[OUD SC] Test-bankje

Oe FlyingFish, dat is niet handig. Wat zegt het park zelf hierover? Die zullen toch ook begrijpen dat het zo niet werkt?

Oudste heeft vanaf nu tot vrijdag kamp. En ja, dat is een risico. Maar van de andere kant vind ik het eigenlijk ook wel goed dat ze wel gewoon een echte afsluiting van groep 8 hebben. Ze zaten tot deze week in hun eigen bubbels (gecombineerde groepen 6-7-8) en nu dus groep 8 als bubbel. Ik hoop maar dat het rustig blijft en dat ze volgende week hun film in de bioscoop kunnen gaan bekijken.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 09:03 schreef Clubsoda het volgende:
De grap is dat een onderdeel van de classificatie is dat bepaalde symptomen interfereren met het functioneren of de ontwikkeling. Dus zolang een kind nergens last van heeft kun je de classificatie ADHD niet maken dus eigenlijk moet zo'n leraar dat niet zeggen, of hooguit beschrijven wat hij ziet ipv op de stoel van een ander te zitten. Kijk, jij kan er goed mee omgaan venco, wat he fijn is, maar een hoop ouders en kinderen raken wel van de leg van zoiets.

Ik ken wel wat mensen die als volwassenen alsnog de diagnose ADHD hebben gekregen. Ook zij functioneerden als kind voldoende om niet al te veel op te vallen, maar ze waren wel heel opgelucht na de diagnose. Er vielen toch dingen op hun plek. Dus aan de ene kant begrijpelijk dat je niet kan diagnosticeren zonder duidelijke 'problemen', maar ergens ook iets te kort door de bocht? Al is het voor de meester natuurlijk wel echt buiten zijn boekje zo.

Maar met iets als dyslexie werkt het ook zo. Je komt pas in aanmerking voor onderzoek bij een absoluut lage score (herhaaldelijk onder niveau V dacht ik) en een relatief lage score (lager scoren dan verwachting, maar nog wel boven IV/V) telt niet mee. Terwijl een kind best belemmerd kan worden in zijn leerproces hierdoor.

@FlyingFish, waar gaan jullie heen? Wij hebben wel geteld vanaf moment van testen, hier hebben we rekening mee gehouden met het inplannen. Maar wij hebben 72 uur, dat maakt het wel iets makkelijker.

Edit: als je steeds een negatieve test moet tonen om het park op te kunnen, zou ik denk ik niet gaan. Dat maakt het wel heel bewerkelijk en ben je alleen nog maar bezig met testen inplannen en regelen en niet meer met vakantie vieren. Maar dat is mijn persoonlijke grens.

Dyslexie diagnosticeren vind ik wel zo'n pijnlijk proces Kind moet meerdere malen enorm laag scoren, dus je moet doorgaan met testen terwijl je heel goed weet dat de uitslag dramatisch gaat zijn. Enig idee wat dat met een kind doet? Telkens falen terwijl je er niets aan kan doen...

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 10:29 schreef FlyingFish het volgende:
Repost:

Weet iemand wanneer de 72/48 uur van testen precies in gaat?

Is dat op het moment dat je de test hebt gedaan, of het moment dat je de uitslag krijgt?

Wij moeten voor ons verblijf een maximaal 48 uur oude pcr test tonen, maar het duurt 24 uur voor we de uitslag hebben. Betekent dat dat je eigenlijk netto maar 24 uur een negatieve test hebt? Of gaat die 48 uur pas tellen na de uitslag?

Sowieso wel veel gedoe dit. Testen kan niet op het park, dus moeten we er vanaf om te kunnen testen, maar je moet een negatieve PCR test overleggen om er weer op te komen. Waarvan de uitslag 24 uur kan duren… en als je dan opeens positief test ben je de Sjaak en moet je maar in de auto slapen ofzo? :’)

Ik las vanmorgen een artikel in de krant dat er op dit moment bij bepaalde teststraten voor vakanties problemen waren met de testcapaciteit. Mensen die de uitslag van de test die 48 uur geldig was na 52 uur binnen kregen (dus daardoor ben ik er vanuit gegaan dat de testuitslag 48 uur geldig is vanaf moment van testen, maar dit is echt gebaseerd op het lezen van dit artikel heb me verder niet verdiept).

Maar ook mensen die hun vlucht gemist hebben doordat de uitslag (te) lang op zich liet wachten.

Het artikel ging wel over een specifieke organisatie (wel landelijk) die gebruik maakte van de lab’s waar ook de ggd gebruik van maakt en omdat het aantal testen daar hoger was, konden zij niet binnen bepaalde tijd de uitslag leveren.

