Ik wil samenwonen

quote:

Op maandag 5 juli 2021 10:41 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Nou, ik ging laatst naar Lauwersmeer..... (en bij Groningen - Appingedam/Delfzijl e.o. kom je ook wel een heel eind).

En ik heb familie in Ommen/Hardenberg e.o. Dat laatste stuk (vanaf Zwolle) kost ook altijd veel tijd.

True, maar als je 3 kwartier over N-wegen moet rijden om van A naar B te komen dan maakt dat de situatie eigenlijk alleen maar erger

quote:

Op maandag 5 juli 2021 10:47 schreef Leandra het volgende:

[..]

True, maar als je 3 kwartier over N-wegen moet rijden om van A naar B te komen dan maakt dat de situatie eigenlijk alleen maar erger

True that, maar dat was mijn punt over jouw punt niet

Maar TS... ik lees dat er nog wel wat meer aan de hand is.

Jullie hebben een kwestie.
Jullie komen tot een overeenkomst.
Bij nader inzien merk jij dat je toch wil terugkomen op die overeenkomst.
Je kaart dat aan.
Je partner staat daar op zich wel voor open, maar vraagt naar onderbouwing of een concreet/redelijk voorstel.
Jij kan dat niet leveren.
Hij wil het niet eindeloos laten voortslepen, dus kapt het gesprek af totdat je wel tot een concreet voorstel bent gekomen.
Jij blijft met je gevoel zitten, namelijk dat je toch niet zo blij bent met jullie gezamenlijke (!) overeenkomst.

De vraag is: hoe nu verder?

(ik vind je partner absoluut niet onredelijk, en ik vind jouw gevoelens ook niet raar. Alleen: hoe kom je hieruit voordat je in een soort van impasse raakt waarbij de kwestie onnodig voortsleept zonder enige progressie?)

Misschien heeft hij het weleens gevraagd aan zijn kinderen en willen zij het niet. Wat ik ook begrijp.

Vind eigenlijk dat hij het juist heel netjes doet.

Ik kan me de frustratie/behoefte om samen te wonen wel heel goed voorstellen trouwens!
Maar kinderen staan op 1. Bij jouw en je vriend. Toch?
Ik denk dat je toch samen in gesprek moet wat je wel en niet kunt. Kun je niet meer tijd samen inrichten, zonder echt samen te wonen?

Ik denk ook dat je eerst voor jezelf helder moet hebben wat je nou daadwerkelijk wilt. Blijkbaar verenigt je gevoel zich niet helemaal met de (rationele?) keuze die je destijds hebt gemaakt.

Paar aannames, maar ik gok dat je je kinderen niet wilde verkassen in hun puberteit (=stabiliteit willen bieden aan alle kinderen).
En nu begint dat te schuiven? Waar komt die verschuiving vandaan? Denk je dat je pubers ook stabiliteit kunnen krijgen als je wèl verkast (of je partner)? Of begint 'pubers op 1' te verschuiven naar 'eigen behoeften op 1'? Zo ja, vind je dat oké voor jezelf?

Dat zijn best wel vragen die je voor jezelf scherp kan krijgen. En als je een antwoord hebt, dan kan je daarmee naar je partner (bijv. als je denkt ook stabiliteit te hebben als jullie wel één gezin op één plek zijn). Of je kan er voor jezelf mee aan de slag (als je eigen behoeften beginnen op te spelen).

quote:

Op zondag 4 juli 2021 23:17 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Mijn vriend en ik zijn nu een jaar of 5 samen, beide gescheiden en hebben kinderen in de puber leeftijd, mijn scheiding is dit jaar pas officieel afgewikkeld, onze relatie is geleidelijk aan gegroeid en tot nu zijn we aan het Latten.

We wonen ongeveer 3 kwartier uit elkaar en de kinderen hebben hier hun school, bijbaantje en vrienden.
Kortom niet de ideale tijd om samen te gaan wonen en onze planning is om dit pas over een jaar of 5 te doen.

Maarrrr ik mis het zo, om gewoon echt met hem samen te zijn, 1 gezin te vormen en iedere avond samen te slapen.
Hij kan weinig met deze gevoelens van mij want ‘hier hebben we het over gehad’ en ‘wat wil je hier nu mee dan?’
Ik kan het hem niet kwalijk nemen, want ja wat wil ik dan inderdaad ?

Ha die Kaas, je merkt vanzelf wel of jullie er beiden aan toe zijn of niet. In ieder geval niet forceren!

quote:

Op zondag 4 juli 2021 23:26 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Nou het is toch wel ‘prettig’ om te weten dat er bij anderen deze gevoelens ook zijn.

Hoe bedoel je dat? Denk je dat je vriend dat niet heeft? Zo ja, waar merk je dat aan?

Krijgt ie alimentatie?

5 jaar geleden kwamen jullie bij elkaar toch? Was er achteraf niet een beter moment om hier een keuze in te maken?
Bijvoorbeeld toen er nog kinderen naar de middelbare gingen overstappen?

Ik denk hier zelf ook over na als ik denk aan een nieuwe relatie. Mij kinderen zitten beide nog op de basisschool (onderbouw). Dus dan komt er nog zo'n moment...

quote:

Op maandag 5 juli 2021 18:35 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Mijn verstand staat helemaal achter deze keuze, mijn gevoel zou graag 1 huishouden zijn.

Oké. Wat vind jij belangrijker? (open vraag)

quote:

Op maandag 5 juli 2021 21:58 schreef Grublit het volgende:
5 jaar geleden kwamen jullie bij elkaar toch? Was er achteraf niet een beter moment om hier een keuze in te maken?
Bijvoorbeeld toen er nog kinderen naar de middelbare gingen overstappen?

Ik denk hier zelf ook over na als ik denk aan een nieuwe relatie. Mij kinderen zitten beide nog op de basisschool (onderbouw). Dus dan komt er nog zo'n moment...

Je vergeet even dat de kinderen nog een ouder hebben. Dus als jij drie kwartier verderop gaat wonen en de kinderen daar naar de middelbare school gaan, moeten ze elke keer als ze bij hun andere ouder zijn, driekwartier heen en driekwartier terug reizen naar school en als ze op een sport zitten wordt het een enorm gedoe met training en wedstrijden, net als wanneer ze een baantje willen en met vrienden afspreken zit er dan eigenlijk ook niet in. Daar zitten die kinderen echt niet op te wachten, binnen de kortste keren willen ze dan niet meer naar de andere ouder toe. Hoe groot schat je de kans dat de andere ouder met jouw plan, om te verhuizen en de kinderen in die andere woonplaats naar school te doen, in zal stemmen?

Het is gewoon enorm egoïstisch om de kinderen uit hun vertrouwde omgeving weg te halen en ze in feite te dwingen om elke keer driekwartier te reizen naar hun andere ouder, enkel omdat jij je nieuwe liefje niet steeds wil missen en graag 1 huishouden wil vormen met haar. Je kinderen zouden het liefst ook niet elke keer een van hun ouders hoeven missen en zouden het liefst ook gewoon 1 huishouden willen vormen met hun beide ouders.

quote:

Op maandag 5 juli 2021 23:45 schreef madam-april het volgende:

[..]

Je vergeet even dat de kinderen nog een ouder hebben. Dus als jij drie kwartier verderop gaat wonen en de kinderen daar naar de middelbare school gaan, moeten ze elke keer als ze bij hun andere ouder zijn, driekwartier heen en driekwartier terug reizen naar school en als ze op een sport zitten wordt het een enorm gedoe met training en wedstrijden, net als wanneer ze een baantje willen en met vrienden afspreken zit er dan eigenlijk ook niet in. Daar zitten die kinderen echt niet op te wachten, binnen de kortste keren willen ze dan niet meer naar de andere ouder toe. Hoe groot schat je de kans dat de andere ouder met jouw plan, om te verhuizen en de kinderen in die andere woonplaats naar school te doen, in zal stemmen?

Het is gewoon enorm egoïstisch om de kinderen uit hun vertrouwde omgeving weg te halen en ze in feite te dwingen om elke keer driekwartier te reizen naar hun andere ouder, enkel omdat jij je nieuwe liefje niet steeds wil missen en graag 1 huishouden wil vormen met haar. Je kinderen zouden het liefst ook niet elke keer een van hun ouders hoeven missen en zouden het liefst ook gewoon 1 huishouden willen vormen met hun beide ouders.

Snap ik helemaal hoor!
Maar ik zit met een specifieke casus in mijn hoofd. Mijn date (met wie ik op dit moment echt wel toekomst zie), woont 30min bij mij vandaan. Haar kind is ook basisschool leeftijd. Haar kind is 12/14 dagen bij haar, dus vader brengt die nooit naar school. En de vader werkt niet in de woonplaats, maar juist verder weg in de goede (mijn) richting. Heeft zelfs aangegeven niet per se daar te willen blijven wonen. En dat kan natuurlijk binnen bepaalde reisafstand die zij acceptabel vinden.
Dus technisch gezien zouden er kansen zijn. Dan is het natuurlijk niet aan mij, maar aan de beide ouders om hierover te beslissen.

quote:

Op maandag 5 juli 2021 23:45 schreef madam-april het volgende:

[..]

Je vergeet even dat de kinderen nog een ouder hebben. Dus als jij drie kwartier verderop gaat wonen en de kinderen daar naar de middelbare school gaan, moeten ze elke keer als ze bij hun andere ouder zijn, driekwartier heen en driekwartier terug reizen naar school en als ze op een sport zitten wordt het een enorm gedoe met training en wedstrijden, net als wanneer ze een baantje willen en met vrienden afspreken zit er dan eigenlijk ook niet in. Daar zitten die kinderen echt niet op te wachten, binnen de kortste keren willen ze dan niet meer naar de andere ouder toe. Hoe groot schat je de kans dat de andere ouder met jouw plan, om te verhuizen en de kinderen in die andere woonplaats naar school te doen, in zal stemmen?

Het is gewoon enorm egoïstisch om de kinderen uit hun vertrouwde omgeving weg te halen en ze in feite te dwingen om elke keer driekwartier te reizen naar hun andere ouder, enkel omdat jij je nieuwe liefje niet steeds wil missen en graag 1 huishouden wil vormen met haar. Je kinderen zouden het liefst ook niet elke keer een van hun ouders hoeven missen en zouden het liefst ook gewoon 1 huishouden willen vormen met hun beide ouders.

Je kunt ook overdrijven en je eigen geluk geen kans geven en dan alleen thuis zitten wanneer alle kinderen uit huis zijn. Alleenstaande ouders hebben ook recht op geluk. Meestal is er wel een middenweg. Kwestie van goede regelingen treffen en buiten wat je gewend bent denken. Soms is verandering zelfs ook beter voor kinderen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 08:12 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Je kunt ook overdrijven en je eigen geluk geen kans geven en dan alleen thuis zitten wanneer alle kinderen uit huis zijn. Alleenstaande ouders hebben ook recht op geluk. Meestal is er wel een middenweg. Kwestie van goede regelingen treffen en buiten wat je gewend bent denken. Soms is verandering zelfs ook beter voor kinderen.

Alles leuk met eigen geluk, maar bij een co-ouderschap kun je niet zomaar even de kinderen (of jezelf) 50+ km verderop verhuizen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 08:33 schreef Leandra het volgende:

[..]

Alles leuk met eigen geluk, maar bij een co-ouderschap kun je niet zomaar even de kinderen (of jezelf) 50+ km verderop verhuizen.

Zoals gezegd, er is altijd een compromis, zoiets als een middenweg. Buiten de box denken. Ipv 50km kun je ook 25 km verderop verhuizen. Of een andere regeling treffen. Dit gaat natuurlijk niet over een liefje die je een paar maanden geleden hebt ontmoet. Maar 5 jaar lijkt mij stabiel genoeg om ook te denken aan de verlangens van de alleenstaande ouder.

quote:

Op maandag 5 juli 2021 18:35 schreef Pindasmeerkaas het volgende:
Mijn verstand staat helemaal achter deze keuze, mijn gevoel zou graag 1 huishouden zijn.

Okay en wat wil je dan? Elke week een serenade van hem onder je balkon zodat 'ie maar laat zien dat zijn gevoel het ook heel stom vind dat jullie niet samenwonen om vervolgens toch niet samen te gaan wonen omdat het verstand voor gaat? Elke keer in hetzelfde cirkeltje discussiëren is toch pulken aan een wond?

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 09:16 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Zoals gezegd, er is altijd een compromis, zoiets als een middenweg. Buiten de box denken. Ipv 50km kun je ook 25 km verderop verhuizen. Of een andere regeling treffen. Dit gaat natuurlijk niet over een liefje die je een paar maanden geleden hebt ontmoet. Maar 5 jaar lijkt mij stabiel genoeg om ook te denken aan de verlangens van de alleenstaande ouder.

Ehm nee.
Als ouders 50/50 co-ouderschap hebben dan kun je ook niet zomaar 25 km verderop gaan wonen.
Al even los van het gegeven dat ik het over 50+ km had en dat bij 3 kwartier reistijd ook 75 km zou kunnen zijn.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 09:16 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Zoals gezegd, er is altijd een compromis, zoiets als een middenweg. Buiten de box denken. Ipv 50km kun je ook 25 km verderop verhuizen. Of een andere regeling treffen. Dit gaat natuurlijk niet over een liefje die je een paar maanden geleden hebt ontmoet. Maar 5 jaar lijkt mij stabiel genoeg om ook te denken aan de verlangens van de alleenstaande ouder.

Naast wat Leandra zegt, denk ik dat het niet voor iedereen een middenweg hoeft te zijn als je in het midden gaat zitten. Het blijft een extra verhuizing (zeker als je het als middenweg kiest en niet een plek is waar je wil blijven als de kinderen uitvliegen zeg maar), waar niet iedereen even goed mee om kan gaan. Dat kan onnodig spanningen geven in een gezin, laat staan met nieuwe samenstelling. Toch even andere koek dan saampjes op vakantie gaan.

Je kan je ook afvragen in hoeverre je out of the box wil denken en concessies moet willen doen door wat nietzman aanhaalt. Je hoeft zo een beslissing niet leuk te vinden en het is ook niet gezond als je er niet eens over mag klagen.
Maar wat voor boodschap geef je aan je je partner als je het gesprek hierover aan blijft gaan? Wij begrijpen hier niet helemaal het doel van het topic, als je partner ook moet gissen kan het verkeerd opgepakt worden. Of je toch niet achter jullie beslissing staat, misschien toch iets wil forceren. Als je het opwerpt als een probleem, waarvan je zijn beweegredenen weet dat het voorlopig niet anders gaat zijn, dan kan hij dat niet fixen. Het kan overkomen alsof je toch niet tevreden bent met wat er wel is, alsof jullie relatie of hij niet goed genoeg (meer) is. Dat is soms ook minder uitnodigend om risico voor te gaan nemen, dus wees je bewust van hoe je dingen uitspreekt.

Probeer het zo duidelijk mogelijk te maken wat je boodschap echt is en wat je daarmee van hem verwacht om misverstanden te komen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 09:16 schreef Chiclets het volgende:

[..]

Zoals gezegd, er is altijd een compromis, zoiets als een middenweg. Buiten de box denken. Ipv 50km kun je ook 25 km verderop verhuizen. Of een andere regeling treffen. Dit gaat natuurlijk niet over een liefje die je een paar maanden geleden hebt ontmoet. Maar 5 jaar lijkt mij stabiel genoeg om ook te denken aan de verlangens van de alleenstaande ouder.

Dus jij zou je co-ouderschap opgeven en je kinderen om het weekend te zien om maar bij je nieuwe liefde te kunnen gaan wonen? Of rijd je iedere dag 25km heen en weer om ze naar school te brengen?

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 13:15 schreef Elpis het volgende:

[..]

Dus jij zou je co-ouderschap opgeven en je kinderen om het weekend te zien om maar bij je nieuwe liefde te kunnen gaan wonen? Of rijd je iedere dag 25km heen en weer om ze naar school te brengen?

En dat zou je nieuwe partner dan dus ook moeten doen....

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 13:15 schreef Elpis het volgende:

[..]

Dus jij zou je co-ouderschap opgeven en je kinderen om het weekend te zien om maar bij je nieuwe liefde te kunnen gaan wonen? Of rijd je iedere dag 25km heen en weer om ze naar school te brengen?

Want er is maar één school in het land? Er is maar één oplossing?