R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ellende is wat bout gesteld. Maar het maakt het wel complexer. Er is meer om rekening mee te houden, er zijn meer mensen met hun eigen gevoelens en gedachten.quote:Op woensdag 29 december 2021 10:40 schreef Edensnator het volgende:
Een samengesteld gezin geeft altijd ellende. Er zijn geen uitzonderingen
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Het gaat hier eigenlijk prima. Er zijn wel eens dingetjes, maar zeker niet meer gezeik dan in een normaal gezin.quote:
Een samengesteld gezin geeft altijd ellende. Er zijn geen uitzonderingen
Resistance is futile.
En ook dat vind ik wel meevallen.quote:
[..]
Ellende is wat bout gesteld. Maar het maakt het wel complexer. Er is meer om rekening mee te houden, er zijn meer mensen met hun eigen gevoelens en gedachten.
Het is wel een kwestie van aftasten wat jouw rol is als stiefouder. Ik heb me eerst op aanraden van m'n eigen moeder (die hier geen ervaring mee heeft) afzijdig gehouden. Dat voelde niet goed en werkte ook niet, ik raakte er gefrustreerd door want er gebeurden dingen in m'n eigen huis waar ik het niet mee eens was. Dus ik heb een iets actievere rol gepakt, die van tante. Sindsdien geen frustraties meer. Dat voelt ook niet complex voor mij. En de meiden lijken zich er goed bij te voelen.
Resistance is futile.
Je kan die ettertjes natuurlijks nog altijd opgeven ter adoptie als ze een relatie in de weg staan...quote:
Dat, Of een vriendin nemen die er voor gaat.
Snap trouwens niet dat dat mens waar je het over hebt aanpapt met vaders als het niks voor haar is.
ikzelf begin niks met single moeders dus ik ga er ook niet mee spelen en gevoelens aanwakkeren.
Laat ieder in zijn of haar waarde maar ga niet met één been in de lift staan.
Of allebei de benen er in of blijf er helemaal uit!
[ Bericht 14% gewijzigd door Werkman op 29-12-2021 15:15:28 ]
Vader, niet stiefvader.quote:
[..]
Je kan die ettertjes natuurlijks nog altijd opgeven ter adoptie als ze een relatie in de weg staan...
Dat, Of een vriendin nemen die er voor gaat.
Snap trouwens niet dat dat mens waar je het over hebt aanpapt met stiefvaders als het niks voor haar is.
ikzelf begin niks met single moeders dus ik ga er ook niet mee spelen en gevoelens aanwakkeren.
Laat ieder in zijn of haar waarde maar ga niet met één been in de lift staan.
Of allebei de benen er in of blijf er helemaal uit!
The love you take is equal to the love you make.
Twee weken gedate. Als je elkaar net kent en leuk vindt, gaan gedachten op de loop. Dan is het alles of niets.
Je kan het een poosje aanzien, wel erop rekende dat ze het in eerste instantie niet aantrekkelijk vindt om met een man die kinderen uit een vorige heeft te daten.
Voor hetzelfde geldt, draait ze daarin bij en gaat het goed.
Maar het kan ook zijn dat je steeds meer signalen gaat oppikken dat het niks wordt.
In dat geval, zie het een poos aan en verwacht er niet teveel van.
Je kan het een poosje aanzien, wel erop rekende dat ze het in eerste instantie niet aantrekkelijk vindt om met een man die kinderen uit een vorige heeft te daten.
Voor hetzelfde geldt, draait ze daarin bij en gaat het goed.
Maar het kan ook zijn dat je steeds meer signalen gaat oppikken dat het niks wordt.
In dat geval, zie het een poos aan en verwacht er niet teveel van.
Bedankt voor je inhoudelijke reactie(s), natuurlijk begrijp ik haar twijfel. Het geeft ook aan dat ze serieus nadenkt over de toekomst, met andere woorden 'investeer ik zoveel tijd om het alleen leuk te hebben of ga ik serieus iets opbouwen'. De randvoorwaarde blijft het openstellen voor de situatie of het accepteren dat je een rol gaat spelen daarin. Niet direct als (stief)moeder maar meer als vriendin van de papa.quote:
En lieve ouders. Ik begrijp best dat jullie kinderen een verrijking zijn voor jullie leven en vóór alles gaan. Maar dat wil nog niet zeggen dat iedere potentiële partner zichzelf in zijn/haar handjes moet knijpen van geluk bij de wetenschap dat jullie al kinderen hebben. Face it: het is ook gewoon een nadeel. Dus als kinderloze even twijfelen en stilstaan bij de vraag of je dit echt wil/kunt is niet raar.
We hebben gisteren IRL er een goed gesprek over gehad. Ze heeft er goed over nagedacht en ziet het niet langer als een probleem. Natuurlijk, er kan nog van alles gebeuren, maar dit geeft mij wel een stukje rust.
Dat lijkt mij een mooie uitkomst van jullie gesprek. Veel date-plezier toegewenst.quote:
We hebben gisteren IRL er een goed gesprek over gehad. Ze heeft er goed over nagedacht en ziet het niet langer als een probleem. Natuurlijk, er kan nog van alles gebeuren, maar dit geeft mij wel een stukje rust.
Ik begrijp haar wel, heb ook niets met kinderen van een ander. Dat zal trouwens niet veranderen, ze is er eerlijk over en zou gewoon de boel afkappen. Jij gaat je kinderen hier niet blij mee maken, krijg je van die situaties die ik ook wel bij vriendinnen zie, geven die kinderen van die steken onder water door. Van die opmerkingen die ze echt wel voelen, je voelt gewoon het gespeelde leuk doen en dan is het niet eens tegen mij, maar ik voel die spanning al laat staan die kinderen, die hebben dat echt wel door.quote:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
Denk wel dat de bereidheid er is, de vraag is echter (wanneer ze van die roze wolk afstapt) haar bereidheid minder gaat worden.quote:Op zondag 26 december 2021 09:52 schreef Seven. het volgende:
Klinkt niet alsof zij bereid is om ruimte te maken voor jouw kinderen. En als die bereidheid er niet is, dan houdt het op.
Merk aan mezelf dat ik er onzeker van ga worden. Bevestiging zoek, niet meer positief erin sta. Althans, kan mezelf niet meer volledig geven. Denk einde verhaal.
Het zou juist veel griezeliger zijn als die dingetjes er niet zouden zijn, toch?quote:Op woensdag 29 december 2021 13:18 schreef Seven. het volgende:
[..]
Het gaat hier eigenlijk prima. Er zijn wel eens dingetjes, maar zeker niet meer gezeik dan in een normaal gezin.
Samenleven met anderen leidt hoe dan ook weleens tot conflicten. Echter daardoor ontwikkel je je ook als mens zijnde en dat vind ik persoonlijk juist essentieel om er waarde en voldoening aan te kunnen hechten.
Dat is doemdenken.quote:
[..]
Denk wel dat de bereidheid er is, de vraag is echter (wanneer ze van die roze wolk afstapt) haar bereidheid minder gaat worden.
Merk aan mezelf dat ik er onzeker van ga worden. Bevestiging zoek, niet meer positief erin sta. Althans, kan mezelf niet meer volledig geven. Denk einde verhaal.
Ik kan weliswaar zeggen dat je dat niet meer moet doen, maar ik weet uit eigen ervaring dat zulke gedachten zich nou eenmaal opdringen.
Het punt is dat je niet van tevoren kan voorspellen hoe het uitpakt. Het zou best kunnen dat ze er uiteindelijk teveel moeite mee heeft en daarom moet besluiten om niet meer met jou een relatie te hebben.
Maar voor hetzelfde geldt valt het haar uiteindelijk ontzettend mee en is ze dolgelukkig dat ze jou en jouw kinderen heeft leren kennen.
Je kan evenmin voorspellen of jij het leuk blijft vinden met haar. Dat zou kunnen betekenen dat jij het uiteindelijk met haar moet uitmaken en haar hart behoorlijk kan breken.
Als je dat allemaal persé wilt voorkomen, moet je single blijven. Daarmee voorkom je een drama in jouw leven, maar dat gaat ook ten koste van de mogelijkheden om van het leven te kunnen genieten. En je kan je er behoorlijk eenzaam door gaan voelen.
Dus wat wil je?
Bedenk dat ook relaties die uiteindelijk niet gaan werken, je sowieso wel wijsheid en levenservaring opleveren en er hoe dan ook toe bijdragen dat je een sterker en interessanter persoon gaat worden.
Problemen ga je geheid krijgen. Gelukkig bestaat er iets als uitzoeken hoe je problemen met elkaar gaat oplossen.
En waarom moet jij je geheel kunnen geven?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met de terughoudendheid. Waar ik eerst onbevangen erin stapte, heeft het mij aan het denken gezet over de mogelijke gevaren. Daarnaast kom ik achter een aantal eigenschappen die mij niet aanstaan.quote:Op donderdag 6 januari 2022 16:03 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
En waarom moet jij je geheel kunnen geven?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Voorbeeld; haar 'exen' heeft ze echt simpelweg resoluut aan de kant gezet. Ze heeft zelfs screenshots doorgestuurd hoe dat ging, wellicht wil ze daar iets mee zeggen (dat kan). Dat zet mij aan het denken (doe je dit altijd, stuur je mijn berichten ook door), dat mag je doemdenken noemen, ik noem het zelfbescherming. Wellicht wil ze laten zien dat ze in houderhand is, dat ze zelfstandig is en niet kwetsbaar. Dus met andere woorden, als jij iets zegt wat mij niet aanstaat, dan nok ik 'm.
Toevalligerwijs stuurde een eerdere date (van mij) een bericht via Whatsapp toen ik bij mijn nieuwe scharrel was. In dit bericht stond dat ze het jammer vond dat ik haar teleurgesteld had, ik voelde niks en dat heb ik eerlijk gezegd. Voor mij geen geheimen, dus heb eerlijk gezegd wat ik had ontvangen. Haar reactie was 'dan kun je mij dus ook zo aan de kant schuiven'. Waarvan ik dacht, zijn we nu bij jouw onzekerheid?
Persoonlijk staat het mij allemaal niet aan, ik kan er niet meer van genieten en vooral (misschien wel het belangrijkste) niet meer mezelf zijn.
Ah, dat verandert de zaak wel.
Om het cru te verwoorden: je bent bang dat je je inlaat met een rancuneus type met borderline?
Is het een idee om haar met bepaalde dingen die je tegen haar zegt duidelijk te maken wat je wel verlangt van een relatie in het algemeen en waar je vooral niks mee te maken wilt hebben?
Niet dat je met haar expliciet gaat bespreken wat je van haar hoopt. (Omdat ze dan niet eerlijk zou kunnen zijn.) Maar dat je tussen gesprekken door oneliners dropt zoals "Ik vind het fijn om met mijn partner te kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken genoeg getrouwde mensen die elkaar het leven zuur blijven maken met verwijten in plaats van te zoeken naar oplossingen voor problemen." Of je vertelt over iets wat je meemaakte met jouw ex en je zegt erachteraan "Maar gelukkig is dat nu voorbij en nu jij in mijn leven bent, hoop ik dat nooit meer mee te maken".
Kijk een poosje aan hoe ze erop reageert. Als ze het met jou eens is, is dat een goed teken. Nog beter zou zijn, is als ze vanuit zichzelf over bepaalde situaties begint en zich openlijk tegenover jou gaat afvragen of jij je daarbij ongemakkelijk had gevoeld. Dan heb je meer zekerheid over dat ze qua bepaalde opvattingen op een lijn zit met jou. Of je krijgt meer helderheid over dat zij zelf ook worstelt met het gedrag wat je lastig vindt aan haar.
Als ze er niet op ingaat of juist defensief reageert op jouw uitspraken, dan zijn het duidelijke red flags. En dan is het wellicht verstandig om het zo snel mogelijk af te kappen. Zeg dan dat je het heel jammer vindt en dat je haar alle geluk gunt, maar dat je so far hebt opgemaakt dat jullie teveel verschillen en dat het niet gaat werken.
Als zij jou dan vervolgens toesnauwt dat je de zoveelste klootzak bent die haar als stront behandelt: niet op ingaan en het je niet persoonlijk aantrekken. Je bent haar niks verschuldigd. Tuurlijk is het voor haar klote om afgewezen te worden en tuurlijk voelt ze zich vernederd. Dat blijft daarmee nog steeds haar probleem wat alleen zij zelf kan oplossen. Liefde kan je namelijk niet afdwingen. Als zij dat niet kan inzien, dan is ze te onvolwassen en wordt het sowieso niks.
Om het cru te verwoorden: je bent bang dat je je inlaat met een rancuneus type met borderline?
Is het een idee om haar met bepaalde dingen die je tegen haar zegt duidelijk te maken wat je wel verlangt van een relatie in het algemeen en waar je vooral niks mee te maken wilt hebben?
Niet dat je met haar expliciet gaat bespreken wat je van haar hoopt. (Omdat ze dan niet eerlijk zou kunnen zijn.) Maar dat je tussen gesprekken door oneliners dropt zoals "Ik vind het fijn om met mijn partner te kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken genoeg getrouwde mensen die elkaar het leven zuur blijven maken met verwijten in plaats van te zoeken naar oplossingen voor problemen." Of je vertelt over iets wat je meemaakte met jouw ex en je zegt erachteraan "Maar gelukkig is dat nu voorbij en nu jij in mijn leven bent, hoop ik dat nooit meer mee te maken".
Kijk een poosje aan hoe ze erop reageert. Als ze het met jou eens is, is dat een goed teken. Nog beter zou zijn, is als ze vanuit zichzelf over bepaalde situaties begint en zich openlijk tegenover jou gaat afvragen of jij je daarbij ongemakkelijk had gevoeld. Dan heb je meer zekerheid over dat ze qua bepaalde opvattingen op een lijn zit met jou. Of je krijgt meer helderheid over dat zij zelf ook worstelt met het gedrag wat je lastig vindt aan haar.
Als ze er niet op ingaat of juist defensief reageert op jouw uitspraken, dan zijn het duidelijke red flags. En dan is het wellicht verstandig om het zo snel mogelijk af te kappen. Zeg dan dat je het heel jammer vindt en dat je haar alle geluk gunt, maar dat je so far hebt opgemaakt dat jullie teveel verschillen en dat het niet gaat werken.
Als zij jou dan vervolgens toesnauwt dat je de zoveelste klootzak bent die haar als stront behandelt: niet op ingaan en het je niet persoonlijk aantrekken. Je bent haar niks verschuldigd. Tuurlijk is het voor haar klote om afgewezen te worden en tuurlijk voelt ze zich vernederd. Dat blijft daarmee nog steeds haar probleem wat alleen zij zelf kan oplossen. Liefde kan je namelijk niet afdwingen. Als zij dat niet kan inzien, dan is ze te onvolwassen en wordt het sowieso niks.
Als ik kinderen had zou ik alleen daten met iemand die daar geen problemen mee heeft.
Het maakt natuurlijk ook uit hoe vaak je die kindere nziet. Heb je ze alleen in het weekend dan is dit wellcht niet zo'n probleem, dan gaat zij maar wat anders doen in het weekend. Heb je ze altijd bij je omdat je b.v. weduwnaar bent, dan horen de kinderen op de 1e plaats te staan.
Het maakt natuurlijk ook uit hoe vaak je die kindere nziet. Heb je ze alleen in het weekend dan is dit wellcht niet zo'n probleem, dan gaat zij maar wat anders doen in het weekend. Heb je ze altijd bij je omdat je b.v. weduwnaar bent, dan horen de kinderen op de 1e plaats te staan.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Bevestigd enkel mn eerste gevoel dat die vrouw écht fikse issue's heeft, en kennelijk ook jou graag daarin betrekt.quote:
[..]
Ze heeft zelfs screenshots doorgestuurd hoe dat ging, wellicht wil ze daar iets mee zeggen (dat kan). Dat zet mij aan het denken (doe je dit altijd, stuur je mijn berichten ook door)
Ik zou verder geen problemen hebben met een partner die al eerdere relatie's had, maar dat idee om alles daarover met jou te gaan bespreken lijkt me echt een verschrikking.
Dan ook zelfs screenshots van private conversaties met anderen, zou voor mij een totale nogo zijn.
Die kinderen is volgens mij een minor issue die pas hooguit zou spelen op de lange termijn en als alles eigenlijk verder goed zit tussen jullie.
Ik neem aan dat je nu verder geen contact tussen je kinderen en een prille date die je net twee weken kent toelaat.
... Maar ik heb eerder een vermoeden dat de kans dat het zover zou komen dat de kinderen werkelijk een rol gaan spelen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ergens eind december heeft ze aangegeven dat het niet langer een issue was, dat ze het kon los laten. Voor mij was dat het signaal dat ik het los kon laten (onzeker zijn over die situatie), dat we konden kijken wat we voor elkaar voelden. De afgelopen 2 weken heb ik ook serieus laten blijken wat ik voor haar voel en zij heeft dat in mijn optiek ook gedaan.
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Laat ik vooropstellen dat mijn kinderen het allerbelangrijkste zijn, daar is geen twijfel over.
[ Bericht 2% gewijzigd door step2step2 op 13-01-2022 16:17:08 (-) ]
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Laat ik vooropstellen dat mijn kinderen het allerbelangrijkste zijn, daar is geen twijfel over.
[ Bericht 2% gewijzigd door step2step2 op 13-01-2022 16:17:08 (-) ]
Dus dan ben je volwassen en zit je nog in een een of andere puber relatie? Doe jezelf een plezier en kap dit af.
I solemnly swear i'm up to no good
Na 2 weken?? Mag toch hopen van niet....quote:
Heeft ze de kinderen al een keer gezien?
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
30/12 gaf je nog aan dat ze er over nagedacht had en ze er geen problemen meer mee had.quote:
Ergens eind december heeft ze aangegeven dat het niet langer een issue was, dat ze het kon los laten. Voor mij was dat het signaal dat ik het los kon laten (onzeker zijn over die situatie), dat we konden kijken wat we voor elkaar voelden. De afgelopen 2 weken heb ik ook serieus laten blijken wat ik voor haar voel en zij heeft dat in mijn optiek ook gedaan.
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Ik zou hier mee stoppen... je kan niet elke 2 weken met dit gezeik van welles nietes zitten.. Daar word je gek van!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Eén ding: je gevoel zit altijd goed. (even kort door de bocht). Neem je twijfels bloedserieus.
Somebody that I used to know
