jr, goede gezondheid, vaak 2 kleine meiden van mn broer over de vloer) 
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Ik worstel zelf ook met het maatschappelijke gemak waarmee er maar van wordt uitgegaan dat opa en oma wel oppassen. Zelfs vanuit werkgevers als de kinderopvang dicht is en je thuis moet werken met kinderen. "Dan breng je ze toch naar opa en oma?" Nou eh, nee? Dat is een zegen, geen grondrecht?
disclaimer
Wat betreft logeren vragen ze het dan weer wel (althans, de vriendin van mijn vader). Ze wonen vlakbij het strand en de oudste heeft altijd de dag van haar leven als we langsgaan. Want dat moet ik wel zeggen, er wordt wel een leuke dag van gemaakt als we langskomen. Maar mijn dochter is niet van het logeren en wilt het dus niet. Tenminste, niet zonder mij 
Ik vind 1 x per week logeren bij oma en opa wel erg vaak, ik zou me daar niet op blindstaren. Ik denk ook niet dat dit vaak gebeurt. En bij het woord regeling krijg ik de kriebels. Zoiets moet vrijblijvend zijn. Tenzij het niet anders kan door nachtdiensten oid.
[ Bericht 23% gewijzigd door Sunshine1982 op 12-02-2022 08:34:49 ]
Ik vind 1 x per week logeren bij oma en opa wel erg vaak, ik zou me daar niet op blindstaren. Ik denk ook niet dat dit vaak gebeurt. En bij het woord regeling krijg ik de kriebels. Zoiets moet vrijblijvend zijn. Tenzij het niet anders kan door nachtdiensten oid.
[ Bericht 23% gewijzigd door Sunshine1982 op 12-02-2022 08:34:49 ]
Ik ben wel benieuwd naar de leeftijd van oma en opa, er is een kans dat ze zo verwend zijn, door weinig tot geen geldproblemen te hebben gehad. In hun generatie.. Dat ze er van uit gaan, dat jullie geld genoeg hebben voor een oppas en zij te oud om zich in jullie te kunnen inleven.
Sinds de uitbraak van corona hebben we mijn moeder maar 1x gezien; wij op de parkeerplaats en zij op he balkon.
Ze is wel zeer geïnteresseerd hoe het allemaal gaat met ons en met haar enige kleinkind, maar dan allemaal telefonisch bespreken of met chatten.
Dat doet ook echt goed pijn...
Ze is wel super blij met alle verhalen en met het zien van foto's.
Ze is wel zeer geïnteresseerd hoe het allemaal gaat met ons en met haar enige kleinkind, maar dan allemaal telefonisch bespreken of met chatten.
Dat doet ook echt goed pijn...
Ze is wel super blij met alle verhalen en met het zien van foto's.
Wauw wat lees ik hier? Dus als je geen zin hebt om te pas en te onpas op andermans kinderen te passen ben je verwend?quote:Op zaterdag 12 februari 2022 08:34 schreef christmastsunami het volgende:
Ik ben wel benieuwd naar de leeftijd van oma en opa, er is een kans dat ze zo verwend zijn, door weinig tot geen geldproblemen te hebben gehad. In hun generatie.. Dat ze er van uit gaan, dat jullie geld genoeg hebben voor een oppas en zij te oud om zich in jullie te kunnen inleven.
Ik zou het om willen draaien: er maar van uit gaan dat je ouders zich wel als gratis oppas opwerpen voor je, ongevraagd en onbeperkt, dát is pas verwend.
disclaimer
We hebben het niet over andermans kinderen, het gaat om kleinkinderen, toch?quote:
[..]
Wauw wat lees ik hier? Dus als je geen zin hebt om te pas en te onpas op andermans kinderen te passen ben je verwend?
Ik zou het om willen draaien: er maar van uit gaan dat je ouders zich wel als gratis oppas opwerpen voor je, ongevraagd en onbeperkt, dát is pas verwend.
Onze opa's en oma's hebben geen vaste oppasdag en dat willen ze ook niet. Groot gelijk ik vind dat ook niet hun taak.Toch raar om van je (schoon)ouders te verwachten dat ze een gratis oppas zijn.
Ze genieten van hun leven en doen veel leuke dingen nu daar tijd voor is.
Kleinkinderen mogen wel logeren als ze dat graag willen. En als er ziekte is of als we ineens zonder opvang zitten passen ze wel op.
Ze genieten van hun leven en doen veel leuke dingen nu daar tijd voor is.
Kleinkinderen mogen wel logeren als ze dat graag willen. En als er ziekte is of als we ineens zonder opvang zitten passen ze wel op.
Dan nog? Het is geen gegeven dat je maar oppast altijd en overal?quote:
[..]
We hebben het niet over andermans kinderen, het gaat om kleinkinderen, toch?
Heb je zelf kinderen?
disclaimer
Hoe is jullie band? En voor de kinderen er waren? Spraken jullie ook wel eens gewoon af zonder dat er een bijzondere gelegenheid was (verjaardag kerstmis etc)? Als er al weinig contact was kan je moeilijk verwachten dat het met de kinderen ineens beter zou worden.
Ben jij geadopteerd?quote:
[..]
Dan nog? Het is geen gegeven dat je maar oppast altijd en overal?
Heb je zelf kinderen?
Dat is geen antwoord. Je hebt mijn verhaal overigens al kunnen lezenquote:
Maar als je kinderen zou hebben zou je ook wel een stapje verder kunnen denken. En waarschijnlijk ontkennend antwoorden als ik je zou vragen of je het zag zitten om op je zestigste lekker al je vrije tijd naast je werk te vullen met oppassen
disclaimer
Even los van het feit dat niet alle opa's en oma's kunnen of willen oppassen en we dat derhalve niet van ze mogen verwachten, is het natuurlijk wel scheef als dit niet voor alle kleinkinderen geldt.
Zoals in de OP: de kinderen van zijn zussen logeren er minstens 4 keer per jaar, die van hem nooit.
Zoals in de OP: de kinderen van zijn zussen logeren er minstens 4 keer per jaar, die van hem nooit.
Je weet toch niet wat er achter zit? Misschien zit die zus er wel elke week?quote:
Even los van het feit dat niet alle opa's en oma's kunnen of willen oppassen en we dat derhalve niet van ze mogen verwachten, is het natuurlijk wel scheef als dit niet voor alle kleinkinderen geldt.
Zoals in de OP: de kinderen van zijn zussen logeren er minstens 4 keer per jaar, die van hem nooit.
Mijn schoonouders zien andere kleinkinderen veel vaker ondanks dat wij het dichtst bij wonen. Maar dat ligt écht niet aan hen. Wij nemen zelf ook nauwelijks initiatief. Dus waarom zou ik daar dan boos over zijn.
disclaimer
Mijn trio gaat trouwens volgende maand voor het eerst bij opa en oma logeren. Want ze gaven mij een overnachting met diner en oppas kado voor mijn 40e verjaardag. Ik hou toch mijn hart wel een beetje vast, want ik ken mijn schoonouders ook wel een beetje en ik weet hoe snel ze inmiddels overprikkeld zijn 
Maar goed, het zijn volwassen mensen, eigen keuze
Is de eerste keer sinds het overlijden van mijn moeder in 2016 dat ik spontaan ongevraagd een logeerpartij kreeg aangeboden overigens
Maar goed, het zijn volwassen mensen, eigen keuze
Is de eerste keer sinds het overlijden van mijn moeder in 2016 dat ik spontaan ongevraagd een logeerpartij kreeg aangeboden overigens
disclaimer
Dit is zo'n gevalletje pech hebben (of geluk). Het ligt gewoon heel erg aan opa en oma zelf.
Mijn dochter heeft alleen oma&opa van vaderskant maar die willen het liefst 24/7 oppassen, alleen dat wil ik niet. Altijd ben ik erbij
Waarom niet naar de opvang?
Mijn dochter heeft alleen oma&opa van vaderskant maar die willen het liefst 24/7 oppassen, alleen dat wil ik niet. Altijd ben ik erbij
Waarom niet naar de opvang?
En wat zeggen ze als jullie dat initiatief nemen en om wat grootouderlijke ondersteuning overdag vragen?quote:
crap in = crap out
Ja, ik bedoel ook meer dat het goed zou zijn als TS kan uitvogelen waar dat verschil vandaan komt.quote:
[..]
Je weet toch niet wat er achter zit? Misschien zit die zus er wel elke week?
Mijn schoonouders zien andere kleinkinderen veel vaker ondanks dat wij het dichtst bij wonen. Maar dat ligt écht niet aan hen. Wij nemen zelf ook nauwelijks initiatief. Dus waarom zou ik daar dan boos over zijn.
Zo hadden wij het ook.quote:
Onze opa's en oma's hebben geen vaste oppasdag en dat willen ze ook niet. Groot gelijk ik vind dat ook niet hun taak.Toch raar om van je (schoon)ouders te verwachten dat ze een gratis oppas zijn.
Ze genieten van hun leven en doen veel leuke dingen nu daar tijd voor is.
Kleinkinderen mogen wel logeren als ze dat graag willen. En als er ziekte is of als we ineens zonder opvang zitten passen ze wel op.
We hebben ze bij sluiting van KDV en school vanwege corona niet gevraagd om op te passen (want dat gaat tegen de geest van die maatregelen in), maar wel als onze dochter bijvoorbeeld ziek thuis bleef en wij allebei moesten werken. En logeren sporadisch, als wij bijvoorbeeld naar een concert gingen.Inmiddels wonen we in Zweden en hebben we helemaal niemand in de buurt die we zouden kunnen vragen om op te passen.
Zwedenquote:
[..]
Ja, ik bedoel ook meer dat het goed zou zijn als TS kan uitvogelen waar dat verschil vandaan komt.
[..]
Zo hadden wij het ook.
