Van kleuter tot puber deel 166 in het nieuwe schooljaar

Nee, ook hij begon al in groep 5. Inmiddels weet en kan hij nu stukken meer. Dus op zich kan hij nu wel zelfstandig een onderwerp kiezen, dit ook toetsen bij de leerkracht (of het goed is). Hij kan tekst verwerken en met PowerPoint werken. Maar ik zie hem nog niet helemaal zelf een spreekbeurt in elkaar zetten. Hij loopt sowieso snel vast. Hij kan rustig een uur achter de computer zitten zonder vooruit te komen omdat hij dan (bijvoorbeeld) niet weet hoe je een opsomming moet vormgeven (terwijl dat natuurlijk een totaal irrelevant detail is). En dan word ik natuurlijk weer boos en geïrriteerd omdat er zo veel tijd is verspild. Hij werkt alleen door als ik naast zit en hem continu aanspoor en op dingen wijs. Ik vind dat gewoon zo raar en ook frustrerend. Zelf deed ik alles volkomen zelfstandig en alleen. Mijn ouders hielpen me nooit ergens mee! Daardoor voel ik me ook weleens machteloos omdat ik niet goed weet wat ik kan doen om hem te helpen om zelfstandiger te worden.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 22:04 schreef Aventura het volgende:
Nee, ook hij begon al in groep 5. Inmiddels weet en kan hij nu stukken meer. Dus op zich kan hij nu wel zelfstandig een onderwerp kiezen, dit ook toetsen bij de leerkracht (of het goed is). Hij kan tekst verwerken en met PowerPoint werken. Maar ik zie hem nog niet helemaal zelf een spreekbeurt in elkaar zetten. Hij loopt sowieso snel vast. Hij kan rustig een uur achter de computer zitten zonder vooruit te komen omdat hij dan (bijvoorbeeld) niet weet hoe je een opsomming moet vormgeven (terwijl dat natuurlijk een totaal irrelevant detail is). En dan word ik natuurlijk weer boos en geïrriteerd omdat er zo veel tijd is verspild. Hij werkt alleen door als ik naast zit en hem continu aanspoor en op dingen wijs. Ik vind dat gewoon zo raar en ook frustrerend. Zelf deed ik alles volkomen zelfstandig en alleen. Mijn ouders hielpen me nooit ergens mee! Daardoor voel ik me ook weleens machteloos omdat ik niet goed weet wat ik kan doen om hem te helpen om zelfstandiger te worden.

Dit is mijn verhaal! Precies hetzelfde Ik weet het dus ook niet, maar ik lees mee voor tips. Ik vermoed in ons geval faalangst en/of perfectionisme.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 22:04 schreef Aventura het volgende:
Nee, ook hij begon al in groep 5. Inmiddels weet en kan hij nu stukken meer. Dus op zich kan hij nu wel zelfstandig een onderwerp kiezen, dit ook toetsen bij de leerkracht (of het goed is). Hij kan tekst verwerken en met PowerPoint werken. Maar ik zie hem nog niet helemaal zelf een spreekbeurt in elkaar zetten. Hij loopt sowieso snel vast. Hij kan rustig een uur achter de computer zitten zonder vooruit te komen omdat hij dan (bijvoorbeeld) niet weet hoe je een opsomming moet vormgeven (terwijl dat natuurlijk een totaal irrelevant detail is). En dan word ik natuurlijk weer boos en geïrriteerd omdat er zo veel tijd is verspild. Hij werkt alleen door als ik naast zit en hem continu aanspoor en op dingen wijs. Ik vind dat gewoon zo raar en ook frustrerend. Zelf deed ik alles volkomen zelfstandig en alleen. Mijn ouders hielpen me nooit ergens mee! Daardoor voel ik me ook weleens machteloos omdat ik niet goed weet wat ik kan doen om hem te helpen om zelfstandiger te worden.

Kun je hem het niet eerst laten uitschrijven/tekenen, welke informatie hij op elke sheet wil laten zien? Dan kan hij vervolgens dat makkelijker vertalen naar een PowerPoint, evt met hulp. Of vraag hem zelf hoe hij alles wat hij nog moet doen op zou kunnen knippen in kleinere delen die hij wel overziet.

En anders zou ik hem (in overleg met de leerkracht) gewoon een keer onderuit laten gaan en dat hij het later kan herkansen (evt met een geheel nieuw onderwerp). Van ‘fouten’ leer je het meest, en de basisschool is daar een veilige omgeving voor (een 3 voor een spreekbeurt geeft niet direct een lager schooladvies). Misschien dat de leerkracht ook nog tips heeft, die heeft vast vaker met dat bijltje gehakt.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 22:04 schreef Aventura het volgende:
Nee, ook hij begon al in groep 5. Inmiddels weet en kan hij nu stukken meer. Dus op zich kan hij nu wel zelfstandig een onderwerp kiezen, dit ook toetsen bij de leerkracht (of het goed is). Hij kan tekst verwerken en met PowerPoint werken. Maar ik zie hem nog niet helemaal zelf een spreekbeurt in elkaar zetten. Hij loopt sowieso snel vast. Hij kan rustig een uur achter de computer zitten zonder vooruit te komen omdat hij dan (bijvoorbeeld) niet weet hoe je een opsomming moet vormgeven (terwijl dat natuurlijk een totaal irrelevant detail is). En dan word ik natuurlijk weer boos en geïrriteerd omdat er zo veel tijd is verspild. Hij werkt alleen door als ik naast zit en hem continu aanspoor en op dingen wijs. Ik vind dat gewoon zo raar en ook frustrerend. Zelf deed ik alles volkomen zelfstandig en alleen. Mijn ouders hielpen me nooit ergens mee! Daardoor voel ik me ook weleens machteloos omdat ik niet goed weet wat ik kan doen om hem te helpen om zelfstandiger te worden.

Hierin zitten een heleboel executieve vaardigheden die hij moet gebruiken. Als hij die nooit nodig heeft gehad tot nu toe, heeft hij ze niet hoeven ontwikkelen. 1x per jaar een spreekbeurt doen is lang niet voldoende om dit soort dingen te oefenen.
Hij hoeft dit ook niet alleen te kunnen, want executieve vaardigheden kan je pas echt goed inzetten vanaf je 15e, dan is je brein er pas klaar voor. Jongens ontwikkelen daarin wat trager dan meisjes, over het algemeen. Het kan dus prima zijn dat hij op dit moment daarin wordt overvraagd en echt niet weet hoe het moet. Dan kan je kijken of een stappenplan werkt om hem te helpen bijvoorbeeld, waarbij je achteruit beredeneert wanneer iets klaar moet zijn en hoeveel tijd hij daarvoor nodig heeft.

Noem me naïef, maar worden ze dan echt verwacht een complete volwaardige spreekbeurt met opbouw, midden, afbouw, PowerPoint, vlotte presentatie en alles te geven? Als ze dat helemaal niet kunnen? Dat is toch raar. Ik kan me zo slecht voorstellen dat de bedoeling is dat ouders iets in elkaar draaien en de kinderen dat min of meer nadoen in de klas.

Hier begon het al in groep 4 met een spreekbeurt, die mocht/moest thuis worden voorbereid. Ik vond dat toen zo stom, mijn zoon kon echt nog geen PowerPoint presentatie maken en als ouder weet je ook niet hoeveel je mag helpen en hij had toen ook geen interesse om het "technische" gedeelte zelf te doen/ te leren...later hebben ze dat volgens mij ook veranderd en gingen ze alles op school doen, soms ook in groepjes, boekbesprekingen of een presentatie over een provincie of thema. In elk jaar waren er één of twee van die dingen.

Cito toetsen zijn er ook vanaf de kleuters, resultaten waren soms wel en soms ook niet opgenomen in het portfolio...of je kon de scores en cijfers van de overige toetsen alleen inzien tijdens het ouder-kind gesprek. Onze school worstelt nogal ermee, hoe ze "de resultaten" met ouders deelt. Tegenwoordig krijgen wij alleen te horen of onderdelen behaald, na herhaling behaald of niet behaald zijn. Hoop dat nu in groep 7 wel al wat duidelijker wordt, welke kant het opgaat voor vervolgonderwijs. Zo veel keuze aan scholen is er ook niet. Ik heb al wat voorzichtig georiënteerd, want nu zijn de (on-line) open dagen geweest.

Hier hadden ze de laatste 2-3 weken cito toetsen onderbroken door een omicron golf, nadat ze in november al een delta golf hadden. Beide keren met quarantaine voor de hele klas, alleen de laatste werd wel verkort door de nieuwe maatregelen. Weet niet of dat heen en weer goed doet voor de resultaten. Voordeel tot nu toe was wel dat ze dit jaar een jonge leraar hebben die de hele week voor de klas staat en zover ik kan zien de dingen goed voor elkaar heeft.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 21:19 schreef Aventura het volgende:
Atheneumklantje hier, ik kan niet meepraten 😃

Even iets heel anders, zoon zit inmiddels in groep 7 en dat betekend natuurlijk ook weer de spreekbeurt, boekbespreking enz. Nu vraag ik me af: hoort een kind dat helemaal zelfstandig te kunnen? Dus: onderwerpkeuze, slides maken, plaatjes zoeken en dit ook allemaal plannen volgens de deadlines? Je raadthet al, ons kind kan dit niet. Het kost mij ontzettend veel tijd om aan te sporen en alles in elkaar te zetten en te oefenen. Als ik dit niet doe, gebeurt er helemaal niets. Is dat normaal?

Niet abnormaal, volgens mij. Ze moeten dit ook leren, en daarom krijgen ze die opdrachten.

En veel is ook wel afhankelijk van hoe school erin staat en mee om gaat. Maar vaak gaat het er op de basisschool helemaal niet om dat het allemaal perfect klopt, maar dat het wordt gedaan en dus geoefend. Een presentatie maken en beetje stoeien met Power Point en internet.

Wij moesten dochter ook aansporen om iets te doen, maar we lieten het haar dan wel zelf doen. En dan de presentatie houden. Ze krijgen een paar basisvoorwaarden waaraan ze moeten voldoen en wij toetsten dan of ze aan die basisvoorwaarden voldoet: onderwerp, duidelijke slides, eigen tekst buiten dat wat op de slides staat, lengte van de presentatie. En dan is het aan de hand van de basisvoorwaarden vaak redelijk gemakkelijk om te checken of overal aan wordt voldaan.

Natuurlijk zijn er ook ouders die een hele flitsende Power Point presentatie in elkaar zetten, omdat die van een groep 7 kind nog zo knullig is, maar zo leren ze het natuurlijk niet.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 21:19 schreef Aventura het volgende:
Atheneumklantje hier, ik kan niet meepraten 😃

Even iets heel anders, zoon zit inmiddels in groep 7 en dat betekend natuurlijk ook weer de spreekbeurt, boekbespreking enz. Nu vraag ik me af: hoort een kind dat helemaal zelfstandig te kunnen? Dus: onderwerpkeuze, slides maken, plaatjes zoeken en dit ook allemaal plannen volgens de deadlines? Je raadt het al, ons kind kan dit niet. Het kost mij ontzettend veel tijd om aan te sporen en alles in elkaar te zetten en te oefenen. Als ik dit niet doe, gebeurt er helemaal niets. Is dat normaal?

Bij ons stelde school op een gegeven moment in dat ze dat soort dingen op school gingen voorbereiden. Want er werden teveel spreekbeurten van ouders gegeven ofzo.

Toen ze het nog thuis moesten doen, hielpen wij wel. Onderwerp uitzoeken, wat wil je vertellen.
Hoe zet je dat in powerpoint. We deden het dan samen. Maar het was hun spreekbeurt, dus zij bedachten wat ze wilden vertellen.
Ik ben van het op weg helpen, ze moeten dingen leren. En die leer je niet altijd door het zelf allemaal maar uit te moeten zoeken.

Groep 4 werd hier overgeslagen dus ik weet niet hoe het daar ging, maar in groep 5 mocht er een poster gemaakt worden. Er kwam helemaal geen PowerPoint bij kijken.

quote:

Op woensdag 2 februari 2022 21:19 schreef Aventura het volgende:

Even iets heel anders, zoon zit inmiddels in groep 7 en dat betekend natuurlijk ook weer de spreekbeurt, boekbespreking enz. Nu vraag ik me af: hoort een kind dat helemaal zelfstandig te kunnen? Dus: onderwerpkeuze, slides maken, plaatjes zoeken en dit ook allemaal plannen volgens de deadlines? Je raadthet al, ons kind kan dit niet. Het kost mij ontzettend veel tijd om aan te sporen en alles in elkaar te zetten en te oefenen. Als ik dit niet doe, gebeurt er helemaal niets. Is dat normaal?

Het is helemaal niet raar dat je zoon dat niet kan. Hij moet het nog leren. Sterker nog, veel volwassenen die ik ken leren het nooit.

Mijn ervaring is dat verwachtingen van de school onrealistisch zijn. Bij ons beginnen ze in groep 6 met werkstukken en spreekbeurten. Er zit een opbouw in wat er van de kinderen wordt verwacht, maar in groep 6 moeten ze al een werkstuk van 10 pagina's afleveren en daar een Powerpointpresentatie over geven. De opdrachtbeschrijving is uitgebreid (10 pagina's lang!) en best complex. Ik heb mijn schoonouders er eens naar laten kijken - beiden zijn docent Nederlands geweest - en die vonden de opdracht ridicuul. Het is duidelijk een opdracht die ergens online vandaan is gehaald en niet bepaald bij kinderen uit groep 6 past. Maar er zijn altijd kinderen die het prima kunnen. Onze dochter is er zo een. Die maakte in groep 6 samen met een vriendin een spreekbeurt en we kwamen er pas achter toen die al helemaal af was. Onze zoon heeft wat meer hulp nodig gehad.

Mijn advies aan jou zou zijn om je niet op de uitkomst te richten maar op het proces: hoe kun je hem daarmee helpen? Wat moet hij nog leren om zelf een werkstuk of spreekbeurt te kunnen maken? Dat is waarschijnlijk een combinatie van plannen (op tijd beginnen en regelmatig aandacht aan geven), brainstormen (het kiezen van een aansprekend onderwerp dat niet te breed is en bedenken welke deelonderwerpen aan bod kunnen komen), informatie zoeken (dit is écht heel lastig!), op basis van de gevonden informatie zelf teksten schrijven (verwacht hier niet te veel van, zelf leren schrijven is belangrijker dan een geweldig verhaal min of meer copy-pasten), redigeren (kun je goed samen doen) en tot slot de opmaak (leg wat basisbeginselen en laat je zoon zich maar uitleven!). Een presentatie is zelfs moeilijker omdat je teksten meestal niet uitschrijft maar wel het verhaal paraat moet hebben.

Het is niet raar dat jij hem dan bijvoorbeeld op de kalender wijst om te zeggen dat hij vandaag aan z'n opdracht zou werken. Maar het gaat wel te ver als jij uiteindelijk de tekst aan het schrijven bent of de presentatie aan het maken bent.

Idealiter besteedt de school aan alles hierboven aandacht, maar ik heb daar zelf weinig van gemerkt. Op school is er sowieso heel weinig tijd voor schrijfonderwijs. Kinderen krijgen doorgaans niet genoeg gelegenheid om ervaring met schrijven op te doen, in tegenstelling tot het eindeloze begrijpend lezen. Als scriptiebegeleider kon ik steevast puinruimen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 03-02-2022 08:55:12 ]

Onze zoon heeft trouwens in de brugklas geleerd hoe hij een zogenaamde 'ignite talk' moest maken. Dat is een presentatie met een strakke formule. Er is weken intensief aandacht aan besteed. Dat is wat je van school mag verwachten, dat kinderen stap voor stap wordt geleerd het proces te doorlopen. Als dat niet gebeurt dan moet je als ouder wel inspringen, maar het is geenszins het kind zelf aan te rekenen.

Interessant. Ik heb hoge verwachtingen van onze school omdat ze uitstralen dit soort dingen goed te begeleiden/leren: we zullen zien of dat terecht is. Nog een paar jaar wachten .

Hier begonnen ze in groep 4 met de spreekbeurt. Boekbespreking van groep 3. De voordracht vanaf groep 5 (heul lang gedicht voordragen).

Voor de boekspreking is in groep 3-5 een formulier die ze in kunnen vullen en 'voorlezen' voor de klas. Spreekbeurten helpen we steeds minder. Maar in groep 4/5 hielpen we best veel. Samen brainstormen, op papier steekwoorden zetten, die sorteren. En dan tikte ik de teksten die hij vertelde, omdat hij in de war raakte met snel denken vs langzaam type.
Groep 6 heeft hij het bijna zelf gedaan. De power point maakte hij zelf. Info heb ik wat tips over gegeven hoe je goed zoekt. We hebben alleen bij het oefenen wat tips gegeven in volgorde.
Boekspreking groep 6 was een drama. Hij nam er thuis de tijd niet voor, was vergeten om iets over de schrijver op te zoeken en wilde dat ook niet meer doen thuis. Dus dan maar een brak verhaal. Dit jaar gaat het een stuk beter in de voorbereiding (maar door corona kan hij het niet doen op de geplande datum).

Ze zijn nu ook bezig op school met een landen presentatie(ook PowerPoint). Daar zie ik dat het vertalen van gevonden info naar wat je gaat vertellen best lastig gaat. Zeker voor mijn chaoot. Maar hij is nu thuis aan het werk, dus ik help hem een beetje

Bij oudste hadden ze in het eerste van het vo het vak informatica over programmeren enzo. Het tweede jaar hebben ze maar gekozen om dat te vervangen door een basis van computervaardigheden, omdat teveel kinderen er niet zo handig mee waren. (Dat vond mijn nerd niet zo grappig).

Mijn oudste (groep 3, Belgische school) moest vorige week beginnen met oefenen praten voor de klas. Ik vond dat ze dat goed en low-key gedaan hadden, ze moesten over hun gezin wat vertellen. Over elk familielid iets, en over de eventuele huisdieren. Ze mochten ter ondersteuning foto's meenemen. Perfect om het gevoel te krijgen. Hij had het ook zelf helemaal uitgedacht wat hij ging zeggen.

Wel een beetje jammer: "Dit is jagärtrut, ze is mijn mama. Mama kookt altijd'. Bij z'n vader: "Dit is XX, mijn papa. Papa speelt altijd met ons met lego".

Fijne verdeling in ons huis!

Praten voor de klas deden ze hier in groep 1 al. Om de beurt kregen ze een koffertje mee naar huis waar ze 3 van hun lievelingsdingen mochten doen. Dat moesten ze aan de klas laten zien, en iets vertellen.
Ook al een flits, een soort mini-musical, optreden voor de hele school. Voor sommigen toch wel erg spannend. Maar elk jaar gaat dat beter.

Hier worden de presentaties altijd op school voorbereid en gemaakt. Begint in kleine groepjes of in tweetallen volgens mij. En de presentatie wordt begeleid door een poster die ze maken (daar hebben ze een bepaalde naam voor maar dat weet ik niet meer). Maar die poster wordt door de andere leerlingen ook van dichtbij bekeken volgens mij want er zitten dan ook soms vakjes in met papiertjes waar dan weer bepaalde weetjes op staan die nog bekeken kunnen worden.

De jongste (groep 5) moet nou een boekendoos maken. Een boekbespreking begeleid door een doos met dingen er in die over het boek gaan.
Ik moet nog even mee kijken hoe of wat precies. De oudste heeft dit niet gehad namelijk (zal waarschijnlijk in een thuiswerkperiode geweest zijn)

Hier was de 1e boekbespreking in groep 2 idd. Op de stoel van de juf iets vertellen over je lievelingsboek. In groep 3 ook een paar regels lezen erbij. Dat werd heel natuurlijk opgebouwd.

quote:

Op donderdag 3 februari 2022 09:30 schreef Jagärtrut het volgende:

Wel een beetje jammer: "Dit is jagärtrut, ze is mijn mama. Mama kookt altijd'. Bij z'n vader: "Dit is XX, mijn papa. Papa speelt altijd met ons met lego".

Hier zou dat waarschijnlijk zo gaan: Dit is mama. Ze zeurt heel veel en maakt het huis schoon. Ook helpt ze met school. Dit is papa. Van papa krijgen we snoep en papa kookt elke avond iets lekkers voor ons.

Bij ons is vanaf groep 4 een boekbespreking die ze thuis moesten voorbereiden, een Powerpoint erbij was een pluspunt maar geen harde eis. Maar goed, oefenen daarmee is natuurlijk wel handig, dus we hebben het wel gedaan. In groep 5 was het een boekbespreking en een presentatie over een zelfgekozen onderwerp. I. maakte het zichzelf best moeilijk door als onderwerp 'het weer' te kiezen (anderen kozen voor dino's of olifanten... toch wat concreter). Maar hij heeft echt plezier gehad bij het voorbereiden. We hebben hem best een eind op weg geholpen, maar hij hield zelf de planning in de gaten en had een goed idee wat hij wel en niet wilde vertellen. We hebben bijvoorbeeld wel geholpen bij een goede opbouw kiezen. Uiteindelijk was hij bij de presentatie ook helemaal niet zenuwachtig, want hij was enthousiast en wist heel goed wat hij wilde gaan zeggen.

Nu in groep 6 (combinatieklas 6/7/8) doen ze (ook) veel kleine presentaties in groepjes. Dit bereiden ze op school voor, dus thuis hoeven ze hiervoor niks te doen. Ik vind het wel goed dat ze dit wat vaker oefenen dan 1x per jaar! De boekbespreking en individueel werkstuk/presentatie volgen ook nog, maar dan is dat niet meer zo'n 'groots' moment, denk ik.

Hier was ooit een van de onderwerpen ‘de tulp’, ik heb heel veel geleerd over mijn lievlingsbloemen doordat ik die spreekbeurt heel vaak gehoord heb als oefenpubliek

Ik zat dit weekend voor het eerst naast dochter als bijrijder. Toch wel trots hoor, dat ze gewoon het zelfvertrouwen heeft. Het is best een flinke auto waar we tegenwoordig mee rondrijden

Bedankt allemaal voor jullie reacties. Een onderwerp dat leeft, dat is wel duidelijk 🙂 de spreekbeurt is inmiddels achter de rug en met een ruime voldoende is zoon wel tevreden, ook nog eens in de Cito-week en na een week thuis met quarantaine. Ik vind het sowieso geruststellend dat een 10-jarige dit nog niet allemaal helemaal alleen hoeft te kunnen. Wat ik van jullie tips vooral meeneem is dat het vooral gaat om de ondersteuning die je als ouder geeft, zodanig dat het kind weet hoe het zoiets moet aanpakken. Het wát, de inhoud is aan het kind zelf. Dit jaar staat nog een boekbespreking op het programma. Daar gaan we dan op tijd en gestructureerd aan beginnen

Sac mag donderdag haar spreekbeurt houden

@Aventura, fijn dat het goed gegaan is en vooral dat hij er zelf ook tevreden over was. Dat lijkt me het belangrijkste .

@F_r: hoe is het gegaan?

quote:

Op vrijdag 11 februari 2022 09:04 schreef Phaidra het volgende:
@:Aventura, fijn dat het goed gegaan is en vooral dat hij er zelf ook tevreden over was. Dat lijkt me het belangrijkste .

@:F_r: hoe is het gegaan?

Volgens mij wel goed. De tips en tops die ze te horen had gekregen hoor ik al jaren in elke groep

quote:

Op zondag 13 februari 2022 14:16 schreef Sunshine1982 het volgende:
Er is hier een uitnodiging voor een kinderfeestje op de mat, dus ik dacht ik ga eventjes vragen wat ik kan kopen voor de jarige. Komt de moeder met 2 suggesties op de app: een Playmobil Princess kasteel twv 169 euro en een walkietalkie set twv 40 euro. En er stond nog bij: kijk maar wat wel en niet kan

Als ze het niet erg vindt vind ik 10-15 euro wel voldoende

als je met een aantal mensen samen doet dan is die walkietalkie set nog wel haalbaar misschien. Maar zo'n kasteel... dan moet het wel een groot feestje zijn

Hier is het ook 10-15 euro. Heel soms net erboven als het het perfecte cadeautje is. Maar zo'n kasteel is echt brutaal.. Een financiële bijdrage zou nog kunnen als het kind zelf spaart. Tientje en een mini cadeautje voor erbij doe ik dan.

quote:

Op zondag 13 februari 2022 14:47 schreef Nijna het volgende:

[..]
als je met een aantal mensen samen doet dan is die walkietalkie set nog wel haalbaar misschien. Maar zo'n kasteel... dan moet het wel een groot feestje zijn

@Sunshine1982 kan vragen of de ouders bereid zijn 159 euro bij te leggen.

Ik geef geen 15 euro uit aan een kinderfeestje. Tussen de 5 en de 10 euro vind ik mooi, afhankelijk van wat we tegenkomen.

Hier ook altijd rond de 5 euro, maar de inflatie is ook dáár op losgegaan.. Na Corona is het blijkbaar normaal om 10 euro te geven?

quote:

Op zondag 13 februari 2022 17:04 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Ik heb altijd iets van 10 euro gegeven, maar blijkbaar is dat veel?

Bij ons is 10 euro normaal, hooguit 15 euro.

quote:

Op zondag 13 februari 2022 17:04 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Ik heb altijd iets van 10 euro gegeven, maar blijkbaar is dat veel?

Bij het vorige feestje vroeg dat meisje spullen van L.O.L. dolls. Ook een best prijzige aangelegenheid maar ik was er toen in geslaagd om daar een goedkoop portomonneetje van op de kop te tikken en heb er wat geld in gedaan.

Ik koop deze keer wel een Playmobil prinsessenpoppetje en teken er een kasteel bij.

IK vind het veel Mijn zoon kreeg een tientje en vier cadeaukaarten twv 10 euro voor z'n kinderfeestje, dat vind ik echt veel te gek..

Ik deed ook altijd max 10 euro

quote:

Op zondag 13 februari 2022 17:04 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Ik heb altijd iets van 10 euro gegeven, maar blijkbaar is dat veel?

Bij het vorige feestje vroeg dat meisje spullen van L.O.L. dolls. Ook een best prijzige aangelegenheid maar ik was er toen in geslaagd om daar een goedkoop portomonneetje van op de kop te tikken en heb er wat geld in gedaan.

Ik koop deze keer wel een Playmobil prinsessenpoppetje en teken er een kasteel bij.

Weet je zeker dat ze dat dure kasteel bedoelde en niet iets dat past bij dat kasteel of een zeer betaalbare mini versie ervan want dat zou iets logischer klinken in mijn oren.

Haha.. dat kasteel..
Hier ook meestal iets tussen de 5 en 10.. Maar geloof wel dat we schrapers zijn want zoon kreeg duurdere cadeaus.
Is dat bij jullie ook zo trouwens dat de jongens duurdere cadeaus en meer krijgen dan de meisjes? Of is dat hier gewoon toeval.. Mijn zoon in groep 4 kreeg dit jaar absurd veel, maar ook andere jaren vond ik het verschil opvallend tussen hem en zn twee jaar oudere zus. Ze zijn vlak na elkaar jarig, daardoor valt t op..

quote:

Op zondag 13 februari 2022 17:04 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Ik heb altijd iets van 10 euro gegeven, maar blijkbaar is dat veel?

Bij het vorige feestje vroeg dat meisje spullen van L.O.L. dolls. Ook een best prijzige aangelegenheid maar ik was er toen in geslaagd om daar een goedkoop portomonneetje van op de kop te tikken en heb er wat geld in gedaan.

Ik koop deze keer wel een Playmobil prinsessenpoppetje en teken er een kasteel bij.

Weet je zeker dat ze dat dure kasteel bedoelde en niet iets dat past bij dat kasteel of een zeer betaalbare mini versie ervan want dat zou iets logischer klinken in mijn oren.

quote:

Op maandag 14 februari 2022 08:45 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Let niet op de naam, ik zette haar snel even aan school in mijn telefoon Maar ze zei er dus wel bij dat ik zelf moest kijken wat wel of niet kon. Misschien bedoelde ze meer in welke richting ik kan gaan zoeken?

We zien er volgens mij niet bepaald loaded uit

Als ik dit zou krijgen zou ik hier de hint uithalen dat ze met playmobil speelt een dan met name de prinsessen en iets zoals een walkie talkie. Niet perse de items van de plaatjes die ze stuurt.

quote:

Op zondag 13 februari 2022 16:59 schreef PoesInDoos het volgende:
Hier ook altijd rond de 5 euro, maar de inflatie is ook dáár op losgegaan.. Na Corona is het blijkbaar normaal om 10 euro te geven?

Het is ook wel een beetje afhankelijk van wat je zelf te besteden hebt en hoe de relatie met dat kindje is natuurlijk

@Sunshine1982, ik zou een Playmobil prinses geven. Die kosten een euro of 7 en passen bij her gewenste kasteel, lijkt me prima.

Ik voel me altijd een beetje bezwaard om dingen te roepen die de kinderen willen. Dat komt een beetje voort uit het feit dat ze eigenlijk meer dan genoeg spullen hebben en er niets is wat ze écht nodig hebben. Ik neig de laatste jaren meer naar het vragen van een bijdrage aan belevenissen (bioscoopbon, museumkaartjes etc.) dan spullen.

quote:

Op maandag 14 februari 2022 09:39 schreef SQ het volgende:

[..]
Het is ook wel een beetje afhankelijk van wat je zelf te besteden hebt en hoe de relatie met dat kindje is natuurlijk

True De kinderen van mijn vriendinnen krijgen wel minimaal 10 euro, maar voor klasgenootjes vind ik het toch wel iets té..

Ik mik meestal op 10 tot 15 euro eigenlijk. Onder die prijs vind ik het (zeker voor jongens) echt moeilijk iets leuks te vinden en ik pas ervoor om rommel te geven. En de relatie is ook belangrijk inderdaad: voor Ketels beste vriendje ben ik ook weleens tot 18 euro gegaan.

Hier was vorig jaar trouwens een kinderfeestje waarbij de ouders ook aangaven dat hun kind al zoveel had, dus was er ook de optie een kleine financiële bijdrage te geven voor een groter gezamenlijk cadeau. Dat werkte ook goed.

quote:

Op maandag 14 februari 2022 09:54 schreef _NIKKI_ het volgende:

Ik voel me altijd een beetje bezwaard om dingen te roepen die de kinderen willen. Dat komt een beetje voort uit het feit dat ze eigenlijk meer dan genoeg spullen hebben en er niets is wat ze écht nodig hebben. Ik neig de laatste jaren meer naar het vragen van een bijdrage aan belevenissen (bioscoopbon, museumkaartjes etc.) dan spullen.

Ik ben er ambivalent over. Aan de ene kant hebben de kinderen al genoeg en aan de andere kant worden ze erg blij van cadeaus en krijgen ze wel eens iets waar ik zelf niet aan had gedacht.

Aan de vrienden van onze zoon gingen we op een bepaald moment geld geven en daar was iedereen blij mee. Dochter vindt het echt leuk om erover na te denken wat haar vriendinnen leuk zullen vinden en doet daar veel moeite voor; we kopen nooit meuk om maar een cadeau te hebben.

Op het kinderfeestje van mijn oudste (werd 5 jaar) varieerden de cadeautjes van 7 tot 15 euro. Toen ouders vroegen wat ze wilde hebben gaf ik niets concreets aan, maar alleen dat ze van knutselen houdt, dat ze graag met poppen speelt, dat roze en glitter altijd goed is. Vind het voor die kinderen veel leuker als ze zelf wat voor elkaar uitzoeken dus ik geef alleen de richting aan voor de zoektocht zeg maar. Wat goed uitpakte hier, behalve dat ze 1 specifieke prinsessen barbiepop 3 keer op haar feestje kreeg, die ze de dag ervoor ook al van de buren had gekregen. Hij was heel leuk dus dat snap ik volkomen Toch maar even geruild voor wat anders :p

Voor feestjes van klasgenootjes houden wij meestal bedragen tussen de 10 en de 15 euro aan, waarbij 15 euro wel echt het maximum is.

15 euro voor een kinderfeestje zou ik op leeg lopen. Hier krijgen jarige neefjes en nichtjes rond de ¤10, pubers ¤15. Klasgenoten rond de ¤5 ~ 7,50. Maar in alle gevallen geldt dat daar vanaf geweken kan worden bij een passend cadeau. Genoeg leuke Lego-setjes en kwalitatief goede spelletjes voor dat budget als je het niet bij de Intertoys koopt.

quote:

Op maandag 14 februari 2022 11:36 schreef FlyingFish het volgende:
Genoeg leuke Lego-setjes en kwalitatief goede spelletjes voor dat budget als je het niet bij de Intertoys koopt.

Oh, nou ben ik wel heel benieuwd naar waar je dan wél moet kopen

Het scheelt hier overigens ook dat Ketel maximaal 2-3 feestjes per jaar heeft en dus nog het enige kind is met kinderfeestjes. Als hij vaker werd uitgenodigd hanteerde ik vast ook een strenger budget.

Hier is het bedrag ook hem erg afhankelijk van wie het is. Klasgenootje 7,50 ongeveer maar als het echt al heel lang vriendjes/vriendinnetjes zijn dan kan dat ook wel het dubbele worden all is 15 wel echt mijn max.
De kinderen hebben van ook wel een heel duidelijk beeld wat het moet worden.

Zo wilde mijn dochter laatst voor een vriendinnetje iets van baby born kopen maar voor dat budget koop je ongeveer een setje sokjes. Dus hebben we uit mijn collectie restlapjes nog wat stof gehaald en een bijpassend shirt en broekje gemaakt.
Vond het zelf anders wel heel weinig een paar sokjes en zo was het prima opgelost en dochter trots dat ze had geholpen met naaien.

Hier is het budget een hele tijd 7,50 geweest. Maar merk dat dat moeilijk is. Ik koop liever iets leuks voor een tientje dan prut voor 7,50.

Dus ik geef meestal bij de kinderen 7,50 aan met uitloop naar 10. Maar als we iets leuks vinden van 8 euro bijvoorbeeld gaan we dat niet meer aanvullen met iets kleins zodat het toch een tientje is.