OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Vriendin van mij is gestopt met de opleiding tot medisch specialist en is nu bedrijfsarts in opleiding. Een keuze die ze naar eigen zeggen veel eerder had moeten maken.. Ze vindt het erg afwisselend. Het leek mij ook niets, maar dat was louter op vooroordelen gebaseerd.quote:Op maandag 30 augustus 2021 18:49 schreef Amsel het volgende:
Voor alle artsen die het niet meer zien zitten: is bedrijfsarts dan niet iets? Daar moest ik opeens aan denken omdat ik daar vanwege m'n stressklachten op bezoek mag
Shine bright like a diamond.
En verder: ik vraag me af wat hierover in de CAO staat. Je werkt als docent niet op afroepbasis en dus lijkt het me dat je als parttimer inspraak hoort te hebben in je vrije dagen. Dat gaat niet alleen over de combinatie met ouderschap. Als parttimer kun je een parttime baan combineren met een studie (waardoor je op bepaalde dagen daar aanwezig moet zijn), een andere baan, mantelzorg en noem maar op. Dus dat je gewoon een rooster gepresenteerd krijgt waar je maar mee akkoord moet gaan, lijkt me slecht werkgeverschap. Even contact opnemen met de vakbond is ook een goed idee.quote:
[..]
Als leidinggevende vind ik dat een werkgever dat zeker faciliteren. Rekening houden met privélevens van je medewerkers gaat je als werkgever ook alleen maar meer opleveren aan loyaliteit etc.
Ik mag mijn roosterwensen ruim van tevoren doorgeven. Ik werk 0,7 fte en moet op basis daarvan volgens de CAO 7 dagdelen per week beschikbaar zijn. Ik mag zelf invullen welke dagdelen, waarbij ik ook mag aangeven wat daarbij het belangrijkste is (bijvoorbeeld op welke dag ik echt niet kan). Verder kan ik dan nog wat aanvullende wensen aangeven, zoals het eerste uur vrij. Dat zijn wensen waarvan het fijn zou zijn als het lukt in het rooster, maar geen man overboord als dat niet gaat.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
De twijfels in dit topic zijn voor mij wel heel herkenbaar, maar dan juist andersom.
Over een paar weken zitten beide kinderen op school, dus dan heb ik ineens heel wat tijd over.
Ik werk in de horeca, lunchroom, en daar heb ik het al jaren heel erg naar mijn zin.
En toch begint het wel te kriebelen om wat meer uitdaging te gaan zoeken. Mijn werk heeft wel degelijk uitdagingen, maar dat is vaak meer fysiek dan met mijn hoofd en dat mis ik wel.
Het lastigste vind ik vooral dat ik echt zo’n geluk heb met mijn werkgevers. Er wordt altijd enorm veel moeite gedaan om iedereen tegemoet te komen. Een dag vrij kan bijna altijd geregeld worden, er wordt met je meegedacht.
Ik probeer de komende tijd nog eens uit te vogelen wat ik nou écht wil.
En dan nog over mijn enorme onzekerheid over mijn eigen kunnen heen stappen
Over een paar weken zitten beide kinderen op school, dus dan heb ik ineens heel wat tijd over.
Ik werk in de horeca, lunchroom, en daar heb ik het al jaren heel erg naar mijn zin.
En toch begint het wel te kriebelen om wat meer uitdaging te gaan zoeken. Mijn werk heeft wel degelijk uitdagingen, maar dat is vaak meer fysiek dan met mijn hoofd en dat mis ik wel.
Het lastigste vind ik vooral dat ik echt zo’n geluk heb met mijn werkgevers. Er wordt altijd enorm veel moeite gedaan om iedereen tegemoet te komen. Een dag vrij kan bijna altijd geregeld worden, er wordt met je meegedacht.
Ik probeer de komende tijd nog eens uit te vogelen wat ik nou écht wil.
En dan nog over mijn enorme onzekerheid over mijn eigen kunnen heen stappen
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik heb trouwens opleidingen gedaan voor het onderwijs, maar ben zo enorm afgeknapt op die mentaliteit. Alles moeten verantwoorden, tegenover ouders, collega’s en management. Het lesgeven was vaak maar bijzaak naast alle vergaderingen, werkgroepen, zorgoverleggen.
Ik ken maar weinig mensen die net als Franny en Jentin hun grenzen kunnen bewaken, meeste docenten zaten iedere avond/weekend nog volop te werken.
Lesgeven vind ik echt het allerleukste wat er is, dus ik ben eigenlijk op zoek naar een vorm van lesgeven die niet op school hoeft te zijn (workshops/cursussen).
Ik ken maar weinig mensen die net als Franny en Jentin hun grenzen kunnen bewaken, meeste docenten zaten iedere avond/weekend nog volop te werken.
Lesgeven vind ik echt het allerleukste wat er is, dus ik ben eigenlijk op zoek naar een vorm van lesgeven die niet op school hoeft te zijn (workshops/cursussen).
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ja zeker. Ik snap de wens ook wel, die is heel legitiem. Alleen je kunt moeilijk van je werkgever verwachten dat die zijn schoolplan in je ouderschap hem organiseert. Vandaar dat ik 'stom' hier een beetje vreemd vind.quote:
Prrrrr
Dat kun je zeker wel verwachten en in samenspraak doen, zeker als je parttime werkt.quote:
[..]
Ja zeker. Ik snap de wens ook wel, die is heel legitiem. Alleen je kunt moeilijk van je werkgever verwachten dat die zijn schoolplan in je ouderschap hem organiseert. Vandaar dat ik 'stom' hier een beetje vreemd vind.
disclaimer
Zeker in het onderwijs moet een leidinggevende toch weten dat ouderbetrokkenheid heel belangrijk is. Moet je als ouder dan je kind maar iedere dag naar de voorschoolse opvang brengen? Of moet de leidinggevende van de andere ouder dan maar ruimdenkender zijn?quote:
[..]