Inmiddels wonen we in Zweden en hebben we helemaal niemand in de buurt die we zouden kunnen vragen om op te passen.
zo cool
Ik heb zelf geen ouders maar mijn schoonmoeder en haar man passen ook graag op de kinderen, eens in de 2 weken blijven ze alledrie(!) Een nachtje tukken daar, een kwartier van mijn huis. Mijn schoonmoeder heeft dan wel een hulp in de huishouding die 's ochtends meehelpt, mijn jongste is nog een baby en het is dus allemaal geen makkie voor die fossielen.
Er ontbreekt bij jou duidelijk wat liefde bij de grootouders. Dat is intrinsiek, dat ga je ze niet aanleren. Spijtig wel.
Wat betreft oppas; begin er zo snel mogelijk mee. Die kinderen passen zich prima aan, ongeacht leeftijd. Ik snap dat je de oppas ook niet wilt opzadelen met de nachtbraak-momenten, maar soms moet je ook denken, schijt aan, dat nachtje hotel ergens is heel veel waard, als je dat weer maanden gaat zitten uitstellen... daar wordt je huwelijk ook niet beter van.
Dat je ouders niet willen oppassen in het geval je vrouw in het holst van de nacht moet bevallen is een teken aan de wand, die gaan zich never nooit bekommeren om die kleintjes. Stuitend bijna, ik zou het voor een vreemde nog doen, maar ja, niet bij iedereen heerst het besef dat ouders van jonge kinderen zijn een slopende fase kan zijn.
Er ontbreekt bij jou duidelijk wat liefde bij de grootouders. Dat is intrinsiek, dat ga je ze niet aanleren. Spijtig wel.
Wat betreft oppas; begin er zo snel mogelijk mee. Die kinderen passen zich prima aan, ongeacht leeftijd. Ik snap dat je de oppas ook niet wilt opzadelen met de nachtbraak-momenten, maar soms moet je ook denken, schijt aan, dat nachtje hotel ergens is heel veel waard, als je dat weer maanden gaat zitten uitstellen... daar wordt je huwelijk ook niet beter van.
Dat je ouders niet willen oppassen in het geval je vrouw in het holst van de nacht moet bevallen is een teken aan de wand, die gaan zich never nooit bekommeren om die kleintjes. Stuitend bijna, ik zou het voor een vreemde nog doen, maar ja, niet bij iedereen heerst het besef dat ouders van jonge kinderen zijn een slopende fase kan zijn.
-nee-
Andermans kinderen dusquote:
[..]
We hebben het niet over andermans kinderen, het gaat om kleinkinderen, toch?
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Herkenbaar TS. Mijn schoonouders passen regelmatig een paar uurtjes op als wij het vragen (1-2 keer per week). En ze zeggen ook rustig nee als het ze niet uitkomt. Ze hebben ook speelgoed en een traphek, en ze maken het huis hufterproof als we komen. Mijn ouders zetten een paar dingen weg.
Wat soms wel steekt: ze passen wel de kinderen van mijn broer, maar OK. Die woont er naast dus dan ontkom je er niet aan als oma. Dus dat kan ik wel relativeren.
Wat soms wel steekt: ze passen wel de kinderen van mijn broer, maar OK. Die woont er naast dus dan ontkom je er niet aan als oma. Dus dat kan ik wel relativeren.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Resistance is futile.
quote:Op zaterdag 12 februari 2022 09:01 schreef Seven. het volgende:
Herkenbaar TS. Mijn schoonouders passen regelmatig een paar uurtjes op als wij het vragen (1-2 keer per week). En ze zeggen ook rustig nee als het ze niet uitkomt. Ze hebben ook speelgoed en een traphek, en ze maken het huis hufterproof als we komen. Mijn ouders zetten een paar dingen weg.
Wat soms wel steekt: ze passen wel de kinderen van mijn broer, maar OK. Die woont er naast dus dan ontkom je er niet aan als oma. Dus dat kan ik wel relativeren.Mensen met een mening terwijl ze amper zicht hebben op de situatie, dat zijn leuke mensenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.-nee-
Dat vind ik ook wel een dingetje ja. Als de kinderen in tijden van nood ook niet welkom zijn bij oma en opa zou ik daar wel wat conclusies aan verbinden.quote:Op zaterdag 12 februari 2022 08:57 schreef Marsenal het volgende:
Ik heb zelf geen ouders maar mijn schoonmoeder en haar man passen ook graag op de kinderen, eens in de 2 weken blijven ze alledrie(!) Een nachtje tukken daar, een kwartier van mijn huis. Mijn schoonmoeder heeft dan wel een hulp in de huishouding die 's ochtends meehelpt, mijn jongste is nog een baby en het is dus allemaal geen makkie voor die fossielen.
Er ontbreekt bij jou duidelijk wat liefde bij de grootouders. Dat is intrinsiek, dat ga je ze niet aanleren. Spijtig wel.
Wat betreft oppas; begin er zo snel mogelijk mee. Die kinderen passen zich prima aan, ongeacht leeftijd. Ik snap dat je de oppas ook niet wilt opzadelen met de nachtbraak-momenten, maar soms moet je ook denken, schijt aan, dat nachtje hotel ergens is heel veel waard, als je dat weer maanden gaat zitten uitstellen... daar wordt je huwelijk ook niet beter van.
Dat je ouders niet willen oppassen in het geval je vrouw in het holst van de nacht moet bevallen is een teken aan de wand, die gaan zich never nooit bekommeren om die kleintjes. Stuitend bijna, ik zou het voor een vreemde nog doen, maar ja, niet bij iedereen heerst het besef dat ouders van jonge kinderen zijn een slopende fase kan zijn.
Mijn kind wil nooit ergens logeren dus ik heb al 7 jaar nooit een avond/nacht in eigen huis gehad zonder hem. Dus ik ga af en toe een weekendje of nachtje weg ofzo.
Mijn moeder past wel op, maar ik merk dat het haar steeds wat meer moeite kost. Sjaak is niet de makkelijkste en ze begrijpt niet goed wat hij nodig heeft, dus parkeert ze hem de halve dag achter de iPad/Switch. Daar vind ik dan weer iets van.
In geval van nood vind ik het prima als Sjaak daarheen gaat, maar liever niet te vaak.
Mijn moeder past wel op, maar ik merk dat het haar steeds wat meer moeite kost. Sjaak is niet de makkelijkste en ze begrijpt niet goed wat hij nodig heeft, dus parkeert ze hem de halve dag achter de iPad/Switch. Daar vind ik dan weer iets van.
In geval van nood vind ik het prima als Sjaak daarheen gaat, maar liever niet te vaak.
Wat voor conclusies zou je daaraan verbinden?quote:
[..]
Dat vind ik ook wel een dingetje ja. Als de kinderen in tijden van nood ook niet welkom zijn bij oma en opa zou ik daar wel wat conclusies aan verbinden.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Heb je al eens met hen besproken hoe dit voor je voelt? Heb je zelf initiatief getoond om dit te veranderen?quote:
Als ik met vrienden en kennissen spreek dan is de rol van opa's en oma's vaak duidelijk. Ze willen hun kleinkinderen het liefst vaak zien, en soms zijn er zelfs regelingen om ze bijvoorbeeld eenmaal per week te laten logeren. Als het niet dat is, dan staan ze in ieder geval altijd klaar om incidenteel op de kinderen te passen. Maar, mijn vrouw en ik merken dat dat bij ons totaal niet het geval is? Onze kids zijn 2 jaar, en 7 maanden. De oudste heeft 1x bij mijn moeder geslapen, en 1x bij mijn schoonouders - that's it. Er komt verder ook geen initiatief. Toen de jongste ieder moment geboren zou worden, en we zochten naar eventuele opvang voor onze oudste, mocht mijn vrouw snachts bevallen ofzo, weigerden mijn schoonouders en mijn moeder om in geval van nood eventueel die opvang te zijn.
Mijn vrouw en ik komen basically al 2,5 jaar bijna de deur niet meer uit. Het helpt ook niet dat ik al 2 jaar thuiswerk - elke dag in hetzelfde kamertje. Als ik hoor dat vrienden en kennissen soms een hotelletje kunnen pakken, of naar de bioscoop, omdat de grootouders even kort de zorg voor de kids overnemen, dan ben ik daar echt jaloers op. Überhaupt merk ik dat ik jaloers ben op het initiatief van hun ouders. Het voelt gewoon soms zo zuur als mijn moeder na 3 of 4 maanden de kinderen weer eens ziet (ze woont een kwartiertje rijden verderop, en dan zijn wij vaak degene die haar kant op gaan, niet andersom) en zegt "Wat zijn ze groot geworden, jeeeeetje!". Dan denk ik, je had erbij kunnen zijn. In het geval van mijn moeder heeft ze wel de afgelopen jaren vaak de kinderen van mijn twee zussen over de vloer gehad om te logeren; echt minstens 4x per jaar. Het voelt gewoon bijna persoonlijk dat wij niet die support krijgen.
Een vriend van me raadde me zo'n oppasservice aan. En dat is misschien wel wat, maar het liefst als de kinderen net iets ouder zijn en waarschijnlijk de hele avond door blijven slapen. En ook iets beter uitgelegd kunnen krijgen dat zo'n onbekend gezicht gewoon de oppas is.
Herkent iemand dit? Zowel het emotionele deel van initiatief missen vanuit de grootouders, en ook het praktische deel van echt altijd 100% van de tijd zonder uitzondering aan je huis/kinderen geplakt zitten?
Heb je voor jezelf duidelijk wat je graag van ze zou willen en kun je dit vriendelijk en constructief met ze bespreken?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat ik ouders heb die niet voor me klaar willen staan. En misschien is dat wel een rigoureuze conclusie op basis van één gebeurtenis, maar komop. Niet willen klaar staan voor jouw kind en kleinkinderen bij zo'n heftige en bijzondere gebeurtenis.. En waar hebben we het over.. Over één nachtje.quote:
[..]
