Uw vader overleed toen u 11 was. In LvG kijkt u opmerkelijk genoeg met genegenheid terug naar de billenkoek die u soms van hem kreeg.Het leven moet geleefd worden, maar het kan niet zonder een ritueel van regels en taken. Dat geldt voor voetballers, in de topsport, maar net zo goed thuis bij de opvoeding. Er moeten sancties bestaan als regels worden overtreden; anders hoef je die niet op te stellen. Ik weet dat een corrigerende tik in deze tijd met argwaan wordt bekeken. Toen ik daar eerder over sprak, kreeg ik veel kritiek. Maar ik schaam me er niet voor te zeggen dat ik mijn dochters zo nu en dan een tik op de vingers heb gegeven.
U hield toch ook soms hun hoofd onder de kraan?Dat weten ze zich nog goed te herinneren. Dat is niet voor niets. De nieuwe generatie, de generatie van mijn dochters, doet dat niet meer bij hun kinderen. Die gaan al heel vroeg de dialoog aan. Tijden veranderen. Maar ik ben zelf niet slechter geworden van een tik op mijn vingers. Kinderen moeten leren waar de grenzen liggen. Dat is zeker op jonge leeftijd een goede manier om te begrijpen wat rechtvaardigheid inhoudt.
HOOFD ONDER KRAAN?😲 EN ALS VADER DE BILLEN VAN JE DOCHTERS AANRAKEN? 🤔
BRON:
https://www.ad.nl/show/lo(...)mag-lachen~ad147bd0/