Opa en oma springen praktisch nooit in?

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 08:55 schreef Viv het volgende:

[..]
Ja, ik bedoel ook meer dat het goed zou zijn als TS kan uitvogelen waar dat verschil vandaan komt.
[..]
Zo hadden wij het ook. We hebben ze bij sluiting van KDV en school vanwege corona niet gevraagd om op te passen (want dat gaat tegen de geest van die maatregelen in), maar wel als onze dochter bijvoorbeeld ziek thuis bleef en wij allebei moesten werken. En logeren sporadisch, als wij bijvoorbeeld naar een concert gingen.

Inmiddels wonen we in Zweden en hebben we helemaal niemand in de buurt die we zouden kunnen vragen om op te passen.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 08:38 schreef christmastsunami het volgende:

[..]
We hebben het niet over andermans kinderen, het gaat om kleinkinderen, toch?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 09:01 schreef Seven. het volgende:
Herkenbaar TS. Mijn schoonouders passen regelmatig een paar uurtjes op als wij het vragen (1-2 keer per week). En ze zeggen ook rustig nee als het ze niet uitkomt. Ze hebben ook speelgoed en een traphek, en ze maken het huis hufterproof als we komen. Mijn ouders zetten een paar dingen weg.

Wat soms wel steekt: ze passen wel de kinderen van mijn broer, maar OK. Die woont er naast dus dan ontkom je er niet aan als oma. Dus dat kan ik wel relativeren.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 08:57 schreef Marsenal het volgende:
Ik heb zelf geen ouders maar mijn schoonmoeder en haar man passen ook graag op de kinderen, eens in de 2 weken blijven ze alledrie(!) Een nachtje tukken daar, een kwartier van mijn huis. Mijn schoonmoeder heeft dan wel een hulp in de huishouding die 's ochtends meehelpt, mijn jongste is nog een baby en het is dus allemaal geen makkie voor die fossielen.

Er ontbreekt bij jou duidelijk wat liefde bij de grootouders. Dat is intrinsiek, dat ga je ze niet aanleren. Spijtig wel.

Wat betreft oppas; begin er zo snel mogelijk mee. Die kinderen passen zich prima aan, ongeacht leeftijd. Ik snap dat je de oppas ook niet wilt opzadelen met de nachtbraak-momenten, maar soms moet je ook denken, schijt aan, dat nachtje hotel ergens is heel veel waard, als je dat weer maanden gaat zitten uitstellen... daar wordt je huwelijk ook niet beter van.

Dat je ouders niet willen oppassen in het geval je vrouw in het holst van de nacht moet bevallen is een teken aan de wand, die gaan zich never nooit bekommeren om die kleintjes. Stuitend bijna, ik zou het voor een vreemde nog doen, maar ja, niet bij iedereen heerst het besef dat ouders van jonge kinderen zijn een slopende fase kan zijn.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 09:23 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Dat vind ik ook wel een dingetje ja. Als de kinderen in tijden van nood ook niet welkom zijn bij oma en opa zou ik daar wel wat conclusies aan verbinden.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 07:48 schreef Bot13 het volgende:
Als ik met vrienden en kennissen spreek dan is de rol van opa's en oma's vaak duidelijk. Ze willen hun kleinkinderen het liefst vaak zien, en soms zijn er zelfs regelingen om ze bijvoorbeeld eenmaal per week te laten logeren. Als het niet dat is, dan staan ze in ieder geval altijd klaar om incidenteel op de kinderen te passen. Maar, mijn vrouw en ik merken dat dat bij ons totaal niet het geval is? Onze kids zijn 2 jaar, en 7 maanden. De oudste heeft 1x bij mijn moeder geslapen, en 1x bij mijn schoonouders - that's it. Er komt verder ook geen initiatief. Toen de jongste ieder moment geboren zou worden, en we zochten naar eventuele opvang voor onze oudste, mocht mijn vrouw snachts bevallen ofzo, weigerden mijn schoonouders en mijn moeder om in geval van nood eventueel die opvang te zijn.

Mijn vrouw en ik komen basically al 2,5 jaar bijna de deur niet meer uit. Het helpt ook niet dat ik al 2 jaar thuiswerk - elke dag in hetzelfde kamertje. Als ik hoor dat vrienden en kennissen soms een hotelletje kunnen pakken, of naar de bioscoop, omdat de grootouders even kort de zorg voor de kids overnemen, dan ben ik daar echt jaloers op. Überhaupt merk ik dat ik jaloers ben op het initiatief van hun ouders. Het voelt gewoon soms zo zuur als mijn moeder na 3 of 4 maanden de kinderen weer eens ziet (ze woont een kwartiertje rijden verderop, en dan zijn wij vaak degene die haar kant op gaan, niet andersom) en zegt "Wat zijn ze groot geworden, jeeeeetje!". Dan denk ik, je had erbij kunnen zijn. In het geval van mijn moeder heeft ze wel de afgelopen jaren vaak de kinderen van mijn twee zussen over de vloer gehad om te logeren; echt minstens 4x per jaar. Het voelt gewoon bijna persoonlijk dat wij niet die support krijgen.

Een vriend van me raadde me zo'n oppasservice aan. En dat is misschien wel wat, maar het liefst als de kinderen net iets ouder zijn en waarschijnlijk de hele avond door blijven slapen. En ook iets beter uitgelegd kunnen krijgen dat zo'n onbekend gezicht gewoon de oppas is.

Herkent iemand dit? Zowel het emotionele deel van initiatief missen vanuit de grootouders, en ook het praktische deel van echt altijd 100% van de tijd zonder uitzondering aan je huis/kinderen geplakt zitten?

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 10:23 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Wat voor conclusies zou je daaraan verbinden?

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 10:32 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Dat ik ouders heb die niet voor me klaar willen staan. En misschien is dat wel een rigoureuze conclusie op basis van één gebeurtenis, maar komop. Niet willen klaar staan voor jouw kind en kleinkinderen bij zo'n heftige en bijzondere gebeurtenis.. En waar hebben we het over.. Over één nachtje.

Mocht dit bij mij gebeuren zou ik best gekwetst zijn denk ik.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 10:39 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Ah op die manier.

Over het algemeen betekent 'ergens consequenties aan verbinden' dat er een tegen opgetreden wordt. Dus dat je een tegenactie doet om te laten zien dat je het er niet mee eens bent. Of straf uitdelen.

Dat het iemand zou kwetsen, kan ik me heel goed voorstellen. Maar ondanks dat wij ook het nodige gedoe hebben gehad met vooral mijn schoonouders vind ik, en heb ik altijd gevonden, dat het contact tussen mijn dochter en hen wel belangrijk was. Dus bijvoorbeeld voor straf de kleinkinderen weghouden zou ik niet overwegen.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 10:42 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Je hebt gelijk, ik heb het verkeerd geformuleerd. My bad

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 09:04 schreef Marsenal het volgende:
Mensen met een mening terwijl ze amper zicht hebben op de situatie

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 10:39 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Ah op die manier.

Over het algemeen betekent 'ergens consequenties aan verbinden' dat er een tegen opgetreden wordt. Dus dat je een tegenactie doet om te laten zien dat je het er niet mee eens bent. Of straf uitdelen.

Dat het iemand zou kwetsen, kan ik me heel goed voorstellen. Maar ondanks dat wij ook het nodige gedoe hebben gehad met vooral mijn schoonouders vind ik, en heb ik altijd gevonden, dat het contact tussen mijn dochter en hen wel belangrijk was. Dus bijvoorbeeld voor straf de kleinkinderen weghouden zou ik niet overwegen.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 11:18 schreef loveli het volgende:

[..]

Dat is de definitie van Fok!

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 12:33 schreef Sumppi het volgende:
Mijn ouders leven niet meer en mijn schoonouders zijn na hun scheiding ook niet erg betrokken bij de kinderen (alleen onze oudste van de drie heeft meegemaakt dat we daar zeer regelmatig waren). We hebben een aantal keer aangegeven dat het zo leuk zou zijn om een goede band samen op te bouwen of te behouden. Niet door op te passen, maar wel door wat meer contact te hebben dan alleen met de verjaardagen en Kerst. Schoonmoeder heeft heel duidelijk aangegeven dat ze nu haar eigen leven wilde leven en dat de rol van oma daar niet zo in past. Het heeft best een tijdje geduurd voor ik niet meer teleurgesteld was. Bij m'n schoonvader logeren de kinderen nog wel eens per jaar en als we daar zijn is hij zeer betrokken. Ook komt hij nog weleens deze kant op.

Ik heb er wel erg veel moeite mee gehad en ik vind het nog steeds moeilijk te begrijpen, maar er zijn gelukkig andere mensen in ons leven die wel dolgraag zo betrokken willen zijn.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 12:41 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Ik snap jouw teleurstelling, dat voorop gesteld.

Maar in hoeverre kun je een oma of een opa kwalijk nemen dat ze geen (of in mindere mate) opa en oma willen zijn? Ik vraag me dat oprecht af. Want zoals ik eerder zei, grootouders hebben niet gekozen voor kleinkinderen. En toch verwacht iedere ouder (ik heb die verwachting ook gehad) dat ze betrokken zijn en leuke dingen met ze doen. Het klinkt misschien lullig, maar sommige grootouders hebben er geen (of in mindere mate) zin in. Ik denk niet dat je ze dat kwalijk kan nemen.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 13:12 schreef Sumppi het volgende:

[..]
Hier kwam het door een omslag van redelijk betrokken moeder en oma naar iemand die helemaal voor zichzelf koos. Ik geloof dat ze ondertussen wel merkt hoe eenzaam het is als je alleen nog maar een partner hebt en het contact met anderen oppervlakkig is. Ze geeft nu soms aan dat ze mensen niet meer ziet en dan merk je dat dat pijnlijk is, maar ze heeft niet door (of geeft dat niet aan) dat dat komt door hoe ze het zelf wilde. Ze legt de schuld nu bij de ander: zij laten -ook- nooit wat horen.

En het doet gewoon pijn als een ouder het niet belangrijk vindt een goede band te houden met jou en je kinderen. Dan heb ik het dus niet over elke week bezoekjes en ze inzetten als oppas, maar het is pijnlijk als je niks -meer- deelt. Misschien moet ik het dan zo verwoorden. Het kost even tijd voor je geen verdriet meer hebt bij het leuren aan een dood paard en het kan laten.

quote:

Op zaterdag 12 februari 2022 13:17 schreef Herkauwer het volgende:
Mijn vrouw heeft geen ouders meer, mijn ouders wonen aan de andere kant van het land en verder weinig familie. Dus de kinderen zijn er altijd bij, alhoewel ze al iets ouder worden en we steeds meer kunnen maar we kunnen niet zomaar een avondje of weekend weg.