Wat voor conclusies zou je daaraan verbinden?
Mocht dit bij mij gebeuren zou ik best gekwetst zijn denk ik.
Ah op die manier.quote:
[..]
Dat ik ouders heb die niet voor me klaar willen staan. En misschien is dat wel een rigoureuze conclusie op basis van één gebeurtenis, maar komop. Niet willen klaar staan voor jouw kind en kleinkinderen bij zo'n heftige en bijzondere gebeurtenis.. En waar hebben we het over.. Over één nachtje.
Mocht dit bij mij gebeuren zou ik best gekwetst zijn denk ik.
Over het algemeen betekent 'ergens consequenties aan verbinden' dat er een tegen opgetreden wordt. Dus dat je een tegenactie doet om te laten zien dat je het er niet mee eens bent. Of straf uitdelen.
Dat het iemand zou kwetsen, kan ik me heel goed voorstellen. Maar ondanks dat wij ook het nodige gedoe hebben gehad met vooral mijn schoonouders vind ik, en heb ik altijd gevonden, dat het contact tussen mijn dochter en hen wel belangrijk was. Dus bijvoorbeeld voor straf de kleinkinderen weghouden zou ik niet overwegen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je hebt gelijk, ik heb het verkeerd geformuleerd. My badquote:
[..]
Ah op die manier.
Over het algemeen betekent 'ergens consequenties aan verbinden' dat er een tegen opgetreden wordt. Dus dat je een tegenactie doet om te laten zien dat je het er niet mee eens bent. Of straf uitdelen.
Dat het iemand zou kwetsen, kan ik me heel goed voorstellen. Maar ondanks dat wij ook het nodige gedoe hebben gehad met vooral mijn schoonouders vind ik, en heb ik altijd gevonden, dat het contact tussen mijn dochter en hen wel belangrijk was. Dus bijvoorbeeld voor straf de kleinkinderen weghouden zou ik niet overwegen.
Daarom vroeg ik het nog even, want ik vond het een rare formuleringquote:
[..]
Je hebt gelijk, ik heb het verkeerd geformuleerd. My bad
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat is de definitie van Fok!quote:
Mensen met een mening terwijl ze amper zicht hebben op de situatie
[ Bericht 3% gewijzigd door loveli op 12-02-2022 12:35:25 (quote gefixt) ]
crap in = crap out
ze schreef niet dat ze er consequenties aan zou verbinden, maar dat ze er conclusies uit zou trekken.quote:
[..]
Ah op die manier.
Over het algemeen betekent 'ergens consequenties aan verbinden' dat er een tegen opgetreden wordt. Dus dat je een tegenactie doet om te laten zien dat je het er niet mee eens bent. Of straf uitdelen.
Dat het iemand zou kwetsen, kan ik me heel goed voorstellen. Maar ondanks dat wij ook het nodige gedoe hebben gehad met vooral mijn schoonouders vind ik, en heb ik altijd gevonden, dat het contact tussen mijn dochter en hen wel belangrijk was. Dus bijvoorbeeld voor straf de kleinkinderen weghouden zou ik niet overwegen.
Hmm nee conclusien aan verbinden. Mix van de 2 dus.
Mijn ouders hebben regelmatig opgepast op het oudste kind van mijn broer. Hij was 3 dagen in de week bij mijn ouders en hoefde dus niet naar de opvang. Dat was wel 13 jaar terug, dus ik kan me voorstellen dat ze toen fitter waren.
Tegen de tijd dat ik zwanger raakte (2 jaar terug) gaf mijn moeder aan dat ze niet meer in staat was om regelmatig op te passen en dat ik zelf opvang moest regelen.
Ik heb daar persoonlijk wel begrip voor. Als ik later oma mag worden, zou ik ook niet regelmatig willen oppassen. Bij nood/ spoed/ speciale gevallen zal ik natuurlijk altijd beschikbaar zijn, maar verder moeten ze het doen met opvang
Overigens ga ik wel 1x per week naar mijn ouders toe op mijn vrije doordeweekse dag. Dan spelen zij met mijn dochtertje en heb ik toch een beetje rust
Tegen de tijd dat ik zwanger raakte (2 jaar terug) gaf mijn moeder aan dat ze niet meer in staat was om regelmatig op te passen en dat ik zelf opvang moest regelen.
Ik heb daar persoonlijk wel begrip voor. Als ik later oma mag worden, zou ik ook niet regelmatig willen oppassen. Bij nood/ spoed/ speciale gevallen zal ik natuurlijk altijd beschikbaar zijn, maar verder moeten ze het doen met opvang
Overigens ga ik wel 1x per week naar mijn ouders toe op mijn vrije doordeweekse dag. Dan spelen zij met mijn dochtertje en heb ik toch een beetje rust
Maar TS, als die oudjes straks onverhoopt hulpbehoevend worden, heb je dan niet de neiging om ze compleet in hun sop te laten gaarkoken?
Het is in veel culturen gebruikelijk dat je de oudjes helpt in hun laatste levensfase, maar dan is het ook wel gebruikelijk dat je betrokken bent bij de zorg voor de kleinsten.
Het is in veel culturen gebruikelijk dat je de oudjes helpt in hun laatste levensfase, maar dan is het ook wel gebruikelijk dat je betrokken bent bij de zorg voor de kleinsten.
-nee-
Mijn ouders leven niet meer en mijn schoonouders zijn na hun scheiding ook niet erg betrokken bij de kinderen (alleen onze oudste van de drie heeft meegemaakt dat we daar zeer regelmatig waren). We hebben een aantal keer aangegeven dat het zo leuk zou zijn om een goede band samen op te bouwen of te behouden. Niet door op te passen, maar wel door wat meer contact te hebben dan alleen met de verjaardagen en Kerst. Schoonmoeder heeft heel duidelijk aangegeven dat ze nu haar eigen leven wilde leven en dat de rol van oma daar niet zo in past. Het heeft best een tijdje geduurd voor ik niet meer teleurgesteld was. Bij m'n schoonvader logeren de kinderen nog wel eens per jaar en als we daar zijn is hij zeer betrokken. Ook komt hij nog weleens deze kant op.
Ik heb er wel erg veel moeite mee gehad en ik vind het nog steeds moeilijk te begrijpen, maar er zijn gelukkig andere mensen in ons leven die wel dolgraag zo betrokken willen zijn.
Ik heb er wel erg veel moeite mee gehad en ik vind het nog steeds moeilijk te begrijpen, maar er zijn gelukkig andere mensen in ons leven die wel dolgraag zo betrokken willen zijn.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Ik snap jouw teleurstelling, dat voorop gesteld.quote:
Mijn ouders leven niet meer en mijn schoonouders zijn na hun scheiding ook niet erg betrokken bij de kinderen (alleen onze oudste van de drie heeft meegemaakt dat we daar zeer regelmatig waren). We hebben een aantal keer aangegeven dat het zo leuk zou zijn om een goede band samen op te bouwen of te behouden. Niet door op te passen, maar wel door wat meer contact te hebben dan alleen met de verjaardagen en Kerst. Schoonmoeder heeft heel duidelijk aangegeven dat ze nu haar eigen leven wilde leven en dat de rol van oma daar niet zo in past. Het heeft best een tijdje geduurd voor ik niet meer teleurgesteld was. Bij m'n schoonvader logeren de kinderen nog wel eens per jaar en als we daar zijn is hij zeer betrokken. Ook komt hij nog weleens deze kant op.
Ik heb er wel erg veel moeite mee gehad en ik vind het nog steeds moeilijk te begrijpen, maar er zijn gelukkig andere mensen in ons leven die wel dolgraag zo betrokken willen zijn.
Maar in hoeverre kun je een oma of een opa kwalijk nemen dat ze geen (of in mindere mate) opa en oma willen zijn? Ik vraag me dat oprecht af. Want zoals ik eerder zei, grootouders hebben niet gekozen voor kleinkinderen. En toch verwacht iedere ouder (ik heb die verwachting ook gehad) dat ze betrokken zijn en leuke dingen met ze doen. Het klinkt misschien lullig, maar sommige grootouders hebben er geen (of in mindere mate) zin in. Ik denk niet dat je ze dat kwalijk kan nemen.
Hier kwam het door een omslag van redelijk betrokken moeder en oma naar iemand die helemaal voor zichzelf koos. Ik geloof dat ze ondertussen wel merkt hoe eenzaam het is als je alleen nog maar een partner hebt en het contact met anderen oppervlakkig is. Ze geeft nu soms aan dat ze mensen niet meer ziet en dan merk je dat dat pijnlijk is, maar ze heeft niet door (of geeft dat niet aan) dat dat komt door hoe ze het zelf wilde. Ze legt de schuld nu bij de ander: zij laten -ook- nooit wat horen.quote:
[..]
Ik snap jouw teleurstelling, dat voorop gesteld.
Maar in hoeverre kun je een oma of een opa kwalijk nemen dat ze geen (of in mindere mate) opa en oma willen zijn? Ik vraag me dat oprecht af. Want zoals ik eerder zei, grootouders hebben niet gekozen voor kleinkinderen. En toch verwacht iedere ouder (ik heb die verwachting ook gehad) dat ze betrokken zijn en leuke dingen met ze doen. Het klinkt misschien lullig, maar sommige grootouders hebben er geen (of in mindere mate) zin in. Ik denk niet dat je ze dat kwalijk kan nemen.