Ja zeker. Ik snap de wens ook wel, die is heel legitiem. Alleen je kunt moeilijk van je werkgever verwachten dat die zijn schoolplan in je ouderschap hem organiseert. Vandaar dat ik 'stom' hier een beetje vreemd vind.
In het onderwijs kun je daar echt wel een of twee keer per week rekening mee houden.
Ik vind stom juist enorm passend. Je hebt het over het onderwijs, waar enorme tekorten zijn en waar nu eenmaal veel moeders werken. Om als werkgever compleet te negeren op welke dagen je personeel kan komen werken is niet slim, je mag echt wel je best doen om onderdeel te zijn van een gezonde balans tussen werk en prive (niet in de laatste plaats omdat anders je broodnodige personeel ziek wordt).quote:
[..]
Ja zeker. Ik snap de wens ook wel, die is heel legitiem. Alleen je kunt moeilijk van je werkgever verwachten dat die zijn schoolplan in je ouderschap hem organiseert. Vandaar dat ik 'stom' hier een beetje vreemd vind.
Ze noemen het een gouden kooi als het salaris te goed is om elders te gaan kijken, maar bij mij was het precies dit.quote:Op vrijdag 10 september 2021 10:19 schreef LeSage het volgende:
Het lastigste vind ik vooral dat ik echt zo’n geluk heb met mijn werkgevers. Er wordt altijd enorm veel moeite gedaan om iedereen tegemoet te komen. Een dag vrij kan bijna altijd geregeld worden, er wordt met je meegedacht.
Daardoor ben ik veel langer blijven hangen in die baan dan goed voor me was, het gemis aan inhoudelijke uitdaging heeft me echt opgebroken. 
Maar leuk, iets met workshops/cursussen.
Weet je ook al waarin je les zou willen geven?
Ik wil vanaf januari gaan beginnen aan de WSET cursussen (dat gaat dus over wijnquote:
[..]
Ze noemen het een gouden kooi als het salaris te goed is om elders te gaan kijken, maar bij mij was het precies dit.
Maar leuk, iets met workshops/cursussen.
). Daarin zou ik heel graag iets gaan doen. Maar goed, onzekerheden alom, daar is vast geen geld in te verdienen, ik kan dat toch allemaal niet organiseren, waarom zouden mensen bij mij komen voor zoiets? Ik werk mezelf vooral tegen 
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik werk bij de overheid. Mijn manager zet vol in op hybride werken, ik woon op ruime afstand van kantoor (denk aan 100+ km), maar heb geen verplichting om daar te zijn. Collega’s in mijn functiegroep doen adviserend werk waar schaarste in is. Het is een beroep waar je als je procesmatig bent ingesteld je wel verantwoordelijkheid draagt, maar niet stress hoeft te voelen. De behoeftestellers hebben wel tijdsensitieve vragen maar het is mogelijk je weg daarbinnen te vinden omdat je gehouden bent aan aantal procedurele kaders.
Het is relatief eenvoudig omscholen als je minimaal hoogopgeleid bent en breed geïnteresseerd bent. Toegang tot dergelijke functies zijn te overzien en ook op gemeentelijk (regionaal) niveau is de rol goed in te vullen. Ik stuur je een PM met details, wil even niet mijn functietitel kwijt hier
Oja had ik al verteld over flexibiliteit? Ik werk 4x9 en neem woensdagmiddag gedeeltelijk ouderschapsverlof op. Kom tussen de 32-36 uur werken uit.
[ Bericht 2% gewijzigd door monsterd. op 10-09-2021 11:05:00 ]
Het is relatief eenvoudig omscholen als je minimaal hoogopgeleid bent en breed geïnteresseerd bent. Toegang tot dergelijke functies zijn te overzien en ook op gemeentelijk (regionaal) niveau is de rol goed in te vullen. Ik stuur je een PM met details, wil even niet mijn functietitel kwijt hier
Oja had ik al verteld over flexibiliteit? Ik werk 4x9 en neem woensdagmiddag gedeeltelijk ouderschapsverlof op. Kom tussen de 32-36 uur werken uit.
[ Bericht 2% gewijzigd door monsterd. op 10-09-2021 11:05:00 ]
baby you're not here
but I can feel you there
think I better body up
ooo, it's that magic touch.
but I can feel you there
think I better body up
ooo, it's that magic touch.
Oh tof!quote:
[..]
Ik wil vanaf januari gaan beginnen aan de WSET cursussen (dat gaat dus over wijn
Ik heb iemand op LinkedIn die eerst in de farmaceutische industrie werkte en nu een eigen wijngaard ('domein') heeft. Door zijn likes zie ik allerlei wijn-gerelateerde berichten voorbijkomen. Er is vast nog wel ruimte binnen de Nederlandse wijnwereld voor een leuke workshop.
Ik had precies dit kunnen schrijven. Ik heb ook altijd gezegd “ik ga wel verder kijken als de kinderen op school zitten”. En nu is het zo ver…quote:
De twijfels in dit topic zijn voor mij wel heel herkenbaar, maar dan juist andersom.
Over een paar weken zitten beide kinderen op school, dus dan heb ik ineens heel wat tijd over.
Ik werk in de horeca, lunchroom, en daar heb ik het al jaren heel erg naar mijn zin.
En toch begint het wel te kriebelen om wat meer uitdaging te gaan zoeken. Mijn werk heeft wel degelijk uitdagingen, maar dat is vaak meer fysiek dan met mijn hoofd en dat mis ik wel.
Het lastigste vind ik vooral dat ik echt zo’n geluk heb met mijn werkgevers. Er wordt altijd enorm veel moeite gedaan om iedereen tegemoet te komen. Een dag vrij kan bijna altijd geregeld worden, er wordt met je meegedacht.
Ik probeer de komende tijd nog eens uit te vogelen wat ik nou écht wil.
En dan nog over mijn enorme onzekerheid over mijn eigen kunnen heen stappen
Maar tegelijkertijd ben ik heel blij met de vrijheid van mijn baan (ik kan zo 10 weken per jaar vrij zijn omdat ik elke week wel wat ‘overwerk’). En ik heb fijne collega’s. Maar het rommelt enorm in de organisatie en er wordt nu gesproken over flexibel inzetbaar zijn, wat ik niet (meer dan nu) wil zijn. Dus het wordt wel tijd voor wat nieuws. Hier overigens ook een opleiding waar nooit wat mee gedaan is.
Maar ik wil wel een baan op fietsafstand, tijdens schooluren (iig op 4 dagen, 1 dag is mijn man thuis). En iets wat ik ook daadwerkelijk leuk vind. Kortom, nogal flinke eisen. En voor mezelf beginnen wil ik niet, want dan weet ik nu al dat ik veel te veel ga werken. De kans is dus groot dat ik waarschijnlijk nog wel even blijf waar ik zit
Maar toevallig ben ik wel deze week al twee keer benaderd door familie/vrienden over functies die binnenkort vrijkomen in hun netwerk (die wisten dat ik pas verder wilde kijken als de kinderen naar school gingen), dus wellicht rolt daar wat uit.
Is lesgeven op invalbasis niet iets voor jou? Ik dacht dat dan veel van de andere bezigheden vervielen.
Ik werk in hetzelfde veld als ts en heb de overstap gemaakt naar een staffunctie bij een stichting. Ik vind het fijn dat de nadruk nu meer op het maatschappelijke dan op het commerciële vlak ligt. Salaris wel minder natuurlijk, maar ik ben geen kostwinner dus dat was hier geen probleem. Veel meer rust en flexibiliteit en tegelijkertijd ook meer ruimte om te ontwikkelen. Ik ben er helemaal blij mee.
Ja een baan alleen onder schooluren, dat zou wat zijn 
Maar ik kom nauwelijks iets 'op niveau' tegen waarbij dat mogelijk is.
Maar ik kom nauwelijks iets 'op niveau' tegen waarbij dat mogelijk is.
Wilde de Rijksoverheid al aanbevelen. Single moeder hier met twee kinderen en ik werk 40uur, 90% vanuit huis.quote:
Ik werk bij de overheid. Mijn manager zet vol in op hybride werken, ik woon op ruime afstand van kantoor (denk aan 100+ km), maar heb geen verplichting om daar te zijn. Collega’s in mijn functiegroep doen adviserend werk waar schaarste in is. Het is een beroep waar je als je procesmatig bent ingesteld je wel verantwoordelijkheid draagt, maar niet stress hoeft te voelen. De behoeftestellers hebben wel tijdsensitieve vragen maar het is mogelijk je weg daarbinnen te vinden omdat je gehouden bent aan aantal procedurele kaders.
Het is relatief eenvoudig omscholen als je minimaal hoogopgeleid bent en breed geïnteresseerd bent. Toegang tot dergelijke functies zijn te overzien en ook op gemeentelijk (regionaal) niveau is de rol goed in te vullen. Ik stuur je een PM met details, wil even niet mijn functietitel kwijt hier
Oja had ik al verteld over flexibiliteit? Ik werk 4x9 en neem woensdagmiddag gedeeltelijk ouderschapsverlof op. Kom tussen de 32-36 uur werken uit.
Voorzieningen zijn goed maar je moet natuurlijk ook geluk hebben met je manager.
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moederquote:
Ja een baan alleen onder schooluren, dat zou wat zijn
) 's middags om 14:00 of 15:00 bij de school staat. En ik vind het ook best gek als er ouders zijn (lees: moeders ) die dat dan ook overnemen als norm. Een goede naschoolse opvang zou de norm moeten zijn, ik hoop eigenlijk dat we ons daar als ouders (lees: moeders 
) beetje hard voor gaan maken in plaats van mee te gaan in dit traditionele gebeuren. Ik snap wel dat je misschien een carrièreswitch wil, het klinkt ook wel als niet helemaal gezond zoals het nu is, of niet meer passend, maar als ik dit allemaal lees is het ook net alsof elke ambitie als moeder eigenlijk maar 'gedoe' is en je maar beter een makkelijk baantje kan hebben...
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik zou het ideaal vinden als zowel mijn man als ik alleen onder schooltijd zouden werken. Dan hebben we maximaal veel tijd als gezin (afgezien van de thuisonderwijs-route).quote:Op vrijdag 10 september 2021 14:52 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moeder
Dat 9 tot 17 de norm zou moeten zijn vind ik dan weer absurd.
Het is toch maar wat handig dat niet iedereen alleen onder schooltijd werkt zeg, er zou niks meer van de maatschappij terecht komen
In mijn werk persoonlijk zou ik meteen kunnen stoppen als ik alleen onder schooltijd wil werken. We hebben een window van ongeveer 3 uurtjes waarin we met goed fatsoen kunnen schakelen met ons oostamerikaanse kantoor. De westkust is nóg uitdagender, laat staan als je Taiwan er ook nog bij wil hebben.
Dit soort theorieën zijn allemaal leuk en aardig zolang je alleen maar achter je scherm data zit te kloppen, maar zodra het op werken mèt mensen aankomt wordt het echt een heel ander soort puzzel.
In mijn werk persoonlijk zou ik meteen kunnen stoppen als ik alleen onder schooltijd wil werken. We hebben een window van ongeveer 3 uurtjes waarin we met goed fatsoen kunnen schakelen met ons oostamerikaanse kantoor. De westkust is nóg uitdagender, laat staan als je Taiwan er ook nog bij wil hebben.
Dit soort theorieën zijn allemaal leuk en aardig zolang je alleen maar achter je scherm data zit te kloppen, maar zodra het op werken mèt mensen aankomt wordt het echt een heel ander soort puzzel.
disclaimer
En iets voor jezelf beginnen?
Een webshop o.i.d. of iets in (web)design.
Kan allemaal lekker vanuit huis. En met een goed idee kan het iets heel moois worden.
Hoeft niet voor veel stress te zorgen als je er niet volledig van afhankelijk bent.
Een webshop o.i.d. of iets in (web)design.
Kan allemaal lekker vanuit huis. En met een goed idee kan het iets heel moois worden.
Hoeft niet voor veel stress te zorgen als je er niet volledig van afhankelijk bent.
Mee doen is belangrijker dan winnen!
Ja klopt, en het is ook wel handig dat er van 8:00 tot 20:00 (of nog later) supermarktpersoneel aanwezig is.quote:
Het is toch maar wat handig dat niet iedereen alleen onder schooltijd werkt zeg, er zou niks meer van de maatschappij terecht komen
In mijn werk persoonlijk zou ik meteen kunnen stoppen als ik alleen onder schooltijd wil werken. We hebben een window van ongeveer 3 uurtjes waarin we met goed fatsoen kunnen schakelen met ons oostamerikaanse kantoor. De westkust is nóg uitdagender, laat staan als je Taiwan er ook nog bij wil hebben.
Dit soort theorieën zijn allemaal leuk en aardig zolang je alleen maar achter je scherm data zit te kloppen, maar zodra het op werken mèt mensen aankomt wordt het echt een heel ander soort puzzel.
Maar het ging mij om het vermeende verband tussen de wens voor bepaalde werktijden en het ambitieniveau van ouders (of eigenlijk: moeders). Waarom zou je onder schooltijd alleen maar simpel werk kunnen verrichten?
Nee oke, dat hoeft niet perse samen te hangen, maar echt de diepte in gaan op een baan van 20 uur in de week wordt ook lastig. Tenzij je echt al een mega expert bent natuurlijk, dan hoeft het misschien niet meer zo nodig.quote:
[..]
Ja klopt, en het is ook wel handig dat er van 8:00 tot 20:00 (of nog later) supermarktpersoneel aanwezig is.
Maar het ging mij om het vermeende verband tussen de wens voor bepaalde werktijden en het ambitieniveau van ouders (of eigenlijk: moeders). Waarom zou je onder schooltijd alleen maar simpel werk kunnen verrichten?
disclaimer
Bij ons werkt de ene moeder van 6-14.30u en de andere moeder van 9-16.30u, waardoor we altijd kunnen brengen en halen. Dat vind ik wel erg handig.
Ja kijk, als ik het voor het zeggen had, gingen we over op een basisinkomen, zodat iedereen eigen afwegingen kan maken. Maar dan ook iedereen dus. Dan gaan we echt een andere koers varen als samenleving, gericht op duurzaamheid en kwaliteit van leven. Maar dat dan ook in combinatie met goede en goedkope kinderopvang.quote:
[..]
Ik zou het ideaal vinden als zowel mijn man als ik alleen onder schooltijd zouden werken. Dan hebben we maximaal veel tijd als gezin (afgezien van de thuisonderwijs-route).
Dat 9 tot 17 de norm zou moeten zijn vind ik dan weer absurd.
Maar ja, de situatie is nu anders, en het punt in NL is dat we een erg conservatieve cultuur hebben met bepaalde verwachtingen richtingen vrouwen (en mannen) die gevolgen hebben voor de maatschappelijke en financiële positie van vrouwen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Op invalbasis zou ik geloof ik ook niet prettig vinden, dan heb je echt geen vaste basis qua collega’s en is het lesgeven ook echt wel anders.quote:
[..]
Ik had precies dit kunnen schrijven. Ik heb ook altijd gezegd “ik ga wel verder kijken als de kinderen op school zitten”. En nu is het zo ver…
Maar tegelijkertijd ben ik heel blij met de vrijheid van mijn baan (ik kan zo 10 weken per jaar vrij zijn omdat ik elke week wel wat ‘overwerk’). En ik heb fijne collega’s. Maar het rommelt enorm in de organisatie en er wordt nu gesproken over flexibel inzetbaar zijn, wat ik niet (meer dan nu) wil zijn. Dus het wordt wel tijd voor wat nieuws. Hier overigens ook een opleiding waar nooit wat mee gedaan is.
Maar ik wil wel een baan op fietsafstand, tijdens schooluren (iig op 4 dagen, 1 dag is mijn man thuis). En iets wat ik ook daadwerkelijk leuk vind. Kortom, nogal flinke eisen. En voor mezelf beginnen wil ik niet, want dan weet ik nu al dat ik veel te veel ga werken. De kans is dus groot dat ik waarschijnlijk nog wel even blijf waar ik zit
Maar toevallig ben ik wel deze week al twee keer benaderd door familie/vrienden over functies die binnenkort vrijkomen in hun netwerk (die wisten dat ik pas verder wilde kijken als de kinderen naar school gingen), dus wellicht rolt daar wat uit.
Is lesgeven op invalbasis niet iets voor jou? Ik dacht dat dan veel van de andere bezigheden vervielen.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Dat weet ik ook wel, maar dat neemt niet weg dat het tof zou zijn als het bestondquote:
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch?
Ik ben echt in heel korte tijd inderdaad omgeslagen van hartstikke ambitieus naar "zou het niet beter zijn voor de kinderen als ik altijd thuis zou zijn?" En dat is echt niet realistisch, en die ambitie komt op een gegeven moment vast weer terug, maar op dit moment liggen alle opties open en ben ik aan het onderzoeken wat het beste gaat passen.
Het kanquote:
[..]
Nee oke, dat hoeft niet perse samen te hangen, maar echt de diepte in gaan op een baan van 20 uur in de week wordt ook lastig. Tenzij je echt al een mega expert bent natuurlijk, dan hoeft het misschien niet meer zo nodig.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Volledig mee oneens, niet een buitenschoolse opvang zou de norm moeten zijn; een 50/50 verdeling van vader en moeder die het kind ophalen zou de norm moeten zijn.quote:
[..]
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moeder
Oneerbiedig gesproken vind ik je kind nog meer uit handen geven om zelf wat meer te kunnen werken juist een dystopisch beeld.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
Dat ligt er ook aan hoe je in het leven staat en wat je zelf wil. Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken. Ik vind het raar als iedereen het de norm zou vinden om fulltime te werken terwijl je jonge kinderen hebt (ongeacht je geslacht, bij mannen vind ik dat ook raar). Ik besteed mijn tijd liever (ook) aan mijn kinderen en mijzelf. Werk is bij mij ondergeschikt aan gezin en vooral aan vrije tijd. Dat ik daarvoor misschien onder niveau moet werken neem ik voor lief. Ik wil geen carrière maken nu, dat aanbod heb ik al meerdere keren afgeslagen, omdat ik vind dat daarbij een bepaalde aanwezigheidsplicht hoort waar ik (nu) geen zin in heb. Carrière maken komt later wel, of niet.quote:
[..]
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moeder
Overigens geldt dit net zo goed voor mijn man, die werkt 4 dagen nu en heeft ook geen zin in avondstudies oid om hogerop te komen, en wil zodra het financieel haalbaar is ook graag minder werken. Alle respect overigens voor de mensen die wel veel uren willen werken, ik ben erg blij dat ze er zijn, maar wij willen dat niet.
Hier ook zoiets. Ik werk van 5.45 tot 13 á 14 uur (niet alle werkdagen) en vriend van 8.30 tot 17:00.quote:
Bij ons werkt de ene moeder van 6-14.30u en de andere moeder van 9-16.30u, waardoor we altijd kunnen brengen en halen. Dat vind ik wel erg handig.
De norm dat voornamelijk moeders bij het schoolplein klaar staan om hun kinderen op te halen zie ik hier op school niet terug. Genoeg kinderen die mee gaan met iemand van de BSO.
[ Bericht 1% gewijzigd door Sunshine1982 op 10-09-2021 19:31:50 ]
Ik vind dat wel lastig. Mijn kind heeft het best oke op de BSO, maar het voelt voor hem echt als een verplichting (iets wat 'moet') en hij is na zo'n lange dag van huis veel vermoeider dan wanneer hij na school thuis is of bij een klasgenootje speelt. Ik zou voor mezelf best meer willen werken (want ik vind mijn werk leuk), maar dat vind ik niet goed voor mijn kind.quote:
Een goede naschoolse opvang zou de norm moeten zijn,
In mijn geval door werken bij de overheid in een redelijk specialistische functie.
Misschien helpt het ook dat ik begonnen ben met 36 uur en in die tijd een hoop geleerd heb en echt wel goeie redenen heb om te minderen, die mijn leidinggevende ook zo ziet.
Misschien helpt het ook dat ik begonnen ben met 36 uur en in die tijd een hoop geleerd heb en echt wel goeie redenen heb om te minderen, die mijn leidinggevende ook zo ziet.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
-weg-quote:
Het is toch maar wat handig dat niet iedereen alleen onder schooltijd werkt zeg, er zou niks meer van de maatschappij terecht komen
In mijn werk persoonlijk zou ik meteen kunnen stoppen als ik alleen onder schooltijd wil werken. We hebben een window van ongeveer 3 uurtjes waarin we met goed fatsoen kunnen schakelen met ons oostamerikaanse kantoor. De westkust is nóg uitdagender, laat staan als je Taiwan er ook nog bij wil hebben.
Dit soort theorieën zijn allemaal leuk en aardig zolang je alleen maar achter je scherm data zit te kloppen, maar zodra het op werken mèt mensen aankomt wordt het echt een heel ander soort puzzel.
Ik zou denken dat dit sinds COVID alleen maar makkelijker geworden moet zijn. Zeker bij corporates kun je vanuit huis toch werken wanneer het jou uitkomt, overdag, snachts, wanneer dan ook.
Als je dan 24/7 wordt geleefd door je bedrijf, wordt het wellicht tijd om wat meer heft in eigen handen te nemen en te roepen dat je meer personeel nodig hebt of dat je nee gaat zeggen tegen dingen ;-) Waarmee ik niet wil zeggen dat er nooit deadlines of uitzonderingen zullen zijn, maar de mensen bij ons op kantoor die verzuipen in het werk zijn ook de mensen die niks durven delegeren/afstoten etc.
Probeer het eens bij een bank, die hebben een goede cao en veel praatjes over work/life balance; daar moet toch wel eea mogelijk zijn als je dat goed onderhandelt bij binnenkomst (en het verdient lekker).
Oh en, het is helemaal niet erg als je met kleine kinderen meer kiest voor privé tijd. Iedereen heeft zo fases waarin je meer en minder tijd kunt besteden aan werk/privé; maar ook kinderen worden op gaandeweg steeds zelfstandiger en dan is het fijn als je niet al je schepen achter je verbrand hebt
Als je dan 24/7 wordt geleefd door je bedrijf, wordt het wellicht tijd om wat meer heft in eigen handen te nemen en te roepen dat je meer personeel nodig hebt of dat je nee gaat zeggen tegen dingen ;-) Waarmee ik niet wil zeggen dat er nooit deadlines of uitzonderingen zullen zijn, maar de mensen bij ons op kantoor die verzuipen in het werk zijn ook de mensen die niks durven delegeren/afstoten etc.
Probeer het eens bij een bank, die hebben een goede cao en veel praatjes over work/life balance; daar moet toch wel eea mogelijk zijn als je dat goed onderhandelt bij binnenkomst (en het verdient lekker).
Oh en, het is helemaal niet erg als je met kleine kinderen meer kiest voor privé tijd. Iedereen heeft zo fases waarin je meer en minder tijd kunt besteden aan werk/privé; maar ook kinderen worden op gaandeweg steeds zelfstandiger en dan is het fijn als je niet al je schepen achter je verbrand hebt
Ik volg dit topic ook al een tijdje in de hoop wat ideeën op te doen. Ik zit namelijk in een soort vergelijkbare situatie.
Ik heb een economische studie gedaan op hbo niveau. Ik heb alleen maar administratieve functies gedaan tot nu toe, dus meer op mbo niveau. Ik werk momenteel bij een energieleverancier met een 32 uur contract en neem 4 uur ouderschapsverlof op, dus werk 28 uur, verdeeld over 3,5 dagen. Mijn partner werkt 32 uur.
Aangezien mijn partner alimentatie betaalt, er 2 kinderen en 1 op komst zijn, we beiden een studieschuld hebben, is het voor ons niet haalbaar als ik stop met werken.
Mijn werkgever is helaas niet altijd even meedenkend, waardoor ik me steeds bezwaard voel als ik iets moet verzoeken. Werkt ook niet mee dat ik de enige ben met (jonge) kinderen in mijn team.
Ik zit dus ook te denken om na mijn verlof ergens anders te starten. Het liefst onder schooltijden, dus van 9 tot 14 uur. Dan kom ik alleen maar uit bij thuiszorg, schoonmaakwerk of winkelmedewerker. Maar ik wil eigenlijk ook nog het liefst gewoon thuiswerken, dus dat maakt het wel lastig. Dan blijft alleen de optie social media networker over, maar dat vind ik ook niks en heb er geen vertrouwen in dat ik daarmee (voldoende) geld kan verdienen
Ik heb ook nagedacht over iets voor mezelf starten, maar wat? Ik ben niet creatief of helderziend of getalenteerd in iets voor zover ik het weet.
Carrière maken is iets wat ik ooit wilde, maar het leven is anders gelopen. Op dit moment heeft mijn gezin prioriteit en werken doe ik alleen om rond te komen en omdat het moet. Misschien verandert dat in de toekomst als de kinderen wat ouder zijn.
Ik heb een economische studie gedaan op hbo niveau. Ik heb alleen maar administratieve functies gedaan tot nu toe, dus meer op mbo niveau. Ik werk momenteel bij een energieleverancier met een 32 uur contract en neem 4 uur ouderschapsverlof op, dus werk 28 uur, verdeeld over 3,5 dagen. Mijn partner werkt 32 uur.
Aangezien mijn partner alimentatie betaalt, er 2 kinderen en 1 op komst zijn, we beiden een studieschuld hebben, is het voor ons niet haalbaar als ik stop met werken.
Mijn werkgever is helaas niet altijd even meedenkend, waardoor ik me steeds bezwaard voel als ik iets moet verzoeken. Werkt ook niet mee dat ik de enige ben met (jonge) kinderen in mijn team.
Ik zit dus ook te denken om na mijn verlof ergens anders te starten. Het liefst onder schooltijden, dus van 9 tot 14 uur. Dan kom ik alleen maar uit bij thuiszorg, schoonmaakwerk of winkelmedewerker. Maar ik wil eigenlijk ook nog het liefst gewoon thuiswerken, dus dat maakt het wel lastig. Dan blijft alleen de optie social media networker over, maar dat vind ik ook niks en heb er geen vertrouwen in dat ik daarmee (voldoende) geld kan verdienen
Ik heb ook nagedacht over iets voor mezelf starten, maar wat? Ik ben niet creatief of helderziend of getalenteerd in iets voor zover ik het weet.
Carrière maken is iets wat ik ooit wilde, maar het leven is anders gelopen. Op dit moment heeft mijn gezin prioriteit en werken doe ik alleen om rond te komen en omdat het moet. Misschien verandert dat in de toekomst als de kinderen wat ouder zijn.
Wat dat betreft vind ik het wel een pre dat ik niet vroeg aan kinderen begonnen ben. Jaren de tijd gehad om wel meer te werken en ervaring op te doen in allerlei dingen zonder dat het me in de weg zat. Nu dat wel zo is, kan ik terug zonder dat dat me niveau kost.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Lijkt me saai werkquote:
Voor alle artsen die het niet meer zien zitten: is bedrijfsarts dan niet iets? Daar moest ik opeens aan denken omdat ik daar vanwege m'n stressklachten op bezoek mag
Maar zou ik zeker overwegen als het ziekenhuis niet meer leuk is
Hier hetzelfde. Carrière netjes op de rit en bepaalde handige dingen behaald voor ik moeder werd. En dat legt me momenteel op het werk geen windeieren. Ik heb 7 jaar fulltime gewerkt (bij ons is dat 48 uur per week) voor ik moeder werd. En in die jaren heb ik alles voor m’n werk gedaan wat nodig was en een huis gekocht.quote:
Wat dat betreft vind ik het wel een pre dat ik niet vroeg aan kinderen begonnen ben. Jaren de tijd gehad om wel meer te werken en ervaring op te doen in allerlei dingen zonder dat het me in de weg zat. Nu dat wel zo is, kan ik terug zonder dat dat me niveau kost.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.
Anderzijds vind ik het dan weer een keerzijde dat ik op deze leeftijd pas voor het eerst moeder word. Ik had het graag voor m’n 30e gehad.
Dus ik ben er nog niet uit wat ik voor mezelf nou het belangrijkst vind, carrière of moederschap. Ik had het ook heel leuk gevonden om bijv pas 50 te zijn als mijn kind volwassen is. Daar heeft hij ook veel aan.
Overigens: wat heel veel moeite op het werk wegvangt is een goede partner met wie je op 1 lijn zit. Als vrouw is het echt moeilijk als je man een carrieretijger is die het liefst fulltime werkt en zijn werk op 1 heeft staan. Ik heb heel veel geluk dat mijn man niet zo is. Scheelt mij al een boel werkstress.
Voor mij is er maar 1 groot voordeel geweest van laat kinderen krijgen ivm werk. En dat is dat we van 1 salaris kunnen leven. We werken allebei maar 1 van ons kan onbetaald verlof opnemen als t moet.
Mijn man heeft nu 4 maanden onbetaald verlof opgenomen en is mijn hele zwangerschapsverlof thuis, echt heerlijk.
We verdienen daardoor minder geld dan zou kunnen maar daar geef ik niet om
Hier nog één in het mbo-onderwijs, maar ik kan echt niet spreken over werkdruk. Sterker nog, een klein gedeelte van mijn tijd zit ik een beetje te FOKken!, te wachten tot mijn volgende les ( ). Maar goed, ik ben er inmiddels al wel achter dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen docenten die hart en ziel in hun onderwijs stoppen en docenten die wat hokjes afvinken maar meer ook niet. Ik schipper er ergens tussenin. Gedurende de jaren teer ik op ervaring en ben ik wel iemand geworden met de instelling: wat vandaag niet afkomt, komt morgen wel. Niemand die je er op afrekent binnen het mbo. Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds nakijkwerk van maart j.l. liggen 
(jongens en meisjes zijn op stage, dus zolang niemand ernaar vraagt lol....). En zo heb ik ook een collega die nog nakijkwerk van 1,5 jaar geleden had liggen, dus zo slecht doe ik het ook weer niet.
Er zijn collega's die invliegen voor hun lesuren, maar verder zie je die ook niet altijd. Geen idee of ze dan thuis aan het werk zijn of wat dan ook. Ik vind dat als je binnen het mbo je werk - als LB - niet af krijgt, je óf teveel bij het koffie-apparaat staat te lullen (en dat zijn er genoeg), je óf niet kunt plannen óf veel te ijverig/ambitieus bent. En ambitieus ben ik al een aantal jaar niet meer; vind ik ook niet belangrijk meer, en al helemaal niet binnen het onderwijs.
Daarentegen vind ik het contact met de klassen/studenten onwijs super, maar je moet er wel tegen kunnen, vooral niveau 2! Niveau 2 is meer sociaal-pedagogisch met veel schrijnende gevallen en motivatieproblemen. Niveau 4 is meer onderwijs-inhoudelijk.
). Maar goed, ik ben er inmiddels al wel achter dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen docenten die hart en ziel in hun onderwijs stoppen en docenten die wat hokjes afvinken maar meer ook niet. Ik schipper er ergens tussenin. Gedurende de jaren teer ik op ervaring en ben ik wel iemand geworden met de instelling: wat vandaag niet afkomt, komt morgen wel. Niemand die je er op afrekent binnen het mbo. Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds nakijkwerk van maart j.l. liggen (jongens en meisjes zijn op stage, dus zolang niemand ernaar vraagt lol....). En zo heb ik ook een collega die nog nakijkwerk van 1,5 jaar geleden had liggen, dus zo slecht doe ik het ook weer niet.Er zijn collega's die invliegen voor hun lesuren, maar verder zie je die ook niet altijd. Geen idee of ze dan thuis aan het werk zijn of wat dan ook. Ik vind dat als je binnen het mbo je werk - als LB - niet af krijgt, je óf teveel bij het koffie-apparaat staat te lullen (en dat zijn er genoeg), je óf niet kunt plannen óf veel te ijverig/ambitieus bent. En ambitieus ben ik al een aantal jaar niet meer; vind ik ook niet belangrijk meer, en al helemaal niet binnen het onderwijs.
Daarentegen vind ik het contact met de klassen/studenten onwijs super, maar je moet er wel tegen kunnen, vooral niveau 2! Niveau 2 is meer sociaal-pedagogisch met veel schrijnende gevallen en motivatieproblemen. Niveau 4 is meer onderwijs-inhoudelijk.
Ik ontdek dit topic wat laat, @Amsel, maar ik heb heel goede ervaringen met de ondersteunende tak van het hoger onderwijs: veel begrip voor het feit dat je een gezinsleven hebt, ruime mogelijkheden tot thuiswerken, prima salaris, leuke collega's, groeimogelijkheden. Je zou kunnen denken aan een communicatiefunctie aan een hogeschool of universiteit. Zowel in faculteiten als bij centrale diensten zoeken ze vaak mensen. Ik zocht indertijd voor mijn eigen team een communicatiemedewerker en had veel moeite om iemand te vinden die goed was.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Misschien dat het in jouw geval met je leeftijd samenhangt, maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zelf heb ik gestudeerd en daarmee was ik klaar toen ik midden twintig was, daarna een paar jaar fulltime gewerkt in een baan die aansloot op mijn (universitaire) studie.quote:
[..]
Hier hetzelfde. Carrière netjes op de rit en bepaalde handige dingen behaald voor ik moeder werd. En dat legt me momenteel op het werk geen windeieren. Ik heb 7 jaar fulltime gewerkt (bij ons is dat 48 uur per week) voor ik moeder werd. En in die jaren heb ik alles voor m’n werk gedaan wat nodig was en een huis gekocht.
Anderzijds vind ik het dan weer een keerzijde dat ik op deze leeftijd pas voor het eerst moeder word. Ik had het graag voor m’n 30e gehad.
Dus ik ben er nog niet uit wat ik voor mezelf nou het belangrijkst vind, carrière of moederschap. Ik had het ook heel leuk gevonden om bijv pas 50 te zijn als mijn kind volwassen is. Daar heeft hij ook veel aan.
Overigens: wat heel veel moeite op het werk wegvangt is een goede partner met wie je op 1 lijn zit. Als vrouw is het echt moeilijk als je man een carrieretijger is die het liefst fulltime werkt en zijn werk op 1 heeft staan. Ik heb heel veel geluk dat mijn man niet zo is. Scheelt mij al een boel werkstress.
Voor mij is er maar 1 groot voordeel geweest van laat kinderen krijgen ivm werk. En dat is dat we van 1 salaris kunnen leven. We werken allebei maar 1 van ons kan onbetaald verlof opnemen als t moet.
Mijn man heeft nu 4 maanden onbetaald verlof opgenomen en is mijn hele zwangerschapsverlof thuis, echt heerlijk.
We verdienen daardoor minder geld dan zou kunnen maar daar geef ik niet om
Voor mijn 30e hadden mijn man en ik een huis gekocht op 1 salaris en was ik zwanger, daarvoor hoef je toch niet eerst 40 te zijn?
De gemiddelde medisch specialist is rond zijn of haar 32e pas klaar. Als je dan ook nog gepromoveerd bent dan zit je zomaar richting de 40.quote:
[..]
Misschien dat het in jouw geval met je leeftijd samenhangt, maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zelf heb ik gestudeerd en daarmee was ik klaar toen ik midden twintig was, daarna een paar jaar fulltime gewerkt in een baan die aansloot op mijn (universitaire) studie.
Voor mijn 30e hadden mijn man en ik een huis gekocht op 1 salaris en was ik zwanger, daarvoor hoef je toch niet eerst 40 te zijn?
Shine bright like a diamond.
Niet iedereen werkt als arts. Ik heb na mijn vierjarige wo opleiding een baan kunnen vinden op niveau met een prima salaris. Daarvoor hoefde ik niet eerst te promoveren. Vervolgens ben ik een jaar of vijf fulltime gaan werken en zo heb ik nog een aantal keer promotie gekregen.quote:
[..]
De gemiddelde medisch specialist is rond zijn of haar 32e pas klaar. Als je dan ook nog gepromoveerd bent dan zit je zomaar richting de 40.
Op die manier kun je het toch prima voor elkaar hebben rond je 30e?
Maar Lily heeft het toch over haar eigen situatie, waarin het dus niet mogelijk was om klaar te zijn met je opleiding op je 30e. Dan kun je wel zeggen dat dat niet nodig is, maar dat is toch gewoon haar realiteitquote:
[..]
Niet iedereen werkt als arts. Ik heb na mijn vierjarige wo opleiding een baan kunnen vinden op niveau met een prima salaris. Daarvoor hoefde ik niet eerst te promoveren. Vervolgens ben ik een jaar of vijf fulltime gaan werken en zo heb ik nog een aantal keer promotie gekregen.
Op die manier kun je het toch prima voor elkaar hebben rond je 30e?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo? ik herken het niet zo uit mijn omgeving geloof ik.
ik herken het niet zo uit mijn omgeving geloof ik.
disclaimer
Klopt, maar de post waar zij op reageerde plaatste vroeg en laat moeder worden tegenover elkaar, waarbij je op late leeftijd voordeel zou hebben op carrièregebied.quote:
[..]
Maar Lily heeft het toch over haar eigen situatie, waarin het dus niet mogelijk was om klaar te zijn met je opleiding op je 30e. Dan kun je wel zeggen dat dat niet nodig is, maar dat is toch gewoon haar realiteit
Vandaar dat ik reageerde dat dit niet voor iedereen geldt.
Voor mij was dat zeker niet het ultieme. Het gaat zoals het gaat. Volgens mij is het eerder ultiem tegenwoordig om langer te wachten met kinderen krijgen, zo rond de 40 is niet ongewoon. Voor je 30e een kind komt vrijwel niet meer voor.quote:
Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo?
Een huis op één salaris vind ik persoonlijk wel fijn omdat het je zoveel vrijheid geeft. Je hoeft nooit in te zitten over het betalen van je huis, ook niet als het leven anders gaat dan je had verwacht.
En mocht je toch liever uit elkaar gaan, dan kan dat gemakkelijk zonder veel gedoe.
Stukje voortschrijdend inzicht ook gewoon somsquote:
Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo?
Ik heb ook zo'n dure inlootstudie gedaan, met de ambitie om daarna te promoveren en me verder omhoog te werken in mijn veld enzo. En toen liep ik er een tijdje rond en zag hoe het er écht aan toe ging. En mensen om me heen kregen kinderen en ik ging er zelf beter over nadenken, wat ik daadwerkelijk belangrijk vond en hoe ver ik daarvoor wilde gaan.
En toen had ik op m'n 30e inderdaad een compleet gezin, werkte ik eerst een paar jaar 3 en nu 4 dagen in een totaal ander werkveld dan mijn studie en volgens sommigen ook nog eens zwaar onder mijn niveau (die mensen zijn overigens welkom om eens een dagje te ruilen
). Ik denk weet dat er best wat mensen in mijn omgeving precies zo naar mij kijken als jouw stukje en ik kan er echt alleen maar om lachen
Niks persoonlijks overigens hoor
maar ik vind het wel grappig dat ik jouw stukje dus wél precies herken uit mijn omgeving.Edit: huis op beide salarissen wel trouwens; vind die ruimte wel lekker
