sigme’s eindeloze feuilleton

Een feuilleton bestaat natuurlijk enkel bij de gratie van lezertjes, en lezertjes blijven uitsluitend als er af en toe nieuwe groene blaadjes zijn. Zo zie je maar hoe alles altijd verword. Wat afschrijfsels waren, worden vraagschrijfsels. Aanbod schiep vraag en daarna dwingt de vraag aanbod af.

Zo gaat het altijd & overal, en dus ook in ons mythisch landschap en ook in mijn Queesteburcht.

Laat ik eerst maar eens even wat bladeren in onze stavaza.
Enige tijd geleden hebben we een omwenteling gehad. Zoals ik eerder verhaalde had onze kasteelheer de queestenaren in twee zoekgroepen gesplitst zodat we elkaar niet teveel voor de voeten zouden lopen. Aangezien er wat queleranten in de groep zitten waren die het daar niet mee eens en na ampel beraad heeft de groep besloten zich weer als één kudde te verenigen.

Min of meer toevallig viel dat groepsbesluit samen met een adelijk besluit om onze kasteelheer van zijn taken te ontheffen en ons een nieuwe kasteelheer te schenken. Die vervolgens kwam binnendenderen bij Gevoelig Groepsoverleg om daar als een olifant rond te razen dus dat was een lekkere binnenkomer.
We hebben onze snavelaar laten invliegen om de brokken te lijmen. Nadat die een en ander professioneel gesnaveld had, bleek de nieuwe kasteelheer eigenlijk wel een geschikte peer.
Laat ik ‘m maar onze kasteelpeer noemen dan ook. Dan weet ik tenminste over wie ik het heb.

Korte tijd na het aantreden van de kasteelpeer, en het grote groepshugbesluit, hadden we een lekker relletje. Om de lezertjes geboeid te houden, zal ik straks eens gaan nadenken over hoe ik het relletje uiteen kan zetten. Wordt vervolgd!

_{PS: de oude kasteelheer is aangesteld als heer der sultans. Zoals jullie weten was de oude kasteelheer een huurling die zich heeft laten omkopen. Zo dachten wij althans. Het lijkt er meer op dat hij een paard van Troje was, die kudde sultans die is binnengesleept zijn namelijk allemaal huurlingen en toevallig toevallig allemaal huurlingen die kennis hadden aan onze exkasteelheer, die dus nu hun heer is.}

[ Bericht 0% gewijzigd door sigme op 19-08-2023 21:00:36 ]

Cynische humor? Ik mag toch hopen dat de lezertjes geen cynisme in mijn schrijfsels ontwaren.
Poëtische spitsvondigheden met een licht humoristische toets, een beetje ironie her of der, wat tongue in cheek, gelardeerd met toespelingen voor insiders.

Mocht het in het gemeen worden verstaan als cynisme kan ik beter mijn pen aan de wilgen hangen.

Er zijn vele goden en deze vuren echt met regelmaat oekazes af en daar hebben we heus veel gedoe mee. Maar het blijft toch de Roemergod die ooit een dermate grote bekering heeft afgedwongen dat het verreikend en verstrekkende gevolgen had en heeft door het gansche land der burchten.
Uit exegese van zijn voorschriften volgde ook dat een heleboel voetvolk dat we altijd vrolijk de deur wezen als ze praatjes kregen en dan mochten ze een paar maandjes later, als ze weer tot de nulfase waren gereduceerd die we ze gunden, opnieuw zich melden als voetveeg. Totdat het ze weer naar de bol steeg en ze een hogere fase dachten te kunnen bereiken en dan ging het weer van voren af aan. Oh ja, Roemergod dus. Die schreef voor dat je niet zo mag sollen met mensen en dat voetvolk ook mensen zijn.

Aangezien zonder voetvolk het gansche raderwerk stil valt, is toen schoorvoetend gehoor gegeven aan de Roemerroeping en zijn de voetveegjes vaste kamers aangeboden enzo. In de hutten op het veld natuurlijk, waar ze tot dan toe ook woonden maar dan als pensiongasten. Dat steeg een heel aantal volledig naar het hoofd en die wilden toen ook in de burchten gaan wonen, en aangezien officieel iedereen met een vaste woonstee een gooi mag doen naar een burchtkamer, kon dat niet gewoon genegeerd worden.

Er zijn daarvoor dan speciale sluiptochten via weggetjes en bruggetjes opgetuigd, waar ambitieus voetvolk manieren bijgebracht wordt en ze natuurlijk ook her en der een proefje moeten afleggen om de volgende brug over te mogen steken. Hebben ze eenmaal een burcht bereikt dan krijgen ze een kamertje toegewezen en kunnen ze daar in de leer als gezel.
Via dat looppad is er ook een handvol leerlingzoekers onze burcht binnengedrongen.
In tijden van Pest, dus eenmaal in hun kamertje moesten ze in dat kamertje blijven, eenzame opsluiting en via schreeuwluikjes dan proberen hun gezelschap tot wasdom te laten komen.

Nadat de Pest het land verlaten had, kwamen ze in de grote zalen dolen, en net doen alsof ze daar al eeuwen thuishoorden. Steeds vaker mopperden zoekers van de oude garde dat een van de jongelui weliswaar zwierig aan de kroonluchter hing, maar dat z’n zoekerij ernstig te wensen over liet. En dat betreffend jongmens voortdurend geen vragen stelt, of te veel vragen stelt, of domme. Steeds vaker kwam het gemopper ook de lelijke heks ter ore. Die knarste wat terug. Het jongmens in kwestie werd verder natuurlijk niet gekend in het gemopper dus die bleef vrolijk zwieren en naar gelang ‘m goeddunkte geen vragen stellen, of domme, of te veel.

Uiteindelijk werd het de heks te gortig, dat gezeur aan haar kop. De heks is kortaangebonden en zwiepte dus de deur naar de zoekhertogin open en las die de les. Toen die van de schrik bekomen was lichtte de hertogin het jongmens in. Die was natuurlijk in alle staten en heeft daarna de kudde een schrikbrief voorgelezen. Nou nou poeh poeh.

Dat was de rel. Oh ja, en jongmens had even tevoor een lelijke tekening geklad op het toilet met een verwijzing naar de feeks (de feeks is niet de heks, voor de duidelijkheid, ze lijken wel wat op elkaar maar zijn toch echt ook heel eigen eigenaardig). Dus de feeks kwam nog door de rel heenrellen dat jongmens’ gewetstheid wel een koekje ven eigen deeg leek en dat wie zonder zonden etc etc etc. En toen barste een ander gezelzoekertje in traantjes uit dus toen was het hoog tijd voor een olifant met een lange snuit en toen was de vergadering afgelopen en daarna werd er weer gewoon verder gequeest zoals het altijd was geweest.

quote:

Op maandag 21 augustus 2023 10:17 schreef Tuindier het volgende:
Hoe is het afgelopen met het jongmens?

Als te doen gebruikelijk; het is zoals het was.

Zijlijntje

Een andere goddelijke oekaze dan de Roemeroekaze heeft trouwens ook best veel gevolgen.
Ik volg zelf de godenwereld niet echt, maar op een zeker moment kwam er vanaf de goddelijke tafel een gebod over aardappels, vlees en groente.
Dat gebod is eerst zo lang mogelijk genegeerd en volgens de adel was er sowieso weinig aan de hand want we hadden altijd al een gebod over aardappels, groente en vlees en zoveel verschil zat daar niet tussen.

Maar toch, maar toch, het werd een hete aardappel, en jullie weten hoe dat gaat.

Uiteindelijk moest iemand 'm oppikken en dan is het de kunst (voor de adel) om het ding uit te smeren. U begrijpt, er is een compleet aardappel, vlees en groente-circus opgericht. Rondtrekkend langs de burchten werden alle burchtbewoners vriendelijk doch dringend (lees: verplicht) uitgenodigd voor ellenlange voorstellingen waarin aardappel, vlees en groente van werkelijk alle sjeu ontdaan werden.

Nadat iedereen de droge stof geslikt had kregen we een oorkonde en een oproep voor een herhaalbezoek, een overhoring, een gezelschapsspel met drone & aardappels, vlees en groente etc etc etc.

Dit alles opdat luid en duidelijk beleden kon worden dat iedereen, echt iedereen, actief en passief en geoormerkt doordrongen was van het belang en de toepassing, de achtergrond en de uitwerking van aardappels, vlees en groente. Zowel individueel als prive als in de uitvoering van het maken van taarten, vlaaien en alle overige burchtvoortbrengselen.
De verordening van aardappels, vlees en groente gaat overigens niet over eten, dus ook niet over burchtvoortbrengsels, maar over de burchtbewoners, adel, voetvolk etc; de levende have op 2 poten.

Tenslotte zijn wij allen ook slechts aardappels, vlees en groente. En daar gaat het om. In dit geval dan he.

Kijk, dat krijg je dan hè.
Komt er een oekaze over aardappels, groente en vlees; dan denken ze dat vleeseten verplicht wordt
Nee, zo zit het niet. De goden verwoorden verwarrend poëtisch maar bedoelen het meestal wel goed.
_{De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen}

Zijlijntje 2
De aardappelgroentevlees-oekaze schrijft wat ge- en verboden voor, met name op het gebied van knoeien (vanwege een hekel aan vlekken) en over ordening, labeltjes en oorbellen en kenmerkende kledij. Dit gaat vooral over de idee en het kruis.

Uit de exegese van de verordening van aardappels, vlees en groente volgde vanalles, waaronder bijvoorbeeld het gebod op ophouden met ouderwets zeuren over rokkies en broekies.

Vroeger (hééél vroeger) kon je aan kledij zien of iemand een rokkie of een broekie was. Daar komen de namen ook vandaan (duh). Dat is echt al sinds mensenheugnis niet meer zo, maar zo gaat dat met naamgeving, die blijft hangen terwijl elk verband tussen de naam en de oorsprong allang weg is.

In iets modernere tijden wordt elke nieuwe schreeuwer eerst in de broek geloerd en dan geoormerkt als rokkie óf broekie. Alle oormerken staan uiteraard netjes in I&R, de Inlichtingen & Registratieboeken. Daar staat nog veel meer in natuurlijk, zoals eetgewoontes, dieeten, moerstaal & dialect etc etc etc. Per persoon staat daar een enorme lijst kruisjes genoteerd bij de juiste categorieën, meestal gewoon ‘het kruis’ genoemd. Daarvan krijg eenieder ook een eigen afschrift, de idee (vrij naar Plato).

Iedereen moest z’n oormerk voortdurend kunnen laten zien of een kopietje van z’n idee opsturen, en snode kooplieden en dominees (en iedereen en hun moeder) haalden ook regelmatig kopietjes uit I&R om mensen aanbiedingen te sturen. En die kopietjes werden dan vaak bevlekt, door geknoei, en daar heeft die nieuwe oekaze dus een hekel aan.

Tegenwoordig vinden we dat knoeien en vlekken niet netjes, en zichtbaar met je kruis te koop lopen niet nodig. Wel moet men vaak een kopietje van de idee afgeven, met dus het kruis daarin, maar daar moet de ontvanger discreet mee omgaan en er mag zeker niet op geknoeid en gevlekt worden, en de gekopieerde kruislijst moet goed opgeborgen worden. Niemand mag te pas en te onpas in andermans kruis loeren. Dat laatste dat doet natuurlijk iedereen gewoon wel. Maar je mag het kruis in elk geval niet meer zomaar kopiëren. En je mag niet de kruisjes gebruiken voor waar je maar zin in hebt, eigenlijk mag je het bijna nooit gebruiken, dus het nut van het kruis staat ook wat ter discussie maar dat is nu het punt niet. Het punt is dat je eigenlijk niet mag doen alsof je weet heb van andermans kruis.

Behalve natuurlijk als dat officieel wel moet. Of voor een Goed Doel, vinden zij die het Goede Doel voorstaan. Zo is er bijvoorbeeld een theekransje, waarvan de leden menen dat er meer burchtbewoners zouden moeten zijn waarvan je zou kunnen verwachten dat ze eventueel een rokje zouden kunnen dragen. Dit omdat er relatief veel burchtbewoners daarvoor niet in aanmerking komen, weliswaar zouden ze best een rokje aan kunnen trekken, dat kan, maar dat zijn dan geen geboren rokkies. En dat van die geboorte daar wil men dan nog wel overheen zien, maar dan in elk geval dat je een rokteken op je idee hebt staan, want de idee is dan leidend. En dan gaat het om de officiële idee dat men heeft over iemand, niet over het idee van die persoon over zichzelf, laat dat helder wezen.

[ Bericht 0% gewijzigd door sigme op 06-09-2023 14:49:30 ]

 
zijlijntje 3

Jaren geleden ontving ik een uitnodiging voor de theekrans, dat was bij de oprichting daarvan.

Persoonlijk vond ik het nogal vrijpostig van ze, dat ze blijkbaar in mijn kruis hadden zitten graaien om te achterhalen dat ik een potentiële rokjesdrager zou zijn. Want dat kwamen ze dus niet vragen; ze kwamen gewoon met de deur in huis vallen, zoiets als 'Hallo rokkie, je zit vanaf nu bij onze rokjestheekrans! Daar gaan we babbelen over hoe lastig het is om aan goede rokjes te komen enzo en dat is belangrijk want er zijn te weinig rokjes in ons land. Eerste bijeenkomst is dan-en-dan. Gaaf gezellie he? Groetjes!!!! ' Of woorden van gelijke strekking.

Anyway, ik reageerde in m'n kruis getast. Dat leek me gepast. Ze hebben me geschrapt als lid. _{Pun intended}

Maar ik had natuurlijk ook een postduif gestuurd naar de Vlekridders; met de vraag waar de Theemutsen het gore lef vandaan haalden om stiekum in mijn kruis te gluren om te kijken of ze me aan de theekransgenodigden wilde toevoegen. De Theemutsen hadden namelijk een speciale postduif gekweekt die gespecialiseerd was in kruissnuiverij en daarmee de Blije Boodschap der Dozen enkel bezorgde bij rokkies. Dat leek mij een vlek op het blazoen van de Theemutsen.

De Vlekridders zijn een kleine doch gezaghebbende orde, die blazoenvlekken onderzoekt. Je kan ze waarschuwen als er ergens een blazoenvlek is, opdat zij onderzoeken of er ergens een gat in het dak zit waardoor mogelijk ergens iets gelekt heeft, wat een vlek op een blazoen kan hebben gemaakt. Zij gaan zeer zorgvuldig onderzoeken waar het lek door veroorzaakt is, wat er eigenlijk lekte etc etc etc. Na verloop van tijd leveren zij een lijvig rapport over het lek achter de vlek. Aan de vlek zelf doen de Vlekridders niks, zijn dienen immers onbevlekt te blijven. Het is verboden blazoenvlekken te poetsen zonder de Vlekridders in te lichten, al moet je het gat in het dak wel direct dichten.

In mijn geval kreeg ik na weken wachten een uiterst dun en afgemeten rapportje met de melding dat de adel postduiven aan mij mocht sturen. Hmmm. Tsja. Ik vond dat een wat dunnetjes antwoord op de vraag of je die postduiven eerst aan kruizen mocht laten snuffelen (snuffelen om te ruiken of je naar rokjes geurde). En geen antwoord op de vraag of dat een blazoenvlek was voor de Opperste Theemuts.
Maar soit, na eerdere botsingen met Vlekridders had ik ze toch al niet hoog zitten dus liet ik het er maar bij.

Ja niet om het een of ander, maar dit wordt dus geen kort verhaal. Dat heb je met eindeloze feuilletons, die worden uitgesponnen. En dit zijlijntje, nou, daar zijn wij nog lange niet over uit. Dus, om een lang verhaal kort te maken: lees gezellig mee en laat af en toe weten of er nog een touw aan vast te knopen valt.

Zijlijntje bladzijde 4

Maar goed, dat was dus jaren her, nog in de tijd van aardappels, groente vlees.
Na de verordening van aardappels vlees & groente kregen, na de aanvankelijke bagateliseringsronde, de Vlekridders nog meer gezag. Het was nog even verboden als het daarvoor was om iemands kruis te besnuffelen of zomaar te grijpen, maar dat werd dus langzamerhand iedereen steeds duidelijker, voornamelijk vanwege voortdurende oorwassingen in het AVG-circus.

Edoch, onlangs ontving ik een rare postduif. Niet afkomstig van de theemutsenkrans (want daarvan ben ik dus geen lid), maar het was wel heel duidelijk familie. Van die kleine gluipoogjes enzo, het stonk. En een roze parelkettinkje, dat ook.

Hoe dan ook, het beest kwam met een vragenlijst aankakken. In het begeleidend schrijven stond dat het ging over rokkies, en dat die te kort zijn. Of dat er een tekort aan is, same difference.
Er was nog een optie dat de vragenlijst een vraag zou bevatten over of u een rokkie of een broekie bent (wat de rest van de antwoorden dan weer een stuk interessanter had gemaakt, methodologisch gezien, maar tegenwoordig is methodologie achterhaald, ideologie is de bom). Maar dat was dus niet zo. Hadden ze dus *weer* aan mijn kruis laten snuffelen!

Nu was voor mij de maat vol. Ik klom wederom in de pen, voor een brief op poten aan de Vlekridders. Nu een iets uitgebreider briefje dan jaren her, omdat ik niet weer de uitvlucht wou van de vrijheid van verzenden van postduiven.

De Vlekridders hadden er niet zo’n zin an. Dat kan ik me denken, maar dan hadden ze maar een ander karma moeten verdienen in hun vorige leven. Ze stuurden m’n postduif door naar de Regelneuker. Pardon, de Advizeur Regelneukerij (voluit).

De Regelneuker checkt, zoals de naam al misschien een beetje suggereert, of de regels wel gevolgd zijn. In het kader van blazoenbevlekking kan dat een goede vraag zijn; mogelijk is de vlek voorgeschreven. Of was er een regelwerk onder het lekke dak wat het lek verklaart. Nou ja enzovoort.

De Regelneuker is best een geschikte peer, en die was het wel met me eens dat er eens goed uitgezocht moest worden wie die duif getraind had. De Regelneuker zou dan uitzoeken of de kruissnuiverij door duiven aan regels onderworpen was en zo ja of die regels dan geschonden waren.

Na een halve eeuwigheid had de Regelneuker boven tafel wie de duif getraind had. Maar de Regelneuker kon geen regels vinden over kruissnuiverij, maar vond het toch verdacht veel lijken op blazoenbezoedeling, en de Regelneuker kwam dus weer terug bij de Vlekridders.

Waarop de Vlekridders zuchtend en steunend eens aan hun morsige pijen krabden en de Regelneuker lieten weten dat er een paar jaar geleden ook al eens naar een vergelijkbare kruissnuiverij gekeken was, en er toen besloten was dat het belang van de Theemuts boven het belang van kruisdiscretie ging want de Theemuts was nobel en enkel uit op gezelligheid en meer rokjesdagen en wie is daar nu tegen?

En dat ze daar geen regel voor hadden opgenomen in hun antivlekkenpakket want dat geeft maar gezeur dus het was meer een soort kaderrichtlijn.

Waarop de Regelneuker moest concluderen dat er bij gebrek aan regels geen regels overtreden waren.

quote:

Op vrijdag 8 september 2023 16:55 schreef yinu het volgende:
Dus: ongereguleerde kruissnuiverij is sowieso geoorloofd omdat er dan geen regels overtreden worden? Mooie boel!

Nou, dat staat nog te bezien, het vervolgverhaal zal vervolgd worden en als het aan mij ligt de kruissnuivers ook.
Maar de Regelneuker kan de duiventrainers en/of de opdrachtgevers daarvan niet met pek en veren besmeuren want de Regelneuker is gebonden aan de regel dat er dan regels overtreden moeten zijn.

_{Zijlijn blz 5}

Nu de Regelneuker geen staf kon breken, ben ik maar weer naar de Vlekridders getogen. Nu met spitsere vragen, over dat onreguleerde kader van ze, en hoe die duiventrainerij daar dan in zou passen en wie eigenlijk dat kader besloten heeft. En, aangezien ik duidelijk van het kastje naar de muur gestuurd ben; de vraag waar ik in die muur een klaagbriefje kan stoppen.

Ach en wee jammerden de Vlekridders. Hun pijen waren net in de was, ze stonden in de blote kont, het was vakantie en ze zouden er over gaan nadenken.
Toen weken later dan ook de laatste Vlekridder teruggekeerd was van het strand, schudden ze hun pijen nog eens en kwamen met antwoorden.

Het kwam erop neer dat de Vlekridders weliswaar een kader kennen over kruissnuiverij om de Theemuts te bevredigen, maar dat de Theemutsen daar verder nooit naar geïnformeerd hebben en dus ook deze recente duivensnuiverij niet hadden afgestemd met de Vlekkers. De Vlekkers zouden ze dat ongeacht dat kader hebben afgeraden, want dat kader is er alleen om queleranten als ik met een kluit het bos in te sturen. Want de Vlekridders hebben duidelijke orders om kruissnuiverij af te raden. Daartoe zenden zij ook met regelmaat zendelingen uit, die bij de adel brochures over kruishygiëne aan de man/vrouw/anderszins brengen, zo schreven ze mij.
En de adelborst van het landgoed van de duiventrainer van de kruisgetrainde duif was verantwoordelijk voor het niet opvolgen van de in de brochures aangeprezen en afgeprezen omgang met andermans kruis.

Wanneer ik er echt op zou staan een klaagbrief in de muur te duwen, moest ik daarvoor mij vervoegen bij de Waqf.

Wft? Nee, Waqf. Aangezien de beeldbuiskindertjes wel begrepen zullen hebben dat ik daar inderdaad op stond, heb ik nog flink wat speurwerk moeten verrichten voordat ik een postduif te pakken had die wist waar de Waqf post ontving, maar toen ik die eenmaal had heb ik maar weer eens een brief opgesteld. Voorzien van vele voetnoten en verwijzingen, toelichtingen en toespelingen.

Hoog tijd om dit feuilleton weer leven in te blazen. Op de hoofdlijnen valt weinig te melden.
Maar toch maar eerst even die hoofdlijn dan.
Voor wie de draad van het verhaal kwijt is; hier was de voorlaatste aflevering van de hoofd-verhaallijn: sigme in LIT / sigme’s eindeloze feuilleton

Onze destijds ons opgedrongen kasteelpeer hangt nog steeds in ons kasteel rond. We vinden het ook nog steeds een prima peer. Dat is best saai eigenlijk. De peer maakt dat goed door buitengewoon asociaal en onaangepast gedrag en onvriendelijk opmerkingen aan het adres van vrijwel iedereen. We dragen 'm op handen en hoewel hij hoopt op het winnen van een grote somme gelds en dan te vertrekken zonder een woord, hopen wij hem aan ons te binden tot ver na zijn pensioendatum. Voorlopig zijn wij aan de winnende hand.

De heer de sultans is er ook nog. Met z'n sultanen. Die hebben een route uitgestippeld die zij de weg naar Rome noemen, waarbij geldt dat iedere weg naar Rome leidt en zij daarom nu al een jaar of twee aan het onderzoeken zijn via welke route men in Rome zou kunnen komen. De vraag of (en zo ja: waarom) we naar Rome willen zien zij wel als belangwekkend maar niet als iets wat hun onderzoek meer of minder nodig maakt. Ik verwacht dat zij uiteindelijk een lijvig rapport gaan opleveren over de Via Romana, gezien vanuit kikkerperspectief.
Er is afgelopen jaar niet meer iets vernomen van de vorig jaar geformuleerde wens om onze burcht, of de burchtbewoners, te verheffen. De Romeroute ontneemt het zicht op verheffing, of de noodzaak ertoe, en de noodzaak van enige noodzaak.

En als laatste bijpraatsel: het jongmens dat de les gelezen werd hangt nog steeds rond in de burcht. Iets minder uitbundig in de kroonluchter, maar nog steeds met verve in de veronderstelling dat zijn talent aanwezig en eventueel miskend is.

Maar goed, deze momenteel tamelijk saaie hoofdlijn terzijde: óp naar de zijlijn.

-----------------

Van die rokkies en die broekies dus. En dat ik in het kruis getast was.
Korte samenvatting van de eerste vijf bladzijden:
Ondanks alle met de mond beleden wormen in naarden dat men een ander niet op z'n kruisgesteldheid zal indelen, had men een postduif gestuurd naar uitsluitend mensen met een rokkieskruis. Ondergetekend rokkieskruis is daar niet van gediend en ging jammeren bij de Vlekridders. De Vlekridders zeiden dat dit geen vlek was en dus er geen lek was.
Daarna ging dit rokkie dan jammeren bij de Regelneuker. Die speurde maar vond geen geschriften met regels en bij gebrek aan regels was er ook geen regelovertreding.
Ten einde raad ging ik dan maar te rade bij de Wafq.

-----------------

_{Zijlijn blz 6}

De Wafq reageerde buitengewoon plechtstatig op mijn schrijven. Na enige zeer formele brieven met de lakzegels tot op de millimeter op de juiste plaats volgde een voorstel om elkaar in levende lijve de nieren te proeven.
Beschroomd sloop ik op het gestelde tijdstip naar de kelderkamer waar ik waarschijnlijk gemarteld zou gaan worden. Edoch, dat bleek alleszins mee te vallen.
Eerst en vooral bleek de Wafq een rokkie in optima forma. En dan bedoel ik ook echt OPTIMAAL. Qua vorm. Nog roksiger wordt het niet; deze droeg een kind onder het hart en stond op het punt om leven te schenken - een unieke kunst die voorbehouden is aan rokkies. Niet elke rokkie doet het of kan het, maar broekies kunnen het in geen geval.

Daarnaast bleek de Wafq het zonder een spoor van twijfel met me eens te zijn dat er hier a) in broekjes gegluurd was en b) dat dit niet zomaar mag en c) dat er weinig reden was om aan te nemen dat het deze keer toevallig wel mocht.

Als laatste bemoedigende oordeel liet de Wafq weten dat ze dit nou echt een lekker verzetje vond van haar normale werk wat ook wel het uitzoeken van gezeur is en dit is duidelijk ook uitzoeken van gezeur maar ze vond mijn gezeur dan toch leuker dan het meeste gezeur.

Maar eerst moest ze dus het ultieme rokkieding doen; een kind rocken. Dat neemt maanden in beslag naar het schijnt (ik hou me er verre van dus mijn kennis hierover is gebaseerd op geruchten en overlevering).

---------------------

_{Zijlijntje aflevering nummer 7 alweer}

Aflevering zes speelde zich ergens eind van de vorige zomer af. Inmiddels is het al weer bijna zomer (toch?). De Wafq heeft succesvol een kind gebaard en zich verlof veroorloofd en is nu fris en fruitig en met een hele nieuwe kijk op het leven, het heelal en de rest terug op kantoor.
Maar dat had haar geestdrift voor mijn zeurderij niet getemperd, de Wafq gaat volle kracht op zoek naar de verantwoordelijke(n) voor onbetamelijk kruissnuiverij.

Wordt vervolgd! _{(Wordt er nog gevolgd?)}

[ Bericht 1% gewijzigd door sigme op 04-04-2024 19:37:00 ]