Ik wil samenwonen

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:33 schreef Cinderelladreamer het volgende:

[..]

Waarom zou je kinderen, juist in de pubertijd ineens van school laten veranderen?

Waarom niet? Of zijn ze zulke gevoelige, porseleinen kindjes dat je bang bent dat ze zullen breken als er iets verandert in hun leven? Hebben alleenstaande ouders het weleens besproken met hun kinderen wat zij van zulke veranderingen vinden? Misschien zullen de meesten roepen dat ze hun vrienden zullen missen, maar zijn het zulke kinderen die ergens anders niet verder kunnen?

De meeste kinderen zullen blij zijn voor hun ouders als ze weer gelukkig kunnen worden met een nieuwe partner. En eentje die er al 5 jaar is kun je geen bevlieging noemen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:24 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Want er is maar één school in het land? Er is maar één oplossing?

Het probleem bij je ex in de schoot werpen zou je theoretisch gezien ook als een oplossing kunnen zien ja.
Zet wel de boel op scherp.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:44 schreef Elpis het volgende:

[..]

Het probleem bij je ex in de schoot werpen zou je theoretisch gezien ook als een oplossing kunnen zien ja.
Zet wel de boel op scherp.

Compromissen. Tenslotte zijn de ouders volwassen mensen die ook gewoon man of vrouw zijn en niet alleen vader of moeder.

Ik zie enkele mensen in mijn buurt die in hun leven alleen maar voor de kinderen hebben geleefd en alle kansen een partner te hebben hebben laten lopen en nu met spijtige berusting in hun eentje thuis zitten en zeggen "Ja, het is wat het is. Want je kinderen zijn alles, hè." Maar je ziet hun eenzaamheid, want ze zijn nu te oud om nog iemand te vinden of zoeken.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:49 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Compromissen. Tenslotte zijn de ouders volwassen mensen die ook gewoon man of vrouw zijn en niet alleen vader of moeder.

Ik zie enkele mensen in mijn buurt die in hun leven alleen maar voor de kinderen hebben geleefd en alle kansen een partner te hebben hebben laten lopen en nu met spijtige berusting in hun eentje thuis zitten en zeggen "Ja, het is wat het is. Want je kinderen zijn alles, hè." Maar je ziet hun eenzaamheid, want ze zijn nu te oud om nog iemand te vinden of zoeken.

En welk compromis sluit de verhuizende ouder in jouw voorbeeld? Ik mis hem even hoor. Die 25 kmipv 50 km tegenover de ellende die de achterblijvende ouder er voor in de plaats krijgt omdat hij dan iedere dag 25 km naar school moeder danwel ze alleen om het weekend ziet?

En je bent nooit te oud om iemand te vinden.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:56 schreef Cinderelladreamer het volgende:

[..]

Nou ik ben oprecht blij dat die van mij allebei gewoon hun middelbare school op dezelfde school hebben kunnen afronden. Dochterlief op speciaal onderwijs had die stabiliteit echt nodig en zoonlief heeft nu vier jaar later nog steeds een hechte band met die vriendengroep. Hoelang een nieuwe relatie dan al is, je kunt er als ouders best voor kiezen om je kinderen die stabiliteit te gunnen.....die hebben tenslotte ook al een scheiding moeten meemaken.

Als jij er zo over denkt, jouw keus.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:56 schreef Elpis het volgende:

[..]

En welk compromis sluit de verhuizende ouder in jouw voorbeeld? Ik mis hem even hoor. Die 25 kmipv 50 km tegenover de ellende die de achterblijvende ouder er voor in de plaats krijgt omdat hij dan iedere dag 25 km naar school moeder danwel ze alleen om het weekend ziet?

En je bent nooit te oud om iemand te vinden.

Lekker boeiend. Die ex kan ook aanpassen, voor hetzelfde geld gaat ex later met een nieuwe vlam elders wonen.

Starre mensen inderdaad hier en pubers zijn het meest flexibel van allemaal. Sterker nog, verhuizen is goed om hun sociale vaardigheden te ontwikkelen, nu ze bijna volwassen zijn en sowieso ooit zullen alleen gaan wonen of zelf al gaan samenwonen en dan ook een nieuwe sociale kring moeten opbouwen. Anders worden het bange fokkers die nog tot hun 30e op zolder bij papa en mama fokken

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:02 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Als jij er zo over denkt, jouw keus.

