[Judo] #13 Het betere gooi- en smijtwerk

Japan, het land van de rijzende zon, het land van sushi maar vooral het land van de enige vechtsport die er toe doet: judo.
57 jaar na de entree van het judo op het Olympische toneel is de zachte weg terug in de legendarische Budokan waar onze eigen Anton Geesink de Japanner Kaminaga versloeg in het duel om het goud voor de zwaargewichten.

Er zijn zeven gewichtklassen voor mannen en vrouwen en een mixed team event.
Nederland gaat met een sterke ploeg en dikke medaillekansen naar Tokio ondanks het thuislaten van kanshebbers op medailles als Meyer, Vermeer, Polling en Verkerk vanwege de limiet van één judoka per klasse.

Heren:
-60 kg: Tornike Tsjakadoea
-81 kg: Frank de Wit
-90 kg: Noël van ’t End
-100 kg: Michael Korrel
+100 kg: Henk Grol

Dames:
-57 kg: Sanne Verhagen
-63 kg: Juul Franssen
-70 kg: Sanne van Dijke
-78 kg: Guusje Steenhuis



Ochtendblok van 4:00 tot 7:30 en de finales van 10:00 tot 12:40 Nederlandse tijd.

Voor als je alleen tijdens de Spelen naar judo kijkt een korte samenvatting van de regels.
Er zijn tegenwoordig maar twee scores binnen het judo, de waza-ari en de ippon waarbij de partij meteen voorbij is. Twee keer waza-ari is ook ippon.

Een waza-ari scoor je door je tegenstander op de zij of half op de rug te gooien of je tegenstander voor 10 seconden in een houdgreep te houden. Vol op de rug of 20 seconden vasthouden is ippon.
Ook kan je je tegenstander laten aftikken via een verwurging of armklem.

Daarnaast verlies je de partij als je drie straffen of shido's verzameld, bijvoorbeeld voor passiviteit, het ontwijken van het gevecht of een valse aanval. Voor zwaardere vergrijpen kan je ook meteen gediskwalificeerd worden, hansoku make.

Als er na vier minuten nog geen score op het bord staat wordt het golden score, ook een waza-ari is dan genoeg om de wedstrijd te beslissen. Een verschil in (minder dan drie) straffen is niet relevant. De gevreesde vlaggetjes van vroeger zijn gelukkig niet meer van de partij.