En het doet gewoon pijn als een ouder het niet belangrijk vindt een goede band te houden met jou en je kinderen. Dan heb ik het dus niet over elke week bezoekjes en ze inzetten als oppas, maar het is pijnlijk als je niks -meer- deelt. Misschien moet ik het dan zo verwoorden. Het kost even tijd voor je geen verdriet meer hebt bij het leuren aan een dood paard en het kan laten.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Ik zie nu pas dat ik in mijn eerdere post het bij mezelf heb gehouden en mijn gevoelens. Ik heb ze nooit boos verwijten gemaakt of iets dergelijks, maar die teleurstelling mag er ook gewoon zijn.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Mijn vrouw heeft geen ouders meer, mijn ouders wonen aan de andere kant van het land en verder weinig familie. Dus de kinderen zijn er altijd bij, alhoewel ze al iets ouder worden en we steeds meer kunnen maar we kunnen niet zomaar een avondje of weekend weg.
Zonnepanelen 28 * 290 = 8120 Wp - W - 11° hellingshoek
Oh, maar dan kan ik het me heel goed voorstellen dat het pijn doet. Aparte ommezwaai wel. Heb je weleens aan haar gevraagd waarom ze deze heeft gemaakt?quote:
[..]
Hier kwam het door een omslag van redelijk betrokken moeder en oma naar iemand die helemaal voor zichzelf koos. Ik geloof dat ze ondertussen wel merkt hoe eenzaam het is als je alleen nog maar een partner hebt en het contact met anderen oppervlakkig is. Ze geeft nu soms aan dat ze mensen niet meer ziet en dan merk je dat dat pijnlijk is, maar ze heeft niet door (of geeft dat niet aan) dat dat komt door hoe ze het zelf wilde. Ze legt de schuld nu bij de ander: zij laten -ook- nooit wat horen.
En het doet gewoon pijn als een ouder het niet belangrijk vindt een goede band te houden met jou en je kinderen. Dan heb ik het dus niet over elke week bezoekjes en ze inzetten als oppas, maar het is pijnlijk als je niks -meer- deelt. Misschien moet ik het dan zo verwoorden. Het kost even tijd voor je geen verdriet meer hebt bij het leuren aan een dood paard en het kan laten.
Dat is wel het voordeel als ze wat ouder worden. Onze dochter kan inmiddels prima een paar uurtjes alleen blijven 's avonds, zodat we eens naar de film of theater kunnen zonder oppas te hoeven regelen. Ze vindt het zelf wel leuk tegenwoordig.quote:
Mijn vrouw heeft geen ouders meer, mijn ouders wonen aan de andere kant van het land en verder weinig familie. Dus de kinderen zijn er altijd bij, alhoewel ze al iets ouder worden en we steeds meer kunnen maar we kunnen niet zomaar een avondje of weekend weg.
Wij hebben wel altijd veel met drieën gedaan en ook dat is eigeniljk erg leuk. Maar soms even met tweetjes als stel is ook wel eens fijn.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ze had zeer de behoefte aan vrijheid en het opnieuw beginnen.quote:
[..]
Oh, maar dan kan ik het me heel goed voorstellen dat het pijn doet. Aparte ommezwaai wel. Heb je weleens aan haar gevraagd waarom ze deze heeft gemaakt?
Maargoed, we hebben geen oppas of opa en oma waar ze kunnen logeren.
We hebben het opgelost door apart van elkaar dingen te ondernemen. Mijn man een weekend weg met de motor, ik met een vriendin op stedentrip, enz. Of we lunchen in de stad als de kinderen op school zitten. Nu ze ouder worden is het ook leuk om met één kind een dag of iets langer weg te gaan. Anders dan toen ze nog klein waren.
Hier kan ik me ook wel op verheugen, al duurt het nog even.quote:
[..]
Dat is wel het voordeel als ze wat ouder worden. Onze dochter kan inmiddels prima een paar uurtjes alleen blijven 's avonds, zodat we eens naar de film of theater kunnen zonder oppas te hoeven regelen. Ze vindt het zelf wel leuk tegenwoordig.
Wij hebben wel altijd veel met drieën gedaan en ook dat is eigeniljk erg leuk. Maar soms even met tweetjes als stel is ook wel eens fijn.
Ze gaan tegenwoordig weleens logeren bij hun eigen vrienden en dan hebben we ook weer even met zijn tweetjes.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
En ik wilde nog zeggen dat veel van mijn vrienden met moeders/ ouders die regelmatig oppassen en bijspringen ook te maken krijgen met ongevraagd advies of gewoon ronduit gezeik over hoe ze bepaalde dingen aanpakken. Of ellenlange verhalen over de broer van de vrouw van..
Dat gemekker hebben wij dan weer niet.
Dat gemekker hebben wij dan weer niet.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Gaat dat niet wat ver? Of echt risicogroep?quote:
Sinds de uitbraak van corona hebben we mijn moeder maar 1x gezien; wij op de parkeerplaats en zij op he balkon.
Ze is wel zeer geïnteresseerd hoe het allemaal gaat met ons en met haar enige kleinkind, maar dan allemaal telefonisch bespreken of met chatten.
Dat doet ook echt goed pijn...
Ze is wel super blij met alle verhalen en met het zien van foto's.
Shaderon: i say boom boom boom now let me hear you say weehooo
SpankmasterC: Tut mir leit Herr AQuila, es soll nicht wieder passieren!
RickoKun: Hey hoi! Ik kom bij dit topiqueje checken weetjuh!
SpankmasterC: Tut mir leit Herr AQuila, es soll nicht wieder passieren!
RickoKun: Hey hoi! Ik kom bij dit topiqueje checken weetjuh!
Hartpatiënt en ze is tegen de 90, maar desondanks vind ik het ook wel ver gaan, ja....quote:
[..]
Gaat dat niet wat ver? Of echt risicogroep?
Ik heb echt beide.
Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb sinds kort pas weer contact met mijn vader. Hem nog niet in het echt gezien of gesproken. Mijn moeder is totaal niet betrokken, geïnteresseerd en leeft vooral in haar eigen wereldje. Op kraambezoek moet ze nog komen na 4 maanden, maar oppassen op de kleinkinderen van haar vriend is dan ook belangrijker.
Mijn schoonouders zijn onze rots in de branding. We zien en spreken ze veel, schoonmoeder past een vaste dag op want dat vind ze echt geweldig. Na de zomervakantie gaat de locatie waar ze nu werkt (peuterjuf) dicht en zal ze op de vrijdag gaan werken op de locatie waar onze oudste zit en daar is ze ook blij mee. Wel op de andere groep, want dat willen we beide.
Ik heb de band van mijn man met zijn opa en oma mogen zien en ik kan alleen maar hopen dat onze kinderen dat ook krijgen met hun opa en oma.
, dat is een iets andere generatie.
Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb sinds kort pas weer contact met mijn vader. Hem nog niet in het echt gezien of gesproken. Mijn moeder is totaal niet betrokken, geïnteresseerd en leeft vooral in haar eigen wereldje. Op kraambezoek moet ze nog komen na 4 maanden, maar oppassen op de kleinkinderen van haar vriend is dan ook belangrijker.
Mijn schoonouders zijn onze rots in de branding. We zien en spreken ze veel, schoonmoeder past een vaste dag op want dat vind ze echt geweldig. Na de zomervakantie gaat de locatie waar ze nu werkt (peuterjuf) dicht en zal ze op de vrijdag gaan werken op de locatie waar onze oudste zit en daar is ze ook blij mee. Wel op de andere groep, want dat willen we beide.
Ik heb de band van mijn man met zijn opa en oma mogen zien en ik kan alleen maar hopen dat onze kinderen dat ook krijgen met hun opa en oma.
Ik denk dat je op basis van leeftijd ook wel iets aanhaalt hier. De verwachting van je ouders met betrekking op leeftijd ook iets anders. Mijn schoonouders zijn beide 59quote:
[..]
Hartpatiënt en ze is tegen de 90, maar desondanks vind ik het ook wel ver gaan, ja....
, dat is een iets andere generatie.
Toevallig gisteren nog gevraagd aan mijn moeder of ze voor 2 a 3 uur kon oppassen. Die past elke zaterdag op de kinderen bij mijn zus. Zondag kon ook niet; dan rust ze uit. Haar goed recht natuurlijk. Maar dat is ook een beetje mijn punt: ze past dus wel degelijk op kleinkinderen. Maar gewoon niet mijn kinderen.quote:
[..]
En wat zeggen ze als jullie dat initiatief nemen en om wat grootouderlijke ondersteuning overdag vragen?
Maar last minute zeg ik zelf ook nee, tenzij het iets heel belangrijks is. Dan heb ik al plannen gemaakt, hetzij met iemand anders hetzij in mijn hoofd. Als je nu vraagt voor over een week of 2 a 3?quote:
[..]
Toevallig gisteren nog gevraagd aan mijn moeder of ze voor 2 a 3 uur kon oppassen. Die past elke zaterdag op de kinderen bij mijn zus. Zondag kon ook niet; dan rust ze uit. Haar goed recht natuurlijk. Maar dat is ook een beetje mijn punt: ze past dus wel degelijk op kleinkinderen. Maar gewoon niet mijn kinderen.
Of is er iets wat zij heel leuk vindt en de kinderen ook? Dan kan je vragen of ze dat misschien met ze wil doen. Mijn ouders vallen in de categorie fijne opa en oma, maar daarvoor moet ik wel het initiatief nemen, want anders vullen ze hun dagen op een andere manier. En ik weet dat als ik met iets concreets kom zoals kerststukjes maken, dat mijn moeder daar graag tijd voor vrij maakt (zolang ze geen golf-toernooi heeft, want dat gaat voor alles
). Mijn schoonmoeder raakt in paniek als ik haar vraag voor binnen de komende twee dagen, want ‘dan moet ik al boodschappen doen’ en daarmee is haar dag gevuld 
. Bij haar moet ik minimaal 2 weken vooraf afspreken.De kinderen van mijn broer komen veel minder bij mijn ouders. Niet omdat ze niet willen dat ze komen, maar omdat mijn broer/schoonzus dat gewoon veel minder vragen, alleen als het nodig is ipv ook voor de leuk.
