CDA motie: asielzoekers mogen niet door villawijk

Dat het CDA in Oegstgeest voorstelde statushouders om te laten lopen voor de rust in Wilhelminapark stuit op weerstand.

‘Kom maar binnen”, zegt Joost van Bergen en Henegouwen, bewoner van de wijk Wilhelminapark in Oegstgeest, met enige aarzeling. „Ik wil er wel over praten, maar weet nog niet of ik in de krant wil. Glaasje water?”

Hij heeft het over de motie die de CDA-fractie vorige week donderdag in de gemeenteraad indiende om statushouders en zogeheten spoedzoekers vanuit hun onderkomen met „extra bewegwijzering” via de Rhijngeesterstraatweg en de Endegeesterlaan naar het winkelcentrum te laten lopen. Een omweg, óm de villawijk met 125 bewoners heen.

Het was een van de voorwaarden die het CDA wilde stellen aan het onderbrengen van 175 statushouders en tachtig spoedzoekers, personen die tijdelijk onderdak nodig hebben, in het leegstaande Hoefijzergebouw.

Een „afzichtelijke” motie, vindt Van Bergen en Henegouwen. Hij is niet de enige. Fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer Gert-Jan Segers noemde het idee op Twitter „niet te geloven”, Sylvana Simons, fractievoorzitter van BIJ1, stelde Kamervragen.

Van Bergen en Henegouwen spreekt graag zijn afschuw uit, maar hekelt ook de manier waarop het incident in de media is neergezet – vandaar zijn aarzeling. „De hele buurt wordt nu als ongastvrij neergezet. Ik krijg zelfs berichtjes van vrienden hierover met kotsende emoticons. ‘Gadver’, schrijven ze. Alsof ik dit niet naar vind, alsof alle bewoners automatisch achter die motie staan.”

Eibertjan van Blitterswijk, fractievoorzitter van het CDA in de gemeenteraad, en indiener van de motie, zegt geschrokken te zijn van alle ophef. „Er is absoluut geen sprake van slechte bedoelingen. Ik heb dit gedaan met de overtuiging dat iedereen een dak boven het hoofd verdient. Ik sprak veel mensen in het dorp met dezelfde opvatting, maar ook mensen met zorgen. Een van die zorgen was dat zo’n grote groep mensen, ongeacht wie, voor veel extra verkeer zorgt. Daarom wilden we bordjes neerzetten met andere routes, om verkeersstromen te spreiden.”

‘Ruimtelijke ontwikkeling’
Hij vindt het „triest voor de buurt” dat die nu negatief in het nieuws komt. „Ik neem afstand van iedere aanstootgevende associatie die kan worden opgewekt door de motie.” Sinds het indienen ervan zit hij „half in de schuilkelder” en ontvangt hij veel nare berichten. „Ik word uitgescholden voor christenhond.”

Dat de motie tot ophef zou kunnen leiden, was niet in hem opgekomen: „Het ging voor mij echt om ruimtelijke ontwikkeling.” Het deel over de looproutes is inmiddels geschrapt uit de motie, wel zal er een verkeersonderzoek plaatsvinden.

De extra bewegwijzering zou volgens de motie „voor rekening van het COA” zijn, maar het COA, het Centraal Orgaan opvang asielzoekers, laat weten zoiets nooit te doen. „Als we bewegwijzering aanbrengen is dat om nieuwe bewoners wegwijs te maken”, zegt een woordvoerder. „Hier is de apotheek, daar de bus, dat soort dingen. Maar we laten mensen niet omlopen.”

Ouderwetse trekbellen
In de buurt staan grote herenhuizen – vrijstaande villa’s en twee-onder-een-kapwoningen – die veelal ouderwetse trekbellen hebben. De goed verzorgde voortuinen zijn voorzien van gras, grind of tegels. De meeste mensen doen er dinsdagmiddag de deur niet open. Van Bergen en Henegouwen, woonachtig in een wit, vrijstaand huis, doet dat wel. Terwijl hij vertelt dat hij er „behoorlijk kapot van is”, gaat de bel. Het is buurvrouw Pim van Vliet, die net als Van Bergen en Henegouwen botenliefhebber is en een tip over boten wilde vragen. Ze loopt door naar de woonkamer met grijs gelakte houten vloer en uitzicht op de achtertuin, en schuift aan. Ook zij is „heel verdrietig” over de kwestie en laat graag „een ander geluid” horen.

„Na alle commotie wilde ik eigenlijk een groot hart schilderen midden in de wijk, om te laten weten dat de statushouders wél welkom zijn. Ik kan niet voor de hele buurt spreken, dat kan niemand – het CDA dus óók niet. Er zijn mensen die zich zorgen maken en dat is hun goed recht, maar er zijn ook mensen voor wie dat niet of minder geldt.” Ze zegt dat bij de gemeente inderdaad aandacht is gevraagd voor „proportionaliteit”, wat betreft de grootte van de groep, maar „bij mijn weten heeft niemand gevraagd om deze motie”.

Dat beaamt Anneke van Bergen en Henegouwen, de vrouw van Joost, die halverwege het gesprek naar beneden komt. „We hebben onze zorgen geuit en tegelijkertijd kijk ik ernaar uit mensen te helpen door bijvoorbeeld taallessen te geven. Natuurlijk is het een spannende ontwikkeling, in één keer zo veel nieuwe buren. Maar die brengen ook verschillende culturen met zich mee en dat zie ik als een verrijking voor de buurt.”

‘Beangstigend’
Zo denkt ook bewoner en hoogleraar bestuurskunde Kutsal Yesilkagit erover. „Ik houd me in mijn werk veel bezig met openbaar bestuur en populisme. Verontrustend dat zulke moties worden ingediend onder het mom van ‘bewoners tegemoetkomen’. Het is een overtreding van rechtsstatelijke normen. Ook op persoonlijk niveau baart het me zorgen: wij lijken nu rijke villabewoners die tegen de komst van statushouders zijn. In werkelijkheid is er een klein groepje bewoners met die opvatting, dat gewoon erg veel kabaal maakt.”

Hij vindt de motie „beangstigend voor de democratie” en het is volgens hem juist de plicht van de buurt anderen op te vangen. „We zijn bevoorrechte, kapitaalkrachtige burgers. Vanuit die kracht moeten we handelen, niet vanuit angst.”

https://www.nrc.nl/nieuws(...)er&utm_term=20210505

Nu komt hun ware gezicht naar boven. Van mij mogen er 1 miljoen asielzoekers toegelaten worden, allemaal in villawijken hahaha.