Het peutertopic (2-4 jaar) deel 256

Oh, leuke foto’s allemaal

Farmcamps lijkt mij ook wel iets ja. Ziet er tof uit.

En mag ik even een voor Kevin?
Ik vond het zo raar. Op vakantie heeft ie continue doorgeslapen en we waren 1 nacht thuis en hij werd weer 2x wakker ‘s nachts. Mijn moeder zei: “Hij ligt op een waterader, verplaats dat bed nu!”
Ik geloof er niks van, maar toch het bed aan de andere kant van zijn kamer gezet en nu slaapt hij ook al weer 4 nachten door.
Ik weet nog steeds niet of ik het geloof, maar het is echt heerlijk. Het is ook net of hij veel rustiger slaapt. Als ik nu ‘s avonds ga kijken ligt ie nog gewoon in zijn bed en niet achterstevoren oid.

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 22:07 schreef Quoi het volgende:

[..]

Dat klinkt heel goed! Wat een prachtige foto. Wat fijn dat je daar dichtbij woont.

Wij hadden ook een hoeder zondagmiddag, maar dan in een ander stukje natuur:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Max nam vandaag afscheid van het kdv. Hij heeft de hele dag in het middelpunt van de belangstelling gestaan En dan is het nu voorbij. Donderdag mag hij bij de BSO wennen. Gelukkig zit daar ook een vriendje van het kdv dat afgelopen maand afscheid nam. Er komt een reptielenman met slangen en hagedissen enzo En dan maandag in de startblokken.

Alle uitgenodigde kindjes voor het feestje van Max zijn dolenthousiast en komen. Ideaal eigenlijk zo deze tijd (want qua familie doen we low profile, alleen opa's en oma's en tante/oom). We laten ze lekker brengen en halen voor 2 uurtjes en verzinnen wel iets met brandjes blussen. Ze kennen elkaar allemaal via kdv/psz/school/buurt, dus dat komt goed. Het gezicht alleen al van een van de jongetjes toen hij een uitnodiging kreeg vanmorgen Priceless.

Heerlijk!

quote:

Op dinsdag 25 augustus 2020 10:03 schreef Adrian4 het volgende:
En mag ik even een voor Kevin?
Ik vond het zo raar. Op vakantie heeft ie continue doorgeslapen en we waren 1 nacht thuis en hij werd weer 2x wakker ‘s nachts. Mijn moeder zei: “Hij ligt op een waterader, verplaats dat bed nu!”
Ik geloof er niks van, maar toch het bed aan de andere kant van zijn kamer gezet en nu slaapt hij ook al weer 4 nachten door.
Ik weet nog steeds niet of ik het geloof, maar het is echt heerlijk. Het is ook net of hij veel rustiger slaapt. Als ik nu ‘s avonds ga kijken ligt ie nog gewoon in zijn bed en niet achterstevoren oid.

Wat het ook is, het is tof lekker bezig kevin!

Dirk heeft volgens mij 'last' van onze verhuizing. Dinsdag krijgen we de sleutel en we zijn dus al een poos aan het rommelen in huis. Sinds een paar dagen wil hij niet meer (alleen) slapen s avonds, we mogen überhaupt niet weggaan en hij wordt intens verdrietig als een van ons (of beide) er niet is. Vanochtend werd hij huilend wakker dat papa niet weg mocht zijn, maar die was natuurlijk al lang aan het werk. Ik vind het zo sneu en ik weet ook niet goed wat ik eraan/ermee kan doen.
Als klap op de vuurpijl reed er afgelopen weekend een auto tegen onze auto aan, en ondanks dat het niet hard ging heeft het wel indruk gemaakt. Dirk het er steeds over, inclusief tranen en grote gebaren. En dan straks een ander huis en andere opvang om aan te wennen. Het is wel veel voor zo'n klein manneke zeg.

@Lemijn en andere verhuizers met kind, hoe lang duurde het bij jullie voordat je kind (of kinderen) gewend was aan het nieuwe huis? Ik zie er als een berg tegenop vandaag.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 11:25 schreef Nanuke het volgende:
Dirk heeft volgens mij 'last' van onze verhuizing. Dinsdag krijgen we de sleutel en we zijn dus al een poos aan het rommelen in huis. Sinds een paar dagen wil hij niet meer (alleen) slapen s avonds, we mogen überhaupt niet weggaan en hij wordt intens verdrietig als een van ons (of beide) er niet is. Vanochtend werd hij huilend wakker dat papa niet weg mocht zijn, maar die was natuurlijk al lang aan het werk. Ik vind het zo sneu en ik weet ook niet goed wat ik eraan/ermee kan doen.
Als klap op de vuurpijl reed er afgelopen weekend een auto tegen onze auto aan, en ondanks dat het niet hard ging heeft het wel indruk gemaakt. Dirk het er steeds over, inclusief tranen en grote gebaren. En dan straks een ander huis en andere opvang om aan te wennen. Het is wel veel voor zo'n klein manneke zeg.

@:Lemijn en andere verhuizers met kind, hoe lang duurde het bij jullie voordat je kind (of kinderen) gewend was aan het nieuwe huis? Ik zie er als een berg tegenop vandaag.

Hier ging het uiteindelijk best soepel. We hebben hem wel laten logeren van de dag voor de verhuizing tot de dag nadat we over waren zodat ie niet in die chaos hoefde rond te lopen.

Hij is van tevoren ook al een paar keer mee geweest naar het nieuwe huis, er alvast eens n middagtukje gedaan in het campingbed.

We hebben steeds heel duidelijk uitgelegd wat we gingen doen en in welk huis " we gaan vandaag verven in het nieuwe huis, dan ga jij smiddags slapen in je nieuwe kamer, en daarna gaan we weer naar het oude huis en slapen we allemaal daar". De kapitein heeft het inderdaad ook een tijdje nodig gehad dat hij wilde weten wie waar was en tot wanneer. Zijn manier om het een beetje te begrijpen denk ik.

Hier was het binnen een week echt wel weer volledig normaal en alsof we nooit ergens anders hadden gewoond, bij de nieuwe opvang stapte hij ook zo in en draaide mee in het ritme ( wat natuurlijk overal grofweg hetzelfde is).


Wat wij trouwens ook bewust niet gedaan hebben is hem later nog meenemen naar het oude huis, bijvoorbeeld toen we daar nog moesten gaan schoonmaken ect. Dat zou te verwarrend zijn denk ik. En vanaf het verhuizen hebben we ook het nieuwe huis "ons huis" genoemd (dus zonder nieuw/oud erbij). Geen idee of dat nog verschil heeft gemaakt, maar ik ben van team " je kan nooit duidelijk genoeg zijn"

[ Bericht 9% gewijzigd door littledrummergirl op 26-08-2020 13:00:23 ]

Wij zijn verhuisd toen B 3 jaar was, hij heeft de weken voor de verhuizing 'geholpen' met klussen. Zo heeft hij zij eigen kamer geverfd (lees paar keer met de roller over de muur gegaan) en geholpen met de nieuwe zandbak in elkaar zetten etc.
Net als bij ldg hebben we hem uit logeren gestuurd op de verhuisdag. Hij kwam dus pas in het nieuwe huis toen de woonkamer en zijn slaapkamer opgeruimd waren.

De avond voor de verhuizing was hij enorm boos en wilde niet slapen. Hij wilde niet naar het nieuwe huis. Maar uiteindelijk is het soepel verlopen, ook wij zijn nooit meer naar het oude huis geweest met hem. Overigens was B vooral bang dat niet al zijn spullen meeverhuisden, zijn knuffels en auto's hebben we hem zelf in laten pakken en dat hielp.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 11:25 schreef Nanuke het volgende:
Dirk heeft volgens mij 'last' van onze verhuizing. Dinsdag krijgen we de sleutel en we zijn dus al een poos aan het rommelen in huis. Sinds een paar dagen wil hij niet meer (alleen) slapen s avonds, we mogen überhaupt niet weggaan en hij wordt intens verdrietig als een van ons (of beide) er niet is. Vanochtend werd hij huilend wakker dat papa niet weg mocht zijn, maar die was natuurlijk al lang aan het werk. Ik vind het zo sneu en ik weet ook niet goed wat ik eraan/ermee kan doen.
Als klap op de vuurpijl reed er afgelopen weekend een auto tegen onze auto aan, en ondanks dat het niet hard ging heeft het wel indruk gemaakt. Dirk het er steeds over, inclusief tranen en grote gebaren. En dan straks een ander huis en andere opvang om aan te wennen. Het is wel veel voor zo'n klein manneke zeg.

@:Lemijn en andere verhuizers met kind, hoe lang duurde het bij jullie voordat je kind (of kinderen) gewend was aan het nieuwe huis? Ik zie er als een berg tegenop vandaag.

Het klinkt alsof je je best al doet om de impact te beperken Verder heeft het nu eenmaal best wat impact. Hier is alles best gladjes gegaan (geen extra tips bovenop die al zijn gegeven), maar desondanks heeft hij het best nog wel even over het "gele" (=oude) huis gehad. Het vervaagt. En het is logisch.

Max is ook al 2 weken bang voor alleen zijn, slaapt regelmatig tussen ons in en heeft heftige dromen. Ik wijt het maar aan alle op stapel staande veranderingen. We praten erover en verder accepteer ik maar dat het ook gewoon spannend is.

Naar de buitenwereld doet hij trouwens koeltjes over alles.

Vandaag kregen we een kaartje van zijn toekomstige juf. Met "wat leuk dat je bij ons komt" erop. Zo lief

Hebben jullie peuters soms ook dat als je hun gevoel bevestigd " dat is inderdaad eng" of "ja,ik denk inderdaad dat je ziek bent" dat ze dan helemaal in tranen uitbarsten en het dan pas echt lijken te realiseren ofzo . Ik kan het niet goed uitleggen, maar soms "breekt" kapteintje echt als ik zoiets doe, dat ie zich ineens realiseert dat het inderdaad ook echt eng is o.i.d.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 15:01 schreef littledrummergirl het volgende:
Hebben jullie peuters soms ook dat als je hun gevoel bevestigd " dat is inderdaad eng" of "ja,ik denk inderdaad dat je ziek bent" dat ze dan helemaal in tranen uitbarsten en het dan pas echt lijken te realiseren ofzo . Ik kan het niet goed uitleggen, maar soms "breekt" kapteintje echt als ik zoiets doe, dat ie zich ineens realiseert dat het inderdaad ook echt eng is o.i.d.

Die break down is hier vaker in een eerder stadium

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 15:01 schreef littledrummergirl het volgende:
Hebben jullie peuters soms ook dat als je hun gevoel bevestigd " dat is inderdaad eng" of "ja,ik denk inderdaad dat je ziek bent" dat ze dan helemaal in tranen uitbarsten en het dan pas echt lijken te realiseren ofzo . Ik kan het niet goed uitleggen, maar soms "breekt" kapteintje echt als ik zoiets doe, dat ie zich ineens realiseert dat het inderdaad ook echt eng is o.i.d.

Ik herken dat wel een beetje, alsof dan de passende emotie naar boven komt drijven ofzo. Die peuters hebben geen filter denk ik altijd maar, die doorleven alles heftig, zeker bij moeheid en andere ellende. Ik ben ook van het eindeloos benoemen, denk dat het wel goed is voor ze om de woorden te leren bij wat ze voelen en andersom.

@Nanuke en andere verhuizers: Jacob is naar beide huizen juist wel teruggeweest na de verhuizing (zowel met mij als met co-ouder). Het hielp voor hem om te zien dat dat pand er nog stond, maar niet zijn spullen/de tafel/de bank et cetera. En dan bespreken dat die in het nieuwe huis zijn, en dat we daar dus wonen, en dat er nieuwe mensen met hun spullen in het oude huis komen. Dat maakte het concreter dat we dus niet teruggaan en dat waar je spullen zijn the place to be is. Verder ook hier: het is ook gewoon ingrijpend en moeilijk te snappen. Dus helaas .

Ik heb ooit geleerd dat je bij peuters het beste kan bevestigen dat je de emotie begrijpt, ook al is het voor jou niets.
ijsje op de grond —> kind heel hard huilen
Niet: oh niks aan de hand. Niet huilen. ik koop wel een nieuwe.
Wel: je ijsje is gevallen! Nu ben je verdrietig. Het is ook helemaal niet leuk dat hij op de grond ligt! Ik snap dat je verdrietig bent. Zullen we samen een nieuwe halen?

Dit ter lering en vermaak en niet om te zeggen dat jullie het fout doen.

Man kijkt me dan heel raar aan. Maar het werkt wel om hele heftige uitbarstingen te kanaliseren. En ik heb het idee dat ik hem mee geef dat emoties er mogen zijn.

[ Bericht 3% gewijzigd door Adrian4 op 26-08-2020 23:50:28 ]

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 23:45 schreef Adrian4 het volgende:
Ik heb ooit geleerd dat je bij peuters het beste kan bevestigen dat je de emotie begrijpt, ook al is het voor jou niets.
ijsje op de grond —> kind heel hard huilen
Niet: oh niks aan de hand. Niet huilen. ik koop wel een nieuwe.
Wel: je ijsje is gevallen! Nu ben je verdrietig. Het is ook helemaal niet leuk dat hij op de grond ligt! Ik snap dat je verdrietig bent. Zullen we samen een nieuwe halen?

Dit ter lering en vermaak en niet om te zeggen dat jullie het fout doen.

Man kijkt me dan heel raar aan. Maar het werkt wel om hele heftige uitbarstingen te kanaliseren. En ik heb het idee dat ik hem mee geef dat emoties er mogen zijn.

Ja, dit doe ik ook vaak. Met het vallen van een ijsje overigens probeer ik het wel af te zwakken. Aub geen stress om dingen die per ongeluk gaan Maar uitingen van "ik vind het spannend" of heel verdrietig zijn probeer ik serieus te nemen.

Ik heb 'm net bij de BSO (wat dus nog vakantie BSO is) afgeleverd om te wennen. Hij ging goed geluimd op pad, al snapt hij nog weinig van wat een BSO nu is, maar eenmaal bij de voordeur gaf hij wel aan dat hij het spannend vond. Nou, ik ook Max! Die BSO staat erom bekend om organisatorisch nogal een chaos te zijn, dus ze wisten ook niet dat 'ie kwam en er was een invalster. Niet de beste randvoorwaarden. Ik heb afgesproken dat ze me na de lunch een seintje geven of ik 'm kan ophalen of dat hij blijft. Er komt vanmiddag nl. een reptielenman met slangen etc, dus kan me voorstellen dat ik 'm niet op moet komen halen als dat gewoon leuk is

Quoi, de reptielenman is in juli op B zijn BSO geweest, leuk!

Juul is vandaag voor het eerst echt naar haar nieuwe groep, de 2-4 jaar groep. Door chaos in de planning en onze vakantie is het vandaag pas. Mijn vriendin is vanmiddag vrij en ik ook dus we willen het peuterbed voor mevrouw gaan neerzetten. Enige jammere is dat de dekbedovertrekken die we hadden besteld nogal tegenvallen. 1 gaat sowieso terug de ander was enorm afgeprijsd dus dat wordt denk ik de reserve of zo.
En blijkbaar hadden we bij B een ledikant dekbed in het peuterbed want daar hadden we een dekbed en overtrekken voor. Of nu ik erover nadenken...hij had een 1 persoonsdekbed op zijn bed liggen.

Nou, we gaan voor Juul ook gewoon een 1 persoonsdekbed doen. Dan heb ik ineens veel keuze in overtrekken zie ik, die wel staan bij het nogal drukke behang.
Ik ben wel benieuwd, het bed is grijs, of het gaat staan in haar kamer. En wat een ruimte komt er dan ineens op zolder, bed weg, matras weg, dekbed etc weg. Dit weekend gaan ook wat dingen van zolder op marktplaats zoals de kinderwagen. Ze komen over 4 weken een nieuwe ketel installeren, maar de zolder staat nogal vol

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 09:21 schreef LeSage het volgende:
Ik ben ook aan het kijken voor een peuterbed voor Mijm. We hebben nog een frame staan die ik erg leuk vind, maar moeten nog een lattenbodem en matras. Dit weekend maar eens gaan speuren.

Mijm en ik hebben een nieuw ‘dingetje’. Ik zeg vaak: ‘Mag ik iets in je oor fluisteren?’ En dan heel zacht: ‘Ik hou van jou.’
En nu doet hij dat terug. Zomaar tussendoor. Echt hoor, veeg mij maar op.

Wat schattig

Ik hoop dat het goed gaat vandaag op de BSO, Quoi. Stom dat ze niet wisten dat hij kwam .

Hier ook een eenpersoonsdekbed op het peuterbed inderdaad. En gewoon een overtrek van het logeerbed of mijn stapel van vroeger. Er komt er vast ook wel eens een met auto's of zo maar tot nu toe klaagt ie niet.

Dekbedovertrekken vind ik ook maar lastig. L krijgt geen peuterbed maar blijft in zijn ledikant met de zijkant eruit en dan is een 1persoons dekbed echt veel te groot. Blijkbaar hebben dekbedden voor een ledikant geen vaste maat, weinig keuze in overtrekken en als ik iets leuks zie is het duurder dan een 1persoons dekbedovertrek.
Ik heb nu een goedkoop overtrek in de juiste maat en een 1persoons dekbedovertrek van de hema die ik ga vermaken. Als dat goed lukt koop ik misschien lappen stof voor een 3e set.

Daarvoor moet eigenlijk ook eerst de zolder (waar ook mijn hobbyhoek is) worden opgeruimd want ik heb nu geen ruimte om de stof uit te leggen.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 23:45 schreef Adrian4 het volgende:
Ik heb ooit geleerd dat je bij peuters het beste kan bevestigen dat je de emotie begrijpt, ook al is het voor jou niets.
ijsje op de grond —> kind heel hard huilen
Niet: oh niks aan de hand. Niet huilen. ik koop wel een nieuwe.
Wel: je ijsje is gevallen! Nu ben je verdrietig. Het is ook helemaal niet leuk dat hij op de grond ligt! Ik snap dat je verdrietig bent. Zullen we samen een nieuwe halen?

Dit ter lering en vermaak en niet om te zeggen dat jullie het fout doen.

Man kijkt me dan heel raar aan. Maar het werkt wel om hele heftige uitbarstingen te kanaliseren. En ik heb het idee dat ik hem mee geef dat emoties er mogen zijn.

Dat benoemen ipv wegwuiven probeer ik ook te doen. Gevolg is momenteel wel dat L bij mij wel van die uitbarstingen heeft en bij man niet waardoor zijn manier wordt gezien als beter.

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 09:40 schreef Elleska het volgende:
Dat benoemen ipv wegwuiven probeer ik ook te doen. Gevolg is momenteel wel dat L bij mij wel van die uitbarstingen heeft en bij man niet waardoor zijn manier wordt gezien als beter.

Door wie? En doet dat ertoe? Een peuter zonder uitbarstingen is in ieder geval niet mijn ultieme doel.

En vergeet ook niet dat er best veel peuters zijn die bij hun moeder aanzienlijk harder/vaker uitbarsten dan bij anderen. Dat kan er ook nog mee te maken hebben.

Ideale mix: bij mama uit elkaar barsten, bij papa emoties beetje indammen

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 09:49 schreef Lemijn het volgende:

[..]

Door wie? En doet dat ertoe? Een peuter zonder uitbarstingen is in ieder geval niet mijn ultieme doel.

Door mijn man

Een peuter zonder uitbarstingen is ook zeker niet mijn doel, bij mij thuis werd vroeger huilen direct afgekapt en dat is het laatste wat ik wil. Ik vond het de afgelopen dagen alleen wel even pittig om de vele uitbarstingen te incasseren maar dat kwam ook door te weinig slaap en de tijd van de maand.

Simon start over 1,5 week op de psz. Welkomstgesprek bleek telefonisch te gaan door iemand van het hoofdkantoor en niet van de groep. Die persoon kon onze vragen vooral beantwoorden met "ik weet het niet".
Nu is er een telefonische afspraak met 1 van de leidsters.

Wel is duidelijk dat we Simon de 1e keer bij deur moeten afleveren en dat er dus blijkbaar geen face-to-face kennismaking is met de 2 leidsters. Eerlijk gezegd geeft me dat geen fijn gevoel.
Ik wil eigenlijk wel weten bij wie ik mijn kind achterlaat en bij voorkeur ook even kijken wat voor andere kindjes er in zijn groep zitten. Andersom lijkt het me ook goed voor hen om te weten wie de ouders van Simon zijn, zodat ze weten dat hij met de juiste persoon mee gaat aan het einde van de ochtend.

Ik vind het echt spannend dat hij naar de psz gaat, wordt zeker weten huilen (bij mij). Simon zegt er wel zin in te hebben, maar vraag me af of hij echt realiseert dat wij niet de hele tijd blijven.

Wij hebben hier uitbarstingen x2, als de 1 begint, gaat de ander er meestal overheen. Dat kan aan om schoenen, verkeerd broodbeleg of gewoon omdat de zon verkeerd staat. En ja daar heeft onze 6 jarige ook nog steeds last van (een stuk minder dan de 2jarige gelukkig)

Ik heb inmiddels leuke dekbedovertrekken bij de Ikea gevonden wat goed uitkomt want daar moeten we nog heen voor opbergbakken.

Nu nog even nadenken hoe we het voor de rest aanpakken, wel of niet vloerkleed etc. Ik wil het peuterbed pas neerzetten als we het hele package kunnen afmaken zeg maar, een echte peuterkamer.
Maar we moeten het wel doen als ze het niet ziet, ze wordt hysterisch als er dingen haar kamer uitgaan, vrees ik.