We're all born atheists.... #3

Ja zo is het helder inderdaad.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 18:34 schreef SpecialK het volgende:
Het citaat is een poging om te stellen dat "liefde" als concept niet meetbaar of observeerbaar is omdat je het niet (zoals andere objecten) direct met je ogen en je wijsvinger kan aanduiden.

quote:

Observatie is complex en uitgebreider dan men voor doet in dat citaat en ik vermoed dat de persoon die dat heeft geschreven dat juist heeft gedaan om het gras onder de voeten weg te maaien van mensen die een genuanceerde conceptie van observatie hebben. Om het punt te winnen.

Dat denk ik niet.

Ik denk dat hij wat jij beschrijft heeft afgevangen middels het cruciale stukje ‘met het zinnelijk oog’.

Als het waar was, (zoals het ingebeeld verstand meent, dat er trots op is, niet bedrogen te worden) dat men niets moet geloven, wat men niet met het zinnelijk oog zien kan, dan zou men allereerst moeten opgeven, aan de liefde te geloven.

Hij schrijft niet: dat men niets moet geloven, wat men niet zien kan.

Had hij dat geschreven, dan zou het inderdaad niet kloppen om de reden die jij noemt.

Maar hij zegt: dat men niets moet geloven, wat men niet met het zinnelijk oog zien kan.

Dus hij heeft het specifiek over het geloof dat alleen tastbare, materiële zaken bestaan. Dat wijst hij af, en dat doen wij ook, dus op dat punt zijn we het allemaal eens. Het punt waarop jij hem af wilt vallen is er volgens mij een wat hij niet gemaakt heeft en waar hij zich wel degelijk tegen ingedekt heeft.

quote:

Kan het zijn dat gevoelens stiekem elders zijn.. in een ziel of in een soort centrale cosmische plek waar alle bewustzijn bij elkaar komt en zijn wij slechts vlees-antennes voor dit alles?

Misschien

Maar het moment om dat de geloven is als er bewijs voor is. Observeerbaar bewijs wat toegankelijk is voor anderen. Tot die tijd zie ik niet zo zeer wat het nut is om er alvast in te geloven terwijl alle andere tekenen gewoon wijzen naar een neurologische basis voor onze ervaringen.

Is dat zo? Is bewijsvoering cruciaal? In de rechtspraak en in veel wetenschappen speelt bewijs een cruciale rol. Maar als je het hebt over iets als het bestaan van liefde, is het dan nodig om de notie bewijs erbij te betrekken? Wat mij betreft is het prima houdbaar om te geloven dat liefde bestaat, en tegelijkertijd te erkennen dat het onbewijsbaar is. Om zeker te weten dat ik van iemand hou, en tegelijkertijd te erkennen dat niet mogelijk is dat te bewijzen.

En volgens mij geldt dat zo voor een heleboel dingen meer. Overschat je bewijsvoering niet een klein beetje?

Misschien gaat dit zelfs zo ver, dat juist die dingen die het minst te bewijzen zijn, de meeste zekerheid waardig zijn...

Dat is ook weer een beetje waar Kierkegaard naartoe wil met zijn redenatie. Sommige dingen zijn waar voor het individu, onafhankelijk van wat anderen waar noemen, onafhankelijk van wat de buitenwereld er van vindt en over te zeggen heeft.

Zo wordt de liefde zelf ook wel eens een verraad aan de buitenwereld genoemd. Denk aan Romeo en Julia. Denk aan Paris en Helena. Voor hen geldt: laat iedereen maar kapot gaan, laat de hele wereld maar branden, als wij maar samen kunnen zijn.

Liefde bevindt zich in de geest van een individu, niet in het brein. Het enige wat je kan zien in het brein zijn elektrische signalen. De geest en het brein hebben wederzijds contact, anders zou je geen berichten kunnen typen of niet kunnen wandelen of niet kunnen spreken. Maar om vervolgens personen te reduceren tot breinen is simpelweg incorrect.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 21:21 schreef Amerauder het volgende:
Ja zo is het helder inderdaad.
[..]
[..]
Dat denk ik niet.

Ik denk dat hij wat jij beschrijft heeft afgevangen middels het cruciale stukje ‘met het zinnelijk oog’.

Als het waar was, (zoals het ingebeeld verstand meent, dat er trots op is, niet bedrogen te worden) dat men niets moet geloven, wat men niet met het zinnelijk oog zien kan, dan zou men allereerst moeten opgeven, aan de liefde te geloven.

Hij schrijft niet: dat men niets moet geloven, wat men niet zien kan.

Had hij dat geschreven, dan zou het inderdaad niet kloppen om de reden die jij noemt.

Maar hij zegt: dat men niets moet geloven, wat men niet met het zinnelijk oog zien kan.

Hij zegt "als je daadwerkelijk alleen maar dingen gelooft die je kan zien (aanwijzen) dan moet je maar stoppen met geloven in de liefde".

Ofwel "er is meer tussen hemel en aarde".

- "Je gelooft in de liefde toch? Nja dat kan je ook niet aanwijzen dus.. geloof in god of spiritualiteit etc... is gerechtvaardigd"

Dat is het omgekeerde van wat jij zegt dat hij zegt
Hij zegt dat niet om het empirisme uit te breiden met indirecte observatie oid.. hij zegt dat omdat hij het punt wil maken dat liefde esoterisch en ontastbaar is.

quote:

In religieuze zaken heeft waarheid volgens Kierkegaard niets te maken met het intellectueel instemmen met bepaalde stellingen, wel met gewilde betrokkenheid en overgave aan bepaalde idealen. Zij moet deel uitmaken van het leven van het individu, dat door de uitoefening van zijn wil die verbeelde mogelijkheid van deze waarheid consequent en gedisciplineerd nastreeft.[5] (Zie het hoofdstuk over taal en denken.) Christus, zegt hij, stelt dat waarheid in geestelijke zin voor het leven is wat voedsel voor het lichaam is.[6]

Dat klinkt voor mij meer als iemand die bezig is om een aparte categorie voor spirituele-waarheden te maken en dat het belangrijker is om consistent te leven naar die "persoonlijke waarheden" ipv om het af te stemmen met de waarheden van anderen.

Dus waarheid is in die hoek, puur subjectief? Dat is wat ik er uit haal.

quote:

Dus hij heeft het specifiek over het geloof dat alleen tastbare, materiële zaken bestaan. Dat wijst hij af, en dat doen wij ook, dus op dat punt zijn we het allemaal eens. Het punt waarop jij hem af wilt vallen is er volgens mij een wat hij niet gemaakt heeft en waar hij zich wel degelijk tegen ingedekt heeft.

Ik betwijfel dat zijn punt een lans breekt voor empirisch denken. Maargoed Kierkengaard is niet de eerste filosoof die zich dubbelzinnig en onduidelijk uit dus wie weet.

quote:

[..]
Is dat zo? Is bewijsvoering cruciaal? In de rechtspraak en in veel wetenschappen speelt bewijs een cruciale rol. Maar als je het hebt over iets als het bestaan van liefde, is het dan nodig om de notie bewijs erbij te betrekken?

Nee het is absoluut niet nodig om wetenschappelijk en meetbaar te maken hoeveel iemand van iemand houdt. Mijn punt was slechts dat als we dan toch die weddenschap aan gaan en we kiezen er voor om ons goddelijke best te gaan doen om het allemaal te kwantificeren dat ik vermoed dat dat prima mogelijk is.

Maar dat iets kan betekent niet per se dat iets zou moeten.

quote:

Wat mij betreft is het prima houdbaar om te geloven dat liefde bestaat, en tegelijkertijd te erkennen dat het onbewijsbaar is. Om zeker te weten dat ik van iemand hou, en tegelijkertijd te erkennen dat niet mogelijk is dat te bewijzen.

En volgens mij geldt dat zo voor een heleboel dingen meer. Overschat je bewijsvoering niet een klein beetje?

Maar op persoonlijk niveau is bewijs voor liefde natuurlijk ontiegelijk belangrijk voor veel mensen. Zo meten veel vrouwen jouw liefde voor hen adhv het cijfer wat je bankrekening naar beneden gaat op 14 februari.

Dat is (ja oppervlakkig) "bewijs" van liefde. Mens zoekt altijd bewijs. Hoeveel aandacht krijg ik? Is die aandacht ineens weg als hij is klaargekomen? etc.. etc..

quote:

Misschien gaat dit zelfs zo ver, dat juist die dingen die het minst te bewijzen zijn, de meeste zekerheid waardig zijn...

Dat is ook weer een beetje waar Kierkegaard naartoe wil met zijn redenatie. Sommige dingen zijn waar voor het individu, onafhankelijk van wat anderen waar noemen, onafhankelijk van wat de buitenwereld er van vindt en over te zeggen heeft.

Zo wordt de liefde zelf ook wel eens een verraad aan de buitenwereld genoemd. Denk aan Romeo en Julia. Denk aan Paris en Helena. Voor hen geldt: laat iedereen maar kapot gaan, laat de hele wereld maar branden, als wij maar samen kunnen zijn.

Zijn citaat komt eigenlijk niet over als een romantische notie maar als een poging om fysieke bewijsvoering een toontje lager te laten zingen. Maar nogmaal jij en ik lezen 2 totaal verschillende intenties in die mans woorden denk ik eigenlijk.

Dat is niet super erg maar ik denk dat we daardoor het gevaar lopen langs elkaar heen te praten.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 15:27 schreef dop het volgende:

[..]
okay, en waar bevind zich de geest precies?

De geest bevindt zich in het bewustzijn. Je hoeft alleen maar bij je eigen ervaring te blijven en je zult merken dat het zo is. Het bewustzijn is nog een trap en abstractieniveau hoger dan de geest. Het is non-lokaal en tijdloos, en dus ook immaterieel.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 15:27 schreef dop het volgende:

[
[..]
hoe loopt dat contact, waar gaan die electrische signalen naar toe?

Die elektrische signalen is communicatie tussen zenuwcellen. Het brein is een ontvanger voor het bewustzijn. Wanneer er iets in het brein verandert zul je veranderingen merken in de geest maar niet in het bewustzijn. Het bewustzijn blijft onaangetast. Het brein produceert het bewustzijn dus niet.

Je kunt je bewuste ervaring niet relateren aan je hersenen.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 16:20 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
De geest bevindt zich in het bewustzijn. Je hoeft alleen maar bij je eigen ervaring te blijven en je zult merken dat het zo is. Het bewustzijn is nog een trap en abstractieniveau hoger dan de geest. Het is non-lokaal en tijdloos, en dus ook immaterieel.
[..]
Die elektrische signalen is communicatie tussen zenuwcellen. Het brein is een ontvanger voor het bewustzijn. Wanneer er iets in het brein verandert zul je veranderingen merken in de geest maar niet in het bewustzijn. Het bewustzijn blijft onaangetast. Het brein produceert het bewustzijn dus niet.

Je kunt je bewuste ervaring niet relateren aan je hersenen.

Waar haal jij je kennis als ik mag vragen?

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 16:47 schreef Loxus het volgende:

[..]
Waar haal jij je kennis als ik mag vragen?

Mijn kennis is gebaseerd op mijn eigen ervaring en op heilige geschriften. Wat de grote mystici uit India hebben opgeschreven in de Upanishads en de Bhagavad Gita ken ik een grotere autoriteitswaarde toe dan wat wetenschappers over de wereld te vermelden hebben.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 13:26 schreef SpecialK het volgende:

Hij zegt "als je daadwerkelijk alleen maar dingen gelooft die je kan zien (aanwijzen) dan moet je maar stoppen met geloven in de liefde".

Ofwel "er is meer tussen hemel en aarde".

- "Je gelooft in de liefde toch? Nja dat kan je ook niet aanwijzen dus.. geloof in god of spiritualiteit etc... is gerechtvaardigd"

Dat is het omgekeerde van wat jij zegt dat hij zegt
Hij zegt dat niet om het empirisme uit te breiden met indirecte observatie oid.. hij zegt dat omdat hij het punt wil maken dat liefde esoterisch en ontastbaar is.

Dan heb je me niet helemaal begrepen.

Ik heb het daar niet over wat hij bedoelt in de zin van ‘er is meer tussen hemel en aarde’ zoiets bedoeld hij inderdaad, daar zijn we het over eens.

Ik heb het daar over dat wat hij verwerpt. Jij bracht de tussencategorie van de indirecte waarneming in het gesprek, om te zeggen dat het een beetje flauw is om te suggereren, zoals in het plaatje dat je stuurde, dat als je niet-waarneembare zaken verwerpt dat je daarmee dan ook automatisch alle indirect-waarneembare zaken hebt verworpen, want dat is niet zo. Het empirische standpunt ligt genuanceerder.

Daarover zeg ik slechts dat je Kierkegaard daar in zijn citaat niet van kunt beschuldigen omdat hij duidelijk alleen de visie verwerpt dat alleen direct waarneembare zaken (= met het zinnelijk oog waarneembare zaken) bestaansrecht zouden hebben. Hij valt slechts de keiharde materialisten af, materialisten die de indirect waarneembare zaken waar jij het over hebt wellicht ook als ‘niet bestaand’ zouden categoriseren.

Kortom je bekritiseerd je eigen plaatje inderdaad, maar daarbij niet hem, want hij zegt het net ietsje anders.

Maar de vraag is wel, en ik denk dat dit het punt is waarop we van mening verschillen, wat de status van indirecte waarnemingen precies is, en vervolgens, of liefde wel in die categorie thuishoort.

Is het zo, dat als we iets bewezen achten, dat het daarmee dan als een feit geworden is? Ik zou zeggen nee, de feiten blijven de feiten, en de conclusies die we aan die feiten verbinden bereiken nooit een vergelijkbare graad van zekerheid. Ze blijven altijd discutabel op een manier dat feiten, met name empirische feiten, dat soms niet zijn.

De uitspraak van een rechter is zo’n conclusie, het bestaan van God een andere. Hoewel sommigen aan het ene meer waarde hechten dan het andere vind ik ze wel degelijk in een bepaald opzicht op elkaar lijken.

Anderzijds, is het wel zo dat liefde in de categorie van indirect waarneembare zaken thuishoort? Ik zou zeggen nee, helemaal niet, het is juist iets dat je zeer direct kunt ervaren. Niet zozeer empirisch, maar ook zeker niet indirect, zeker niet als een afgeleide, als gevolg van een of andere bewijsvoering. Integendeel, het is zo direct als maar kan.

quote:

Dat klinkt voor mij meer als iemand die bezig is om een aparte categorie voor spirituele-waarheden te maken en dat het belangrijker is om consistent te leven naar die "persoonlijke waarheden" ipv om het af te stemmen met de waarheden van anderen.

Dus waarheid is in die hoek, puur subjectief? Dat is wat ik er uit haal.

Laat dat ‘puur’ maar weg, maar inderdaad, een visie waarin voorrang wordt gegeven aan het subjectieve boven het algemene, en waarheid iets persoonlijks is.

Een van de dingen die mij bijvoorbeeld aanspreekt aan zijn standpunt is dat hij het christendom verdedigt op irrationele gronden. In reactie op de bewering dat het concept van God absurd is en zonder enige logische grond schieten veel christenen in de verdediging en proberen ze uit te leggen waarom het juist wel hartstikke logisch is allemaal. Kierkegaard zegt: ja, het is inderdaad absurd en je moet haast wel gek zijn om het te geloven, en toch probeer ik dat.

Zo is er de uitspraak ‘geloof begint waar het denken ophoudt’ die vaak tegen het christendom wordt ingebracht alsof het een zwakte zou benadrukken. Hij gebruikt het juist op een positieve manier, om een kracht aan te duiden. Hij geeft rekenschap van het absurde aan het leven.

quote:

Zijn citaat komt eigenlijk niet over als een romantische notie maar als een poging om fysieke bewijsvoering een toontje lager te laten zingen. Maar nogmaal jij en ik lezen 2 totaal verschillende intenties in die mans woorden denk ik eigenlijk.

Nou ik haal dat ook niet allemaal uit dat ene citaat hoor, ik borduur ook een beetje voort op zijn nadruk op het subjectieve en de gevolgen daarvan.

En toch, zijn citaat gaat letterlijk over de liefde, dus zo vergezocht is het niet.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 17:35 schreef dop het volgende:

[..]
hier slaat je fantasie weer op hol, er is geen enkele reden om te veronderstellen dat het bewustzijn onafhankelijk van lichaam en geest is behalve dan om jouw theorie kloppend te krijgen.

Jij onderschat het bewustzijn gigantisch. Je kunt bewustzijn zonder lichaam en geest zelf ervaren in de diepste staat van meditatie. Dat het bewustzijn een product is van het brein is eerder een fantasie. Je kunt namelijk je bewuste ervaring niet relateren aan je brein.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 18:06 schreef dop het volgende:

[..]
ook in meditatie ben je afhankelijk van je lichaam en geest, zonder zou je niet kunnen mediteren.
dus nee wederom misvatting.
als je bewustzijn los zou kunnen komen van het lichaam dan zou je ook je bewustzijn in mijn lichaam kunnen laten komen of in een willekeurig object.
heel verassend heb je die controle totaal niet en ben je telkens toch weer afhankelijk van je lichaam.

We weten bijvoorbeeld bij bijna-dood ervaringen dat het bewustzijn (zoals verwacht) los komt van het lichaam. Dat is tijdens een hartstilstand bijvoorbeeld.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 18:16 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
We weten bijvoorbeeld bij bijna-dood ervaringen dat het bewustzijn (zoals verwacht) los komt van het lichaam. Dat is tijdens een hartstilstand bijvoorbeeld.

Nee, een stel fantasten BEWEREN dat gevoel te hebben gehad. Er is echter 0 bewijs voor, en stapels bewijs tegen.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 18:46 schreef MAY-be het volgende:

[..]
Nee, een stel fantasten BEWEREN dat gevoel te hebben gehad. Er is echter 0 bewijs voor, en stapels bewijs tegen.

Waaruit blijkt dat ik een brein ben dan?

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 18:46 schreef dop het volgende:
u
[..]
Dat is wederom een stelling van jouw kant waar van je niets weet.
Het is slechts een veronderstelling die past bij je geloof.
dus Nee, we weten het niet. (dat is het eerlijke antwoord)

Nee, we weten het wel. Het lichtje gaat niet uit. Nu niet, nooit niet. Het brein is slechts een homp vlees.

@dop

Het verband geest-brein bestaat inderdaad, de voorbeelden zijn bekend. Dat kan ook niet anders, anders zou je je lichaam bijvoorbeeld niet kunnen besturen. Maar om dan te zeggen dat er niks meer is dan het brein is incorrect.

Als ik ga hardlopen en ik moet door pijnen en moeite heen doorzetten om mijn tijd te halen, hoe verklaar je dat als er alleen het brein is? Volgens mij zou alles automatisch moeten gaan als er alleen het brein is en niks extra's.

Je kunt vrijwel niks in je dagelijkse ervaring relateren aan je hersenen. Je weet dat je hersenen hebt, je weet dat ze een belangrijke rol spelen in het dagelijks functioneren. Maar ben je dan niets meer dan een vleesmachine?

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:38 schreef Libertarisch het volgende:
Als ik ga hardlopen en ik moet door pijnen en moeite heen doorzetten om mijn tijd te halen, hoe verklaar je dat als er alleen het brein is? Volgens mij zou alles automatisch moeten gaan als er alleen het brein is en niks extra's.

Een simpel brein van minder dan 1000 neuronen kan al hardlopen. Een mier heeft er 250 000 en is tot bizarre zaken in staat. Het menselijk brein heeft er (om en nabij) 86 miljard. Daar zit ook een "override" functie in die je door de pijn heen helpt en je veel beter kan laten presteren als het nodig is.

Ons brein is wel even iets complexer als dat jij het hier omschrijft.

Ik ben toch even nieuwsgierig. Hoeveel uur heb jij besteed aan het begrijpen van neurale netwerken?

Het probleem van de oorsprong van geest en materie dat jullie hier bespreken is dat ze volledig van elkaar afhankelijk zijn, en niet zonder elkaar zouden kunnen bestaan. Zodra je één van beide voor absoluut probeert te nemen als als eigenlijke grond en oorzaak van de ander op probeert te werpen kom je onherroepelijk in een cirkelredenatie terecht.

Een geest zonder materie is onmogelijk. Er is altijd iets fysieks waartoe de geest zich verhoudt. Het is leuk en wel om over onstoffelijke wezens en krachten te spreken, maar een bestaan zonder fysiek element is niet alleen iets waar geen mens ooit iets van gemerkt heeft, het is zelfs niet eens denkbaar. Daarom kan de geest, laat staan het bewustzijn, de materie niet hebben doen ontstaan.

Anderzijds kan de materie niet bestaan, zonder geest om deze materie waar te nemen. Om die reden kan de materie ook de geest niet hebben doen ontstaan. Ja, het mag voor ons dan wel lijken alsof de wereld gewoon door zou gaan als wij er niet meer waren, strikt genomen is dat een illusie. Zonder de waarnemer is er ook geen waarneming meer. Misschien ben je bekend met het vraagstuk dat mij als kind al geraakt heeft: als een boom omvalt in het bos, maar er is niemand om het te horen, maakt het dan geluid? Het antwoord is mij inmiddels duidelijk, maar de kwestie wordt er niet gemakkelijker om: de omvallende boom die niet wordt waargenomen maakt geen enkel geluid, en niet alleen dat, hij bestaat niet eens.

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 17:17 schreef MAY-be het volgende:

[..]
Een simpel brein van minder dan 1000 neuronen kan al hardlopen. Een mier heeft er 250 000 en is tot bizarre zaken in staat. Het menselijk brein heeft er (om en nabij) 86 miljard. Daar zit ook een "override" functie in die je door de pijn heen helpt en je veel beter kan laten presteren als het nodig is.

Ons brein is wel even iets complexer als dat jij het hier omschrijft.

Een brein loopt niet hard, een persoon loopt hard. Jij stuurt je brein aan met je geest en dat kan omdat je bij bewustzijn bent. Je bent geen passagier die willoos meerijdt met het brein. Je bent volledig verantwoordelijk voor alles wat je doet. Zo werkt het in de echte wereld.

Alhoewel ik het niet eens ben met de zielsopvatting van @Libertarisch, blijkt uit al zijn berichten dat hij honderdduizend keer gezonder, menselijker en reëeler in het leven staat dan het leeuwendeel van de mensen hier, die naar het schijnt compleet verziekt zijn door een monsterlijk beeld van neurologie dat opgetuigd is door de pop science-industrie. Het feit dat mensen niet meer in staat zijn te begrijpen dat de kwalitatieve ervaring van iets als liefde niks, maar dan ook helemaal niks te maken heeft met wat er al dan niet in je hersenen gebeurd is een teken van een doodziek mens.

Het enthousiasme waarmee veel mensen tegenwoordig al hun eigen faculteiten en subjectiviteit uitleveren aan de plaatjes die hersenwetenschappers produceren, gecombineerd met een cynische overtuigingsdrang, is een 'mooi' voorbeeld van de manische religiositeit die achter de Verlichting schuilgaat; de werkelijkheid ontwarren, ten koste van alles! - zelfs als het de meest fundamentele paradigma's van wat ons tot mens maakt totaal vernietigt. Niks zo onmenselijk en grotesk als het atheïstisch 'humanisme'.

[ Bericht 7% gewijzigd door CharlesKinbote op 01-04-2022 21:03:17 ]

quote:

Op vrijdag 1 april 2022 20:56 schreef CharlesKinbote het volgende:
Alhoewel ik het niet eens ben met de zielsopvatting van @:Libertarisch, blijkt uit al zijn berichten dat hij honderdduizend keer gezonder, menselijker en reëeler in het leven staat dan het leeuwendeel van de mensen hier, die naar het schijnt compleet verziekt zijn door een monsterlijk beeld van neurologie dat opgetuigd is door de pop science-industrie. Het feit dat mensen niet meer in staat zijn te begrijpen dat de kwalitatieve ervaring van iets als liefde niks, maar dan ook helemaal niks te maken heeft met wat er al dan niet in je hersenen gebeurd is een teken van een doodziek mens.

Het enthousiasme waarmee veel mensen tegenwoordig al hun eigen faculteiten en subjectiviteit uitleveren aan de plaatjes die hersenwetenschappers produceren, gecombineerd met een cynische overtuigingsdrang, is een 'mooi' voorbeeld van de manische religiositeit die achter de Verlichting schuilgaat; de werkelijkheid ontwarren, ten koste van alles! - zelfs als het de meest fundamentele paradigma's van wat ons tot mens maakt totaal vernietigt. Niks zo onmenselijk en grotesk als het atheïstisch 'humanisme'.

Volgens mij is het ''er is alleen het brein'' wereldbeeld simpelweg onhoudbaar. Je hebt te maken met personen, niet met breinen. En ja, ik vind ook dat het atheïsme onwenselijk is. Maar goed, de schijn wordt opgewekt in onze cultuur dat het leven onschuldig en leuk is. En dat heeft ook bij mij een hele tijd gewerkt. Totdat je met de echte wereld geconfronteerd wordt.

quote:

Op vrijdag 1 april 2022 21:15 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Volgens mij is het ''er is alleen het brein'' wereldbeeld simpelweg onhoudbaar. Je hebt te maken met personen, niet met breinen. En ja, ik vind ook dat het atheïsme onwenselijk is. Maar goed, de schijn wordt opgewekt in onze cultuur dat het leven onschuldig en leuk is. En dat heeft ook bij mij een hele tijd gewerkt. Totdat je met de echte wereld geconfronteerd wordt.

Ik geloof in de ziel, maar ben toch atheïst. Die dingen sluiten elkaar niet uit.

Ben het met je eens; het leven is niet per se leuk, maar wel heel erg mooi. Ik snap alleen niet helemaal wat je met "onschuldig" bedoelt? Bespeur ik daar een soort verbasterde erfzonde of zie ik dat verkeerd?

quote:

Op vrijdag 1 april 2022 21:22 schreef CharlesKinbote het volgende:

[..]
Ik geloof in de ziel, maar ben toch atheïst. Die dingen sluiten elkaar niet uit.

Ben het met je eens; het leven is niet per se leuk, maar wel heel erg mooi. Ik snap alleen niet helemaal wat je met "onschuldig" bedoelt? Bespeur ik daar een soort verbasterde erfzonde of zie ik dat verkeerd?

Volgens mij is ''geen ziel'' de definitie van atheïsme, uiteindelijk. De wereld is puur materialistisch zoals een machine, het brein is alles. Dat is hun positie.

Met de echte wereld bedoel ik: het slechte bestaat, leed en pijn zijn een onderdeel van het leven, en natuurlijk de dood. De dood van naasten en je eigen sterfelijkheid. Met atheïsme ga je niet van de spirituele of religieuze voordelen genieten.

Ik geloof niet in een erfzonde.