Maar omdat het voor mij niet van toepassing is heb ik me niet verdiept, maar ik meen dat er ook sneltesten gedaan worden, tenminste een collega liet zich in de ochtend testen toen ze in de middag naar Disney vertrok.. dus neem aan dat ze dan snel de uitslag had..

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 10:48 schreef mefke79 het volgende:
Dyslexie diagnosticeren vind ik wel zo'n pijnlijk proces Kind moet meerdere malen enorm laag scoren, dus je moet doorgaan met testen terwijl je heel goed weet dat de uitslag dramatisch gaat zijn. Enig idee wat dat met een kind doet? Telkens falen terwijl je er niets aan kan doen...

En dat inderdaad! Echt heel naar.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 10:52 schreef FlyingFish het volgende:

[..]

Naar Frankrijk. Voor de 1e test hebben we ook 72 uur en ruim de tijd, dus geteld vanaf het moment van afnemen, maar in Frankrijk zelf houden ze 48 uur aan, zowel voor attracties als bij onze wissel van park. Ik ga straks ook nog wel even bellen hoe ze dit praktisch voor zich zien idd, maar daar is nu nog geen doorkomen aan.

Wij blijven overigens in week 2 wel op het park nu (is genoeg te doen) en in week 1 gaan we er alleen vanaf voor een dagje Disney en om dus te wisselen naar park 2 de dag erna. Eerste deel van die week zijn er sowieso nog geen beperkingen. 1 keer testen tijdens de vakantie vind ik nog acceptabel, en mijn man is tijdens week 2 volgens Franse interne norm volledig gevaccineerd (1 week), dus hij kan wel boodschappen doen ofzo indien nodig.

Dagje Disney en parkwissel is wel logisch dat er dan getest moet worden en is de 'moeite' wel waard. Ik vrees toch wel dat op het testmoment de teller voor 48 uur gaat lopen. Het gaat immers om de virusdeeltjes op dát moment, en niet 24 uur later, dan kan je alsnog iets hebben opgelopen in de tussentijd lijkt me. Maar ik kan me ook voorstellen dat het praktisch niet uitvoerbaar is met de verwachte drukte en wachttijden, dus dat de soep niet zo heet gegeten wordt als die wordt opgediend...

Nog een klein lichtpuntje: supermarkten vallen waarschijnlijk definitief buiten de regels. Dit heb ik gevonden op de website van de krant Le Monde:

quote:

Le gouvernement n'a pour l'heure pas précisé la surface des centres commerciaux au-delà de laquelle le passe sanitaire sera exigé dès août. « On parle de surfaces qui vont être importantes, des grands centres et pas des supermarchés », a seulement déclaré, mardi, le ministre de la santé, Olivier Véran. « Ce sera défini dans le cadre du projet de loi », a-t-il ajouté.

Zie voor alle Q&A's: https://www.lemonde.fr/le(...)6088173_4355770.html

Duitsland heeft ons nu als risico aangemerkt, ik kan niet echt vinden wat dat betekent voor ons aangezien we alleen door Duitsland heengaan om in Kiel op de boot te stappen. De vorige keer dat we een risicogebied waren, mocht je door Duitsland heen als je maar niet bleef overnachten.
Hopelijk wordt dat snel duidelijk.

Gevonden, voor ons betekent het vooralsnog niets omdat we er alleen doorheen rijden.

Ik heb met testen altijd gedacht dat die 48 uur tellen vanaf tijd testen en niet uitslag. Zou ook het meest logische zijn.

[ Bericht 9% gewijzigd door exode op 14-07-2021 11:46:50 ]

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 10:46 schreef Phaidra het volgende:
Ik ken wel wat mensen die als volwassenen alsnog de diagnose ADHD hebben gekregen. Ook zij functioneerden als kind voldoende om niet al te veel op te vallen, maar ze waren wel heel opgelucht na de diagnose. Er vielen toch dingen op hun plek. Dus aan de ene kant begrijpelijk dat je niet kan diagnosticeren zonder duidelijke 'problemen', maar ergens ook iets te kort door de bocht? Al is het voor de meester natuurlijk wel echt buiten zijn boekje zo.

