OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welkom in het Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat- topic.
Wanneer je net begint met proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Handige Linkjes:
Freya
IVF
PCOS
Vitamine info (van Isla)
Wanneer je net begint met proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Handige Linkjes:
Freya
IVF
PCOS
Vitamine info (van Isla)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.------------------------------------------------------------------
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
PeacefulllSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.BarreltjeSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.vlindertje89SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.-------------------------------------------------------------
Belangrijke data
In het vorige topic uitgezwaaid:
[ Bericht 2% gewijzigd door vlindertje89 op 20-08-2021 18:16:49 ]En toen was hij ineens dicht!
Bij wijzigingen aan OP, let me know!
Mijn laatste post vorige topic:Dat is wel heel fijn om te horenquote:Op vrijdag 20 augustus 2021 11:11 schreef Bottoms_up het volgende:
[..]
Ik snap de teleurstelling, had ik de laatste keer ook toen er de eerste echo maar 4 grotere waren. Maar 9/10mm is echt nog klein. De rest kan echt nog gaan groeien. Ik had uiteindelijk 14 eicellen waarvan 11 rijp.
Ik had na die eerste telling van 18 bij de intake een mooi positief beeld in m'n hoofd van 15 eicellen invriezen, dat werd al wat bijgesteld bij telling van 14 bij de startecho en nu dus weer wat. Maar ik heb het ook gewoon te doen met wat er groeit natuurlijk, kan ik helaas niks aan doen. Maar heel fijn dat inderdaad ook in zo'n situatie er toch best nog wat kan gaan groeien
[ Bericht 3% gewijzigd door vlindertje89 op 20-08-2021 12:27:33 ]En anders kan ik de OP aanpassenquote:
En toen was hij ineens dicht!
Bij wijzigingen aan OP, let me know!
Mijn laatste post vorige topic:
[..]
Dat is wel heel fijn om te horen
Ik had na die eerste telling van 18 bij de intake een mooi positief beeld in m'n hoofd van 15 eicellen invriezen, dat werd al wat bijgesteld bij telling van 14 bij de startecho en nu dus weer wat. Maar ik heb het ook gewoon te doen met wat er groeit natuurlijk, kan ik helaas niks aan doen
Wil jij er zelf niet in?
15 eicellen is best flink, ik zou mezelf niet al te rijk rekenen. Het meeste aantal bij mij was 21 en dat was extreem veel, ik zat toen tegen overstimulatie aan. Bij de tweede punctie waren het er 7, bij de laatste 14. Ik zou dus voor de zekerheid rond de 10 verwachten, dat is echt al een heleboel
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb VietnamJa, en de echo was ook goed dus mag weer beginnen. En ook nog op tijd voor onze vakantie, dus de timing komt dit keer goed uit.quote:Op vrijdag 20 augustus 2021 12:24 schreef vlindertje89 het volgende:
@:June. ben jij afgelopen week nog ongesteld geworden?
@:PVS18 hoe gaat het bij jou met het spuiten? Voel je je al iets beter/is de angst al wat minder? En jij hebt denk ik ook al bijna de eerste echo?Shine bright like a diamond.Ik ben zaterdag begonnen met Decapeptyl, volgende week vrijdag start ik met Gonal-F, begin sept 1e echo. Het gaat volgens mij redelijk, af en toe wat hoofdpijn maar voor de rest weinig last. Elke nieuwe stap zie ik weer tegen op en verwacht ik GROTE BEREN. Maar goed. Stap voor stap.quote:
@:June. ben jij afgelopen week nog ongesteld geworden?
@:PVS18 hoe gaat het bij jou met het spuiten? Voel je je al iets beter/is de angst al wat minder? En jij hebt denk ik ook al bijna de eerste echo?
Ik durf nog niet na te denken over hoeveelheid eieren, ik wil er allemaal niets van weten (lekker kinderachtig, I know). Ik onthoud nu de medicatienamen al niet 😂 dus wat Majo zegt vind ik nu al logisch, ik probeer het hele traject zo klein mogelijk te maken en te genieten van alle andere dingen.
En yeeeeeeey voor geen overstimulatie! Al ben ik t met je eens dat het wel fijn zou zijn iets meer dan 4 eitjes in totaal over te houden. Vier klinkt toch als veel moeite voor weinig. Maar goed, dat vind ik eigenlijk van dit hele traject 😆 Ik vind die kansberekening op wel/geen kind niet echt fantastisch. T is dat er geen andere optie is, maar anders zou niemand dit doen toch?
En sowieso, waarom zijn er niet veel meer cijfers bekend van de diverse groepen die starten aan een ivf-traject. Klink ik al als een verbitterde Karen? 😎Top dat t qua timing werkt!quote:
[..]
Ja, en de echo was ook goed dus mag weer beginnen. En ook nog op tijd voor onze vakantie, dus de timing komt dit keer goed uit.Ik snap dat het aantal nu wat teleurstellend kan zijn. Maar het kan heel goed dat het aantal nog bij trekt. Ze zijn nog best klein. Ik duim voor je voor wat meer mooie eitjes bij de volgende echoquote:
En toen was hij ineens dicht!
Bij wijzigingen aan OP, let me know!
Mijn laatste post vorige topic:
[..]
Dat is wel heel fijn om te horen
Ik had na die eerste telling van 18 bij de intake een mooi positief beeld in m'n hoofd van 15 eicellen invriezen, dat werd al wat bijgesteld bij telling van 14 bij de startecho en nu dus weer wat. Maar ik heb het ook gewoon te doen met wat er groeit natuurlijk, kan ik helaas niks aan doen
Hoe voel je je verder?Fijn dat de timing klopt en dat alles er goed uit zietquote:
[..]
Ja, en de echo was ook goed dus mag weer beginnen. En ook nog op tijd voor onze vakantie, dus de timing komt dit keer goed uit.Hahaha Karen, nee valt mee hoor! Balen van de hoofdpijn..quote:
[..]
Ik ben zaterdag begonnen met Decapeptyl, volgende week vrijdag start ik met Gonal-F, begin sept 1e echo. Het gaat volgens mij redelijk, af en toe wat hoofdpijn maar voor de rest weinig last. Elke nieuwe stap zie ik weer tegen op en verwacht ik GROTE BEREN. Maar goed. Stap voor stap.
Ik durf nog niet na te denken over hoeveelheid eieren, ik wil er allemaal niets van weten (lekker kinderachtig, I know). Ik onthoud nu de medicatienamen al niet 😂 dus wat Majo zegt vind ik nu al logisch, ik probeer het hele traject zo klein mogelijk te maken en te genieten van alle andere dingen.
En yeeeeeeey voor geen overstimulatie! Al ben ik t met je eens dat het wel fijn zou zijn iets meer dan 4 eitjes in totaal over te houden. Vier klinkt toch als veel moeite voor weinig. Maar goed, dat vind ik eigenlijk van dit hele traject 😆 Ik vind die kansberekening op wel/geen kind niet echt fantastisch. T is dat er geen andere optie is, maar anders zou niemand dit doen toch?
En sowieso, waarom zijn er niet veel meer cijfers bekend van de diverse groepen die starten aan een ivf-traject. Klink ik al als een verbitterde Karen? 😎@MaJo heb mezelf er inmiddels even in gezet idd
@PVS18 Ja ergens kies ik er dus wel zelf voor (ik zou geen eicellen hoeven laten invriezen, maar doe dat voor meer zekerheid dat ik nog een kindje kan krijgen ook als het nog even duurt voor ik een partner heb) maar ik kan je vertellen dat het dan nog steeds stom is haha. Omdat ik het zelf moet betalen zou heel weinig eicellen wel echt rot zijn, één poging kost 1895 euro plus kosten FSH medicatie en tm zondag zit ik al op 888 euro daarvoor. Per extra dag prikken komt daar 85 euro bij. Stap voor stap lijkt me een hele goede manier om het traject aan te pakken, ik probeer dat ook meer te doen. En
@June. Wat fijn zeg, dat het goed uit komt zo! Meevaller in het traject mag ook wel eens!
@Peacefulll ik voelde me de afgelopen week vrij slecht, woensdag naar m'n ouders gegaan en vooral gister echt heel beroerd geweest. Kilo afgevallen ook afgelopen week omdat ik de hele tijd buikpijn had en weeïg gevoel waardoor ik nauwelijks kon eten. Ik slik nu 3x per dag een paracetamol en daarmee gaat het redelijk oké. Als ik me morgenochtend OK voel ga ik dan weer even naar huis, en dan zondagavond weer naar m'n ouders zodat ik maandagochtend korter hoef te rijden naar de echo. Ik merk dat als ik me zo ziek voel ik me fijner voel bij m'n ouders, vind het een eng idee om dan alleen te zijn omdat dan niemand het merkt als het echt niet goed gaat ofzo, vooral 's nachts.
Hoe voel jij je nu Peace? Wanneer mag jij testen?
[ Bericht 13% gewijzigd door vlindertje89 op 20-08-2021 22:37:00 ]Oh zo bedoelde ik het niet! Ook jouw situatie is geen luxe. Je had - gok ik - zelf liever gezien dat je nu een fijne partner had ipv überhaupt deze “keuze” te moeten maken. Het is een keuze, net zoals het hele ivf-traject een keuze is.quote:
@:PVS18 Ja ergens kies ik er dus wel zelf voor (ik zou geen eicellen hoeven laten invriezen, maar doe dat voor meer zekerheid dat ik nog een kindje kan krijgen ook als het nog even duurt voor ik een partner heb) maar ik kan je vertellen dat het dan nog steeds stom is haha. Omdat ik het zelf moet betalen zou heel weinig eicellen wel echt rot zijn, één poging kost 1895 euro plus kosten FSH medicatie en tm zondag zit ik al op 888 euro daarvoor. Per extra dag prikken komt daar 85 euro bij. Stap voor stap lijkt me een hele goede manier om het traject aan te pakken, ik probeer dat ook meer te doen. En
Ik kan er ook voor kiezen om dat niet te doen. Maar echt een keuze vind ik het niet. Alsin: er zijn niet meerdere opties. Het is of wel ivf of niet. Het is de enige mogelijke optie die misschien een kind oplevert. Misschien ook niet.
Maar dat voelt niet helemaal eerlijk omdat het zo’n emotioneel groot ding is. Misschien zelf wel dierlijk. En dan wordt die keuze zo *flats* over de schutting gegooid door ziekenhuizen naar stellen die dan zelf een beslissing moeten nemen. Hoe rationeel zijn die keuzes? Hoe rationeel kunnen die keuzes zijn?
‘De keuze opties zijn: wel of geen traject. Als je voor geen kiest ben je klaar.’ Er wordt niet echt een advies gegeven of bekeken naar een persoonlijke situatie; bv is er wat ‘mis’ bij de man, de vrouw, bij beiden of bij beiden niet -> die cijfers zijn niet beschikbaar. 28% kans op zwangerschap na 3 volledige ivf-trajecten. De keuze wordt volledig bij de stellen gelegd en de “buitenwereld” heeft het over ‘je wilt toch weten dat je er alles aan gedaan hebt’. Nou, sommige dingen heb je helemaal niet zo in de hand. Vallen niet af te dwingen. Is niet iemands schuld als het wel of niet lukt. Maar dat is mijn frustratie 😅 dat heb ik ook altijd met “heeft het gevecht tegen kanker verloren” - vind ik ook zo’n mega stomme opmerking. Alsof je verloren hebt. Soms heb je gewoon pech. Je hebt niet overal invloed op. En kansen zeggen ook niet alles. Zelfs met 1% kans kan het dubbeltje die kant op vallen. En hoop doet leven.@PVS18 eens met alles wat je zegt
Ik had vanochtend ineens wat helderrood bloed bij afvegen, even gebeld en aangegeven dat het maar een beetje was en ik niet inlegkruisje nodig had ofzo en daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Maar nu zag ik net dat ik sinds vanmiddag dus toch wel weer wat bloedverlies had, zodanig dat ik eigenlijk wel een inlegkruisje had kunnen gebruiken. Nu weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. Is dat nog steeds niks om me zorgen over te maken, of moet ik toch nog even bellen met aanvullende info? Ik wil ze ook niet storen buiten 'normale' tijden met stomme zorgen, maar het zit me toch ook niet helemaal lekker ofzo.. ik heb ook voornamelijk op de bank gelegen dus niet dat ik heel actief heb gesport of wat dan ook.
Iemand anders hier ervaring mee?Geen ervaring mee, maar ik zou gewoon bellen voor overleg. Daar zijn ze voor. Geen zorgen maken over hen belasten, zij zijn er voor jouIk heb ze inderdaad toch maar even gebeld, een vriendinnetje zei precies wat jij ook zei@vlindertje89
Hoe gaat het nu? Nog contact gehad met het ZH? Is het bloedverlies nu gestopt?
Ik heb gisteren negatief getest en vanavond ook daadwerkelijk ongesteld geworden. Giga kuttiming zo met de start van het schooljaar, morgen gaan we het schooljaar dansend starten. Ik voel me alles behalve blij en ready to dance
Na de test van gisteren wel even een ochtend de sluizen open kunnen zetten, dat scheelt nu in ieder geval weer. Nu maar hopen dat het ZH komende maand weer een plekje voor ons heeft!Oh @Peacefulll
Lief dat je aan me dacht. Ik voel me behoorlijk beroerd, en dat triggert angsten die ik al wel ergens had maar niet zo op de voorgrond, en daar heb ik nog wel het meeste last van. Ik vind het dus best zwaar. Gisterochtend had ik weer echo, dat zag er gelukkig stuk beter uit dan die van vrijdag. Dit keer zag ze 11 eicellen die aan het meegroeien zijnAch nee wat rot Peacefullll!quote:
@:vlindertje89
Hoe gaat het nu? Nog contact gehad met het ZH? Is het bloedverlies nu gestopt?
Ik heb gisteren negatief getest en vanavond ook daadwerkelijk ongesteld geworden. Giga kuttiming zo met de start van het schooljaar, morgen gaan we het schooljaar dansend starten. Ik voel me alles behalve blij en ready to dance
Na de test van gisteren wel even een ochtend de sluizen open kunnen zetten, dat scheelt nu in ieder geval weer. Nu maar hopen dat het ZH komende maand weer een plekje voor ons heeft!
Dat is wel even een flinke rot dag geweest.
Succes vandaag met het nieuwe schooljaar inluiden.Oh peacefulll, wat vreselijk rot. En dan nog een dag verplicht happy zijn voor de boeg. Sterkte
Hopelijk hebben jullie idd geen vertraging door het ziekenhuis.Er was geen plek meer voor mij de komende cyclus, dus wij moeten een maand overslaan. Staan nu op de lijst voor oktober.
Man, wat is dit toch een hard trajectHe bah ook dat nog!quote:
Er was geen plek meer voor mij de komende cyclus, dus wij moeten een maand overslaan. Staan nu op de lijst voor oktober.
Man, wat is dit toch een hard traject
Ja het traject is alles behalve ontspannen en zorgeloos
Het kan soms zo gruwelijk lang duren….Ik wilde nog op dit berichtje reageren. Want dat heeft mij ook wel even aan het denken gezet.quote:
[..]
Dat wisselen in gevoel heb ik zelf ook heel erg. Ene moment voel ik me helemaal fantastisch, andere momenten zijn heel donker. En dat valt precies samen met mijn cyclus en de (afwezigheid van) bepaalde hormonen. En daarom probeer ik vooral naar mezelf als gemiddeld 'mens' te kijken. Ik zie vooral op tegen de zwangerschap en bevalling (kotsmisselijk eerste weken inclusief medicatie, vanaf week 14 bekkeninstabiliteit, geplande KZ en herstel van ruim 8 maanden voordat ik weer kon werken, toen ik eenmaal aan het werk was kreeg ik een burnout)
De vraag die ik mezelf vooral stelde was: 'Wordt de 'angst' minder als je nog wat langer wacht met een TP?' En dat antwoord was dus nee.
Een cryo wordt een dag van te voren ontdooid. Fertiliteitscentrum van Isala Zwolle heeft een Instagrampagina en delen daar elke week super interessante berichten over alles wat ze doen. Twee weken geleden dus toevallig iets over het ontdooien en de TP. Kwam voor mij goed uit, want ik wist ook nog niet goed hoe dat zou gaan.
https://www.instagram.com/p/CSOpQqstLBS/?utm_medium=copy_link
Vooral ook omdat ik al voelde dat er geen ruimte was om na te denken over een evt nieuwe IVF omdat er nog een cryo is.
En in mijn hoofd en hart wist ik dat ik verder wilde maar is het ook het onbekende wat zoveel ellende kan opleveren.
Maar heb inmiddels voor mijzelf besloten dat ik het nog ga proberen. Eerst de cryo en vanuit daar volgen evt andere stappen. Maar met strakke begeleiding vanuit de huisarts en psych. En in mijn achterhoofd dat ik altijd de stekker eruit kan trekken.
Morgen heb ik mijn cryo terugplaatsing als hij/zij goed ontdooid is. Ik vind dat al zo spannend. Als ik morgenochtend gebeld wordt is het per definitie slecht nieuws
Wauw, wat spannend! Ik ga kei-, en keihard voor je duimen! Als ik geen succes heb deze maand, dan moet jij het maar gewoon zijnquote:
[..]
Ik wilde nog op dit berichtje reageren. Want dat heeft mij ook wel even aan het denken gezet.
Vooral ook omdat ik al voelde dat er geen ruimte was om na te denken over een evt nieuwe IVF omdat er nog een cryo is.
En in mijn hoofd en hart wist ik dat ik verder wilde maar is het ook het onbekende wat zoveel ellende kan opleveren.
Maar heb inmiddels voor mijzelf besloten dat ik het nog ga proberen. Eerst de cryo en vanuit daar volgen evt andere stappen. Maar met strakke begeleiding vanuit de huisarts en psych. En in mijn achterhoofd dat ik altijd de stekker eruit kan trekken.
Morgen heb ik mijn cryo terugplaatsing als hij/zij goed ontdooid is. Ik vind dat al zo spannend. Als ik morgenochtend gebeld wordt is het per definitie slecht nieuws
Dankjewel!quote:
[..]
Wauw, wat spannend! Ik ga kei-, en keihard voor je duimen! Als ik geen succes heb deze maand, dan moet jij het maar gewoon zijn
Ik begin het nu wel spannend te vinden. Wrs omdat ik er nu ook even mee bezig ben.
Denk dat ik maar vroeg naar bed ga kan ik niet O piekeren.Ohh wat spannend! Ik vind het al spannend voor je, dus ik kan me helemaal voorstellen dat jij het al helemaal vreselijk spannend vindt!quote:
[..]
Dankjewel!
Ik begin het nu wel spannend te vinden. Wrs omdat ik er nu ook even mee bezig ben.
Denk dat ik maar vroeg naar bed ga kan ik niet O piekeren.
Ik ga zo hard voor je duimen!
En als je toch ligt te piekeren, m'n pm/dm staat voor je open als je van je af wil schrijven!Dankjewel! Super lief van je!quote:
[..]
Ohh wat spannend! Ik vind het al spannend voor je, dus ik kan me helemaal voorstellen dat jij het al helemaal vreselijk spannend vindt!
Ik ga zo hard voor je duimen!
En als je toch ligt te piekeren, m'n pm/dm staat voor je open als je van je af wil schrijven!
Heb jij nog een nieuwe echo gehad? Hoe staat het met de voortgang van de groei van de eitjes?Gisteren had ik echo en waren er nu 11 eitjes goed mee aan het groeienquote:
[..]
Dankjewel! Super lief van je!
Heb jij nog een nieuwe echo gehad? Hoe staat het met de voortgang van de groei van de eitjes?Oh dat is super fijn! 10mm was ook wel erg vroeg om een goede schatting te geven van de hoeveelheid.quote:
[..]
Gisteren had ik echo en waren er nu 11 eitjes goed mee aan het groeien
Nu dus aftellen naar de punctie.
Heb je voor jezelf in gedachten hoeveel eitjes je zou willen laten invriezen?
En zijn er getallen bekend over hoe de eitjes ontdooien en overleven?Nou stop maar met duimen….
Embryo heeft de dooi niet overleefd.
K*tzooi!
Ik zou zo graag even willen vloeken en schelden en weet ik veel watNee joh!quote:
Nou stop maar met duimen….
Embryo heeft de dooi niet overleefd.
K*tzooi!
Ik zou zo graag even willen vloeken en schelden en weet ik veel wat
Wat zal je verdrietig zijnOh @MiNi1981
Wat kut zeg, heb je je eindelijk mentaal weer zover dat je verder kan en wil met het traject, en dan dit.Oh nee Miniquote:
Nou stop maar met duimen….
Embryo heeft de dooi niet overleefd.
K*tzooi!
Ik zou zo graag even willen vloeken en schelden en weet ik veel wat
Dat is het vloeken en schelden wel waard, wat een teleurstelling!quote:
Nou stop maar met duimen….
Embryo heeft de dooi niet overleefd.
K*tzooi!
Ik zou zo graag even willen vloeken en schelden en weet ik veel wat
Oh mini, wat ontzettend klote..Ah nee Mini wat rot
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb VietnamIk leef met jullie mee dames
Vanmorgen echo gehad weer. Zestien eitjes in totaal waarvan negen >15mm en eentje 14.8mm. Ze gaf aan dat ik op maximaal 10 moet rekenen. Ik hoop toch wel heel erg dat er in die tien grootste dan allemaal een rijpe eicel zit die ingevroren kan worden! Punctie is ingepland, vrijdagochtend. Vanavond laatste fyremadel spuiten en 2x decapeptyl en dan is het spuiten in elk geval klaar.
Punctie is met Rapifen en heb oxazepam meegekregen, halfje avond van tevoren om beetje te kunnen slapen en halfje twee uur voor de punctie, samen met twee paracetamol en evt een naproxen. Is het aan te raden idd ook die naproxen erbij te doen?Dankjewel dames.
Ik moet t even rustig zien te verwerken. Momenteel lijkt mijn gevoel volledig op slot te zitten. Ik hoop dat het de komende dagen los gaat komen.
Gelukkig binnenkort vakantie. Even weg.
En kijken of ik ergens nog een blikje moed kan vinden om door te gaan…
Voor nu ben ik gewoon even verdoofd…Jeetje @MiNi1981 wat een enorme teleurstelling.. Fijn dat je een vakantie hebt gepland, afleiding is helemaal in dit traject echt fijn. Hopelijk kun je het even van je afzetten en de tijd nemen om te bedenken of en hoe je verder wilt. Virtuele knuffel
Succes met je punctie morgen vlindertje! Ik ben benieuwd naar mijn echo morgen. De verminderde dosering heeft in elk geval goed effect op de bijwerkingen, die heb ik nagenoeg niet. Heb dus goede hoop of niet teveel eitjes.
Ben ook wel benieuwd naar zaad van vriend, die is ook maar wat multivitaminen gaan slikken onder het mom van baat het niet dan schaad het nietShine bright like a diamond.Spannende dag voor jou dus ook morgen June! Ik duim voor je voor niet teveel en niet te weinig eitjes! Fijn dat je in elk geval bijna geen bijwerkingen hebt.Heel veel succes vandaag @vlindertje89! Hopelijk heb je niet teveel last van de punctie en een mooie opbrengst26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb VietnamHopelijk gaat het soepeltjes vandaag! Hier was alles nog klein, wel veel follikels maar geen dominant ei nog. Dus nog even afwachten.quote:
Spannende dag voor jou dus ook morgen June! Ik duim voor je voor niet teveel en niet te weinig eitjes! Fijn dat je in elk geval bijna geen bijwerkingen hebt.Shine bright like a diamond.Dank jullie wel
De punctie ging prima, door de oxazepam vooraf en de Rapifen tijdens niet al teveel pijn gehad. Er zijn 13 eicellen gevonden waarvan 10 rijp genoeg om in te vriezen. Ik had op meer gehoopt vooraf, maar met hoe vervelend ik het traject vond ben ik heel blij dat het er in elk geval 10 zijn
Nu lekker in bed beetje half soezelen, straks nog even met mama mee naar de winkel om een lekkere pokebowl uit te zoeken voor vanavond (zij gaan bij vrienden eten). Maar de hele punctie en hoe ik me nu erna voel vallen me echt alles mee. En ook intens blij dat het klaar is nu! Ik had al respect voor iedereen die dit moet ondergaan, zeker bij meerdere rondes, maar nu al helemaal
@June. Spannend dus nog. Hopelijk groeien er nog een paar door, maar niet teveel zodat je deze ronde wel kan benutten!
@Peacefulll hoe voel jij je nu, paar dagen na de teleurstelling? Hoe ging het op school?
@MiNi1981 hoe is het nu met jou? Komt er al wat emotie los?
Ik zag dat je ik je eerdere vraag nog helemaal niet had beantwoord. Vooraf wilde ik graag 15 eicellen, dan heb je zo'n 85% kans op een doorgaande zwangerschap bij later gebruik. Maar naarmate het proces vorderde en ik het toch behoorlijk zwaar vond, was ik met 10 ook al wel tevreden (dan heb je zo'n 70% kans). Ik heb over drie weken nog een evaluatie, daarin ga ik nog wel even bespreken in hoeverre deze kansen ook van toepassing zijn als je adenomyose hebt zoals ik en wat ze sowieso over m'n vruchtbaarheid kunnen zeggen op basis van AMH en AFC die zijn gemeten. Stel dat daaruit blijkt dat m'n vruchtbaarheid toch niet helemaal 'optimaal' is voor mijn leeftijds oid dan sluit ik niet uit dat ik toch nog een keer een ronde wil doen; maar dan in elk geval niet nu. Wellicht volgende zomer, wellicht nog een jaar later. Of helemaal niet, mocht ik bv over een half jaar een leuke vent tegen het lijf lopen waarmee ik over anderhalf jaar een kindje wil oid.@vlindertje89 wat fijn dat het er voor nu op zit en dat de punctie relatief soepel ging! Dat geeft de burger moed (en daar kan ik nog wel een dosis van gebruiken).
@MiNi1981 Godverkut! Mijn DM staat open mocht je t fijn vinden. Scheld ik een potje met je mee.Mooie score Vlinder! Ik snap dat je op iets meer gehoopt had, maar deze heb je nu in ieder geval liggen! Wie weet wat de toekomst nog brengt voor jou
Hier gaat het wel weer. We mogen deze maand ook niet starten, we staan op de lijst voor oktober. Ik ben er echt even heel verdrietig van geweest, maar meer dan accepteren en jezelf weer oppakken en doorgaan kan je niet. Werk bracht wel wat welkome afleiding. Ik heb een pittige klas met veel zorg, maar ik heb ze nu voor het tweede jaar en ze zijn zo opgeknapt
@MiNi1981 hoe is het met jou?Mooie score hoor @vlindertje89 Meer gewenst snap ik wel maar dan moet je ook uitkijken voor andere dingen zoals overstimulatie ed.
Het zit er op!
Nog dank voor de aanvullende antwoorden. 70% is een mooie kans!
@PVS18 Ik ken je verhaal niet echt. Maar je zit nu middenin de stimulatie las ik. Hoe gaat het?
Durf je een beetje te vertrouwen dat het goed gaat? Het is en blijft super spannend altijd. En zo een intens traject en stap. Wanneer verwacht je de punctie?
@ de vraag hoe t gaat: gevoelsmatig zit ik best op slot. Komt denk ik ook wel omdat ik nog moet werken. Dan schakel ik wel even af en focus ik op werk. Niet het meest verstandige en niet de beste oplossing. Bij mij heeft het vaak tijd nodig om te voelen hoe het gaat en wat nieuws met mij doet. Tot die tijd voel ik mij vooral verdoofd en geïrriteerd. En moet ik geen confrontaties hebben. Ik merk dat ook wel echt in mijn houding. Bijv als ik wandel loop ik met een boze pas ipv ontspannen. Of in de auto ben ik sneller wat geirriteerder. Dingen interesseren mij momenteel niet. Ik laat de boel de boel ook al heb ik er een hekel aan. Geen focus.
Gisteren met een vriendin hardop erover gesproken. En dan merk ik wel dat het veel doet. Dat er veel zorgen zijn over een evt vervolg. Hoe en wat. Er komt zoveel opnieuw op mij af. En zoveel mensen zullen er nu vanaf het begin bij betrokken raken. En dan doe ik het allemaal ook nog alleen….
Het is geen mild traject. De wens is groot. Maar de kans dat het lukt voel ik met de dag kleiner worden.
Eerst aftellen naar mijn vakantie. Daar de rust hopelijk pakken en mijn gedachten op orde krijgen. En hopelijk ben ik beter gemutst eind september.
[ Bericht 4% gewijzigd door MiNi1981 op 28-08-2021 11:10:40 ]Voor de dames die er ervaring mee hebben.
Ik heb nu met de arts afgesproken (wordt eind september nogmaals besproken in meer detail) om voor een ander schema en medicatie te gaan.
IVF 1 was het korte schema waar ik startte met Gonal-F, erna cetrotide erbij om vervolgens met een pregnyl spuit af te sluiten.
Het ging bij mij al mis op dag 2/3 en dus met de gonal-f.
Nu had de arts het over het volgen van het lange schema en andere medicatie. Wat houdt dat lange schema in?
En voor de misschien wat meer medisch onderlegde dames hier.
Vorige keer heb ik dus mijn hele programma afgemaakt en stapelde de ellende zich enorm op voordat ik de juiste hulp kreeg.
Nu heb ik ergens in gedachten dat als ik merk dat het weer verkeerd gaat dat ik de stekker eruit wil trekken van het traject. En niet door wil blijven stimuleren.
Voor mij zou het dan logisch klinken dat als ik direct de stekker eruit trek dat de gevolgen minder heftig en groot zijn als dat ik doorga zoals poging 1. Klinkt dat een beetje logisch?
Of als er iets getriggerd wordt is de kans dat die trigger heftiger wordt ook weer aanwezig?
Ja deze vraag neem ik ook mee naar mijn afspraak met de arts. Maar die is pas na mijn vakantie. En wil ook zelf even wat info inzichtelijk hebben voor het gesprek.
Wat ging er precies mis?
Is je behandelteam ook via mail te bereiken? Lijkt me een mooie vraag om die zo al te stellen?
Ik zet zelf meestal alle vragen die ik heb al op de mail naar behandelteam, zodat ook zij evt voorbereiding kunnen doen waar nodig. En soms krijg ik dan al sneller antwoord op vragen die makkelijker te beantwoorden zijn.
En logisch dat het je veel doet, ook al is dat niet altijd makkelijk in woorden uit te drukken. Het boos op alles en iedereen herken ik ook goed hoor, soms is even alles stom en moet dood.
Vond je het (achteraf) prettig om met die vriendin te bespreken?
[ Bericht 27% gewijzigd door PVS18 op 28-08-2021 19:48:02 ]Ik werd tijdens mijn 1e ivf niet gehoord door de kliniek. Terwijl ik wel mijn zorgen uitte dat het niet goed ging en ik mij niet goed voelde. En dat het echt niet erbij kon horen zoals het nu ging. En dat zelfs steeds erger werd. Zelfs na een miskraam werd ik niet gehoord en moest ik blijven afwachten.quote:
Wat ging er precies mis?
Is je behandelteam ook via mail te bereiken? Lijkt me een mooie vraag om die zo al te stellen?
Ik zet zelf meestal alle vragen die ik heb al op de mail naar behandelteam, zodat ook zij evt voorbereiding kunnen doen waar nodig. En soms krijg ik dan al sneller antwoord op vragen die makkelijker te beantwoorden zijn.
En logisch dat het je veel doet, ook al is dat niet altijd makkelijk in woorden uit te drukken. Het boos op alles en iedereen herken ik ook goed hoor, soms is even alles stom en moet dood.
Vond je het (achteraf) prettig om met die vriendin te bespreken?
Uiteindelijk heeft de huisarts ingegrepen omdat ik een noodkreet bij haar deed.
Dus er zit bij mij een grote zorg sowieso dat alle ellende van niet goed voelen en reactie op hormonen opnieuw gaat gebeuren. En de enige die ik momenteel toevertrouw om mij te begeleiden is mijn huisarts en psych en 1 verpleegkundige van de kliniek.
Nee de kliniek kan ik niet direct per mail benaderen. Dus dat gaat niet werken.
Ja het is super fijn dat ik met die vriendin hardop kon sparren en uitspreken wat er omgaat.
Ook omdat ze in hetzelfde traject zit alleen nergens last van heen qua hormonen.
Maar ze begrijpt t wel goed en dat is heel fijn.Ik heb niet je hele voorgeschiedenis gelezen, maar ik heb wel het lange schema gehad (destijds is mij niks verteld over korte en lange schema’s, daar kwam ik pas veel later achter; omdat een vriendin kort schema met hoge dosering kreeg). Dit hield in dat ik een keer extra tussendoor ongesteld moest worden en in totaal ongeveer een maand lang decapeptyl heb moeten spuiten, waarvan de laatste 11 dagen met 150 eenheden Gonal-F (en dan nog de spuit op het laatst die alles moet “los” maken).quote:
Voor de dames die er ervaring mee hebben.
Ik heb nu met de arts afgesproken (wordt eind september nogmaals besproken in meer detail) om voor een ander schema en medicatie te gaan.
IVF 1 was het korte schema waar ik startte met Gonal-F, erna cetrotide erbij om vervolgens met een pregnyl spuit af te sluiten.
Het ging bij mij al mis op dag 2/3 en dus met de gonal-f.
Nu had de arts het over het volgen van het lange schema en andere medicatie. Wat houdt dat lange schema in?
En voor de misschien wat meer medisch onderlegde dames hier.
Vorige keer heb ik dus mijn hele programma afgemaakt en stapelde de ellende zich enorm op voordat ik de juiste hulp kreeg.
Nu heb ik ergens in gedachten dat als ik merk dat het weer verkeerd gaat dat ik de stekker eruit wil trekken van het traject. En niet door wil blijven stimuleren.
Voor mij zou het dan logisch klinken dat als ik direct de stekker eruit trek dat de gevolgen minder heftig en groot zijn als dat ik doorga zoals poging 1. Klinkt dat een beetje logisch?
Of als er iets getriggerd wordt is de kans dat die trigger heftiger wordt ook weer aanwezig?
Ja deze vraag neem ik ook mee naar mijn afspraak met de arts. Maar die is pas na mijn vakantie. En wil ook zelf even wat info inzichtelijk hebben voor het gesprek.
Ik vond dat ontzettend lang duren, met als resultaat 4 eicellen. Ze gaven toen aan dat ze altijd lang beginnen met een lage dosering om te kijken hoe je erop reageert (in mijn geval was er dus weinig, waardoor ik elke dag moest afwachten of ze het de moeite vonden het proces door te laten gaan).
Wat ik wel heel herkenbaar vind is dat er 0 inspraak was in het hele proces (en voor mijn gevoel werd er ook niks vastgelegd terwijl je elke dag je benen spreidt voor weer een andere gyn.) en dat vond ik enorm enorm frustrerend. Erover praten met andere mensen helpt, alles op papier zetten wanneer de gevoelens je overvallen (kan je later altijd nog beter verwoorden) en zeker iemand meenemen om de gesprekken mee te voeren. Als ik jouw ervaring echter zo lees, zou ik overwegen een tweede traject elders te doen waar je je beter gehoord voelt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Qyra op 28-08-2021 22:11:56 (Typo) ]Dankjewel voor je ervaring! Goed om te weten.quote:
[..]
Ik heb niet je hele voorgeschiedenis gelezen, maar ik heb wel het lange schema gehad (destijds is mij niks verteld over korte en lange schema’s, daar kwam ik pas veel later achter; omdat een vriendin kort schema met hoge dosering kreeg). Dit hield in dat ik een keer extra tussendoor ongesteld moest worden en in totaal ongeveer een maand lang decapeptyl heb moeten spuiten, waarvan de laatste 11 dagen met 150 eenheden Gonal-F (en dan nog de spuit op het laatst die alles moet “los” maken).
Ik vond dat ontzettend lang duren, met als resultaat 4 eicellen. Ze gaven toen aan dat ze altijd lang beginnen met een lage dosering om te kijken hoe je erop reageert (in mijn geval was er dus weinig, waardoor ik elke dag moest afwachten of ze het de moeite vonden het proces door te laten gaan).
Wat ik wel heel herkenbaar vind is dat er 0 inspraak was in het hele proces (en voor mijn gevoel werd er ook niks vastgelegd terwijl je elke dag je benen spreidt voor weer een andere gyn.) en dat vond ik enorm enorm frustrerend. Erover praten met andere mensen helpt, alles op papier zetten wanneer de gevoelens je overvallen (kan je later altijd nog beter verwoorden) en zeker iemand meenemen om de gesprekken mee te voeren. Als ik jouw ervaring echter zo lees, zou ik overwegen een tweede traject elders te doen waar je je beter gehoord voelt.
De lagere dosering zou ik dus nog niet weten.
Het korte programma was voor mij met maximale gonal-f.
En eigenlijk wil ik geen gonal-f meer.
Helaas is een andere plek voor mijn traject best lastig. Ik doe dit traject als alleenstaande. En daarnaast zijn door Covid de wachtlijsten nog langer geworden. Dat het bijna geen optie is om over te stappen. Want heb er wel eens over nagedacht. Maar de opties zijn er nu gewoon eigenlijk niet
Misschien een gekke vraag, maar heb jij met IUI altijd dezelfde donor gebruikt? En zou het misschien lonen om nog eens iui met andere donor te proberen? Misschien is dat meer compatible?quote:
[..]
Dankjewel voor je ervaring! Goed om te weten.
De lagere dosering zou ik dus nog niet weten.
Het korte programma was voor mij met maximale gonal-f.
En eigenlijk wil ik geen gonal-f meer.
Helaas is een andere plek voor mijn traject best lastig. Ik doe dit traject als alleenstaande. En daarnaast zijn door Covid de wachtlijsten nog langer geworden. Dat het bijna geen optie is om over te stappen. Want heb er wel eens over nagedacht. Maar de opties zijn er nu gewoon eigenlijk nietdisclaimerDaar had ik het vandaag toevallig ook over met een vriendin. Wel het onderzoeken waard en bespreken waard idd.quote:
[..]
Misschien een gekke vraag, maar heb jij met IUI altijd dezelfde donor gebruikt? En zou het misschien lonen om nog eens iui met andere donor te proberen? Misschien is dat meer compatible?Ik begrijp het, dan is het lastiger. Er zijn ook ander soort medicijnen volgens mij, maar wellicht dat iemand anders hier die ervaring heeft.quote:
[..]
Dankjewel voor je ervaring! Goed om te weten.
De lagere dosering zou ik dus nog niet weten.
Het korte programma was voor mij met maximale gonal-f.
En eigenlijk wil ik geen gonal-f meer.
Helaas is een andere plek voor mijn traject best lastig. Ik doe dit traject als alleenstaande. En daarnaast zijn door Covid de wachtlijsten nog langer geworden. Dat het bijna geen optie is om over te stappen. Want heb er wel eens over nagedacht. Maar de opties zijn er nu gewoon eigenlijk niet
Ik kreeg bij mij de indruk dat klinieken vast houden aan hun eigen schema / medicijnen en dat je daar moeilijk tussenkomt (ik kwam met zaken die ik had gelezen over het Erasmus en over andere klinieken en ze zeiden: heel leuk, maar daar doen wij niks mee, dan moet je daarheen en dan hoef je hier de eerste komende 5 jaar niet terug te komen). En Corona gooit op dat vlak idd ook nog erg veel roet in het eten met de wachtlijsten ☹
Dan kan ik je alleen adviseren elke vraag, elke spanning, elke irritatie die je hebt gemerkt op te schrijven (alles waar ik tegenaan gelopen ben heb ik notities van gemaakt, ook als iets spontaan in me op kwam tijdens het werk - om maar alles te kunnen reproduceren achteraf). Gelukkig in mijn geval heb ik ze er niet mee om de oren hoeven slaan achteraf -tot nu toe- maar ik was wel alvast bereid tot een zeer uitgebreid gesprek waar ik álles wilde weten 🙄
(Verder heb ik zelf nog de https://receptivfity.com/de-test/ gedaan voor het traject, weet niet of dat hier al eens voorbij is gekomen. Vooral voor mijn gemoedsrust dat ik niet “ten onrechte” een traject in ging met een lage score. Mijn ziekenhuis was het hier overigens niet mee eens en zeiden dat ze geen rekening zouden houden met een uitslag van die test).
Ps. Dat blijkt nu mss niet zo uit mijn posts, maar ik wens je heel erg veel sterkte ook hiermee. Het is echt moeilijk in je eentje tegen een legertje aan artsen en verpleegkundigen, samen met de hormonen en onzekerheid. Vind het super knap van je 🙏🏼
[ Bericht 5% gewijzigd door Qyra op 28-08-2021 22:59:51 (Aanvulling) ]Wat ontzettend naar voor je dat je niet gehoord werd door de kliniek in het verleden! Kan me voorstellen dat daar een vertrouwensbreuk door ontstaan is. Je voelt je dan toch niet echt serieus genomen.quote:
[..]
Ik werd tijdens mijn 1e ivf niet gehoord door de kliniek. Terwijl ik wel mijn zorgen uitte dat het niet goed ging en ik mij niet goed voelde. En dat het echt niet erbij kon horen zoals het nu ging. En dat zelfs steeds erger werd. Zelfs na een miskraam werd ik niet gehoord en moest ik blijven afwachten.
Uiteindelijk heeft de huisarts ingegrepen omdat ik een noodkreet bij haar deed.
Dus er zit bij mij een grote zorg sowieso dat alle ellende van niet goed voelen en reactie op hormonen opnieuw gaat gebeuren. En de enige die ik momenteel toevertrouw om mij te begeleiden is mijn huisarts en psych en 1 verpleegkundige van de kliniek.
Nee de kliniek kan ik niet direct per mail benaderen. Dus dat gaat niet werken.
Ja het is super fijn dat ik met die vriendin hardop kon sparren en uitspreken wat er omgaat.
Ook omdat ze in hetzelfde traject zit alleen nergens last van heen qua hormonen.
Maar ze begrijpt t wel goed en dat is heel fijn.
Ik kan me jouw zorgen voor herhaling qua niet goed voelen door hormonen én onbevredigende steun door kliniek goed voorstellen.
Gelukkig dat er wel één verpleegkundige van de kliniek je vertrouwen heeft, zit die in jouw vaste behandelteam?
Voelt het als voldoende steun en zorg om samen met deze verpleegkundige, je huisarts, psych en die vriendin een vervolgtraject te starten?
Ik ervaar dat het best een eenzaam traject is, het lijkt me erg fijn om een vriendin te hebben die zich zo goed in jouw situatie kan inleven en waarmee je kunt sparren.
Vraag aan iedereen die dit traject doet / gedaan heeft: wat vertellen jullie aan wie op je werk en waarom?Tijdens de IUI alleen mijn directe duo en leidinggevende. Toen collega's mijn klas moesten gaan opvangen tijdens schooltijd alleen de directe collega's.quote:Op maandag 30 augustus 2021 08:38 schreef PVS18 het volgende:
Vraag aan iedereen die dit traject doet / gedaan heeft: wat vertellen jullie aan wie op je werk en waarom?
Toen wij gingen starten met IVF en ik zo ziek werd heb ik het helemaal open in het hele team besproken.
Mega veel hartverwarmende reacties gehad, veel kaartjes, tijdschriften enz.
Nu de TP niet gelukt was, was ik toch erg verdrietig op mijn eerste werkdag na de vakantie. Omdat collega's op de hoogte waren kreeg ik heel veel begrip en werd er echt rekening gehouden met wat ik nodig had.
Dus voordeel van open zijn: veel begrip, veel steun, mensen willen soms even een stapje extra doen voor je als dat nodig is.
Nadeel van zo open zijn: meer directe vragen. Ik merkte tijdens de 'wachtweken' dat ik juist NIET zat te wachten op vragen of een goed bedoelde: 'Hoe is het? Hoe voel je je?'
Ik ben ook een slechte leugenaar, dus een draai geven aan een antwoord vond ik heel erg lastig.Ik zag de afgelopen tijd meerdere vragen langskomen die ik kan beantwoorden, even uit mijn hoofd:
Lang vs. kort traject: Ik had het lange traject. Dat betekent dat je eerst je cyclus stillegt met de pil totdat het hen goed uitkomt, dan ga je spuiten tot er voldoende grote follikels zijn, dan een spuit om ze te laten springen. Bij mij zeiden ze ook dat zij eigenlijk altijd het lange traject doen.
Inspraak: Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik veel inspraak had, maar dat dat niet nodig was omdat het al best wel op maat was. Bij de IVF althans, bij de clomid baalde ik wel dat ik dat zo lang moest, maar daarna hoefde ik niet per se IUI omdat dat nou eenmaal de volgende stap was maar mocht ik door voor IVF want dat zou beter bij ons passen. Bij de IVF had ik een groepsintake en daar bleek ook dat iedereen andere spuiten kreeg, afhankelijk van verhaal, diagnose, gewicht, etc. Ik kreeg Revokelle in een dosis afgestemd op mijn gewicht en de heftigheid van mijn PCOS (niet zo heftig, dus geen hoge dosis). En het werkte in één keer, dat zal ook wel helpen met tevreden zijn. Ik kan me voorstellen dat als de resultaten tegenvallen, dat je het gaat zoeken in een andere aanpak, zelfs als het daar niet per se aan ligt.
Vertellen aan collega's: Ik heb het destijds alleen mijn leidinggevende verteld. Mijn collega's viel het toch niet op als ik er niet was omdat ik regelmatig op een andere locatie of thuis werkte. Ook bij IVF niemand anders verteld. Toen ik door overstimulatie een week moest rusten/thuiswerken heb ik mijn directe collega's gezegd dat ik ziek was. Ik had van de IVF ook weinig klachten. Bij elke teleurstelling ging ik toch gewoon werken, was ook afleiding. Bij deze cryo terugplaatsing heb ik inmiddels een andere baan, maar hier heb ik niemand iets verteld. Het heeft me ook heel weinig tijd gekost en die tijd heb ik gewoon gespijbeld of later ingehaald. Voordeel van thuiswerken.Ik kom een dezer dagen reageren.
Merk dat de informatie voor mij even veel ruimte inneemt en daarmee energie kost.
Even wat verwerkingstijd nodig.
Maar blij met de ervaringen en verhalen! Fijn dat jullie het delen.Nou de IUI zit erop, het grote wachten kan beginnen.. Voelt weer als een goede kans sinds lange tijd!Shine bright like a diamond.Spannend June! De duimen gaan aan
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb VietnamBij punctie wel of geen oxazepam gebruiken? Wat zijn jullie ervaringen? Ik krijg sowieso infuus met verdoving.Doen! Die verdoving deed amper iets voor mijquote:
Bij punctie wel of geen oxazepam gebruiken? Wat zijn jullie ervaringen? Ik krijg sowieso infuus met verdoving.Ik had avond van tevoren 25mg oxazepam en twee uur voor de punctie weer 25mg oxazepam en ik vond het heerlijk. Ik ging er zo veel meer ontspannen in dan ik gedaan zou hebben als ik geen oxazepam had gehad. Van de punctie zelf alleen de eerste keer aanprikken wat pijn gehad, toen hebben ze via infuus wat extra Rapifen gegeven en daarna wel gevoeld dat ze wat deden maar geen pijn. De verdoving deed dus ook goed z'n werk, maar dat ik gewoon relaxed was ipv mega nerveus zal ongetwijfeld ook meegeholpen hebben!quote:
Bij punctie wel of geen oxazepam gebruiken? Wat zijn jullie ervaringen? Ik krijg sowieso infuus met verdoving.
@June. M'n duimen draaien voor je!hi lieve dames,
sorry dat het even geduurd heeft voordat ik reageer. Maar dit onderwerp neemt voor mij best veel ruimte in beslag nu het weer actief gaat spelen. En dat er op de achtergrond dus nog erg veel verwerking gaande is.
Maar ik vind het fijn om jullie input te lezen!Nog bedankt voor je reactie ook. Ja het is niet makkelijk om met artsen in gesprek te gaan als je niet op dezelfde golflengte zit. Hoewel ze inmiddels na mijn situatie wel iets beter luisteren en de dingen beter willen afkaderen voelt het nog steeds wel als een nummertje die door het traject wordt gehaald. Ergens begrijpelijk vanuit hun perspectief want ik ben niet de enige. Maar als ik het labeltje 'speciaal' al heb is soms misschien een beetje meer empathie wel gewenst. Maar moet ook eerlijk zeggen de arts die nu mijn dossier beheert doet wel echt haar best! En pakt ook standaard terug op het eerdere gesprek.quote:
[..]
Ik begrijp het, dan is het lastiger. Er zijn ook ander soort medicijnen volgens mij, maar wellicht dat iemand anders hier die ervaring heeft.
Ik kreeg bij mij de indruk dat klinieken vast houden aan hun eigen schema / medicijnen en dat je daar moeilijk tussenkomt (ik kwam met zaken die ik had gelezen over het Erasmus en over andere klinieken en ze zeiden: heel leuk, maar daar doen wij niks mee, dan moet je daarheen en dan hoef je hier de eerste komende 5 jaar niet terug te komen). En Corona gooit op dat vlak idd ook nog erg veel roet in het eten met de wachtlijsten ☹
Dan kan ik je alleen adviseren elke vraag, elke spanning, elke irritatie die je hebt gemerkt op te schrijven (alles waar ik tegenaan gelopen ben heb ik notities van gemaakt, ook als iets spontaan in me op kwam tijdens het werk - om maar alles te kunnen reproduceren achteraf). Gelukkig in mijn geval heb ik ze er niet mee om de oren hoeven slaan achteraf -tot nu toe- maar ik was wel alvast bereid tot een zeer uitgebreid gesprek waar ik álles wilde weten 🙄
(Verder heb ik zelf nog de https://receptivfity.com/de-test/ gedaan voor het traject, weet niet of dat hier al eens voorbij is gekomen. Vooral voor mijn gemoedsrust dat ik niet “ten onrechte” een traject in ging met een lage score. Mijn ziekenhuis was het hier overigens niet mee eens en zeiden dat ze geen rekening zouden houden met een uitslag van die test).
Ps. Dat blijkt nu mss niet zo uit mijn posts, maar ik wens je heel erg veel sterkte ook hiermee. Het is echt moeilijk in je eentje tegen een legertje aan artsen en verpleegkundigen, samen met de hormonen en onzekerheid. Vind het super knap van je 🙏🏼
Ik heb sowieso de allerbeste huisarts ever! Heb vorige week een heel goed gesprek met haar gehad over het weer willen oppakken van het traject. En ook (weer) terugkijkend op afgelopen jaar. We hebben nu een globaal plan dat zij mij door het nieuwe traject gaat helpen of vanuit een objectief oogpunt zal aangeven dat het niet meer verstandig is. Ze gaf daarin zelf al aan dat ik wrs vanuit angst eerder de stekker eruit zou trekken dan misschien nodig zou zijn en dat zij die grens wel wil monitoren, luisterend naar mijn input en zorgen.
Tijdelijk zou ik dan weer 2x per week gemonitord worden door mijn huisarts. Dat stukje geeft al zoveel rust.
Ze gaf zelf ook al aan, als je het niet meer probeert ga je het je altijd afvragen en misschien wel kwalijk nemen. Of in het ergste geval trekken we de stekker eruit maar heb je het wel geprobeerd.
Voor nu zie ik de kliniek als middel om hopelijk het doel te behalen. En ligt het vertrouwen bij de huisarts en psych.
Ik blijf het erg eng vinden en zal echt op gaan zien tegen het spuiten van hormonen die mij anders laten voelen dan dat ik wil, maar ik ga het wel doen. Ben erg benieuwd naar welke hormonen het zullen zijn en hoe lang het schema zal duren. Welke mogelijkheden er zijn ed. Daar heb ik eind september een afspraak over. En hopelijk kan ik dan al direct met de cyclus van begin oktober starten.
Ben al een shortlist aan het maken van potentiële donoren, dat is ook altijd wel een moeilijke keuze. Om nog maar niet van de prijzen te spreken
Nu ga ik eerst lekker ontspannen op vakantie. Alles verder laten bezinken en gewoon ook even nog ontspannen voordat ik geleefd ga worden door de cyclus, kliniek en huisarts.Ik ben gestart zonder het te vertellen. Ik zat nog in mijn tijdelijke contract bij mij nieuwe baan en vond het eng om te vertellen want ik doe het als alleenstaande.quote:
Vraag aan iedereen die dit traject doet / gedaan heeft: wat vertellen jullie aan wie op je werk en waarom?
Maar door mijn laatste ervaring merkte mijn manager dat ik wel erg fel en kortaf was (zacht uitgedrukt natuurlijk) en heb ik uiteindelijk mijn manager ingelicht. Heel fijn en open gesprek gehad. En ik heb hem recent ook verteld dat ik weer zou mogen starten en dat ik hem zal inlichten wanneer ik daadwerkelijk start zodat het bekend is als ik weer in een 'monster' verander.Spannend June. Ik duim voor je!quote:
Nou de IUI zit erop, het grote wachten kan beginnen.. Voelt weer als een goede kans sinds lange tijd!Ik had niks vooraf geslikt behalve 2 paracetamol (ik ben allergisch voor NSAIDs). Maar de verdoving (of wat het ook was) deed zijn werk erg goed en heb er niets van gevoeld.quote:
Bij punctie wel of geen oxazepam gebruiken? Wat zijn jullie ervaringen? Ik krijg sowieso infuus met verdoving.
Maar ik zou, ivm eerdere ervaringen van andere ingrepen in die omgeving gaan voor alles wat je kunt krijgen.Wat een mindfuck is die pregnyl zeg. Ik voel me echt zwanger, precies zoals bij draak, maar dat is natuurlijk allemaal van die spuit. Dat had ik bij Ovitrelle helemaal niet..Shine bright like a diamond.Flauw is dat. Mijn vuistregel is: je bent niet zwanger totdat je een dubbele streep piest. Al het andere is een mindfuck. Scheelt me bergen ¤¤¤ aan zwangerschapstesten.Hoe is het nu June?quote:
Bovendien is de test nu sowieso nog positief haha.Best wel wat bloed vandaagShine bright like a diamond.Meh, kut Junequote:
Best wel wat bloed vandaagHe bah Junequote:
Best wel wat bloed vandaagDit is ook een bijzonder bericht: https://www.ad.nl/noord-h(...)eling-vumc~ab57dad2/
Het zal je overkomen 😮Hm, getest en er lijkt een tuurstreep te zijn. Lijkt donkerder dan afgelopen weekend toen hij nagenoeg omowit was geworden (was 10 dagen na pregnyl). Over 2 dagen nog maar eens kijken.. Bij draak had ik ook best wat bloedverlies trouwens, maar dit lijkt wel meer te zijn. Aan de andere kant vind ik het ook wel vroeg voor een menstruatie. Die zou vrijdag pas moeten zijn.
Blijft dus nog even spannend, maar ga er vanuit dat deze ronde niets is.Shine bright like a diamond.Ik lees helemaal niet mee hier, excuus alvast, maar ik heb hier wel eens wat gepost. Na vorig jaar gehoord te hebben dat mijn vrouw PCOS heeft en na twee miskramen dit jaar hebben we vanmiddag eindelijk te horen gekregen dat het er nu wel allemaal heel goed uitziet; alles op de goede plek, het kloppend hart was duidelijk te zien en de dooierzak was ook prima. Wij zijn zo ontzettend blij nu, damn
Nu hopen dat het ook goed blijft gaan.Spannend JuneBizar dat ze dat niet gezien hebben! Bacteriën in je kweekschaaltje zijn vrij snel te zien.quote:
Dit is ook een bijzonder bericht: https://www.ad.nl/noord-h(...)eling-vumc~ab57dad2/
Het zal je overkomen 😮
Djvero gefeliciteerd!Als het donkerder is dan is dat natuurlijk een goed teken! Bloedverlies heb ik zelf ook bij alle zwangerschappen gehad (voordat het echt mis ging) dus het kan absoluutquote:
Hm, getest en er lijkt een tuurstreep te zijn. Lijkt donkerder dan afgelopen weekend toen hij nagenoeg omowit was geworden (was 10 dagen na pregnyl). Over 2 dagen nog maar eens kijken.. Bij draak had ik ook best wat bloedverlies trouwens, maar dit lijkt wel meer te zijn. Aan de andere kant vind ik het ook wel vroeg voor een menstruatie. Die zou vrijdag pas moeten zijn.
Blijft dus nog even spannend, maar ga er vanuit dat deze ronde niets is.
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb VietnamNou de streep is donkerder geworden hoor, nog steeds geen knaller maar tochShine bright like a diamond.Wat zou het mooi zijn als deze blijft plakkenquote:
Nou de streep is donkerder geworden hoor, nog steeds geen knaller maar tochEn hoe is het nu?quote:
Nou de streep is donkerder geworden hoor, nog steeds geen knaller maar toch***Gisteren op de officiële testdag was 'ie nog steeds positief!quote:
Maar de onzekerheid blijft nog hoor, heb zoveel bloed verloren. Qua hoeveelheid leek het op een gewone menstruatie. Maarja, de test was overduidelijk positiever dan de vorige én het bloedverlies is ook ineens gestopt sinds 2 dagen
Shine bright like a diamond.
Forum Opties Forumhop: Hop naar:
