[NPO1] Op1 #172 Alle lampen uit na 20:00!!

ZIELIGE MOEDER OF UITGEKOOKT LOEDER?
Volgende week is Willem- Alexander met M�xima op staatsbezoek in India. Veel mensen hopen dat zij daar aandacht vragen voor de situatie rond het ontvoerde meisje Insiya. Wat opvalt in die zaak is dat de media altijd het verhaal van de moeder vertellen. Aangezien een verhaal altijd meerdere kanten heeft, duiken wij in het dossier en stuiten op zaken die een hele andere blik op de zaak werpen.

TEKST HETTIE VOS EN VICO OLLING, FOTO'S ANP E.A.

29 september 2016. Drie mannen bellen aan bij de oma van de 2-jarige Insiya. Als de vrouw de deur opent, pakken ze Insiya op en rennen ze naar een gereedstaande auto. Een buurman overmeestert ��n van de drie mannen nog op straat. Die man wordt later die ochtend door de politie gearresteerd. De rest van de ontvoeringsgroep wordt later pas opgepakt. Eerst lukt het hen Insiya nog over te dragen aan een andere groep, die haar naar Duitsland smokkelt. Vanuit Duitsland is het meisje door haar vader meegenomen naar zijn thuisland India.

Dit is natuurlijk een nachtmerrie.

Mede door de enorme media-aandacht, wordt moeder Nadia, tegen wil en dank, een Bekende Nederlander. Maar wat weten we eigenlijk van deze Nadia Rashid? Zij wordt op 30 januari 1982 geboren in Amsterdam. Zij is van origine Pakistaans, maar heeft twee nationaliteiten: de Nederlandse en de Pakistaanse. Zij studeert psychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en behaalt hiermee de titel master of science. In de zomer van 2005 ontmoet de studente de Indiase zakenman Shehzad, de latere vader van haar dochter Insiya. In een interview in de Volkskrant uit november 2017 doet ze uit de doeken hoe zij de vader van Insiya leeert kennen: "De uitreiking van de International Indian Film Academy Awards was toen een groot driedaags filmfestival in Amsterdam. Ik ben gek op Bollywood-films, dus had ik me aangemeld als vrijwilliger. Ik moest vips helpen en hun de weg wijzen. Shehzad was er een van, hij was een vriend van een van de organisatoren. Hij kreeg mijn nummer, zodat hij me kon bellen als hij vragen had. In de maanden en jaren daarna zocht hij af en toe contact.

Hij woonde in Mumbai, maar was voor zaken altijd op reis. Hij belde telkens vanuit een andere stad. Ik had hem vaak niet meer te vertellen dan: binnenkort tentamen, hard aan het leren. Onschuldige gesprekjes. In 2010 veranderde dat. Hij schreef ineens dat hij me leuk vond. Ik vond het gek, we kenden elkaar helemaal niet. Maar hij deed echt zijn best.

Elke keer als hij in Nederland was, sprak hij met me af. Langzaam werd het een liefdesrelatie. Hij was om de week hier voor zaken. Zijn staalfabriek Conros leverde onder meer lantarenpalen en verkeerslichten in Nederland en Duitsland. Shehzad was charmant, hij vond zichzelf ook sophisticated en praatte graag over wie hij allemaal kende: de zoon van de minister van Financi�n, een bekende acteur. In India is het belangrijk wie je bent, maar ook wie je kent. Ik ben opgegroeid in Amsterdam en dacht met mijn Nederlandse nuchtere mentaliteit: het zal allemaal wel. Voor mij was belangrijk dat hij lief was, zorgzaam en attent. Het was een interessante man, hij kon over alles meepraten: economie, wereldpolitiek, de filmindustrie, vastgoed. Hij begreep dat ik ambities had. Hij zei ook steeds: Ik woon in een metropool. Ik ben ruimdenkend. En we willen hetzelfde, een gezin stichten."

Derde huwelijk

Nadia springt hier wel heel selectief om met de werkelijkheid. Uit talloze stukken van de rechtbank in India en Nederland - die wij hebben ingezien - blijkt ze een verleden te hebben waar ze niet over spreekt. Uit die stukken blijkt dat zij al twee keer eerder getrouwd is geweest, voordat ze met Shehzad Hemani trouwt op 29 april 2011. Ook blijkt zij al een dochter te hebben uit een eerder huwelijk die op dat moment bij haar woont in Hoofddorp.

Uit documenten die aangeleverd zijn bij de rechtbank en het hof in India gedurende het proces rond dochter Insiya, staat dat Nadia in 2002 in Pakistan trouwt met een Pakistaanse dokter, ene Rashid. Nadia is dan rond de 20 jaar oud. Dit huwelijk eindigt in een scheiding. Panorama heeft geprobeerd deze Rashid te traceren, maar de man is naar alle waarschijnlijkheid overleden.

Elvira heeft altijd gedacht dat Shehzad Hemani haar echte vader is. Ze was amper 2 jaar toen haar ouders uit elkaar gingen en daarna is ze verhuisd naar India

Na het huwelijk met deze Rashid, ontmoet Nadia de student Zeeshan Ahmed Choudry. Zeeshan schijnt uit een welgestelde Pakistaanse familie te komen. Op 2 april 2004 trouwt Nadia voor de tweede keer. Het pas getrouwde stel woont een tijdje in Melbourne, Australi�. Maar als Zeeshan een baan vindt bij IBM, vertrekken ze naar Nederland. Uit het huwelijk met Zeeshan Ahmed Choudry wordt een dochter geboren, Elvira Choudry, op 17 april 2008, in Amsterdam. Een persoon uit de Pakistaanse gemeenschap in Amsterdam, die Nadia en haar familie goed kent, wil alleen anoniem tegenover Panorama verklaren. De reden is dat de Pakistaanse gemeenschap in Nederland klein is en er snel met vingers wordt gewezen. "Met het tweede huwelijk ging het snel bergafwaarts en Nadia trok samen met Elvira bij haar moeder in. Als Zeeshan dan in het weekend zijn dochter kwam ophalen zoals afgesproken, liet Nadia hem lange tijd buiten wachten. Nadia speelde allerlei spelletjes om het contact tussen vader en dochter te torpederen. En uiteindelijk is dat haar gelukt ook."

Ontbonden

Huwelijk nummer 2 wordt op 29 juni 2010 ontbonden door de rechtbank van Haarlem. Volgens de stukken verzoekt Nadia de rechtbank om na de echtscheiding het volledige gezag over haar dochter te krijgen. In het ouderschapsplan staat onder andere de reden beschreven: "Vader zal op korte termijn naar Pakistan, zijn land van herkomst, vertrekken (hij wil daar een nieuwe start maken). Voortzetting van het gezamenlijk ouderlijk gezag wordt daarmee nagenoeg inhoudsloos en voor moeder onredelijk bezwarend. De ouders stellen daarom voor de rechtbank te vragen het eenhoofdig gezag over Elvira aan moeder toe te kennen." Het ouderschapsplan is ondertekend door beide ouders op 12 mei 2010. De rechtbank wijst het eenhoofdig gezag aan Nadia toe en Zeeshan Choudry moet een maandelijkse alimentatie van 350 euro betalen.

Onze bron vervolgt: "Nadia heeft Zeeshan onder druk gezet: of je geeft je dochter op, of ik zorg dat je geen Nederlands paspoort krijgt en het land wordt uitgegooid. Nadia heeft Zeeshan wijs kunnen maken dat zij daar invloed op kon uitoefenen. Maar Zeeshan h�d helemaal geen plannen om terug naar Pakistan te gaan. Hij stond juist op het punt om de Nederlandse nationaliteit te krijgen en hij woont en werkt tot op de dag van vandaag in Nederland. Zeeshan Choudry heeft al jaren geen contact meer met zijn dochter Elvira. Na alle problemen die Zeeshan met Nadia en haar familie heeft gehad, wil hij volgens mij he-le-maal niks meer met hen te maken hebben."

Panorama heeft onderzoek gedaan naar Zeeshan Ahmed Choudry om hem om commentaar te vragen. De man woont inderdaad nog steeds in Nederland, maar laat weten niet te willen reageren.

Ten tijde van Nadia's huwelijk met echtgenoot nummer 2 begint zij in 2009 te daten met Shehzad Hemani. Dit is terug te lezen in de stukken ingediend bij de rechtbank wanneer het over de totstandkoming van de relatie gaat. Hemani is een zeer succesvolle internationale zakenman uit India. Hij doet veel zaken in Nederland en is vaak in Amsterdam. Dan spreekt hij ook met Nadia af.

Hemani verblijft dan steevast in een hotel. Dit verklaart de moeder van Nadia in de getuigenverklaring die zij bij de rechter-commissaris heeft afgegeven op 19 mei 2017. De moeder van Nadia zegt hierover:" U vraagt mij hoe vaak Hemani in Nederland is geweest toen hij een relatie had met Nadia. Ik weet niet hoeveel keer, het was wel vaak. De ene keer zag ik hem zelf ook, de andere keer niet. (...) Het klopt dat hij altijd in een hotel verbleef en niet bij mij of in Hoofddorp bij Nadia. Ik weet dat omdat ik dit hoorde van Nadia of van hemzelf. Als hij in Nederland was, dan wist ik dat altijd. Ik wist het niet altijd als Nadia naar hem toe ging in het buitenland. Zij had haar eigen leven. Achteraf hoorde ik het wel altijd. Ik weet niet waar zij elkaar in het buitenland ontmoetten. Ik weet dus niet of dat altijd India was of ergens anders. Het was volgens mij verschillend. Ik weet ook niet hoe vaak zij bij hem langs is geweest. U vraagt mij wie haar reis- en verblijfkosten betaalde als zij naar Hemani ging. Dat is persoonlijk. Ik denk dat hij dat deed."

Naar India

In 2010 reist Nadia samen met dochter Elvira naar India. Dit blijkt uit visumaanvragen bij de Indiase ambassade in Den Haag. Nadia vraagt een zesmaandenvisum aan voor zichzelf en voor haar dochter Elvira. Nadia laat er geen gras over groeien en welgeteld tien maanden nadat de rechtbank in Haarlem haar tweede echtscheiding heeft uitgesproken, stapt zij op 29 april 2011 voor de derde keer in het huwelijksbootje met de welgestelde industrieel Shehzad Hemani, in Mumbai, India.

Dochter Elvira verhuist ook mee naar Mumbai en gaat daar naar de American School of Bombay, een prestigieuze en hoog aangeschreven priv�-school. Op de inschrijving van de school staat de kleuter ingeschreven met de achternaam van haar stiefvader, Elvira Rashid-Hemani. Ook het 'bonnetje' voor het jaarlijkse schoolgeld van gemiddeld 20.000 euro wordt betaald door Shehzad Hemani, blijkt uit facturen.

Onze bron beaamt: "Elvira heeft altijd gedacht dat Shehzad Hemani haar echte vader is. Elvira was amper 2 jaar toen haar ouders uit elkaar gingen en daarna is ze verhuisd naar India, waar ze drie�nhalf jaar bij Hemani heeft gewoond. Shehzad Hemani is langer in haar leven geweest dan haar eigen vader."

Het gezin wordt compleet met de komst van dochter Insiya, die in Nederland ter wereld komt op 6 maart 2014. Zes weken na de bevalling keert het gezin terug naar India.

Inenten in Nederland

Op 7 december 2014 reist Nadia met beide dochters vanuit India naar Nederland. Doel van de reis: Insiya laten inenten. Dit geeft Nadia ook op als reden voor absentie van dochter Elvira op de American School of Bombay. Daar staat vermeld: 'reason for absence: vaccination in The Netherlands'.

Ook tegen 'haar' personeel - een chauffeur, een chef-kok, een huishoudster en een nanny - laat Nadia weten dat ze naar Nederland gaat en dat ze binnen een kleine twee weken weer terug is. Dit staat in de verklaringen van het personeel die zijn afgelegd bij een Indiase advocaat en notaris en ingediend bij de Nederlandse rechtbank.

Uit vluchtgegevens blijkt dat Nadia de drie tickets voor de terugvlucht met vliegtuigmaatschappij Emirates, op 15 december 2014, ongebruikt laat en dus niet terugkeert naar India. Vader Hemani doet allerlei pogingen om Nadia en de twee dochters terug te halen naar India. Hemani start een juridische procedure tot teruggeleiding van Insiya naar India. Dit wordt afgewezen door de rechtbank in Nederland op 6 juli 2015.

Het blijft niet bij geschreeuw. Nadia begint aan het haar van de vrouw te trekken. Daarna krabt Nadia de vrouw in het gezicht

Een paar maanden daarvoor bereikt de vechtscheiding een dieptepunt. Shehzad Hemani verblijft op 28 april 2015 in het Conservatorium Hotel in Amsterdam en heeft in de bar van het hotel een ontmoeting met twee zakenrelaties, een man en een vrouw. Niet veel later komt Nadia, samen met haar broer en zus, de bar binnen gestormd, waarna de vrouw bij Hemani uit het niets door de zus van Nadia wordt uitgescholden voor 'vuile hoer'. Nadia roept tegen de vrouw 'you're fucking with him', wijzend op Shehzad Hemani. Het blijft niet bij geschreeuw. Nadia begint aan het haar van de vrouw te trekken. Daarna krabt Nadia de vrouw in het gezicht. Het lukt de vrouw om Nadia van haar af te duwen. Snel komt de beveiliging van het hotel erbij en haalt de vrouwen uit elkaar. Niet veel later staat ook de politie in de lobby van het hotel. Ook Nadia wordt verhoord. In het proces-verbaal, opgetikt door de politie op 28 april 2015, staat te lezen dat Nadia tegen de politie zegt dat 'de vrouw haar zomaar aanviel' en dat ze dat 'echt niet normaal vindt en aangifte wil doen'. Wat ze op het moment dat ze dit zegt alleen niet weet, is dat de camera's van het Conservatorium Hotel de ruzie hebben geregistreerd. Als de politie de camerabeelden terugkijkt, zien ze precies wat inmiddels ook het barpersoneel al heeft verklaard, namelijk dat Nadia de bar binnenkomt en de vrouw uit het niets aanvalt. Nadia wordt ter plekke aangehouden op verdenking van eenvoudige mishandeling.

Het arrondissementsparket in Amsterdam besluit op 31 maart 2017 overigens dat Nadia Rashid schuldig is aan deze mishandeling. De straf luidt: schuldigverklaring zonder oplegging van straf of maatregel.

Scheiding

Nu even een klein stukje terug in de tijd: op 7 mei 2015 vraagt Nadia de scheiding aan bij de rechtbank in Haarlem. Nadia vraagt het eenhoofdig gezag over Insiya en wil aanspraak maken op een bijdrage in haar levensonderhoud van 10.000 euro per maand. De vader en moeder van Insiya zijn overigens nog steeds getrouwd. De echtscheidingsprocedure loopt nu al vanaf 2015.

Onze bron die jarenlang alle gebeurtenissen van dichtbij heeft meegemaakt, vertelt: "Nadia probeert Shehzad Hemani in de media af te schilderen als een monster. Hemani was vreselijk verliefd op haar. Blind van liefde, achteraf gezien. Nadia vloog meerdere keren per jaar altijd first class naar Nederland om familie en vrienden te bezoeken, kon ongelimiteerd shoppen en ze dineerden altijd in de duurste restaurants. Ik vind dat Nadia het slachtoffer speelt in de media, terwijl zij de kinderen onder valse voorwendselen heeft meegenomen naar Nederland. Zij heeft gezegd dat de kinderen inge�nt moesten worden en zij kwam daarna niet meer terug, dus z�j is de eerste ontvoerder. Ik begrijp niet dat iedereen in Nederland, en met name de media, zonder enige fact checking, Nadia blind gelooft. Volgens mij worden er per jaar honderden kinderen van en naar Nederland ontvoerd, waarom krijgt juist deze zaak zoveel aandacht?"

Dat Nadia het erg fijn vond in India wordt beaamd door een andere bron die ook anoniem wil blijven. Die bron laat weten dat Nadia had gezegd dat ze het naar haar zin had in India en dat haar man goed voor haar en haar dochters zorgde.

<b>Vader en dochter.</b>
Geen contact

Uit stukken van de rechtbank blijkt dat Shehzad Hemani vanaf augustus 2015 geen contact meer heeft met zijn dochter Insiya. De rechtbank in Nederland beslist op 16 oktober 2015 dat de omgang tussen vader en zijn beide dochters Elvira en Insiya zo spoedig mogelijk moet worden hervat. Maar het contact komt niet op gang.

Op 29 september 2016 wordt Insiya ontvoerd uit huis. "Insiya is weggerukt uit het huis," zegt Nadia in het televisieprogramma Ontvoerd. Ook zegt Nadia in een interview op YouTube vier maanden na de ontvoering van Insiya, dat haar dochter met veel geweld uit het huis is gehaald. Ze zegt: "De ontvoerders hebben mijn moeder mishandeld en geslagen."

De moeder van Nadia, heeft op 19 mei 2017 bij de rechtercommissaris in Amsterdam het volgende verklaard: "Ik hoor u zeggen dat ik heb verklaard over de blanke man die vroeg naar mijn telefoon in mijn huis op 29 september 2016 en dat ik de telefoon niet wilde geven. U vraagt mij hoe hij hierop reageerde. Hij bleef het vragen. Hij heeft mij niet aangeraakt. U zegt tegen mij dat er daarna volgens mijn eerdere verklaringen twee mannen binnenkwamen die gingen schreeuwen en mij vroegen waar de blanke man toen is gebleven. Het was heftig en het ging snel. Ik heb geen idee op welk moment die blanke man naar buiten is gegaan. Ik heb hem, behalve het vragen naar mijn telefoon die ik aan hem moest geven, verder niets zien doen. Het klopt dat ik eerder heb verklaard dat Insiya een boterham met pindakaas wilde hebben. Het klopt dat ze vrij rondliep toen de mannen binnenkwamen. Ze konden Insiya in principe gemakkelijk vastpakken en dat hebben ze ook gedaan. Ze hebben haar niet uit mijn armen losgetrokken. Ze hebben haar opgetild en meegenomen. Ze zijn weggerend naar de auto."

Er is pas geweld ontstaan op straat, toen buren op het geschreeuw afkwamen en ��n man op straat overmeesterd werd en op de grond vastgehouden werd, totdat de politie kwam. De rechtbank in Amsterdam heeft afgelopen zomer zes mensen veroordeeld tot straffen voor hun betrokkenheid bij de ontvoering van de peuter Insiya in 2016. Daarnaast moeten ze schadevergoedingen betalen aan de moeder van het meisje.

Een van de ontvoerders krijgt vier jaar en drie maanden cel, twee anderen vier jaar. Een vierde man krijgt een lagere straf van drie jaar, omdat hij zich als enige direct bij de politie heeft gemeld. Een vijfde man en een vrouw krijgen respectievelijk zestien maanden cel (waarvan zes maanden voorwaardelijk) en twaalf maanden cel (waarvan zes maanden voorwaardelijk).

Alle zes zijn in hoger beroep gegaan.

Dwangsom

Afgelopen maand beslist het gerechtshof in Den Haag dat Shehzad Hemani een dwangsom van 10.000 euro per dag moet betalen aan Nadia voor iedere dag dat hij hun dochter bij hem in India houdt. Die som kan oplopen tot maximaal 1 miljoen euro.

De vader is ook nog steeds verdachte in de ontvoeringszaak die naar alle waarschijnlijkheid in januari 2020 een vervolg gaat krijgen. Als India de vader van Insiya niet uitlevert, zal hij bij verstek moeten worden berecht.

Tegen Nadia loopt in India ook een strafzaak. Zij staat op een binnenlandse opsporingslijst. Zij kan dus India niet in zonder gearresteerd te worden. Justitie in India ziet niet de vader, maar de moeder als ontvoerder van Insiya. Het recht in India werkt alleen anders dan in Nederland: een persoon kan niet bij verstek veroordeeld worden, de persoon moet fysiek in de rechtbank aanwezig zijn.

De Hoge Raad in India besliste in de zomer van 2018 dat Insiya voorlopig in India mag blijven en dat vader voorlopig het eenhoofdig gezag krijgt. Een Indiase rechtbank zal later beslissen of Insiya definitief in India mag blijven of in Nederland thuishoort. Insiya zal dan waarschijnlijk ook gehoord worden.

Conclusie: vader kan niet naar Nederland reizen zonder aangehouden te worden en moeder niet naar India zonder opgepakt te worden. De zaak zit inmiddels dan ook muurvast. Maar ��n persoon is het slachtoffer in dit verhaal, en dat is Insiya.

Verantwoording: sinds 30 oktober 2018 is er een mediastop voor zowel vader als moeder. Hij kan dus niet inhoudelijk reageren.

Onder andere om die reden hebben we besloten de advocaat van Nadia Rashid, mr. Peter Plasman, niet te benaderen.

Islamitische geloften

Zowel vader Shehzad als moeder Nadia is moslim. Insiya is vanaf haar geboorte dus ook moslim. Het huwelijk tussen vader en moeder is gesloten met een islamitische ceremonie en de huwelijksgeloften zijn wettelijk bevestigd door islamitische geloofsovertuiging. In het geval van Insiya valt het kind onder de Indiase islamitische shariawet. Dit houdt kortweg in dat de vader altijd het eenhoofdig gezag heeft over zijn kind.

Wat zegt de vader?

We hebben voor dit artikel Shehzad Hemani benaderd om zijn kant van het verhaal te horen. Hij stuurt de volgende mail:

Further to your trailing email dated 26 September 2019, I wish to inform you that I am unable to answer any questions about the status of the case in relation to my daughter Insiya Hemani and about the background of Ms. Rashid;

Please find attached [Annexure 13] the judicial order of the Hon'ble Supreme Court of India dated 9 October 2018, contents of which are self-explanatory;

I trust this clarifies my position and thank you for contacting me.

Thanks & Best Regards, Shehzad Hemani

SUPREME COURT OF RECORD OF PROCEEDINGS MA.2580/2018 IN SLP(C) No(s).19883/2018 NADIA RASHID SECTION IX INDIA Petitioner(s) Respondent(s) SHEHZAD HEMANI Date: 09-10-2018 List on 30.10.2018. The respondent and his associates and the petitioner and her associates are restrained from publishing or going on any media including the social media in respect of any matter pertaining to their matrimonial dispute or on custody of their child.

Was Erik S. een kille ontvoerder of helper van een wanhopige vader van Insiya?
01-12-19, 06:00
Erik S., die is veroordeeld voor zijn aandeel in de ontvoering van de peuter Insiya naar India, hangt een jarenlange celstraf boven het hoofd. ,,Vierenhalf jaar slaat nergens op. Het leek wel of we het kind van een rechter hadden weggehaald. Zoveel emotie zat er in die uitspraak.''
Erik S., die is veroordeeld voor zijn aandeel in de ontvoering van de peuter Insiya naar India, hangt een jarenlange celstraf boven het hoofd. ,,Vierenhalf jaar slaat nergens op. Het leek wel of we het kind van een rechter hadden weggehaald. Zoveel emotie zat er in die uitspraak.'' � Carlo ter Ellen
Stockholm, 26 april 2006. Erik S. zit voor zijn werk in Zweden. Hij is als veiligheidsadviseur actief in de wereld van grote bedrijven en buitenlandse overheden. Het leven lacht hem toe. De vader van twee dochters en een zoon is zakelijk succesvol en draagt dat uit. Snelle auto's, dure kleding en etentjes buiten de deur kenmerken zijn stijl van leven. Dan krijgt hij het telefoontje dat alles op de kop zet. Zijn vrouw belt hem in paniek om te vertellen dat hun tweejarige dochter achter hun woning in Dedemsvaart in een sloot is gevallen. Het gaat slecht met haar. Halsoverkop snelt hij naar het vliegveld, waar de KLM-kist wacht met opstijgen om hem mee te nemen. Met zijn Porsche scheurt hij als een idioot van Schiphol naar het ziekenhuis in Zwolle. ,,Dan zie je daar je dochter zitten... en je vrouw. Met je overleden dochter ertussen..."

Insiya was twee jaar toen ze in 2016 in opdracht van haar vader werd ontvoerd naar India.
Insiya was twee jaar toen ze in 2016 in opdracht van haar vader werd ontvoerd naar India. � politie
Emlichheim, 5 november 2019. Erik S. schiet vol als hij dit verhaal vertelt, loopt zonder iets te zeggen naar de keuken van de woning die hij enkele jaren geleden betrok en komt even later met roodomrande ogen terug. ,,Pfff. Ik geloof dat ik dit over twintig jaar nog niet heb verwerkt." Dan, na een korte stilte met licht bevende stem. ,,Jullie snappen nu wel dat ik veel invoelend vermogen had voor zijn problemen."

De problemen behoren toe aan Shehzad Hemani, een vermogende ondernemer uit India. Hij is zijn dochter Insiya kwijtgeraakt. Het kind is in december 2014 met haar moeder Nadia Rashid en een halfzusje naar Nederland gereisd. Een paar maanden later laat Rashid weten te willen scheiden, vertelt ze later in een gesprek met Volkskrant Magazine. Ze besluit met de kinderen in Nederland te blijven. De twee echtelieden belanden in een vechtscheiding die uitmondt in het drama van 29 september 2016, de dag waarop Insiya op initiatief van haar vader uit de woning van haar oma in Amsterdam is gehaald. De 'gewelddadige ontvoering' van de peuter is meteen groot nieuws. Hoe is oud-politieman Erik S. hier in hemelsnaam bij betrokken geraakt?

Intelligente man

,,Ik kende Hemani uit het zakenleven", vertelt hij vanuit zijn woning in Emlichheim, net over de grens bij Hardenberg. ,,We hadden een klik met elkaar. Hij is een voorkomende, intelligente man." De twee leren elkaar kennen in de nazomer van 2016, als Hemani hem polst voor een beveiligingsklus. De Indiase zakenman staat aan de top van staalimperium Conros Steel, dat zaken doet met Nederlandse ondernemers. ,,Er ontstond een band tussen ons." De twee klikken niet alleen zakelijk. Priv� zijn er ook raakvlakken. S. vertelt hem over zijn kinderen. ,,Ik heb er drie, zeg ik altijd. Waarvan er ��ntje niet meer in leven is." Hemani antwoordt dat hij ��k een kind kwijt is. ,,Toen vertelde hij zijn verhaal."

Nadia Rashid (tweede van links), moeder van het ontvoerde meisje Insiya, komt aan bij de rechtbank. De rechter doet uitspraak in de zaak tegen vijf mannen en een vrouw die worden verdacht van de ontvoering van Insiya. ANP KOEN VAN WEEL
Nadia Rashid (tweede van links), moeder van het ontvoerde meisje Insiya, komt aan bij de rechtbank. De rechter doet uitspraak in de zaak tegen vijf mannen en een vrouw die worden verdacht van de ontvoering van Insiya. ANP KOEN VAN WEEL � ANP
De Indiase zakenman Shehzad Hemani (40) trouwt op 29 april 2011 met Nadia Rashid (37), een knappe Amsterdamse van Pakistaanse afkomst. De twee kennen elkaar al enkele jaren. Met haar vorige echtgenoot heeft ze in 2008 een dochter gekregen. Dit huwelijk wordt in 2010 ontbonden, waarna Rashid het volledige gezag over het meisje krijgt plus een maandelijkse alimentatie van 350 euro, zo staat in het ouderschapsplan, dat ook in handen is van de Stentor. Als ze met de staalmagnaat is getrouwd, gaat ze met haar dochter bij hem in de Indiase metropool Mumbai wonen. ,,Ze leefden daar in alle luxe'', zegt de oud-Dedemsvaarter. ,,Compleet met een huishoudster, nanny's en een kok. Het ontbrak hen aan niets."

We hebben als twee volwassen mannen zitten snotteren aan de telefoon

Erik S.
In maart 2014 komt dochter Insiya ter wereld in Amsterdam, waar het gezin tijdelijk verblijft. Eind 2014 neemt Rashid haar twee dochters vanuit India mee terug naar Amsterdam. De feestdagen brengt ze door bij haar Nederlandse familie. Ook Hemani komt over vanuit India. Voor de rechter zal Rashid later verklaren dat zij in die periode met instemming van haar man in Amsterdam woonruimte zocht, omdat hij een Nederlands filiaal van Conros Steel wilde oprichten. Toch klapt de relatie niet lang daarna. Rashid laat weten van hem af te willen.

Ruim een jaar na de geboorte van Insiya komt de echtscheidingsprocedure op gang. Rashid eist, zo blijkt uit documenten van haar advocaat, voorlopig 10.000 euro per maand voor levensonderhoud en 780 euro alimentatie voor Insiya. De ene rechtszaak volgt de andere op. Anderhalf jaar later, in de nazomer van 2016, is Hemani ten einde raad. Zijn dochter heeft hij al tijden niet gezien. Bij Erik S. vindt hij een luisterend oor. ,,We hebben als twee volwassen mannen zitten snotteren aan de telefoon." Als Hemani vraagt of de oud-rechercheur iets kan betekenen bij het terughalen van Insiya, gaat S. daarover nadenken. ,,Ik wilde absoluut zeker weten dat zijn verhaal klopte."

Een oud-rechercheur en oud-inwoner van Dedemsvaart was betrokken bij de ontvoering van kleuter Insiya.
Een oud-rechercheur en oud-inwoner van Dedemsvaart was betrokken bij de ontvoering van kleuter Insiya. � Carlo ter Ellen
De oud-politieman krijgt toegang tot correspondentie tussen de echtelieden. ,,Ik wilde weten wat haar intentie was." Hij vormt zich een beeld over Rashid. ,,Ik zag een patroon. Scheiden, alimentatie, scheiden, alimentatie. Noem het een businessmodel." Gesprekken die hij met mensen uit de Pakistaanse gemeenschap rond Amsterdam voert, bevestigen zijn vermoedens, zegt hij. Toch graaft S. verder. ,,Hemani werd er kriegelig van." De Indiase zakenman overlegt dan een document waardoor S. overstag gaat. ,,Volgens het Indiase sharia-recht heeft Hemani het gezag over het kind omdat de moeder Insiya zonder zijn schriftelijke toestemming in Nederland houdt'', zegt S. ,,De echtelieden - beide moslims - zijn in India onder de sharia-wet getrouwd."

De Nederland�se overheid koos steevast de kant van Rashid

Erik S.
S. vervolgt. ,,Ik taxeerde het shariadocument als rechtsgeldig. Dat was voor mij een gerechtelijke basis." Hij telt dit op bij het beeld dat hij al van de moeder had gevormd. ,,Er was nul intentie om terug te keren. Ik kreeg, om in politietermen te spreken, een meer dan redelijk vermoeden dat het kind ongeoorloofd door haar in Nederland werd gehouden." Dit raakt aan zijn gevoel voor rechtvaardigheid. Dat Hemani in Nederland 'geen poot aan de grond kreeg', steekt hem. ,,De Nederlandse overheid koos steevast de kant van Rashid."

Observeren

Erik S. overweegt zijn medewerking te verlenen, maar geeft zijn definitieve jawoord nog niet. De woning van de oma van Insiya in de Watergraafsmeer moet geobserveerd worden, vindt hij. ,,Rashid was daar meestal niet. De kinderen wel. Dit heeft mij ervan overtuigd dat we een goede zaak hadden." Hij stelt als voorwaarde dat Hemani het kind zelf ophaalt. ,,Dat heeft hij toegezegd."

Het is inmiddels half september 2016 als de oud-politieman zijn zakenpartner Willem V. benadert om mee te doen. ,,Willem heeft toen een draaiboek geschreven." Hemani zou flink betalen voor de klus, bleek uit dat draaiboek. Volgens het OM, dat beslag legde op het document, konden S. en V. 40.000 euro tegemoet zien. Zelf zegt de oud-inwoner van Dedemsvaart niet door financi�le motieven te zijn verleid. ,,Sinds de dood van mijn dochtertje interesseert geld mij niet meer. Die tijd is geweest. Er zijn onkosten vergoed en die heb ik ��n op ��n doorgegeven. Mijn drijfveer was gerechtigheid."

Schiphol, 28 september 2016. De mannen komen in het Hilton hotel bijeen om het plan door te spreken. Hemani is er ook, samen met een neef van hem. De staalmagnaat vertelt de groep dat hij er moeite mee heeft om zelf aan te bellen. ,,Dat accepteerde ik niet. Hij had de volledige voogdij. Hij was de enige die het kon doen." S. ontmoet daar twee ingehuurde Amerikanen. ,,Hemani had ze geregeld, tot mijn verbazing. Ik heb die Robert B. ook nog apart genomen en gezegd dat hij geen dingen moest doen die wij niet zouden accepteren."

,,Als je iemand inschakelt die je niet kent, maar die erbij wordt gehaald omdat ie vaker dit soort dingen heeft gedaan, dan word ik uitermate kritisch. Hemani heeft altijd gezegd dat er geen geweld mocht plaatsvinden."

Amsterdam, 29 september 2016. Bij de woning van de oma van Insiya belt een man tegen acht uur 's ochtends aan. Rashid is net vertrokken om haar oudste dochter naar school te brengen. Oma doet open. De man - Willem V. - stelt zich voor als iemand van de sociale dienst en vraagt of Rashid thuis is. Hij zwaait met het sharia-document. Daarna lopen twee andere mannen de woning in, waar het meisje rondloopt. Zij tillen Insiya op, en dragen haar naar de auto, die vervolgens wegscheurt richting de parkeerplaats van hotel De Witte Bergen in Eemnes. Hier zal het kind worden overgedragen aan de oud-politieman.

Bij de woning in Amsterdam is intussen een gevecht ontstaan tussen Robert B. en familie van Rashid. Ook buren, sommigen nog gekleed in pyjama, bemoeien zich ermee. Later zal blijken dat B. tiewraps en een taser bij zich had. Insiya is dan al lang en breed onderweg naar Eemnes. Vanuit deze plaats aan snelweg A1 brengt S. ze over de grens naar zijn woning in Emlichheim. ,,Ik heb later uit de verklaringen van de anderen moeten lezen hoe het in Amsterdam is gegaan. Zo professioneel was het allemaal niet." Dat Robert B. na het ophalen van Insiya rollebollend over straat ging met een buurman, hoorde hij achteraf via het nieuws. Van de wapens schrikt hij. ,,Als ik had geweten dat ze die taser en tie-wraps wilden gebruiken, was het wat mij betreft allemaal niet doorgegaan."

De tiewraps zijn overigens een idee van Willem V., biecht deze later op. Die waren bedoeld om de duimen van oma vast te binden, mocht ze niet meewerken, bleek tijdens ��n van de rechtbankzittingen.

Dit stond allemaal niet in het draaiboek?

,,Dat kreeg ik pas onder ogen toen ik in voorarrest zat. Ik was flabbergasted over wat erin stond."

Terug naar de ochtend van 29 september 2019. Bij de Witte Bergen krijgt de oud-politieman veel eerder dan verwacht gezelschap van Hemani. ,,Toen werd mij duidelijk dat hij het t�ch niet zelf had gedaan. Hij had de volmacht aan zijn neef gegeven." Hemani legt S. uit dat hij het zelf emotioneel niet aan heeft gekund. ,,Hij was bang dat hij zijn fatsoen zou verliezen." Met een huurauto vertrekken S., Hemani en Insiya naar Duitsland. ,,Ze was heel rustig. Huilde geen moment. Hij had van alles voor haar meegenomen; luiers, eten, kleren en speelgoed."

'Ik zag een dooie man weer tot leven komen'

Er valt hem wat op. ,,Allereerst dat ze geen woord Nederlands sprak. Ze was heel rustig en vroeg niet ��n keer naar haar moeder, wel naar oma. Ze speelde in onze tuin nog met de kat." Vader en dochter verblijven een aantal uren in de woning van S. in Emlichheim. ,,Ik zag een dooie man weer tot leven komen. Ik heb ze nog een eindje verder gebracht, richting Krefeld. Per vliegtuig zijn ze naar India gereisd.''

Als hij weer naar huis rijdt, heeft hij een 'onbestendig gevoel'. ,,Er kwam een Amber Alert. En ik hoorde later dat die Amerikaan bij de woning was overmeesterd. Maar ik vond nog steeds dat we juridisch gezien goed hadden gehandeld." Mededader Willem V. hoort het alert ook en stapt meteen naar de politie. Hij gaat verklaren. ,,Als ik geweten had dat hij ging praten, was ik met hem mee gegaan. Ik dacht echt dat ik legaal bezig was." Het OM zal de zaak later bouwen op de verklaringen van V.

Het is halverwege oktober 2016 als S. met zijn vrouw boodschappen doet bij de Action in Coevorden. Hij heeft zichzelf nog steeds niet aangegeven. ,,Ik wilde kijken hoe de zaak zich ontwikkelde. Mijn vrouw wist trouwens nergens van. Werden we daar ineens klemgereden door agenten die ons met getrokken pistolen uit de auto haalden.''

Geen makkelijke verdachte

De oud-politieman vindt zichzelf daarna terug in het Huis van Bewaring, waar hij gedurende vijf maanden in voorarrest zit, eerst in Middelburg en later in Zwolle. Tijdens de verhoren toont hij zich in tegenstelling tot Willem V. geen makkelijke verdachte. ,,De rechercheurs waren niet ge�nteresseerd in de waarheid, in het hele verhaal. Ik voelde waar het naartoe ging. Door de media-aandacht was er een bepaald beeld neergezet. Er is geschetst dat het ophalen met veel geweld gepaard ging, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn. Kijk de verhoren maar na. Oma heeft verklaard dat het meisje zonder geweld is meegenomen. Pas daarna zijn de schermutselingen ontstaan. Insiya was toen al weg."

Ik heb het woord co�rdinatie een keer gebruikt. Had ik nooit moeten doen

Erik S.
De voorgeschiedenis met Rashid en het shariadocument legt S. tijdens zijn verhoren op tafel. Om zijn motieven te duiden. ,,Daar zaten ze niet op te wachten. De uitspraak van de sharia-rechtbank is als een vodje terzijde geschoven. Als oud-rechercheur heb ik respect voor het OM, maar toen was het klaar voor mij." Justitie ziet hem gaandeweg als het brein achter de operatie. ,,Ik heb het woord co�rdinatie een keer gebruikt. Had ik nooit moeten doen. Ik heb de documenten bestudeerd, de observatie geregeld en het meisje vervoerd. Ik wil mijn rol niet kleiner maken, maar zeker niet groter."

Hij krijgt de hoogste straf van het stel. Het zit hem nog steeds dwars. ,,Het was geen eerlijk proces, maar trial by media. Er is niet aan waarheidsvinding gedaan", zegt S., die zijn geld tegenwoordig verdient met het besturen van touringcars. ,,Je kunt stellen dat Rashid het kind eerst heeft meegenomen. Dat heeft de rechtbank niet meegewogen. De tunnelvisie die bij de politie is ontstaan, heeft doorgewerkt tot in de rechtszaal. Het was een media-spektakel." Het OM wil in afwachting van het hoger beroep niet reageren op de kritiek van S. op het onderzoek.

Waarom vond u het een media-spektakel?

,,Rashid heeft het heel handig gespeeld. Zij heeft een journalist voor haar karretje gespannen (hij doelt op Telegraaf-journalist John van den Heuvel, red.) die zich bijzonder heeft ingezet om de zaak te framen. Hij heeft de Nederlandse media be�nvloed met zijn artikelen en optredens op televisie." Van den Heuvel ging voor het RTL4-programma Ontvoerd naar India om te kijken of het meisje daar bij de vader was. ,,Hij blijft maar hameren op het geweld, het onrechtmatige van de daad en hij zet Rashid neer als weerloos slachtoffer van Hemani."

� Carlo ter Ellen
Dit 'frame' is volgens Erik kritiekloos overgenomen door andere media. ,,Rashid mocht in alle talkshows haar verhaal doen." Ook politici als oud-minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders en premier Mark Rutte hebben zich volgens Erik op basis van halve informatie ingezet om Insiya terug te halen net als Koningin M�xima, die onlangs tijdens een staatsbezoek aan India nog een lans brak voor Rashid. ,,Zij zijn misleid. Kennen maar ��n kant van het verhaal. Het is een gespiegelde zaak."

Hoger beroep

Intussen staat het leven van de oud-Dedemsvaarter weer op de kop. ,,Een buurman schreeuwde op straat dat ik een kidnapper ben. We zijn bedreigd. Er is aangifte van gedaan, maar wij worden op geen enkele wijze gesteund. Ik heb mensen in huis moeten nemen om mijn gezin te beschermen." Hij beseft dat het hoger beroep in deze zaak zijn enige kans is om de opgelegde straf van tafel te krijgen en zijn naam te zuiveren. De oud-politieman zegt te kunnen aantonen dat de overheid zich op ontoelaatbare wijze in de zaak heeft gemengd. Zelfs premier Rutte wordt als getuige opgeroepen, blijkt uit de stukken die bij de rechtbank in Amsterdam zijn ingediend. ,,Cruciaal is dat Hemani zelf getuigt. Ik weet dat hij hiertoe bereid is. Dan zal mijn rol duidelijk worden."

Er is wel een probleem: Hemani is hier verdachte. Zodra hij een voet op Nederlandse bodem zet, zal de politie hem aanhouden. ,,Er zijn genoeg manieren om hem te horen. Dat kan in India, maar ook via een satelliet-verbinding. Dat dit niet eerder is gebeurd, zie ik als onwil."

Ik zie het als een dwaling

D�t hij een aandeel heeft in de zaak, ontkent S. niet. ,,Ik zie het als een dwaling. Dat onderschrijft het psychologisch rapport ook. Emotie heeft mij gedreven, waarbij de tragische geschiedenis met mijn eigen dochtertje een rol speelde. Ik was ontvankelijk voor de wanhoop van een vader die zijn dochter kwijt was. Als ik fout zat, neem ik de schuld op me. Maar vierenhalf jaar slaat nergens op. Het leek wel of we het kind van een rechter hadden weggehaald. Zoveel emotie zat er in die uitspraak. De rechters twijfelen totaal niet aan het verhaal van Rashid, maar stellen dat wij een gezinsleven kapot hebben gemaakt. De publieke opinie heeft mij veroordeeld."

Of hij spijt heeft, kan de oud-politieman niet zeggen. ,,Als ik kijk wat het heeft gedaan met mijn familie, dan had ik er nooit aan moeten beginnen." Hij zegt achteraf een cruciale inschattingsfout te hebben gemaakt. ,,We hebben ��n ding over het hoofd gezien. Het was een operatie van Nederland naar India. Als het van India naar Nederland was geweest, dan had ik waarschijnlijk een schouderklopje gekregen."

Peter Plasman: 'Allemaal leugens'

Nadia Rashid geeft aan alleen via haar advocaat Peter Plasman te willen reageren. ,,Meneer S. is op niet ��n waarheid te betrappen", zegt deze. ,,Het is allemaal gewoon niet waar. In feite is het smaad en lasterlijk. Meneer S. is tot een langdurige gevangenisstraf veroordeeld wegens zijn zeer actieve rol bij een gewelddadige kinderontvoering. Meneer S. heeft in eerste aanleg voor de rechtbank beweerd dat hij heel veel last heeft gehad van de media-aandacht rond deze zaak. Nu doet meneer S. dit. Zijn teksten wijzen op herhalingsgevaar, hij heeft kennelijk geen enkel inzicht in het laakbare van zijn handelen. Wij zullen de tekst van dit interview inbrengen in het hoger beroep en wij hopen dat het gerechtshof hetzelfde oordeel heeft over deze actie van meneer S. als wij. De man moet in een hoek gaan zitten en zich diep schamen."

John van den Heuvel: 'S. huilt nu krokodillentranen'

,,Ik vind het heel eervol dat de heer S. mij toedicht de hele Nederlandse mediawereld te manipuleren ten gunste van de moeder van Insiya, maar dat is natuurlijk complete onzin. Net zoals het nonsens is dat de uitvoerders van de ontvoering, onder wie S., niet wisten waar ze mee bezig waren. Ze hebben willens en wetens meegewerkt aan een plan om een tweejarige peuter met geweld uit haar veilige �n rechtmatige omgeving weg te rukken. Puur voor het geld. Dat is door de rechtbank ook gesanctioneerd. De heer S. huilt nu krokodillentranen. De kidnap van Insiya is wel met exceptioneel veel geweld gegaan en rechtvaardigt dit alleen daarom al de vele media-aandacht."

Verantwoording

Bij de totstandkoming van dit verhaal is gebruik gemaakt van rechtbankverslagen, vonnissen en vele tientallen documenten, correspondentie en processtukken afkomstig van beide partijen in dit conflict. Shehzad Hemani zegt zelf niet te kunnen reageren onder verwijzing naar een uitspraak van de Indiase rechtbank die de beide ouders een mediastop heeft opgelegd.