SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Parade op 25-06-2021 20:08:36 ]
Stop met je schuldgevoel gebruiken om goed te praten dat hij herhaaldelijk grenzen over is gegaan in jullie relatie.quote:Het komt er in het kort op neer dat hij af en toe langere tijd als een single heeft geleefd, dus hij heeft lange tijd seks gehad met andere vrouwen. Dat is naar, ik vind het walgelijk en heb op het punt gestaan om alleen verder te gaan. Maar omdat ik weet dat ik ook niet de makkelijkste ben geweest voor hem, weet dat het ook voor een deel aan mij ligt, heb ik ervoor gekozen om toch verder te gaan.
Dat klopt en dat hebben we besproken.quote:Op donderdag 24 juni 2021 14:47 schreef Scary_Mary het volgende:
Ipv door te gaan omdat het ook aan jou zou liggen, is het misschien handiger om te kijken naar hoe je door wil gaan samen. Niet alleen hoe jullie er samen voor kunnen zorgen dat je beide weer senang voelen in de relatie. Maar ook hoe jullie een gezamenlijke toekomst voor jullie zien. Zo te lezen verschillen jullie teveel dat het aan beide kanten negativiteit oplevert. Als je elkaar daarin niet meer tegemoet wil of kan komen, ben je misschien gewoon niet (meer) geschikt voor elkaar. Gun elkaar en jezelf dan wat beters. Een situatie waarin woorden als liefde en houden van niet ontbreken..
Eigenlijk dit wel. De indruk die het mij geeft is dat hij in jullie relatie niet kreeg wat hij zocht en ipv het daar met jou over te hebben en samen naar een oplossing te zoeken en als dat niet lukt het te accepteren of de relatie te verbreken is hij achter jouw rug om met meerdere andere vrouwen het bed in gedoken.quote:Op donderdag 24 juni 2021 14:39 schreef kwiwi het volgende:
Dat hij vreemdgaat is nóóit jouw schuld, dat ligt 100% bij hem
Het is meerdere keren voor langere tijd gebeurd. Alleen dat al zou genoeg moeten zijn om bij 'm weg te gaan. Dan kunnen we het feit dat jullie beiden heel anders in het leven staan zelfs buiten beschouwing laten.
Tsja, als jij hier vooral de negativiteit tentoon komt stellen en het niet hebt over hoe jullie bezig zijn om uit deze shit te komen.. Dan solliciteer je hier toch ook naar een bepaald soort antwoord?quote:Op donderdag 24 juni 2021 15:44 schreef Parade het volgende:
[..]
Dat klopt en dat hebben we besproken.
We willen meer openheid en we zouden erover blijven communiceren. Maar ik merk dat hij er niet (meer) over wil praten, wellicht omdat hij het lastig vindt om te praten over iets waar hij fout in is geweest. Dan wordt hij aanvallend en een tikkeltje fel. Dat zorgt ervoor dat ik gevoelens voor mezelf houd en harder loop om te zorgen dat alles goed is.
Terwijl ik hem niets wil verwijten.
Dus de openheid is, hoewel we daarover hebben gepraat, compleet weg en hoe we verder moeten weet ik eigenlijk niet meer. Het voelt niet prettig (meer) en dat zorgt voor heel veel onzekerheid bij mij.
Het voelt rigoureus om onze relatie te stoppen, daar wil ik niet aan denken en hij ook niet. Het klinkt nu natuurlijk voornamelijk negatief omdat ik de dingen opschrijf die niet goed gaan, maar er is wel liefde.
Hij geeft mij dat gevoel niet, dat komt echt puur vanuit mijzelf, hij legt de schuld wel bij zichzelf neer.quote:Op donderdag 24 juni 2021 14:54 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Los van jullie verschillen (wat 2 kanten op werkt, want zoals een user hierboven stelt, kan je ook wel zeggen dat hij meer introvert had kunnen worden, which is bullshit), is vreemdgaan gewoon not done.
Het is aan jou of je hem kan vergeven of niet, maar het blijkt uit je OP ook niet dat het een eenmalig incident is geweest. Hij heeft langere tijden als single geleefd, schrijf je. Dat geeft in mijn ogen des te meer aan dat hij in staat is dit nogmaals te doen.
Hoe ben je er eigenlijk achter gekomen? Heeft hij het je zelf verteld of moest je het zelf uitvinden? Daar zit ook nog een verschil in. Heeft hij het zelf opgebiecht, of niet.
Geeft hij jou een schuldgevoel omdat je meer introvert bent? Dan is hij gewoon een klootzak. Hij zou je ook wel moeten accepteren zoals je bent, en als hem dat niet aanstaat, moet hij ook de ballen hebben om het dan af te sluiten (in plaats van van 2 walletjes te eten wat hij doet met dat vreemdgaan, wel de lusten, niet de lasten).
En daarnaast, wat is volgens jou een goede reden om vreemd te gaan? Dat iemand dus niet is zoals jij wilt dat ie is, geeft hem dan het recht om dit te doen? Ik denk dat hij dat dan beter eerst met jou had kunnen bespreken, i.p.v. lekker te doen wat hij zelf wil. Want dat is wat er in essentie gebeurd, of je er nou een mooi verhaal van wilt maken ('ik weet ook hoe hij kan zijn, ondersteunend en lief') of niet.
Klinkt hard maar denk dat je beter af bent zonder deze persoon. Hij gebruikt het blijkbaar als een excuus dat jij introvert bent om dan maar te doen wat hij wil binnen een relatie, en daar ga jij (met schuldgevoel) in mee en dat weet hij donders goed (al lijkt het van buiten niet zo), daarom kan hij dit gedrag namelijk ook vertonen.
Als je van mening bent dat je door wil gaan dan zul je daar echt samen over moeten praten en aan werken. De verschillen die tussen jullie zijn in persoonlijkheid ga je niet veranderen. Dus hij zal dat ook moeten accepteren. Niet alles is maakbaar, zeker liefde niet.quote:Op donderdag 24 juni 2021 16:07 schreef Parade het volgende:
[..]
Hij geeft mij dat gevoel niet, dat komt echt puur vanuit mijzelf, hij legt de schuld wel bij zichzelf neer.
Ik begrijp de reacties wel dat mensen weg zouden gaan. Maar als je zelf in zo’n situatie zit, is het moeilijk. We zijn lang samen en er zijn veel mooie momenten. Dan ga je dingen tegen elkaar opwegen en ik kwam tot de conclusie dat ik bij hem wil blijven en het wil proberen.
Hij heeft het zelf niet verteld, dus als ik er niet was achtergekomen had ik het wellicht niet geweten. Dat vind ik vervelend, want we hebben het niet over een eenmalige fout.
Maar ik merk dat ik nu blijf doorgaan over wat hij verkeerd heeft gedaan en daar wil ik eigenlijk niet in verzanden, want het is niet constructief.
Moet altijd lachen als ik vrouwen hoor klagen over mannen die vreemd gaan maar wel blijven .quote:Op donderdag 24 juni 2021 14:31 schreef Parade het volgende:
Nu waar het om draait: waar we hadden afgesproken altijd eerlijk te zijn naar elkaar, heb ik er dit jaar achter moeten komen dat hij is vreemdgegaan.
Ik lees dat hij zich niet zo wil openstellen/aanpassen naar jou, en dat jij je benen onder je kont vandaan loopt om het hem naar de zin te maken.quote:Op donderdag 24 juni 2021 15:44 schreef Parade het volgende:
[..]
Dat klopt en dat hebben we besproken.
We willen meer openheid en we zouden erover blijven communiceren. Maar ik merk dat hij er niet (meer) over wil praten, wellicht omdat hij het lastig vindt om te praten over iets waar hij fout in is geweest. Dan wordt hij aanvallend en een tikkeltje fel. Dat zorgt ervoor dat ik gevoelens voor mezelf houd en harder loop om te zorgen dat alles goed is.
Terwijl ik hem niets wil verwijten.
Dus de openheid is, hoewel we daarover hebben gepraat, compleet weg en hoe we verder moeten weet ik eigenlijk niet meer. Het voelt niet prettig (meer) en dat zorgt voor heel veel onzekerheid bij mij.
Het voelt rigoureus om onze relatie te stoppen, daar wil ik niet aan denken en hij ook niet. Het klinkt nu natuurlijk voornamelijk negatief omdat ik de dingen opschrijf die niet goed gaan, maar er is wel liefde.
Wat zou je een vriendin adviseren als je dit hoort/leest van haar?quote:Op donderdag 24 juni 2021 14:31 schreef Parade het volgende:
Nu waar het om draait: waar we hadden afgesproken altijd eerlijk te zijn naar elkaar, heb ik er dit jaar achter moeten komen dat hij is vreemdgegaan. Dit heeft allemaal voor corona plaatsgevonden. Ik heb geen behoefte om daar heel diep op in te gaan, want ik vind het vervelend om erover te praten, laat staan te schrijven.
Het komt er in het kort op neer dat hij af en toe langere tijd als een single heeft geleefd, dus hij heeft lange tijd seks gehad met andere vrouwen. Dat is naar, ik vind het walgelijk en heb op het punt gestaan om alleen verder te gaan. Maar omdat ik weet dat ik ook niet de makkelijkste ben geweest voor hem, weet dat het ook voor een deel aan mij ligt, heb ik ervoor gekozen om toch verder te gaan.
En ik merk dat ik gevoelsmatig nu juist minder open kan zijn. Waar ik eerst heel veel verdriet had, voel ik nu de drang om zo perfect mogelijk te zijn “voor hem”, dusdanig dat ik mezelf en mijn eigen behoeften voorbij loop.
Vriendinnen van mij zeggen dat ik mezelf niet de schuld kan geven, dat hij onbetrouwbaar ìs en niet zal veranderen. Maar ik ken hem “anders” dan de buitenwereld en weet juíst hoe ondersteunend en lief hij wel is. Ik heb alle ruimte om mijn angst te delen met hem, maar merk wel dat hij lastig kan praten over het vreemdgaan.
Dat is zo!quote:Op donderdag 24 juni 2021 16:01 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Tsja, als jij hier vooral de negativiteit tentoon komt stellen en het niet hebt over hoe jullie bezig zijn om uit deze shit te komen.. Dan solliciteer je hier toch ook naar een bepaald soort antwoord?
Je wil hem niks verwijten zeg je, maar doe je dat niet stiekem toch? Geen waarde-oordeel overigens. Leren werken met bepaalde gevoelens gaat meestal niet zo denderend als je het weg stopt. Als je het hier zo neerzet lijkt dat weg stoppen ook niet zo succesvol.
Of wil je het eigenlijk wel uitmaken, maar heb je back up nodig? Liefde alleen is niet altijd genoeg, zeker niet als je weinig tot geen vooruitgang lijkt te boeken terwijl je wel werkt aan een andere modus. Als je werkt..samen..
Probeer eens concreet te maken wat je nodig hebt om door te kunnen en willen gaan. Geen ja of nee, maar actieve grensbepaling tot waar je het nog de moeite waard vindt en waarom.
Mijn ex ging ook langere tijd vreemd, wilde er ook niet over praten, en als ik er dan toch wat over zei werd ie boos.. en guess what? Hij ging gewoon nog steeds vreemd en werd daarom boos als ik erover begon. Dat soort mensen verander je niet. Ik ben uiteindelijk bij 'm weggegaan. En wat een opluchting was datquote:Op donderdag 24 juni 2021 20:43 schreef Parade het volgende:
[..]
Dat is zo!
Ik wil het stiekem niet uitmaken, ik vermoed wel dat ik hem onbewust van alles verwijt. Ik denk dat je dat wel goed ziet: er is weinig tot geen vooruitgang en ik ben bang dat we er niet samen aan werken. Hij wilt eigenlijk niet praten over het vreemdgaan en ik wil geen confrontaties en ergernissen meer vanuit hem naar mij, waardoor ik probeer alles goed te doen en mezelf voorbij loop.
Ik vind het wel lastig om concreet te maken wat ik nu nodig heb, omdat ik dat niet zo heel goed weet nu ik jouw vraag lees. Ik kan alleen maar zeggen dat ik rust en veiligheid wil, geen twijfels en onzekerheden, maar wat ervoor nodig is om dat te krijgen.. weet ik niet. Ik ben lastig met keuzes maken en grenzen stellen, maar ik besef me ook dat als ik dat niet doe, het ook niet echt opschiet.
Omdat we het, los van dit alles, heel fijn hebben samen. Ik krijg een naar gevoel bij de gedachte niet meer samen te zijn. Ik wil dat helemaal niet, vind het te mooi om op te geven. Ik zie hem wel voor wie hij is (en ik houd van al zijn kanten, ook de minder mooie 😝).quote:Op donderdag 24 juni 2021 16:30 schreef Holyme het volgende:
Waarom wil je niet denken aan stoppen? Angst voor het onbekende? Hoop dat degene die jij ziet (denkt te zien) degene is die hij gaat zijn? Hou je van hem met al zijn kanten, of van de fantasie van wie hij kan zijn?
Iemand die langdurig met verschillende vrouwen vreemdgaat en daar niet mee aan de slag wil (praten, zelf in therapie om te ontdekken waarom, whatever) zal dat in de toekomst makkelijk weer doen.
Iemand die boos wordt als jij je introverte grenzen aangeeft, die aanvallend en fel wordt als je het wil hebben over het vreemdgaan, die openheid wil maar er niet open voor is. Tsja, moet je dat willen?
Dat een trauma ook een effect heeft op de relatie kan zeker zijn, maar je bent ermee aan de slag, en het is zijn keuze bij jou te blijven in de tijd die de verwerking kost. Tis echter ook jouw keuze om te blijven in een relatie die ten koste gaat van jouw eigenwaarde, en waar jij je niet meer op je gemak voelt.
Bedenk voor jezelf wat er nodig is, en dan concreet. Meer openheid is nogal een vaag begrip. Hoe gaan jullie dat vormgeven? Wat gaan jullie doen met 'verplichte' feestjes waar jij geen zin in hebt? Een relatie is geven en nemen, zo kan je wel eens meegaan als je geen zin hebt, maar kan hij het ook accepteren als je eens niet meegaat?
Te mooi om op te geven? Lees wat je hier schrijft eens terug. Of is dit je eerste relatie? In dat geval weet je misschien niet beter, maar dit is echt niet hoe een gezonde en fijne relatie eruit ziet. Je verdient echt veel beter dan dit. Het nare gevoel is omdat je (wellicht onbewust) bang bent om alleen verder te gaan, bang bent voor het onbekende zoals iemand al zei.quote:Op donderdag 24 juni 2021 21:01 schreef Parade het volgende:
[..]
Omdat we het, los van dit alles, heel fijn hebben samen. Ik krijg een naar gevoel bij de gedachte niet meer samen te zijn. Ik wil dat helemaal niet, vind het te mooi om op te geven. Ik zie hem wel voor wie hij is (en ik houd van al zijn kanten, ook de minder mooie 😝).
Dat is naar. Hoe kwam je erachter?quote:Op donderdag 24 juni 2021 20:49 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Mijn ex ging ook langere tijd vreemd, wilde er ook niet over praten, en als ik er dan toch wat over zei werd ie boos.. en guess what? Hij ging gewoon nog steeds vreemd en werd daarom boos als ik erover begon. Dat soort mensen verander je niet. Ik ben uiteindelijk bij 'm weggegaan. En wat een opluchting was dat
Oh en die rust en veiligheid die je zoekt, die krijg je door bij zo iemand weg te gaan. Zo voelt het nu misschien niet, maar dat is wel zo.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |