Blijft Rutte nog 4 jaar overeind?

quote:

Op zondag 7 februari 2021 04:52 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]

Tom Lanoye, de schrijver van de column was vrijdag te gast in het radioprogramma 1 op 1.
[..]

Het radiofragment is terug te luisteren via: https://www.nporadio1.nl/(...)-voor-extreem-rechts

quote:

Op maandag 8 februari 2021 20:55 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Geen kritiek op Rutte, hoe verzint die vent het.

Dat de kritiek niet echt aanslaat betekent niet dat die er niet is.

quote:

In tijdperk-Rutte wordt rechthebbendheid waar mogelijk bestreden

12 februari 2021

Ik denk dat we het over armoede moeten hebben. Over de samenleving die we zijn – een ontzettend gaaf land, volgens onze premier – en de samenleving die we zouden wíllen zijn, een wat rechtvaardiger land misschien, wie weet, ooit.

Deze week zag ik een filmpje voorbijkomen van Joop den Uyl, sprekend in de Tweede Kamer. Bril in de hand, priemende vinger, elk woord even intens. “Wat wilt u”, vraagt hij, en we zien Ruud Lubbers luisteren, “geloof in de toekomst? Maar daaronder is de werkelijkheid. De werkelijkheid van de armoede, de werkelijkheid van de mensen die in het donker zijn.” En hij vervolgt in het Duits, uit de Dreigroschenoper van Bertolt Brecht: “Und man sieht nur die im Lichte. Die im Dunkeln sieht man nicht.”

1986 Joop den Uyl over de dreigende tweedeling van de maatschappij

Wie worden gezien, wie niet? Wie leven in het licht, wie in het donker? In NRC lees ik dat door de coronacrisis een categorie daklozen boven is komen drijven die tot dusver buiten beeld was: die van de Oost-Europese arbeidsmigranten. ‘Irena Zaluska was jarenlang onzichtbaar’, zo luidt de openingszin van het artikel. Arbeidsmigranten gelden als ‘niet-rechthebbenden’; het is louter vanwege corona dat ze nu toch worden opgevangen en het blijkt om honderden te gaan. “De politiek doet alsof deze mensen niet bestaan”, zegt Esmé Wiegman, directeur van de branchevereniging voor maatschappelijke opvang.

Misère
Er zijn verschillende termen die het tijdperk-Rutte typeren; ‘invechten’ is er een, ‘zelfredzaamheid’ een ander, maar ‘niet-rechthebbend’ mag er ook zijn. Rechthebbendheid moet zo veel mogelijk bestreden worden. Zie het toeslagenschandaal, de bezuinigingen op de sociale advocatuur, het wegduwen van arbeidsgehandicapten, de onderbetaling van flexwerkers, het terugdringen van de sociale woningbouw. De ­Nationale Ombudsman somde in Trouw op wie er werden ‘vergeten’: “Het betreft tussen de twee en tweeënhalf miljoen mensen. Het aantal mensen dat in armoede leeft, is ongeveer een miljoen. Het aantal laaggeletterden is meer dan twee miljoen. Mensen met een beperking: een half miljoen.”

Inmiddels klinkt alom de roep om de terugkeer van de ‘menselijke maat’ bij de overheid, al dan niet in de vorm van een bemand loket in het gemeentehuis. Het is een terechte reactie op alle misère die aan het licht is gekomen, maar het blijft aan de oppervlakte. Waar komt de misère vandaan? Is het een natuurwet dat er altijd armen onder ons zullen zijn? Kan geen samenleving zonder onderkant? Of is dit het gevolg van politieke keuzes?

De Groene Amsterdammer liet Eric van ’t Zelfde aan het woord, baanbrekend schoolleider in Rotterdam-Zuid, nu vmbo-rector in Laren (maar met leerlingen uit Almere, Eemnes, Huizen). “Weet je hoeveel kinderen in Nederland in armoede leven? 605.000! Dat is toch een schande in een rijk land?” Van ’t Zelfde ziet de gevolgen in de schoolbanken, en hij heeft daar slapeloze nachten van.

Er valt een zekere wending waar te nemen in de politiek, en ook bij de werkgevers. Een correctie op de ­‘rafelranden van het kapitalisme’, ­aldus Klaas Dijkhoff.

Ik wacht nog even met juichen.

Stevo Akkerman