Wij zijn met een co-sleeper begonnen en dat vonden we een geweldige uitkomst. Je hoeft niet op te staan, je trekt die kleine naar je toe en doet je ding (zeker met borstvoeding is dat superfijn). Bovendien voelt het ook geruststellend. Veel moeders zijn overmatig bezig met de vraag of de kleine nog wel leeft. Even luisteren en je weet het.
Het beviel hier zo goed dat we ook het ledikantje na 5 maanden op onze kamer gezet hebben. Onze zoon wordt nog steeds 2x per nacht wakker (14 maanden). We hebben dan water en de melkpoedertoren klaarstaan, dus flesje maken en aan hem geven, hij houdt die zelf vast en we vallen allemaal direct weer in slaap. Co-sleeping is in ons geval bevorderend voor de nachtrust. Hij begint meestal in zijn eigen bed, en als hij wakker wordt komt hij tussen ons in.
Er komt vanzelf een moment waarop je als ouder aanvoelt dat het tijd is voor de volgende stap. Mijn zus vond het na 6 weken tijd voor eigen slaapkamer want ze hielden elkaar wakker. Gewoon gedaan en was ook geen big deal.
Ik snap persoonlijk ook niet de noodzaak om een baby direct op de eigen slaapkamer te leggen

. Ik geloof niet dat baby's daar automatisch beter van gaan slapen, ik geloof ook niet dat er direct een relatie is tussen slapen bij papa en mama en 2x wakker worden. Dit is eigenlijk een luxeprobleem, omdat we in deze regio van de wereld toevallig de ruimte en welvaart hebben voor een babykamer.
Mijn advies: als het idee jullie aanspreekt, probeer het met co-sleeper. Bevalt het niet, stap over op wat anders.
En in zijn algemeenheid: trek je alleen wat aan van de alle goedbedoelde adviezen als het idee je aanstaat. Geen dingen gaan proberen die niet goed voelen.