Op m'n 42e, 4 maanden geleden. En inderdaad opluchting, passende puzzelstukjes. Ik ben niet gek, dom of lui... mijn hoofd werkt gewoon anders! En als je dat op een goede manier kunt managen, gaat *alles* ineens zoveel makkelijker

Geen idee trouwens of ik liever had gehad dit als kind al te weten. Wellicht had het me wat missers in m'n leven bespaard (onafgemaakte studies enzo), maar aan de andere kant had ik dan waarschijnlijk ook wat mensen en ervaringen gemist waar ik nu nog steeds heel erg blij mee ben

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 10:46 schreef Phaidra het volgende:
Ik ken wel wat mensen die als volwassenen alsnog de diagnose ADHD hebben gekregen. Ook zij functioneerden als kind voldoende om niet al te veel op te vallen, maar ze waren wel heel opgelucht na de diagnose. Er vielen toch dingen op hun plek. Dus aan de ene kant begrijpelijk dat je niet kan diagnosticeren zonder duidelijke 'problemen', maar ergens ook iets te kort door de bocht? Al is het voor de meester natuurlijk wel echt buiten zijn boekje zo.

Maar met iets als dyslexie werkt het ook zo. Je komt pas in aanmerking voor onderzoek bij een absoluut lage score (herhaaldelijk onder niveau V dacht ik) en een relatief lage score (lager scoren dan verwachting, maar nog wel boven IV/V) telt niet mee. Terwijl een kind best belemmerd kan worden in zijn leerproces hierdoor.

Even voor de zekerheid: het is niet mijn mening dat je geen ADHD 'vast kan stellen' zonder problemen in het dagelijks functioneren. Dat is hoe de classificatie werkt, je móet voldoen aan het criterium dat er interferentie is in het functioneren, anders krijg je het label niet.

Dat er dan vervolgens mensen zijn die pas op latere leeftijd wel de classificatie krijgen, kan meerdere oorzaken hebben: of ze hadden als kind wel problemen maar die werden niet (goed) gezien, of de eisen die nu gesteld worden zijn zo veranderd dat iemand nu wel problemen ondervindt (je ziet dat bijvoorbeeld bij overgang naar de middelbare school of zelfstandig wonen), of er is iets anders aan de hand dan ADHD. Dat eerste komt natuurlijk veel voor, dat kinderen adaptief zijn en internaliseren en dat er niet goed naar ze gekeken wordt. Maar vlak dat laatste ook niet uit, ik kom genoeg mensen tegen die in de GGZ 'gediagnosticeerd' zijn met ADHD terwijl ze gewoon traumatisch hersenletsel in hun voorgeschiedenis hebben

Het komt allemaal neer op mijn eerste punt: ADHD is niet 'iets'. Het is een verzameling symptomen, waarvan mensen besloten hebben dat ze in een bundeltje horen en dat ze bij een x aantal symptomen in een y mate, het label ADHD verdienen. Maar het zijn eigenschappen die bij iedereen in meer of mindere mate voorkomen, maar we hebben besloten om daar een keiharde ja of nee op te gooien in plaats van een soort glijdende schaal. Er gaan wel steeds meer stemmen op om psychiatrische problematiek in een continuum te zien (je kunt ook een beetje dwangmatig zijn, of soms druk), maar zover zijn we nog niet helaas.

Daarom heeft een label in mijn ogen niet zoveel zin. Het gaat veel meer om de beschrijving: hoe werkt jouw hoofd, hoe werken andere hoofden, hoe kunnen we jouw hoofd helpen om beter te functioneren in hoe onze maatschappij is vormgegeven? En soms is het fijn om daar een psycholoog voor in te zetten en soms kunnen ouders, kinderen en leerkrachten dat ook prima zelf.

Ik probeer ook zeker de symptomen die bij adhd horen, te koppelen aan hulpmiddelen voor mijn kind die bepaalde overeenkomsten heeft.
Zonder het zogenaamde stickertje erbij.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 11:21 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Even voor de zekerheid: het is niet mijn mening dat je geen ADHD 'vast kan stellen' zonder problemen in het dagelijks functioneren. Dat is hoe de classificatie werkt, je móet voldoen aan het criterium dat er interferentie is in het functioneren, anders krijg je het label niet.

Dat er dan vervolgens mensen zijn die pas op latere leeftijd wel de classificatie krijgen, kan meerdere oorzaken hebben: of ze hadden als kind wel problemen maar die werden niet (goed) gezien, of de eisen die nu gesteld worden zij zo veranderd dat iemand nu wel problemen ondervindt (je ziet dat bijvoorbeeld bij overgang naar de middelbare school of zelfstandig wonen), of er is iets anders aan de hand dan ADHD. Dat eerste komt natuurlijk veel voor, dat kinderen adaptief zijn en internaliseren en dat er niet goed naar ze gekeken wordt. Maar vlak dat laatste ook niet uit, ik kom genoeg mensen tegen die in de GGZ 'gediagnosticeerd' zijn met ADHD terwijl ze gewoon traumatisch hersenletsel in hun voorgeschiedenis hebben

Het komt allemaal neer op mijn eerste punt: ADHD is niet 'iets'. Het is een verzameling symptomen, waarvan mensen besloten hebben dat ze in een bundeltje horen en dat ze bij een x aantal symptomen in een y mate, het label ADHD verdienen. Maar het zijn eigenschappen die bij iedereen in meer of mindere mate voorkomen, maar we hebben besloten om daar een keiharde ja of nee op te gooien in plaats van een soort glijdende schaal. Er gaan wel steeds meer stemmen op om psychiatrische problematiek in een continuum te zien (je kunt ook een beetje dwangmatig zijn, of soms druk), maar zover zijn we nog niet helaas.

Daarom heeft een label in mijn ogen niet zoveel zin. Het gaat veel meer om de beschrijving: hoe werkt jouw hoofd, hoe werken andere hoofden, hoe kunnen we jouw hoofd helpen om beter te functioneren in hoe onze maatschappij is vormgegeven? En soms is het fijn om daar een psycholoog voor in te zetten en soms kunnen ouders, kinderen en leerkrachten dat ook prima zelf.

Snap ik hoor! En natuurlijk zit daar een bepaalde logica achter. Maar je hebt aan beide kanten een grijs gebied. Kinderen/volwassenen die een label krijgen maar waar eigenlijk iets anders speelt, en aan de andere kant kinderen/volwassenen die zelf goed zijn in het maskeren van kenmerken en daardoor ongezien blijven. Een label is niet zaligmakend, daar ben ik het helemaal mee eens, maar ik hoor regelmatig dat bepaalde hulp alleen mét label verkregen kan worden. Het zou mooi zijn als dat niet nodig is ja .

Een heleboel hulp komt inderdaad pas tot je beschikking als je kind een label heeft. Dat wij ons vervolgens bijzonder weinig aantrekken van dat label is onze zaak, maar ik heb het wel nodig om de jongens te geven wat ze nodig hebben. Maar om je een idee te geven, wij hebben niet gekozen voor aanmelding in het zorgtraject op het vo. We gaan de mentor wel melden dat hij add heeft en medicatie slikt, maar met medicatie is ie als elk ander, dus dan hoeft hij ook niet anders behandeld te worden. En ja, als het dan mis gaat dan handelen we dan wel weer.

Andere vraag want ik weet het even allemaal niet meer met het huidige (snottenbellen)-beleid.

Zoon hoest sinds maandagavond. Dinsdag en vandaag thuis. Verder geen enkele klacht. Ook geen snot ofzo.
Nu hoor ik hem amper meer, incidenteel een keer.
Mag hij nu wel of niet naar school?
Niet getest.

Niet quoten gaarne

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 27% gewijzigd door laziness op 14-07-2021 16:16:28 ]

Lastig Lazi! Mijn ervaring is dat al je maar weet dat ze anders denken, dat je er dan heel veel mee kan. Ik las ooit ergens dat de gemiddelde add'er overal sokken laat slingeren. Of het waar is, geen idee, maar N=1 het klopt. Het zou mij ook echt niets verbazen als mijn man dezelfde diagnose zou krijgen als ie nu getest wordt. En juist daarom botst het soms zo tussen hem en de jongens. Maar goed, hij heeft allerlei coping strategieën ontwikkeld en de jongens (nog) niet. Succes met dingen uitzoeken en handvatten vinden.

Flyingfish, het is vanaf test moment. Dus je moet eigenlijk elke ochtend even een test. Ik zou zeggen om de dag maar als er een keer vertraging is of zo kun je geen kant op. Dus even koffie, croissantje, testen en door.
Deze zomer reizen is absoluut flexibel blijven.

Hier zijn er weer terug naar avondklok (1.00-6.00, dan slaap ik dus prima) en groeps grootte maximaal 10. Maar dat is weer het begin. Dat draaien ze zo weer een tandje strakker als het moet.

Geen adhd hier, maar ik kreeg op mijn 32e de diagnose autisme.
Ik denk dat het voordeel van een late diagnose is geweest dat ik veel dingen wel moest doen en daardoor ook wel veel heb geleerd.
Nadeel is dat ik jarenlang overvraagd ben en mezelf overvraagd heb, wat onder andere resulteerde in een flinke depressie. Ik had het graag eerder geweten.

Ben blij dat we het voor onze dochter wel al eerder weten, slimme meid, maar sociaal emotioneel een stuk jonger dan haar kalenderleeftijd. Dat is best een uitdaging. En ik denk dat we mede door de diagnose wel iets meer begrip van school kunnen krijgen dat bepaalde dingen lastig gaan (maar ik heb er ook wel eens een hard hoofd in dat ze het gaat redden zo... ).

