De bekerfinale tussen Rasenball en Freiburg werd inderdaad een latertje. De Breisgau kwam verrassend op voorsprong in de 19e minuut. Gunter met de voorzet, Sallai timede mis en Maxi Eggestein schoot alsnog binnen. Grote protesten van de Rasenball-bank baatten niet, ondanks de VAR check kon men geen opzichtig hands vaststellen. Voor Eggestein wel bijzonder, scoren in de finale nadat je in de zomer nog bent uitgeschakeld met Bremen. Rasenball probeerde het een en ander van afstand via Orban en Nkunku. Flekken pakte de eerste poging, Schlotterbeck ruimde de tweede op.
In de tweede helft werd het duidelijk dat de Oost Duitsers aanvielen, de Breisgau wachtte op counters. In de 57e minuut was Höler er door en moest Halstenberg hem neerhalen om erger te voorkomen, wat hem een rode kaart opleverde en een mopperende Tedesco een gele kaart wegens te veel aanmerkingen. Freiburg had twee keer op 2-0 kunnen maar Nkunku flikte het in de 76e minuut alsnog gelijk te maken op aangeven van Orban
In de verlengingen was opnieuw Freiburg de bovenliggende partij met meerdere schoten op paal en lat. De grootste kans was helaas ook een voorbode, want Demiroviç knalde een rebound die van de paal terugkwam huizenhoog richting Charlottenburg. Nober zei het al, laat hem geen penalty nemen. En uiteindelijk werden het penalties. Ondanks dat Rasenball zijn beste strafschopspecialisten al gewisseld had (Forsberg en Silva) schoot iedereen die bij de Oost Duitsers aanlegde raak, terwijl Gunter mistte. Alles hing van Demiroviç af en die knalde tegen onderkant paal. Daarmee wint Rasenball de beker, de eerste echte prijs als je de 2. liga titel niet meetelt. Halverwege het seizoen had ik dit niet meer verwacht, alle credits voor Tedesco die de puinhopen van Marsch weer een beetje opgeruimd kreeg.
In de nasleep was er nog een medisch noodgeval toen een fotograaf onwel werd en gereanimeerd moest worden
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"