Gefeliciteerd
@FlavEn logisch
@Tink89, dat is ook lastig.
Zondagavond dus een ballon gekregen en bij de controle maandagochtend was die omhoog 'geschoten' door de drukke baby. Ballon weer op de juiste plek gelegd en het wachten begon weer. Maandagmiddag om 5 uur viel die eruit, jippie.
Ik wist al wel dat ze toen me niet meer zouden gaan inleiden omdat het extreem druk was op de verloskamers en al bijna avond en een inleiding na een keizersnee is wat meer risico dus ze wilden wel dat er voldoende personeel rondliep.
Dinsdagochtend 6 uur werd ik uit bed geplukt, half 7 zat het infuus en werden m'n vliezen gebroken. Ik had zelf al weeën, maar kreeg wel meteen weeopwekkers want zo sterk waren m'n eigen niet.
Ook deze keer (net als bij G's geboorte) sloegen de weeën ineens om van goed te doen naar WTF horror. Onder de douche nog even opgevangen, maar na een dik half uur konden m'n benen het niet meer aan, die waren uitgeput.
Had toen 4cm ontsluiting en er werd een ruggenprik besteld. Gelukkig kwam dat team al binnen 10 minuten en ondanks 2x misprikken en 600 weeën tussendoor zat het allemaal nog wel redelijk snel bij poging 3. Rond 11 uur kreeg ik ontspanning.
Ik voelde al snel de weeën dwars door de ruggenprik heen en bij elke wee werd het intenser, dus werd de ruggenprik nog eens opgehoogd. Al met al lag ik er wel 'ok' bij. Was echt blij met de ruggenprik.
Zo rond een uur of 2 had ik het gevoel dat m'n billen van binnen uit elkaar gedrukt werden en het was ook die dag extreem druk op de verloskamers dus toen ik het tegen 3 verpleegkundigen gezegd had kwam er een VK checken, had ik al 9cm!
Ik schrok er zo van dat ik moest huilen, had eigenlijk een soort van net als bij G verwacht dat er steeds 0 vooruitgang zou zijn.
Nou integendeel! Zat zomaar op 10cm en mocht al snel een beetje mee persen, tot ik ineens helse buikpijn kreeg. Geen weeën, maar echt een bizar doffe pijn die aan bleef waardoor ik geen persweeën meer had. Ze vonden m'n blaas katether ook niet zo gevuld dus dachten dat de blaas misschien helemaal vol zat. Katether eruit, echo gemaakt, maar dat was het niet. Toen schoot ook de baby een beetje in de stress, zetten ze de weeopwekkers gauw omhoog en moest ik gaan persen ondanks die buikpijn. Knip gezet en na 19 min persen was ze er, met nog flink drukken op m'n buik, dat dan weer wel, maar omdat de baby al wat gezakt was, nam de buikpijn ook af. Wss zat er iets klem ofzo.
Ze heet Amber
Vaginaal bevallen is echt een geweldige ervaring