Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #6

quote:

Op dinsdag 22 februari 2022 19:36 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]
Het is ook erg kind-afhankelijk of er getest kan worden. Bij Sjaak werd het bijvoorbeeld afgeraden, omdat het hem meer zou schaden dan goed zou doen. Hij heeft enorme faalangst en is slecht te testen, dus gaan we af op het oordeel van de specialiste. Zij is bevoegd om uhb vast te stellen zonder een test, dat is voor mij (en voor school gelukkig ook) voldoende. Voor een middelbare school moet er wel een test komen waarschijnlijk, maar daar heb ik ook al in de week gelegd dat die test er wellicht niet gaat zijn. Vonden ze in dit geval ook ok, omdat het zo duidelijk is dat er een grote voorsprong is.

Dankjewel voor de info.

Ik schrok trouwens wel van de prijzen, nooit geweten hoe duur zo’n test is.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2022 20:32 schreef arvensis het volgende:

[..]
Dankjewel voor de info.

Ik schrok trouwens wel van de prijzen, nooit geweten hoe duur zo’n test is.

Als school noodzaak ziet, betalen zij vaak het onderzoek. Nadeel is dan dat je niet kunt kiezen wie het onderzoek doet.

Overigens vraagt mijn vriend zich af of ze zich niet te veel aan past aan haar omgeving en is bang dat ze daar in vast kan lopen (wat hem zelf gebeurt is op de middelbare school). Hij wil haar dat besparen, maar waar doe je goed aan?

Extra uitdaging ja zeker, maar waar ligt de balans voor voldoende uitdaging en voorkomen dat ze nog meer voor gaat lopen en misschien wel uit balans raakt.

Klopt mijn aanname dat het oke voor haar is zolang ze goed in haar vel zit of is dat te kort door de bocht.
Ik ga maar eens wat boeken lezen. Nog boekentips?

Testen zijn duur ja. Ik ben bevoegd om ze af te nemen, het is altijd goed om je af te vragen wat het doel is. Wat ga je met de uitslag doen of wat voor effect kan een uitslag hebben.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2022 21:39 schreef Nolita het volgende:
Overigens vraagt mijn vriend zich af of ze zich niet te veel aan past aan haar omgeving en is bang dat ze daar in vast kan lopen (wat hem zelf gebeurt is op de middelbare school). Hij wil haar dat besparen, maar waar doe je goed aan?

Extra uitdaging ja zeker, maar waar ligt de balans voor voldoende uitdaging en voorkomen dat ze nog meer voor gaat lopen en misschien wel uit balans raakt.

Klopt mijn aanname dat het oke voor haar is zolang ze goed in haar vel zit of is dat te kort door de bocht.
Ik ga maar eens wat boeken lezen. Nog boekentips?

Testen zijn duur ja. Ik ben bevoegd om ze af te nemen, het is altijd goed om je af te vragen wat het doel is. Wat ga je met de uitslag doen of wat voor effect kan een uitslag hebben.

Extra uitdaging op andere gebieden? Ik heb als kind bijvoorbeeld judo, vioolles en Chinese les gedaan, alledrie bomvol kansen om in de leerkuil terecht te komen.
(Mijn ouders waren iets té gefocust op voorkomen dat ik in normaal schoolwerk voorliep, zodanig dat ik geen woord Engels kon toen ik naar de middelbare school ging - maar wel Chinees! )

quote:

Op dinsdag 22 februari 2022 21:39 schreef Nolita het volgende:
Overigens vraagt mijn vriend zich af of ze zich niet te veel aan past aan haar omgeving en is bang dat ze daar in vast kan lopen (wat hem zelf gebeurt is op de middelbare school). Hij wil haar dat besparen, maar waar doe je goed aan?

Extra uitdaging ja zeker, maar waar ligt de balans voor voldoende uitdaging en voorkomen dat ze nog meer voor gaat lopen en misschien wel uit balans raakt.

Klopt mijn aanname dat het oke voor haar is zolang ze goed in haar vel zit of is dat te kort door de bocht.
Ik ga maar eens wat boeken lezen. Nog boekentips?

Testen zijn duur ja. Ik ben bevoegd om ze af te nemen, het is altijd goed om je af te vragen wat het doel is. Wat ga je met de uitslag doen of wat voor effect kan een uitslag hebben.

Ik lees nu dat boek van Tessa Kieboom, heel veel en hele duidelijke info! Ook vind ik Hoogbegaafd, de podcast interessant om te luisteren, hoewel sommige verhalen best schrijnend zijn, niet te veel achter elkaar luisteren dus!

Niet elke hb-er is hetzelfde. Daar heb ik wel moeite mee als ik die boeken lees. Soms past een hoofdstuk prima, maar best vaak ook niet.. dus ik lees ze vaak wel, maar skip stukken echt wel met mijn eigen kind in gedachten.

Als ze al beginnen met 'uw drie jarige kan al lezen'... De mijne was pas 5,5 toen dat begon.

Hij wordt genoeg uitgedaagd in de plusklas. Daar krijgt hij moeilijker werkjes voor taal, rekenen en creatief. Dat maakt hij ook de dagen dat hij op zijn gewone school is. Half uur extra werk en dat wordt gekort op het regulier werk. En dan voor thuis ook nog Russisch of Chinees.
Maar op zijn gewone school is het echt een verstrooide professor. Hij weet veel, heeft ook wel een rekenles aan een groep hoger gegeven (combiklas). Maar vergeet opdrachten/topo te doen, vergeet zijn pluswerk wat hij toch al 2,5 jaar dagelijks zou moeten doen. Hij weet ook niet waar dingen staan terwijl hij 1,5 jaar in hetzelfde lokaal zit. Dingen die hem niet boeien, die blijven niet plakken..

Maar toen we gister dungeons and dragons speelden, dan is hij wel georganiseerd, kent de spelregels beter dan mij of mijn man. Hij verzint listen etc..
Hetzelfde met programmeren of games. Daar kan hij zijn passie in kwijt en zie je pas echt goed hoe hard hij gaat.
Dat contrast is wel een ding, want hij zal nog heel wat jaren schoolse stof moeten doorwerken...

Bij ons waren de verslagen (rapporten) vorige week weer binnen. Met de oudste gaat het nu eigenlijk heel lekker. Je merkt dat hij beter in zijn vel zit dan vorig jaar. De bovenbouw doet hem erg goed (groep 6 uit combi 6/7/8). De juf merkt vooral dat hij plannen lastig vindt en daar zijn ze nu veel mee bezig. Lijkt me een heel belangrijke ontwikkeling, dus fijn dat daar aandacht voor is. Ze gaan na de vakantie wel weer rekenen compacten, dat lijkt me fijn voor hem. Want hij blijft aangeven dat hij alles van rekenen makkelijk vindt.

Over eventueel weer instromen in de plusklas heb ik niks meer gehoord. Ik zal dat wel navragen bij het 10-minutengesprek, maar ik vind het nu even iets minder belangrijk. De juf van de plusklas is weggegaan en degene die het nu doet, daar heb ik eigenlijk weinig vertrouwen in. Ze heeft wel een master gedaan waarbij zowel de zwakke als juist heel slimme leerlingen aan bod zijn gekomen (en wat die nodig hebben), maar ze is geen hb-specialiste, wat de vorige juf wel was. Dus ik twijfel nu of de meerwaarde nog wel aanwezig is...

De jongste zit in groep 3 letterlijk met rekenen op de allerhoogste cito-score, en met lezen op het allerlaagste. Alles rondom lezen en spelling scoort hij laag. Een combi van weinig interesse en er wel echt moeite mee hebben (beelddenker misschien?). Het is zo jammer eigenlijk, want hij is echt heel slim, maar lezen en schrijven zijn zo basaal dat je zonder moeilijk 'verder' kan. Het heeft wel de aandacht op school hoor, hij krijgt extra ondersteuning en langzaam maar zeker merk ik dat er een kwartje gaat vallen. En misschien gaat het daarna ook wel heel hard.

Hoi

Mijn kleuter is sinds januari begonnen op school. Hij doet alleen ochtenden omdat ik vooraf al dacht dat hij het wat moeilijk zou kunnen krijgen.
Nou was mijn verwachting eigenlijk dat hij thuis moeilijk zou zijn, maar hij is juist op school agressief. Hij friemelt kinderen in hun gezicht, duwt, slaat, gooit bouwsels om, bijt en schopt.

Het zijn op zich bekende dingen, maar thuis is het lang niet zo extreem. Ik doe best veel aan preventie maar dat lukt de juf niet met zoveel kinderen. En ja de boel draaiend houden is soms best lastig maar daar heb ik me in zijn babytijd mee verzoend.

Wat ik ook zie, is een kindje die 's middags met buurkindjes probleemloos buiten speelt. Die met zijn 1-jarige zusje met Lego speelt en heeft geaccepteerd dat ze soms wat stuk maakt. Zijn favoriete speelgoed deelt hij graag met anderen.

Hij heeft altijd al een ontwikkelingsvoorsprong gehad. Hij is erg talig en vindt rekenen leuk. Hij is nu bezig zichzelf te leren lezen, seizoenen en maanden wil hij de volgorde van weten. Mijn indruk is dat hij te weinig uitgedaagd wordt.

Juf ziet wel vaker agressieve kinderen maar Banaan is niet-corrigeerbaar. Hij gaat onder een tafel liggen en huilt, wil er dan niet over praten. Hij doet ook vooral vervelend als de juf even weg is.
Nou gaat de IB-er ingeschakeld worden om mee te kijken. Die term heb ik hier vaker gelezen, dus wie wil me vertellen wat ik kan verwachten?

En is dit verhaal herkenbaar voor mama's van andere slimme kinderen?

@PKM ik stuur je een PM.

Een IB-er is een intern begeleider, eigenlijk de overkoepelende persoon voor de leerlingzorg op school. Leerkrachten kunnen vragen of deze persoon meedenkt bij lastige situaties en de IB-er heeft ook meer lijntjes uitstaan naar instanties die ondersteunend kunnen zijn.

quote:

Op woensdag 23 februari 2022 10:52 schreef PKM het volgende:
Hoi

Mijn kleuter is sinds januari begonnen op school. Hij doet alleen ochtenden omdat ik vooraf al dacht dat hij het wat moeilijk zou kunnen krijgen.
Nou was mijn verwachting eigenlijk dat hij thuis moeilijk zou zijn, maar hij is juist op school agressief. Hij friemelt kinderen in hun gezicht, duwt, slaat, gooit bouwsels om, bijt en schopt.

Het zijn op zich bekende dingen, maar thuis is het lang niet zo extreem. Ik doe best veel aan preventie maar dat lukt de juf niet met zoveel kinderen. En ja de boel draaiend houden is soms best lastig maar daar heb ik me in zijn babytijd mee verzoend.

Wat ik ook zie, is een kindje die 's middags met buurkindjes probleemloos buiten speelt. Die met zijn 1-jarige zusje met Lego speelt en heeft geaccepteerd dat ze soms wat stuk maakt. Zijn favoriete speelgoed deelt hij graag met anderen.

Hij heeft altijd al een ontwikkelingsvoorsprong gehad. Hij is erg talig en vindt rekenen leuk. Hij is nu bezig zichzelf te leren lezen, seizoenen en maanden wil hij de volgorde van weten. Mijn indruk is dat hij te weinig uitgedaagd wordt.

Juf ziet wel vaker agressieve kinderen maar Banaan is niet-corrigeerbaar. Hij gaat onder een tafel liggen en huilt, wil er dan niet over praten. Hij doet ook vooral vervelend als de juf even weg is.
Nou gaat de IB-er ingeschakeld worden om mee te kijken. Die term heb ik hier vaker gelezen, dus wie wil me vertellen wat ik kan verwachten?

En is dit verhaal herkenbaar voor mama's van andere slimme kinderen?

Dat een kind zich gaat afreageren bij een gebrek aan passend onderwijs komt zeker vaker voor. Erkent school de ontwikkelingsvoorsprong?

@PKM: onze kinderen gedragen zich op school eigenlijk voorbeeldig, maar thuis komt de frustratie er vervolgens extra hard uit. Zeker bij de oudste merken we het direct als het op school niet lekker gaat. Zijn gedrag is dan extreem en hij plast 's nachts weer in bed. Aan de ene kant natuurlijk fijn dat ze zich niet zo op school gedragen, maar daardoor worden ze door school ook minder 'gezien'. Zij zien weinig noodzaak voor actie.

Krijg je zelf ook een gesprek met de IB-er?

Die van mij ging zitten clownen, of toneelspelen zodat hij zijn zin kreeg (huilen om aandacht, kon hij thuis ook reproduceren ).
Maar dat was wel semi-bewust en hij had alleen zichzelf ermee. Boosheid klinkt eerder als verkeerd ge-uitte frustratie. Of, gek idee, zou hij meer aan het testen zijn hoever hij kan gaan?

Hier keek de ib-er ook mee. Ook het regelen van de plusklas en het doortoetsen deed zij. Via haar hebben we ook psychische hulp gekregen van de gemeente.

Ik geloof dat ik pas in groep 6 met de juf en de ib-er samen om tafel zat. Daarvoor adviseerde ze de leerkracht, maar was een ouder-ib-er gesprek niet nodig. (Ik kende haar wel omdat ze 1 dag bij oudste voor de klas stond)

Goede vraag @Nanukerst . Ik hoor de juffen weleens iets zeggen over waarin hij sterk is, maar niet over een ontwikkelingsvoorsprong. Blijkbaar had de peuterspeelzaal ook nog niets overgedragen terwijl ze hem juist uitgebreid zouden overdragen. Dat helpt natuurlijk ook niet.

@Phaidra Nee ik krijg geen gesprek met de IB-er, alleen de terugkoppeling van de juf. We merken het thuis ook wel als het op school niet zo lekker gaat. Hij is totaal geen opkropper, dus als er iets is dan weet je dat meestal wel snel.

@Deepfreeze Voor mijn idee is het tweedelig. Hij lijkt te klieren om aandacht te krijgen. Dat is zacht slaan, vervelende geluiden maken, beetje duwen en omgooien. Als je hem daarop wilt aanspreken wordt hij juist echt boos/verdrietig.
Wat ook kan is dat hij frustratie opbouwt en ontlaadt met die ontplof-momentjes.

Ik ben ook wel heel benieuwd naar wat de IB-er terugkoppelt. Deze week ging het al wel veel beter, hij is aan de puzzels gezet als het niet zo lekker ging.

Clownesk/zogenaamd grappig gedrag merk ik ook wel eens bij N. Als ze zich verveelt, gaat ze doen of ze slaapt. Maar ook als ze een vraag niet weet, en dus faalangst voelt, doet ze zoiets, of ze gaat rare geluiden maken (favoriet is het kipgeluid ). Alles om maar niet toe te geven dat je iets niet weet...
Als je haar daarop aanspreekt, gaat ze huilen, want ze wil het heel graag goed doen en kan er absoluut niet tegen als iemand boos op haar is. Ze heeft dus nog niet veel handvatten om haar eigen gedrag te veranderen als iets niet gaat zoals ze wil (bijv. als er een leerkuil moet worden doorgegaan), maar dat levert niet nu nog niet veel problemen op.

Van school horen we niet veel, die hadden het te druk met corona. Binnenkort hebben we een tienminutengesprek, o.a. over de cito's. Maar het gaat wel ok geloof ik.

quote:

Op donderdag 24 februari 2022 10:06 schreef PKM het volgende:
Goede vraag @:nanukerst . Ik hoor de juffen weleens iets zeggen over waarin hij sterk is, maar niet over een ontwikkelingsvoorsprong. Blijkbaar had de peuterspeelzaal ook nog niets overgedragen terwijl ze hem juist uitgebreid zouden overdragen. Dat helpt natuurlijk ook niet.

@:Phaidra Nee ik krijg geen gesprek met de IB-er, alleen de terugkoppeling van de juf. We merken het thuis ook wel als het op school niet zo lekker gaat. Hij is totaal geen opkropper, dus als er iets is dan weet je dat meestal wel snel.

@:deepfreeze Voor mijn idee is het tweedelig. Hij lijkt te klieren om aandacht te krijgen. Dat is zacht slaan, vervelende geluiden maken, beetje duwen en omgooien. Als je hem daarop wilt aanspreken wordt hij juist echt boos/verdrietig.
Wat ook kan is dat hij frustratie opbouwt en ontlaadt met die ontplof-momentjes.

Ik ben ook wel heel benieuwd naar wat de IB-er terugkoppelt. Deze week ging het al wel veel beter, hij is aan de puzzels gezet als het niet zo lekker ging.

Het duurde bij mij best wel lang voordat het kwartje viel. Hij zegt zelf eigenlijk nooit dat het op school te makkelijk, te saai of whatever is. Maar eind groep 3 mocht hij rekenen gaan compacten en opeens hadden we thuis een ander kind. Na maanden van gedragsproblemen was hij opeens weer gewoon gezellig thuis. Het was een enorme eye-opener.

Hier ook een heel duidelijk verband tussen cognitieve uitdaging en gedrag Oudste wordt boos en vreselijk onrustig als hij niet wordt uitgedaagd en de jongste gaat zich gaat zich gedragen (en praten ) als een peuter… Uiteraard alleen thuis

En welkom nieuwe aanwas hier. Fijn om te lezen dat jullie kinderen al zo snel gezien worden door school. Daarmee ben je er nog niet natuurlijk, maar het is wel een goed begin

quote:

Op donderdag 24 februari 2022 12:29 schreef Mevr_Mus het volgende:
Hier ook een heel duidelijk verband tussen cognitieve uitdaging en gedrag Oudste wordt boos en vreselijk onrustig als hij niet wordt uitgedaagd en de jongste gaat zich gaat zich gedragen (en praten ) als een peuter… Uiteraard alleen thuis

En welkom nieuwe aanwas hier. Fijn om te lezen dat jullie kinderen al zo snel gezien worden door school. Daarmee ben je er nog niet natuurlijk, maar het is wel een goed begin

Ohh men, hier ook praten als een peuter toen hij in groep 3 zat.. was voor ons een van de signalen dat het niet lekker liep. En mega-irritant vond ik het ook.

Dat doet de jongste ook continu . Had eigenlijk (alweer) die link niet gelegd. I’ll learn some day

Hier in de testmolen. Maar Kitten is nog net te jong voor de juiste test. Dus we moeten nog even wachten. Momenteel wekelijks ''therapie''.

Ze had al vanaf haar 2e/3e jaar een ontwikkelvoorsprong.

Kitten zit in de Combiklas 3/4/5. Ze is afgelopen november 7 geworden en zit in groep 4.
Kitten is aan het onderpresteren omdat ze onzeker is/faalangst heeft en doet zich vaak ''dommer'' voor dan dat ze is. Misschien omdat ze dan wél aandacht krijgt? Concentratie is ook echt lastig. Krijgt wel een koptelefoon op, of mag aan een andere tafel zitten. Maar dit blijkt niet te werken.

Voorbeeld; rijtjes lezen op school met woorden zoals: appel, boerderij, pinpas, school, lampenkap, kantoor etc. daar is ze traag in en maakt ze fouten. ( Tegen mij zegt ze dat ze geen zin heeft en dat het stom is ).
Dus de juf wil graag dat we oefenen. Prima. Doen we dat.
Maar ondertussen leest ze wel gewoon de ondertiteling voor (bijna foutloos) van een willekeurige Netflixserie.

Cito was prima.

Morgen weer een gesprek bij de praktijk waarbij ze in ''behandeling'' is. Ben zeer benieuwd wat ze tot nu toe hebben gezien. Kitten komt daar nu al zo'n 13 weken.

Voor mij is het meest belangrijke dat we er gewoon achter komen wat er ''aan de hand is'' met haar. Of dat nu hoofbegaafd is of niet of wat anders. Ik zie gewoon zo nu en dan de struggle bij haar, ze heeft ook echt best wel heftige vraagstukken in haar hoofd. Ze maakt zich ook zorgen over zaken waarover ze zich helemaal geen zorgen zou moeten maken. (volwassen zaken) En ik wil haar gewoon gelukkig zien.

Ook praat ze wel eens over ''iemand in haar hoofd'' van wie ze dingen niet of wel mag zeggen. Als ik daar dan vragen over stel of interesse in toon op een positive manier, dan klapt ze dicht weet ze het niet meer of moet ze huilen.

@Moeraskat dat 'dommer doen' is hier ook wel een ding. Hij was al de jongste van zijn groep (december kind. Wel een combi (3-4-5, 6-7-8) dus in groep 5 werkte daar niet zo goed meer. Maar hij doet het overal. Aan de ene kant krijg hij er aandacht door, lijkt schattig en onschuldiger. Maar ook omdat hij dan de verwachtingen niet zo hoog maakt en dus niemand kan teleurstellen. Dat laatste proberen we er nu wel weer uit te krijgen. Thuis is hij 4,5 jaar jonger dan zijn broer, dus zat kans om de Benjamin uit te hangen. Daar trap ik nu niet meer in. Hij moet net zo goed zijn klusjes/huiswerk doen.
PMT helpt hem goed om erover te praten, om beter in balans te zijn. Het zelf praten met hem erover werkt toch anders.

