COR Corona COVID-19 forum
Alles over het corona / COVID-19 virus.
ik hoop juist op wel wat veranderingen, wat weerstand tegen het virus zou toch wel leuk zijn en zo te zien gaat het allemaal goed, lijk alleen een groene waas voor m'n ogen te hebbenquote:Op woensdag 26 mei 2021 16:27 schreef Salina het volgende:
[..]
Toch de prik genomen? Niet weten dat je veranderd in een mutant.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Nou ja, misschien valt het mee. Als er over twee weken geen verandering heeft plaatsgevonden in je lichaam, heb je geluk.
Verder: goede cijfers, goede kant op.
Bioscopen open
Jopen open.
@:Mammietje ook al bijna de prik?
Yesss....quote:
[..]
Toch de prik genomen? Niet weten dat je veranderd in een mutant.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Nou ja, misschien valt het mee. Als er over twee weken geen verandering heeft plaatsgevonden in je lichaam, heb je geluk.
Verder: goede cijfers, goede kant op.
Bioscopen open
Jopen open.
@:Mammietje ook al bijna de prik?
Ben alvast een afscheurkalender aan het maken.
Nou, dat klinkt dan toch best veelbelovend.quote:
[..]
ik hoop juist op wel wat veranderingen, wat weerstand tegen het virus zou toch wel leuk zijn en zo te zien gaat het allemaal goed, lijk alleen een groene waas voor m'n ogen te hebben
[ afbeelding ]
Ik heb er dan ook hoge verwachtingen van.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mammietje op 27-05-2021 01:27:32 ]
Ha, Wonder woman Lynda Carter, die in "Bobbie Jo and the Outlaw" haar tieten toonde.quote:
[..]
Yesss....
Ben alvast een afscheurkalender aan het maken.
[..]
Nou, dat klinkt dan toch best veelbelovend.
Ik heb er dan ook hoge verwachtingen van.
[ afbeelding ]
Kom net deze video tegen, en ik versta wel woorden en zelfs hele zinnen (bvb "What is this havana syndrome is going to be the agenda of our discussion"), maar het meeste dat ie zegt klinkt als een vreemde taal.
Spreekt ie engels met een vreselijk accent, een mix van engels en Indisch, of is er iets mis met mijn oren?
Experiencing minor difficulties. Have positive up-angle and attempting to blow. Will keep you informed.
Het zijn rare tijden opeens ja. Iedereen die links en rechts opgeroepen wordt voor het prikje. De besmettingscijfers die haast in een vrije val naar beneden raken, versoepelingen die eraan komen. En dan schijnt het OOK NOG eens mooi weer te gaan worden. 
Ik ben geloof ik al te lang in een soort 'hibernate' modus geweest, ik kan al deze positieve impulsen niet goed meer aan geloof ik.
Ik ben geloof ik al te lang in een soort 'hibernate' modus geweest, ik kan al deze positieve impulsen niet goed meer aan geloof ik.
En ik moet even van me af schrijven, doe ik niet vaak maar ik vind dit wel een mooi moment, aangezien de pandemie waarschijnlijk voor het ergste deel achter ons ligt kunnen we wel zeggen.
Goddamn wat een bizarre anderhalf jaar is het geweest he? Bedoel, iedereen heeft het weer anders en op zijn eigen manier meegemaakt natuurlijk. Er zijn genoeg mensen die voor hun werk niet kunnen thuiswerken (mijn vrouw being one of them) dus voor hen is het ''gewone'' leven een stuk meer door gegaan, in ieder geval op werkvlak.
Voor mij persoonlijk kwam de omslag vorig jaar in maart eigenlijk radicaal. De hele afdeling ICT (waar ik onder val) gaat per direct thuiswerken. En je raadt het al, daar is tot op de dag van vandaag geen verandering in gekomen.
Zag ik het aankomen? Niet echt eigenlijk nee. Op de hogeschool waar ik werk zag je in de weken vóór de lockdown wel de ''angst'' voor het virus opkomen. Overal hingen opeens bordjes waarop gewaarschuwd werd voor hygiene. Was je handen, zoveel mogelijk! Opeens was ik bijvoorbeeld ''bewust'' als ik de deurklink naar mijn gedeelde kantoor opende, dat iedereen die deurklink aanraakte. En dat dat wel eens een virus-spot zou kunnen zijn! Opeens voelde ik een lichte smetvrees in me opkomen weet ik nog. Ik deed in de week voor de lockdown vaak mijn mouw om mijn hand heen als ik de deur opende (ja, echt 
)
Iets waar ik normaal nooit bij stil stond. Natuurlijk waste ik al braaf mijn handjes na een toiletbezoek, maar verder ben ik nou niet de meest smetvrees-achtige persoon. Ik ben opgegroeid in een oud stoffig huis met honden en katten om mij heen. Ik heb genoeg bacterien over mij heen gekregen in mijn jeugd denk ik en ik ben nooit ernstig ziek geweest -klopt het af-.
Met de covid pandemie dacht ik dus ook, eind februari / begin maart vorig jaar, nog nét voor de lockdown, dat het wel met een sisser zou aflopen. Tot het moment dat letterlijk aan het eind van de werkdag onze manager de kamer kwam ingelopen (hij ging dus echt alle afdelingen af weet ik nog, om de mededeling te doen) om met een serieuze blik te zeggen dat per direct iedereen verplicht thuis ging werken vanaf de eerstvolgende werkdag.
Ik weet nog dat er vrij typisch 'Hollands' op gereageerd werd in de kamer, een beetje lacherig, een beetje de schouders ophalend van "oke, nou dan gaan we dat maar doen hé".
Sja. De rest is inmiddels geschiedenis. Anderhalf jaar later en ik ben in die tijd misschien twee a drie keer terug op kantoor geweest om wat op te halen of wat te regelen. Crazy.
En het virus? Ook dat blijft gewoon een vage onzichtbare schim voor mij deze hele pandemie. Ja ik heb genoeg verhalen gehoord en gelezen. Maar als ik kijk naar mijn persoonlijke situatie? Ik ben niet ziek geweest/geworden. Mijn vrouw, ondanks dat ze op een BSO werkt en dus al die tijd vrij veel risico heeft gelopen op die manier, is niet ziek geworden. Mijn ouders? Nope. Mensen in mijn familie? Nope. Meest dichtbij is nog twee vrienden van me (stelletje) die het gehad hebben en zonder complicaties hersteld zijn. Ohja en de zus van mijn vrouw, waar ze weinig contact mee heeft, die is enkele maanden terug ook positief getest geweest. Van wat ik begrepen heb is die ook zonder problemen hersteld.
Ik zit dus al anderhalf jaar thuis te werken voor een soort onzichtbare vijand waar ik me nog steeds bar weinig écht bij kan voorstellen. Compleet bizar eigenlijk als je er rationeel bij gaat stil staan.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij en dankbaar dat ik er op deze manier doorheen ben gekomen - mits ik niet alsnog nu in het laatste staartje het krijg haha, dat zou wel heel stupide zijn -
Maar het maakt wel dat het voor mij in ieder geval heel abstract is allemaal, deze hele pandemie. Weet oprecht gewoon niet goed hoe ik er op moet terug kijken. Het heeft mij net als een ander geraakt, maar ik weet niet goed te omschrijven "hoe". Tot nu toe in ieder geval (godzijdank) niet op een financieel of fysiek vlak.
Mentaal heeft het vast wel wat met me gedaan, maar ook daar weet ik niet goed hoe/wat precies. Misschien komt die klap pas later ofzo? Of helemaal niet? Geen idee. Dat is sowieso voor mij een beetje de strekking van deze anderhalf jaar.
Basically kijk ik er op terug en zit ik vooral een beetje zo van:
I guess it happened. Maar geen idee verder wat ik er mee moet. 
Sorry voor het lange verhaal. Ik heb zo om 10:30 een meeting en ik had even zin om van me af te schrijven voordat ik aansluit bij de 1235356e Teams meeting.
Goddamn wat een bizarre anderhalf jaar is het geweest he? Bedoel, iedereen heeft het weer anders en op zijn eigen manier meegemaakt natuurlijk. Er zijn genoeg mensen die voor hun werk niet kunnen thuiswerken (mijn vrouw being one of them) dus voor hen is het ''gewone'' leven een stuk meer door gegaan, in ieder geval op werkvlak.
Voor mij persoonlijk kwam de omslag vorig jaar in maart eigenlijk radicaal. De hele afdeling ICT (waar ik onder val) gaat per direct thuiswerken. En je raadt het al, daar is tot op de dag van vandaag geen verandering in gekomen.
Zag ik het aankomen? Niet echt eigenlijk nee. Op de hogeschool waar ik werk zag je in de weken vóór de lockdown wel de ''angst'' voor het virus opkomen. Overal hingen opeens bordjes waarop gewaarschuwd werd voor hygiene. Was je handen, zoveel mogelijk! Opeens was ik bijvoorbeeld ''bewust'' als ik de deurklink naar mijn gedeelde kantoor opende, dat iedereen die deurklink aanraakte. En dat dat wel eens een virus-spot zou kunnen zijn!
Opeens voelde ik een lichte smetvrees in me opkomen weet ik nog. Ik deed in de week voor de lockdown vaak mijn mouw om mijn hand heen als ik de deur opende (ja, echt )Iets waar ik normaal nooit bij stil stond. Natuurlijk waste ik al braaf mijn handjes na een toiletbezoek, maar verder ben ik nou niet de meest smetvrees-achtige persoon. Ik ben opgegroeid in een oud stoffig huis met honden en katten om mij heen. Ik heb genoeg bacterien over mij heen gekregen in mijn jeugd denk ik en ik ben nooit ernstig ziek geweest -klopt het af-.
Met de covid pandemie dacht ik dus ook, eind februari / begin maart vorig jaar, nog nét voor de lockdown, dat het wel met een sisser zou aflopen. Tot het moment dat letterlijk aan het eind van de werkdag onze manager de kamer kwam ingelopen (hij ging dus echt alle afdelingen af weet ik nog, om de mededeling te doen) om met een serieuze blik te zeggen dat per direct iedereen verplicht thuis ging werken vanaf de eerstvolgende werkdag.
Ik weet nog dat er vrij typisch 'Hollands' op gereageerd werd in de kamer, een beetje lacherig, een beetje de schouders ophalend van "oke, nou dan gaan we dat maar doen hé".
Sja. De rest is inmiddels geschiedenis. Anderhalf jaar later en ik ben in die tijd misschien twee a drie keer terug op kantoor geweest om wat op te halen of wat te regelen. Crazy.
En het virus? Ook dat blijft gewoon een vage onzichtbare schim voor mij deze hele pandemie. Ja ik heb genoeg verhalen gehoord en gelezen. Maar als ik kijk naar mijn persoonlijke situatie? Ik ben niet ziek geweest/geworden. Mijn vrouw, ondanks dat ze op een BSO werkt en dus al die tijd vrij veel risico heeft gelopen op die manier, is niet ziek geworden. Mijn ouders? Nope. Mensen in mijn familie? Nope. Meest dichtbij is nog twee vrienden van me (stelletje) die het gehad hebben en zonder complicaties hersteld zijn. Ohja en de zus van mijn vrouw, waar ze weinig contact mee heeft, die is enkele maanden terug ook positief getest geweest. Van wat ik begrepen heb is die ook zonder problemen hersteld.
Ik zit dus al anderhalf jaar thuis te werken voor een soort onzichtbare vijand waar ik me nog steeds bar weinig écht bij kan voorstellen. Compleet bizar eigenlijk als je er rationeel bij gaat stil staan.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij en dankbaar dat ik er op deze manier doorheen ben gekomen - mits ik niet alsnog nu in het laatste staartje het krijg haha, dat zou wel heel stupide zijn
-Maar het maakt wel dat het voor mij in ieder geval heel abstract is allemaal, deze hele pandemie. Weet oprecht gewoon niet goed hoe ik er op moet terug kijken. Het heeft mij net als een ander geraakt, maar ik weet niet goed te omschrijven "hoe". Tot nu toe in ieder geval (godzijdank) niet op een financieel of fysiek vlak.
Mentaal heeft het vast wel wat met me gedaan, maar ook daar weet ik niet goed hoe/wat precies. Misschien komt die klap pas later ofzo? Of helemaal niet? Geen idee. Dat is sowieso voor mij een beetje de strekking van deze anderhalf jaar.
Basically kijk ik er op terug en zit ik vooral een beetje zo van:
I guess it happened. Maar geen idee verder wat ik er mee moet.
Sorry voor het lange verhaal. Ik heb zo om 10:30 een meeting en ik had even zin om van me af te schrijven voordat ik aansluit bij de 1235356e Teams meeting.
quote:Op donderdag 27 mei 2021 09:46 schreef dick_laurent het volgende:
Basically kijk ik er op terug en zit ik vooral een beetje zo van:
[ afbeelding ]
I guess it happened. Maar geen idee verder wat ik er mee moet.
Tja, ach, het heeft mij ook wel ergens geraakt maar inderdaad, niet financieel en ook niet qua gezondheid, of je moet het mentale gedeelte bedoelen (minder contacten als alleenstaande).
Hier zelf in de meest directe omgeving ook niets meegekregen van besmettingen or erger, nou ja, stiefzus maar verder niemand. Wel best wat collega's.
Voor mij is het ook: vroeger nooit ziek geweest, veel naar het buitenland geweest, nooit van die handgelletjes ofzo gebruikt die je altijd wel ziet op het werk of op vakantie in Azië ofzo....en dan opeens manisch handen wassen, deuren openen met je mouw of elleboog...gekkenwerk.
Maar het mag van mij wel snel voorbij gaan hoor, lekker weer worden, lekker ouderwets uit eten en onbekommerd op stap of naar de bios en natuurlijk op vakantie.
Dan maar een leegte hier. Die vullen we wel op. En anders zoeken we wel iets.
[ Bericht 15% gewijzigd door Salina op 27-05-2021 10:14:37 ]
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Ik vind het wel fascinerend om te horen hoe anderen de afgelopen bijna anderhalf jaar ervaren hebben. Wat een tijd is het (geweest hopelijk).
Ik heb mijn eigen belastingadviespraktijk met kantoor aan huis en werk alleen. Dus wat dat betreft is er niets veranderd. Even een tijd gehad dat ik minder op klantenbezoek ging of geen klanten hier liet komen. Maar dat was eigenlijk alleen in april en mei vorig jaar.
Ik weet nog wel dat medio maart vorig jaar een klant met een brasserie belde dat hij gehoord had dat de horeca vanaf dat weekend dicht moet. Ik zei nog: welnee ben je gek, dat kan nooit, ze gaan echt geen hele bedrijfstak sluiten. Twee dagen later was dat dus wel het geval. Ik schrok vooral van al die mensen die hun eigen onderneming niet meer konden uitvoeren in mijn klantenkring, bijvoorbeeld horeca, geluidstechicus, DJ die internationaal optreedt, contactberoepen en een aantal bedrijven die trainingen en opleidingen verzorgen. Enorm veel aanvragen gedaan voor TOGS, TVL, TOZO, NOW, coronaleningen en uitstel van belastingbetaling. Ik ben inmiddels een expert op dat gebied.
In mijn persoonlijke leven heb ik er niet heel veel last van gehad. Behalve dat ik wel twee keer per maand naar concerten ging, minimaal eens per week uit eten, af en toe naar een festival en dat was er allemaal niet. Ben nog nooit zo blij geweest met mijn paard, heerlijk vier keer per week weer of geen weer met dat beest het bos in. Op stal een koffietje doen in de kantine, daar bestond Corona niet. Verder elk weekend wel afgesproken met wat beste vrienden voor een hapje of een drankje.
Vorig jaar zomer dacht ik echt dat het voorbij was. Ik vier elk jaar eind juli mijn verjaardag met een tuinfeest met bbq voor een man of 35. Vorig jaar ook. Dit jaar ook weer zoals het er nu uit ziet. En anders ook.
Heel bizar jaar. Heb er dus zelf niet zo'n last van gehad. Maar heb vooral te doen met al die mensen die wel getroffen zijn. Financieel, hun ei niet kwijt kunnen, maar ook vooral in eenzaamheid.
Momenteel heb ik het weer kneiterdruk met jaarstukken en aangiftes die met spoed af moeten omdat iedereen die snel moet hebben voor financieringsaanvragen. De hele onroerendgoedmarkt is ontploft. Ik heb er 17 liggen die binnen nu en twee weken af moeten. Nog nooit meegemaakt.
Dus ik ga maar weer snel aan het werk...
Ik heb mijn eigen belastingadviespraktijk met kantoor aan huis en werk alleen. Dus wat dat betreft is er niets veranderd. Even een tijd gehad dat ik minder op klantenbezoek ging of geen klanten hier liet komen. Maar dat was eigenlijk alleen in april en mei vorig jaar.
Ik weet nog wel dat medio maart vorig jaar een klant met een brasserie belde dat hij gehoord had dat de horeca vanaf dat weekend dicht moet. Ik zei nog: welnee ben je gek, dat kan nooit, ze gaan echt geen hele bedrijfstak sluiten. Twee dagen later was dat dus wel het geval. Ik schrok vooral van al die mensen die hun eigen onderneming niet meer konden uitvoeren in mijn klantenkring, bijvoorbeeld horeca, geluidstechicus, DJ die internationaal optreedt, contactberoepen en een aantal bedrijven die trainingen en opleidingen verzorgen. Enorm veel aanvragen gedaan voor TOGS, TVL, TOZO, NOW, coronaleningen en uitstel van belastingbetaling. Ik ben inmiddels een expert op dat gebied.
In mijn persoonlijke leven heb ik er niet heel veel last van gehad. Behalve dat ik wel twee keer per maand naar concerten ging, minimaal eens per week uit eten, af en toe naar een festival en dat was er allemaal niet. Ben nog nooit zo blij geweest met mijn paard, heerlijk vier keer per week weer of geen weer met dat beest het bos in. Op stal een koffietje doen in de kantine, daar bestond Corona niet. Verder elk weekend wel afgesproken met wat beste vrienden voor een hapje of een drankje.
Vorig jaar zomer dacht ik echt dat het voorbij was. Ik vier elk jaar eind juli mijn verjaardag met een tuinfeest met bbq voor een man of 35. Vorig jaar ook. Dit jaar ook weer zoals het er nu uit ziet. En anders ook.
Heel bizar jaar. Heb er dus zelf niet zo'n last van gehad. Maar heb vooral te doen met al die mensen die wel getroffen zijn. Financieel, hun ei niet kwijt kunnen, maar ook vooral in eenzaamheid.
Momenteel heb ik het weer kneiterdruk met jaarstukken en aangiftes die met spoed af moeten omdat iedereen die snel moet hebben voor financieringsaanvragen. De hele onroerendgoedmarkt is ontploft. Ik heb er 17 liggen die binnen nu en twee weken af moeten. Nog nooit meegemaakt.
Dus ik ga maar weer snel aan het werk...
Ik heb zelden echt thuisgewerkt, dat scheelt best wel. De drukte van vroeger zal ik niet missen.
Ben erg benieuwd hoe de wereld er over een jaartje uit zal zien.
Ben erg benieuwd hoe de wereld er over een jaartje uit zal zien.
“If there are no dogs in heaven, then when I die I want to go where they went.” - Will Rogers
Dat zal de ervaring van de meeste mensen zijn.quote:
[..]
En het virus? Ook dat blijft gewoon een vage onzichtbare schim voor mij deze hele pandemie. Ja ik heb genoeg verhalen gehoord en gelezen. Maar als ik kijk naar mijn persoonlijke situatie? Ik ben niet ziek geweest/geworden. Mijn vrouw, ondanks dat ze op een BSO werkt en dus al die tijd vrij veel risico heeft gelopen op die manier, is niet ziek geworden. Mijn ouders? Nope. Mensen in mijn familie? Nope. Meest dichtbij is nog twee vrienden van me (stelletje) die het gehad hebben en zonder complicaties hersteld zijn. Ohja en de zus van mijn vrouw, waar ze weinig contact mee heeft, die is enkele maanden terug ook positief getest geweest. Van wat ik begrepen heb is die ook zonder problemen hersteld.
Ik zit dus al anderhalf jaar thuis te werken voor een soort onzichtbare vijand waar ik me nog steeds bar weinig écht bij kan voorstellen. Compleet bizar eigenlijk als je er rationeel bij gaat stil staan.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij en dankbaar dat ik er op deze manier doorheen ben gekomen - mits ik niet alsnog nu in het laatste staartje het krijg haha, dat zou wel heel stupide zijn
[..]
Nederland heeft tot nu toe één (bevestigde) besmetting per 10 inwoners, één dode per 980 inwoners (België één per 460 inwoners), het aantal opnames heb ik niet meteen bij de hand, maar ik gok op hoogstens één opname per 300 inwoners (België: 1 op 155).
Dan verwacht je dat de meeste Nederlanders wel enkele personen kennen die besmet geweest zijn, maar niemand die opgenomen werd of overleed.
Experiencing minor difficulties. Have positive up-angle and attempting to blow. Will keep you informed.
Ja ik ken denk ik wel 70 mensen die besmet zijn geweest met corono. As we speak ken ik er nog zo 3 die het nu hebben (2 klanten en 1 in de kennissenkring). Van al die mensen hebben er 2 een paar dagen in in het ziekenhuis gelegen (niet op de IC). En waren na een paar dagen thuis. Ze waren wel echt risicogevallen (de een 150 kg, de ander 80 jaar en COPD). Maar beiden waren er snel van genezen en verder geen last.
Alle anderen die ik ken zijn al dan niet een weekje ziek geweest en daarna weer genezen. Sommigen nog een paar weken slechte conditie (snel buiten adem), maar gelukkig ook niet blijvend.
Maar ik ken persoonlijk inderdaad ook niemand die er aan overleden is. Ja de zanger van Milli Vanilli hoorde ik vandaag. Maar die ken ik ook niet persoonlijk natuurlijk.
Alle anderen die ik ken zijn al dan niet een weekje ziek geweest en daarna weer genezen. Sommigen nog een paar weken slechte conditie (snel buiten adem), maar gelukkig ook niet blijvend.
Maar ik ken persoonlijk inderdaad ook niemand die er aan overleden is. Ja de zanger van Milli Vanilli hoorde ik vandaag. Maar die ken ik ook niet persoonlijk natuurlijk.
Hey @Salina ik heb net voor het eerst eens zo'n reep van de Action uitgeprobeerd en nu heb ik buikpijn! 
quote:Op donderdag 27 mei 2021 17:24 schreef dick_laurent het volgende:
Hey @:Salina ik heb net voor het eerst eens zo'n reep van de Action uitgeprobeerd en nu heb ik buikpijn!
[ afbeelding ]
Weet je zeker dat je de eiwitreep had en niet de hondensnacks die er naast ligt?
Anyway, welke had je (merk en smaak)?
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Merk weet ik niet meer, heb niet goed op de verpakking gelet.quote:
[..]
[ afbeelding ]
Weet je zeker dat je de eiwitreep had en niet de hondensnacks die er naast ligt?
Anyway, welke had je (merk en smaak)?
Smaak was iets van peanut caramel. Was op zich niet smerig ofzo. Maar mijn buik had daarna zoiets van
De Action, veel over gehoord (gelezen), maar nog nooit binnen geweest.
* crystal_meth gaat morgen naar de Action!
* crystal_meth gaat morgen naar de Action!
Experiencing minor difficulties. Have positive up-angle and attempting to blow. Will keep you informed.
Hopelijk ben ik nog op tijd, maar doe het niet!quote:
De Action, veel over gehoord (gelezen), maar nog nooit binnen geweest.
* crystal_meth gaat morgen naar de Action!
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Ik ben er een paar jaar geleden een keer geweest, maar nooit meer. Wat een zooi. Ik haat dat soort winkels echt. Net als het Kruidvat, ook zoiets. Die heeft dan nog wel wat betere producten, maar zo'n onaangename winkel.
'Crystal meth gespot tussen schappen van de Action.'quote:
De Action, veel over gehoord (gelezen), maar nog nooit binnen geweest.
* crystal_meth gaat morgen naar de Action!
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
“If there are no dogs in heaven, then when I die I want to go where they went.” - Will Rogers
Holy shit, je post heeft dezelfde timestamp als de mijne.quote:
[..]
Hopelijk ben ik nog op tijd, maar doe het niet!
Ik ben er een paar jaar geleden een keer geweest, maar nooit meer. Wat een zooi. Ik haat dat soort winkels echt. Net als het Kruidvat, ook zoiets. Die heeft dan nog wel wat betere producten, maar zo'n onaangename winkel.
[ afbeelding ]
“If there are no dogs in heaven, then when I die I want to go where they went.” - Will Rogers
Op precies hetzelfde tijdstip denken we aan het zelfde. Aan Crystal Meth.quote:Op vrijdag 28 mei 2021 12:23 schreef Mr.Sandman het volgende:
[..]
Holy shit, je post heeft dezelfde timestamp als de mijne.
Lol, ik dacht dat ik laattijdige meldingen kreeg, want 2 tegelijkertijd gebeurt normaal nooit.quote:
[..]
Holy shit, je post heeft dezelfde timestamp als de mijne.
Experiencing minor difficulties. Have positive up-angle and attempting to blow. Will keep you informed.
Tijd voor weekend denk ik, al dan niet onder invloed. Van het mooie weer, uiteraard.
“If there are no dogs in heaven, then when I die I want to go where they went.” - Will Rogers
Voor het eerst sinds tijden vanmorgen weer eens kaartjes gekocht. voor een concert. Billie Eilish. Nog even 13 maanden geduld. Eerst ging ik wel 2 a 3 keer in de maand naar concerten/muziekdingen. Wel weer een fijn gevoel.