Bij mijn twee zussen was die verhouding ook heel scheef, omdat zus 1 verder weg woonde en vaste afspraken maakte ruim van tevoren, en zus 2 alleen bij ‘nood’ hulp in riep en ze elkaar verder buiten regelmatig tegen kwamen (woonden in dezelfde straat) voor vluchtig contact.
En zulk soort initiatieven bestaan ook, mocht je echt wat missen: https://www.wensfamilie.nl
Heb je er al eens over gesproken met je moeder?quote:
[..]
Toevallig gisteren nog gevraagd aan mijn moeder of ze voor 2 a 3 uur kon oppassen. Die past elke zaterdag op de kinderen bij mijn zus. Zondag kon ook niet; dan rust ze uit. Haar goed recht natuurlijk. Maar dat is ook een beetje mijn punt: ze past dus wel degelijk op kleinkinderen. Maar gewoon niet mijn kinderen.
Resistance is futile.
Maar.... Vooral oma is altijd bereid om in te springen als er echt nood aan de man is. Dan staat ze altijd klaar. Zoals het halve jaar dat op de oudste is gepast omdat andere oma en opa niet meer konden en we het plekje bij de kdv niet geregeld kregen. Of toen de jongste minder spontaan en snel geboren werd dan verwachtquote:
Het is hun goed recht natuurlijk
Wij hebben drie kinderen. Mijn moeder was dol op oppassen, maar die kreeg terminale kanker toen ons eerste kind een half jaar oud was. Echt vaak hebben ze het dus nooit gedaan.
Mijn vader en schoonvader kwakkelen vreselijk met hun gezondheid en kunnen mentaal ook de drukte van 3 jonge kinderen niet aan. Gevolg is dus dat onze kinderen misschien 1 keer per 2 jaar uit logeren gaan.
.En dat is voor mij wel het belangrijkste. Zolang ze de nog kunnen, dat je op ze terug kan vallen als het echt niet anders kan. Dat is goud waard.
Ik vind overigens de nodige reacties behoorlijk meedogenloos naar sommige grootouders. Tot aan dat er geen liefde is toe
.Hoe kan je dat posten als je de situatie niet kent?
WTF. Dit zou voor mij een reden zijn om ze lekker in de stront te laten zakken. Ik zou ze niet eens meer laten weten als je vrouw bevallen was.quote:
Ik vind het heel begrijpelijk dat sommige grootouders geen zin hebben om structureel op te passen. Het is hun leven en ze moeten zelf weten hoe ze hun oude dag doorbrengen. Maar waar ik geen begrip voor heb is dat jullie familie nadat jullie erom vroegen jullie oudste niet op wilde vangen bij de geboorte van de jongste. En ik vind het zelf niet meer dan menselijk dat je een stel met jonge kinderen aanbiedt eens een dag op de kinderen te passen zodat ze de zinnen even kunnen verzetten. Dat hoeft niet elke maand, maar het kan best een keer. Dat is juist wat je hard nodig hebt in die fase.
Ik herken het helaas van mijn eigen moeder en ik heb nooit kunnen begrijpen dat ze totaal geen oog had voor waar ik nood aan had. Maar zo is onze relatie altijd geweest, dus ik had kunnen weten dat het niet zou veranderen na de geboorte van kleinkinderen. Gelukkig is mijn schoonfamilie anders.
Het duur niet lang voor je oudste naar school gaat. Dat gaat veel verschil maken. En je kinderen worden steeds zelfstandiger. Het is moeilijk om je voor te stellen als je heel jonge kinderen hebt, maar er breekt een dag aan waarop ze zonder hulp naar beneden gaan, ontbijt voor zichzelf maken en je uit kunt slapen. Dat wil zeggen, als er geen ruzie losbreekt.
Ik denk dat je nu twee zaken hebt om je op te richten: de relatie met de familie en het ontlasten van jezelf en je partner. Voor het laatste zijn praktische oplossingen: ga vaker buiten de deur werken, gun elkaar een dag voor jezelf, val terug op andere mensen in je omgeving, regel een oppas, neem een dag vrij als de kinderen naar de kinderopang zijn. Bedenk iets wat bij jullie situatie past. Veel lastiger is het goed houden van de relatie met de familie, want het is natuurlijk pijnlijk als je ouders je niet helpen. Als je altijd een goede relatie had, dan is het denk ik zinnig om te proberen om over jullie gevoelens te praten. Ik heb zelf nooit zo'n poging met mijn moeder ondernomen omdat ik wist dat het geen zin had. Het enige wat je dan kunt doen is de situatie accepteren en bedenken in welke mate je de grootouders bij de levens van jullie kinderen wilt betrekken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 13-02-2022 08:39:37 ]
Ik herken het helaas van mijn eigen moeder en ik heb nooit kunnen begrijpen dat ze totaal geen oog had voor waar ik nood aan had. Maar zo is onze relatie altijd geweest, dus ik had kunnen weten dat het niet zou veranderen na de geboorte van kleinkinderen. Gelukkig is mijn schoonfamilie anders.
Het duur niet lang voor je oudste naar school gaat. Dat gaat veel verschil maken. En je kinderen worden steeds zelfstandiger. Het is moeilijk om je voor te stellen als je heel jonge kinderen hebt, maar er breekt een dag aan waarop ze zonder hulp naar beneden gaan, ontbijt voor zichzelf maken en je uit kunt slapen. Dat wil zeggen, als er geen ruzie losbreekt.
Ik denk dat je nu twee zaken hebt om je op te richten: de relatie met de familie en het ontlasten van jezelf en je partner. Voor het laatste zijn praktische oplossingen: ga vaker buiten de deur werken, gun elkaar een dag voor jezelf, val terug op andere mensen in je omgeving, regel een oppas, neem een dag vrij als de kinderen naar de kinderopang zijn. Bedenk iets wat bij jullie situatie past. Veel lastiger is het goed houden van de relatie met de familie, want het is natuurlijk pijnlijk als je ouders je niet helpen. Als je altijd een goede relatie had, dan is het denk ik zinnig om te proberen om over jullie gevoelens te praten. Ik heb zelf nooit zo'n poging met mijn moeder ondernomen omdat ik wist dat het geen zin had. Het enige wat je dan kunt doen is de situatie accepteren en bedenken in welke mate je de grootouders bij de levens van jullie kinderen wilt betrekken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 13-02-2022 08:39:37 ]
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik snap je verdriet. Ik had zelf een goede band met de ouders van mijn vader. Toen mijn ouders het zwaar hadden, ging ik er een tijdje 's middags naartoe voor de lunch. Ik was er elke weekeinde te vinden en speelde dan met neefjes en nichtjes. Ik hielp op zaterdag met de boodschappen en de moestuin. Voor mij was het een verlengstuk van m'n eigen gezin en tegelijkertijd een manier om even aan de sores van het gezin te ontkomen. Niet dat er bijzondere sores was, maar met je ouders heb je nu eenmaal een andere band dan met je grootouders, die je altijd begrijpen (ook als je zelf onredelijk bent).quote:
Ik heb er wel erg veel moeite mee gehad en ik vind het nog steeds moeilijk te begrijpen, maar er zijn gelukkig andere mensen in ons leven die wel dolgraag zo betrokken willen zijn.
Ik gunde mijn eigen kinderen zo'n band en ik ben blij dat ze een warme relatie met mijn schoonouders hebben. Maar we hebben nu bijvoorbeeld ook buren die al gauw nadat we naast hen kwamen wonen aanboden om de kinderen een dagje naar Artis mee te nemen. Met de ouders van vriendjes van de kinderen hebben we ook fijne band opgebouwd. We kunnen altijd wel bij iemand terecht als we noodopvang nodig hebben.
Het is fijn om familie te hebben die steun biedt, maar je kunt net zoals jij hebt gedaan ook zelf een familie creëren.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Om wat meer toelichting te geven, mijn moeder is dan extreem praktisch. Doordeweeks kon ze niet oppassen omdat ze de volgende ochtend moest werken. Er is echt geen sprake van een gebrek aan liefde ofzo, maar ik merk dat ik er zelf gewoon heel anders insta. Ik zou mij de volgende ochtend dan maar gewoon ziek hebben gemeld.quote:
Ik vind het heel begrijpelijk dat sommige grootouders geen zin hebben om structureel op te passen. Het is hun leven en ze moeten zelf weten hoe ze hun oude dag doorbrengen. Maar waar ik geen begrip voor heb is dat jullie familie nadat jullie erom vroegen jullie oudste niet op wilde vangen bij de geboorte van de jongste.
Wat betreft mijn schoonouders, mijn schoonmoeder kampt nogal met angsten. Ze heeft er volgens mij medicatie voor. Nadat we aangaven het wel heel vervelend te vinden dat we in geval van nood niet op ze zouden kunnen rekenen, hebben ze (een aantal weken later) wel nog aangegeven dat als het ECHT niet anders kon, ze heel misschien dan toch wel iets konden regelen misschien.
Dus, er speelt genoeg nuance hier. We hebben echt geen kinderhatende ouders ofzo. Maar de weerstand die ik voel vind ik gewoon vervelend en ook wel een beetje kwetsend. Dan kan ik echt jaloers worden op grootouders die alles (of iig méér) laten wijken voor hun kleinkinderen.
Dat snap ik best als het om 'gewoon' oppassen gaat, maar niet in het geval van een noodsituatie. Maar die situatie ligt in het verleden. Met je moeder zou ik denk ik een openhartig gesprek voeren - zonder verwijten - waarin je er de nadruk op legt dat je het belangrijk vindt dat ze een rol speelt in het leven van je kinderen. Aan haar kun je dan vragen hoe ze dat zelf voor zich ziet en hoe jullie dat praktisch kunnen regelen. Daarbij kun je haar ook vragen wat ze van jullie nodig heeft, bijv. tijdig regelen en rekening houden met haar werkdagen.quote:
[..]
Om wat meer toelichting te geven, mijn moeder is dan extreem praktisch. Doordeweeks kon ze niet oppassen omdat ze de volgende ochtend moest werken. Er is echt geen sprake van een gebrek aan liefde ofzo, maar ik merk dat ik er zelf gewoon heel anders insta. Ik zou mij de volgende ochtend dan maar gewoon ziek hebben gemeld.
Snap ik. Ik ben jaren jaloers geweest op kinderen van ouders die met het gezin op vakantie gingen (deden wij nooit) of jongeren die financiële steun kregen tijdens het volgen van hun studie (kreeg ik niet). Het heeft me pijn gedaan, maar ten aanzien van je familie kun je niet veel meer dan accepteren en er het beste van maken, zonder over je eigen grenzen te gaan. Mijn moeder stuurde ik bijvoorbeeld regelmatig foto's van de kinderen, maar ik ben op een bepaald moment gestopt haar op te zoeken omdat de eenzijdigheid van de relatie me te zwaar viel. Vanaf dat moment heeft ze haar kleinkinderen jaren niet gezien. Een troost is wel dat mijn pijn niet op de kinderen is overgegaan: zij kenden haar nauwelijks en hebben niets gemist.quote:Dus, er speelt genoeg nuance hier. We hebben echt geen kinderhatende ouders ofzo. Maar de weerstand die ik voel vind ik gewoon vervelend en ook wel een beetje kwetsend. Dan kan ik echt jaloers worden op grootouders die alles (of iig méér) laten wijken voor hun kleinkinderen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Hier ookquote:
[..]
Ik snap je verdriet. Ik had zelf een goede band met de ouders van mijn vader. Toen mijn ouders het zwaar hadden, ging ik er een tijdje 's middags naartoe voor de lunch. Ik was er elke weekeinde te vinden en speelde dan met neefjes en nichtjes. Ik hielp op zaterdag met de boodschappen en de moestuin. Voor mij was het een verlengstuk van m'n eigen gezin en tegelijkertijd een manier om even aan de sores van het gezin te ontkomen. Niet dat er bijzondere sores was, maar met je ouders heb je nu eenmaal een andere band dan met je grootouders, die je altijd begrijpen (ook als je zelf onredelijk bent).
Ik gunde mijn eigen kinderen zo'n band en ik ben blij dat ze een warme relatie met mijn schoonouders hebben. Maar we hebben nu bijvoorbeeld ook buren die al gauw nadat we naast hen kwamen wonen aanboden om de kinderen een dagje naar Artis mee te nemen. Met de ouders van vriendjes van de kinderen hebben we ook fijne band opgebouwd. We kunnen altijd wel bij iemand terecht als we noodopvang nodig hebben.
Het is fijn om familie te hebben die steun biedt, maar je kunt net zoals jij hebt gedaan ook zelf een familie creëren.
Toen ik hoogzwanger was (en dan heb ik het echt over 40+ weken icm hittegolf) kwamen er moeders van vriendinnetjes van mijn oudste haar ophalen om mij wat te ontlasten. Dat vond ik echt zo fijn. Mijn ouders hebben nooit aangeboden om in die tijd op te passen. Had ik dat zelf moeten vragen? Ik weet het niet. Mensen mogen soms ook best eigen initiatief tonen.[ Bericht 0% gewijzigd door Sunshine1982 op 13-02-2022 10:53:35 ]
Ik vind als je er voor kiest om ouder te worden daar verantwoordelijkheden bij horen en dat betekent ook op je kleinkinderen passen in geval van nood en een goede band opbouwen met je kleinkinderen.
Dat gezegd hebbende vind ik het wel onzin dat kinderen maar verwachten dat grootouders 1 of meer vaste oppasdagen opzich nemen. De primaire opvoeding blijft voor de ouders en grootouders hebben vaak ook nog een eigen leven.
Dat gezegd hebbende vind ik het wel onzin dat kinderen maar verwachten dat grootouders 1 of meer vaste oppasdagen opzich nemen. De primaire opvoeding blijft voor de ouders en grootouders hebben vaak ook nog een eigen leven.
No bitch to me
Ja dat laatste weet ik niet zo goed hoor. Ik vind het echt heel lastig dat er zo vaak van uit wordt gegaan dat mensen ongevraagd hulp bieden. Ik loop ook niet overal en nergens ongevraagd hulp te bieden, ik heb het zelf ook best druk en zie dat niet altijd. En hoe vaak ben je zelf eigenlijk ongevraagd hulp aan het geven aan mensen?quote:
[..]
Hier ook
Verwachtingen uitspreken en hulp vragen zijn gewoon concrete acties die je kunt nemen om je leven wat eenvoudiger te maken. Afwachten tot hulp vanzelf komt en dan vervolgens verbolgen gaan zijn als het niet komt, daar kan ik niet zo veel mee.
disclaimer
Mensen die weinig tot niks met hun kleinkinderen hebben vind ik nare mensen, zal wel wat aan mankeren.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
Ik denk dat een can de dingen die je als jonge ouders en grootouders het beste kunt doen, is je verwachtingen en hoop uitspreken.
Ik denk nu (hopelijk duurt het nog vele jaren voor het zover is) dat als mijn dochter een kind krijgt, ik het heel leuk zal vinden om deel uit te maken van hun leven. Om regelmatig op te passen, mijn kind te ontlasten. Maar ik weet natuurlijk helemaal nog niet hoe mijn leven er dan uitziet, en ik weet ook niet of mijn dochter die behoefte ook heeft. Goede gesprekken daarover kunnen in ieder geval onduidelijkheid wegnemen. En ik denk dat voor zowel wel als niet structureel op willen passen of deze structurele oppasdienst van je ouders willen iets te zeggen is. Het ene is niet beter dan het andere, denk ik.
Ik denk nu (hopelijk duurt het nog vele jaren voor het zover is) dat als mijn dochter een kind krijgt, ik het heel leuk zal vinden om deel uit te maken van hun leven. Om regelmatig op te passen, mijn kind te ontlasten. Maar ik weet natuurlijk helemaal nog niet hoe mijn leven er dan uitziet, en ik weet ook niet of mijn dochter die behoefte ook heeft. Goede gesprekken daarover kunnen in ieder geval onduidelijkheid wegnemen. En ik denk dat voor zowel wel als niet structureel op willen passen of deze structurele oppasdienst van je ouders willen iets te zeggen is. Het ene is niet beter dan het andere, denk ik.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Komt omdat ze nog te klein zijn. Die kinderen zijn gewoon gruwelijk irritant. Alleen mekken etc en schijten ze weer in hun broek.
Waarschijnlijk komt het wel als ze wat ouder zijn.
Ik zeg dit trouwens uit ervaring als oom. Wilde ook nooit oppassen. Maar nu zijn de twee jongens bijna 5 en dan is het nog wel een soort van leuk omdat ze een beetje kunnen vertellen enzo.
Waarschijnlijk komt het wel als ze wat ouder zijn.
Ik zeg dit trouwens uit ervaring als oom. Wilde ook nooit oppassen. Maar nu zijn de twee jongens bijna 5 en dan is het nog wel een soort van leuk omdat ze een beetje kunnen vertellen enzo.
Do what you love, love what you do!
Daar heb je ook wel wat punten hoor. Het was denk ik ook meer dat ik niet echt snapte hoe het kwam dat mijn ouders niet zagen wat de moeders van vriendinnetjes wél zagen.quote:
[..]
Ja dat laatste weet ik niet zo goed hoor. Ik vind het echt heel lastig dat er zo vaak van uit wordt gegaan dat mensen ongevraagd hulp bieden. Ik loop ook niet overal en nergens ongevraagd hulp te bieden, ik heb het zelf ook best druk en zie dat niet altijd. En hoe vaak ben je zelf eigenlijk ongevraagd hulp aan het geven aan mensen?
Verwachtingen uitspreken en hulp vragen zijn gewoon concrete acties die je kunt nemen om je leven wat eenvoudiger te maken. Afwachten tot hulp vanzelf komt en dan vervolgens verbolgen gaan zijn als het niet komt, daar kan ik niet zo veel mee.
Dat mijn ouders niet zo betrokken zijn bij de kleinkinderen komt ook wel door de band die ik met mijn ouders heb. Ook niet hecht en we zijn geen familiemensen. We hebben geen behoefte aan wekelijks bellen of vaak bij elkaar over de vloer te komen. In die zin kan ik het ze ook niet kwalijk nemen dat ze dingen niet zien en dat ze niet veel met de kleinkinderen doen.
Ik denk dat in veel gevallen waar de grootouders niet (of in mindere mate) betrokken zijn bij de kleinkinderen dit te maken heeft met de band die ze hebben met hun eigen kinderen.
Dat laatste denk ik zeker. Mijn schoonouders zien hun andere kleinkinderen ook vaker, maar dat zijn kinderen van hun dochters en die hebben nou eenmaal een sterkere band met hun ouders dan mijn man. Wij gaan zelf ook niet zo vaak naar ze toe overigens dus het houdt 1:1 verband.quote:
[..]
Daar heb je ook wel wat punten hoor. Het was denk ik ook meer dat ik niet echt snapte dat mijn ouders niet zagen wat de moeders van vriendinnetjes wél zagen.
Dat mijn ouders niet zo betrokken zijn bij de kleinkinderen komt ook wel door de band die ik met mijn ouders heb. Ook niet hecht en we zijn geen familiemensen. We hebben geen behoefte aan wekelijks bellen of vaak bij elkaar over de vloer te komen. In die zin kan ik het ze ook niet kwalijk nemen dat ze dingen niet zien en dat ze niet veel met de kleinkinderen doen.
Ik denk dat in veel gevallen waar de grootouders niet (of in mindere mate) betrokken zijn metde kleinkinderen dit te maken heeft met de band die ze hebben met hun eigen kinderen.
Als mijn moeder nog had geleefd hadden de kinderen daar zeker wel 1 dag in de week gezeten want onze band was ontzettend hecht.
disclaimer
Ik snap dat sommigen zeggen dat je je verwachtingen moet uitspreken en er niet van uit moet gaan dat hulp automatisch komt aanvliegen, maar de verwachting dat je ouders zonder aanleiding, zonder gevraagd te worden, helpen met de zorg voor hun kleinkinderen... tja, dat is m.i. gewoon een hele oprechte.
Open communicatie helpt enorm, maar soms mag je er gewoon simpelweg teleurgesteld over zijn dat die dingen blijkbaar niet vanzelf gaan.
Open communicatie helpt enorm, maar soms mag je er gewoon simpelweg teleurgesteld over zijn dat die dingen blijkbaar niet vanzelf gaan.
-nee-
Teleurgesteld mag je natuurlijk altijd zijn. Maar als je niet uitspreekt wat je graag zou willen en het gebeurt niet, dan heb je dat ook deels zelf in de hand gehad.quote:
Ik snap dat sommigen zeggen dat je je verwachtingen moet uitspreken en er niet van uit moet gaan dat hulp automatisch komt aanvliegen, maar de verwachting dat je ouders zonder aanleiding, zonder gevraagd te worden, helpen met de zorg voor hun kleinkinderen... tja, dat is m.i. gewoon een hele oprechte.
Open communicatie helpt enorm, maar soms mag je er gewoon simpelweg teleurgesteld over zijn dat die dingen blijkbaar niet vanzelf gaan.
Er zijn genoeg grootouders die de behoefte niet hebben, maar ook genoeg ouders die die inmenging van (schoon)ouders helemaal niet willen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Eens. Dat heeft wat mij betreft weinig te maken met de wens van grootouders om een grootouderrol op zich te nemen, maar meer met de mate waarin ze een band hebben met hun (volwassen) kind en een gevoel hebben voor de noden van dat kind.quote:
Ik snap dat sommigen zeggen dat je je verwachtingen moet uitspreken en er niet van uit moet gaan dat hulp automatisch komt aanvliegen, maar de verwachting dat je ouders zonder aanleiding, zonder gevraagd te worden, helpen met de zorg voor hun kleinkinderen... tja, dat is m.i. gewoon een hele oprechte.
Open communicatie helpt enorm, maar soms mag je er gewoon simpelweg teleurgesteld over zijn dat die dingen blijkbaar niet vanzelf gaan.
Het krijgen van kinderen is maar één context. Het kan ook gaan om hulp na een relatiebreuk, bij ziekte of financiële problemen. Als ik m'n vader belde over een ruzie met een ex-vriend, dan vroeg hij of ik bij hem wilde komen en bood hij aan om me op te halen. Zo hebben mijn broertje en ik mijn moeder financiële steun geboden. En zo hebben mijn schoonouders de kinderen opgevangen en emotionele steun geboden toen ik ziek was. In mijn optiek is dat iets wat je als familie eenvoudigweg doet en niet iets waar je om zou moeten vragen. Je hoeft er geen gedachtes voor te kunnen lezen, maar het vereist wel betrokkenheid.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
In geval van nood zouden mijn ouders en schoonouders alles doen. Op andere momenten kan ik vragen en kunnen zij ja of nee zeggen. Wij vragen niet zo veel omdat we vinden dat ons kind ons pakkiean is. Schoonzus vraagt wel veel. Ik vind dat ooit lastig omdat ik denk dat ze daarmee over de grenzen van mijn schoonouders gaan. Maar daar moet ik me niet mee bemoeien, die maken hun eigen keuzes.
Ik vind het in coronatijd nog wel een stukje lastiger dan daarvoor. Vooral als je niet op 1 lijn zit qua naleving van maatregelen enzo.
Ik vind het in coronatijd nog wel een stukje lastiger dan daarvoor. Vooral als je niet op 1 lijn zit qua naleving van maatregelen enzo.
Dat is hun goed recht. Het zijn jullie kinderen, niet die van jullie ouders.
Snap het eigenlijk wel. Die mensen hebben jarenlang kinderen opgevoed, eindelijk weer het huis voor zich alleen. Wellicht met pensioen. Dan wil niet iedereen zich vastpinnen aan vaste oppasdagen e.d.
Met veel mensen is het ook zo van "geef ze een vinger en ze pakken je hele hand".
Mijn ouders zijn de moeilijkste niet. Kinderen van mijn broer zitten er dan ook bijna elk weekend, vaak doordeweeks 's middags ook nog. Zodat hij en z'n vrouw "even rust" hebben.
Heb soms medelijden met m'n ouders. Altijd hard gewerkt, kinderen opgevoed en zo en dan denk je eindelijk rust, maar dan zit je nog elk weekend met kinderen.
Ik heb geen kinderen genomen om ze bij opa en oma te "dumpen". Ze passen dan ook zelden op. Omdat ik het eigenlijk nooit vraag. Alleen in geval van heel grote nood. Als we ergens op bezoek gaan of zo, dan nemen we de kinderen mee i.p.v. ze bij opa en oma af te zetten en dan ergens op visite te gaan.
Snap het eigenlijk wel. Die mensen hebben jarenlang kinderen opgevoed, eindelijk weer het huis voor zich alleen. Wellicht met pensioen. Dan wil niet iedereen zich vastpinnen aan vaste oppasdagen e.d.
Met veel mensen is het ook zo van "geef ze een vinger en ze pakken je hele hand".
Mijn ouders zijn de moeilijkste niet. Kinderen van mijn broer zitten er dan ook bijna elk weekend, vaak doordeweeks 's middags ook nog. Zodat hij en z'n vrouw "even rust" hebben.
Heb soms medelijden met m'n ouders. Altijd hard gewerkt, kinderen opgevoed en zo en dan denk je eindelijk rust, maar dan zit je nog elk weekend met kinderen.
Ik heb geen kinderen genomen om ze bij opa en oma te "dumpen". Ze passen dan ook zelden op. Omdat ik het eigenlijk nooit vraag. Alleen in geval van heel grote nood. Als we ergens op bezoek gaan of zo, dan nemen we de kinderen mee i.p.v. ze bij opa en oma af te zetten en dan ergens op visite te gaan.
Mijn moeder past wekelijks op en heb daarnaast nog een oppasadres in de buurt. Verder past mijn moeder geregeld vaker op op haar eigen initiatief. Ze is fit en vindt het leuk.
Hierdoor hebben man en ik veel geluk waardoor er aan ons sociale leven niet veel veranderd is en wij als stel ook regelmatig een nachtje weggaan. Zoon is 4 maanden en man en ik zijn 4x een nachtje weggeweest, we doen het maandelijks.
Ik besef me wel dat dit een luxe is en heb al een gastouderadres geregeld voor het geval m’n moeder niet meer wil/kan oppassen. In dat geval zullen mijn man en ik minder vaak samen weggaan en wordt er alleen (extra) van de gastouder gebruik gemaakt als dat noodzakelijk is voor werk
Ik zie het niet als dumpen. Ik zie het als grootbrengen van je kinderen als familie. Toen ik nog geen kinderen had deed ik hetzelfde regelmatig voor mijn neven en nichten. Ik heb weleens 10 neefjes en nichtjes op sleeptouw gehad, we maakten er gewoon een beestenbende van het hele weekend
Hierdoor hebben man en ik veel geluk waardoor er aan ons sociale leven niet veel veranderd is en wij als stel ook regelmatig een nachtje weggaan. Zoon is 4 maanden en man en ik zijn 4x een nachtje weggeweest, we doen het maandelijks.
Ik besef me wel dat dit een luxe is en heb al een gastouderadres geregeld voor het geval m’n moeder niet meer wil/kan oppassen. In dat geval zullen mijn man en ik minder vaak samen weggaan en wordt er alleen (extra) van de gastouder gebruik gemaakt als dat noodzakelijk is voor werk
Ik zie het niet als dumpen. Ik zie het als grootbrengen van je kinderen als familie. Toen ik nog geen kinderen had deed ik hetzelfde regelmatig voor mijn neven en nichten. Ik heb weleens 10 neefjes en nichtjes op sleeptouw gehad, we maakten er gewoon een beestenbende van het hele weekend
Mijn ouders waren 50 toen mijn oudste geboren werd en vanaf het moment dat hij een jaar of 6 was ging hij om het weekend naar mijn ouders.
Ze waren echter 69 toen mijn jongste geboren werd (de andere opa en oma waren 80), dus dat was een heel ander verhaal, zeker omdat mijn moeder niet zo'n fan van babies was en ze niet meer fit genoeg was om op de jongste te passen toen hij ouder was.
Ze hebben hem nog wel sporadisch van school gehaald maar that's it.
Hij heeft nog wel gelogeerd bij de opa en oma die al 80 waren toen hij geboren werd, maar toen was hij ook al een jaar of 7.
Gezien de leeftijden van de grootouders van mijn jongste heb ik daar ook nooit enige verwachting over gehad.
Inmiddels heb ik ook een kleinzoon van 3, en als hij eens in de zoveel tijd op vrijdag van het KDV moet worden opgehaald doe ik dat, als zoon en schoondochter allebei laat moeten werken is hij hier ook wel eens een nachtje, komt bijna nooit voor maar als het nodig is dan is dat geen enkel probleem.
De andere opa en oma van kleinzoon werken allebei, dus dat beperkt de mogelijkheden, plus dat zij nog meer kleinkinderen hebben dus dan wordt het structureel opvangen van een kleinkind ook een ander verhaal, hier speelt dat helemaal niet.
Als kleinzoon straks naar school gaat en er nog geen BSO beschikbaar is voor alle dagen die ze nodig hebben dan is al afgesproken dat ik dat opvang.
Komt natuurlijk bij dat ik in de positie ben dat te doen en omdat mijn jongste nog op de basisschool zit zijn wij voorlopig ook nog gebonden aan schoolvakanties en zitten dat soort afspraken niet allerlei 50+ vrijheden in de weg.
Waarmee ik geen enkel oordeel over een ander vel, sommige (groot)ouders zien dat soort zaken nou eenmaal anders, en dat is ook hun goed recht lijkt me.
Overigens vind ik het wel heel ver gaan om een kleinkind niet te willen opvangen als er een (schoon)dochter aan het bevallen is, daar kan ik me zo totaal niets bij voorstellen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Leandra op 20-02-2022 22:37:14 ]
Ze waren echter 69 toen mijn jongste geboren werd (de andere opa en oma waren 80), dus dat was een heel ander verhaal, zeker omdat mijn moeder niet zo'n fan van babies was en ze niet meer fit genoeg was om op de jongste te passen toen hij ouder was.
Ze hebben hem nog wel sporadisch van school gehaald maar that's it.
Hij heeft nog wel gelogeerd bij de opa en oma die al 80 waren toen hij geboren werd, maar toen was hij ook al een jaar of 7.
Gezien de leeftijden van de grootouders van mijn jongste heb ik daar ook nooit enige verwachting over gehad.
Inmiddels heb ik ook een kleinzoon van 3, en als hij eens in de zoveel tijd op vrijdag van het KDV moet worden opgehaald doe ik dat, als zoon en schoondochter allebei laat moeten werken is hij hier ook wel eens een nachtje, komt bijna nooit voor maar als het nodig is dan is dat geen enkel probleem.
De andere opa en oma van kleinzoon werken allebei, dus dat beperkt de mogelijkheden, plus dat zij nog meer kleinkinderen hebben dus dan wordt het structureel opvangen van een kleinkind ook een ander verhaal, hier speelt dat helemaal niet.
Als kleinzoon straks naar school gaat en er nog geen BSO beschikbaar is voor alle dagen die ze nodig hebben dan is al afgesproken dat ik dat opvang.
Komt natuurlijk bij dat ik in de positie ben dat te doen en omdat mijn jongste nog op de basisschool zit zijn wij voorlopig ook nog gebonden aan schoolvakanties en zitten dat soort afspraken niet allerlei 50+ vrijheden in de weg.
Waarmee ik geen enkel oordeel over een ander vel, sommige (groot)ouders zien dat soort zaken nou eenmaal anders, en dat is ook hun goed recht lijkt me.
Overigens vind ik het wel heel ver gaan om een kleinkind niet te willen opvangen als er een (schoon)dochter aan het bevallen is, daar kan ik me zo totaal niets bij voorstellen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Leandra op 20-02-2022 22:37:14 ]
Toen ik zwanger was van de oudste had mijn moeder ook aangegeven niet structureel te willen oppassen. Incidenteel of bij nood wel. Ze werkte toen ook nog 4 dagen in de week dus logisch ook en heb dat ook nooit gevraagd of verwacht.
Maar al snel wilde ze toch af en toe op haar vrije woensdag oppassen, gewoon omdat ze dat leuk vond. Ik had toen flexopvang dus we keken per keer wanneer ze wilde en/of tijd had. Niet lang daarna was het om de week en op een gegeven moment bijna elke woensdag, maar dat is omdat ze dat leuk vind.
Ondertussen is ze met (vroeg)pensioen en past ze nog steeds elke woensdag op en brengt ze ook de kinderen naar school op de dagen dat ik ochtenddienst heb (gemiddeld nog 1x in de week buiten de woensdag). Hier ben ik heel blij mee dat ze dat wil doen (dit is wel een vraag geweest en als ze nee had gezegd had ik dat ook zeker gesnapt). Als dat niet gekund had had ik een andere baan moeten gaan zoeken namelijk. De tijd dat ik (en man meest van de tijd) van huis moet is de voorschoolse opvang nog lang niet open hier.
Ik heb nog steeds flexopvang dus als ze een keer niet kan ook geen probleem om ze in te plannen. Ze kan dus gewoon haar dingen plannen die ze wil doen. Sowieso wordt het steeds makkelijker nu de kinderen wat ouder zijn, en kunnen ze gerust een keer zelf naar school mocht dat nodig zijn (maar dat wil ik maar incidenteel want voor vaker vind ik dat niet gezellig voor ze, al vinden de kinderen dat minder vervelend als ikzelf)
Logeren als we een keer een feestje hebben kan over het algemeen ook wel, maar dat doen we op zich niet al te vaak. Vinden ze wel gezellig overigens, mijn ouders.
Mijn schoonmoeder past 1 middag in de week op omdat ze dat ook bij de andere kleinkinderen gedaan heeft. Helemaal fijn, al is ze een stuk ouder en kan wat minder prikkels verdragen dan mijn moeder dus het is dan wel zo dat er geen speelafspraken gemaakt kunnen worden. Maar ik begrijp dat van haar ook wel.
Logeerpartijtjes doe ze niet aan, maar ik denk dat als er echt nood zou zijn het zeker wel zou kunnen.
Maar al snel wilde ze toch af en toe op haar vrije woensdag oppassen, gewoon omdat ze dat leuk vond. Ik had toen flexopvang dus we keken per keer wanneer ze wilde en/of tijd had. Niet lang daarna was het om de week en op een gegeven moment bijna elke woensdag, maar dat is omdat ze dat leuk vind.
Ondertussen is ze met (vroeg)pensioen en past ze nog steeds elke woensdag op en brengt ze ook de kinderen naar school op de dagen dat ik ochtenddienst heb (gemiddeld nog 1x in de week buiten de woensdag). Hier ben ik heel blij mee dat ze dat wil doen (dit is wel een vraag geweest en als ze nee had gezegd had ik dat ook zeker gesnapt). Als dat niet gekund had had ik een andere baan moeten gaan zoeken namelijk. De tijd dat ik (en man meest van de tijd) van huis moet is de voorschoolse opvang nog lang niet open hier.
Ik heb nog steeds flexopvang dus als ze een keer niet kan ook geen probleem om ze in te plannen. Ze kan dus gewoon haar dingen plannen die ze wil doen. Sowieso wordt het steeds makkelijker nu de kinderen wat ouder zijn, en kunnen ze gerust een keer zelf naar school mocht dat nodig zijn (maar dat wil ik maar incidenteel want voor vaker vind ik dat niet gezellig voor ze, al vinden de kinderen dat minder vervelend als ikzelf)
Logeren als we een keer een feestje hebben kan over het algemeen ook wel, maar dat doen we op zich niet al te vaak. Vinden ze wel gezellig overigens, mijn ouders.
Mijn schoonmoeder past 1 middag in de week op omdat ze dat ook bij de andere kleinkinderen gedaan heeft. Helemaal fijn, al is ze een stuk ouder en kan wat minder prikkels verdragen dan mijn moeder dus het is dan wel zo dat er geen speelafspraken gemaakt kunnen worden. Maar ik begrijp dat van haar ook wel.
Logeerpartijtjes doe ze niet aan, maar ik denk dat als er echt nood zou zijn het zeker wel zou kunnen.
Ik zag dit op Facebook en ik moest gelijk aan dit topic denken
Al heb ik dit nooit gedaan. Ik heb ooit één keer mijn oudste een ochtendje extra naar de gastouder gedaan om bij te slapen, maar mijn ouders heb ik nooit gevraagd.
Ik weet dat de kinderen van de vriendin van mijn vader soms vragen of hun kinderen in het weekend mogen blijven slapen zodat zij een avondje uit kunnen oid. Zelf zou ik dit nooit doen. Ik zou me bezwaard voelen denk ik. Als ze willen oppassen, prima. Echt, helemaal prima. Maar dat moeten ze er zelf mee komen.
[ Bericht 22% gewijzigd door Sunshine1982 op 21-02-2022 11:25:23 ]
Al heb ik dit nooit gedaan. Ik heb ooit één keer mijn oudste een ochtendje extra naar de gastouder gedaan om bij te slapen, maar mijn ouders heb ik nooit gevraagd.
Ik weet dat de kinderen van de vriendin van mijn vader soms vragen of hun kinderen in het weekend mogen blijven slapen zodat zij een avondje uit kunnen oid. Zelf zou ik dit nooit doen. Ik zou me bezwaard voelen denk ik. Als ze willen oppassen, prima. Echt, helemaal prima. Maar dat moeten ze er zelf mee komen.
[ Bericht 22% gewijzigd door Sunshine1982 op 21-02-2022 11:25:23 ]
Heel incidenteel wordt er hier opgepast door mijn schoonouders. Zij wonen in hetzelfde dorp. Een paar keer zodat wij wat konden klussen in huis of iets dergelijks. Of een afspraak die echt alleen in de avonduren kon. Dan gaat het om max 2-3 uurtjes.
Logeren willen ze liever niet maar voor mijn aanstaande bevalling maken ze gelukkig wel een uitzondering als dat nodig blijkt. Ik zou anders echt niet weten wat ik moest doen.
Mijn ouders letten ook wel even op hem als we daar zijn (we zijn daar altijd een heel weekend door de afstand) zodat wij rustig wat boodschappen kunnen doen.
Ik vind het wel prima zo en zij ook.
Logeren willen ze liever niet maar voor mijn aanstaande bevalling maken ze gelukkig wel een uitzondering als dat nodig blijkt. Ik zou anders echt niet weten wat ik moest doen.
Mijn ouders letten ook wel even op hem als we daar zijn (we zijn daar altijd een heel weekend door de afstand) zodat wij rustig wat boodschappen kunnen doen.
Ik vind het wel prima zo en zij ook.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |