TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
Man man man wat is die Tim Hoffman een verschrikkelijk theatraal figuur. Dat je er tegen ageert snap ik volledig en hoort ook maar waarom op zo'n rare kinderlijke manier
Er komt een vervolg op...quote:Op maandag 22 februari 2021 12:31 schreef Obiekulu het volgende:
De zondagavonden zijn koud, leeg en ontdaan van hun warme gloed.
De herinneringen blijven...
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Op
Inderdaad op basis van die column.quote:
Op basis van de column van Eva in de Volkskrant of heb je meer info?
Meer info ontbreekt nog.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Samen het theater in: https://www.theater.nl/de(...)man-en-van-roosmalen
De Pannekoekencaravan
Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen kochten, moe van hun journalistenbestaan, ruim tien jaar geleden een heuse pannenkoekencaravan. Ze gingen een avontuur aan vol beslag, poedersuiker en stroop..., maar keerden na twee jaar en een hoop illusies minder weer huiswaarts. Helemaal mislukt willen de mannen het avontuur echter niet noemen. Want wat die twee jaar wel hebben opgeleverd is een levensvoorraad aan smakelijke verhalen. En die vertellen de twee vrienden niet alleen in de krant, maar ook in het theater.
De Pannenkoekencaravan
De Pannekoekencaravan is een schat aan mooie ervaringen en verhalen over ambitie, vriendschap en hoop. Tien jaar geleden hadden Groenteman en Van Roosmalen niet verwacht dat ze hier ooit zouden staan toen ze voor het eerst rondreden in hun foodtruck. Het leven kan raar lopen, maar dat maakt het juist zo leuk.
De Pannekoekencaravan
Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen kochten, moe van hun journalistenbestaan, ruim tien jaar geleden een heuse pannenkoekencaravan. Ze gingen een avontuur aan vol beslag, poedersuiker en stroop..., maar keerden na twee jaar en een hoop illusies minder weer huiswaarts. Helemaal mislukt willen de mannen het avontuur echter niet noemen. Want wat die twee jaar wel hebben opgeleverd is een levensvoorraad aan smakelijke verhalen. En die vertellen de twee vrienden niet alleen in de krant, maar ook in het theater.
De Pannenkoekencaravan
De Pannekoekencaravan is een schat aan mooie ervaringen en verhalen over ambitie, vriendschap en hoop. Tien jaar geleden hadden Groenteman en Van Roosmalen niet verwacht dat ze hier ooit zouden staan toen ze voor het eerst rondreden in hun foodtruck. Het leven kan raar lopen, maar dat maakt het juist zo leuk.
Zin in! Vorige seizoen nog even teruggekeken. Blijft toch heerlijk gniffelen, vooral het stuk over Marble Mania.
Ga ook naar hun theatershow, erg benieuwd!
Ga ook naar hun theatershow, erg benieuwd!
Heb je het boek al gelezen? En wat vond je van het album? Ga ook alvast reserveren voor de film. Heb je toevallig nog zegels voor de Media Inside pot pindakaas spaaractie?quote:
Zin in! Vorige seizoen nog even teruggekeken. Blijft toch heerlijk gniffelen, vooral het stuk over Marble Mania.
Ga ook naar hun theatershow, erg benieuwd!
Haha, boek zeker gelezen (Nederland onder het Systeemplafond). Heerlijk die hollandse kneuterigheid droog verwoord door Marcel.
Vanaf aanstaande vrijdag (13 augustus) leggen Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman de media weer onder een vergrootglas in een nieuw seizoen Media Inside. Wij maken ons nu al zorgen.
“Met Marcel van Roosmalen.”
Marcel, we bellen net na de baanwielrenfinale tussen Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen...
“Is dat zo? Niks van gezien.”
Geen fan?
“Ik kijk nooit naar baanwielrennen, waarom zou ik dat nu wel doen? Ik kijk ook nooit naar openwaterzwemmen, dus ook niet tijdens een Olympische Spelen. In Wormer, waar ik woon, zwemmen mensen in Het Zwet, een recreatieplas. Denk je dat ik stop om naar hen te kijken? Ja, als ze verdrinken stop ik wel even, maar anders fiets ik door. Ik vind het fascinerend om te zien hoe journalisten opeens doen alsof ze er wél al jaren naar kijken. Dat gehijg en dat geslijm, wat een treurnis. Ik ben zó blij dat die Spelen voorbij zijn.”
In een van je columns veegde je de vloer aan met Humberto Tan.
“Ik veegde al weken de vloer aan met journalisten, ook met Tan. Hoe hij in Scheveningen die medaillewinnaars opving met dat geslijm van hem. RTL sponsorde al die huldigingen, dus het was ook nog eens beleid. De hele tijd op zoek gaan naar het verhaal achter het verhaal achter het verhaal. Steeds weer die domme vragen over hoe zwaar het wel niet was. Ik heb respect voor de prestaties van de sporters, iets minder voor al die hijgende journalisten of voor al die gasten in die talkshows. Jacques Brinkman, die oudhockeyer die in De Oranjezomer even zijn moment pakte om een paar appjes van zijn zoon (Thierry Brinkman, red.) voor te lezen die in Tokio was met de Nederlandse hockeymannen. Over hoe de sfeer was en zo, triest.”
Om een dag later daarvoor zijn excuses te maken.
“Op Twitter ja, zodat iedereen kon zien dat hij sorry zei. Ik vind dat fascinerend. Ook dat iedereen alleen maar zegt hoe zwaar het was. Ik vertel toch ook niet de hele tijd hoe zwaar het leven van een columnist is? Dat het moeilijk is om elke keer weer inspiratie te vinden? Dat zou wat zijn, zeg. Of een bakker die vertelt dat hij van heel ver moest komen om voor mij een brood te bakken. Heel vermoeiend allemaal.”
Jammer dat jullie nu net na de Spelen een programma over de media maken. Gijs en jij hadden waarschijnlijk met de botte bijl gehakt.
“Ik vind de media ook zonder Olympische Spelen fascinerend. Zo’n programma als Zomergasten: dat ging ooit over de favoriete tv-fragmenten van de gast, nu zijn het zwarte avonden waarin drie uur lang alleen maar over ellende wordt gepraat. Ik vraag me toch echt af wat daar allemaal is gebeurd.”
Te veel eer misschien, maar komen wij ook nog aan bod?
“Met alle respect, maar het is een wonder dat Panorama nog bestaat. Wie koopt er nog een tijdschrift?
Vind ik heel jammer hoor, dus rek het zolang het nog kan. Toen ik laatst werd geïnterviewd vroeg ik wat nou precies de aanleiding was. De redactie had nog ergens een rechtenvrije foto van mij gevonden, dus daar moest dan een verhaaltje bij. O wacht, dat was Nieuwe Revu. Heel jammer. Zet je er nu wel een leuke foto bij trouwens?”
Die van jou met Gijs tegen een muur. “Prima, die is genomen bij mij thuis. Gijs draagt mijn jasje, maar dat doet er niet toe. Ik ben heel blij dat ik met hem dit programma doe.”
In het persbericht staat dat de langverwachte Sven Kockelmann misschien ook zijn opwachting maakt.
“Kockelmann is een monument, de laatste échte journalist van Nederland, als je het mij vraagt. Volgens mij komt hij langs, tenminste: als hij heelhuids van zijn vakantie terugkeert. Maar dat zal wel. Ik heb geen idee waar hij is geweest, maar hij lijkt mij het type voor Zwitserland.
In een tweesterrenhotel.”
Media Inside, gepresenteerd door Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman, is vanaf aanstaande vrijdag 13 augustus om 21:20 uur te zien bij BNNVARA op NPO3.
“Met Marcel van Roosmalen.”
Marcel, we bellen net na de baanwielrenfinale tussen Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen...
“Is dat zo? Niks van gezien.”
Geen fan?
“Ik kijk nooit naar baanwielrennen, waarom zou ik dat nu wel doen? Ik kijk ook nooit naar openwaterzwemmen, dus ook niet tijdens een Olympische Spelen. In Wormer, waar ik woon, zwemmen mensen in Het Zwet, een recreatieplas. Denk je dat ik stop om naar hen te kijken? Ja, als ze verdrinken stop ik wel even, maar anders fiets ik door. Ik vind het fascinerend om te zien hoe journalisten opeens doen alsof ze er wél al jaren naar kijken. Dat gehijg en dat geslijm, wat een treurnis. Ik ben zó blij dat die Spelen voorbij zijn.”
In een van je columns veegde je de vloer aan met Humberto Tan.
“Ik veegde al weken de vloer aan met journalisten, ook met Tan. Hoe hij in Scheveningen die medaillewinnaars opving met dat geslijm van hem. RTL sponsorde al die huldigingen, dus het was ook nog eens beleid. De hele tijd op zoek gaan naar het verhaal achter het verhaal achter het verhaal. Steeds weer die domme vragen over hoe zwaar het wel niet was. Ik heb respect voor de prestaties van de sporters, iets minder voor al die hijgende journalisten of voor al die gasten in die talkshows. Jacques Brinkman, die oudhockeyer die in De Oranjezomer even zijn moment pakte om een paar appjes van zijn zoon (Thierry Brinkman, red.) voor te lezen die in Tokio was met de Nederlandse hockeymannen. Over hoe de sfeer was en zo, triest.”
Om een dag later daarvoor zijn excuses te maken.
“Op Twitter ja, zodat iedereen kon zien dat hij sorry zei. Ik vind dat fascinerend. Ook dat iedereen alleen maar zegt hoe zwaar het was. Ik vertel toch ook niet de hele tijd hoe zwaar het leven van een columnist is? Dat het moeilijk is om elke keer weer inspiratie te vinden? Dat zou wat zijn, zeg. Of een bakker die vertelt dat hij van heel ver moest komen om voor mij een brood te bakken. Heel vermoeiend allemaal.”
Jammer dat jullie nu net na de Spelen een programma over de media maken. Gijs en jij hadden waarschijnlijk met de botte bijl gehakt.
“Ik vind de media ook zonder Olympische Spelen fascinerend. Zo’n programma als Zomergasten: dat ging ooit over de favoriete tv-fragmenten van de gast, nu zijn het zwarte avonden waarin drie uur lang alleen maar over ellende wordt gepraat. Ik vraag me toch echt af wat daar allemaal is gebeurd.”
Te veel eer misschien, maar komen wij ook nog aan bod?
“Met alle respect, maar het is een wonder dat Panorama nog bestaat. Wie koopt er nog een tijdschrift?
Vind ik heel jammer hoor, dus rek het zolang het nog kan. Toen ik laatst werd geïnterviewd vroeg ik wat nou precies de aanleiding was. De redactie had nog ergens een rechtenvrije foto van mij gevonden, dus daar moest dan een verhaaltje bij. O wacht, dat was Nieuwe Revu. Heel jammer. Zet je er nu wel een leuke foto bij trouwens?”
Die van jou met Gijs tegen een muur. “Prima, die is genomen bij mij thuis. Gijs draagt mijn jasje, maar dat doet er niet toe. Ik ben heel blij dat ik met hem dit programma doe.”
In het persbericht staat dat de langverwachte Sven Kockelmann misschien ook zijn opwachting maakt.
“Kockelmann is een monument, de laatste échte journalist van Nederland, als je het mij vraagt. Volgens mij komt hij langs, tenminste: als hij heelhuids van zijn vakantie terugkeert. Maar dat zal wel. Ik heb geen idee waar hij is geweest, maar hij lijkt mij het type voor Zwitserland.
In een tweesterrenhotel.”
Media Inside, gepresenteerd door Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman, is vanaf aanstaande vrijdag 13 augustus om 21:20 uur te zien bij BNNVARA op NPO3.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Vanavond dus weer.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
De afgelopen maanden verscheen Marcel van Roosmalen (53) een aantal keren per week in kijkcijferhit De Oranjezomer, waarin hij met zijn column vrijwel alles en iedereen die hij maar kon bedenken aan de schandpaal nagelde. De ruimte die hij kreeg in het praatprogramma was hij niet gewend. „Normaal remt je omgeving je af als je een column schrijft, maar bij De Oranjezomer loopt achter de schermen een ander soort mensen rond.”
Van Roosmalen en zijn goede vriend Gijs Groenteman zijn vrijdagavond weer terug met hun cultprogramma Media Inside. Daarin becommentarieert het stel de meest opmerkelijke tv-momenten van de afgelopen week. Zelf was Van Roosmalen – die boeken schreef als Je hebt het niet van mij, Je moet opschrijven dat hier niets gebeurt en Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt – recent te te zien in De Oranjezomer, waar alle remmen los gingen.
Van FC Twente tot Wolter Kroes en van hockey tot de mannen van Veronica Inside, niemand werd in zijn columns gespaard. „Normaal remt je omgeving je af als je een column schrijft, maar bij De Oranjezomer loopt achter de schermen een ander soort mensen rond”, vertelt hij in de Volkskrant. Daar is het: ’Nou Marcel, wie gaat er vandaag door de gehaktmolen?’ Ook bij mijn radiocolumn in De Nieuws BV overdrijf ik weleens. Maar ik vind mezelf, ondanks mijn versprekingen, er wel goed in om op Radio 1 het land toe te spreken. Het is toch geweldig om dan te zeggen: ’U gaat allemaal dood.’ Ze zenden het gewoon uit.”
Voor Studio Voetbal maakt de geboren Arnhemmer zijn wekelijkse column De korte corner, maar vanwege de gevarieerde sportzomer was er even geen plek voor Van Roosmalen. Vandaar het uitstapje naar de zomerse variant van Veronica Inside. „Ik wilde ook weleens de onderbuik bedienen en vind VI echt een legendarisch tv-programma, ook al verkondigen ze niet altijd mijn mening. Het heeft voor zoveel ophef en gedoe gezorgd, over twintig jaar praten we er nog over. Ik denk ook dat ze bijvoorbeeld in het racismedebat een belangrijke rol hebben gespeeld. Zij voerden discussies op tv zoals die ook in kantines worden gevoerd.”
Van Roosmalen en zijn goede vriend Gijs Groenteman zijn vrijdagavond weer terug met hun cultprogramma Media Inside. Daarin becommentarieert het stel de meest opmerkelijke tv-momenten van de afgelopen week. Zelf was Van Roosmalen – die boeken schreef als Je hebt het niet van mij, Je moet opschrijven dat hier niets gebeurt en Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt – recent te te zien in De Oranjezomer, waar alle remmen los gingen.
Van FC Twente tot Wolter Kroes en van hockey tot de mannen van Veronica Inside, niemand werd in zijn columns gespaard. „Normaal remt je omgeving je af als je een column schrijft, maar bij De Oranjezomer loopt achter de schermen een ander soort mensen rond”, vertelt hij in de Volkskrant. Daar is het: ’Nou Marcel, wie gaat er vandaag door de gehaktmolen?’ Ook bij mijn radiocolumn in De Nieuws BV overdrijf ik weleens. Maar ik vind mezelf, ondanks mijn versprekingen, er wel goed in om op Radio 1 het land toe te spreken. Het is toch geweldig om dan te zeggen: ’U gaat allemaal dood.’ Ze zenden het gewoon uit.”
Voor Studio Voetbal maakt de geboren Arnhemmer zijn wekelijkse column De korte corner, maar vanwege de gevarieerde sportzomer was er even geen plek voor Van Roosmalen. Vandaar het uitstapje naar de zomerse variant van Veronica Inside. „Ik wilde ook weleens de onderbuik bedienen en vind VI echt een legendarisch tv-programma, ook al verkondigen ze niet altijd mijn mening. Het heeft voor zoveel ophef en gedoe gezorgd, over twintig jaar praten we er nog over. Ik denk ook dat ze bijvoorbeeld in het racismedebat een belangrijke rol hebben gespeeld. Zij voerden discussies op tv zoals die ook in kantines worden gevoerd.”
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Op 
Groenteman moet stoppen met de hele uitzending met dat pennetje in zijn handen rond te draaien.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
