Uhm, nee. Jouw woning, jouw regels. Je hoeft niet weg te lopen. Hij is te gast dus hij zal zich moeten gedragen. Kan hij dat niet dan komt hij de woning ook niet binnen lijkt mij.quote:ik draag zelfs bij aan het vuurtje (zeg donder op, zoek hulp e.d. terwijl ik op dat moment gewoon weg zou moeten lopen, niet zelf bij zou moeten dragen aan de ellende).
Zelfs zijn zus kan hem niet bereiken en die hebben een goede relatie.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:22 schreef maily het volgende:
Wat triest en frustrerend dat het zo gaat .... terwijl je hem toch letterlijk en figuurlijk de ruimte geeft.
Niet goed voor jou en je relatie, en voor je zoon en de relatie tussen hem en zijn vader.
Zijn er geen andere mensen in jullie familie-/vriendenkring die hier iets kunnen betekenen?
Hij moet in therapie.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:32 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Zelfs zijn zus kan hem niet bereiken en die hebben een goede relatie.
Dat is mede waarom ik voor het eerst in al die jaren een ‘probleem’ topic open. Al het normale waar ik aan kan denken loopt op niets uit.
Ik herken hem niet meer, zeker in het afgelopen half jaar gaat het van kwaad tot erger. En reageer ik er niet goed op, maak het er niet beter op.
Ik wil hem niet afstoten, zo is hij normaliter niet. Het is misschien niet mooi geëindigd, maar hij was altijd een goed mens. Maar hij draait door, is doorgedraaid.
Om bij zijn zoon te zijn. Nogmaals, hij is altijd een goede vader geweest, ook een goede partner. Enkel op dat eind ging het fout als partner zijnde en sinds een jaar is het bergafwaarts gegaan en sinds het laatste half jaar echt problematisch.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:27 schreef RedFever007 het volgende:
Waarom komt je ex bij jou thuis? Om de hobby alleen? Jammer dat hij geen plek heeft voor hobby heeft maar dat zou het jouw probleem moeten zijn. Dus ik zou zeggen laat je zoon en je ex samen iets doen bij hem thuis ipv bij jou thuis.
Dat wil ik zo graag voorkomen juist.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:33 schreef golfer het volgende:
Contact helemaal verbreken met hem, aangifte doen wegens stalken en een straatverbod aanvragen.
Hij is dus niet meer de persoon die jij herinnerd en heeft dus een persoonlijkheidsprobleem erbij gekregen.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:48 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Was hij al die tijd een hufter geweest had ik je onmiddellijk gelijk gegeven. Maar dat was hij niet.
Ik ben geen idioot die op echte bad boys valt. Hij kende ook echt wel zijn nukken (ik ook), maar dit is zo ontzettend anders.
We zijn 27 jaar bij elkaar geweest, van jeugdliefdes tot ruim volwassen. Dit is normaliter geen rare of onverantwoordelijke man.
Ik herken hem echt niet meer
Absoluut dit!!quote:Op woensdag 29 december 2021 13:25 schreef Ricje het volgende:
Ex moet begrijpen dat het jouw woning is en dat jouw regels gelden.
Gaat ex daar niet mee akkoord dan zal ex een andere manier moeten vinden om met zoonlief te hobbyen.
Als zoonlief er ondertussen ook klaar mee is zal zoonlief dat aan moeten kaarten bij ex. Jullie zijn z'n therapeut en ook z'n emotionele boksbal niet.
[..]
Uhm, nee. Jouw woning, jouw regels. Je hoeft niet weg te lopen. Hij is te gast dus hij zal zich moeten gedragen. Kan hij dat niet dan komt hij de woning ook niet binnen lijkt mij.
Vooralsnog lijkt het mij dat ex een tijdje in therapie moet.
Misschien een goede overweging voor hem: Eerst therapie, dan naar binnen. Schelden/vloeken/beledigen/dreigen? Kom morgen maar terug.
Denk dat ex er gewoon de pest in heeft dat jij bent weggegaan en hem verder geen aandacht meer schenkt.
Hmmm zeer lastige en klote/kutsitutatie één slaapkamer en dan een volwassen zoon op bezoek krijgen,. Logisch dat hij dan liever niet bij z'n vader blijft. Ik heb helaas geen raad voor jequote:Op woensdag 29 december 2021 13:43 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Om bij zijn zoon te zijn. Nogmaals, hij is altijd een goede vader geweest, ook een goede partner. Enkel op dat eind ging het fout als partner zijnde en sinds een jaar is het bergafwaarts gegaan en sinds het laatste half jaar echt problematisch.
Hobby’s zijn motorcross en vissen (met de boot). Ik heb daar ruimte zat voor (ik ben gebleven in het huis, hij wilde niet meer in deze wat stillere omgeving wonen).
Onze zoon wil maar zeer beperkt naar zijn huis. Mijn ex heeft toentertijd gekozen voor een appartement met maar 1 slaapkamer. Het gaat voor even, maar niet verder. Onze zoon heeft inmiddels ook een relatie en natuurlijk wil hij daar niet ver weg van zijn (er zit ruim anderhalf uur rijden tussen waar mijn ex woont en waar wij wonen).
En in toenemende mate eist mij ex alle aandacht op. In het laatste half jaar obsessief. Gaat hij morren als bv onze zoon even een half uurtje belt met zijn vriendin als hij bij hem is.
Zo was mijn ex nooit, niet in onze relatie, niet net daarna. Pas het laatste jaar is dit langzaam aan steeds erger geworden. Hij was altijd een goede vader, is het overgrote deel van onze relatie een goede partner geweest. Dit is zo anders dat ik me geen raad weet ermee.
Gedraagt hij zich tegen ieder ander nu ook zo? Of alleen tegen jou en je zoon?quote:Op woensdag 29 december 2021 13:48 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Dat wil ik zo graag voorkomen juist.
Was hij al die tijd een hufter geweest had ik je onmiddellijk gelijk gegeven. Maar dat was hij niet.
Ik ben geen idioot die op echte bad boys valt. Hij kende ook echt wel zijn nukken (ik ook), maar dit is zo ontzettend anders.
We zijn 27 jaar bij elkaar geweest, van jeugdliefdes tot ruim volwassen. Dit is normaliter geen rare of onverantwoordelijke man.
Ik herken hem echt niet meer
Dus? Hij gedraagt zich niet, dus waarom zou hoe hij in het verleden was van toepassing zijn? Beetje vage redenatie dat je dan maar vanalles moet pikken.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:43 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Om bij zijn zoon te zijn. Nogmaals, hij is altijd een goede vader geweest, ook een goede partner. Enkel op dat eind ging het fout als partner zijnde en sinds een jaar is het bergafwaarts gegaan en sinds het laatste half jaar echt problematisch.
Hobby’s zijn motorcross en vissen (met de boot). Ik heb daar ruimte zat voor (ik ben gebleven in het huis, hij wilde niet meer in deze wat stillere omgeving wonen).
Onze zoon wil maar zeer beperkt naar zijn huis. Mijn ex heeft toentertijd gekozen voor een appartement met maar 1 slaapkamer. Het gaat voor even, maar niet verder. Onze zoon heeft inmiddels ook een relatie en natuurlijk wil hij daar niet ver weg van zijn (er zit ruim anderhalf uur rijden tussen waar mijn ex woont en waar wij wonen).
En in toenemende mate eist mij ex alle aandacht op. In het laatste half jaar obsessief. Gaat hij morren als bv onze zoon even een half uurtje belt met zijn vriendin als hij bij hem is.
Zo was mijn ex nooit, niet in onze relatie, niet net daarna. Pas het laatste jaar is dit langzaam aan steeds erger geworden. Hij was altijd een goede vader, is het overgrote deel van onze relatie een goede partner geweest. Dit is zo anders dat ik me geen raad weet ermee.
Ik heb daar geen volledig zicht op, maar hij geeft aan (ook tegen zoon) eenzaam te zijn en nergens bij te horen. Zover ik weet heeft hij amper nog dieper contact, zelfs zijn eigen familie stelt paal en perk. Tot aan geen kerst vieren samen aan toe. Hij is in het geheel erg negatief.quote:Op woensdag 29 december 2021 14:08 schreef maily het volgende:
[..]
Gedraagt hij zich tegen ieder ander nu ook zo? Of alleen tegen jou en je zoon?
Sneu ... en collega's? Buren?quote:Op woensdag 29 december 2021 18:58 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Ik heb daar geen volledig zicht op, maar hij geeft aan (ook tegen zoon) eenzaam te zijn en nergens bij te horen. Zover ik weet heeft hij amper nog dieper contact, zelfs zijn eigen familie stelt paal en perk. Tot aan geen kerst vieren samen aan toe. Hij is in het geheel erg negatief.
Die nieuwe man loopt niet bij mij thuis rond als mijn ex er is hoor. We hebben besloten dat we, aangezien we beide jong volwassen kinderen hebben die nog thuis wonen, we dat niet teveel doen. We hebben een eigen plek voor onszelf.quote:Op woensdag 29 december 2021 19:46 schreef Aardling het volgende:
Kan het niet zijn omdat hij steeds daar komt, bij je thuis (waar hij steeds zijn ex-vrouw en oude huis ziet, zijn oude leven -voor 27 jaar-), oude wonden openrijt, hem steeds triggert, wat hem niet helpt zaken te verwerken en verder te gaan met zijn leven? Lijkt me misschien geen goede regeling dat hij daar zijn zoon komt zien, zo weer terug in zijn oude leven, waar nota bene ook een andere man nu zijn leven heeft ingenomen? Elke keer wordt hij herinnert aan wat hij kapot heeft gemaakt en heeft verloren.
Dat is een idee.quote:Op woensdag 29 december 2021 14:25 schreef Lenny77 het volgende:
Al eens overwogen om hem naar een specialist door te verwijzen? Soms kunnen bepaalde hersenafwijkingen, tumoren of ziektes nogal vreemde persoonlijkheidsproblemen geven.
Ik zou altijd eerst opteren voor de mogelijke fysieke problemen uit te sluiten en daarna het mentale pad op te gaan.
Voor de rest een klote situatie wat ik deels wel herken. Hij is zo 'eigen' met jou door jullie lange verleden dat hij zich ook meer durft te permitteren zeg maar. Alleen, jij zit er nu wel mooi mee
Enkel oppervlakkig zover ik weet. Van zijn buren kent hij volgens mij niet eens hun namen.quote:
Heeft hij een verslaving?quote:Op donderdag 30 december 2021 12:09 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Enkel oppervlakkig zover ik weet. Van zijn buren kent hij volgens mij niet eens hun namen.
Nee, geen verslaving.quote:Op donderdag 30 december 2021 12:31 schreef maily het volgende:
[..]
Heeft hij een verslaving?
Heeft hij een huisdier? Zo nee, zou hij er gebaat mee zijn?
Dit inderdaad, waarom laat je hem in hemelsnaam nog toe in je huis.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:27 schreef RedFever007 het volgende:
Waarom komt je ex bij jou thuis? Om de hobby alleen? Jammer dat hij geen plek heeft voor hobby heeft maar dat zou het jouw probleem moeten zijn. Dus ik zou zeggen laat je zoon en je ex samen iets doen bij hem thuis ipv bij jou thuis.
Dan kan hij zich toch beperken tot het erf? Ik zie geen noodzaak om hem daadwerkelijk in huis over de vloer te hebben, tenzij zoon hem meevraagt voor een kop koffie of zo.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:43 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Hobby’s zijn motorcross en vissen (met de boot).
Denk dat dit het geval is.quote:Op donderdag 30 december 2021 16:53 schreef Stepperoller het volgende:
En is het stuk gelopen met degene waar hij een affaire mee heeft?
Is met veel mensen die een affaire beginnen zo van de dingen die ik gelezen heb.quote:Vind het wel vreemd dat hij plotseling zo geobsedeerd door jou is.
Voor de hobby's die je noemt hoeft hij niet binnen te zijn, dat kan gewoon in de schuur/buiten. Je zoon is oud genoeg om het contact met z'n vader te regelen, daar hoef jij niet tussen te staan, wat dat betreft kun je z'n nummer blokkeren. Je hoeft niet te faciliteren dat hij je opbelt en uitscheldt, of appt.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:07 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Hoe kan ik grenzen aangeven, maar tegelijkertijd niet in de weg zitten in de relatie tussen onze zoon en hem? Dat laatste vind ik echt belangrijk, ik wil dat ze een goede relatie blijven hebben. En dat begint lastig te worden.
Op dit moment wil onze zoon dat niet. Maar wel weer hij graag weer zijn vader ‘terug’ zeg maar. Weer gewoon lol hebben samen, maar dat lukt niet zo.quote:Op donderdag 30 december 2021 17:44 schreef Seven. het volgende:
Wat willen jij en je zoon, en liggen jullie op één lijn hierin? Wil je zoon nog wel dat hij langskomt?
Zal niet makkelijk geweest zijn; maar prima beslissing voor allemaal!!quote:Op zondag 2 januari 2022 19:19 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Op dit moment wil onze zoon dat niet. Maar wel weer hij graag weer zijn vader ‘terug’ zeg maar. Weer gewoon lol hebben samen, maar dat lukt niet zo.
De kogel is iig door de kerk, mede dankzij de schop onder mijn hol hier dat ik mijn grenzen moet bewaken. Wat ik al wel wist, maar soms even makkelijker gezegd dan gedaan is.
Na weer een boekwerk naar onze zoon en 1001 niet zulke aardige appjes gevolgd door het spijt me op overdreven wijze, meende het niet zo (ik heb er niet op gereageerd) heb ik samen met mijn zoon hem de volgende dag gebeld om te vertellen dat er nu gewoon echt even rust moet komen. En dat er even tussen hem en mij in het geheel geen contact zal zijn en dat onze zoon het ook even op een lager pitje wil. We hebben beide onze zorgen uitgesproken en duidelijk aangegeven dat we graag willen dat hij hulp zoekt/hieruit komt.
In zoverre blijft de deur op een kier. Als hij over een tijdje weer normaler is zien we dan wel weer wat kan en wat niet kan. Maar iig zal er tot eind maart even een pauze zijn.
Er zal nog wel contact zijn tussen hem en zijn zoon, maar ook onder de voorwaarde dat hij niet zijn ellende op de nek van zoonlief probeert te leggen.
Was zeker niet makkelijk en voel me er best kut over. Word een beetje verscheurd tussen opluchting (eindelijk rust!) en het gevoel dat ik iemand in de steek laat die zich al zo klote voelt.quote:Op zondag 2 januari 2022 19:20 schreef maily het volgende:
[..]
Zal niet makkelijk geweest zijn; maar prima beslissing voor allemaal!!
Je hebt nu voor jou en je zoon gekozen; dat geeft jullie even adem en rustquote:Op zondag 2 januari 2022 19:31 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Was zeker niet makkelijk en voel me er best kut over. Word een beetje verscheurd tussen opluchting (eindelijk rust!) en het gevoel dat ik iemand in de steek laat die zich al zo klote voelt.
Maar het kan echt niet verder zo en ik hoop dat de rust bij zal dragen aan op ten duur weer tot iets normaals te komen. Dat zeker onze zoon die voor zichzelf paal en perk stelt voor mijn ex reden zal zijn om die hulp te zoeken. Ik weet dat hij dol is op zijn zoon namelijk.
Jullie zijn uit elkaar en hebben geen zicht meer op wat de ander doet, voelt en ervaart. Dat is jouw pakkie an ook helemaal niet meer. Ik denk eerlijk gezegd dat hij beseft dat hij niemand meer heeft en daarom uit wanhoop om zich heen gaat slaan (niet letterlijk dan).quote:Op woensdag 29 december 2021 13:07 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Nooit gedacht dat ik hier een topic zou openen over zulk gedoe. Maar ik weet echt niet meer hoe hiermee om te gaan.
Kleine voorgeschiedenis. 27 jaar een relatie gehad, was niet perfect, was niet slecht. Maar de koek was op, wat resulteerde in hij die een affaire begon wat tot een breuk heeft geleid. Dat was niet mooi en ook ik ben daar minder mooi mee omgegaan.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder. Ik heb een fijne nieuwe relatie en probeer gewoon door te gaan met mijn leven.
Door omstandigheden komt mijn ex hier regelmatig over de vloer, omdat dit gaat over contact met onze (jong volwassen) zoon vind ik het erg lastig daar nee tegen te zeggen.
Ik heb de ruimte voor hobby dingen die hun met elkaar delen, hij heeft een appartement en die ruimte niet. Mijn ex is altijd een goede vader geweest, is dol op onze zoon en afgezien van het gedoe hebben ze een goede band (alhoewel dat nu dus ook wankelt).
Het gaat niet goed met mijn ex, hij voelt zich eenzaam en ondanks 1001 zelfhulp programma’s lijkt het enkel erger te worden. Hij is boos op de hele wereld zo’n beetje en stoot vrijwel iedereen af. Hij is een wappie geworden zelfs. Met kerst was hij dan ook alleen, onze zoon heeft een relatie en koos liever om met haar te zijn dan met hem, wilde hem er ook liever niet bij. Dat vooral door zijn negatief gedrag. Ze (zoon en vriendin) zijn hier geweest met kerst en dat steekt natuurlijk als je je al eenzaam voelt.
Elke dag appt hij me. Dat gaat van overdreven aardig naar me uitmaken voor rotte vis. Ik heb hem op stil gezet, maar hij belt, mailt en doet. Het meeste negeer ik. Maar omdat hij hier moet zijn om bij zijn zoon te zijn kan ik niet alles blokken.
Nogmaals, hij is altijd een echt goede vader geweest, op geen enkel moment wil ik ook maar een strobreed leggen tussen hem en zijn zoon. Maar we zitten nu op een punt dat ik het echt niet meer trek.
Afgelopen maandag was mijn ex jarig en zou hij hier komen om dat met zijn zoon te vieren. Ik was nog even thuis (moest werken en hun hadden verder alle ruimte). Hij kwam scheldend binnen, want ik had hem nog niet gefeliciteerd. En zo gaat het inmiddels steeds.
Ik ken hem niet zo. Hij is in de afgelopen paar jaar afgegleden naar iemand die echt ontzettend licht ontvlambaar is en echt ver gaat met (verbaal) geweld. Ik ga daar ook niet zo goed mee om. Het is zelfs zover gekomen dat ik heb gezegd ga nu anders bel ik de politie. Op zijn verjaardag en dat voelt ronduit kut juist omdat ik weet dat hij zo met zichzelf in de knoop zit en eenzaam is.
Ik heb nog nooit te maken gehad met iemand die zelfs voordat hij de deur open heeft gedaan luidkeels loopt te tieren. Het lukt me niet om te de escaleren, ik draag zelfs bij aan het vuurtje (zeg donder op, zoek hulp e.d. terwijl ik op dat moment gewoon weg zou moeten lopen, niet zelf bij zou moeten dragen aan de ellende).
Het afgelopen half jaar sta ik op spanning enkel als hij wat zegt of hier komt. Ik probeer contact zoveel mogelijk te vermijden, tot de mate aan toe dat ik zelfs al 3 keer ervoor heb gekozen om de halve dag met de honden in het bos te dwalen (wat niet onprettig is) ipv gewoon in mijn eigen huis te zijn.
Elke keer als hij weer contact zoekt weet ik niet of het een overdreven ‘sorry’ is of dat hij me met de grond gelijk wil maken. En nogmaals, zo was hij nooit, dit is echt anders.
Het is zo erg dat zelfs onze zoon er klaar mee is. Maar ik maak me vreselijke zorgen en trek dit niet meer.
Heb hulp ingeroepen, met schoonouders en zus gepraat. Maar ook die lopen tegen een muur aan.
Ik weet niet goed wat ik moet doen. Hoe kan ik mijn eigen reactie controleren (ik reageer niet zo goed op iemand die me in mijn eigen huis voor alles wat vies en lelijk is uitmaakt, word daar echt boos van), hoe kan ik bijdragen aan iig geen extra brandstof toevoegen en hoe kan ik hem helpen?
Hoe kan ik grenzen aangeven, maar tegelijkertijd niet in de weg zitten in de relatie tussen onze zoon en hem? Dat laatste vind ik echt belangrijk, ik wil dat ze een goede relatie blijven hebben. En dat begint lastig te worden.
Ik vind wel dat je hem teveel naar de zin heb gemaakt. Je had al veel eerder grenzen moeten trekken.quote:Op zondag 2 januari 2022 19:19 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Op dit moment wil onze zoon dat niet. Maar wel weer hij graag weer zijn vader ‘terug’ zeg maar. Weer gewoon lol hebben samen, maar dat lukt niet zo.
De kogel is iig door de kerk, mede dankzij de schop onder mijn hol hier dat ik mijn grenzen moet bewaken. Wat ik al wel wist, maar soms even makkelijker gezegd dan gedaan is.
Na weer een boekwerk naar onze zoon en 1001 niet zulke aardige appjes gevolgd door het spijt me op overdreven wijze, meende het niet zo (ik heb er niet op gereageerd) heb ik samen met mijn zoon hem de volgende dag gebeld om te vertellen dat er nu gewoon echt even rust moet komen. En dat er even tussen hem en mij in het geheel geen contact zal zijn en dat onze zoon het ook even op een lager pitje wil. We hebben beide onze zorgen uitgesproken en duidelijk aangegeven dat we graag willen dat hij hulp zoekt/hieruit komt.
In zoverre blijft de deur op een kier. Als hij over een tijdje weer normaler is zien we dan wel weer wat kan en wat niet kan. Maar iig zal er tot eind maart even een pauze zijn.
Er zal nog wel contact zijn tussen hem en zijn zoon, maar ook onder de voorwaarde dat hij niet zijn ellende op de nek van zoonlief probeert te leggen.
Hem confronteren wat zijn gedrag met jou en jouw emoties doet. Een beetje deze strekking:quote:Op woensdag 29 december 2021 13:07 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Ik weet niet goed wat ik moet doen.
En zolang hij niet bij trekt, in elk geval de toegang tot jouw huis weigeren. De inbreuk op jouw persoonlijke levensfeer blijft anders te groot. Je bent schijnbaar een people pleaser. Dat zijn prettige personen, die echter gauw eigen belangen wegcijferen ten gunste van een ander.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:07 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Het afgelopen half jaar sta ik op spanning enkel als hij wat zegt of hier komt. Ik probeer contact zoveel mogelijk te vermijden, tot de mate aan toe dat ik zelfs al 3 keer ervoor heb gekozen om de halve dag met de honden in het bos te dwalen (wat niet onprettig is) ipv gewoon in mijn eigen huis te zijn.
Elke keer als hij weer contact zoekt weet ik niet of het een overdreven ‘sorry’ is of dat hij me met de grond gelijk wil maken.
Precies wat ik dacht ja.quote:Op woensdag 29 december 2021 13:27 schreef RedFever007 het volgende:
Waarom komt je ex bij jou thuis? Om de hobby alleen? Jammer dat hij geen plek heeft voor hobby heeft maar dat zou het jouw probleem moeten zijn. Dus ik zou zeggen laat je zoon en je ex samen iets doen bij hem thuis ipv bij jou thuis.
Nou ja tja, ik zie ook wel dat ik dit te lang heb laten door etteren. Ondanks mijn verder best wel grote mond heb ik er echt moeite mee na zoveel tijd om te schakelen.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 01:32 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ik vind wel dat je hem teveel naar de zin heb gemaakt. Je had al veel eerder grenzen moeten trekken.
Waarom moet de hobby van jouw zoon en hem jouw probleem worden? Ik snap het toen het nog goed ging, maar toen het slecht ging. Prima dat je hem eruit gescholden hebt en met politie gedreigt. Laat hem dan buiten met zijn zoon afspreken (als het soepel is in een café/theehuis, bij lockdown bv bij een station of supermarkt). Daarbij is jouw zoon jongvolwassen, dan moet hij dat ook als een jongvolwassene zelf oplossen en zelf afspreken.
Dat het tussen hem en zijn zoon niet goed gaat is NIET JOUW schuld, maar zijn eigen schuld. Ik snap niet hoe je het zo in je hoofd kunt kronkelen dat het jou te verwijten is. Hij gedraagt zich als een lul, ook naar zijn zoon toe, dus moet hij daar maar de gevolgen van onder ogen zien.
Wat mij nog wel puzzelt, is dat je een aantal keer zegt 'ik ben ook geen heilige'. Praat je daarmee zijn gedrag (voor een deel) goed? Probeer je daarmee zijn gedrag te verklaren? Dat is toch helemaal niet jouw verantwoordelijkheid? Jij mag zo onheilig zijn als ik weet niet wat, en hij mag niet schelden voor je deur. Punt.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 13:37 schreef Cause_Mayhem het volgende:
En ik ben niet heilig hierin. Ook ik reageer slecht. Het hele dreigen met de politie bellen is daar een vb van. Ik word echt stikkie boos van al dit gedoe en merkte dat ik ook echt bij heb gedragen aan een slechtere situatie. Terug heb geslagen ipv de boel rustiger heb gemaakt, of heb gezegd dit stopt hier en nu.
Dat is toch niet slecht?? Dat is juist goed, je grenzen stellen en boos worden. Je moet hem wel duidelijk maken dat de boosheid gaat om zijn gestalk en te pas en te onpas binnen wandelen. Als je gescholden hebt moet je daar dan je excuses voor aan bieden maar verder ben je prima voor jezelf, je zoon en je huis op gekomen. Dat jullie een gezamenlijke zoon hebben betekent niet dat jouw huis nog steeds een 2e woonkamer is als hij zich niet kan gedragen.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 13:37 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
En ik ben niet heilig hierin. Ook ik reageer slecht. Het hele dreigen met de politie bellen is daar een vb van. Ik word echt stikkie boos van al dit gedoe en merkte dat ik ook echt bij heb gedragen aan een slechtere situatie. Terug heb geslagen ipv de boel rustiger heb gemaakt, of heb gezegd dit stopt hier en nu.
Niet zozeer zijn initiële gedrag, maar wel hoe het escaleert tot zelfs dreigen met de politie bellen.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 13:50 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Wat mij nog wel puzzelt, is dat je een aantal keer zegt 'ik ben ook geen heilige'. Praat je daarmee zijn gedrag (voor een deel) goed? Probeer je daarmee zijn gedrag te verklaren? Dat is toch helemaal niet jouw verantwoordelijkheid? Jij mag zo onheilig zijn als ik weet niet wat, en hij mag niet schelden voor je deur. Punt.
En verder zou ik vooral consequent blijven doorverwijzen naar hulp. Geen dingen zelf proberen op te lossen, ook niet het minste. Eens een stap gezet, en je hebt jezelf verantwoordelijk gemaakt voor iets waar je misschien geen verantwoordelijkheid voor kan of wil dragen. En wat doet dat weer met het vertrouwen van iemand die zo kwetsbaar is? Echt hoor, voor ieders bestwil: verwijs door.
Denk maar niet dat als je wel lief deed het niet erger werd!quote:Op dinsdag 4 januari 2022 14:02 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Niet zozeer zijn initiële gedrag, maar wel hoe het escaleert tot zelfs dreigen met de politie bellen.
Daarom ook dankbaar voor de schop onder mijn hol. Om het niet zover te laten komen dat het zo escaleert, om die grens te zetten.
Ik wil vooral mezelf niet neerzetten als iemand die oh zo netjes is. Het lieve meisje dat maar alles doet om de ander te pleasen, die niets fout doet zelf.
Ik ben boos, ik ben hard, ik draag bij aan het groter en ellendiger maken.
Hier moet ik even over nadenken.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 14:57 schreef Godshand het volgende:
[..]
Denk maar niet dat als je wel lief deed het niet erger werd!
Nare vraag van je Seven… maar een goede.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 15:31 schreef Seven. het volgende:
Je blijft jezelf kwalijk nemen dat hij ontspoort/zo doet. Waarom?
Ik vind het wel goed dat je dat zo kunt verwoorden. En dat je ervan bewust bent.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 15:46 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Nare vraag van je Seven… maar een goede.
Tjee, hoe bewoord ik een gevoel?
In onze relatie heeft hij echt meer gedaan dan je van iemand kan verwachten. Hij werkte knoerthard om ons gezin te geven wat hij vond dat we verdiende (en dat was veel). En was daarnaast een betrokken partner en vader.
Ik heb vaker gezegd denk meer aan jezelf en heb ook echt geprobeerd om zoveel mogelijk bij te dragen. Maar hij was onvermoeibaar, is zichzelf zover voorbij gelopen daarin. Hij is zichzelf verloren.
Dat heeft hij voor ons gedaan en nu betaald hij de prijs daarvan…
Daar voel ik me schuldig om. Dat ik niet zover voorbij mezelf ben gegaan als hij is gegaan.
Dat heeft een heel aantal andere oorzaken. Niet voor niets is dit pas zo problematisch geworden lang na ons uit elkaar gaan.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 16:14 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik vind het wel goed dat je dat zo kunt verwoorden. En dat je ervan bewust bent.
Maar is het wel zo dat hij nu aan de grond zit omdat hij aan zichzelf voorbij gegaan is tijdens het huwelijk? Of heeft dat andere oorzaken?
Dat vermoed ik ook. Daarom niet zelf lopen aanklooien of denken dat je iemand (een beetje) kan redden. Hup, doorverwijzen en een luisterend oor zijn.quote:
Dat lijkt hij zeer zeker te zijn, maar ook nog iets meer.quote:
Dat zoek hulp heb ik rustig, serieus en in samenspraak gezegd.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 17:29 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Dat vermoed ik ook. Daarom niet zelf lopen aanklooien of denken dat je iemand (een beetje) kan redden. Hup, doorverwijzen en een luisterend oor zijn.
Kan me voorstellen dat het verdrietig is. Maar probeer hem/het los te laten. Hij gaat een eigen traject in, en dat zal hij alleen moeten bewandelen. Soms moeten daarvoor ook banden even losgelaten worden. Wie weet kan hij na al het gebeuren weer opnieuw relaties opbouwen, en wellicht ook met jullie/met zijn zoon. Tot die tijd kan je niet zoveel betekenen voor hem, je kan alleen je eigen leven leiden. Tot die tijd: laat het los.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 17:35 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Dat zoek hulp heb ik rustig, serieus en in samenspraak gezegd.
Ook boos en verwijtend trouwens.
Dit gaat vooral om in hoeverre dat luisterend oor zijn, in hoeverre toe laten.
Daarin is de beslissing al genomen. Het beetje twijfel dat ik had is weggenomen door mijn zoon en deze topic.
Maar het doet me wel wat. Het doet me verdriet.
En dat gevoel mag er ook zijnquote:Op dinsdag 4 januari 2022 17:35 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Dat zoek hulp heb ik rustig, serieus en in samenspraak gezegd.
Ook boos en verwijtend trouwens.
Dit gaat vooral om in hoeverre dat luisterend oor zijn, in hoeverre toe laten.
Daarin is de beslissing al genomen. Het beetje twijfel dat ik had is weggenomen door mijn zoon en deze topic.
Maar het doet me wel wat. Het doet me verdriet.
een volwassen man is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Al zou je het nog zo graag willen, jij kunt hem niet redden.quote:Op zondag 2 januari 2022 19:31 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Was zeker niet makkelijk en voel me er best kut over. Word een beetje verscheurd tussen opluchting (eindelijk rust!) en het gevoel dat ik iemand in de steek laat die zich al zo klote voelt.
Maar het kan echt niet verder zo en ik hoop dat de rust bij zal dragen aan op ten duur weer tot iets normaals te komen. Dat zeker onze zoon die voor zichzelf paal en perk stelt voor mijn ex reden zal zijn om die hulp te zoeken. Ik weet dat hij dol is op zijn zoon namelijk.
Heb je dit ook op deze manier met hem besproken? Dus niet op het moment dat hij scheldend binnenkomt... maar bijvoorbeeld op afstand over de telefoon bijvoorbeeld?quote:Op woensdag 29 december 2021 13:48 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Dat wil ik zo graag voorkomen juist.
Was hij al die tijd een hufter geweest had ik je onmiddellijk gelijk gegeven. Maar dat was hij niet.
Ik ben geen idioot die op echte bad boys valt. Hij kende ook echt wel zijn nukken (ik ook), maar dit is zo ontzettend anders.
We zijn 27 jaar bij elkaar geweest, van jeugdliefdes tot ruim volwassen. Dit is normaliter geen rare of onverantwoordelijke man.
Ik herken hem echt niet meer
Beetje late reactie hier, maar toch:quote:Op woensdag 29 december 2021 13:32 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Zelfs zijn zus kan hem niet bereiken en die hebben een goede relatie.
Dat is mede waarom ik voor het eerst in al die jaren een ‘probleem’ topic open. Al het normale waar ik aan kan denken loopt op niets uit.
Ik herken hem niet meer, zeker in het afgelopen half jaar gaat het van kwaad tot erger. En reageer ik er niet goed op, maak het er niet beter op.
Ik wil hem niet afstoten, zo is hij normaliter niet. Het is misschien niet mooi geëindigd, maar hij was altijd een goed mens. Maar hij draait door, is doorgedraaid.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |