R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Kan zomaar zijn dat Seven. een punt heeft over hechtingsproblematiek. Meer in het algemeen herken ik dat wel, ik was in m'n jeugd veel te claimerig. Daarna ging het beter maar liet ik juist teveel over mezelf heen lopen, al had dat waarschijnlijk ook deels te maken met de flexibilisering waarbij je het gevoel hebt naar iedereens pijpen te moeten dansen anders kost het je je baan. Dus van het ene extreme naar het andere extreme.
En pas sinds kort weet ik hoe ik goed de balans hierin kan vinden, vooral door veel en goed te communiceren, de basis van iedere relatie, maar ook door wat dichter bij mezelf te blijven. Je kan bijv zeggen dat iemand zijn spullen moet opruimen, omdat dat zo hoort (vanuit anderen), maar je kan ook benoemen dat het je veel energie kost om elke keer achter iemands broek aan te moeten opruimen (vanuit jezelf). Dat je dan leeg gezogen wordt en dat je dan juist meer kortaf gaat reageren.
En ik moet ook wel zeggen, het is het waard om dit verder te onderzoeken. Mijn huidige baan is de eerste baan waar ik hier veel serieuzer mee om ging, aangezien er ook in professionele relaties vaak sprake is van een wederzijdse afhankelijkheid. Het resultaat mag er wezen, ik ontwikkel me daar razendsnel en voel me beter dan ooit. Ik krijg ook regelmatig bevestiging dat collega's dit ook zo voelen. En nu, gewapend met deze nieuwe kennis en ervaringen begint het te kriebelen om weer eens op zoek te gaan naar een leuke vrouw, waarbij ik het gevoel heb dat ik totaal anders in de wedstrijd zou zitten.
En pas sinds kort weet ik hoe ik goed de balans hierin kan vinden, vooral door veel en goed te communiceren, de basis van iedere relatie, maar ook door wat dichter bij mezelf te blijven. Je kan bijv zeggen dat iemand zijn spullen moet opruimen, omdat dat zo hoort (vanuit anderen), maar je kan ook benoemen dat het je veel energie kost om elke keer achter iemands broek aan te moeten opruimen (vanuit jezelf). Dat je dan leeg gezogen wordt en dat je dan juist meer kortaf gaat reageren.
En ik moet ook wel zeggen, het is het waard om dit verder te onderzoeken. Mijn huidige baan is de eerste baan waar ik hier veel serieuzer mee om ging, aangezien er ook in professionele relaties vaak sprake is van een wederzijdse afhankelijkheid. Het resultaat mag er wezen, ik ontwikkel me daar razendsnel en voel me beter dan ooit. Ik krijg ook regelmatig bevestiging dat collega's dit ook zo voelen. En nu, gewapend met deze nieuwe kennis en ervaringen begint het te kriebelen om weer eens op zoek te gaan naar een leuke vrouw, waarbij ik het gevoel heb dat ik totaal anders in de wedstrijd zou zitten.
Dat doet er allemaal niet toe. TS ziet nu zelf het patroon waar hij in zit wat betreft vrouwen. Eerst houdt hij ze op afstand, tot ze hem afwijzen (als hij er niet voor die tijd vandoor gaat) en dan worden zijn gevoelens ineens veel sterker.quote:Op zondag 11 september 2022 10:29 schreef Halcon het volgende:
[..]
Grotendeels ligt het ook wel aan haar. Ze had blijkbaar niet zo'n zin in samenwonen (met hem), maar liever lat-ten en wat aanrommelen. Daar had ze bij hem in huis niet genoeg de gelegenheid voor, dus dat gaat dan irriteren.
Dat ligt niet aan haar. Als TS zich veilig kon hechten, dan was hij nooit in een relatie verzeild geraakt met deze vrouw.
Resistance is futile.
Nou, hij had een relatie en ze kwam plotseling op straat te staan of zo. Toen ze daarna weer wat anders had, wilde ze zo weer op d'r eigen (om dan ook nog eens van bil te gaan met Jan en alleman).quote:Op zondag 11 september 2022 13:22 schreef Seven. het volgende:
[..]
Dat doet er allemaal niet toe. TS ziet nu zelf het patroon waar hij in zit wat betreft vrouwen. Eerst houdt hij ze op afstand, tot ze hem afwijzen (als hij er niet voor die tijd vandoor gaat) en dan worden zijn gevoelens ineens veel sterker.
Dat ligt niet aan haar. Als TS zich veilig kon hechten, dan was hij nooit in een relatie verzeild geraakt met deze vrouw.
Hier sluit ik mij wel bij aan. Balen dat je relatie op zo’n manier voorbij is gegaan TS, dat lijkt me erg zuur en niet goed voor je zelfvertrouwen. Maar dingen als een rondslingerend bord of een beker, daar mag je best wat van zeggen, maar ik zou er zeker niet door gaan neerkijken op mijn partner.quote:
Bij een volgende relatie waar je je irriteert aan een bord dat boven de vaatwasser staat kun je het wel in perspectief plaatsen… Als ze lief en trouw is en je kan samen plezier maken, ben je al een heel eind (wat mij betreft).
Verder past op elk potje een dekseltje, je moet gewoon de juiste nog tegen komen. Is mij ook gelukt, en ineens blijken al die twijfels tijdens een relatie helemaal niet nodig te zijn.
Als ik het ideale lijstje zou samenstellen voor een partner dan zou die van mij niet door de selectie komen. Sterker nog hij heeft best wat eigenschappen die ik erg irritant vind (onder andere ook huishoudelijke irritaties). Toch merk ik dat de dingen die voor mij echt belangrijk zijn wel goed zitten. We denken over de echt belangrijke dingen hetzelfde. En ik merk aan alles dat zijn hart op de goede plek zit. Daarnaast hebben we na jaren een relatie nog altijd veel plezier.
Ik denk dan ook dat je gewoon de juiste nog niet tegen bent gekomen. Iemand die helemaal voor jou gaat, en waar jij ook helemaal voor gaat. Dan alsnog zullen er irritaties komen. En ik vond samenwonen ook best heftig in het begin. Na jaren alleen te hebben gewoond en mijn eigen plan te hebben getrokken was dat best even aanpassen. Toch is dat goedgekomen met aanpassingen van beide kanten.
Het besef dat je zelf ook een aantal valkuilen hebt is al een goede eerste stap. Dat zal een volgende relatie gemakkelijker maken. Ik heb zelf ook wat problemen gehad op relationeel vlak maar door wat simpele truukjes speelde het amper een rol in mijn huidige relatie.
Nou, jullie hebben natuurlijk wel deels gelijk met die hechtingsproblematiek. Ik merk die afstandelijkheid bij mezelf ook wel soms in relaties inderdaad. Maar het gedrag van mijn ex werkte ook niet in mijn voordeel. Zij had heel veel bevestiging en zekerheid van mij nodig en soms was ik niet in staat om haar die te geven. In bepaalde perioden had ik ook gewoon wel twijfels over de relatie. Ik hield veel van haar maar merkte dat haar persoonlijke problematiek en terugkerende zelfmoordgedachten zwaar op mijn schouders wogen. Dan nam ik soms afstand om mezelf te beschermen en niet te worden meegezogen in al mijn zorgen om haar. Toen ik voor het eerst een tijd lang afstand voelde, werd zij al verliefd op een ander en ging ze bijna bij me weg. Ze stond toen op het punt om me te verlaten voor iemand die ze 2 weken kende. Ze gaf als motivatie dat ze afstand voelde en dacht dat ik niet meer van haar hield en dat hij haar allerlei dingen had beloofd. Daarna bleek dat ze toch eigenlijk liever bij mij zou blijven en is ze bij me gebleven. Vervolgens ben ik vreselijk onzeker geworden omdat ik het idee had dat ze me zomaar zou kunnen verlaten. Eerst werd ik heel aanhankelijk en toen toch misschien weer meer afstandelijk toen ik oververmoeid werd van de aanhankelijkheid.
Wat ook lastig was, is dat ik geen persoon bent die een vrouw meteen van alles belooft en veel praat over de toekomst of over kinderen krijgen en trouwen en dat soort dingen. Ik heb meer een houding van "we zien wel" en "vandaag houd ik ontzettend veel van je, maar ik kan je niet beloven dat dat morgen ook zo is". Dat is misschien hard maar ik vind het wel eerlijk. Maar zij had meer iemand nodig die wel van alles beloofde.
Wat ik wel heb geleerd, is dat niet iedereen op dezelfde manier communiceert. Voor mijn gevoel ben ik redelijk direct en eerlijk, maar niet bot. Maar als ik opmerkingen maakte over dingen (zoals dat met die vaatwasser), dan vond ze vaak dat ik bot overkwam. Ze was Aziatisch, dus ik denk dat dat een grote rol speelde daarbij. Daar wordt natuurlijk veel minder direct gecommuniceerd en vatten mensen het dus misschien ook wat persoonlijker op als je ze van kritiek voorziet.
En ze begon ook pas vreemd te gaan toen ze een eigen huis had gevonden. Hoewel ze altijd zei dat ze ook nog niet samen wilde wonen en dat ze het prima vond om een andere woning te zoeken, denk ik dat ze stiekem toch wel bij me wilde blijven wonen. Ik denk dat zij het feit dat ik haar niet tegenhield bij het zoeken naar een nieuwe woning zag als een bevestiging dat onze relatie in feite al over was. Ik wilde gewoon echt niet met haar samenwonen omdat ik het te vroeg vond, omdat ik het huis wat te klein vond en omdat ik eerder een slechte samenwoonervaring heb gehad, dus daarom wilde ik het rustig aan doen. Maar zij zag het denk ik als een afwijzing.
Dat heeft ook te maken met een andere manier van communiceren. Dus ik denk wel dat ik in een volgende relatie, zeker als ze weer uit een Aziatisch land komt, minder direct zal communiceren en wat liever zal proberen te zijn. En ook wat meer acceptatie zal proberen op te brengen voor dingen die er niet toe doen, zoals met die vaatwasser. En misschien wat meer romantische dingen zeggen, zoals dat ik altijd van haar zal houden.
Dus als ik hechtingsproblemen heb, dan komt dat ook in dit geval wel doordat ze een heel lastige persoon was om aan te hechten. Ze had heel veel onzekerheid om zich heen over alles, zelfs of ze wel wilde blijven leven. Ik maakte mij daar heel vaak enorme zorgen over. Dan kun je je niet ten volste aan iemand hechten denk ik.
Wat ook lastig was, is dat ik geen persoon bent die een vrouw meteen van alles belooft en veel praat over de toekomst of over kinderen krijgen en trouwen en dat soort dingen. Ik heb meer een houding van "we zien wel" en "vandaag houd ik ontzettend veel van je, maar ik kan je niet beloven dat dat morgen ook zo is". Dat is misschien hard maar ik vind het wel eerlijk. Maar zij had meer iemand nodig die wel van alles beloofde.
Wat ik wel heb geleerd, is dat niet iedereen op dezelfde manier communiceert. Voor mijn gevoel ben ik redelijk direct en eerlijk, maar niet bot. Maar als ik opmerkingen maakte over dingen (zoals dat met die vaatwasser), dan vond ze vaak dat ik bot overkwam. Ze was Aziatisch, dus ik denk dat dat een grote rol speelde daarbij. Daar wordt natuurlijk veel minder direct gecommuniceerd en vatten mensen het dus misschien ook wat persoonlijker op als je ze van kritiek voorziet.
En ze begon ook pas vreemd te gaan toen ze een eigen huis had gevonden. Hoewel ze altijd zei dat ze ook nog niet samen wilde wonen en dat ze het prima vond om een andere woning te zoeken, denk ik dat ze stiekem toch wel bij me wilde blijven wonen. Ik denk dat zij het feit dat ik haar niet tegenhield bij het zoeken naar een nieuwe woning zag als een bevestiging dat onze relatie in feite al over was. Ik wilde gewoon echt niet met haar samenwonen omdat ik het te vroeg vond, omdat ik het huis wat te klein vond en omdat ik eerder een slechte samenwoonervaring heb gehad, dus daarom wilde ik het rustig aan doen. Maar zij zag het denk ik als een afwijzing.
Dat heeft ook te maken met een andere manier van communiceren. Dus ik denk wel dat ik in een volgende relatie, zeker als ze weer uit een Aziatisch land komt, minder direct zal communiceren en wat liever zal proberen te zijn. En ook wat meer acceptatie zal proberen op te brengen voor dingen die er niet toe doen, zoals met die vaatwasser. En misschien wat meer romantische dingen zeggen, zoals dat ik altijd van haar zal houden.
Dus als ik hechtingsproblemen heb, dan komt dat ook in dit geval wel doordat ze een heel lastige persoon was om aan te hechten. Ze had heel veel onzekerheid om zich heen over alles, zelfs of ze wel wilde blijven leven. Ik maakte mij daar heel vaak enorme zorgen over. Dan kun je je niet ten volste aan iemand hechten denk ik.
Mja
Zij heeft ook gewoon een hechtingsprobleemquote:
Nou, jullie hebben natuurlijk wel deels gelijk met die hechtingsproblematiek. Ik merk die afstandelijkheid bij mezelf ook wel soms in relaties inderdaad. Maar het gedrag van mijn ex werkte ook niet in mijn voordeel. Zij had heel veel bevestiging en zekerheid van mij nodig en soms was ik niet in staat om haar die te geven. In bepaalde perioden had ik ook gewoon wel twijfels over de relatie. Ik hield veel van haar maar merkte dat haar persoonlijke problematiek en terugkerende zelfmoordgedachten zwaar op mijn schouders wogen. Dan nam ik soms afstand om mezelf te beschermen en niet te worden meegezogen in al mijn zorgen om haar. Toen ik voor het eerst een tijd lang afstand voelde, werd zij al verliefd op een ander en ging ze bijna bij me weg. Ze stond toen op het punt om me te verlaten voor iemand die ze 2 weken kende. Ze gaf als motivatie dat ze afstand voelde en dacht dat ik niet meer van haar hield en dat hij haar allerlei dingen had beloofd. Daarna bleek dat ze toch eigenlijk liever bij mij zou blijven en is ze bij me gebleven. Vervolgens ben ik vreselijk onzeker geworden omdat ik het idee had dat ze me zomaar zou kunnen verlaten. Eerst werd ik heel aanhankelijk en toen toch misschien weer meer afstandelijk toen ik oververmoeid werd van de aanhankelijkheid.
Wat ook lastig was, is dat ik geen persoon bent die een vrouw meteen van alles belooft en veel praat over de toekomst of over kinderen krijgen en trouwen en dat soort dingen. Ik heb meer een houding van "we zien wel" en "vandaag houd ik ontzettend veel van je, maar ik kan je niet beloven dat dat morgen ook zo is". Dat is misschien hard maar ik vind het wel eerlijk. Maar zij had meer iemand nodig die wel van alles beloofde.
Wat ik wel heb geleerd, is dat niet iedereen op dezelfde manier communiceert. Voor mijn gevoel ben ik redelijk direct en eerlijk, maar niet bot. Maar als ik opmerkingen maakte over dingen (zoals dat met die vaatwasser), dan vond ze vaak dat ik bot overkwam. Ze was Aziatisch, dus ik denk dat dat een grote rol speelde daarbij. Daar wordt natuurlijk veel minder direct gecommuniceerd en vatten mensen het dus misschien ook wat persoonlijker op als je ze van kritiek voorziet.
En ze begon ook pas vreemd te gaan toen ze een eigen huis had gevonden. Hoewel ze altijd zei dat ze ook nog niet samen wilde wonen en dat ze het prima vond om een andere woning te zoeken, denk ik dat ze stiekem toch wel bij me wilde blijven wonen. Ik denk dat zij het feit dat ik haar niet tegenhield bij het zoeken naar een nieuwe woning zag als een bevestiging dat onze relatie in feite al over was. Ik wilde gewoon echt niet met haar samenwonen omdat ik het te vroeg vond, omdat ik het huis wat te klein vond en omdat ik eerder een slechte samenwoonervaring heb gehad, dus daarom wilde ik het rustig aan doen. Maar zij zag het denk ik als een afwijzing.
Dat heeft ook te maken met een andere manier van communiceren. Dus ik denk wel dat ik in een volgende relatie, zeker als ze weer uit een Aziatisch land komt, minder direct zal communiceren en wat liever zal proberen te zijn. En ook wat meer acceptatie zal proberen op te brengen voor dingen die er niet toe doen, zoals met die vaatwasser. En misschien wat meer romantische dingen zeggen, zoals dat ik altijd van haar zal houden.
Dus als ik hechtingsproblemen heb, dan komt dat ook in dit geval wel doordat ze een heel lastige persoon was om aan te hechten. Ze had heel veel onzekerheid om zich heen over alles, zelfs of ze wel wilde blijven leven. Ik maakte mij daar heel vaak enorme zorgen over. Dan kun je je niet ten volste aan iemand hechten denk ik.
. Mensen met hechtingsproblemen vinden elkaar wel. Jullie hebben elkaar feilloos aangevoeld op de zwakheden, jij hebt een vermijdende hechtingsstijl, zij een afhankelijke en dat voedt elkaar.Jij hebt haar tijdenlang op afstand gehouden, en toen zij klaar was met de relatie hield ze jou op afstand, en sindsdien zijn de rollen omgedraaid.
Resistance is futile.
Dat is zeker waar.quote:
[..]
Zij heeft ook gewoon een hechtingsprobleem
Jij hebt haar tijdenlang op afstand gehouden, en toen zij klaar was met de relatie hield ze jou op afstand, en sindsdien zijn de rollen omgedraaid.
Bedoel je dat ze mij sinds het einde van de relatie op afstand houdt en ik juist aandacht van haar zoek?
Mja
Sorry maar dat vind ik een wat onverantwoordelijke houding, zeker op jouw leeftijd. Dan moet je misschien inderdaad ook gewoon eerlijk tegen jezelf zijn en concluderen dat een relatie niets voor jou is.quote:
Wat ook lastig was, is dat ik geen persoon bent die een vrouw meteen van alles belooft en veel praat over de toekomst of over kinderen krijgen en trouwen en dat soort dingen. Ik heb meer een houding van "we zien wel" en "vandaag houd ik ontzettend veel van je, maar ik kan je niet beloven dat dat morgen ook zo is". Dat is misschien hard maar ik vind het wel eerlijk. Maar zij had meer iemand nodig die wel van alles beloofde.
Bij een relatie horen nou eenmaal verantwoordelijkheden, die houding van 'nu heb ik er geen zin meer in dus kap ik er maar weer mee' lijkt me een allesbehalve productieve in de rest van je leven.
Overigens vind ik het wel klote voor je dat je door haar zo genaaid bent. Maar je mag zelf denk ik ook echt wel iets meer van jezelf verwachten als je een relatie aangaat. Ga er gewoon vol voor.
Precies dat bedoel ik. Dat is heel typisch voor een hechtingsprobleem.quote:
[..]
Dat is zeker waar.
Bedoel je dat ze mij sinds het einde van de relatie op afstand houdt en ik juist aandacht van haar zoek?
Resistance is futile.
Met een vermijdende hechtingsstijl is dat dus geen optie.quote:
[..]
Sorry maar dat vind ik een wat onverantwoordelijke houding, zeker op jouw leeftijd. Dan moet je misschien inderdaad ook gewoon eerlijk tegen jezelf zijn en concluderen dat een relatie niets voor jou is.
Bij een relatie horen nou eenmaal verantwoordelijkheden, die houding van 'nu heb ik er geen zin meer in dus kap ik er maar weer mee' lijkt me een allesbehalve productieve in de rest van je leven.
Overigens vind ik het wel klote voor je dat je door haar zo genaaid bent. Maar je mag zelf denk ik ook echt wel iets meer van jezelf verwachten als je een relatie aangaat. Ga er gewoon vol voor.
Resistance is futile.
Ach, ze is er toch gewoon klaar mee? Of heeft er al een tijd niet veel zin meer in.quote:
[..]
Precies dat bedoel ik. Dat is heel typisch voor een hechtingsprobleem.
Ze heeft nu weer iets om te wonen, om mannen te ontvangen, etc. Dan heeft ze TO niet zo hard meer nodig. Vind dat meer een profiterende instelling dan een hechtingsprobleem.
Als je het zo bekijkt zoals jij dat doet, dan heeft zo ongeveer heel Nederland een hechtingsprobleem.
Nu ja eerlijk gezegd, als ik een vriend zou hebben waarbij ik door omstandigheden bij zou gaan wonen en die wil mij er weer uit hebben omdat te vroeg.. ja dan hoefde het voor mij ook niet meer. De kans dat je daarna nog samen gaat wonen is dan wel heel erg klein en geeft ergens toch ook wel aan dat ik niet de juiste partner ben in de ogen van die vriend.
Dat staat even los van de rest van het verhaal he.
Dat staat even los van de rest van het verhaal he.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Kan zijn dat je gelijk hebt wat betreft de hechting hoor, maar op basis van deze posts vind ik het nogal wat om zo stellig te beweren dat beide personen hechtingsproblemen hebben.quote:Op zondag 11 september 2022 21:30 schreef Seven. het volgende:
[..]
Met een vermijdende hechtingsstijl is dat dus geen optie.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Nou ja, zoals ik al schreef ... een week nadat het uit was, lag ze met een buitenlandse vriend van haar in bed. Die is nu haar vriend. Hij woont in het buitenland, dus ze kan nu alles met andere mannen doen wat ze maar wil want hij merkt het toch niet. Ze vindt dus heel snel weer iemand anders die wel aan haar voorwaarden voldoet. Niet iemand die gemakkelijk alleen is. En ook niet heel oprecht nee van haar uit.quote:
[..]
Ach, ze is er toch gewoon klaar mee? Of heeft er al een tijd niet veel zin meer in.
Ze heeft nu weer iets om te wonen, om mannen te ontvangen, etc. Dan heeft ze TO niet zo hard meer nodig. Vind dat meer een profiterende instelling dan een hechtingsprobleem.
Als je het zo bekijkt zoals jij dat doet, dan heeft zo ongeveer heel Nederland een hechtingsprobleem.
Mja
Het was oprecht ook heel zwaar om met haar samen te wonen. Ze had mental breakdowns en veel zelfmoordgedachten. Soms perioden waarin ze veel moest studeren. Dan ging ze steeds later naar bed, stond ze heel laat op en liep ze de halve dag als een zombie door het huis tot ze dan 's avonds weer ging studeren. In die perioden riep ze alleen maar dat ze geen zin meer had in het leven. Echt geen gezellig iemand om in huis te hebben. Als ze vakantie had van de studie, was dat veel beter.quote:
Nu ja eerlijk gezegd, als ik een vriend zou hebben waarbij ik door omstandigheden bij zou gaan wonen en die wil mij er weer uit hebben omdat te vroeg.. ja dan hoefde het voor mij ook niet meer. De kans dat je daarna nog samen gaat wonen is dan wel heel erg klein en geeft ergens toch ook wel aan dat ik niet de juiste partner ben in de ogen van die vriend.
Dat staat even los van de rest van het verhaal he.
Op een gegeven moment had ik ook zoiets van: los eerst je persoonlijke problemen maar op en dan wil ik best met je samenwonen in de toekomst. Ik wilde de relatie echt niet verbreken maar ik kon haar in die toestand echt niet de hele dag over de vloer hebben, zeker omdat ik ook veel thuis ben en zij ook vanwege lockdowns enzo. Dus dan zat ik de hele dag met een depressieve zombie in huis.
Mja
Ik ben gewoon niet iemand die denkt dat hij de rest van zijn leven met dezelfde persoon gaat zijn. Dat kán, en dat zou mooi zijn, maar misschien ook niet. Dus ik wil dat iemand ook niet beloven of voorhouden. Ik ben ook echt niet iemand die er zomaar mee ophoudt zonder nog een poging te wagen.quote:
[..]
Sorry maar dat vind ik een wat onverantwoordelijke houding, zeker op jouw leeftijd. Dan moet je misschien inderdaad ook gewoon eerlijk tegen jezelf zijn en concluderen dat een relatie niets voor jou is.
Bij een relatie horen nou eenmaal verantwoordelijkheden, die houding van 'nu heb ik er geen zin meer in dus kap ik er maar weer mee' lijkt me een allesbehalve productieve in de rest van je leven.
Overigens vind ik het wel klote voor je dat je door haar zo genaaid bent. Maar je mag zelf denk ik ook echt wel iets meer van jezelf verwachten als je een relatie aangaat. Ga er gewoon vol voor.
Maar ik zou er de volgende keer wel meer voor gaan inderdaad. En eventuele reserves op persoonlijk vlak misschien ook niet zo expliciet uitspreken.
Mja
Ik zou toch meer aan jezelf denken.quote:
[..]
Ik ben gewoon niet iemand die denkt dat hij de rest van zijn leven met dezelfde persoon gaat zijn. Dat kán, en dat zou mooi zijn, maar misschien ook niet. Dus ik wil dat iemand ook niet beloven of voorhouden. Ik ben ook echt niet iemand die er zomaar mee ophoudt zonder nog een poging te wagen.
Maar ik zou er de volgende keer wel meer voor gaan inderdaad. En eventuele reserves op persoonlijk vlak misschien ook niet zo expliciet uitspreken.
Deze dame heeft gewoon heel veel persoonlijke problemen. Da's heel vervelend voor haar, maar niet jouw schuld en je bent ook niet verplicht om kostbare jaren van je leven te verspillen aan dit soort dames.
Het klinkt wat plat, maar dit soort dames zijn er eigenlijk vooral om even in te palmen met praatjes, paar keer goed hard te neuken en dan gedag te zeggen.
Vrouwen zijn ook allemaal lui em willen niet eens werken laat staan koken en een beethe psychisch
Maar dr pas na 3 jaar achterkomen? Wellicht is er wat anders aan de hand
Maar dr pas na 3 jaar achterkomen? Wellicht is er wat anders aan de hand
"Geen kut is ooit nat geworden van een autist die 100 cijfers achter de komma van Pi uit zijn kop kan drummen."
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
Kijk maar naar het scheidingspercentage.quote:
[..]
Ach, ze is er toch gewoon klaar mee? Of heeft er al een tijd niet veel zin meer in.
Ze heeft nu weer iets om te wonen, om mannen te ontvangen, etc. Dan heeft ze TO niet zo hard meer nodig. Vind dat meer een profiterende instelling dan een hechtingsprobleem.
Als je het zo bekijkt zoals jij dat doet, dan heeft zo ongeveer heel Nederland een hechtingsprobleem.
"Geen kut is ooit nat geworden van een autist die 100 cijfers achter de komma van Pi uit zijn kop kan drummen."
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
Ok incel.quote:
Vrouwen zijn ook allemaal lui em willen niet eens werken laat staan koken en een beethe psychisch
Maar dr pas na 3 jaar achterkomen? Wellicht is er wat anders aan de hand
De seks was wel echt stellar ja. Die mis ik nog dagelijks.quote:
[..]
Ik zou toch meer aan jezelf denken.
Deze dame heeft gewoon heel veel persoonlijke problemen. Da's heel vervelend voor haar, maar niet jouw schuld en je bent ook niet verplicht om kostbare jaren van je leven te verspillen aan dit soort dames.
Het klinkt wat plat, maar dit soort dames zijn er eigenlijk vooral om even in te palmen met praatjes, paar keer goed hard te neuken en dan gedag te zeggen.
Gelukkig heb ik de video's nog
Mja
Ja is wel waar dat ze lui zijn en niet meer koken en een beetje gestoord zijnquote:
Vrouwen zijn ook allemaal lui em willen niet eens werken laat staan koken en een beethe psychisch
Maar dr pas na 3 jaar achterkomen? Wellicht is er wat anders aan de hand
Deze was gewoon heel goed in bed
Anders was ik al wel eerder bij haar weg geweest
Mijn vriendin hiervoor had een laag libido en pijpte niet
Daar heb ik het nog 3 jaar mee uitgehouden ook
Terwijl ze ook niet van koken hield
Mja
Ze pijpt niet en dan toch 3 jaar blijven plakkenquote:
[..]
Ja is wel waar dat ze lui zijn en niet meer koken en een beetje gestoord zijn
Deze was gewoon heel goed in bed
Anders was ik al wel eerder bij haar weg geweest
Mijn vriendin hiervoor had een laag libido en pijpte niet
Daar heb ik het nog 3 jaar mee uitgehouden ook
Terwijl ze ook niet van koken hield
Dan moet ze op alle andere fronten wel echt heel goed scoren om dat vol te kunnen houden. En dan nog zou ik naar de hoeren gaan om me daar te laten pijpen.
Dat was mijn eerste lange relatie. Ik had misschien seksueel gezien nog geen hoge verwachtingen. Ook seksueel vrij onervaren nog. Later begreep ik wel wat ik had gemist al die jaren.quote:
[..]
Ze pijpt niet en dan toch 3 jaar blijven plakken
Dan moet ze op alle andere fronten wel echt heel goed scoren om dat vol te kunnen houden. En dan nog zou ik naar de hoeren gaan om me daar te laten pijpen.
Heb in de lente ook nog 3 maanden wat gehad met een vrouw die niet pijpte. Bizar trouwens want dat zijn ook meteen de enige twee vrouwen die ik ooit heb ontmoet die niet pijpten. Na 3 maanden heb ik het uitgemaakt, mede omdat de seks onbevredigend was. Dus ik leer wel van het verleden.
Mja
Als er niet wordt gepijpt, dan is het zo klaar eigenlijk. En als er te weinig seks is ook. Eerst ga ik het buiten de deur halen en daarna ben ik de relatie heel snel beu.quote:
[..]
Dat was mijn eerste lange relatie. Ik had misschien seksueel gezien nog geen hoge verwachtingen. Ook seksueel vrij onervaren nog. Later begreep ik wel wat ik had gemist al die jaren.
Heb in de lente ook nog 3 maanden wat gehad met een vrouw die niet pijpte. Bizar trouwens want dat zijn ook meteen de enige twee vrouwen die ik ooit heb ontmoet die niet pijpten. Na 3 maanden heb ik het uitgemaakt, mede omdat de seks onbevredigend was. Dus ik leer wel van het verleden.
Dat niet koken zou ik erger vinden.quote:
[..]
Ze pijpt niet en dan toch 3 jaar blijven plakken
Dan moet ze op alle andere fronten wel echt heel goed scoren om dat vol te kunnen houden. En dan nog zou ik naar de hoeren gaan om me daar te laten pijpen.
Genoeg vrouwen die niet houden van orale sex geven. Is voor mij geen dealbreaker (en eerlijk gezegd een beetje oppervlakkig als dat wel zo is)
Where law ends, tyrrany begins.
Niet of amper koken vind ik ook erg. Een keer per week wat koken en de rest maar een beetje opwarmen en vette hap bestellen, daar word ik ook niet gelukkig van.quote:Op maandag 12 september 2022 12:36 schreef Gunner het volgende:
[..]
Dat niet koken zou ik erger vinden.
Genoeg vrouwen die niet houden van orale sex geven. Is voor mij geen dealbreaker (en eerlijk gezegd een beetje oppervlakkig als dat wel zo is)
Vaak hangt niet koken ook samen met weinig lusten (heb ik het idee). En daar kan ik ook slecht tegen.
Orale seks is voor mij wel belangrijk. Als dat niet gebeurt en verder is alles perfect, dan zou ik het wellicht volhouden door één keer per week even naar de hoeren te gaan om me te laten pijpen, maar als er meer minpunten zijn, dan is het wel klaar.
quote:
[..]
Dat niet koken zou ik erger vinden.
Genoeg vrouwen die niet houden van orale sex geven. Is voor mij geen dealbreaker (en eerlijk gezegd een beetje oppervlakkig als dat wel zo is)
Incels die klagen dat vrouwen niet koken.
Leer zelf koken en verwacht geen halve slavin in huis. Een man die niet zelf redzaam is, is gewoon nog een kind.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Bij mij is het nu ook snel klaar als er niet gepijpt wordt. Sterker nog, ik wil dat er ook wel een beetje geil en stevig gepijpt wordt. En als ze niet weet hoe het moet, dan kan ik het haar leren. Die vreemdgaande vriendin had in het begin van onze relatie 0 ervaring met pijpen. Maar ze vond het heerlijk om te doen en wilde maar wat graag leren. Ik heb haar precies gezegd wat ze moest doen. Meer spuug erop, lekker erop choken, beetje afwisseling tussen trekken en zuigen. Ze was een natuurtalent en na 2 maanden pijpte ze echt perfect. Ze genoot er ook van en het genot in haar ogen was eigenlijk 75% van de hele ervaring voor mij.
Het gaat me nog niet eens om het pijpen op zich. Maar ik heb zelf een enorme dirty mind. Laat ik een voorbeeld geven. Ik beleef zelf op zich niet heel veel plezier aan het rimmen. Maar als mijn vriendin nou enorm graag zou willen dat ik haar zou rimmen, dan zou ik dat natuurlijk doen. En dan zou ik er van genieten ook. Dus als mijn vriendin al zo snel ergens nee op zou zeggen, iets simpels als pijpen wat 90% van de vrouwen doet, dan passen we gewoon niet bij elkaar en dan weet ik dat er op seksueel gebied geen groei mogelijk gaat zijn.
Met mijn eerste vriendin die niet pijpte heb ik één keer 69 geprobeerd. Toen eindigde mijn pik wel in haar mond. Daarna vroeg ik wat ze ervan vond en toen zei ze: was niet slecht maar ik wil het niet nog een keer doen. Zonder uitleg waarom. Ze wilde er ook niet over in discussie. Later heb ik een speeltje voor haar gekocht. Ik dacht misschien komt ze dan langzaam aan een beetje los en kunnen we geilere dingen gaan proberen. Maar dat weigerde ze ook te gebruiken. We hadden best een leuke relatie. Als de seks top was geweest, waren we nu misschien nog wel bij elkaar geweest.
Wat koken betreft: zelf kook ik erg graag dus dat heb ik in mijn relaties meestal zelf gedaan. Het is een beetje als met autorijden: ik neem het heft in de keuken ook wel graag in eigen hand want ik weet dat ik het goed en snel kan. Mijn vriendinnen konden wel altijd redelijk koken. Soms had ik wel gewild dat ze wat proactiever waren geweest met koken als ik het druk had. Echt een keukenprinsesje vinden zou natuurlijk helemaal de bom zijn.
Het gaat me nog niet eens om het pijpen op zich. Maar ik heb zelf een enorme dirty mind. Laat ik een voorbeeld geven. Ik beleef zelf op zich niet heel veel plezier aan het rimmen. Maar als mijn vriendin nou enorm graag zou willen dat ik haar zou rimmen, dan zou ik dat natuurlijk doen. En dan zou ik er van genieten ook. Dus als mijn vriendin al zo snel ergens nee op zou zeggen, iets simpels als pijpen wat 90% van de vrouwen doet, dan passen we gewoon niet bij elkaar en dan weet ik dat er op seksueel gebied geen groei mogelijk gaat zijn.
Met mijn eerste vriendin die niet pijpte heb ik één keer 69 geprobeerd. Toen eindigde mijn pik wel in haar mond. Daarna vroeg ik wat ze ervan vond en toen zei ze: was niet slecht maar ik wil het niet nog een keer doen. Zonder uitleg waarom. Ze wilde er ook niet over in discussie. Later heb ik een speeltje voor haar gekocht. Ik dacht misschien komt ze dan langzaam aan een beetje los en kunnen we geilere dingen gaan proberen. Maar dat weigerde ze ook te gebruiken. We hadden best een leuke relatie. Als de seks top was geweest, waren we nu misschien nog wel bij elkaar geweest.
Wat koken betreft: zelf kook ik erg graag dus dat heb ik in mijn relaties meestal zelf gedaan. Het is een beetje als met autorijden: ik neem het heft in de keuken ook wel graag in eigen hand want ik weet dat ik het goed en snel kan. Mijn vriendinnen konden wel altijd redelijk koken. Soms had ik wel gewild dat ze wat proactiever waren geweest met koken als ik het druk had. Echt een keukenprinsesje vinden zou natuurlijk helemaal de bom zijn.
Mja
quote:
[..]
Met een vermijdende hechtingsstijl is dat dus geen optie.
Ik zie jou altijd over hechtingsstijlen praten enzo. Ik kan daar bar weinig mee, leuk die psychologische modellen maar de praktijk is vaak anders.(Waarschijnlijk heb je nu een agressieve hechtingsstijl bij mij geconstateerd op basis van deze post)
De hechtingstijl kan je ook anders noemen hoor. Misschien leeft het dan meer voor je:quote:
[..]
(Waarschijnlijk heb je nu een agressieve hechtingsstijl bij mij geconstateerd op basis van deze post)
Vermijdende hechting stijl:
- klootzak in de relatie (al dan niet met geweld), de bitch in de relatie of het zijn juist ijspegels. Vreemd gangers.
Aanhankelijke hechtingsstijl:
- de stellen met dezelfde regenjas op de fiets, de "ik doe het liefst alles samen met mijn vriend/vriendin/echtgenoot/echtgenote", de single man/vrouw die na een breuk zo snel mogelijk een nieuwe partner zoekt, degene die claimt hopeloos romantisch te zijn. Degene in de relatie met een klootzak/bitch over zich heen laat lopen, degene die zijn/haar partner oneindig blijft verdedigen, Kortom degene die geen grenzen trekt uit angst de ander te verliezen.
Veilige hechting stijl.
-de vriendelijke man/vrouw, de stellen waar ieder zijn eigen gang lijkt te gaan maar het jaren uit houden met elkaar, die mensen die met respect praten over hun partner, degenen die na jaren aan een blik naar elkaar voldoende hebben om te weten wat er is, degenen die single zijn dit goed kunnen zijn maar ook voor uit komen weer een relatie te willen hebben, degenen die bereid zijn naar een ander te luisteren maar wel duidelijk zijn/haar grenzen aan geeft.
De modellen zijn een beschrijving wat je in relaties ziet. En niemand is hierin in een bepaalde stijl bevroren. Een aanhankelijk/afhankelijk iemand kan door schade en schande veilig worden of juist na negatieve ervaringen een vermijder. Een veilig iemand kan na veel negatieve ervaringen juist afhankelijk worden etc.
Het gaat ook om een trend in de relatie voor langere duur. Verliefde mensen zijn vaak een beetje aanhankelijk/afhankelijk maar dit is tijdelijk.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Als je het zo verwoord kan ik er al een stuk meer mee ja. Karaktereigenschappen beschrijven vind ik altijd een stuk nuttiger dan allerlei modelwerk.quote:
[..]
De hechtingstijl kan je ook anders noemen hoor. Misschien leeft het dan meer voor je:
Vermijdende hechting stijl:
- klootzak in de relatie (al dan niet met geweld), de bitch in de relatie of het zijn juist ijspegels. Vreemd gangers.
Aanhankelijke hechtingsstijl:
- de stellen met dezelfde regenjas op de fiets, de "ik doe het liefst alles samen met mijn vriend/vriendin/echtgenoot/echtgenote", de single man/vrouw die na een breuk zo snel mogelijk een nieuwe partner zoekt, degene die claimt hopeloos romantisch te zijn. Degene in de relatie met een klootzak/bitch over zich heen laat lopen, degene die zijn/haar partner oneindig blijft verdedigen, Kortom degene die geen grenzen trekt uit angst de ander te verliezen.
Veilige hechting stijl.
-de vriendelijke man/vrouw, de stellen waar ieder zijn eigen gang lijkt te gaan maar het jaren uit houden met elkaar, die mensen die met respect praten over hun partner, degenen die na jaren aan een blik naar elkaar voldoende hebben om te weten wat er is, degenen die single zijn dit goed kunnen zijn maar ook voor uit komen weer een relatie te willen hebben, degenen die bereid zijn naar een ander te luisteren maar wel duidelijk zijn/haar grenzen aan geeft.
De modellen zijn een beschrijving wat je in relaties ziet. En niemand is hierin in een bepaalde stijl bevroren. Een aanhankelijk/afhankelijk iemand kan door schade en schande veilig worden of juist na negatieve ervaringen een vermijder. Een veilig iemand kan na veel negatieve ervaringen juist afhankelijk worden etc.
Het gaat ook om een trend in de relatie voor langere duur. Verliefde mensen zijn vaak een beetje aanhankelijk/afhankelijk maar dit is tijdelijk.
Hier nog even een update na bijna een jaar:
Sinds december heb ik weer een relatie. Dit is een heel introvert type, die het van mij ook wel accepteert dat ik weinig buiten de deur kom en ook graag veel op mezelf ben, omdat zij zelf ook wel een beetje zo is. Ik heb mij dit keer iets afstandelijker opgesteld en wat meer tijd voor mezelf gemaakt. Toch blijven er veel twijfels of ik relaties wel leuk vind. M.a.w. een relatie heeft voor- en nadelen, en ik heb het gevoel dat voor mij de balans soms een beetje naar de nadelen overslaat. Ik zie gewoon niet meer zo het nut in van een relatie en geniet er ook niet meer echt van. Soms vraag ik me af waarom ik niet af en toe gewoon eens iemand in bed probeer te krijgen of naar de hoeren ga en het verder qua relatie voor gezien houd.
Het enige wat ik prettig vind is dat ik iemand heb met wie ik me verbonden voel en dat we dingen op dagelijkse basis met elkaar delen. Maar om eerlijk te zijn breng ik mijn tijd het liefst alleen door. Ik vind dingen ondernemen met mijn vriendin vaak behoorlijk vermoeiend. Je moet alles altijd maar op elkaar afstemmen; hoe laat gaan we weg, wanneer en waar gaan we eten, hoe gaan we, etc. Er is zoveel te bespreken wat ik niet hoef als ik alleen ben.
Verder zijn er natuurlijk de emotionele gesprekken die je altijd moet voeren over de relatie zelf. Daar word ik soms ook wel wat moe van. Ik merk dat ik die gesprekken dan vaak uitstel, wat ook niet bevorderend voor de relatie is.
Om eerlijk te zijn vind ik het ook gewoon heerlijk om thuis sport te kijken of zelf te sporten buiten en een boek te lezen of wat op een forum te zitten zoals dit. Mijn contact met mensen daarbuiten is vrij beperkt maar dat hoeft van mij de laatste tijd ook niet zo. Sterker nog, ik merk soms dat ik meer behoefte aan contact heb als ik geen relatie heb, omdat ik dan toch hoop om iemand tegen te komen, terwijl ik nu eigenlijk nergens meer op hoop, wat me wat depressief maakt.
Ik erger me er soms aan als mijn vriendin wil langskomen als er een belangrijke sportwedstrijd is, omdat ik dan toch minder snel ga kijken omdat zij niet van sport houdt. Ik erger me dan snel aan haar omdat ik eigenlijk liever wil dat ze weggaat. In feite wil ik steeds minder gestoord worden bij de dingen die ik leuk vind. Ik kan minder makkelijk compromissen sluiten voor een vrouw. Ik heb dit weekend bijvoorbeeld een heerlijke tijd gehad: een beetje klussen in huis, atletiek en wielrennen op de TV, wat koken tussendoor, ... ik heb mijn vriendin totaal niet gemist.
Dan is er nog de seks. De seks is vaak behoorlijk saai en ik verlang dan ook wel eens naar seks met andere vrouwen. Wellicht kan het zijn dat mijn vriendin en ik seksueel niet echt een perfecte match zijn, maar ik merk dat ik ook gewoon moeite heb met het idee dat ik momenteel niet echt seks met andere vrouwen kan hebben. Dit vind ik echt een groot nadeel aan een (monogame) relatie. De seks is dan ook heel minimaal in mijn relatie momenteel.
Ik zie samenwonen of kinderen ook helemaal niet zitten in de toekomst dus daar hoef ik ook geen relatie voor te hebben.
Tegelijkertijd ben ik wel bang om te vereenzamen als ik geen relatie heb. Ik heb weinig vrienden en familie en ben toch bang om over 10 of 20 jaar heel erg eenzaam te worden. Maar toch blijft er in mijn relaties een zekere onvrede terugkomen.
Samenvatting: ik vind relaties vaak vermoeiend, saai en vraag me af of ze wel de moeite waard zijn, of dat ik eigenlijk beter af ben als ik lekker alleen ben en mijn eigen ding kan doen. Ik heb af en toe wel zin in seks, maar niet in al te veel gezeik. Maar ik ben wel bang om te vereenzamen op den duur. Met de huidige vriendin is het allemaal best prima, maar ook echt niet denderend.
Overigens mis ik soms ook wel de vriendin om wie ik dit topic gestart ben, maar dan lees ik dit topic weer terug en realiseer ik me dat ik met haar ook niet echt gelukkig was.
Sinds december heb ik weer een relatie. Dit is een heel introvert type, die het van mij ook wel accepteert dat ik weinig buiten de deur kom en ook graag veel op mezelf ben, omdat zij zelf ook wel een beetje zo is. Ik heb mij dit keer iets afstandelijker opgesteld en wat meer tijd voor mezelf gemaakt. Toch blijven er veel twijfels of ik relaties wel leuk vind. M.a.w. een relatie heeft voor- en nadelen, en ik heb het gevoel dat voor mij de balans soms een beetje naar de nadelen overslaat. Ik zie gewoon niet meer zo het nut in van een relatie en geniet er ook niet meer echt van. Soms vraag ik me af waarom ik niet af en toe gewoon eens iemand in bed probeer te krijgen of naar de hoeren ga en het verder qua relatie voor gezien houd.
Het enige wat ik prettig vind is dat ik iemand heb met wie ik me verbonden voel en dat we dingen op dagelijkse basis met elkaar delen. Maar om eerlijk te zijn breng ik mijn tijd het liefst alleen door. Ik vind dingen ondernemen met mijn vriendin vaak behoorlijk vermoeiend. Je moet alles altijd maar op elkaar afstemmen; hoe laat gaan we weg, wanneer en waar gaan we eten, hoe gaan we, etc. Er is zoveel te bespreken wat ik niet hoef als ik alleen ben.
Verder zijn er natuurlijk de emotionele gesprekken die je altijd moet voeren over de relatie zelf. Daar word ik soms ook wel wat moe van. Ik merk dat ik die gesprekken dan vaak uitstel, wat ook niet bevorderend voor de relatie is.
Om eerlijk te zijn vind ik het ook gewoon heerlijk om thuis sport te kijken of zelf te sporten buiten en een boek te lezen of wat op een forum te zitten zoals dit. Mijn contact met mensen daarbuiten is vrij beperkt maar dat hoeft van mij de laatste tijd ook niet zo. Sterker nog, ik merk soms dat ik meer behoefte aan contact heb als ik geen relatie heb, omdat ik dan toch hoop om iemand tegen te komen, terwijl ik nu eigenlijk nergens meer op hoop, wat me wat depressief maakt.
Ik erger me er soms aan als mijn vriendin wil langskomen als er een belangrijke sportwedstrijd is, omdat ik dan toch minder snel ga kijken omdat zij niet van sport houdt. Ik erger me dan snel aan haar omdat ik eigenlijk liever wil dat ze weggaat. In feite wil ik steeds minder gestoord worden bij de dingen die ik leuk vind. Ik kan minder makkelijk compromissen sluiten voor een vrouw. Ik heb dit weekend bijvoorbeeld een heerlijke tijd gehad: een beetje klussen in huis, atletiek en wielrennen op de TV, wat koken tussendoor, ... ik heb mijn vriendin totaal niet gemist.
Dan is er nog de seks. De seks is vaak behoorlijk saai en ik verlang dan ook wel eens naar seks met andere vrouwen. Wellicht kan het zijn dat mijn vriendin en ik seksueel niet echt een perfecte match zijn, maar ik merk dat ik ook gewoon moeite heb met het idee dat ik momenteel niet echt seks met andere vrouwen kan hebben. Dit vind ik echt een groot nadeel aan een (monogame) relatie. De seks is dan ook heel minimaal in mijn relatie momenteel.
Ik zie samenwonen of kinderen ook helemaal niet zitten in de toekomst dus daar hoef ik ook geen relatie voor te hebben.
Tegelijkertijd ben ik wel bang om te vereenzamen als ik geen relatie heb. Ik heb weinig vrienden en familie en ben toch bang om over 10 of 20 jaar heel erg eenzaam te worden. Maar toch blijft er in mijn relaties een zekere onvrede terugkomen.
Samenvatting: ik vind relaties vaak vermoeiend, saai en vraag me af of ze wel de moeite waard zijn, of dat ik eigenlijk beter af ben als ik lekker alleen ben en mijn eigen ding kan doen. Ik heb af en toe wel zin in seks, maar niet in al te veel gezeik. Maar ik ben wel bang om te vereenzamen op den duur. Met de huidige vriendin is het allemaal best prima, maar ook echt niet denderend.
Overigens mis ik soms ook wel de vriendin om wie ik dit topic gestart ben, maar dan lees ik dit topic weer terug en realiseer ik me dat ik met haar ook niet echt gelukkig was.
Mja
Een fijne en veilige relatie kan wel degelijk. Maar je moet wel begrijpen wat de oorzaak is voor het patroon waar jij in vast zit. Mogelijk herken je e.e.a. in deze link, en dan met name in tegenovergestelde hechtingsstijlen:quote:
Hier even een update na precies een jaar. De relatie is vorig jaar ongeveer 3 maanden na dit topic uitgegaan.
Ongeveer een maand na dit topic is ze apart gaan wonen. Vervolgens is ze vreemdgegaan met een aantal verschillende mannen. Hier ben ik na ongeveer 2 maanden achtergekomen hoewel ze alles glashard ontkende. Ik had al heel sterk het gevoel dat er iets niet klopte, maar ze bleef maar telkens ontkennen. Begon bijna op gaslighting te lijken. Ik begon te denken dat ik gek was, dat ik hulp nodig had omdat ik zo achterdochtig was de hele tijd. Ik dacht de hele tijd alleen maar dat ze vreemdging, wat dus ook zo bleek te zijn. Ze zei me dat ze het nog eerder uit zou maken dan me te bedriegen. Ik heb zelfs gekeken of ik psychische hulp kon krijgen voor mijn achterdocht.
Uiteindelijk heb ik haar telefoon gecheckt en bleef ze met heel wat mannen contact te hebben gehad en ook met een paar seks. Dat gaf ze toen ook toe. Het was een geheim dat ze mee wilde nemen haar graf in, zei ze. Ze was inmiddels gestopt met vreemdgaan, zei ze. Ze had er spijt van en smeekte me om het niet uit te maken. Daarop heb ik toch echt voor mezelf gekozen, ook al deed het me pijn om de relatie te verbreken, maar van binnen was ik zo kapot en op dat ik niet meer verder kon.
Zij was na ongeveer een week met een ander. Ik heb haar toen geprobeerd terug te krijgen, maar ze wilde inmiddels niet meer. Ik mis haar nog steeds, maar ik weet ook dat het niet gezond zou zijn om weer een relatie aan te gaan en dat ik beter af ben zonder haar. Mijn emotionele verslaving aan haar is nog altijd heel sterk en ik denk erg veel aan haar.
Ik heb intussen ook een korte relatie gehad met een andere vrouw die wel volwassen en betrouwbaar was. Ik merkte dat ik toen toch mijn ex steeds meer ging missen. Tijdens de seks met de nieuwe vrouw dacht ik altijd aan mijn ex met wie de seks fantastisch was. Ik vond de relatie met die nieuwe vrouw vrij saai. Ze wilde ook de hele tijd de diepte in en over gevoelens praten. Alles moest worden uitgepraat. Ik werd er helemaal gek van. Na een paar dagen met haar was ik vaak helemaal kapot. Uiteindelijk heb ik het na 3 maanden uitgemaakt.
Uit dit alles heb ik geconcludeerd dat ik eigenlijk niet goed weet wat liefde betekent. Ik merk dat ik mij het meest emotioneel verbonden voel met vrouwen als ze spelletjes met mij spelen. Ik heb die spelletjes nodig om geïnteresseerd te blijven in de relatie. Na het overspel van mijn ex ben ik eigenlijk meer naar haar gaan verlangen.
Ik twijfel nog veel of ik in staat ben om een gezonde, liefdevolle relatie met een vrouw op te bouwen. Ik denk van wel, maar ik vraag me af of ik langdurig geïnteresseerd blijf als de relatie heel stabiel is. Ook weet ik niet of ik van nature val op heel volwassen en betrouwbare vrouwen. De enige andere vrouw op wie ik ooit heel erg hevig verliefd ben geweest was al getrouwd en bedroog haar man met mij. Soms denk ik dat het aan mijn moeder ligt, die in mijn jeugd ook nooit beschikbaar was, en dat ik een vrouw zoek die ook niet beschikbaar is.
https://platform.boompsyc(...)impact-op-de-liefde/
Resistance is futile.
Dit lijkt me toch wel de minimale vereiste. Je schrijft heel veel nadelen en kritiekpunten, waarom ben je eigenlijk wel met haar en waarom denk je dat zij met jou is?quote:
Het enige wat ik prettig vind is dat ik iemand heb met wie ik me verbonden voel en dat we dingen op dagelijkse basis met elkaar delen.
Bindingsangst heet het, en is inherent aan verlatingsangst.quote:
[..]
Ik vind jou ook niet erg volwassen overkomen, als ik even heel eerlijk mag zijn. Je kiest inderdaad vrouwen uit waar je (onterecht) op neerkijkt, opdat je jezelf veilig kunt voelen. Je houdt emotioneel afstand zodat je ze zonder noemenswaardige pijn buiten de deur kunt zetten en zo weer verder kunt. Herkenbaar wel, maar weet dat jouw liefde en loyaliteit dus bepaald niet onvoorwaardelijk is. Ook gaat de liefde dan niet bijzonder diep, en dat is het stukje twijfel dat jij herkent als 'wil ik met haar wel oud worden?'. Er ontbreekt iets, jij zoekt dat bij je partners maar het gebrek aan diepgaande verbinding ligt eerder bij jouzelf.
As above, so below.
Ik snap het, maar ik begrijp niet goed hoe inzicht hierin de situatie kan verbeteren. Ik blijf een veilige relatie vrij saai vinden. Het lijkt erop dat ik geen "liefde" voor iemand voel als er geen risico op verlating is en dat ik de ander al vrij snel als irritant ervaar of beperkend voor mijn eigen vrijheid. Maar wat verander ik daaraan dan? En wil ik dat überhaupt veranderen? Steeds vaker denk ik dat ik het dus ook best prima vind allemaal in mijn eentje, gewoon omdat ik me zeer moet inspannen om überhaupt een relatie te kunnen hebben en dat het dat voor mij niet waard is.quote:
[..]
Een fijne en veilige relatie kan wel degelijk. Maar je moet wel begrijpen wat de oorzaak is voor het patroon waar jij in vast zit. Mogelijk herken je e.e.a. in deze link, en dan met name in tegenovergestelde hechtingsstijlen:
https://platform.boompsyc(...)impact-op-de-liefde/
Mja
Onveilige hechting hangt samen met je zelfbeeld. Als je snapt welke hechtingsstijl jijzelf hebt, dan ga je ook nadenken over de oorzaak daarvan. En als je de impact verwerkt van die oorzaak, dan ben je in staat om veilige relaties aan te gaan.quote:
[..]
Ik snap het, maar ik begrijp niet goed hoe inzicht hierin de situatie kan verbeteren. Ik blijf een veilige relatie vrij saai vinden. Het lijkt erop dat ik geen "liefde" voor iemand voel als er geen risico op verlating is en dat ik de ander al vrij snel als irritant ervaar of beperkend voor mijn eigen vrijheid. Maar wat verander ik daaraan dan? En wil ik dat überhaupt veranderen? Steeds vaker denk ik dat ik het dus ook best prima vind allemaal in mijn eentje, gewoon omdat ik me zeer moet inspannen om überhaupt een relatie te kunnen hebben en dat het dat voor mij niet waard is.
Alleen al het feit dat je dit topic opent, geeft wel aan dat je toch niet 100% senang bent met het idee dat je de rest van je leven alleen bent. Dat jij hier steeds meer aan begint te geven dat je het allemaal wel best vindt, geeft vooral aan dat je zelfbeeld een extra kras heeft opgelopen.
Resistance is futile.
Je hoeft toch geen relatie? Of geen traditionele relatie, als dat niet bij je past. Als je steeds hetzelfde doet met dezelfde uitkomst is het misschien even tijd om daarbij stil te staan.
Keyword hier lijkt me balans?
Balans tussen tijd voor jezelf en verbondenheid. Blijkbaar heb je iemand nodig die een eigen leven heeft zodat jij ook lekker je eigen gang kan gaan. Niets mis mee.
Alleen wat je schrijft over sex zou ik meer beschrijven als porno dan liefde. Ik zie weinig "wisselwerking" beschreven maar meer vervulling van je eigen behoefte?
Door je voorgaande ervaringen weet je beter wat bij je past. Je komt vanzelf iemand tegen waarbij je niet het gevoel hebt dat het hebben van een relatie een werkwoord is.
Balans tussen tijd voor jezelf en verbondenheid. Blijkbaar heb je iemand nodig die een eigen leven heeft zodat jij ook lekker je eigen gang kan gaan. Niets mis mee.
Alleen wat je schrijft over sex zou ik meer beschrijven als porno dan liefde. Ik zie weinig "wisselwerking" beschreven maar meer vervulling van je eigen behoefte?
Door je voorgaande ervaringen weet je beter wat bij je past. Je komt vanzelf iemand tegen waarbij je niet het gevoel hebt dat het hebben van een relatie een werkwoord is.
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Je hersenen zijn gewend aan drama en als je dat hebt voelt dat bekend. Dus dat is fijner.quote:
[..]
Ik snap het, maar ik begrijp niet goed hoe inzicht hierin de situatie kan verbeteren. Ik blijf een veilige relatie vrij saai vinden. Het lijkt erop dat ik geen "liefde" voor iemand voel als er geen risico op verlating is en dat ik de ander al vrij snel als irritant ervaar of beperkend voor mijn eigen vrijheid. Maar wat verander ik daaraan dan? En wil ik dat überhaupt veranderen? Steeds vaker denk ik dat ik het dus ook best prima vind allemaal in mijn eentje, gewoon omdat ik me zeer moet inspannen om überhaupt een relatie te kunnen hebben en dat het dat voor mij niet waard is.
Inzicht is mooi. Maar vrees dat je hier niet alleen uit zult komen. Hulp zal je goed doen. Ik ben nu iig zo ver dat ik liever alleen ben dan een toxic relatie te hebben. Die zuigen je leeg uiteindelijk.
Aangezien het vermoedelijk gaat om dingen die gebeurd zijn tussen mijn 4e en 9e levensjaar, waar ik totaal geen emoties over voel, lijkt het me lastig om hier nu nog iets aan te doen. Psychotherapie heb ik wel geprobeerd en was niet echt succesvol.quote:
[..]
Onveilige hechting hangt samen met je zelfbeeld. Als je snapt welke hechtingsstijl jijzelf hebt, dan ga je ook nadenken over de oorzaak daarvan. En als je de impact verwerkt van die oorzaak, dan ben je in staat om veilige relaties aan te gaan.
Alleen al het feit dat je dit topic opent, geeft wel aan dat je toch niet 100% senang bent met het idee dat je de rest van je leven alleen bent. Dat jij hier steeds meer aan begint te geven dat je het allemaal wel best vindt, geeft vooral aan dat je zelfbeeld een extra kras heeft opgelopen.
Mja
Je kan het proberen? Baat het niet schaadt het niet.quote:
[..]
Aangezien het vermoedelijk gaat om dingen die gebeurd zijn tussen mijn 4e en 9e levensjaar, waar ik totaal geen emoties over voel, lijkt het me lastig om hier nu nog iets aan te doen. Psychotherapie heb ik wel geprobeerd en was niet echt succesvol.
Psychotherapie? Of iets anders? Ik zie het niet echt zitten om nu weer te gaan praten met iemand...quote:
[..]
Je kan het proberen? Baat het niet schaadt het niet.
Mja
@TAmaru: Ik herken me volledig in je verhalen, ik kamp met hetzelfde. Nu een viertal relaties gehad, allemaal van tussen de 2 en 3 jaar. Ben nu zelf midden 30 en ben eindelijk flink op onderzoek gegaan wat ik met mezelf aan moet. Er lijkt gewoon iets niet te kloppen met mij. Het voelt allemaal net niet goed steeds, maar zodra ik de vrouw in kwestie definitief kwijt ben bekruipt mij het gevoel dat ik degene extreem graag terug wil. Echter, als ik in de relatie zit realiseer ik me niet precies wat ik allemaal wel niet heb. Zeker bij de laatste twee relaties had ik dit sterk, mijn laatste relatie is onlangs beëindigd helaas.
Heb jij ook het gevoel dat je niet helemaal jezelf kan zijn in een relatie? Je noemt voorbeelden van dat je voetbal wilt kijken, terwijl je partner dat niet leuk vind. Voel je je dan bezwaard om je eigen ding te kunnen doen? Dat herken ik heel erg namelijk. Bang dat de ander me dan saai vind als ik m'n eigen ding doe.
Heb jij ook het gevoel dat je niet helemaal jezelf kan zijn in een relatie? Je noemt voorbeelden van dat je voetbal wilt kijken, terwijl je partner dat niet leuk vind. Voel je je dan bezwaard om je eigen ding te kunnen doen? Dat herken ik heel erg namelijk. Bang dat de ander me dan saai vind als ik m'n eigen ding doe.
Ik heb nu drie relaties gehad en ben met de vierde bezig, maar verlang eigenlijk maar terug naar één van mijn voormalige partners. Die andere twee daar was ik echt helemaal klaar mee. Ik heb nog wel voorgesteld om vrienden te blijven maar dat wilden zij niet en dus heb ik ze ook nooit meer gezien en ook vrijwel nooit gemist.quote:
@:TAmaru: Ik herken me volledig in je verhalen, ik kamp met hetzelfde. Nu een viertal relaties gehad, allemaal van tussen de 2 en 3 jaar. Ben nu zelf midden 30 en ben eindelijk flink op onderzoek gegaan wat ik met mezelf aan moet. Er lijkt gewoon iets niet te kloppen met mij. Het voelt allemaal net niet goed steeds, maar zodra ik de vrouw in kwestie definitief kwijt ben bekruipt mij het gevoel dat ik degene extreem graag terug wil. Echter, als ik in de relatie zit realiseer ik me niet precies wat ik allemaal wel niet heb. Zeker bij de laatste twee relaties had ik dit sterk, mijn laatste relatie is onlangs beëindigd helaas.
Heb jij ook het gevoel dat je niet helemaal jezelf kan zijn in een relatie? Je noemt voorbeelden van dat je voetbal wilt kijken, terwijl je partner dat niet leuk vind. Voel je je dan bezwaard om je eigen ding te kunnen doen? Dat herken ik heel erg namelijk. Bang dat de ander me dan saai vind als ik m'n eigen ding doe.
Helemaal mezelf zijn ... nou ik probeer het zoveel mogelijk en kan dat ook best goed. Maar als je je vriendin alleen in het weekend ziet, zoals bij mij momenteel, is het natuurlijk niet leuk als je dan het hele weekend sport gaat zitten kijken. En in het weekend zijn nou eenmaal de meeste sportwedstrijden, dus dan moet je wel je prioriteiten bepalen. Je kunt wel zeggen dat je helemaal jezelf wilt zijn, maar als dat betekent dat je geen aandacht aan je partner schenkt, is dat natuurlijk niet echt leuk voor haar. En ik wil liever ook niet gestoord worden door haar als ik sport kijk. Maar als dat de enige tijd is die je samen hebt ... tsja.
Sowieso ben ik gewend dat ik in het dagelijks leven heel sterk kan bepalen wat ik doe. Ik werk vanuit huis aan flexibele klussen en niet fulltime, dus ik kan mijn dagen vrijwel geheel flexibel indelen. Bijna elke dag ziet er bij mij anders uit afhankelijk van waar ik zin in heb. Ik vind het moeilijk daarin compromissen te sluiten en een relatie betekent altijd compromissen sluiten. Soms komt mijn vriendin in het weekend en dan is het net een dag dat ik iets anders in gedachten had en in de relatie gewoon even geen zin had. Bij haar is het anders, zij heeft altijd wel zin om mij te zien.
Dus ik kan tot op zekere hoogte mezelf zijn, maar soms ga ik daar dan zover in, dat ik maar heel weinig tijd maak voor de relatie en dat de relatie eigenlijk wel heel erg op een laag pitje staat.
Mja
Als je dat niet wil, niet doen. Want het vergt heel veel van jou (mentaal). Je moet er echt klaar voor zijn.quote:
[..]
Psychotherapie? Of iets anders? Ik zie het niet echt zitten om nu weer te gaan praten met iemand...
Ik denk niet dat ik daar klaar voor ben of überhaupt zin in heb of hoop koester dat het iets gaat veranderen. Ik zou dan liever met meditatie ofzo aan de slag gaan.quote:
[..]
Als je dat niet wil, niet doen. Want het vergt heel veel van jou (mentaal). Je moet er echt klaar voor zijn.
Mja
Geen emoties voelen ten opzichte van een traumatische situatie uit je jeugd is een copingsmechanisme. Dat is volstrekt normaal. Maar door dit copingsmechanisme ben je niet in staat om veilige relaties aan te gaan, en dan zie je dus dat jij je bijzonder afstandelijk opstelt ten opzichte van je partner (bindingsangst). En dan zie je dat jij alleen maar emoties voelt wordt als de ander veel onveiligheid creëert (je ex die vreemdging keek je eerst op neer/afstandelijk/emotieloos, en pas toen ze jou bedonderde begon je haar te missen).
Als praten over jouw jeugd geen optie is, en dat snap ik heel goed, misschien kun je dan andere opties overwegen. EMDR bijvoorbeeld.
Als praten over jouw jeugd geen optie is, en dat snap ik heel goed, misschien kun je dan andere opties overwegen. EMDR bijvoorbeeld.
Resistance is futile.
|
|