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 12:55 schreef mefke79 het volgende:
Lastig Lazi! Mijn ervaring is dat al je maar weet dat ze anders denken, dat je er dan heel veel mee kan. Ik las ooit ergens dat de gemiddelde add'er overal sokken laat slingeren. Of het waar is, geen idee, maar N=1 het klopt. Het zou mij ook echt niets verbazen als mijn man dezelfde diagnose zou krijgen als ie nu getest wordt. En juist daarom botst het soms zo tussen hem en de jongens. Maar goed, hij heeft allerlei coping strategieën ontwikkeld en de jongens (nog) niet. Succes met dingen uitzoeken en handvatten vinden.

Haha, nee de mijne is uitermate netjes, beetje te veel soms zelfs. Kind heeft op bepaalde vlakken ook OCD neigingen trouwens

Op de sokkentest faal ik zelf juist keihard. Die slingeren overal

En thanks, weten dat er anders gedacht wordt is al een heel deel inderdaad.

Hoe helpt de medicatie jouw zoon?

Over zoveel keer maximaal laag moeten scoren voor je de diagnose dyslexie kan krijgen: dat gaat over een vergoed diagnose-traject, dus over geld. Niet over de criteria van dyslexie.

Wij hebben het dyslectie onderzoek net met de oudste achter de rug: alle kenmerken maar er is geen remediëring geweest op de basisschool dus er kan niet aangetoond worden dat het een hardnekkig probleem is dus geen diagnose.
En nu remediëring 20 weken lang is ingewikkeld want ook nog huiswerkbegeleiding vanuit adhd traject. Dus we doen het er voorlopig maar mee.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 13:24 schreef Lemijn het volgende:
Over zoveel keer maximaal laag moeten scoren voor je de diagnose dyslexie kan krijgen: dat gaat over een vergoed diagnose-traject, dus over geld. Niet over de criteria van dyslexie.

niet alleen vergoeding, ook het voortgezet onderwijs en verder vraagt om een officiele verklaring en die moet dan toch echt weer afgegeven worden door een bureau wat als eis stelt dat er leestesten afgenomen zijn. Die overigens natuurlijk ook te faken zijn

En wat BE zegt, de combinatie adhd met dyslexie of whatever wat voor andere diagnose met dyslexie is helemaal drama vwb testen en vergoedingen. En ja klinkt leuk, dan vergoed je het zelf, maar dat gaat om serieus veel geld. Onze jongste krijgt nu elke week logopedie, dat wordt vergoed door de zorgverzekering. Ik heb die prijzen gezien, pff. Ben blij dat we dat niet zelf hoeven te betalen. We betalen namelijk de medicatie ook al voor een groot deel zelf, langwerkende medicatie wordt veel minder vergoed dan kortwerkende, ook als bekend is dat de persoon in kwestie niks kan met kortwerkende. En nogmaals, ik kan dat en we doen dat, maar je zou alleenstaande moeder met drie kinderen in de bijstand zijn. Dan krijgt je kind dus niet de juiste medicatie gewoon omdat het onbetaalbaar is.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 13:19 schreef laziness het volgende:

[..]

Hoe helpt de medicatie jouw zoon?

Heel simpel gezegd: het geeft hem de rust om zijn werk te doen en te overzien. Hij haakt nu niet meer meteen af als ie het niet snapt, hij zet door. En je kan hem daar nu ook op aanspreken en aanmoedigen, dat kwam eerst helemaal niet aan. Volgens de juf in de klas werkt hij ook netter en sneller. Hij omschreef het zelf als dat hij nu veel minder lijstjes in zijn hoofd heeft van dingen die moeten, die hij moet onthouden en dat hij minder het gevoel heeft dat hij alles hoort en ziet. Hij kan zich beter afsluiten dus.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 11:21 schreef Clubsoda het volgende:
ik kom genoeg mensen tegen die in de GGZ 'gediagnosticeerd' zijn met ADHD terwijl ze gewoon traumatisch hersenletsel in hun voorgeschiedenis hebben

Of zelfs 'gewoon' trauma. Of hechtingsgedoe. Wordt ook niet per se iedereen rustiger of georganiseerder van.
Maar die kom jij dan misschien weer wat minder tegen.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 12:55 schreef mefke79 het volgende:
Lastig Lazi! Mijn ervaring is dat al je maar weet dat ze anders denken, dat je er dan heel veel mee kan. Ik las ooit ergens dat de gemiddelde add'er overal sokken laat slingeren. Of het waar is, geen idee, maar N=1 het klopt. Het zou mij ook echt niets verbazen als mijn man dezelfde diagnose zou krijgen als ie nu getest wordt. En juist daarom botst het soms zo tussen hem en de jongens. Maar goed, hij heeft allerlei coping strategieën ontwikkeld en de jongens (nog) niet. Succes met dingen uitzoeken en handvatten vinden.

Ik dacht dat dat gewoon man-eigen was . Ik kom zelf uit een vrouwenhuishouden en woon nu met 3 mannen in 1 huis, dus huishoudelijke blindheid schaar ik eigenlijk standaard onder het verschil in geslacht .

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 14:38 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Of zelfs 'gewoon' trauma. Of hechtingsgedoe. Wordt ook niet per se iedereen rustiger of georganiseerder van.
Maar die kom jij dan misschien weer wat minder tegen.

Dat geloof ik direct maar die komen inderdaad minder snel bij mij voor een tweede mening.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 14:47 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Ik dacht dat dat gewoon man-eigen was . Ik kom zelf uit een vrouwenhuishouden en woon nu met 3 mannen in 1 huis, dus huishoudelijke blindheid schaar ik eigenlijk standaard onder het verschil in geslacht .

Dan ben ik ook een man Mijn man is veel meer van het opruimen, maar dan uit de categorie 'alles wat je niet ziet, bestaat niet'. Dus die gooit gerust een stapel papieren in een la terwijl ik die dan met structuur in een map wil hebben. Voor beide valt wat te zeggen en hij ergert zich aan mijn manier en ik aan die van hem.

Mijn vriend kon zichzelf ook zo uittekenen in het profiel wat van de oudste is geschetst. Dus wat dat betreft is het niet gek waar de diagnose van haar vandaan komt.

Ik vind het soms maar lastig allemaal, ben nu wat boeken aan het lezen waarin ik veel van hen herken. Helpt mij in iedergeval voor nu om beter te begrijpen hoe het er in hun hoofd soms aan toe gaat. Daarnaast ben ik ook blij dat er gezinshulp gaat komen, heb ik niet meer het gevoel alles alleen te moeten doen.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 13:47 schreef mefke79 het volgende:

[..]

niet alleen vergoeding, ook het voortgezet onderwijs en verder vraagt om een officiele verklaring en die moet dan toch echt weer afgegeven worden door een bureau wat als eis stelt dat er leestesten afgenomen zijn. Die overigens natuurlijk ook te faken zijn

Maar dyslexie is een hardnekkige lees- (en/of spelling) achterstand, dan is het toch logisch dat die achterstand gemeten moet worden? Bij de opticien moeten ze ook weten dat mijn ogen slecht zijn voor ze me lenzen aanmeten.
Je kunt het ook brengen als 'we gaan kijken wat je al goed kan en wat je lastig vindt, want dan weten we waar we je mee kunnen gaan helpen'.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 15:38 schreef mefke79 het volgende:

[..]

Dan ben ik ook een man Mijn man is veel meer van het opruimen, maar dan uit de categorie 'alles wat je niet ziet, bestaat niet'. Dus die gooit gerust een stapel papieren in een la terwijl ik die dan met structuur in een map wil hebben. Voor beide valt wat te zeggen en hij ergert zich aan mijn manier en ik aan die van hem.

Het is iig bij beide methodes uit het zicht. Dat is al win! De heren in ons huishouden denken dat 'opruimen' hetzelfde is als 'neerleggen waar je het het laatst hebt gebruikt'. Op één of andere manier hebben ze een blinde vlek voor rondslingerende items op onlogische plekken.

Maar ik hou wel van ze .

Ik verwacht dat ik zelf ook behoorlijk zou scoren als ik op ADD getest zou worden, idem voor autisme trouwens, maar in mijn tijd "bestond" het nog helemaal niet.

Overigens laat ik nooit sokken slingeren, sterker nog; ik raak vrijwel geen sokken in de was kwijt, en zo wel dan zijn het altijd sokken van N, nooit sokken van Soneal of mijzelf.
Ik kende het sokken kwijtraken in de was dan ook niet voor ik een relatie met N kreeg
Bij het ontbreken van een sok zoek ik wel alles door: de wasmachine, de droger, de wasmand en de route van de wasmand naar de machine, en het overige wasgoed, helemaal als daar beddengoed bij zit waar het in zou kunnen zitten.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 15:59 schreef Hupje het volgende:

[..]

Maar dyslexie is een hardnekkige lees- (en/of spelling) achterstand, dan is het toch logisch dat die achterstand gemeten moet worden? Bij de opticien moeten ze ook weten dat mijn ogen slecht zijn voor ze me lenzen aanmeten.
Je kunt het ook brengen als 'we gaan kijken wat je al goed kan en wat je lastig vindt, want dan weten we waar we je mee kunnen gaan helpen'.