Waarom doe je alsof het niets voorstelt dat 2 gezinnen nog verder uit elkaar getrokken worden en de kinderen nog verder bij de andere ouder vandaan gaan wonen?
Er moeten dan dus tenminste 8 mensen een compromis gaan sluiten om 1 persoon haar zin te geven?

Daarbij: dan kunnen ze nu ergens halverwege een huis met minstens 5 slaapkamers gaan zoeken, terwijl ze over 5 jaar voldoende hebben aan 1 of 2 logeerkamers...
Of mogen de kinderen nog meer compromissen sluiten en moeten ze maar bij elkaar op de kamer?

Zo ga je ze wel overtuigen, lost jet probleem ook wel op want de kinderen zullen er dan waarschijnlijk voor kiezen bij de andere ouder in de oude woonplaats te gaan wonen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:56 schreef Elpis het volgende:

[..]

En welk compromis sluit de verhuizende ouder in jouw voorbeeld? Ik mis hem even hoor. Die 25 kmipv 50 km tegenover de ellende die de achterblijvende ouder er voor in de plaats krijgt omdat hij dan iedere dag 25 km naar school moeder danwel ze alleen om het weekend ziet?

En je bent nooit te oud om iemand te vinden.

Ik blijf herhalen dat er zeker regelingen te treffen zijn voor alle partijen. Er is niets waar geen oplossing voor is, alleen wanneer je niet creatief kunt denken en vast bent geroest in de huidige regelingen.

Ik zou het sowieso heel jammer vinden voor de mevrouw in de OP als die verlangens niet kan worden vervuld of pas over zoveel jaren. Ik zou het advies geven om er samen, met alle kinderen erbij, dus ook van de man, aan tafel te zitten en erover te praten. Ouders denken vaak dat ze het beter weten voor hun kinderen, maar kinderen kunnen veel meer hebben dan je denkt. Misschien willen ze ook een normaal gezin zijn.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:08 schreef Leandra het volgende:

[..]

Waarom doe je alsof het niets voorstelt dat 2 gezinnen nog verder uit elkaar getrokken worden en de kinderen nog verder bij de andere ouder vandaan gaan wonen?
Er moeten dan dus tenminste 8 mensen een compromis gaan sluiten om 1 persoon haar zin te geven?

Daarbij: dan kunnen ze nu ergens halverwege een huis met minstens 5 slaapkamers gaan zoeken, terwijl ze over 5 jaar voldoende hebben aan 1 of 2 logeerkamers...
Of mogen de kinderen nog meer compromissen sluiten en moeten ze maar bij elkaar op de kamer?

Zo ga je ze wel overtuigen, lost jet probleem ook wel op want de kinderen zullen er dan waarschijnlijk voor kiezen bij de andere ouder in de oude woonplaats te gaan wonen.

Door te scheiden trek je je gezin al uit elkaar. Doe nu niet alsof je de beste ouder bent door aan het kind te denken na de scheiding. Als je het voor je kind deed was je niet gescheiden. Beetje hypocriet

Ik zeg je, maar dat is niet specifiek voor jou. Ik weet niet of je alleenstaande ouder bent of niet.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:13 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Ik blijf herhalen dat er zeker regelingen te treffen zijn voor alle partijen. Er is niets waar geen oplossing voor is, alleen wanneer je niet creatief kunt denken en vast bent geroest in de huidige regelingen.

Ik zou het sowieso heel jammer vinden voor de mevrouw in de OP als die verlangens niet kan worden vervuld of pas over zoveel jaren. Ik zou het advies geven om er samen, met alle kinderen erbij, dus ook van de man, aan tafel te zitten en erover te praten. Ouders denken vaak dat ze het beter weten voor hun kinderen, maar kinderen kunnen veel meer hebben dan je denkt. Misschien willen ze ook een normaal gezin zijn.

De beste oplossing is in dit geval de situatie laten zoals die is.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

De beste oplossing is in dit geval de situatie laten zoals die is.

In jouw optiek. Je gaat voorbij aan de diepe verlangens van de mevrouw in de OP

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

De beste oplossing is in dit geval de situatie laten zoals die is.

Onzin,
Oftewel, spuit 11, post boven mij zegt het zelfde...

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:18 schreef Chiclets het volgende:

[..]

In jouw optiek. Je gaat voorbij aan de diepe verlangens van de mevrouw in de OP

Zoals als jij voorbij gaat aan de gevolgen voor het gezin dat moet verkassen.

Je praat wel mooi, over hoe voor alles een oplossing is als je maar creatief kunt denken, maar ik zie van jou helemaal geen oplossingen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:20 schreef Godshand het volgende:

[..]

Onzin,
Oftewel, spuit 11, post boven mij zegt het zelfde...

Ik trap daar niet meer in, Godshand die ‘onzin’ roept.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:15 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Door te scheiden trek je je gezin al uit elkaar. Doe nu niet alsof je de beste ouder bent door aan het kind te denken na de scheiding. Als je het voor je kind deed was je niet gescheiden. Beetje hypocriet

Ik zeg je, maar dat is niet specifiek voor jou. Ik weet niet of je alleenstaande ouder bent of niet.

Oh telt de gelukkige ouder(s) dan niet meer mee?

Ik vind het niet zo een sterk argument dat je ze heus nog wel een keer op sleeptouw kan nemen als je toch al een keer gescheiden bent.

Wel eens dat het fijn is om met iedereen om de tafel te gaan. Niet dat kinderen alles even goed in kunnen schatten, maar dat kunnen volwassen ook niet altijd..

Het lijkt me echter wel verstandig om te kijken naar waarom iedereen het zou moeten willen. Niet vooral denken dat iets heus wel kan. Je kan ook in de bijstand, maar liever niet toch? Als iedereen gemotiveerd is heb je een betere basis voor compromissen lijkt me.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:18 schreef Chiclets het volgende:

[..]

In jouw optiek. Je gaat voorbij aan de diepe verlangens van de mevrouw in de OP

Stellen dat andere belangen ook belangrijk zijn is niet per se voorbij gaan aan alleen haar verlangens. Je bent als ouder bijvoorbeeld ook niet optimaal gelukkig als het om wat voor reden niet werkt, wat ook weer druk op de relatie kan leggen met alle gevolgen van dien. Daar rekening mee houden is ook in haar voordeel en in mijn ogen gewoon realistisch.

Niet omdat ik denk dat het niet mogelijk zou zijn ofzo. Ik ben net als jij voor denken in mogelijkheden en daar horen de negatieve opties in mijn ogen ook bij.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:15 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Door te scheiden trek je je gezin al uit elkaar. Doe nu niet alsof je de beste ouder bent door aan het kind te denken na de scheiding. Als je het voor je kind deed was je niet gescheiden. Beetje hypocriet

Ik zeg je, maar dat is niet specifiek voor jou. Ik weet niet of je alleenstaande ouder bent of niet.

Ja klopt, je trekt het gezin al uit elkaar door te scheiden, maar dat betekent niet dat je het niet nog verder uit elkaar kunt trekken door de heleboel nog een keer op z'n kop te zetten.

Of ik een alleenstaande ouder ben of niet doet er niet toe natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:18 schreef Chiclets het volgende:

[..]

In jouw optiek. Je gaat voorbij aan de diepe verlangens van de mevrouw in de OP

Jij gaat daarentegen schijnbaar compleet voorbij aan hoe een scheiding tegenwoordig geregeld wordt, met 50/50 co-ouderschap en daarin kun je niet zomaar even met de kinderen het halve land door verhuizen.

quote:

Op maandag 5 juli 2021 18:35 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Mijn vriend krijgt geen alimentatie, het is inderdaad een keuze van ons beide om de pubers in hun eigen vertrouwde omgeving op te laten groeien.
Als ze autorijden is het allemaal net wat makkelijker rond te breien mochten wij halverwege gaan wonen ergens.

Mijn verstand staat helemaal achter deze keuze, mijn gevoel zou graag 1 huishouden zijn.

Halverwege is voor pubers ook niet in hun eigen vertrouwde omgeving.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 16:49 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Compromissen. Tenslotte zijn de ouders volwassen mensen die ook gewoon man of vrouw zijn en niet alleen vader of moeder.

Ik zie enkele mensen in mijn buurt die in hun leven alleen maar voor de kinderen hebben geleefd en alle kansen een partner te hebben hebben laten lopen en nu met spijtige berusting in hun eentje thuis zitten en zeggen "Ja, het is wat het is. Want je kinderen zijn alles, hè." Maar je ziet hun eenzaamheid, want ze zijn nu te oud om nog iemand te vinden of zoeken.

wat een hoop onzin bij elkaar.

je bent nooit te oud om iemand te vinden.

gezien je idiote reacties neem ik aan dat je niet gescheiden bent en zeker ook geen pubers in huis hebt.

Ik heb 3 jaar een relatie. Wij latten ook. Mijn Kids zijn beginnende pubers, die van hem jong volwassen. We wonen ongeveer een kwartier rijden uit elkaar.

Ik merk dat we de laatste tijd het merendeel van de nachten samen slapen en dat we elkaar steeds slechter kunnen missen. Klinkt klef maar als we niet samen zijn dan belt ie me soms op s avonds en hangen we alsnog 2 uur aan de lijn met elkaar. Misschien zijn we ook wel klef.

Geen van beide huizen is geschikt voor samenwonen met zijn zessen (plus huisdieren). Wij wilden eigenlijk niet samenwonen maar we worden allebei stapelgek van het gesleep met spullen. En als je iets nodig hebt ligt het altijd net in het andere huis.

Ik vind het eigenlijk heel heftig om samen te wonen als je allebei Kids hebt maar onze Kids zijn heel gek op elkaar en beginnen er nu vaak zelf over. Mogen we bij (naam vriend) slapen? Toe mam... wij gaan wel samen in het logeerbed... of ik ga bij (naam volwassen stiefzus) in bed (die dat ook nog hartstikke leuk vind... geen idee waarom... welke jong volwassene/eind puber wil er nu samen slapen met een stiefzusje in de tienerleeftijd?). Ze zijn altijd heel enthousiast als ze samen zijn en ze vinden dat we moeten samenwonen. Ze zien het helemaal zitten...

Dus hebben we toch maar besloten om binnenkort eens te kijken wat onze mogelijkheden zijn. Dat gesleep is ook vreselijk. Wij staan er overigens wel allebei hetzelfde in.

Ik denk dat het wel kan als je rekening houdt met de gevoelens van de kinderen. Als zij het zien zitten... Waarom niet?

Overigens kan ik gewoon overal over praten met mijn vriend. Zodra een onderwerp niet meer besproken zou mogen worden zou ik ernstig aan de relatie gaan twijfelen.

Herkenbaar, zo zitten mijn vriendin en ik ook, wij latten al een aantal jaar. Ik woon in Groningen en zij in Drenthe, waarbij ik uitgevlogen bonuskinderen heb en zij nog thuis wonende jongere kids heeft. Het gaat pas echt werken als we samen iets kunnen beginnen zonder dat we vast zitten aan haar woonplaats! Daarnaast hebben we nu de luxe van 2 (stiekem zelfs 3) plekjes waar we kunnen verblijven met of zonder kinderen.

Zo heeft het beiden wat, wij wachten dus ook nu lekker af en genieten van de tijd op deze manier!

Dus je weet niet wat je wil, je bent aan het twijfelen. Je verstand zegt apart wonen en je gevoel zegt bij hem wonen. Dat is lastig.
Je mist hem heel er en je wilt graag bij hem slapen onder een dak zijn en samen een gezin vormen. Je wilt dat wel, maar pas over 5 jaar. Hoe kun je dus een keuze maken en weten wat je wil.
Ik zou mijn gevoel volgen. Heb je met hem overlegd, van dat je eigenlijk eerder samen wilt wonen en bij hem wil slapen? Hoe kijkt hij er tegen aan? Leg het aan hem voor.

quote:

Op zaterdag 31 juli 2021 11:01 schreef Twintig het volgende:
Dus je weet niet wat je wil, je bent aan het twijfelen. Je verstand zegt apart wonen en je gevoel zegt bij hem wonen. Dat is lastig.
Je mist hem heel er en je wilt graag bij hem slapen onder een dak zijn en samen een gezin vormen. Je wilt dat wel, maar pas over 5 jaar. Hoe kun je dus een keuze maken en weten wat je wil.
Ik zou mijn gevoel volgen. Heb je met hem overlegd, van dat je eigenlijk eerder samen wilt wonen en bij hem wil slapen? Hoe kijkt hij er tegen aan? Leg het aan hem voor.

Ik zou niet mijn gevoel volgen (want dat kan ook nog wel eens schommelen of misleidend zijn), ik zou mijn hart volgen .

quote:

Op zondag 4 juli 2021 23:17 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Mijn vriend en ik zijn nu een jaar of 5 samen, beide gescheiden en hebben kinderen in de puber leeftijd, mijn scheiding is dit jaar pas officieel afgewikkeld, onze relatie is geleidelijk aan gegroeid en tot nu zijn we aan het Latten.

We wonen ongeveer 3 kwartier uit elkaar en de kinderen hebben hier hun school, bijbaantje en vrienden.
Kortom niet de ideale tijd om samen te gaan wonen en onze planning is om dit pas over een jaar of 5 te doen.

