Het gevoel dat alles oké is.

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 23:48 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Stress is als ik bijv denk, die taak moet nu wel af, want er is bijv. een deadline. Ik heb dan (gezonde) stress want ik wil het afmaken, maar weet dat ik niet doodga als ik het niet haal. Het zou alleen wel fijn zijn als het lukt.

Angst is wanneer ik bijv. stress heb dat ik iets af moet maken, maar dat ik superbang ben dat het niet lukt, en dat ik denk dat de wereld vergaat als ik het niet red.

Snap je?

Ja.

Goed topic!

Dat heb ik nagenoeg nooit meer helaas

Laatste keer dat ik het gevoel had dat alles oké was kan ik me nog wel goed herinneren. Dat was 7 of 8 jaar geleden en ik was op een mooie zomeravond aan het hardlopen door de bossen en weilanden

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 21:11 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie momenten waarop je echt ontspannen bent, in het moment leeft, opgaat in en geniet van wat je aan het doen bent, het gevoel hebt dat alles goed is (al is het maar eventjes)? Of iets vergelijkbaars.

Ik heb een paar herinneringen uit mijn jeugd waarin ik dat ervaarde. Daardoor weet ik dat het kan.
Maar het gebeurt nooit meer. Er is altijd dat gevoel dat er iets niet goed is. Nooit echt ontspanning, altijd angst, onrust, zorgen. Soms weet ik niet eens waarom ik gespannen ben.

Is die serene staat iets dat enkel voorbehouden is aan mensen die sowieso wat relaxter in het leven staan? Hoort het bij volwassen zijn dat je minder goed of helemaal niet meer kunt ontspannen? Heeft het zin om ernaar te streven dit gevoel weer te ervaren of moet ik me erbij neerleggen dat dingen gewoon nooit oké zijn of voelen en dat dat bij het leven hoort?

Ja! Ik heb precies hetzelfde! Altijd is er wel wat , ook al weet ik dat ik in theorie gelukkig ben, dan nog ga ik weer bedenken wat voor ergs er allemaal binnekort zou kunnen gebeuren wat het weer kan verpesten. Het houdt nooit op. Maarja, het is onze eigen schuld . Want we denken na.
Toch gek he? Eerst word op school erin gedrild om na te denken oh wee als dat mislukt dan zie je het gelijk terug in je cijfers. En op het werk moet je wel constant na denken zelfs bij automatische piloot werk wat bijna niet meer bestaat behalve lopende band of schoonmaak of spoelkeuken misschien dan word er nog minimaal havo/vwo gevraagd en creatief oplossingsvermogen out of the box weet ik wat voor shit want dan heb je soms nog steeds onverwachte situaties die eigen denkwerk vereisen.
Maar oh nee! Nadenken buiten werk om is des duivels! Hoe mega dom dat we dat doen en niet onmiddellijk op commando uit kunnen schakelen! Ja, eigen schuld als je geen 100% controle hebt over wat je denkt, had je maar meer moeten mediteren. Buiten je werk om mag je helemaal niet denken (op het plannen van je vakanties en je doe het zelf klussen na als je dat kan wat ik dus niet), dan is het altijd goed. Tussen geen gedachten kunnen immers geen zelf belemmerende zitten.
Psychiatrie heeft er natuurlijk geen antwoord op want discomfort hoort bij het leven, ook als het chronisch.
Maar ik hoop gewoon dat binnekort alles biochemiscg gezien te verklaren zal zijn.
Voor teveel gedachten schrijven ze meestal antipsychotica voor, maar bij mij hielp het niets. Veel Medicijnen uit de psychiatrie zijn vaak niet werkend of helaas te zwaar qua bijwerkingen voor het dagelijks leven.
Vroeger geloofde ik daarom nog in supplementen, dat is nu aan het afnemen omdat weinig werkt maar sam-e hielp wel, en sommige andere dingen een beetje. Maar wat ik heel erg interessant vind is het fenomeen van mensen die dachten dat ze een psychedelische drug kregen en daarom gingen hallucineren. De conclusie "zie je wel alles is mindset en verder niks" is misschien wel juist maar ik kan dan niet anders dan denken ja maar waar komt die mindset dan vandaan, wat is dat. En daar heeft nog steeds niemand een antwoord op en dat haat ik.

[ Bericht 16% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 10-07-2020 00:44:20 ]

Als ik dat heb dan ben ik mij er zelden van bewust, wanneer ik het niet heb dan wel.

Maar goed het loopt samen met stress, nu recent afgestudeerd en begonnen met werken en merk dan even een periode dat ik wat vaker onrustig ben, en dit zal ik over een aantal weken tot maanden vergeten zijn. Dan wandel ik dagdromend rond met de honden uitlaten daar merk ik het dan soms aan.

Ben ook wel goed in dingen bagatelliseren misschien kunnen jullie daarmee oefenen.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 01:01 schreef FlippingCoin het volgende:
Als ik dat heb dan ben ik mij er zelden van bewust, wanneer ik het niet heb dan wel.

Maar goed het loopt samen met stress, nu recent afgestudeerd en begonnen met werken en merk dan even een periode dat ik wat vaker onrustig ben, en dit zal ik over een aantal weken tot maanden vergeten zijn. Dan wandel ik dagdromend rond met de honden uitlaten daar merk ik het dan soms aan.

Ben ook wel goed in dingen bagatelliseren misschien kunnen jullie daarmee oefenen.

Ik denk niet dat ik zelf moet oefenen, van Kuolema weet ik het niet.
Als je iedere dag al tegen jezelf zegt wat je wel hebt en waar je wel blij mee bent en bij alles zelf de positieve gedachte erbij moet schrijven dan oefen je allang of heb ik dat weer eens fout?
Het genereren van negatieve gedachte en die vervolgens handmatig moeten weerleggen vreet energie, dat gaat er bij de meesten gewoonweg niet in.

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 23:32 schreef Seven. het volgende:
Zit 'm in hele kleine dingetjes. Vogeltjes kijken in de tuin, lachen met m'n partner.

Jouw partner is een lilliputter?

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 21:11 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie momenten waarop je echt ontspannen bent, in het moment leeft, opgaat in en geniet van wat je aan het doen bent, het gevoel hebt dat alles goed is (al is het maar eventjes)? Of iets vergelijkbaars.

Zo vaak. Vooral als ik er lekker bij lig en anderen druk aan het werk zie.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 09:28 schreef vosss het volgende:

[..]

Jouw partner is een lilliputter?

Sinds wanneer zijn kabouters lilliputter?

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 09:28 schreef vosss het volgende:

[..]

Jouw partner is een lilliputter?

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 21:11 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie momenten waarop je echt ontspannen bent, in het moment leeft, opgaat in en geniet van wat je aan het doen bent, het gevoel hebt dat alles goed is (al is het maar eventjes)? Of iets vergelijkbaars.

Enkel als ik XTC gebruikt heb

Ik kan soms intens genieten van alles als ik aan het lopen ben

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 21:11 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie momenten waarop je echt ontspannen bent, in het moment leeft, opgaat in en geniet van wat je aan het doen bent, het gevoel hebt dat alles goed is (al is het maar eventjes)? Of iets vergelijkbaars.

Ik heb een paar herinneringen uit mijn jeugd waarin ik dat ervaarde. Daardoor weet ik dat het kan.
Maar het gebeurt nooit meer. Er is altijd dat gevoel dat er iets niet goed is. Nooit echt ontspanning, altijd angst, onrust, zorgen. Soms weet ik niet eens waarom ik gespannen ben.

Is die serene staat iets dat enkel voorbehouden is aan mensen die sowieso wat relaxter in het leven staan? Hoort het bij volwassen zijn dat je minder goed of helemaal niet meer kunt ontspannen? Heeft het zin om ernaar te streven dit gevoel weer te ervaren of moet ik me erbij neerleggen dat dingen gewoon nooit oké zijn of voelen en dat dat bij het leven hoort?

Pas nu ik richting de 40 ga begint het weer te komen.

Mensen houden elkaar soms wel voor dat dit bij volwassen zijn hoort en dat je goed tegen dit soort druk zou moeten kunnen, maar daar ben ik het niet per se mee eens. Ik denk dat je niet zwak bent als je hier niet tegen kan, maar dat mensen niet gemaakt zijn voor chronische stress en dat je dus te afgestompt en te gehard bent als je er wel tegen kan. Dat wreekt zich op den duur.

Ik heb ook langdurig continu in die angst/stress staat gezeten, waarbij ik het grootste gedeelte van die tijd dacht dat ik alleen nog ff moest leren er tegen te kunnen (omdat 'iedereen' dat kan). Nu voel ik dat de meeste van die stress door mezelf (mindset) werd veroorzaakt en hoe kapot ik er geestelijk en lichamelijk door geraakt ben. En dat kost veel tijd om te herstellen.

Het is niet makkelijk. Maar ik denk dat het 100% de moeite waard is om ernaar te streven dit gevoel weer te ervaren en dat het echt wel kan. Volgens mij kan je een leven lang in een staat van 'spelen', ontdekken en verwonderen zijn, weliswaar afgewisseld met momenten van angst, grote zorgen, de crises die bij het leven/verandering horen.

Als je de momenten van diepe ontspanning kan ervaren kan je crisis ook beter aan en loop je minder risico om getraumatiseerd te raken van ervaringen.

Ik ben ook wat ouder, begin veertig, en vroeger had ik hetzelfde als jij, eigenlijk altijd zo'n stemmetje in mijn achterhoofd dat er iets mis was, of mis zou gaan, of dat ik me zorgen moet maken.

Is langzaam weggeëbt naarmate ik ouder werd. niet dat ik het nu allemaal zo veel beter voor elkaar heb dan 10 jaar terug, maar die constante zorgen zijn er gewoon niet meer.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 11:51 schreef -marz- het volgende:
Pas nu ik richting de 40 ga begint het weer te komen.

Mensen houden elkaar soms wel voor dat dit bij volwassen zijn hoort en dat je goed tegen dit soort druk zou moeten kunnen, maar daar ben ik het niet per se mee eens. Ik denk dat je niet zwak bent als je hier niet tegen kan, maar dat mensen niet gemaakt zijn voor chronische stress en dat je dus te afgestompt en te gehard bent als je er wel tegen kan. Dat wreekt zich op den duur.

Ik heb ook langdurig continu in die angst/stress staat gezeten, waarbij ik het grootste gedeelte van die tijd dacht dat ik alleen nog ff moest leren er tegen te kunnen (omdat 'iedereen' dat kan). Nu voel ik dat de meeste van die stress door mezelf (mindset) werd veroorzaakt en hoe kapot ik er geestelijk en lichamelijk door geraakt ben. En dat kost veel tijd om te herstellen.

Het is niet makkelijk. Maar ik denk dat het 100% de moeite waard is om ernaar te streven dit gevoel weer te ervaren en dat het echt wel kan. Volgens mij kan je een leven lang in een staat van 'spelen', ontdekken en verwonderen zijn, weliswaar afgewisseld met momenten van angst, grote zorgen, de crises die bij het leven/verandering horen.

Als je de momenten van diepe ontspanning kan ervaren kan je crisis ook beter aan en loop je minder risico om getraumatiseerd te raken van ervaringen.

Tja, dat is toch waarom mensen uberhaupt motivatie hebben om te leven, om een goed gevoel te ervaren. Dat sommige mensen een goed gevoel krijgen van zo veel mogelijk afzien en masochisme onder het mom van succesvol en rijk worden en anderen niet is weer een ander verhaal.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 12:08 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Tja, dat is toch waarom mensen uberhaupt motivatie hebben om te leven, om een goed gevoel te ervaren. Dat sommige mensen een goed gevoel krijgen van zo veel mogelijk afzien en masochisme onder het mom van rijk worden en succesvol en anderen niet is weer een ander verhaal.

Ja zulke mensen zal je ook altijd hebben natuurlijk, als iemand daarvoor kiest is dat prima.

Het is pas kut als je er niet voor gekozen hebt om te lijden en de overtuiging hebt dat je dit maar moet ondergaan, omdat simpelweg het goede gevoel nooit meer komt.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 10:25 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Enkel als ik XTC gebruikt heb

En de dag daarna dan?

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:22 schreef Lospedrosa het volgende:

En de dag daarna dan?

Niet anders dan de dag ervoor.

Was er soms maar een manier om te weten wanneer je in die ‘goede oude dagen’ leeft.
Verder wel herkenbaar. Bij mij zit het hem vooral in de kleine momenten, in de momenten waarin ik het bewust niet doorheb dat ik er even van geniet. Een goede film, even afspreken met wat vrienden, een wandeling, een feestje. De momenten zijn van korte duur. Bijvoorbeeld wanneer ik een reis maak heb ik nog steeds dingen aan m’n hoofd, maar soms zijn er van die momenten dat inderdaad alles oké is. Op dat moment heb je het niet door, wel als ik erop terugkijk.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 10:25 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Enkel als ik XTC gebruikt heb

Ik moet zeggen dat ik denk dat ik wel veranderd ben daardoor.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:31 schreef miss_sly het volgende:

Ik moet zeggen dat ik denk dat ik wel veranderd ben daardoor.

Dat kan natuurlijk. In welke zin?

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:36 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Dat kan natuurlijk. In welke zin?

Ik ben van nature al wel een positief ingesteld mens en heb altijd wel gelukmomentjes gekend waar ik echt van kon genieten.
Maar door xtc heb ik wel dat nog diepere gevoel leren kennen. En ja, dat wordt dan in eerste instantie wel chemisch opgewekt, maar het heeft mijn gevoel van geluk en verbinding met met name mijn partner wel een soort van ingeprent of zo?

Het is een gevoel dat ik heel gemakkelijk ook kan terugvinden en bereiken in mezelf zonder xtc. Ik heb het alweer een aantal jaar niet gebruikt, maar het gevoel ligt nog steeds heel dichtbij.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:42 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik ben van nature al wel een positief ingesteld mens en heb altijd wel gelukmomentjes gekend waar ik echt van kon genieten.
Maar door xtc heb ik wel dat nog diepere gevoel leren kennen. En ja, dat wordt dan in eerste instantie wel chemisch opgewekt, maar het heeft mijn gevoel van geluk en verbinding met met name mijn partner wel een soort van ingeprent of zo?

Het is een gevoel dat ik heel gemakkelijk ook kan terugvinden en bereiken in mezelf zonder xtc. Ik heb het alweer een aantal jaar niet gebruikt, maar het gevoel ligt nog steeds heel dichtbij.

Aah zo, ook echt geholpen dus op een positieve manier. Dat is wel nice

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:45 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Aah zo, ook echt geholpen dus op een positieve manier. Dat is wel nice

Ja

niet helemaal on topic, maar ik ben er voorstander van dat iedereen in zijn leven toch een of twee keer een avondje met xtc en geliefden doet

quote:

Op vrijdag 10 juli 2020 13:49 schreef miss_sly het volgende:
Ja

niet helemaal on topic, maar ik ben er voorstander van dat iedereen in zijn leven toch een of twee keer een avondje met xtc en geliefden doet

helemaal mee eens
_{Nog verder offtopic. Door dat spul heb ik hem "zover gekregen" om een relatie aan te gaan met mij En had achteraf geen spijt. Dus leuk spul! Voor de jongeren: Het is gevaarlijk spul!!!}