Dyslexie kán een leesachterstand veroorzaken, maar het is een hersenaandoening. Kinderen die heel goed de context kunnen inschatten en associatief lezen, kunnen hun leesachterstand best goed verbloemen/compenseren. Je ziet dan bijvoorbeeld wel dat ze op DMT lager scoren dat je zou verwachten, niet in lijn met overige scores. Maar niet voldoende om echt eruit te springen en reden te hebben voor testen. Terwijl ze wel baat kunnen hebben bij extra tijd en aangepaste teksten e.d. Maar je hoort ook wel dat als iemand niet absoluut laag scoort, dat er dan per definitie geen sprake is van dyslexie. Edit: zo wordt het wel verwoord door de Stichting Dyslexie Nederland, dat iemand onder de laagste 10% moet scoren om de diagnose dyslexie te kunnen krijgen.

^{School had korte tijd een vermoeden van dyslexie bij onze oudste, dat hebben ze in de gaten gehouden, maar omdat er alleen een relatief lage score was, konden ze er verder niks mee. Vandaar dat ik me er een beetje in verdiept heb. Maar ik herken de oudste ook niet echt hierin. Hij heeft gewoon geen zin in stomme woordjes lezen, verliest concentratie en dus 'punten'}

[ Bericht 4% gewijzigd door Phaidra op 14-07-2021 16:30:12 ]

Ik heb net zeker 30 single sokken in de vuilnisbak gekieperd. Ik snap ècht niet hoe dat kan.

Mijn heren zijn juist pietluttig precies, veel meer dan ik. Echt van, het moet precies recht liggen of die beker staat altijd links in de kast

Overigens vulden we voor de meneer ook nog een autisme lijst in. Ieder eentje. Opvallend hoe alleen al de opvatting van gewoon en ongewoon nogal verschilde tussen ons en daardoor heel andere uitkomsten gaf

Hahaha lazi, dat kan inderdaad een heel ander beeld geven .

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:24 schreef Phaidra het volgende:
Hahaha lazi, dat kan inderdaad een heel ander beeld geven .

Ja dat is zo simpel nog niet want als iemand ongewoon gedrag van zichzelf als gewoon bestempelt want dat is het voor hem, dan kom je daar natuurlijk niet uit Ben heel benieuwd hoe de mensen met verstand er van daar dan naar kijken.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:29 schreef laziness het volgende:

[..]

Ja dat is zo simpel nog niet want als iemand ongewoon gedrag van zichzelf als gewoon bestempelt want dat is het voor hem, dan kom je daar natuurlijk niet uit Ben heel benieuwd hoe de mensen met verstand er van daar dan naar kijken.

Je kan in wezen dus de vraag stellen of iemand met ASS wel in staat is om te reflecteren op zijn eigen gedrag.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:31 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Je kan in wezen dus de vraag stellen of iemand met ASS wel in staat is om te reflecteren op zijn eigen gedrag.

Precies! Dat is dus exact waar ik het vervolgens met de meneer over had. Dat de zelfreflectie te kort schiet hier. De vragen werden ook heel zwart wit opgepakt of de vraag bestond uit twee delen en als aan één deel was voldaan was het goed. Het was een interessante eyeopener alleen al om die lijst in te vullen en te vergelijken hoe we dingen zagen en vragen opvatten

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:35 schreef laziness het volgende:

[..]

Precies! Dat is dus exact waar ik het vervolgens met de meneer over had. Dat de zelfreflectie te kort schiet hier. De vragen werden ook heel zwart wit opgepakt of de vraag bestond uit twee delen en als aan één deel was voldaan was het goed. Het was een interessante eyeopener alleen al om die lijst in te vullen en te vergelijken hoe we dingen zagen en vragen opvatten

En het is vanuit die specifieke problematiek ook volstrekt logisch dat zelfreflectie lastig is. Wel een interessant traject zo, inderdaad!

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:17 schreef Phaidra het volgende:
Dyslexie kán een leesachterstand veroorzaken, maar het is een hersenaandoening.

Helemaal eens met je post; ik had de reactie van mefke gelezen als dat het voor een mogelijk dyslectisch kind stom is om een leesonderzoek te moeten doen.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 17:02 schreef Hupje het volgende:

[..]

Helemaal eens met je post; ik had de reactie van mefke gelezen als dat het voor een mogelijk dyslectisch kind stom is om een leesonderzoek te moeten doen.

Ah vandaar . Het is natuurlijk wel heel demotiverend als er minstens 3-5 toetsen laag gescoord moet zijn (ik ken de criteria niet precies), terwijl je misschien al veel eerder ziet dat het gewoon écht niet lukt.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:29 schreef laziness het volgende:

[..]

Ja dat is zo simpel nog niet want als iemand ongewoon gedrag van zichzelf als gewoon bestempelt want dat is het voor hem, dan kom je daar natuurlijk niet uit Ben heel benieuwd hoe de mensen met verstand er van daar dan naar kijken.

Zo vind ik het heel gewoon om 1 item wasgoed met 2 dezelfde wasknijpers op te hangen, terwijl een ander dat absoluut niet gewoon zal vinden.
2 verschillende wasknijpers op 1 item zou ik wel ongewoon vinden

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:31 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Je kan in wezen dus de vraag stellen of iemand met ASS wel in staat is om te reflecteren op zijn eigen gedrag.

Dat vind ik niet helemaal fair obv het gesprek totnogtoe. Je eigen kader is al snel wat je gewoon vindt. Daar hoef je geen autisme voor te hebben. Ook binnen het 'normale' spectrum is meer dan genoeg variatie om een enorme diversiteit in normaal te hebben.
Hier thuis liggen de beide normalen iig een behoorlijk eind uiteen.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 17:29 schreef Leandra het volgende:

[..]

Zo vind ik het heel gewoon om 1 item wasgoed met 2 dezelfde wasknijpers op te hangen, terwijl een ander dat absoluut niet gewoon zal vinden.
2 verschillende wasknijpers op 1 item zou ik wel ongewoon vinden

Zo heeft iedereen zijn eigen bijzonderheden

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 16:17 schreef Cathmar het volgende:
Ik heb net zeker 30 single sokken in de vuilnisbak gekieperd. Ik snap ècht niet hoe dat kan.

Er blijft een sok onder het bed of in onder de bank liggen, er is een sok in een laars blijven zitten, er is een sok in een broek blijven hangen, er ligt een sok onder een matras of in de legobak, er zat een gat in een sok dus die ene is weggegooid en de ander in de was gedaan, de ene sok is allang gewassen en de ander ligt op de bodem van een bodemloze mand met was. En dan gooi ik eens per kwartaal alle 'solosokken' weg, en dan komt de andere helft uiteraard weer boven water, die dan weer solosok zijn .
Gewoon niet al te veel waarde aan sokken hechten, regelmatig de eenligen weggooien en regelmatig de voorraad aanvullen, is hoe ik het doe.

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 17:29 schreef Leandra het volgende:

[..]

Zo vind ik het heel gewoon om 1 item wasgoed met 2 dezelfde wasknijpers op te hangen, terwijl een ander dat absoluut niet gewoon zal vinden.
2 verschillende wasknijpers op 1 item zou ik wel ongewoon vinden

Haat aan wasknijpers, dus die gebruik ik alleen op een pak koekjes, suiker of snoepjes .

quote:

Op woensdag 14 juli 2021 17:06 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Ah vandaar . Het is natuurlijk wel heel demotiverend als er minstens 3-5 toetsen laag gescoord moet zijn (ik ken de criteria niet precies), terwijl je misschien al veel eerder ziet dat het gewoon écht niet lukt.

Als een kind door zowel de eigen docenten als de hulp van buitenaf als dyslectisch wordt gezien omdat het echt aan alle kenmerken voldoet is het behoorlijk frustrerend voor dat kind om eerst nog drie keer 30 woordjes te moeten lezen in x minuten als zelfs 1 woordje al een gevecht is. Dan kan je ook na 10 woordjes zeggen 'lukt niet, we stoppen'. Maar nee, dan moet het dus een bepaalde tijd later nog een keer en dan nog een keer. En al die tijd gaat het kind niet vooruit en wordt niet extra geholpen. Dat vonden ze bij ons op school gewoon not done. Het is alsof je ziet dat het kind slecht ziet maar eerst maar eens gaat afwachten of dat niet uit zichzelf beter wordt terwijl je ook wel weet dat een bril een beter plan is. En bedenk dan dat het in ons geval speelde eind groep 5 (!), hij ploeterde al bijna 3 jaar zonder echte vooruitgang en zag om zich heen iedereen fluitend leren lezen. Lekker voor je zelfvertrouwen ook...not.
We hebben het papiertje nu, althans, nog steeds niet een officiële verklaring want tja, eerste de diagnose adhd en dan dyslexie, dan krijg je geen officiële verklaring meer. Dat gaat vast nog gezeur worden op het vo en later, maar daar kijken we dan wel weer naar.