R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben jaren geleden geëmigreerd uit Nederland naar 'n ander Europees land met vrouw en kinderen. Ondertussen ben ik gescheiden. Na een lang slepende rechtszaak is er een omgangsregeling met de kinderen, waardoor ik ze vaak zie.
Nu ben ik het hier al een tijd beu, maar de laatste tijd irriteer ik me werkelijk aan alles hier. De tijd met de kinderen spendeer ik hier, de tijd zonder de kinderen elders. Ondertussen heb ik een nieuwe relatie met een dame in Nederland. De tijd hier is echt de tijd uitzitten geworden.
Nu wil ik graag terug naar Nederland. Maar de consequentie is dan wel dat ik de kinderen een stuk minder zie. 99% van de tijd ben ik 100% overtuigd, maar zeg maar 1% van de tijd is er twijfel.
Eenmaal de stap genomen is er natuurlijk ook amper nog een weg terug. De omgangsregeling zal aangepast moeten worden en als ik na 'n jaar spijt heb, dan is dat natuurlijk niet zomaar weer aangepast. Daarnaast is de moeder van de kinderen nu niet bepaald de ideale moeder.
Iemand tips/overwegingen?
Nu ben ik het hier al een tijd beu, maar de laatste tijd irriteer ik me werkelijk aan alles hier. De tijd met de kinderen spendeer ik hier, de tijd zonder de kinderen elders. Ondertussen heb ik een nieuwe relatie met een dame in Nederland. De tijd hier is echt de tijd uitzitten geworden.
Nu wil ik graag terug naar Nederland. Maar de consequentie is dan wel dat ik de kinderen een stuk minder zie. 99% van de tijd ben ik 100% overtuigd, maar zeg maar 1% van de tijd is er twijfel.
Eenmaal de stap genomen is er natuurlijk ook amper nog een weg terug. De omgangsregeling zal aangepast moeten worden en als ik na 'n jaar spijt heb, dan is dat natuurlijk niet zomaar weer aangepast. Daarnaast is de moeder van de kinderen nu niet bepaald de ideale moeder.
Iemand tips/overwegingen?
Hoe oud zijn je kinderen? Hoe vaak zie je ze nu?
Hoever is het van Nederland naar het land waar je nu zit en hoe vaak zou je de kinderen dan gaan zien? Alleen in (de) vakantie(s)?
Hoever is het van Nederland naar het land waar je nu zit en hoe vaak zou je de kinderen dan gaan zien? Alleen in (de) vakantie(s)?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ze zijn nu 5 en 6. Ik zie ze nu 50% van de tijd.quote:Op woensdag 18 november 2020 14:17 schreef miss_sly het volgende:
Hoe oud zijn je kinderen? Hoe vaak zie je ze nu?
Hoever is het van Nederland naar het land waar je nu zit en hoe vaak zou je de kinderen dan gaan zien? Alleen in (de) vakantie(s)?
Van deur tot deur kost 'n (vlieg)reis incl op tijd op het vliegveld zijn e.d. me 'n uur of 12. Met andere woorden: da's een heel gereis en best vermoeiend.
Hoe vaak ik de kinderen zie hangt dan af van de omgangsregeling. In principe een deel van de vakanties, mits ik natuurlijk overeenstemming bereik met de moeder van de kinderen (die niet bepaald het meest rationele en cooperatieve persoon is).
Of om het even welke andere variantie, op voorwaarde natuurlijk dat er overeenstemming is. Wat ik wel wil voorkomen is natuurlijk dat ik constant op en neer aan het reizen ben. Dat is slopend.
Maar je kinderen zijn wel ooit in Nederland geboren? Aangezien je het hebt over een emigratie met vrouw en kinderen.
Ja. Zijn ooit in Nederland geboren. Maar kunnen zonder toestemming van beide ouders het land niet uit.quote:
Maar je kinderen zijn wel ooit in Nederland geboren? Aangezien je het hebt over een emigratie met vrouw en kinderen.
Ik denk dat je voor jezelf zult moeten bepalen hoe belangrijk je een echte band met je kinderen vindt.quote:
[..]
Ze zijn nu 5 en 6. Ik zie ze nu 50% van de tijd.
Van deur tot deur kost 'n (vlieg)reis incl op tijd op het vliegveld zijn e.d. me 'n uur of 12. Met andere woorden: da's een heel gereis en best vermoeiend.
Hoe vaak ik de kinderen zie hangt dan af van de omgangsregeling. In principe een deel van de vakanties, mits ik natuurlijk overeenstemming bereik met de moeder van de kinderen (die niet bepaald het meest rationele en cooperatieve persoon is).
Of om het even welke andere variantie, op voorwaarde natuurlijk dat er overeenstemming is. Wat ik wel wil voorkomen is natuurlijk dat ik constant op en neer aan het reizen ben. Dat is slopend.
Want laten we wel wezen: die ga je niet heel vaak zien en ze zijn nog erg jong. Ze zullen het ook erg moeilijk vinden, van je de helft van de tijd zien, naar zo nu en dan in de vakanties. En ga je ze dan halen? Ga je je vakanties dan daar doorbrengen om bij ze te zijn? Heb je daar voldoende vakantiedagen voor? Ze kunnen de komende jaren nog niet alleen met het vliegtuig naar jou reizen, vermoed ik. Denk je dat ze je nog echt als vader zullen zien en ervaren als ze je alleen in de vakanties zien?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je ex-vrouw wil niet terug?quote:
[..]
Ja. Zijn ooit in Nederland geboren. Maar kunnen zonder toestemming van beide ouders het land niet uit.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dus remigreren gaat je zeer waarschijnlijk goed contact en een band met je kinderen kosten. Ook met een hele coöperatieve flexibele ex wordt het lastig om meer dan een soort leuke oom te worden denk ik.quote:
[..]
Ze zijn nu 5 en 6. Ik zie ze nu 50% van de tijd.
Van deur tot deur kost 'n (vlieg)reis incl op tijd op het vliegveld zijn e.d. me 'n uur of 12. Met andere woorden: da's een heel gereis en best vermoeiend.
Hoe vaak ik de kinderen zie hangt dan af van de omgangsregeling. In principe een deel van de vakanties, mits ik natuurlijk overeenstemming bereik met de moeder van de kinderen (die niet bepaald het meest rationele en cooperatieve persoon is).
Of om het even welke andere variantie, op voorwaarde natuurlijk dat er overeenstemming is. Wat ik wel wil voorkomen is natuurlijk dat ik constant op en neer aan het reizen ben. Dat is slopend.
Zelf zou ik waarschijnlijk kiezen voor LATten de komende 10-12 jaar en dan pas remigreren.
Dat zijn goede vragen. Dat weet ik niet. Voor de kinderen is het wel een behoorlijke omschakeling, vooral ook omdat ze nu erg aan mij hangen en veel minder aan hun moeder.quote:
[..]
Ik denk dat je voor jezelf zult moeten bepalen hoe belangrijk je een echte band met je kinderen vindt.
Want laten we wel wezen: die ga je niet heel vaak zien en ze zijn nog erg jong. Ze zullen het ook erg moeilijk vinden, van je de helft van de tijd zien, naar zo nu en dan in de vakanties. En ga je ze dan halen? Ga je je vakanties dan daar doorbrengen om bij ze te zijn? Heb je daar voldoende vakantiedagen voor? Ze kunnen de komende jaren nog niet alleen met het vliegtuig naar jou reizen, vermoed ik. Denk je dat ze je nog echt als vader zullen zien en ervaren als ze je alleen in de vakanties zien?
Vakanties kan ik hier doorbrengen. Eventueel halen en dan elders doorbrengen. In Nederland of ergens op vakantie, dat kan ook. Dat is op zich de praktische invulling. Vakantiedagen zijn het probleem niet, want ik werk voor mezelf. Natuurlijk moet de periode in de vakantie dan wel lang genoeg zijn. Als dat 'n week is dan is het een heel gereis voor kleine kinderen.
Of ze me nog echt als vader ervaren dan, dat weet ik niet. Het alternatief is wel dat ik hier tegen mijn zin zit en langzaam weg kwijn.
Je hebt geen keus. Je wil weg uit dit land en de consequentie is dat je de kinderen minder ziet. Of je spijt krijgt of niet dat zal de tijd leren.
Probeer je niet te laten verleiden tot een vingerwijzing naar je ex en hoe moeilijk ze het je maakt. Zelfs al is dat volledig waar. Ze zal altijd de moeder van je kinderen blijven en je zult altijd met haar te maken hebben, minstens tot de jongste meerderjarig is.quote:
[..]
Nee. En die wil ook vooral dwars zitten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar je kwijnt niet weg bij het idee om je kinderen langzaam maar zeker te verliezen en ze afhankelijk te laten zijn van een moeder die er zo te lezen niet voldoende voor ze is?quote:
Het alternatief is wel dat ik hier tegen mijn zin zit en langzaam weg kwijn.
Ik zie hier een hele belangrijke rol voor jou voor je kinderen en ik snap niet dat je niet wegkwijnt bij het idee ze min of meer aan hun lot over te laten bij hun moeder.
Dat weet ik, maar omgekeerd ben ik een stuk redelijker. Stel dat het omgekeerd zou zijn, dan zou ik bv. niet moeilijk doen over twee weken met de kerstvakantie, de hele voorjaarsvakantie en 'n wat langere tijdsperiode in de zomervakantie.quote:
[..]
Probeer je niet te laten verleiden tot een vingerwijzing naar je ex en hoe moeilijk ze het je maakt. Zelfs al is dat volledig waar. Ze zal altijd de moeder van je kinderen blijven en je zult altijd met haar te maken hebben, minstens tot de jongste meerderjarig is.
Zij zou dan de kinderen amper zien, dus bv. een maand of anderhalve maand zou ik dan prima vinden. Vooral ook omdat steeds 'n week of twee weken vrij vermoeiend wordt, omdat de kinderen in de vakantie dan maar reizen dan wat anders. En ze zijn nog vrij jong natuurlijk.
Ja, dat is dus waar ik bang voor ben, maar wat ik nu nog niet weet. Of ja bang, dat is de twijel zeg maar. Bij dat idee wegkwijnen doe ik natuurlijk pas als het al 'n tijd zo ver is en ik er spijt van heb gekregen.quote:
[..]
Maar je kwijnt niet weg bij het idee om je kinderen langzaam maar zeker te verliezen en ze afhankelijk te laten zijn van een moeder die er zo te lezen niet voldoende voor ze is?
Ik zie hier een hele belangrijke rol voor jou voor je kinderen en ik snap niet dat je niet wegkwijnt bij het idee ze min of meer aan hun lot over te laten bij hun moeder.
Vanuit mijn eigen emotie zeg ik: heerlijk, een mooie kans om je eigen leven zonder kinderen terug te krijgen.
Aan de andere kant, daar heb je toch echt zelf voor gekozen. En het voorstel dat je nu geeft, hoef je er alleen maar te zijn voor de vakanties en leuke dingen. Lekker makkelijk. Voor je kinderen is het het beste als je daar blijft. En je bent nog zeker 12 jaar verantwoordelijk voor ze.
Aan de andere kant, daar heb je toch echt zelf voor gekozen. En het voorstel dat je nu geeft, hoef je er alleen maar te zijn voor de vakanties en leuke dingen. Lekker makkelijk. Voor je kinderen is het het beste als je daar blijft. En je bent nog zeker 12 jaar verantwoordelijk voor ze.
Het contact zal dan vooral telefonisch zijn en in de vakanties. Of welke periode dan ook dat ik ze zie. Hoe dat uitpakt? Geen idee.quote:
[..]
Dus remigreren gaat je zeer waarschijnlijk goed contact en een band met je kinderen kosten. Ook met een hele coöperatieve flexibele ex wordt het lastig om meer dan een soort leuke oom te worden denk ik.
Zelf zou ik waarschijnlijk kiezen voor LATten de komende 10-12 jaar en dan pas remigreren.
10-12 jaar LAT-ten is natuurlijk ook slopend, zeker over dit soort afstanden. Dan ben je eigenlijk nergens thuis, maar meer 'n beetje constant onderweg. Komt sociaal leven daar en hier niet ten goede. Dat merk ik nu al. Ben er hier vaak niet, eigenlijk alleen de tijd met de kinderen en die besteed ik dan met de kinderen. Bijna automatisch ga je dan toch anders om met je omgeving.
Ben er wel over uit dat ik iets moet kiezen. Of het een of het ander. Twee dingen half doen leidt uiteindelijk vaak tot niets.
Ik kan me niet voorstellen hoe dat moet gaan: leven in een land wat je enorm tegenstaat. Dat is 24/7...quote:
Vanuit mijn eigen emotie zeg ik: heerlijk, een mooie kans om je eigen leven zonder kinderen terug te krijgen.
Aan de andere kant, daar heb je toch echt zelf voor gekozen. En het voorstel dat je nu geeft, hoef je er alleen maar te zijn voor de vakanties en leuke dingen. Lekker makkelijk. Voor je kinderen is het het beste als je daar blijft. En je bent nog zeker 12 jaar verantwoordelijk voor ze.
Mja, het klinkt "lekker makkelijk" inderdaad, maar dat is het niet.quote:
Vanuit mijn eigen emotie zeg ik: heerlijk, een mooie kans om je eigen leven zonder kinderen terug te krijgen.
Aan de andere kant, daar heb je toch echt zelf voor gekozen. En het voorstel dat je nu geeft, hoef je er alleen maar te zijn voor de vakanties en leuke dingen. Lekker makkelijk. Voor je kinderen is het het beste als je daar blijft. En je bent nog zeker 12 jaar verantwoordelijk voor ze.
Als je mij nu zou vragen wat bijvoorbeeld mijn vader in zo'n geval zou moeten doen - stel dat hij destijds in zo'n situatie zou hebben gezeten - dan zou ik nu zeggen dat 'ie voor mij niet had hoeven te blijven tegen zijn zin. Maar goed, da's nu als volwassenen die z'n zaakjes redelijk voor elkaar heeft natuurlijk makkelijk praten.
Daarnaast ook geen idee natuurlijk wat heel lang ergens stevig tegen je zin zitten met me gaat doen. Misschien valt het mee, misschien ga ik er aan onderdoor. In dat laatste geval hebben de kinderen ook niet heel veel meer aan me natuurlijk.
Tsja, daar had hij aan moeten denken toen hij aan kinderen begon en emigreerde.quote:Op woensdag 18 november 2020 14:50 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik kan me niet voorstellen hoe dat moet gaan: leven in een land wat je enorm tegenstaat. Dat is 24/7...
Situaties veranderen. Mensen veranderen...quote:
[..]
Tsja, daar had hij aan moeten denken toen hij aan kinderen begon en emigreerde.
Ben je momenteel weleens een paar weken op vakantie/naar Nederland geweest en dat de kinderen toen meerdere weken aaneengesloten bij haar zijn geweest?quote:
[..]
Ja, dat is dus waar ik bang voor ben, maar wat ik nu nog niet weet. Of ja bang, dat is de twijel zeg maar. Bij dat idee wegkwijnen doe ik natuurlijk pas als het al 'n tijd zo ver is en ik er spijt van heb gekregen.
Heeft je ex iets van een netwerk in het land waar jullie nu wonen? Zodat je kinderen een soort gegarandeerd tante/oomfiguur of grootouders in hun nabijheid hebben als volwassenen die ze kunnen vertrouwen. Zo niet, dan is een remigratie echt desastreus voor de kinderen.
Jouw kinderen zijn volledig afhankelijk van jou en je ex. Dat jij je emigratie betreurt, daar hebben zij geen boodschap aan, maar ze zijn wel de speelbal van de omstandigheden. Dus het zou fair zijn als je een afweging maakt in hun belang, in plaats in dat van je eigen. Zodat je kinderen niet letterlijk kind van de rekening worden vanwege jouw keuzes.
Dus jouw eerste emotie is om je kinderen erbij te naaien omdat je zelf geen verantwoordelijkheidsgevoel hebt en wegloopt voor de consequenties van je eigen keuzes? Hopelijk heb je inderdaad geen kinderen, want je eerste emotie zou toch betrekking moeten hebben op je liefde voor hen zou ik zeggen.quote:
Vanuit mijn eigen emotie zeg ik: heerlijk, een mooie kans om je eigen leven zonder kinderen terug te krijgen.
quote:
[..]
Het contact zal dan vooral telefonisch zijn en in de vakanties. Of welke periode dan ook dat ik ze zie. Hoe dat uitpakt? Geen idee.
10-12 jaar LAT-ten is natuurlijk ook slopend, zeker over dit soort afstanden. Dan ben je eigenlijk nergens thuis, maar meer 'n beetje constant onderweg. Komt sociaal leven daar en hier niet ten goede.
Ben er wel over uit dat ik iets moet kiezen. Of het een of het ander. Twee dingen half doen leidt uiteindelijk vaak tot niets.
Dat is maar net hoe je er invulling aan geeft en hoe jij je prioriteiten stelt. Als je beiden 1x per maand een weekend de kant van de ander op gaat loopt het niet zo'n vaart hoor en ben je nog meer dan genoeg thuis.Maar blijkbaar geef jij vooral veel prioriteit aan je nieuwe liefde en niet aan er nog iets van maken in het land van je kinderen. Tenminste, zo komt dat nu op mij over.
Het feit dat je kinderen hebt niet.quote:
[..]
Situaties veranderen. Mensen veranderen...
Ik inmiddels wel 'n beetje en dat is slopend. Nu zijn de scholen dicht en zijn de kinderen de hele dag thuis, dus dan gaat het op zich nog wel, maar als ze straks weer naar school gaan, dan zit je natuurlijk maar weer een beetje te wachten tot je ze kunt gaan halen.quote:
Ik kan me niet voorstellen hoe dat moet gaan: leven in een land wat je enorm tegenstaat. Dat is 24/7...
Dat was toen wel een compleet andere situatie.quote:Tsja, daar had hij aan moeten denken toen hij aan kinderen begon en emigreerde.
Klopt, ik heb en wil geen kinderen. Dat is dus vanuit mijn emotiequote:
Dus jouw eerste emotie is om je kinderen erbij te naaien omdat je zelf geen verantwoordelijkheidsgevoel hebt en wegloopt voor de consequenties van je eigen keuzes? Hopelijk heb je inderdaad geen kinderen, want je eerste emotie zou toch betrekking moeten hebben op je liefde voor hen zou ik zeggen.
Ik ook niet, maar toch ga ik er vanuit dat mijn liefde voor hypothetische kinderen mijn eerste emotie is als ik ze wel zou hebben.quote:
[..]
Klopt, ik heb en wil geen kinderen. Dat is dus vanuit mijn emotie
Dat was meer het tweede stuk van mijn post.quote:
[..]
Ik ook niet, maar toch ga ik er vanuit dat mijn liefde voor hypothetische kinderen mijn eerste emotie is als ik ze wel zou hebben.
En je werkt op de dagen dat de kinderen er niet zijn? Je hebt geen sociaal leven opgebouwd daar? Of nieuwe hobby's gevonden? Zou een binnenlandse verhuizing jou nog iets opleveren?quote:
[..]
Ik inmiddels wel 'n beetje en dat is slopend. Nu zijn de scholen dicht en zijn de kinderen de hele dag thuis, dus dan gaat het op zich nog wel, maar als ze straks weer naar school gaan, dan zit je natuurlijk maar weer een beetje te wachten tot je ze kunt gaan halen.
[..]
Dat was toen wel een compleet andere situatie.
We hebben nog helemaal niet gevraagd waarom de situatie nu zo slopend is. Speelt je vriendin in Nederland hier een rol in? Werk je?
Misschien kan je vriendin voor een aantal jaar emigreren? En dan als de kinderen wat ouder zijn samen terug naar Nederland?
Een paar weken niet. Week of twee hooguit. Totdat de omgangsregeling er was heb ik ze amper gezien. Als ik helemaal niet aan hun belang zou denken, dan zou ik hier allang vertrokken zijn.quote:
[..]
Ben je momenteel weleens een paar weken op vakantie/naar Nederland geweest en dat de kinderen toen meerdere weken aaneengesloten bij haar zijn geweest?
Heeft je ex iets van een netwerk in het land waar jullie nu wonen? Zodat je kinderen een soort gegarandeerd tante/oomfiguur of grootouders in hun nabijheid hebben als volwassenen die ze kunnen vertrouwen. Zo niet, dan is een remigratie echt desastreus voor de kinderen.
Jouw kinderen zijn volledig afhankelijk van jou en je ex. Dat jij je emigratie betreurt, daar hebben zij geen boodschap aan, maar ze zijn wel de speelbal van de omstandigheden. Dus het zou fair zijn als je een afweging maakt in hun belang, in plaats in dat van je eigen. Zodat je kinderen niet letterlijk kind van de rekening worden vanwege jouw keuzes.
[..]
Mijn ex heeft ruzie met zo ongeveer haar hele familie. Ze heeft wel een netwerk, maar dat zijn nu niet bepaald mensen waar zij of de kinderen op kunnen rekenen.
Het is 'n combinatie van factoren, niet alleen de nieuwe liefde. Er hier iets van maken, tsja... zakelijk gaat het goed, maar dat kan ik ook vanuit Nederland of vanuit waar dan ook runnen. Verder ben ik er compleet klaar mee hier.quote:
Maar blijkbaar geef jij vooral veel prioriteit aan je nieuwe liefde en niet aan er nog iets van maken in het land van je kinderen. Tenminste, zo komt dat nu op mij over.
Uiteraard zijn de kinderen beter af in Nederland, omdat daar meer mogelijkheden voor ze zijn en ik wel op goede voet sta met mijn familie, maar daar heb ik nu niks aan, omdat ik haar handtekening daarvoor nodig heb en die ga ik niet krijgen.
Aan de overweging heb ik niks en je mag het egoistisch vinden van me, maar van mijn ex is het wat mij betreft minimaal even egoistisch dat ze de kinderen geforceerd ergens wil houden, terwijl de kinderen dat niet willen, ze daar ook geen betrouwbaar netwerk heeft, etc.
Nou de bedoeling van mijn post was wel om daarop door te vragen. Op een hele afgelegen plek kan het echt heel lastig worden er nog iets van te maken, maar doorgaans geldt dat niet gelijk voor een land als geheel.quote:
We hebben nog helemaal niet gevraagd waarom de situatie nu zo slopend is. Speelt je vriendin in Nederland hier een rol in? Werk je?
Ik werk als de kinderen er niet zijn, als ze op school zitten (nu niet dan), als ze slapen... Een binnenlandse verhuizing zou op zich prima zijn, maar dan zit ik in de praktijk ook al snel op een behoorlijke afstand van de kinderen qua reistijd. Of ik nu op 12 uur afstand zit of op bv. 5 uur afstand, het blijft allemaal erg veel. Plus dat de kinderen maar op één plek naar school kunnen. Als ik de kinderen heb en dan 5 uur van school zitten, da's ook niet heel erg praktisch.quote:
[..]
En je werkt op de dagen dat de kinderen er niet zijn? Je hebt geen sociaal leven opgebouwd daar? Of nieuwe hobby's gevonden? Zou een binnenlandse verhuizing jou nog iets opleveren?
Ik had 'n prima sociaal leven hier, maar uiteindelijk is vrijwel iedereen er hier op uit om je in de problemen te werken, te profiteren, etc. Uiteindelijk ingezien hoe de meeste mensen werkelijk zijn en daarom het sociale leven wat afgebouwd.
In hoeverre heb je werkelijk geinvesteerd in daar je leven goed opbouwen zonder je ex, maar als 50% vader van kinderen? Echt geinvesteerd? Werk, sport, vrienden, een netwerk? Of zit je daar vooral te bedenken dat je naar NL wil naar je nieuwe vriendin? Want in het laatste geval gaat het niet werken, dat lijkt me duidelijk.quote:
[..]
Mja, het klinkt "lekker makkelijk" inderdaad, maar dat is het niet.
Als je mij nu zou vragen wat bijvoorbeeld mijn vader in zo'n geval zou moeten doen - stel dat hij destijds in zo'n situatie zou hebben gezeten - dan zou ik nu zeggen dat 'ie voor mij niet had hoeven te blijven tegen zijn zin. Maar goed, da's nu als volwassenen die z'n zaakjes redelijk voor elkaar heeft natuurlijk makkelijk praten.
Daarnaast ook geen idee natuurlijk wat heel lang ergens stevig tegen je zin zitten met me gaat doen. Misschien valt het mee, misschien ga ik er aan onderdoor. In dat laatste geval hebben de kinderen ook niet heel veel meer aan me natuurlijk.
Ik vind wat Chia zegt ook erg belangrijk: wat kan de moeder wél bieden aan de kinderen? Stabiliteit? Een netwerk met andere mensen die er voor haar en de kinderen zijn? Steun in het contact onderhouden met jou als jij naar NL gaat?
Als er vanuit de moeder geen stabielie situatie is voor de kinderen als jij weggaat, laat je je kinderen willens en wetens in de steek. Dat kan toch niet? Kinderen heb je voor altijd, dus zullen al je beslissingen altijd met hen in gedachten moeten worden gemaakt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb een eigen bedrijf dat ik onafhankelijk van waar ik ben kan runnen.quote:
We hebben nog helemaal niet gevraagd waarom de situatie nu zo slopend is. Speelt je vriendin in Nederland hier een rol in? Werk je?
De situatie is slopend, omdat ik hier verder niks heb. Geen familie, sociaal leven heb ik afgebouwd (redenen in de vorige post van me)... En dat laatste werkt ook door bij officiële instanties, accountants, zelfs de politie... mensen zijn er alleen maar op uit om maximaal te profiteren van anderen.
En welke rol speelt je vriendin hierin? Hoe graag wil je bij haar zijn/wonen?quote:
[..]
Ik heb een eigen bedrijf dat ik onafhankelijk van waar ik ben kan runnen.
De situatie is slopend, omdat ik hier verder niks heb. Geen familie, sociaal leven heb ik afgebouwd (redenen in de vorige post van me)... En dat laatste werkt ook door bij officiële instanties, accountants, zelfs de politie... mensen zijn er alleen maar op uit om maximaal te profiteren van anderen.
Dat heb ik dus wel gedaan. Ik had zeg maar meer "vrienden" dan tijd. Maar op een gegeven moment is de mentaliteit van de mensen hier en hun intenties me tegen gaan staan. Ik heb een prima draaiende eigen zaak, dus hier werken voor een fractie van m'n huidige inkomen is geen optie.quote:
[..]
In hoeverre heb je werkelijk geinvesteerd in daar je leven goed opbouwen zonder je ex, maar als 50% vader van kinderen? Echt geinvesteerd? Werk, sport, vrienden, een netwerk? Of zit je daar vooral te bedenken dat je naar NL wil naar je nieuwe vriendin? Want in het laatste geval gaat het niet werken, dat lijkt me duidelijk.
Ik vind wat Chia zegt ook erg belangrijk: wat kan de moeder wél bieden aan de kinderen? Stabiliteit? Een netwerk met andere mensen die er voor haar en de kinderen zijn? Steun in het contact onderhouden met jou als jij naar NL gaat?
Als er vanuit de moeder geen stabielie situatie is voor de kinderen als jij weggaat, laat je je kinderen willens en wetens in de steek. Dat kan toch niet? Kinderen heb je voor altijd, dus zullen al je beslissingen altijd met hen in gedachten moeten worden gemaakt.
Na de scheiding heb ik het geprobeerd en aanvankelijk ging dat best aardig. Hoewel 99% van de omgeving andere intenties had, met de wetenschap van nu. En zeker met 'n eigen zaak en 50% van de tijd met de kinderen is er niet heel veel tijd over. Als mensen het waard zijn, maak ik graag tijd, maar zo niet, dan niet.
Plat gezegd: mensen zien me hier vooral als 'n wandelende bankkluis waar ze uit willen graaien. Daarna in mijn "vrije tijd" vooral veel naar andere plekken geweest en dan toch wel met de neus op de feiten gedrukt dat ik hier - behalve de kinderen - echt niks heb.
De moeder heeft wel een netwerk, maar dat is hetzelfde slag volk. Met mensen op wie ze wel kan kon rekenen heeft ze ruzie. Ze zal me wel laten bellen met de kinderen en ze wil ook best een omgangsregeling afspreken, maar of dat de omgangsregeling is die ik wil en of dat er eentje is waarmee ik enigszins tijd door kan brengen met de kinderen, da's een tweede.
Dat 'iedereen er op uit is om je in de problemen te werken en van je te profiteren' ligt tóch echt meer aan je persoonlijke omgeving, ongeacht in welk land je dan ook woont.quote:
[..]
Ik werk als de kinderen er niet zijn, als ze op school zitten (nu niet dan), als ze slapen... Een binnenlandse verhuizing zou op zich prima zijn, maar dan zit ik in de praktijk ook al snel op een behoorlijke afstand van de kinderen qua reistijd. Of ik nu op 12 uur afstand zit of op bv. 5 uur afstand, het blijft allemaal erg veel. Plus dat de kinderen maar op één plek naar school kunnen. Als ik de kinderen heb en dan 5 uur van school zitten, da's ook niet heel erg praktisch.
Ik had 'n prima sociaal leven hier, maar uiteindelijk is vrijwel iedereen er hier op uit om je in de problemen te werken, te profiteren, etc. Uiteindelijk ingezien hoe de meeste mensen werkelijk zijn en daarom het sociale leven wat afgebouwd.
12 uur en 5 uur is overigens een wereld van verschil. Voor mij is het van deur tot deur naar Nederland ook 12 uur. Slopend vind ik een groot woord maar een pretje is anders. 5 uur is daarentegen goed uit te houden. Twee lange films en je bent klaar.
"For the man sound of body and serene of mind, there is no such thing as bad weather; Every day has its beauty. And storms which whip the blood, do make it pulse more vigorously."
Ik wil graag bij haar zijn uiteraard. In 'n beetje LAT-ten af en toe een weekend geloof ik niet zo. Maar zonder kinderen zou ik hier allang vertrokken zijn, ook al zou ik geen vriendin hebben gehad.quote:
[..]
En welke rol speelt je vriendin hierin? Hoe graag wil je bij haar zijn/wonen?
Ok, als ik het goed lees; jij hebt een vrouw en kinderen, die sleur je mee naar een ander land op een onpraktische locatie ten opzichte van Nederland, hun land van oorsprong en een veilige haven met netwerk etc. Zakelijk gaat alles goed maar het huwelijk strandt, jij krijgt een nieuwe vlam hier in Nederland dus overweeg je je kinderen achter te laten in een volgens jou ongezonde thuissituatie, en je ex is in dit verhaal egoïstisch omdat jij het daar niet naar je zin hebt?quote:Aan de overweging heb ik niks en je mag het egoistisch vinden van me, maar van mijn ex is het wat mij betreft minimaal even egoistisch dat ze de kinderen geforceerd ergens wil houden, terwijl de kinderen dat niet willen, ze daar ook geen betrouwbaar netwerk heeft, etc.
Ik weet het niet man, misschien zijn je kinderen wel beter af zonder een vader die per se bij zijn nieuwe chick wilt zijn en de moeite niet wil nemen om
A: Zijn eigen belang opzij te zetten in het belang van zijn kinderen
B: Als hij dan al de keuze maakt om te remigreren, te verdomd is om het offer te maken om heen en weer te reizen om bij zijn kinderen te zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door Hieronymus-G op 18-11-2020 15:32:00 ]
Een overwinning op jezelf, heb je ook verloren
Ja dit is precies wat ik ook wilde vragen. Zou het niet eenvoudiger zijn als je vriendin naar jou komt? Dat maakt je leven daar misschien ook wel weer leuker. In ieder geval tot de kinderen ouder zijn.quote:
Misschien kan je vriendin voor een aantal jaar emigreren? En dan als de kinderen wat ouder zijn samen terug naar Nederland?
Mijn vader is in een ander land gaan wonen toen ik 11 was om bij z'n nieuwe vriendin te gaan wonen. Die vader-dochter band is verbroken door elkaar nog maar weinig te zien en door het hem kwalijk te nemen dat hij z'n vriendin boven z'n kinderen verkoos, en dat is nooit meer goed gekomen (bij al z'n kinderen niet meer overigens). Dus realiseer je goed wat de eventuele gevolgen zijn.
Ik vrees dat je ex nog een veel minder ideale moeder wordt op het moment dat zij de zorg grotendeels fulltime op zich moet gaan nemen en daarnaast geen netwerk heeft waar zowel zij als de kinderen op terug kunnen vallen.quote:
[..]
Een paar weken niet. Week of twee hooguit. Totdat de omgangsregeling er was heb ik ze amper gezien. Als ik helemaal niet aan hun belang zou denken, dan zou ik hier allang vertrokken zijn.
Mijn ex heeft ruzie met zo ongeveer haar hele familie. Ze heeft wel een netwerk, maar dat zijn nu niet bepaald mensen waar zij of de kinderen op kunnen rekenen.
Uit je post #33 maak ik op dat het sowieso geen aangename omgeving is waar ze momenteel opgroeien.
De kinderen naar Nederland krijgen klinkt in deze situatie als het meest ideale scenario waarvoor je alles in het werk zou moeten willen stellen. Dus misschien nogmaals volledig laten uitzoeken door professionals en zelfs opnieuw of alsnog een mediationtraject met je ex in gaan. Zodat je voor dat scenario echt alles gedaan hebt om het te kunnen realiseren.quote:
[..]
Het is 'n combinatie van factoren, niet alleen de nieuwe liefde. Er hier iets van maken, tsja... zakelijk gaat het goed, maar dat kan ik ook vanuit Nederland of vanuit waar dan ook runnen. Verder ben ik er compleet klaar mee hier.
Uiteraard zijn de kinderen beter af in Nederland, omdat daar meer mogelijkheden voor ze zijn en ik wel op goede voet sta met mijn familie, maar daar heb ik nu niks aan, omdat ik haar handtekening daarvoor nodig heb en die ga ik niet krijgen.
En anders toch zelf verhuizen naar een fijnere plek in jullie huidige land en kijken of je op basis daarvan een omgangsregeling kan treffen om de kinderen een groter gedeelte van de tijd bij jou te krijgen.
edit: Wat ook weer beter te combineren is met een eventuele emigratie van je vriendin, want het lijkt me sterk dat ze bereid is naar jullie huidige rotplek te emigreren.
Lekker boeiend wat ik vind en dat je ex egoïstisch is. Dat staat los van je kinderen gewoon in de stront laten zakken. Want na elke post van je over hoe kut het daar is zie ik het somberder voor ze in, want dan kan het voor hen ook nooit een hele aangename omgeving zijn en dan is 'in de stront laten zakken' wel waar het op neer komt als jij terugkeert naar Nederland en zij daar achterblijven. Maar zelf zie je dat blijkbaar niet zo?quote:
Aan de overweging heb ik niks en je mag het egoistisch vinden van me, maar van mijn ex is het wat mij betreft minimaal even egoistisch dat ze de kinderen geforceerd ergens wil houden, terwijl de kinderen dat niet willen, ze daar ook geen betrouwbaar netwerk heeft, etc.
Hoezo geloof je dat niet? Klinkt toch een beetje als een gevalletje cognitieve dissonantie, want je komt elke keer met iets anders op de proppen over waarom dat geen optie is. Terwijl dat binnen Europa doorgaans prima moet kunnen en velen gingen je voor.quote:
[..]
Ik wil graag bij haar zijn uiteraard. In 'n beetje LAT-ten af en toe een weekend geloof ik niet zo. Maar zonder kinderen zou ik hier allang vertrokken zijn, ook al zou ik geen vriendin hebben gehad.
Het is misschien niet het liefdesnestje wat je graag zou bouwen misschien nee, maar soms moet je een offer brengen als dat je morele plicht is.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2020 15:33:25 ]
Wist je vriendin dat je kinderen hebt daar toen jullie een relatie kregen? Hoe denkt zij over de toekomst samen en dan specifiek over emigreren (zij) voor jou en je kinderen?
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Voortbordurend hierop: hoe vindt zij het als jij eventueel je kinderen daar achter laat om bij haar te zijn? En zal zij alle vakanties willen opofferen zodat jij (of jullie samen) naar je kinderen kunt?quote:
Wist je vriendin dat je kinderen hebt daar toen jullie een relatie kregen? Hoe denkt zij over de toekomst samen en dan specifiek over emigreren (zij) voor jou en je kinderen?
En zien jullie in de toekomst nog kinderen samen?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Geen prettige situatie, wel bijzonder dat je de belangen van je kinderen zo makkelijk ondergeschikt lijkt te maken aan je verlangen om bij je nieuwe vlam te zijn.
Jij hebt die kinderen gemaakt, aan hun moeder hebben ze blijkbaar niet veel, neem je verantwoordelijkheid joh.
Jij hebt die kinderen gemaakt, aan hun moeder hebben ze blijkbaar niet veel, neem je verantwoordelijkheid joh.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Ik zou het niet zo netjes vinden als je je kinderen achterliet en met een andere vrouw ging samenwonen in een ander land. Je kinderen zouden belangrijker moeten zijn dan die vrouw, dat is althans mijn gedachte.
Je hebt gekozen voor kinderen dus zorg dat je een goede betrokken vader bent. Dat ben je niet als je 12 uur (of 5 uur) verderop gaat wonen. Als ze volwassen zijn maar weer eens verder kijken.
Helaas, je bent deze verantwoordelijkheid aangegaan dus dingen als "ja maar mijn geluk blabla" gaan nu (nog) niet op.
(Ik heb zelf geen kinderen dus ik praat niet vanuit één of ander emotioneel referentiekader).
Trouwens bijzonder dat dit uberhaupt een issue is. Als dit was gepost door de moeder van de kinderen stond het forum op z'n achterste benen gok ik.
Helaas, je bent deze verantwoordelijkheid aangegaan dus dingen als "ja maar mijn geluk blabla" gaan nu (nog) niet op.
(Ik heb zelf geen kinderen dus ik praat niet vanuit één of ander emotioneel referentiekader).
Trouwens bijzonder dat dit uberhaupt een issue is. Als dit was gepost door de moeder van de kinderen stond het forum op z'n achterste benen gok ik.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Ik zou trouwens behoorlijk afknappen op een vent die z'n kinderen in de steek laat.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Dat ligt aan de persoonlijke omgeving en ook wel de omgeving hier. Veel mensen zijn vertrokken, daarnaast hebben de mensen met 'n baan en familie natuurlijk wel hun bezigheden en door de jaren heen hun sociale kringetje opgebouwd. Daar kom je niet zomaar tussen.quote:Op woensdag 18 november 2020 15:15 schreef Dven het volgende:
[..]
Dat 'iedereen er op uit is om je in de problemen te werken en van je te profiteren' ligt tóch echt meer aan je persoonlijke omgeving, ongeacht in welk land je dan ook woont.
12 uur en 5 uur is overigens een wereld van verschil. Voor mij is het van deur tot deur naar Nederland ook 12 uur. Slopend vind ik een groot woord maar een pretje is anders. 5 uur is daarentegen goed uit te houden. Twee lange films en je bent klaar.
12 en 5 uur, dat scheelt. Maar 5 uur van de school van de kinderen zitten, dat is ook niet te doen. Het is ook met de auto.
Fijn dat jij precies weet hoe het zit. Niet dus. Heb ook nergens gezegd dat ik het verdom om op en neer te reizen. Alleen is 'n paar keer per maand op en neer reizen natuurlijk wel slopend.quote:
[..]
Ok, als ik het goed lees; jij hebt een vrouw en kinderen, die sleur je mee naar een ander land op een onpraktische locatie ten opzichte van Nederland, hun land van oorsprong en een veilige haven met netwerk etc. Zakelijk gaat alles goed maar het huwelijk strandt, jij krijgt een nieuwe vlam hier in Nederland dus overweeg je je kinderen achter te laten in een volgens jou ongezonde thuissituatie, en je ex is in dit verhaal egoïstisch omdat jij het daar niet naar je zin hebt?
Ik weet het niet man, misschien zijn je kinderen wel beter af zonder een vader die per se bij zijn nieuwe chick wilt zijn en de moeite niet wil nemen om
A: Zijn eigen belang opzij te zetten in het belang van zijn kinderen
B: Als hij dan al de keuze maakt om te remigreren, te verdomd is om het offer te maken om heen en weer te reizen om bij zijn kinderen te zijn.
Verder zit mijn ex nu in haar geboorteland, dus het is niet zo dat ik 'n Griekse in Lapland heb gedropt of zo.