Tenzij het onderwerp echt iets is dat hij geweldig vind, dan praat hij iedereen de oren van het hoofd daarover en kan ook niet meer zien wat de ander daarvan vind. Hij heeft dat alleen niet met de stof die school aanbied. Daar doen ze niks meer games, magic of pokemon kaarten of Dungeons and Dragons

D heeft de wiscV gedaan toen hij 7j2mnd was. Dat was de standaard test voor de plusklas.

Mijn ervaring is trouwens dat “onderpresteren” verschillende oorzaken kan hebben.

Het zich jonger voordoen en onderpresteren is bij onze jongste volgens mij ook een vorm van aanpassen aan de groep (al slaat hij daar dan enigszins in door ) en het temperen van verwachtingen.

Bij de oudste komt het onderpresteren veel meer voort uit een complete mismatch tussen zijn manier van denken en het schoolsysteem Dat is helaas iets wat je niet oplost met maximaal compacten, verbreden en verdiepen. Een deel van de basisstof blijft voor hem onlogisch Dit kind is bijv. in staat om bepaalde spellingregels zo uit te leggen dat je een woord volgens op drie manieren “goed” kan schrijven. En bij meerkeuze vragen loopt hij er tegenaan dat zijn algemene kennis zo groot is dat de hij de (vereenvoudigde) antwoorden allemaal fout vindt omdat ze geen recht doen aan de complexe, genuanceerde beelden in zijn hoofd. Op school wordt dit gelukkig eindelijk gezien en zoon wordt hierin nu ook begeleid. Maar ergens vind ik het ook lastig dat onze creatieve denker moet leren om binnen de lijntjes te denken

Daarnaast zijn beide kinderen bijzonder slordig als de stof hen niet interesseert

[ Bericht 9% gewijzigd door Mevr_Mus op 25-02-2022 09:42:06 ]

Clownesk gedrag en je 'dommer' voordoen heeft imo inderdaad alles te maken met je aanpassen in combinatie met je geen houding weten te geven omdat alles en iedereen zo ver af lijkt te staan van wie jij bent (hence het belang van ontwikkelingsgelijken). Nooit heb ik het idee gehad dat een kind dan bewust bezig is met 'aandacht krijgen', om eerlijk te zijn.

quote:

Op vrijdag 25 februari 2022 09:03 schreef Mevr_Mus het volgende:
Mijn ervaring is trouwens dat “onderpresteren” verschillende oorzaken kan hebben.

Het zich jonger voordoen en onderpresteren is bij onze jongste volgens mij ook een vorm van aanpassen aan de groep (al slaat hij daar dan enigszins in door ) en het temperen van verwachtingen.

Bij de oudste komt het onderpresteren veel meer voort uit een complete mismatch tussen zijn manier van denken en het schoolsysteem Dat is helaas iets wat je niet oplost met maximaal compacten, verbreden en verdiepen. Een deel van de basisstof blijft voor hem onlogisch Dit kind is bijv. in staat om bepaalde spellingregels zo uit te leggen dat je een woord volgens op drie manieren “goed” kan schrijven. En bij meerkeuze vragen loopt hij er tegenaan dat zijn algemene kennis zo groot is dat de hij de (vereenvoudigde) antwoorden allemaal fout vindt omdat ze geen recht doen aan de complexe, genuanceerde beelden in zijn hoofd. Op school wordt dit gelukkig eindelijk gezien en zoon wordt hierin nu ook begeleid. Maar ergens vind ik het ook lastig dat onze creatieve denker moet leren om binnen de lijntjes te denken

Daarnaast zijn beide kinderen bijzonder slordig als de stof hen niet interesseert

Herkenbaar, hier ook bij de Oudste. Wij hebben gemerkt dat ergens onderweg wel de mogelijkheid bestaat om te doorgronden hoe dat schoolsysteem dan werkt en wat ze van je willen, zeg maar. En als je dat hebt uitgevogeld, dan ben je al een heel eind. Inmiddels zit hij in de 2de van het VO en werkt zijn creatieve brein erg in zijn voordeel bij de open opdrachten waarbij je zelf ergens een invulling aan mag geven.