Maarrrr ik mis het zo, om gewoon echt met hem samen te zijn, 1 gezin te vormen en iedere avond samen te slapen.
Hij kan weinig met deze gevoelens van mij want ‘hier hebben we het over gehad’ en ‘wat wil je hier nu mee dan?’
Ik kan het hem niet kwalijk nemen, want ja wat wil ik dan inderdaad ?

Ik heb ook een partner die ik kort ken en ik wil daar ook binnenkort mee samen wonen. Als het na een jaar niet lukt, vind ik de relatie mislukt en kap ik er wellicht mee.
Waarom zou je jaren nodig hebben om die beslissing te moeten maken?

quote:

Op zondag 1 augustus 2021 12:02 schreef Oostblokkert het volgende:

[..]

Ik heb ook een partner die ik kort ken en ik wil daar ook binnenkort mee samen wonen. Als het na een jaar niet lukt, vind ik de relatie mislukt en kap ik er wellicht mee.
Waarom zou je jaren nodig hebben om die beslissing te moeten maken?

Jullie hebben beiden kinderen?

Samengesteld gezin met pubers. Ik zou het niet doen. Die kinderen dwingen om 1 huis te delen, in een vreemde omgeving. Een scheiding is kut, verhuizen is kut en dan ook nog opgescheept worden met andere kinderen (die vast heel leuk zijn om af en toe mee om te gaan, maar samen 1 huishouden worden is heel anders) en een andere partner. De dynamiek wordt héél anders als je 1 huishouden wordt. Ik ben voorstander van je gevoel volgen, maar als er eenmaal kinderen bij betrokken zijn vind ik dat je daar je verstand moet luisteren. Hun belangen staan voorop.

quote:

Op zondag 1 augustus 2021 12:29 schreef Cinderelladreamer het volgende:

[..]

Omdat ze allebei nog pubers hebben die ze niet uit hun vertrouwde omgeving willen halen.....

Pubers uit een vertrouwde omgeving halen?
Hoe is dat bepalend?
Ik ben anders opgevoed denk ik, maar de kinderen hebben niets te zeggen.

quote:

Op zondag 1 augustus 2021 12:47 schreef Oostblokkert het volgende:

[..]

Pubers uit een vertrouwde omgeving halen?
Hoe is dat bepalend?
Ik ben anders opgevoed denk ik, maar de kinderen hebben niets te zeggen.

De kinderen wonen afwisselend bij de ene en de andere ouder. Dan heeft een verhuizing nogal wat consequenties.

Lees de reacties eerst eens. Dan lees je wat het in de praktijk voor consequenties heeft.

quote:

Op zondag 1 augustus 2021 12:47 schreef Oostblokkert het volgende:

[..]

Pubers uit een vertrouwde omgeving halen?
Hoe is dat bepalend?
Ik ben anders opgevoed denk ik, maar de kinderen hebben niets te zeggen.

Je hebt natuurlijk altijd ouders die kinderen krijgen en vervolgens schijt hebben aan wat goed is voor ze en hun eigen belangen voorop stellen. Maar dat is over het algemeen niet echt goed voor een kind.

quote:

Op zondag 1 augustus 2021 12:35 schreef ZarB het volgende:
Samengesteld gezin met pubers. Ik zou het niet doen. Die kinderen dwingen om 1 huis te delen, in een vreemde omgeving. Een scheiding is kut, verhuizen is kut en dan ook nog opgescheept worden met andere kinderen (die vast heel leuk zijn om af en toe mee om te gaan, maar samen 1 huishouden worden is heel anders) en een andere partner. De dynamiek wordt héél anders als je 1 huishouden wordt. Ik ben voorstander van je gevoel volgen, maar als er eenmaal kinderen bij betrokken zijn vind ik dat je daar je verstand moet luisteren. Hun belangen staan voorop.

Dit. Dat ze van school moeten wisselen is niet ideaal maar overkomelijk, maar de optelsom van alles vind ik wel heel veel. Bovendien kan de andere ouder in theorie hetzelfde doen (elders gaan samenwonen en een samengesteld gezin vormen) en dan is voor het kind echt elke vorm van zekerheid verdwenen.

Vind gaan samenwonen voor je eigen geluk echt niet opwegen tegen de belangen van de kinderen. En met puberkinderen wordt LATten praktisch alleen maar eenvoudiger.

Mijn eigen ouders zijn gescheiden, maar ik ben blij dat ik bij mijn moeder altijd nog een stabiele thuissituatie heb gehad die niet afhankelijk was van de grillen van haar liefdesleven. Ik ben echt blij dat ik niet heb hoeven meemaken wat deze kinderen hebben mee gemaakt: