Omgaan met toenemende frustraties van vader

Hoe moet je ermee omgaan als zo ongeveer alles wat je tegen je vader (70+) zegt, weleens het aansteken van een lont in het kruitvat zou kunnen zijn? En dan doel ik ook gewoon op aardig bedoelde dingen - dat ik me ergens zorgen over gemaakt heb, bijvoorbeeld. Vooral de laatste jaren (ook ruim vóór corona al) wordt dit gedrag steeds erger, en waaraan dat ligt is niet duidelijk.

Ik krijg gefrustreerd gegrom en gesnauw op een niet eens zo hele gekke opmerking (zoals die hierboven, waarbij het exacte commentaar recent was "als je zo blijft doen gooi ik mijn telefoon nog een keer weg"), en geef daar logischerwijs commentaar op. Vervolgens wordt ontkend dat hij heeft zitten snauwen, beweert hij dat hij heel normaal heeft gedaan, en hoor ik dat ík maar normaal moet doen ("je zou jezelf eens moeten horen, dan zou je jezelf schamen").

Zo gaat het het laatste jaar regelmatig, en dus lang niet alleen maar als het logisch is me een 'lange tenen'-commentaar te geven. Dat is ook heus weleens zo.

Op de een of andere manier heeft hij een heel ander beeld van zichzelf dan hoe ik hem zie: hij ziet zichzelf als een heel gemakkelijke man. Zéker niet als stug en overdreven snel geprikkeld. (Nog een paar voorbeelden: Opmerkingen bij het kijken van het journaal e.d., over mensen 'van kleur', andersgeaarden, enzovoort worden steeds vuriger. "Schop ze allemaal het land uit." Dan ben ik blij dat hij niet aan social media doet. Een recent fenomeen is ook geëmmer over een teveel van bepaalde dingen in huis, zelfs al is het maar een simpel zakje gordijnhaakjes of een stekkerdoos, want dat is 'niet nodig'.)

Zijn waarheid is heilig, maar dat loopt hij altijd te ontkennen als ik hem daarmee confronteer. Dat is 'gezeur'. Een goed gesprek lukt niet. De állergemakkelijkste is mijn vader nooit geweest; een einzelgänger met licht eigenzinnige trekjes. Maar zoals nu was hij wat jaren terug zeker niet.

Meerdere keren is het van zijn kant al uitgedraaid op "Ik bemoei me niet meer met je. Je weet het zelf toch altijd beter."

Wat moet ik hiermee? Breken is me te drastisch.

[ Bericht 1% gewijzigd door AttioTalet op 13-07-2020 17:29:47 ]

Nee, niet meer. Zou moeilijk worden. Maar we zien elkaar dus wel vaak.

Hij heeft geen enorme vriendenkring of zo.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 07:54 schreef RTR het volgende:

[..]

Oké dat is jammer. Serieus probeer eens een goed gesprek met hem te hebben.

Dat heb ik dus al vaak geprobeerd.

Het is op de een of andere manier ook net alsof er qua gezondheid iets voor me verborgen gehouden wordt. "Ik hoest al 20 jaar zo veel." Wat zéker niet zo is. Maar daar valt dus niet over te praten.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:07 schreef maily het volgende:
Hoe gaat hij om met andere familieleden?

Dan lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Het lijkt wel alsof 'ie z'n generatiegenoten veel serieuzer neemt. Misschien houdt 'ie zich daar ook bewust in.

Een nicht van mij (werkend in de sociale sector) heb ik wel ooit horen zeggen 'het is geen gemakkelijke man', 'het is een aparte' en 'hij zou best weleens wat kunnen hebben'.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:18 schreef RTR het volgende:

[..]

Oohnee maakt mij niks uit maar ik vind 70+ nou niet heel oud. Misschien moet de man een leuke hobby gaan zoeken of een motor kopen.

Hobby's heeft 'ie gelukkig wel gewoon.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:24 schreef Amee het volgende:

[..]

Dan moet hij het wel kunnen zonder dat er een kind komt die hem zegt dat hij daar te oud voor is of te zwak

Hij fietst nog wel veel.

Daar houd ik hem zeker niet in tegen.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:30 schreef Amee het volgende:

[..]

Dus je houdt hem wel tegen op andere gebieden. Veel?
Want dat kan verklaren waarom hij gefrustreerd is als hij van jou niet zoveel meer mag doen.
Voor de goede verstandhouding zou ik naar hem luisteren, als ik jou was. Want serieus, oude mensen willen vaak echt gewoon rustig hun dingen kunnen doen. Je kunt op afstand opletten en opvangen als het nodig is.

Het valt juist behoorlijk mee. Over zijn hobby's hoort 'ie me niet, iig niet in negatieve zin.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:32 schreef Lienekien het volgende:
Al eens aan beginnende dementie gedacht? Hoe verging het zijn ouders toen die ouder werden?

Het zit niet in de familie.

Dat het lastiger is geworden om dingen in zich op te nemen, bijvoorbeeld computervaardigheden, is me wel opgevallen.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 08:45 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Mja inderdaad. Kun je eens wat voorbeelden geven TS? Op welke opmerking of advies van jouw kant reageert hij zo?

Bijvoorbeeld het stekkerdoos-voorbeeld: de twee doorgeluste vervangen door één langere. Want dat is veiliger.

Maar dan liggen er twee teveel in huis, ergens in een kast. En dat is zonde. Dus een nieuwe kopen? Geen denken aan. (Dit was genoeg om al iets te doen ontvlammen.)

In dit geval had ik niet eens door dat ik iets verkeerds zou gaan zeggen.